https://kaipf.ru/razdvoenie-lichnosti/
პიროვნების გაორება
პიროვნების გაორება არის ფსიქიკური დაავადება, რომელშიც ორი განსხვავებული პიროვნება ერთ ადამიანში არსებობს. მათ შეუძლიათ თავის გამოვლენა შინაგანი ბრძოლის სახით, ან მონაცვლეობით ადამიანზე კონტროლის ხელში ჩაგდება. თითოეული პიროვნების შემთხვევაში ადამიანი განსხვავებულად მოიქცევა და, შესაძლოა, ჩაიდინოს ისეთი ქმედებები, რომლებიც არ არის დამახასიათებელი ერთ-ერთი პიროვნებისთვის. პიროვნებების ბრძოლის მდგომარეობა უკიდურესად საშიშია, რადგან ერთმა პიროვნებამ შეიძლება ჩაიდინოს დანაშაული, იმ მოლოდინით, რომ სხვა ადამიანი იქნება პასუხისმგებელი მასზე. ნაკლებად საშიშია ინდივიდების ურთიერთქმედების მდგომარეობა, როდესაც, მაგალითად, ისინი უბრალოდ ცვლიან ერთმანეთს. ამ შემთხვევაში იქნება ნეგატიური შედეგი სხვების გაუგებრობის სახით, მათ შეაშფოთებთ ხასიათის, პრინციპების, ქცევის და შესაძლოა ხმის მკვეთრი ცვლილები.
ასეთი რამ ემართებათ სუსტი ფსიქიკის მქონე ადამიანებს, რომლებსაც არ შეუძლიათ საკუთარი თავის კონტროლი. მათში ხდება პიროვნების გაღვიძება წინა განსახიერებიდან, ყველაზე ძლიერის, რადგან სწორედ ის თრგუნავდა დანარჩენს და შეიჭრა ამჟამინდელი პიროვნების გონებაში. სხვებს ასევე შეუძლიათ როგორმე გამოავლინონ თავი, მაგრამ ძალიან სუსტად. როგორც წესი, ყველაზე ძლიერი პიროვნება არის ის, ვინც იყო უკანასკნელ წინა განსახიერებისას. მისი გონების ნაწილი გაღვიძებულია და ქვეცნობიერია. სრული გაღვიძება ამ შემთხვევაში ხდება შემთხვევით, სავარაუდოდ, გონებაში გაზრდილი კონტაქტის გამო, მაგალითად, შიდა დიალოგის გზით. სინამდვილეში, ქვეცნობიერი აქტიურად მონაწილეობს ჩვენს შიდა დიალოგში, ეს ვლინდება დიალოგის სახით, თითქოს, სხვასთან, უცხოსთან.
პიროვნების გაორება შეიძლება მოხდეს მაგიური პრაქტიკისადმი არასწორი მიდგომის გამო. ზედმეტად ცნობისმოყვარე ადამიანები არ იცავენ უსაფრთხოების წესებს, არ აფასებენ თავიანთ ძალას და იღებენ ძალიან ცუდ შედეგს. ასევე, გაორება შეიძლება მოხდეს სხეულში უცხო არსების შეღწევის გამო, მაგრამ ეს უფრო იშვიათი მოვლენაა. ამ შემთხვევაში იწყება გაშმაგება, როდესაც არსება ცდილობს პატრონის სხეულიდან განდევნას. ამავდროულად, ადამიანს ესმის, რომ ეს უცხო არსებაა, და უფრო აქტიურად ებრძვის მას. პიროვნული ცვლილებები არ ხდება, რადგან იმისათვის, რომ ეს მოხდეს, ერთ-ერთი სუბიექტი იძულებით უნდა გამოვიდეს სხეულიდან.
არსებობს გაორებული პიროვნების კიდევ ერთი ვერსია, რომელიც უფრო მეტად არის დაკავშირებული გონების დაავადებასთან - ეს არის გადაჭარბებული ფანტაზია. ყველას სურს იყოს ვინმე და ვიღაცას ჰგავდეს, ზოგჯერ კი ეს სასურველი სახეები რეალობაზე იწყებენ პროეცირებას, ამასთან ისინი გამოხატულია სიტყვებით და იშვიათად საქმით. ასეთ ვითარებაში ექიმების დახმარება აუცილებელია.
