понедельник, 22 ноября 2021 г.

მეცნიერებმა აღმოაჩინეს ცილა, რომელსაც მეხსიერების შეცვლა შეუძლია. რატომ არის ეს საჭირო?


მეცნიერებმა აღმოაჩინეს ცილა, რომელსაც მეხსიერების შეცვლა შეუძლია. რატომ არის ეს საჭირო?

ელენა დორონკინა, ალია ნურგალეევა 

 https://www.championat.com/lifestyle/article-4481793-mozhno-li-izmenyat-vospominaniya-uchyonye-vyyasnili-kak-povliyat-na-pamyat.html

ბევრს გაუჩნდა უსიამოვნო მოვლენის სამუდამოდ დავიწყების სურვილი. აღმოჩნდა, რომ ამის რეალური გზა არსებობს.

რამდენად რეალურია მეხსიერების წაშლა და შეცვლა?


 ვარკვევთ ექსპერტთან ერთად

მეცნიერები თვლიან, რომ ეს შესაძლებელია. ძველ ბერძნულ მითოლოგიაშიც კი იყო ნახსენები გარკვეული „დავიწყების წამალი“ ნეპენტესი – მწუხარებისგან  დავიწყების წამალი. და, როგორც ჩანს, მითიური წამალი ნაწილობრივ რეალობაში განხორციელდა. მკვლევარებმა აღმოაჩინეს მექანიზმი, რომელიც დაეხმარება ნაწილობრივ მაინც დაივიწყოს ნეგატიური მოვლენა. რა თქმა უნდა, აღმოჩენა ჯერ კიდევ შორს არის მეხსიერების წაშლის მოწყობილობის გამოგონებისგან, როგორც „კაცებში შავებში“, სადაც მეცნიერება იძლევა არჩევის საშუალებას, რომელი მოგონებები წაშალოს და რომელი დატოვოს. მიუხედავად ამისა, ჩვენ ვთავაზობთ გარკვევას, როგორ მუშაობს ეს მექანიზმი.


რას ამბობენ მეცნიერები?

2004 წელს ამერიკელ ავტორთა ჯგუფმა დაიწყო მოგონებების მართვის გზების ძიება. მცდელობები წარმატებით დაგვირგვინდა: მკვლევარებმა შეძლეს მოგონებების „წაშლა“ ცხოველებში. და თუმცა ექსპერიმენტი წარმატებული იყო, მაგრამ როგორ მუშაობს მთელი მექანიზმი, იმ მომენტისთვის გაურკვეველი იყო. საქმე იმაშია, რომ შედეგების გამეორება ყოველთვის არ იყო შესაძლებელი, და ეს დამაბნეველი აღმოჩნდა. მეცნიერებმა დიდი ბრიტანეთიდან გადაწყვიტეს კვლევის განახლება და ახსნეს, რა იყო აღმოჩენის ხრიკი.

დასაწყისისთვის აღვნიშნავთ, რომ გრძელვადიანი მეხსიერება იყოფა ორ ტიპად: ფაქტობრივსა და ინსტინქტურზე. პირველ შემთხვევაში ადამიანები იმახსოვრებენ კონკრეტულ ფაქტებს: თარიღებს, მოვლენებს, სახელებს, ნომრებს, სათაურებს. ხოლო მეორეში - ემოციებს, უნარებს და გამოცდილებას. მკვლევარები ვარაუდობენ, რომ ფაქტობრივი მეხსიერების შეცვლა შეუძლებელია, ხოლო ინსტინქტური მეხსიერების კონტროლი სავსებით შესაძლებელია. ექსპერიმენტის მსვლელობისას მათ აღმოაჩინეს, რომ ეს შესაძლებელია ეგრეთ წოდებული კუდიანი ცილის და სამკურნალო საშუალების - პროპრანოლოლის ერთობლივი მუშაობის წყალობით. ექსპერიმენტი ჩატარდა ვირთხებზე, მაგრამ მომავალში მეცნიერები გეგმავენ შედეგების ადამიანებზე პროეცირებას. მათი აზრით, აღმოჩენა სასარგებლო იქნება ფსიქოლოგიური ტრავმებისა და პოსტტრავმული აშლილობების სამკურნალოდ.


როგორ ყალიბდება ადამიანის მეხსიერება და რამდენად სასარგებლოა ეს აღმოჩენა??

მეცნიერები დიდი ხნის განმავლობაში ცდილობდნენ მეხსიერების მოწყობილობის გაშიფვრას და მოგონებების მუშაობის მექანიზმის განსაზღვრას. ახლა ამ პროცესის მხოლოდ ძირითადი გაგება არსებობს: ინფორმაციის მიღების დროს თავის ტვინის ნეირონებს შორის ახალი კავშირები იქმნება. უჯრედებს შორის გაცვლა ხდება ცილის მოლეკულების დახმარებით, რომელთა სიცოცხლე 48 საათს შეადგენს, რის შემდეგაც ისინი იღუპებიან და ჩნდება ახალი.

გრძელვადიან მეხსიერებაზე პასუხისმგებელ მოლეკულას M-ზეტა ეწოდება. ინფორმაციის ჩაწერას M-ზეტას ტვინში ეხმარება ემოციები, რომელთა გავლენის ქვეშ იმყოფება ადამიანი.  მედიატორი ჰორმონები, რომლებიც წარმოიქმნება ემოციების ზემოქმედებით, პასუხისმგებელნი არიან ინფორმაციის მეხსიერებაში ჩაწერაზე.

აქ ჩნდება კითხვა: რატომ ვივიწყებთ ზოგიერთ მოვლენას და გვახსოვს სხვა? საქმე იმაშია, რომ როდესაც მუშაობაში ერთვება ჯილდოს სისტემა, ის ან იწყებს მოქმედებას ტვინში, როდესაც ცდილობს ამა თუ იმ მოვლენის გახსენებას, ან არა. შესაბამისად, მედიატორი ჰორმონები ან ხელახლა წარმოიქმნება, ან არა. და თუ ვერ გავიხსენებთ მოვლენასა და გარემოს შორის კავშირს სამჯერ მეტად, მოგონება წაიშლება.

ელენა: ვფიქრობ, ეს ჩვენი დროის ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო აღმოჩენაა. მისი დახმარებით მეცნიერები ერთი ნაბიჯით მიუახლოვდნენ იმის უფრო დეტალურად გაგებას, თუ როგორ ხდება მოგონებების შენახვა და წაშლა. რა თქმა უნდა, ამ სამუშაოს დიდი დრო დასჭირდება, მაგრამ უკვე ახლა გარკვეული საიდუმლოებები გაირკვა. არ არის გამორიცხული, რომ კვლევის გაგრძელებით, საბოლოოდ შესაძლებელი გახდენა ადამიანების დახმარება, რომლებსაც ხშირად აწუხებთ სტრესული მოგონებები ცხოვრების უსიამოვნო მოვლენების შესახებ.

====================

 https://news.ru/science/uchyonye-otkryli-vozmozhnost-mozga-predskazyvat-budushee/  

მეცნიერებმა აღმოაჩინეს ტვინის მომავლის პროგნოზირების უნარი

დანიის, დიდი ბრიტანეთისა და კანადის უნივერსიტეტების მეცნიერთა ჯგუფი მივიდა დასკვნამდე, რომ ადამიანის ტვინს შეუძლია მომავლის წინასწარმეტყველება სიმღერების, მელოდიების და ასევე სიტყვების მოსმენისას. ამის შესახებ იტყობინება გამოცემა Naked Science.

კვლევაში მონაწილეობა მიიღო 70-ზე მეტმა ადამიანმა, რომლებიც დაიყვნენ ორ ჯგუფად. ერთ ჯგუფს ასმენინებდნენ ბახის ნაწარმოებებს კომპოზიციის გადახვევისა და პაუზაზე დაყენების შესაძლებლობით, ხოლო მეორე ჯგუფს ჩაურთეს მელოდიების ფრაგმენტები, დასრულების შემდეგ კი სთხოვეს შეეფასება მაღალ ენტროპიულ ნოტებზე.

მკვლევართა აზრით, ერთმა ჯგუფმა კარგად დაიწყო ნაწყვეტების აღქმა, მეორემ კი კომპოზიციები უფრო მთლიანობაში აღიქვა. ექსპერტებმა ასევე აღნიშნეს, რომ თუ მუსიკალური ნაწარმოები გარკვეული სახით წყდება, მაშინ ადამიანის ტვინი იწყებს დამოუკიდებლად ფიქრს და აღიქვამს მას დასრულებულად. ანალოგიური ეფექტი ჩნდება, როდესაც ადამიანი ცდილობს ბოლომდე გაიაზროს მოსმენილი სიტყვები.

უფრო ადრე მოლეკულური ბიოლოგიის ინსტიტუტის უჯრედების პროლიფერაციის ლაბორატორიის ხელმძღვანელმა ვ. ენგელჰარდტმა, რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის წევრმა პიოტრ ჩუმაკოვმა აღნიშნა, რომ გრიპით დაავადებული ადამიანი შეიძლება დაინფიცირდეს კორონავირუსით.


ოლდოს ჰაქსლის წიგნის „მრავალი წლის შემდეგ“ შესახებ.Euronews“-ის სატელევიზიო სიუჟეტები, როგორც ნოოპოლიტიკის ელემენტი

 https://dentv.ru/articles/articles_47.html

ოლდოს ჰაქსლის წიგნის „მრავალი  წლის შემდეგ“ შესახებ

მწერალი და მოაზროვნე ოლდოს ჰაქსლი ძირითადად ახსოვთ „საოცარი ახალი სამყაროს“ წყალობით და, ნაკლებად, მისი ფსიქოდელიური ჩანაწერებით. მაგრამ მას კიდევ ერთი რომანი ჰქონდა, დაჩაგრულად ნაკლებად ცნობილი დღეს, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანი ჩვენთვის - „მრავალი წლის შემდეგ“.

რომანი დაიწერა „საოცარი ახალი სამყარო“-დან წლების შემდეგ და ეფუძნებოდა ცნობილ პოპ-ბიოლოგიურ იდეას, რომ „ჩლუნგი არსებები უფრო დიდხანს ცოცხლობენ“.

ტბორის ჰიდრა პოტენციურად უკვდავია; თევზებს შორის ყველაზე დიდხანს ცოცხლობს პოლარული ზვიგენები, რომელთაგან ზოგიერთი, რომელიც დღეს გრენლანდიის მახლობლად ცურავს, გამოიჩეკა, როდესაც კონკისადორებმა დაიპყრეს ახალი სამყარო, ხოლო ავსტრალია და ანტარქტიდა ჯერ კიდევ არ იყო რუქებზე. გალაპაგოსზე კუები დახეტიალობენ, რომლებსაც შეიძლებოდა გოგოლი შეხვედროდა, ბედს რომ იქ მიეყვანა. იაპონურ ტბორებში ცხოვრობენ კობრები, რომლებსაც ახსოვს დრო მეზჯის ეპოქამდე, და ა.შ.

ჰაქსლის წიგნში ერთმა მოხერხებულმა ნატურალისტმა აღმოაჩინა მარადიული ცხოვრებისკენ მიმავალი გზა პრიმიტივიზაციის საშუალებით. წიგნის ბოლოს გმირები აღმოაჩენენ ამ გენიოსის თავშესაფარს და ნახავენ, რომ ის გადაიქცა დიდ, „თავისებურად ბედნიერ“ მაიმუნად.

ასეა, პატივცემულო მეგობრებო.

       გარეთ XXI საუკუნეა. ამასთან დაკავშირებით, წარმოვიდგინოთ სიახლე, რომ ახალი აბი კუპირებს ფსიქიკური აქტივობის ზოგიერთ ფუნქციას და გვაძლევს უდანაშაულობის განცდის მშვენიერ გამოცდილებას, განცდის, რომელიც გვაბრუნებს მაიმუნებთან, შეცოდების დროში.

        თქვენ გადაყლაპავთ აბს (ან თავზე დაიდებთ რგოლს, რომელიც მაღალი სიზუსტის იმპულსებით თრგუნავს თავის ტვინში რამდენიმე ცენტრის აქტივობას) და ექვსი საათის განმავლობაში, ვთქვათ, მიემგზავრებით მშვენიერ სამყაროში, რომელმაც არ იცის უხერხულობა, ცნობიერებაში ჩანერგილი სოციალური იმპერატივები და ყველანაირი მშობლის ფიგურას. არ იცის სიკვდილის ეგზისტენციალური შიში, დანაშაულის გრძნობა და დანიშნულების ძიება. არ იცის საყოფაცხოვრებო საზრუნავი და განცდები ფულის შესახებ.

        ისინი, ვინც გამოვიდნენ ამ გამოცდილებიდან, ეიფორიულად აცხადებენ, თუ რა წარმოუდგენელ შვებას განიცდიან. რა მაგარი იყო მათთვის სახეების გარეშე, რომლებისგანაც წნეხს განიცდიან. როგორ განიცადეს ექვსი საათი ადამიანურობის უღელის გარეშე, აკავებული იყვნენ მარტივი რაღაცეებით: საჭმლით, თამაშებით და სხვადასხვა არადასაძრახისი (შიგნით დასაგმობი არავინაა, შიგნით ცქრიალა სიცარიელეა, არქეტიპული ფიგურები გამოდევნილია თავის ქალას თაღებიდან) რეცეპტორების სტიმულირებით .

მეჩვენება, პატივცემულო მეგობრებო, რომ დროებითი უკვდავებისა და ბორკილებისაგან განთავისუფლების გამოცდილება - ერთგვარი დიონისური სიგიჟე - შეიძლება კატასტროფულად მოთხოვნახი გახდეს ფიზიკური დღეგრძელობის ყოველგვარი დაპირებების გარეშეც კი.

შინაგან მაიმუნთან მოგზაურობა გახდება, ერთიც ვნახოთ, გასართობიდან ჰობი გახდება, ჰობი კი - ცხოვრების წესი. და იმის მსგავსად, როგორც  XX საუკუნემ ადამიანთა ეკონომიკა დიდწილად აქცია მასობრივი შიდა ტურისტების მომსახურების მექანიზმად, XXI საუკუნესაც შეუძლია შექმნას ფარული მაიმუნის მომსახურების მექანიზმი.

       და ეს კიდევ მე ჯერ არ მითქვამს იმაზე, თუ რამდენად ბიუჯეტური იქნება მაიმუნშჳ მოგზაურობა პრესტიჟულ-წარმატებულ-აუზ-კოქტეილიან მოგზაურობასთან შედარებით. რამდენად უპრეტენზიოა შიმპანზეს ბედნიერება XXI საუკუნის ცნობიერებით აშლილი მკვიდრის ბედნიერებასთან შედარებით.

       და ვინ იცის - უეცრად, მთელ პლანეტაზე მაიმუნების გიგანტური სადგომების აგებიდან, რომლებშიც ჩვენი თანამედროვეების მნიშვნელოვანი ნაწილი ამჯობინებს დროის გატარებას, ჩვენ გვყოფს მხოლოდ ისეთი რეგრესული ტექნოლოგიის გამოგონების მომენტი, რომელიც გაუხსნის  მომხმარებელს ლიმბური სამყაროს სიმდიდრეს.

თუმცა, რა თქმა უნდა, ვაჭარბებ. ცხადია, ძლევამოსილი ცივილიზაცია, რომელმაც შექმნა ტიქტოკი, OnlyFans, Netflix და PUBG, რომელიც თაყვანს სცემს კატებს და მცოცავად ახდენს რეკრეაციული ნარკოტიკების ლეგალიზებას, არა, ასეთ ცივილიზაციას არ აცდუნებს შვებულება მაიმუნში.

        ხომ ასეა?

        P.S.

       სხვათა შორის, დარწმუნებული ვარ, რომ მაიმუნი ბოლომდე ვერასოდეს შეგვაცდუნებს.

                                    ვიქტორ მარახოვსკი


===

http://www.nauteh-journal.ru/index.php/ru/--gn01-11/205-a?lang=ru_RU


„Euronews“-ის სატელევიზიო სიუჟეტები, როგორც ნოოპოლიტიკის ელემენტი

ნიკონოვი სერგეი ბორისოვიჩი (სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტი)


სტატია ეძღვნება ნოოპოლიტიკის, როგორც დინამიური საინფორმაციო სტრატეგიის, შესწავლას საერთაშორისო პროცესების წარმართვის სახელმძღვანელოდ, საზოგადოებაში უარყოფითი დამოკიდებულების ჩამოყალიბებით სირიის საგარეო და საშინაო პოლიტიკის მიმართ, მედიის მიერ პროპაგანდირებული იდეებისა და მორალური ფასეულობების უარყოფითი იმიჯის შექმნის მიზნით, რომელიც აქტიურად იყენებს მასობრივ ცნობიერებაზე ფსიქოლოგიური ზემოქმედების მექანიზმებს  „Euronews“-ის სატელევიზიო სიუჟეტების ანალიზის დროს.

საკვანძო სიტყვები: ნოოპოლიტიკა, საინფორმაციო ოპერაციები, ევროკავშირი.



==

https://youtu.be/meia7IFHI68