https://ppt-online.org/634381
1. ინფორმაციული ვირუსების ამოცნობა
ჩრდილების გილდია
აკერონი
ინფორმაციული ვირუსების ამოცნობა
VIII ფესტივალი ХС
2. ნაწილი 1. ძირითადი თეორია
3. განმარტებები
ინფორმაცია არის რეალური სამყაროს ობიექტების თვისება (ხარისხებისა და პარამეტრების ჯგუფი), რომელიც განსაზღვრავს მათ დიფერენციაციას და გარდაქმნებისა და ურთიერთქმედებების მექანიზმს. ინფორმაცია ატრიბუტიულია.
ინფორმაციული კოდი არის სხვა ობიექტების თვალსაზრისით იზოლირებული და იზოლირებადი ინფორმაციის მასივი, რომელსაც შეუძლია უშუალო მონაწილეობა მიიღოს ობიექტების ურთიერთქმედებაში.
ინფორმაციული ვირუსი არის ინფორმაციული კოდი, რომლის ადრესატი ცოცხალი არსებაა და რომელიც გაშვებულია ადრესატთან, თავად ადრესატის ნების მიუხედავად.
4. ტრიადები
5. არაცნობიერის ინფიცირება
ბიოლოგიური ვირუსები (რეტროვირუსების ჩათვლით);
მეტაბოლური აგენტები (ალკოჰოლი, ალკალოიდები, ბოტულინის ტოქსინი etc.);
გარემოს ფაქტორები (მაგ. რადიაცია, სუნი);
საეჭვოობა და ფსიქოსომატიკა (მ.შ. პლაცებოს ეფექტი)
6. ცნობიერების ინფიცირება
პირდაპირი შთაგონება;
„ყურადღების მიპყრობა“ (მაგ. ყურადღების გადატანა ნაკლებად მნიშვნელოვან პრობლემაზე ან მის ნაკლებად მნიშვნელოვან ასპექტზე: +2% დღგ);
ნეიროლინგვისტური პროგრამირების მეთოდები (სასაუბრო კლიშეები, ზმნებით ჭორაობა, არჩევანი არჩევანის გარეშე etc.);
„ცნობიერების შეპყრობა“ – ფსიქიკური რეაქციების რიგიდულობის, ანთროპო- და ეგოცენტრიზმის ექსპლუატაცია (მაგ. სამი „დიახ“-ის წესი, წინასწარ განწყობა და სტერეოტიპები)
7. ქვეცნობიერების ინფიცირება
ფსევდოაკრძალვები („აკრძალვები „არა“);
საკუთარი თავის მნიშვნელოვნობისა და მიდრეკილებების გრძნობის ექსპლუატაცია („მუქთა ძმარიც ტკბილია“, [ფსევდო] ქველმოქმედება);
იდეოლოგია (პატრიოტიზმი, რელიგია, ფილოსოფიური და მსოფლმხედველობითი კონცეფციები, რომლებიც უსხლტება კრიტიკულ გააზრებას );
8. ნაწილი 2. ანტივირუსული კომპლექსი
9. ცინიკოსი
ემოციური რეაქციების აცილება შემოსული ინფორმაციის დამუშავების პროცესში;
„გონიერება ნაკლებად ახასიათებს ადამიანს მის ქცევაში“;
„ადამიანი სულაც არ არის სამყაროს ცენტრი“ (და არც დედამიწის ჭიპი);
ადამიანის მოტივაციის სამი საყრდენი: ფული, სექსი და თვითდამკვიდრება;
აღქმისა და ღირებულებითი განსჯის ილუზიების აღმოფხვრა („მათი საქმით შეიცნობ მათ“);
Qui bono?
10. აზრიანობა
ცოდნის ბაგაჟის ფორმირება და მუდმივი შევსება;
საკუთარი თავის, განსაკუთრებით სუსტი მხარეების გაგება;
საკუთარი მიზნების, ამოცანების, მისწრაფებებისა და შეზღუდვების გაგება;
კონტროლი იმაზე, თუ რას აკეთებთ და რატომ;
„არა!“-ს თქმის უნარი ყველაფრის და ნებისმიერი მიზეზის გამო, ყველაფრის მოკვეთა, რაც არ შეესაბამება მიზნებს, ამოცანებს ან ინტერესებს. ჯანსაღი ნეგატივიზმი.