გთავაზობთ ნიშნებს, რომლითაც შეგიძლიათ დაადგინოთ ზემოაღნიშნულის მიზეზი (იგივე თანმიმდევრობით):
ავადმყოფი არაფერს აცხადებს, მასში უბრალოდ შეინიშნება ცვლილებები სხვადასხვა პიროვნულ მახასიათებლებში, მსოფლმხედველობაში, შესაძლოა მოხდეს ცვლილება მეხსიერებაშიც კი. თითოეულ პიროვნებას ახსოვს მისი განსახიერება, სხვებს - ნაკლებად, ეს დამოკიდებულია სხვა პიროვნებებთან კავშირის ხარისხზე. პაციენტმა შეიძლება ვერ იცნოს თავისი სხეული, გარემო, ადამიანები – ის ამტკიცებს, რომ ის სხვა ადამიანია. ეს ჩვეულებრივ ხდება მაშინ, როდესაც სხვა პიროვნება თრგუნავს ამჟამინდელს. უფრო მსუბუქი ფორმით, კავშირი არსებულ რეალობასთან მეტ-ნაკლებად შენარჩუნდება. გარდა ამისა, თუ პაციენტი ეწეოდა რაიმე სახის პრაქტიკას, იქნება ეს მაგია თუ იოგა, მაშინ, დიდი ალბათობით, ეს სწორედ ის შემთხვევაა.
თუ პაციენტი კარგად არ აკონტროლებს თავის სხეულს, შეკრთება, თავის ხმით არ ლაპარაკობს, უცნაურად იქცევა - მაშინ აქ, დიდი ალბათობით, საქმე გვაქვს შესახლებასთან. პაციენტი ჩვეულებრივ აღიქვამს შემოჭრილის ქმედებებსა და აზრებს, როგორც საკუთარს და გაცილებით იშვიათად აცნობიერებს, რომ აქ რაღაც ისე არ არის. სწორედ უცხო აზრების გონებაში შეღწევით იწყება შემოჭრა, რომელიც მხოლოდ ამის შემდეგ გადაიქცევა უფრო მძიმე ფორმაში, მიისწრაფვის სხეულის მფლობელის საბოლოო განდევნისკენ. ასეთი პარაზიტის აკიდება შეგიძლიათ აიღოთ ანომალიურ ადგილებზე, სასაფლაოებზე, მიტოვებულ შენობებში, მასობრივი სიკვდილის ადგილებში და ა.შ., რის შემდეგაც იწყება გაშმაგება.
პაციენტი სულ მცირე სულელურად იქცევა. მისი არგუმენტები არ არის დასაბუთებული, და მისი შემხედვარე ცხადი ხდება, თუ რა აქვს წარმოდგენილი მას. მის სიტყვებში ბევრი გამონაგონია, რომლებიც მის შესახებ ერთგვარ წარმოდგენას ქმნიან, როგორც წესი, ყველაზე ჭკვიანი, ძლიერი, დიდი და გენიალურის. აქ უკვე ვარიანტების გარეშე.
https://mir24.tv/articles/16326812/stat-drugim-skolko-lichnostei-skryvaetsya-v-kazhdom
„გახდი სხვა“: რამდენი პიროვნება იმალება თითოეულ ჩვენგანში?
იდენტობის დისოციაციური აშლილობა (ან მრავლობითი პიროვნების აშლილობა), რომელსაც ასევე პოპულარულად მოიხსენიებენ, როგორც პიროვნების გაორებას, არის მოვლენა, რომელიც არც ისე გავრცელებულია ყოველდღიურ ცხოვრებაში, მაგრამ საკმაოდ პოპულარულია მსოფლიო კინემატოგრაფში. გასული ათწლეულების განმავლობაში გამოვიდა მრავალი ფილმი, რომელთა გმირები აერთიანებენ საკუთარ თავში ორ ან მეტ „პერსონას“, ეგო-მდგომარეობებს. ხშირად ეს სუბპიროვნებები არც კი იცნობენ ერთმანეთს, შეიძლება ჰქონდეთ განსხვავებული სქესი, ასაკი, ეროვნება, ტემპერამენტი, ინტელექტი, მსოფლმხედველობა, ერთი და იგივე მოვლენები განსხვავებულად აღიქვან და კონფლიქტიც კი ჰქონდეთ ერთმანეთთან.
ამავე ოპერიდანაა შოტლანდიელი მწერლის რობერტ სტივენსონის გოთური რომანი „დოქტორ ჯეკილისა და მისტერ ჰაიდის უცნაური შემთხვევა“, რომელიც არაერთხელ იყო ეკრანიზირებული.
როდესაც ერთი „პიროვნება“ ირთვება, მას არ ახსოვს, რა ხდებოდა, როდესაც მეორე აქტიური იყო. ამ აშლილობის გამომწვევი მიზეზებია მძიმე ემოციური ტრავმა ადრეულ ბავშვობაში, გამეორებული ფიზიკური, სექსუალური ან ემოციური ძალადობა, ფსიქიკური დაავადებები. ზოგადად მიღებულია, რომ ეს ყველაფერი არის დისოციაციის უკიდურესი გამოვლინება - ფსიქოლოგიური თავდაცვის მექანიზმი, რომლის დროსაც ადამიანი იწყებს იმის აღქმას, რაც მას გადახდა, თითქოს ეს მის თავს კი არა, სხვის თავს ხდებოდეს, რითაც იცავს თავს ზედმეტი, აუტანელი ემოციებისგან. ამ მექანიზმის გადაჭარბებული გააქტიურება უკვე იწვევს დისოციაციურ დარღვევებს.
ზოგიერთი ექსპერტი თვლის, რომ ეს ყველაფერი სხვა არაფერია, თუ არა ჰოლივუდის ფანტაზია, სხვებს მაგალითად მოჰყავთ აგათა კრისტი, რომელსაც, თითქოს დისოციაციური ფუგა (ისტერიული ნევროზის ერთ-ერთი გამოვლინება) ჰქონდა და გარკვეული პერიოდის განმავლობაში თავს სხვა ადამიანად თვლიდა. თავად ტერმინი Fuga ითარგმნება როგორც „გაქცევა“: დაავადებულები ხშირად გადადიან სხვა დასახლებულ პუნქტში, ავიწყდებათ მთელი ინფორმაცია საკუთარ თავზე, სახელიც კი, მაგრამ ყველა სხვა თვალსაზრისით - გარდა ამნეზიისა - ისინი აბსოლუტურად ნორმალურად იქცევიან. თითქოს, ქმრის ღალატის შემდეგ, კრისტის ფსიქიკური პრობლემები დაეწყო, თუმცა, სხვა ვერსიით, მოხერხებულმა მწერალმა კარგად იცოდა რა ხდებოდა, მაგრამ მან ეს ფარსი გაითამაშა, რათა მოღალატე დაესაჯა.
როგორც არ უნდა ყოფილიყო, სუფთა სახით ეს მდგომარეობა საკმაოდ იშვიათია, მაგრამ „ზღვრულ“ მდგომარეობაში - ხშირია. მაგალითად, ზოგიერთი მსახიობი, რეჟისორი, ბლოგერი და სხვა შემოქმედებითი ინტელიგენცია, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ბოროტად გამოიყენონ სხვისი როლები და გამოგონილი სახეები, როგორც კი გემოს გაუგებენ, უკვე ძნელად არჩევენ რეალობას მონაგონისგან.
მაგრამ რას წარმოადგენს ეს მდგომარეობა სინამდვილეში?
რუსეთის სამედიცინო-ტექნიკური მეცნიერებათა აკადემიის ნამდვილი წევრი, ექიმი-ფსიქოთერაპევტი ალექსანდრ ტესლერი, განმარტავს: კინემატოგრაფიული ვარიანტი მრავალი „პიროვნებით“ საკმაოდ პირობითი კონსტრუქციაა.
„დისოციაციური აშლილობები, ფუგა ფსიქიატრიაში ცოტა განსხვავებულია. პიროვნების გაყოფა ხდება შიზოფრენიის დროსაც. არსებობს მსგავსი ცვლილება - პიროვნული აშლილობა, რასაც ადრე ფსიქოპათიას ეძახდნენ, და შიზოიდური ფსიქოპათია - პიროვნების ტიპი, მდგომარეობა, რომელშიც შეინიშნება გარკვეული შიზოფრენიული სიმპტომები, მაგრამ ადამიანი არ არის შიზოფრენიით დაავადებული. მას შეუძლია იგრძნოს რამდენიმე პიროვნება საკუთარ თავში“, - ამბობს ფსიქოთერაპევტი.
ასე რომ, ეს მდგომარეობა არ შეიძლება მიეწეროს მხოლოდ რეჟისორების ბოდვას. „ჰოლივუდში განსაკუთრებით არ იძაბებიან და ბევრ რამეს რეალობიდან იღებენ. როცა ქალაქში მორიგე ფსიქიატრად ვმუშაობდი, ასეთ ადამიანებს ვხვდებოდი. ეს მდგომარეობა ხშირი არ არის, მაგრამ შეინიშნება. ადამიანი არ გადადის ფანტაზიების სამყაროში - ის უბრალოდ განსხვავებულ ცხოვრებას ეწევა. ის ვარჯიშობს, აღიქვამს ახალ ინფორმაციას, მაგრამ გარკვეული დროით შლის წარსულს. ეს არის კომპენსატორული მექანიზმი, რომელიც საშუალებას აძლევს მას თავი დააღწიოს მძიმე სტრესს და გადაერთოს“, - განმარტავს ექსპერტი.
მაგრამ მხოლოდ დიდი რაოდენობით „პიროვნებების“ არსებობა ერთ ადამიანში, რომელიც ცხოვრობს მასში, როგორც თავშესაფარში, ჯერ მაინც მხატვრული გამონაგონია, აზუსტებს ალექსანდრ ტესლერი.
მეორე მხრივ, სხვადასხვა „პერსონაჟებად“ გაყოფა ბევრ სრულიად ჯანმრთელ ადამიანში გვხვდება. „პრინციპში, ჩვენ ცხოვრებაში ბევრ როლს ვთამაშობთ. ერთ შემთხვევაში ხანდაზმული ლექტორი ან მკურნალი ექიმი ვარ, მეორეში მეგობრებთან და ამხანაგებთან ერთად ბიჭი ვარ. ადამიანის პიროვნება ძალიან მრავალმხრივია, და ეს სპონტანურად მოქმედებს გარკვეულ სიტუაციებში“, - ამბობს ფსიქოთერაპევტი.
კიდევ არიან ადამიანები, რომლებსაც რაღაც აკლიათ თვითდამტკიცებისთვის და იწყებენ მის გამოგონებას. მაგრამ ერთი საქმეა, როდესაც ისინი ამას იგონებენ გოგონებისთვის უფრო მნიშვნელოვანი რომ ჩანდნენ, და მეორეა, როდესაც მათ თავად სჯერათ ამის.
„ზოგადად, ჩვენს ქვეყანაში ბევრნი არიან გადაცმულები - სოფლელის სიფათის მქონე „აზნაურები“, რომლებმაც თავი 90-იან წლებში არისტოკრატებად დაინიშნეს, მათ დაიწყეს ფრაკების ტარება, ბალების მოწყობა და აქამდე ვერ გამოვიდნენ ამ მდგომარეობიდან, ან კაზაკთა ატამანები, რომლებსაც სჯერათ, რომ ისინი ატამანები არიან და შეუძლიათ ვინმეს გამათრახება. არის მცირე მასშტაბის ბოდვა და არის მაღალი. ვიღაცამ მართლა დაიჯერა, რომ ვიღაც შეეჩვია ამ მდგომარეობას. ადამიანი მიდრეკილია დაიჯეროს საკუთარი ფანტაზიები, ხშირად ჩაერთვება და არ სურს იქიდან გამოსვლა. მთავარია ადამიანებმა გაამართლონ თავიანთი ამბიციები. ეს ზოგიერთს მოტივაციას აძლევს რაიმე სახის განვითარებისთვის, ზოგს კი სჯერა ამის, და სიტუაციის კრიტიკის არარსებობის შემთხვევაში, ისინი იწვევენ ჯანსაღ სიცილს სხვებში“, - ამბობს ექსპერტი.
ასეა თუ ისე, სანამ ადამიანი - თუნდაც „როლში“ მყოფი - არ არღვევს სოციალურ რეგულაციებს, ის არ ამოვარდება სოციუმიდან. მაგრამ თქვენ შეგიძლიათ გადაკვეთოთ ხაზი რამდენიმე მიზეზით: ან პირადი მოტივების გამო, ან ავადმყოფობის შედეგად, ან როგორც რაღაცის საპასუხო რეაქცია. თუ მშვიდობიან დროს ვინმე სკოლის მასწავლებელს ჰგავს, ღამით კი ურჩხულად გადაიქცევა და ცულით დახტის სახურავებზე (რაც დილით არ ახსოვს), ეს ერთი სიტუაციაა. მაგრამ თუ ადამიანები ავლენენ რაიმე სახის ატიპიურ რეაქციას საკუთარი თავისთვის, მაგრამ აქვთ ამის დამადასტურებელი მიზეზები, ეს სხვაა. ნორმალურია ნებისმიერი რეაქცია, რომელიც გამაღიზიანებლის ადეკვატურია, შეაჯამა ექსპერტმა.
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised