როგორ გავზომოთ გაზეთებისა და ტელეარხების მიკერძოება?

როგორ გავზომოთ გაზეთებისა და ტელეარხების მიკერძოება?

 https://nashagazeta.ch/news/ma-suisse/kak-izmerit-predvzyatost-gazet-i-telekanalov

ამის გაკეთების საშუალება მოიფიქრეს ლოზანის ფედერალური პოლიტექნიკური სკოლის (EPFL) მკვლევარებმა: მათ შეიმუშავეს ალგორითმი, რომელიც აანალიზებს სიახლეებს და მათი პრეზენტაციის ბუნებას.

რამდენად განსხვავდება ჟურნალისტური სტატიების ტონი იმისდა მიხედვით, თუ რომელ გამოცემას ან მედია ჯგუფს ეკუთვნის? ყურადღებიანი მკითხველი მაშინვე იტყვის: „მნიშვნელოვნად!“, და მართალიც იქნება, რადგან ახლა ამის მეცნიერული დადასტურება არსებობს. შემუშავებული ალგორითმი სასარგებლოა არა მხოლოდ იმიტომ, რომ ეს ხელს უწყობს განსხვავებების დანახვას, არამედ იმიტომ, რომ ის იძლევა შესაძლო მიკერძოების აღმოჩენის საშუალებას სხვადასხვა მოვლენების გაშუქებისას ტელეარხების, გაზეთების, ჟურნალებისა და რადიოსადგურების მიერ. 

მკვლევართა ჯგუფის წარმომადგენელმა ჯერემი რაპამ ჟურნალ Bilan–თან ინტერვიუში განმარტა, რომ პროექტის მთავარი მიზანია მედიისადმი მკითხველთა ნდობის აღორძინება. ამის მიღწევა შესაძლებელია ახალი ამბების წყაროების სრული გამჭვირვალობით, რის გარანტიასაც იძლევა ალგორითმი - იმ ეპოქაში, როდესაც ჩვენ ყველანი დეზინფორმაციის პრობლემის წინაშე ვდგავართ, ადამიანებმა უნდა იცოდნენ ვინ ან რა გავლენას ახდენს მედიაზე.

შვეიცარიელების მიერ დაწერილმა პროგრამამ გასული სამი წლის განმავლობაში 8,000 წყაროდან 500 მილიონი სტატია შეისწავლა, გაანალიზა ახალი ამბების კოლექცია და დააჯგუფა ისინი მსგავსებებისა და განსხვავებების მიხედვით. პირველი შედეგი: ალგორითმი იძლევა იმის დანახვის საშუალებას, რომ ჟურნალის ან ტელეარხის შეძენისთანავე სარედაქციო პოლიტიკა განიცდის მნიშვნელოვან ცვლილებებს. დღეს ასეთი შედეგები ეხება, უპირველეს ყოვლისა, ამერიკულ მედიას, ვინაიდან ბევრმა მათგანმა შეიცვალა მფლობელი ბოლო წლებში. ამაში ჯერემი ხედავს მედიაზე ეკონომიკური წრეების ზეწოლის აშკარა ნიშანს.

პრობლემა, რომელსაც მეცნიერები გადააწყდნენ, შემდეგია - სიახლეების ნებისმიერი კოლექცია თავდაპირველად სუბიექტურია, ვინაიდან იგი შედგენილია ადამიანთა შეფასების საფუძველზე, ამიტომ მისი განხილვა შესაძლებელია მხოლოდ სხვა გამოცემების კრებულებთან შედარებით. ამის გადალახვის შემდეგ, მომდევნო ეტაპზე, ალგორითმი ცდილობს წინასწარ განსაზღვროს ალბათობა იმისა, რომ ტელეარხი ან გაზეთი გააშუქებს კონკრეტულ ახალ ამბებს, სარედაქციო პოლიტიკის შესახებ შეგროვებული მონაცემების საფუძველზე. 

მეცნიერები მომავალ წელს გეგმავენ პლატფორმის ამოქმედებას, რომელზეც ნებისმიერ მსურველს შეუძლია დაინახოს, თუ როგორ არის წარმოდგენილი ახალი ამბები შვეიცარიასა და მსოფლიოში. იგივე საიტი გამოაქვეყნებს დეზინფორმაციის შემთხვევებისადმი მიძღვნილი კვლევის შედეგებს. მშვენიერი დასაწყისია, ჩვენ ვუსურვებთ EPFL სპეციალისტებს წარმატებას ამ საქმეში, მთავარია, რომ მათი პლატფორმა თავად არ აღმოჩნდეს ვინმეს გავლენის ქვეშ. გარდა ამისა, ასეთი ინსტრუმენტი უფრო მძლავრია, ვიდრე ერთი შეხედვით ჩანს: როგორც კი გამოცდილი პროგრამისტი შეიტანს მასში ცვლილებებს, ის არ დაიწყებს მიკერძოების ძებნას, არამედ წარმოადგენს მას როგორც ობიექტურობას. ჩვენ არ ვამბობთ, რომ შვეიცარიელი მკვლევარები  აქამდემოვლენ, მაგრამ მათი პროგრამის კოპირებს შეიძლება, ანალოგიურის დაწერა და ა.შ. ვიქონიოთ იმედი, რომ ეს არ მოხდება.

==

Евгений Свырь

Евгений Свырь

7 months ago

Благодарность автору канала от поклонников автора бессмертных "Ландышей" накануне его 100-летия.

Оскар Борисович Фельцман - один из композиторов-долгожителей на нашей эстраде. А сегодня, 3 февраля 2021-го года, 8-я годовщина со дня ухода из жизни этого легендарного человека.

На этом диске представлена лишь малая часть того, что создано композитором даже в те годы, которыми датирована пластинка (1980-81) и лишь малая часть имен поэтов и певцов, с которыми он сотрудничал.

Самые известные песни диска - заглавная "После дождя", звучавшая в "Песне 80", и завершающая - "Дон Кихоты" ("Песня 82"). "Я сегодня весна" - прослеживается параллель со знаменитой тухмановской "Вечной весной" (автор-то слов обеих - Владимир Харитонов). Еще одно имя, которое объединяет двух композиторов, - Ирина Аллегрова: Оскар Фельцман, можно сказать, дал ей дорогу в эстрадную жизнь в середине 1980-х, Давид Тухманов "подхватил" ее эстафету, взяв солисткой в свой "Электроклуб".

Но самые потрясающие произведения Оскара Фельцмана - на стихи Роберта Рождественского: могу назвать "Огромное небо" (Э.Пьеха), "Только тебе" (С.Ротару), "Баллада о красках" (И.Кобзон). В 1980-90-е годы композитор сотрудничал в основном с поэтом Михаилом Рябининым ("Остров детства" - М.Боярский, "Жеребенок" - Т.Чубинидзе, "Синегория" - Ю.Охочинский, "Здравствуй, сынок" - В.Толкунова). Большинство этих песен в разные годы звучали на "Песне года"; кстати, О.Фельцман был первым удостоен премии фестиваля имени Исаака Дунаевского, учрежденной в 1995-м году, за особый вклад в развитие эстрадного искусства. Мне тогда показалось, что ему дали премию, потому что он был самый пожилой из живущих тогда еще композиторов, но он продолжил выдавать "на гора" свои новые произведения: "Родители наши" (В.Толкунова) - 1996, "Танцуем танго" - 2001, "В тихом переулочке" (2003) - И.Кобзон.

Кроме того, Оскар Борисович - автор камерных произведений, музыки к массе кинофильмов, мюзиклов и носитель интеллигентного одесского юмора.