11. დამკვირვებელი
წარმოადგენს ფსიქიკის კომპონენტების ცნობიერის და ქვეცნობიერის სინთეზს.
გამოყოფილია აღქმის ავტონომიურ მოდულში.
ფორმირების წყაროა გამოყენებითი სააზროვნო ამოცანების შემოქმედებითი გადაწყვეტა.
მიმდინარეობს სიფხიზლის და ძილის რეჟიმებში, აუცილებლად ორივე რეჟიმში!!!
ფუნქციები:
ატარებს თავისი „არენის“ მეშვეობით ცნობიერისა და ქვეცნობიერის ყველა არხით შემოსულ ინფორმაციას;
ტესტირებას უტარებს ინფორმაციულ კოდებს მათი თვითგაშვებისა და ფსიქიკის სტრუქტურებზე გავლენის შემოწმების მიზნით;
აცილებს და იზოლირებს მავნე ან პოტენციურად სახიფათო კოდებს;
აწარმოებს ადამიანის ფსიქიკის კომპონენტების „მდგომარეობათა ლოგირებას“, აფიქსირებს ცვლილებებს;
ანიშნებს ვირუსის აქტივობის საფრთხის შესახებ;
მონაწილეობს ფსიქიკის კომპონენტების დაცვისა და აღდგენის მექანიზმებში ინფორმაციული ვირუსებით დაინფიცირების ან მთლიანობის დარღვევის ან ფსიქიკური ტრიადის ელემენტების ნორმალური ფუნქციონირების დარღვევის შემთხვევაში.
12. „ჩუიკა“
არის ქვეცნობიერის უკუკავშირის შედეგი [შედეგი: სიზმრების რეჟიმში მუშაობა ხელს უწყობს ცნობიერებასა და ქვეცნობიერს შორის ურთიერთქმედების ამ არხის ჩამოყალიბებას და განვითარებას];
იძლევა ინფორმაციის ნაკადების დამუშავების შედეგს, როგორც ყურადღების ცენტრში, ასევე მის ფარგლებს გარეთ არსებულის (ყველაზე ხშირად არავერბალური ფორმით);
შედეგები მოცემულია ქვეცნობიერის ენაზე (შინაგანი გრძნობა, გარკვეული შედეგის განცდა, „აუხსნელი“ დისკომფორტი და ა.შ.) [შედეგი: საჭიროა საკუთარი ქვეცნობიერის „ლექსიკონის“ დამუშავება].
13. ჩრდილოვანი დანაწევრება
ძირითადი ტექნოლოგია:
ჩრდილოვან საფუძველზე მიმართვა და მისი განადგურება პიროვნებისა და სუბპიროვნების დახმარებით;
დეპერსონალიზაცია;
ცნობიერების და ქვეცნობიერის განადგურება ფსიქიკის ნულოვანი მდგომარეობის რეჟიმამდე;
პიროვნების არყოფნის მდგომარეობის, როგორც ინდივიდის ბუნებრივი მდგომარეობის დამკვიდრება;
ქვეცნობიერის ასახვის გაშვება;
სოციალურ ურთიერთობებზე პასუხისმგებელი ნიღბების ფორმირება;
ცნობიერების ნიღბის ემულაცია დეპერსონიფიცირებულ შინაგან გარემოში.
ფუნქციონალის თავისებურებები:
არ არსებობს პირადი მისწრაფებები (დაინფიცირების ობიექტი);
შემომავალი ინფორმაციის არხს მივყავართ არა ფსიქიკის სტრუქტურებამდე, არამედ მათ „ანარეკლამდე“, ნიღბებამდე;
დამარცხების შემთხვევაში ვირუსს შეუძლია დააინფიციროს მხოლოდ ცნობიერების ან ქვეცნობიერის ნიღაბი;
ინფიცირებული ნიღაბი უბრალოდ ნადგურდება და ხდება მისი შეცვლა სხვა ანალოგიური ნიღბით, განსახიერებული გონების ფუნქციონალისა და გამოთვლითი სიმძლავრის დაკარგვის გარეშე.
14. ნაწილი 3. ინფორმაციული ვირუსების მაგალითები
15. დუალობის ვირუსები
დიახ/არა;
სიკეთე/ბოროტება;
თავისიანები/უცხოები;
გმირები/ბოროტმოქმედები;
კომუნიზმი/კაპიტალიზმი;
რუსეთი/დასავლეთი;
ბიფურკაციის პრინციპები… მკურნალობა:
* ვპოულობთ გამანეიტრალებელ კომპონენტს, რომელიც გამოგვიყვანს ციკლიდან „დიახ/არა“ („საერთო მნიშვნელის“ ძიება, რომელსაც ორმაგობა გაჰყავს დაბალანსებული ტრიადის დონეზე)
16. ფაქტობრივი შინაარსის ჩანაცვლება (აზრით მანიპულირება)
„არ არსებობს არც ერთი ცოდვა, რომელსაც სიყვარულის ძალა არ მოსპობს“ (წმინდა იოანე ოქროპირი);
„ისინი რა ურწმუნოები არიან?“;
წმიდა მოწამენი;
გამარჯვების კულტი (ან „ჩვენ შეგვიძლია გავიმეოროთ“);
საავადმყოფო თუ სამკურნალო?!
სტალინის კულტის რესტავრაცია. მკურნალობა:
ყურადღება სიტყვებსა და მნიშვნელობებზე;
„ენის გრძნობა“;
სიტუაციისა და განსახილველი საგნის თანმიმდევრობაზე თვალყურის დევნება, „განზე გასვლის“ კონტროლი;
ფაქტების ცოდნა და არა მათი ინტერპრეტაციების
17. სტერეოტიპები და ცრუ ინფორმაციის შინაარსი
„ჩვენ ახლა ზაფხული გვაქვს დედამიწაზე“;
„იფიქრე კარგზე“;
ლიბერალიზმი და ლიბერალები;
მაგები და მაგია.
მკურნალობა:
„ნებისმიერ კონცეფციას აქვს გამოყენების საზღვრები“;
აბსოლუტური პარადიგმები არ არსებობს, რადგან ისინი „შეჭამენ“ საკუთარ თავს და წმინდა სოფისტიკაში გარდაიქმნებიან;
ყურადღება მსჯელობის საგანზე და მასთან დაკავშირებულ ფაქტებზე;
საინფორმაციო კოდის საგანი, ამავე დროს, უფრო ზოგადი სისტემის ნაწილი, რაც ნიშნავს, რომ მისი არსი, მიზანი და მახასიათებლები შეიძლება განსხვავდებოდეს უფრო ზოგადი სისტემის დონეზე.
18. იდეოლოგია
ცხოველების „უფლებები“ (ადამიანი არის ყოვლისმჭამელი ცხოველი, მას ასევე სჭირდება ცხოველური საკვები და ამიტომ მას მოუწევს ცხოველების მოკვლა, რომ იკვებოს, ეს ბუნებრივი პროცესია; ემოციების დაკავშირება ამ ურთიერთობებთან ქმნის ზედმეტ პოტენციალს იქ, სადაც ის არ უნდა იყოს);
ვეგეტარიანობა და ვეგანობა (იდეოლოგიური, არ არის დაკავშირებული ინდივიდუალური ფიზიოლოგიის თავისებურებებთან);
„კედროზვონჩიკები“ (ფაქტურის გაყალბება და ბუნებისადმი რეალური მიდგომის იდეოლოგიური მიდგომით შეცვლა);
„ოჯახური ფასეულობები“ ბიბლიის მიხედვით (ასევე ამ და მსგავსი „უხრწნელის“ სხვა პარამეტრები);
პატრიოტიზმი და „სამშობლოს სიყვარული“ (დაწვრილებით იხილეთ, მაგალითად, ვიდეორგოლი „პატრიოტიზმის ცხოველური ჩაცინება“ - იქ საკმაოდ ნათლად არის ახსნილი ბიოლოგიის თვალსაზრისით).
მკურნალობა:
ჩვენ ვსწავლობთ იდეოლოგიის არსს, საწყის კოდს, ე.ი. ჩვენ ვიყენებთ პირველად წყაროებს და არა ინტერპრეტაციებს;
ჩვენ სრულად ვრთავთ ცინიკურობის რეჟიმს;
ჩვენ ვადარებთ იმას, რასაც იდეოლოგია გვთავაზობს, რისი მიღებაც შეგვიძლია მოვლენათა ბუნებრივი მსვლელობისას, როდესაც პროცესები ბუნებრივ კალაპოტს მიჰყვება, ეგოცენტრიზმის ჩარევის გარეშე;
Qui bono?
რა თანხას გამოიმუშავებს ამაზე სარგებელის მიმღები, რომელიც ჩვენ გამოვიანგარიშეთ წინა კითხვაზე პასუხის გაცემისას?
19. ტურბო-თრია (ვირუსული კომპლექსი, რომელიც აინფიცირებს ქვეცნობიერს)
ციტატა:
ინსტრუქციები ქვეცნობიერისთვის
ინსტრუქციის დასაწყისი.
ეს ინსტრუქცია თქვენთვისაა, ჩვენო ქვეცნობიერო. ეს ინსტრუქცია ინსტალირებს პოლარობების „ჩასხმის“ დამუშავების ოქმს. ამ მომენტიდან დაწყებული, ყველა ადრე გაცემული ინსტრუქცია, რომელიც ეხება პროტოკოლს „ჩასხმა“ მის ადრინდელ მოდიფიკაციებში, გთხოვთ ჩათვალოთ ბათილად, და მთელი სამუშაო პროტოკოლით „ჩასხმა“ უნდა განხორციელდეს მხოლოდ ინსტრუქციის ამ ვერსიის მიხედვით. თუ რაიმე პოლარობა ამჟამად არის დამუშავებული პროტოკოლის უფრო ძველი ვერსიით, გთხოვთ, ამიერიდან გადაიტანოთ ისინი პროტოკოლის ახალ ვერსიაზე.
როგორც კი ყურადღებას მივაქცევთ იმ პოლარობებს, რომელთა განეიტრალებაც გვინდა ამ პროტოკოლით, ჩვენ ხმამაღლა ვიტყვით ან გავიფიქრებთ სპეციალურ საკვანძო სიტყვას („ჩასხმა“), და შენ დაიწყებ პოლარობების ამ წყვილის სრულიად ავტონომიურ და ავტომატურ დამუშავებას ფონურ რეჟიმში მათ სრულად განეიტრალებამდე დიმიტრი ლეუშკინის „ჩასხმის“ პროცედურის გამოყენებით.
საჭიროების შემთხვევაში, შენ დაუკავშირდები დიმიტრი ლეუშკინის ქვეცნობიერს და მისგან მიიღებთ ამ პროცედურის უახლეს ვერსიას.
თვეში ერთხელ, შემთხვევით შერჩეულ დროს, შენ დაუკავშირდები დიმიტრი ლეუშკინის ქვეცნობიერს და შეამოწმებ, გამოჩნდა თუ არა ამ ინსტრუქციის უფრო ახალი ვერსია. იმ შემთხვევაში, თუ ის გამოჩნდება, შენ ავტომატურად განაახლებ შენთან არსებულ ვერსიას უფრო ახალზე, მას შემდეგ რაც მიიღებ მას დიმიტრი ლეუშკინის ქვეცნობიერიდან.
დამუშავების მექანიზმის გაშვების შემდეგ, ზემოთ განსაზღვრული შესაბამისი საკვანძო სიტყვის წარმოთქმის შემდეგ, თქვენ მიიღებთ სიგნალს ჩვენი ორგანიზმის მთქნარების დახმარებით.
ჩვენო ქვეცნობიერო, შენ ყოველთვის გააკეთებ ყველაფერს, რაც ჩვენ აღვწერეთ ამ ინსტრუქციაში, დაწყებული ამ მომენტიდან, იმისდა მიუხედავად, თუ რა მდგომარეობაში, რა ვითარებაში, რა სიტუაციაში ან რა მენტალურ ან ემოციურ მდგომარეობაში ვიმყოფებით, ან რა პოლარობების განეიტრალება გვსურს ამ პროტოკოლის დახმარებით. ჩვენ მადლობას გიხდით და ღრმად მადლობელი ვართ თქვენი და პატივს გცემთ, რომ ყოველთვის დარჩებით ჩვენი ერთგული მსახური.
ინსტრუქციის დასასრული.
20. დუსტი ტურბო-თრიებისგან დასაცავად
გავუშვებთ „ქვიშის ყუთს“ (დამკვირვებელი);
გამოსაცდელ ობიექტად წარმოგიდგენთ ხუთი წლის ბავშვის მოდელს, რომელსაც „ტურბო-თრიიდან“ ვიწყებთ ინსტალაციების გადაცემას;
ვაკვირდებით რა და როგორ დაიტვირთება კოდის წაკითხვის პროცესში, რა მისწრაფებები, სურვილები, გაჩნდება;
შექმნილი მოდელის მუშაობის მონაცემების შესაფასებლად ჩართავთ ცნობიერებას და ცინიზმს;
ვაკვირდებით, თუ როგორ აყალიბებს ვირუსული კოდი ჩვენს ქვეცნობიერს, რისკენ მიმართავს და როგორ;
ჩვენ ვუკავშირებთ ჩვენს მიზნებსა და ამოცანებს;
ჩვენ ვიღებთ გადაწყვეტილებას, გვჭირდება თუ არა, რომ ქვეცნობიერი მუშაობდეს ამ რეჟიმში.
В эти дни столько всего произошло, столько всяких дат, и с трёхдневным опозданием сообщаю, что я записала два новых ролика для канала Original TV. Я уже перестала удивляться, что из раза в раз наши зрители задают одни и те же вопросы, и Maxim Efimov вынужден их озвучивать — понятно, что никто не обязан смотреть все 180 роликов, записанных мною на канале за 6 с лишним лет. Но кому очень интересно, то до сих пор на ЛитРесе доступна моя книжка «Исповедь расстриги. Как воскреснуть из мертвых». Поэтому ниже я опубликую главу о моём постриге, который состоялся в эти апрельские дни 26 лет назад и вызывает больше всего вопросов, а ссылки на весь текст и на новые ролики вы найдёте в первых комментариях. НА КРАСНОЙ ДОРОЖКЕ И вот настала пятница 18 апреля 1997 года. Я встала рано, в окно уже заглядывало солнце, обещая ясный погожий день, но пока его тёплые лучи мягко струились сквозь лёгкую дымку тумана, нежно освещая цветущие деревья. Я быстро собралась, что-то съела и поехала на автовокзал с большой клетчатой сумкой, в неё ещё с вечера я уложила всё необходимое для пострига. Сумка весила немного, но из-за длинных ручек постоянно цеплялась за все ступеньки и бордюры, мне приходилось то поднимать её на плечо, то нести на согнутой руке. Накануне я договорилась с Танечкой-регентом, что они с мужем приедут на машине в монастырь вечером перед постригом и привезут мою Альку, которая всё ещё лежала в больнице, но её обещали отпустить домой на одну ночь. Автобус мчался знакомым маршрутом, за окном мелькали леса, поля и деревни, но привычные пейзажи вдруг вызывали непонятное смятение и трепет, отчего звенело в ушах. Казалось, что воздух вокруг тоже легонько звенит, и я ощущала рядом чьё-то невидимое присутствие и внимательный взгляд, а в ярком утреннем свете мне мерещились удивительные картины — обычный лес вдоль дороги превращался в сказочный и дремучий, над верхушками сосен поднимались купола дивных по красоте храмов, а мои ноздри щекотали необыкновенные ароматы не то цветов, не то ладана. Не чувствуя земли под ногами, я прошла километр от автостанции к монастырю с невесомым телом, как на крыльях долетела. Звенящее волнение всё возрастало по дороге к корпусу и пока я ждала у владыкиной двери. Мне стало казаться, что я вот-вот лопну от этого хрустального звона внутри, но тут настала моя очередь зайти в кабинет. То ли солнце вдруг спряталось, не знаю, но в большом красивом кабинете царил синеватый полумрак. Владыка выслушал отчёт о моих приготовлениях и отправил меня в собор, чтобы до вечерней службы я успела написать исповедь за всю жизнь, точнее, в моём случае, с момента крещения. Дежурный брат в свечной лавке выдал мне увесистый рулон технической бумаги с перфорацией по краям, как у киноплёнки, мол, отматывай сама, сколько надо, и я размахнулась метра на три, чтобы уж точно хватило, а потом пристроилась в уголке, где стояло несколько столов, и принялась размашисто записывать грехи в этот свиток, складывая его гармошкой для удобства. Сказался многолетний навык написания исповедей, я строчила безостановочно, даже не перечитывая свою писанину, потому что боялась потерять бесценное время и не успеть до того момента, когда начнётся вечерняя служба и владыка скроется в алтаре. И я успела, отдала ему свой свиток, а он приподнял брови от удивления и позволил себе короткую усмешку, дескать, ого, какая ты, оказывается, грешница! Я выдохнула, и тут же началась служба, а время помчалось быстро-быстро. К моему удивлению всё священство и алтарники вышли в белых пасхальных облачениях, я совсем забыла, что в Лазареву субботу, впервые после чёрных одежд Великого поста, им положено облачаться в белое в память воскрешения Лазаря. Для меня три с лишним часа монастырской службы пролетели незаметно, как будто страницы в книге перелистнулись сами собой. Вот уже прошёл ужин в новой белой трапезной, когда от волнения кусок не лез в горло, потом появилась моя Алька, и вот я подхватила сумку, и мы с ней двинулись в собор. В какой-то момент мимо промчался Виталий, резко затормозил, что-то спросил, а я, не поднимая глаз, пригласила его на постриг. До сих пор помню его дикий жгучий взгляд, похожий на удар или пощёчину, и, по-моему, он ничего не ответил, но мне уже стало не до него. И не до кого. Тик-тик, тик-тик, тик-тик... *** В следующем кадре моего внутреннего фильма густые синие сумерки, очень холодно, и яркий оранжевый свет прожектора перед храмом режет глаза, он будто просвечивает насквозь душу и тело. Алька в красной куртке поднимается рядом со мной по высоким ступеням, у всех идущих по лестнице длинные резкие тени, а в тёмном соборе нас встречают Таня с Димой и отец Георгий с матушкой Татьяной. Вот их я никак не ждала и не думала, что они приедут, волна радости поднимается в сердце, и я прошу у всех прощения и благословения у батюшки. Он крестит мои ладони медленно и торжественно, будто прощаясь навсегда. Меня торопят, и я спешу вслед за старшими сёстрами направо за свечной киоск, там высокая дверь, а за ней просторное помещение с такой знакомой лестницей, ведущей на хоры и дальше под купола. Дверь за мной закрывается, и я вижу двух моих будущих сестёр по постригу, с ними мы совсем не знакомы, это неприметные женщины непонятного возраста. Тут же стоят наготове старшие монахини, которым положено сопровождать нас и облачать в монашеские одежды, они нам теперь духовные матери, и мы отдаём им наше приданое, а матушки тщательно раскладывают каждую вещь по порядку на трёх подносах. Меня слегка мутит, зубы отбивают чечётку от холода и волнения, всё внутри оцепенело, а сердце вместе с моим метрономом в унисон отсчитывают последние минуты прежней жизни. Понятно, что скоро всё радикально изменится, но думать об этом некогда. Мы трое быстро раздеваемся догола и надеваем на себя лишь белые постригальные рубахи, их подолы шуршат и цепляются за бетонный пол, а босые ноги к нему буквально примерзают. Сесть некуда, пошатываясь то на одной, то на другой ноге, я торопливо натягиваю чёрные мужские носки и только тогда распускаю волосы. Это нелегко, и рядом сёстры тоже мучаются, ведь у каждой из нас волосы не знают ножниц много лет, они туго заплетены в косу, которая со временем становится совсем тоненькой на конце, и упрямую косичку сначала надо как-то распутать, а потом расчесать мелкие кудряшки, возникшие от плетения. Считается, что после пострига наши распущенные волосы больше никто никогда не увидит. И вот высокие двери открываются, по ледяному каменному полу мы выходим в огромное тёмное пространство собора, и там вдруг возникает безмолвная паническая суматоха, мои новые сёстры быстренько отступают мне за спину, и я первая оказываюсь на красной ковровой дорожке, расстеленной через весь храм до самой солеи. Где-то далеко горят свечи, оттуда пахнет ладаном и слышится негромкое пение, а с обеих сторон от красной линии плотными чёрными массами стоят люди, очень много людей. Так действительно положено на тайном постриге? И только тут моя духовная мать шёпотом сообщает, что мне нужно проползти по всей до
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised