საეკლესიო რიტუალების მხილება (ეკლესიური მაგიის არსი)
სტატია მიზნად ისახავს მრავალი საეკლესიო რიტუალისა და მღვდელმსახურების განსაკუთრებული მნიშვნელობის გამოვლენას მაგიკის (მაგიის შესახებ მეცნიერების) თვალსაზრისით და არ ატარებს ანტირელიგიურ ხასიათს, არამედ მხოლოდ ახორციელებას ინფორმირებას ჭეშმარიტი მექანიზმების შესახებ, თუ რა ხდება ტაძრებში.
„საკმარისია მხოლოდ კურთხევანის წაკითხვა და დაკვირვება იმ წეს-ჩვეულებებზე, რომლებსაც მუდმივად ახორციელებს მართლმადიდებელი სამღვდელოება და რომელიც მიჩნეულია ქრისტიანულ ღვთისმსახურებად, რომ დაინახო: ყველა ეს წეს-ჩვეულება სხვა არაფერია, თუ არა ჯადოქრობის სხვადასხვა ხერხი, რომელიც შეესაბამება ცხოვრების ყველა შესაძლო შემთხვევას. იმისათვის, რომ ბავშვი, თუ ის გარდაიცვალა, სამოთხეში აღმოჩნდეს, უნდა მოასწრო მისთვის ზეთისცხება და მისი დაბანა ცნობილი სიტყვების წარმოთქმით; იმისათვის, რომ მშობიარე ქალი არ დარჩეს უწმინდური, უნდა წარმოითქვას ცნობილი შელოცვები; საქმე რომ წარმატებული აღმოჩნდეს ან მშვიდად იცხოვრო ახალ სახლში, იმისათვის, რომ ხორბლის კარგი მოსავალი მიიღო, რომ შეწყდეს გვალვა, რომ მოგზაურობა უსაფრთხო იყოს, რომ განიკურნო დაავადებისგან, რომ შეამსუბუქოთ გარდაცვლილის მდგომარეობა იმქვეყნად, ამ ყველაფრისთვის და ათასობით სხვა გარემოებისთვის არსებობს ცნობილი შელოცვები, რომლებსაც მღვდელი წარმოთქვამენ გარკვეულ ადგილზე და გარკვეული ძღვენის საფასურად“ (ლ.ნ. ტოლსტოის წერილიდან სინოდის გადაწყვეტილებაზე მისი ეკლესიიდან განკვეთის შესახებ. 1901 წლის 4 აპრილი.
საეკლესიო წეს-ჩვეულებების უმეტესი ნაწილი, რომელიც სრულდება ეკლესიაში, მაგიაზეა დაფუანებული . მნიშვნელოვანია ეს გავიგოთ.
ავიღოთ, მაგალითად, ზიარების რიტუალი: ადამიანს აძლევენ სეფისკვერს - ქრისტეს ხორცს, და წითელ ღვინოს - მის სისხლს. მნიშვნელოვანი ის კი არ არის, რომ ადამიანი ამას სვამს და ჭამს. მთავარი ის არის, რომ ის შეგნებულად განეწყობა იმისთვის, რომ ჭამოს ქრისტეს ხორცი და დალიოს მისი სისხლი.
ვუდუს მაგიაში - ყველაზე საშინელ მაგიაში - ყველაზე ბნელი რიტუალია შენი დამარცხებული მტრის ხორცის შეჭმა და მისი სისხლის დალევა. ეს იმიტომ კეთდება, რომ მისი არსება სამუდამოდ აქციო შენს მონად.
ზიარების რიტუალში გამოიყენება გაიგივების პრინციპი. გაიგივება ნიშნავს ასტრალურ-მენტალური გონებრივი თვისებების გადაცემას ერთი არსებიდან მეორეზე. ანუ ადამიანი, რომელიც საკუთარ თავს ქრისტესთან აიგივებს, თავის თავზე იღებს უკვე გარდაცვლილი ადამიანის თვისებებს და ამით უერთდება მიცვალებულთა სამყაროს.
მონათვლა არის ადამიანის არსის განვითარების დაბლოკვის რიტუალი, მართლმადიდებლური ეკლესიის ეგრეგორთან მორიგი დონორის მიერთების რიტუალი.
ეს არის ადამიანისთვის თვალის ახვევის საშუალება, რომ მან ვერ გაიგოს, რა ხდება მის ცხოვრებაში და მის გარშემო არსებულ სამყაროში.
რას წარმოადგენს ნათლობა?
მოდით მივმართოთ ბროშურას „ნათლობის საოდიმლოების შესახებ“, რომელიც 2001 წელს გამოქვეყნდა მართლმადიდებლურ გამომცემლობაში „ბლაგოვესტი“, და გავაანალიზოთ ამ რიტუალის ზოგიერთი მომენტი.
1. ცოდვიანობის შესახებ
„... ადამიანი ბუნებრივად იბადება ცოდვილი და დამნაშავე ღვთის სამართალის წინაშე“.
ეკლესიის მთავარი ამოცანაა გააღვიძოს ადამიანში დანაშაულის გრძნობა, აიძულოს იგი ილოცოს და მოინანიოს, და იყოლიოს შიშის ქვეშ.
თუ ეს შეძლო, ადამიანი ხდება „ღვთის მონა“ (გაიხსენეთ: „ინათლება მონა ღვთისა, სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა ...“), „შეწირული ცხვარი“. უერთდება ქრისტეს „სამწყსოს“ და ხდება იდეოლოგიურად მართვადი. ამას ემატება ენერგეტიკული დამოკიდებულება, რომელიც ეძლევა ადამიანს ნათლობის რიტუალის დროს.
2. ნათლობა
„თუ უნდა მოინათლოს დაბადებული ჩვილი, მისი დედისთვის მეორმოცე დღეს მღვდელი კითხულობს განსაკუთრებულ ლოცვას“.
აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, უკვე ნათელია, რომ ნათლობის რიტუალში შეინიშნება კავშირი სიკვდილის ენერგეტიკასთან.
3. მირონცხება
მირონცხების დროს ადამიანი იღებს „სულიწმიდის საჩუქრებს“. ამ საჩუქრებს ასევე უწოდებენ „სულიწმიდის საჩუქრის ბეჭდებს“. ეს ბეჭდები ჯვარედინად თავსდება შუბლზე, თვალებზე, ნესტოებზე, ტუჩებზე, ყურებზე, მკერდზე, ხელებსა და ფეხებზე.
ამ გზით იხურება 2, 3 და 4 ენერგეტიკული ცენტრები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ნებისყოფის ხელშეუხებლობაზე, წინასწარ ჭვრეტაზე, ადამიანის შემოქმედებაზე და გრძნობებზე, ასევე იბლოკება ინფორმაციის აღქმის ორგანოები.
სხვათა შორის, მირონი გამოიყენება მიცვალებულთა ცხებისთვისაც.
„ზეთისცხებაში, ისევე, როგორც მირონცხებაში, მე ვხედავ უხეში ჯადოქრობის მეთოდებს, როგორც ხატებისა და წმინდა ნაწილების თაყვანისცემაში, ისევე როგორც ყველა იმ რიტუალში, ლოცვაში და შელოცვაში, რომლითაც სავსეა კურთხევანი. ზიარებაში ვხედავ ხორცის გაღმერთებას და ქრისტიანული მოძღვრების დამახინჯებას. სამღვდელოებაში, გარდა მოტყუებისთვის მკაფიოდ მზადებისა, ვხედავ ქრისტეს სიტყვების პირდაპირ დარღვევას, - რომელიც პირდაპირ კრძალავს ვინმეს უწოდო მასწავლებელი, მამა, დამრიგებელი“. (მათე. XXIII, 8-10) ლ.ნ. ტოლსტოის 1901 წლის 04 აპრილის წერილიდან .
4. აღკვეცა
ჯვარისებრ აჭრიან თმას კეფაზე, შუბლთან, თავის მარჯვენა და მარცხენა მხრიდან. შემდეგ თმას გადაახვევენ ცვილის პატარა ნაწილში და აგდებენ ემბაზში.
მაგიაში ამას ეწოდება - სიკვდილზე ენვოლტირება!
ამ რიტუალის მეშვეობით ადამიანი მთლიანად ხდება დამოკიდებული ქრისტიანულ ეგრეგორზე და, ამავე დროს, მაგიის ეგრეგორზე.
5. გაეკლესიურება
მღვდელი კითხულობს ლოცვას: „ახლა შენ მშვიდობით ათავისუფლებ, უფალო, მონასა შენსა სიტყვითა შენითა, რადგან იხილეს თვალებმა ჩემმა შენი ხსნა, რომელიც შენ მოავლინე ყველა ერის წინაშე, სინათლე წარმართთა განათლებისა და ისრაელის ხალხთა სადიდებლად“. ყველაფერი ისედაც ნათელია, კომენტარი ზედმეტია.
ადრეულ ეტაპზე, ნათლობის რიტუალს არ ჰქონდა არავითარი ბიბლიური საფუძველი.
აი რას წერს ცნობილი ღვთისმეტყველი ადოლფ ჰარნაკი ამის შესახებ:
„შეუძლებელია პირდაპირ დავამტკიცოთ, რომ იესომ დააწესა ნათლობა, რადგან მათეს (28:19) მიერ მოყვანილი სიტყვები არ არის ღვთის ნათქვამი“.
საინტერესოა ისიც, რომ ნათლობა ხორციელდება მამის და ძის და სულიწმიდის სახელით, რაც არცერთ ადრეულ ხელნაწერში არ დაფიქსირებულა.
ადოლფ ჰარნაკი აღნიშნავს, რომ „ეს სამჯერადი ფორმულა უცხოა იესოსთვის და არ გააჩნდა ისეთი ავტორიტეტი მოციქულთა ეპოქაში, როგორიც უნდა ჰქონოდა, იესოს რომ ეკუთვნოდეს“.
სხვა მომენტია ნათლობის საიდუმლოს ცვალებადობა საერთო ქრისტიანულ თეოლოგიაში.
ნათლობა, როგორც ეს დღეს არის გაგებული, ნიშნავს, რომ სულიწმინდა, სამების მესამე წევრი, შედის ადამიანში და ათავისუფლებს მას ცოდვებისგან. თუ ამას მივიღებთ, მაშინ გაუგებარია, იგივე ადამიანის ცხოვრების ბოლო სტადიაზე როგორ განდევნის სატანა სულიწმიდას და ცდუნებით შეჰყავს ადამიანი ცოდვაში.
ჩნდება კითხვა: შეიძლება ეშმაკმა აცდუნოს ადამიანი, რომელიც სულიწმიდით არის აღვსილი და დაცული?
ამრიგად, სრულიად ნათელია, რომ ნათლობა საერთოდ არ ემყარება იესოს სწავლებას.
მოვუსმინოთ, რას ამბობენ ენიოლოგები ნათლობის რიტუალის შესახებ.
ანასტასია ნატალიჩი, სამეცნიერო-კვლევითი ცენტრის „ენიოს“ ენიოკორექტორი:
„ითვლება, რომ მონათლული ბავშვი დაცულია ღვთიური ძალით, ხოლო მოუნათლავი ადამიანი უფრო მეტად დაუცველია. მშობლების ბუნებრივი სურვილი დაიცვან თავისი შვილი ყოველგვარი უბედურებისგან ავალდებულებს მათ მისდიონ ტრადიციებს. ყველა ასე აკეთებს, ე.ი. ეს „სწორია“ .
მოულოდნელად რამე რომ მოხდეს, მაშინვე ჩნდება აზრი: „იქნებ იმიტომ, რომ მონათლული არ არის და, შესაბამისად, არ არის დაცული?“ უნდა გვესმოდეს, რომ ბავშვისთვის საუკეთესო დაცვა მშობლები არიან. ასე არის მოწყობილი ბუნებით.
კონფლიქტები, გაუგებრობა, უსიამოვნება მამასა და დედას შორის ბავშვზე აისახება.
რაც შეეხება რიტუალს, პირველ რიგში, მისი ჩატარება არაცნობიერ ასაკში - ადამიანის ნების დარღვევაა.
ქრისტე 33 წლის ასაკში მოინათლა. ადამიანმა თავად უნდა გადაწყვიტოს, სჭირდება მას ეს, თუ არა.
მეორეც, ნათლობის რიტუალში იყენებენ წყალს - ინფორმაციის უნივერსალურ მატარებელს, რომელიც ახორციელებს ინფორმაციის იდეალურად შენახვას და სტრუქტურირებას. რა ინფორმაციას შეიცავს ეკლესიის წყალი, ეს სხვა საკითხია ...
ხშირად ნათლობის დროს ადამიანს აძლევენ მეორე სახელს. კორექციის დროს ენიოლოგები, როგორც წესი, სწორედ ბავშვის მეორე სახელს ხედავენ.
ადამიანს ეხსნება კიდევ ერთი პარალელური არხი, რომელიც იძლევა სერიოზულ ენერგეტიკულ დატვირთვას ბედზე. იგივე დატვირთვაა, თუ ადამიანს სხვისი საპატივცემულოდ აძლევენ სახელს.
თუ ბავშვს ორი სახელი აქვს, ის ცხოვრებას ორი სტრიმერით იწყებს, ხოლო ბედისწერა გარკვეულწილად რთულად წარიმართება“.
ნებისმიერ რიტუალს ადამიანი შეჰყავს ცნობიერების შეცვლილ მდგომარეობაში. ასეთივე ეფექტი აქვს ჰიპნოზს, მედიტაციას, სუნთქვის ვარჯიშებს, თვალიერებას, ყურადღების დეფოკუსირებას, ლოცვას და ა.შ.
მაგრამ ცნობიერების შეცვლილ მდგომარეობაში ადამიანს არ შეუძლია სრულად გაანალიზოს ის, რაც ხდება. არსებობს მის ცნობიერებაზე უცხო გავლენის დიდი ალბათობა, მარტივად რომ ვთქვათ, ზომბირება.
6. ჯვრისწერა
ჯვრისწერა ნებისმიერი ნებაყოფლობითი სასიყვარულო მოჯადოების რიტუალს წარმოადგენს, თუმცა ნეფე-პატარძალმა ამის შესახებ თითქმის არაფერი იცის. საქორწილო ბეჭდები პარტნიორის ენერგიის სიმბოლოა, რომელიც გაძლიერებულია ეკლესიის ეგრეგორის ნებითა და ენერგიით და გავლენას ახდენს ადამიანის ბიოველზე, როგორც ორი ადამიანის ენერგიის მუდმივი სინქრონიზატორი, აერთიანებს მათ და სამუდამოდ აკავშირებს ერთმანეთთან. ამ რიტუალის გაძლიერება ხდება ახალდაქორწინებულთა მიერ ბეჭდების სამჯერ გაცვლით. კლასიკაში, სასიძოს ეძლევა ოქროს ბეჭედი, ხოლო პატარძალს ვერცხლის. ეს აძლიერებს ცოლის ქმრისადმი მორჩილებას. თუმცა ეს ტრადიცია სულ უფრო მეტად დავიწყებას ეძლევა. უძველესი დროიდან რეკომენდებულია პატარძლისთვის საქორწილო კაბის გრძელი შლეიფი - არსებობს ნიშანი იმისა, რომ რაც უფრო გრძელია შლეიფი, მით უფრო დიდხანს იცოცხლებენ ახალგაზრდები. მაგრამ ეზოთერული თვალსაზრისით, გრძელი შლეიფი პატარძლის მიწასთან დაახლოება და დედამიწის სტიქიასთან დაკავშირებას ნიშნავს. ნეფე-პატარძლისთვის თავზე გვირგვინების დადგმა (ან სიმბოლური დაჭერა) - აძლიერებს მათზე ეკლესიის (მისი ეგრეგორის) გავლენას, ძალას ჰმატებს ჯადოს ეკლესიის და მისი სიძლიერის სახელით. ხდება ენერგიის შემცირება საჰასრარე ჩაკრეს მიხედვით და დაბლოკვა ეკლესიის ეგრეგორის მიერ. ამავე დროს ხდება ენერგიის შერჩევა ეგრეგორის ეკლესიაში, რაც რეალურად ამცირებს ახლადდაქორწინებულთა სიცოცხლის ხანგრძლივობას. ამ კავშირის ეკლესიის მიერ განმტკიცებას ემსახურება ანალოეს სამჯერ შემოვლა. რიტუალის წრის ერთგვარი მაგიური ჩაკეტვა.
7. აღსარება
„აღსარების დროს ცოდვების პერიოდულ მიტევებაში მე ვხედავ მავნე სიცრუეს, რომელიც მხოლოდ წაახალისებს უზნეობას და ანადგურებს შიშს ცოდვების წინაშე“. ლ.ნ. ტოლსტოის 1901 წლის 04 აპრილის წერილიდან .
აღსარებაში არის ფსიქოთერაპიული ვარიანტი, რომელიც შვებას აძლევს ადამიანს და ათავისუფლებს მას მისი ქმედებებისადმი ნეგატიური დამოკიდებულებისგან. ეკლესია მღვდლის მეშვეობით „შეუნდობს“ ცოდვებს ღვთის წინაშე, „ასუფთავებს“ ადამიანის ბაგაჟს. ტარდება ეს ცოდვების მონანიების ლოცვების მეშვეობით, მაგიისგან განწმენდის რიტუალის საშუალებით, უზენაესთან, ღმერთთან კავშირის დამყარებისას, რომლის წინაშეც ხდება განწმენდა, მაგრამ რიტუალის ენერგეტიკული შემადგენელის, ნეგატივის დაწვის და წარსულთან მუშაობის გარეშე, აწმყოსა და მომავალის მოდელირებით. ეს არის რიტუალი შეკვეცილი სახით, რომელიც ადაპტირებულია, როგორც ეკლესიის თანამედროვე კანონიკური საქმიანობა. მაგრამ ეს რიტუალია.
საიდუმლო არ იქნება ის ფაქტი, რომ მაგიას და ეკლესიას აქვთ საერთო ნიშნები. ორივე მხარის მთავარი ამოცანაა საზოგადოების სულიერი ზრდა. საერთო ეკლესიასა და მაგიას შორის საკმარისზე მეტია. ავიღოთ თუნდაც ორივე მხარის წარმომადგენლები. ეკლესიის მსახურნი, ისევე როგორც შამანები, ჯადოქრები და მკურნალები, ცდილობენ მიაღწიონ ურთიერთობას უზენაეს ძალასთან, ვიდრე თვითონ არიან. ისინი ასევე ქმნიან ვიბრაციებს, რასაც ასწავლიან მომავალ თაობებს.
არც რიტუალები იქნება გამონაკლისი, რადგან მაგიური რიტუალების დროს კითხულობენ მაგიურ სიტყვებს, რაც, არსებითად, ძალიან ჰგავს ეკლესიურ ლოცვას. ანუ ადამიანი მიმართავს ვიღაც უზენაესს. ეკლესიის ჭეშმარიტ ნამდვილ წარმომადგენელს, ისევე როგორც ჭეშმარიტ მაგს, მხოლოდ ერთი მიზანი აქვს - მათ უნდა დაეხმარონ ადამიანებს და შეინარჩუნონ საყოველთაო ჰარმონია.
ეს ეკლესია ითვლება ქალაქის ერთ-ერთ ყველაზე ეზოთერულ ეკლესიად (ტურინი მიჩნეულია მაგების ქალაქად - ლიონთან და პრაღასთან ერთად იგი ქმნის თეთრი მაგიის სამკუთხედს. გარდა ამისა, ტურინი არის „შავი მაგიის სამკუთხედის“ მწვერვალი, რომლის მხარეები მიმართულია ლონდონსა და სან-ფრანცისკოსკენ). ეკლესიის წინ ორი ქანდაკებაა - Statua della Fede და Statua della Religione. რწმენის ქანდაკებას მარცხენა ხელში აქვს თასი, რომელიც ასოცირდება გრაალის თასთან. ამბობენ, რომ ეს რელიქვია სადღაც ტურინშია დამალული, ხოლო ქანდაკების მზერა მიანიშნებს მიმართულებას, სადაც ინ უნდა მოძებნონ.
საუკუნეების განმავლობაში შეიცვალა სამეფოები, მთავრობები, კანონები, თაობები, მაგრამ ეკლესია და მაგია უკვე მრავალი საუკუნის განმავლობაში გვერდიგვერდ დარჩნენ უცვლელად. სამწუხაროდ, ყველა მაგი და ყველა მღვდელი არ ცდილობს ადამიანებს სიკეთე მოუტანონ და ხელი შეუწყონ ევოლუციას. საქმე იმაშია, რომ არსებობენ ამ ორ წარმომადგენელთა უმაღლესი რანგის ისეთი წარმომადგენლები, რომლებიც მხოლოდ სახელს არიან ამოფარებული და ძირითადად საკუთარი სარგებლობისთვის იღწვიან. მაგრამ მინდა გითხრათ, რომ ყველა ასეთი არ არის, რომ რეალურად არსებობენ სწორი ადამიანები, რომლებსაც შეუძლიათ მოუტანონ სამყაროს სინათლე და ამას მიუძღვნან თავისი ცხოვრება.
მაგრამ პირველებს მხოლოდ ის შეუძლიათ, რომ გააკრიტიკონ როგორც ეკლესია, ასევე მაგიური ძალები, მათ შორის ექსტრასენსები, სიყვარულის შელოცვები და ა.შ. ასეთ შემთხვევებში ადამიანს ხშირად უჩნდება კითხვა: თუ ეკლესია ასეთი წმინდაა, რატომ არის ის მაგიური ძალების და ყველაფერ იმის წინააღმდეგი, რაც მასთან არის დაკავშირებული, რატომ უარყოფს ეკლესია მაგიას, როდესაც არსებობს ღვთის მცნება „ნუ განსჯი“. ყველაფერი ძალიან მარტივია! ნამდვილი ეკლესია არ დაგმობს არც მაგიას და არც სხვა რამეს, რადგან ღვთის სიტყვის თანახმად, ჩვენ ყველანი ძმები ვართ და ყველა თანასწორი ვართ და ყველანი მისი მსგავსებით ვართ შექმნილი. მაგიას მხოლოდ ცრუ ეკლესიის წარმომადგენლები გმობენ.
სხვადასხვა წყაროებში შეგიძლიათ მოძებნოთ სიტყვა „მაგიის“ სხვადასხვა განმარტება. ჩვენ უნდა გავერკვეთ ამ ცნებაში და მაშინ ყველაფერი თავის ადგილზე დადგება, ნათელი გახდება, თუ რატომ გავაერთიანეთ მაგია და ქრისტიანობა, რომლებიც ყოველთვის ერთმანეთთან შეუსაბამოდ ითვლებოდა.
რას უწოდებს ხალხი მაგიას? მაგიას ჩვენ ვუწოდებთ იმას, რაც არ შეგვიძლია მეცნიერულად ავხსნათ. განვიხილოთ მარტივი მაგალითი: მკურნალობა სანთლის გადნობით.
ამ პროცედურის დროს ექიმბაში იცვლის ენერგეტიკულ მდგომარეობას სპეციალური ლოცვების კითხვით. ის მიმართავს უმაღლეს ცნობიერებას, უმაღლეს გონებას და დახმარებას ითხოვს, რადგან ღმერთი დაეხმაროს ავადმყოფის განკურნებაში. როდესაც უმაღლეს ძალებთან კონტაქტი დამყარებულია, ისინი გადასცემენ ენერგიის რამდენიმე სპეციფიკურ ნაკადს, რომელიც იცავს მაგს და განკურნავს ადამიანს. ეს ყველაფერი, რა თქმა უნდა, ხდება იმ შემთხვევაში, თუ ექიმბაში მცოდნე და კეთილსინდისიერია. გამოდის, რომ ზებუნებრივი არაფერი მომხდარა - მაგი, როგორც გამტარი, დაგეხმარათ საჭირო ენერგიის მიღებაში. რა თქმა უნდა, შეიძლებოდა უბრალოდ ლოცვების წაკითხვა (ეს არ არის აკრძალული ეკლესიის მიერ), მაგრამ შედეგს დიდხანს უნდა ელოდოთ, და ლოცვაც არაერთხელ დაგჭირდებათ. (მე ვიცი შემთხვევა, როდესაც ერთი დედა ყოველდღე ლოცულობდა შვილისთვის, რომელიც სვამდა. 15 (თხუთმეტი) წლის შემდეგ მან თავი დაანება დალევას. დიახ, ასეც შეიძლება, ეს ცოდვა არ არის. ან შეიძლება იყოს. თუ ამ 15 წლის განმავლობაში თქვენ ლანძღავდით და წუწუნებდით თუნდაც იგივე სმის გამო, ბედისწერამ შეიძლება დაგსაჯოთ თავშეუკავებლოისთვის). შეიძლება მაგებს არც მიმართოთ, ამ შემთხვევაში თქვენ თვითონ უნდა მოახდინონთ ზემოქმედება სიტუაციაზე უფრო ღრმად, ვიდრე უბრალოდ ლოცვების კითხვაა.
თქვენ შეგიძლიათ ყველაფერი თვინიერად მოითმინოთ და განაგრძოთ ლოცვა? მაშინ არ დაიხიოთ უკან! თქვენ აუცილებლად მიაღწევთ შედეგს, თუ გაქვთ ძლიერი და მტკიცე რწმენა.
ექიმბაშს, სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, არ აქვს ზედმეტი 15 წელი, დახმარების მთხოვნელიც ძალიან ბევრია, ამიტომ არსებობს რიტუალები, რომლებიც ხელს უწყობენ შედეგის დაჩქარებას, სასურველი მიზნის მოახლოებას. ეს იგივეა, რაც სამედიცინო მკურნალობა: თქვენ მხოლოდ აბებს არ გინიშნავენ, არამედ ინექციებსაც - კუნტში, ვენაში, დენით მკურნალობას გიტარებენ, ულტრაბგერით. ჩვენ უკვე შევეჩვიეთ ამას. რადგან მეცნიერებმა განმარტეს, რომ აბები მოქმედებენ ასე, ხოლო ინექციები ასე, ულტრაბგერას აქვს ასეთი და ასეთი შესაძლებლობები. ამ ყველაფერს კომპლექსური მკურნალობა ეწოდება. მაგსაც იგივე ფუნქციები აქვს!
თქვენ ოდესმე ულტრაბგერა გინახავთ ? ხელში გჭერიათ? აბს, რა თქმა უნდა, ხედავთ და იცით, რისგან არის გაკეთებული, რას მკურნალობს, თუმცა თქვენ ძნელად წარმოიდგენთ იმ პროცესებს, რომლებიც თქვენს სხეულში მოხდება ქიმიური რეაქციების შედეგად. ახლა შეეცადეთ გაიგოთ, როგორ მუშაობს ულტრაბგერა და მიხვდებით, როგორ მუშაობს ენერგო ნაკადი. იგივეა! არაფერი ზებუნებრივი!
მოდით, ქრისტიანობას შევხედოთ მაგის თვალსაზრისით. ეს რელიგია თავისი არსით სრულად აკმაყოფილებს ბუნების მოთხოვნებს. ბუნების საიდუმლოებების გამოვლენის გარეშე, ქრისტიანობა განაწყობს თავის მიმდევრებს სულის, სხეულის ჰარმონიულ განვითარებაზე, გარე სამყაროსთან ურთიერთობაზე: მცნებები მიმართულია სულიერ განვითარებაზე და სხვებთან ჰარმონიულ ურთიერთქმედებაზე, მარხვა მიზნად ისახავს ფიზიკური სხეულის განწმენდას.
რელიგიაში არაფერია ისეთი, რაც ზიანს მიაყენებს ადამიანის ბუნებას. ნებისმიერი რელიგია ქადაგებს მარხვას წლის გარკვეულ პერიოდებში, ადამიანისთვის ეს კარგია. ფიზიკური თვალსაზრისით, ადამიანის სხეულს ზოგჯერ სჭირდება განტვირთვა.
ქრისტიანობაში მიღებულია პირჯვარის გადაწერა, რომელიც სავალდებულოა მართლმადიდებლისთვის. ითვლება, რომ ის იცავს მას გარეგანი და შინაგანი უწმინდურობისგან. დიახ, ეს ასეა. მაგრამ, ენერგეტიკული თვალსაზრისით, პირჯვარის გადაწერა არეგულირებს ბიოველს, აღადგენს მას, მასთან ერთად, ენერგიის სწორად განაწილების შემდეგ, აღდგება ჯანმრთელობაც. საქმე იმაშია, რომ დიდი ხანია, რაც ცნობილია მერიდიანების არსებობა, რომლებიც გადის ფიზიკურ და ენერგეტიკულ სხეულში. მერიდიანები აღწევენ სხეულში და გადიან თითებს შორის. სწორედ გარკვეული მერიდიანების დახურვის და ცალკეული ნაკადების მოქმედების შერწყმის შედეგად ჩვენ ვიღებთ გარკვეულ ენერგეტიკულ მდგომარეობას, როდესაც განსაკუთრებული სახით დაკეცილი თითებით ვეხებით საკუთარ თავს.
ინდოეთში, განსაკუთრებით დაწყობილ ხელებს მუდრას უწოდებენ. და ეს მუდრა კურნავს ადამიანებს! ჩვენ შეგვიძლია იგივე გავაკეთოთ. პირჯვარის დაწერის დროს ხდება ენერგიის თანაბარი გადანაწილება. და რა არის ეს? ეს სამყაროს კანონია. ეს ბუნებრივი პროცესია. და განა ეს არ არის ბუნების მაგია? ადამიანი რეგულარულად იკეთებს პასებს (ამ შემთხვევაში, პირჯვარი იგულისხმება) და განიკურნება! ეს ხომ სასწაულია!
გამოდის, რომ მაგიაში არის ყველა კითხვაზე პასუხი. მაგია არის ბუნების, სამყაროს მოვლენა. ეს არის პროცესები, რომლებიც მიმდინარეობს ცოცხალ და არაცოცხალ საგნებში. უბრალოდ, ჩვენ მივეჩვიეთ, რომ მაგიას ვუწოდებთ იმას, რომლის განმარტება მეცნიერებმა ჯერ ვერ შეძლეს. ჩვენ მაგიას ვუწოდებთ ყველაფერს, რასაც ეკლესია არქმევს ამ სიტყვას.
ყველა წერტილი რომ დავსვათ, ავიღოთ მაგალითები ბიბლიიდან - არ არსებობს უფრო წმინდა წიგნი.
იესო ქრისტეს შობა იწინასწარმეტყველეს ვარსკვლავებით. ანუ ასტროლოგიაში გარკვეული ცოდნა უკვე არსებობდა და მათი გამოყენება ცოდვად არ ითვლებოდა.
გარდა ამისა, როგორც ბიბლიიდან ყველამ ვიცით, ვარსკვლავებიც ღმერთმა შექმნა. ამიტომ ისინი გავლენას ახდენენ ჩვენზე ღვთის გაგების შესაბამისად. ხომ არავინ უარყოფს, რომ ჩვენს მზეს განსხვავებული აქტიურობა აქვს, რაც გავლენას ახდენს ჩვენზე. ყველამ იცის, რომ მზის დაბნელების დროს აუცილებლად მოხდება მნიშვნელოვანი მოვლენა. მზის დაბნელების დღეს დაბადებული ბავშვები განსხვავდებიან ხასიათით და ბედისწერით მათგან, ვინც ამ დროს დაიბადა, მაგრამ სხვა წელს. ასევე ახდენენ გავლენას სხვა პლანეტებიც. ისევ ღმერთის განგებით, რადგან ნათქვამია: „ნება შენია, როგორც ზეცაში, ასევე დედამიწაზე“.
ბიბლიაში აღნიშნულია წყლის სასწაულებრივი თვისებები: „ყველაფერი, რასაც უწმინდური შეეხო, წყალში მოათავსეთ საღამომდე და ისევ სუფთა იქნება“. აქ არ არის საუბარი ნატურალ ხელშესახებ ჭუჭყზე. მაშინ რას ნიშნავს ეს? ეს ნიშნავს, რომ ბიბლია აღიარებს ფლუიდების, ენერგეტიკის არსებობას. წყალი ნამდვილად შლის არა მხოლოდ ჭუჭყს, არამედ უცხო და უარყოფით ვიბრაციებს. ასეთია წყლის თვისებები. ეს აღიარებულია ბიბლიაში და არ არის უარყოფილი მაგების მიერ. უფრო მეტიც, ის ყოველთვის გამოიყენება ადამიანის სასიკეთოდ.
ეკლესია და მაგია, როგორც ხშირად არიან ერთმანეთის გვერდიგვერდ, ასევე ხშირად არიან განცალკევებით. თვითონ მაგია ნეიტრალურია. ის წარმოადგენს საიდუმლო ცოდნისა და მათი გამოყენების ხერხების ერთობლიობას. ადამიანს ყოველთვის აქვს არჩევანის უფლება. ეს უფლება მას ზემოდან ეძლევა. მან თავად უნდა გადაწყვიტოს, მიმართოს მაგიას დახმარებისთვის რთულ პერიოდში, თუ თავად იმოქმედოს. მაგის შეუძლია ადამიანს მოუტანოს როგორც სიკეთე, ასევე ბოროტება, ეს ყველაფერი დამოკიდებულია იმ ადამიანზე, რომელიც იყენებს მას. მაგია არის ჯადოქრობა, გარე ძალების დახმარებით ჰარმონიისა და ბედნიერების მიღწევა. ეკლესიაში ჩვენ ასევე მივდივართ იმისთვის, რომ სასწაული ვთხოვოთ, ჯადოქრობას ველოდებით. განა სასწაული არაა, რომ სულიწმიდა გადავიდა მოციქულებზე და მათ მსოფლიოს ყველა ენაზე დაიწყეს საუბარი? განა სასწაული არ არის, რომ ღვთის სახელით მათი ერთი შეხებით იკურნებოდნენ მძიმედ დაავადებული ადამიანები? მღვდლები ხშირად გამოდიან როგორც მაგიისა და ექსტრასენსორიკის მთავარი მოწინააღმდეგეები. მაგრამ რატომ? განა ღმერთისგან არ აქვთ მიღებული ექსტრასენსებს ადამიანების განკურნების ნიჭი? ნუთუ ცოდვაა მოყვასის დახმარება? ეკლესია ეწინააღმდეგება მაგიას მხოლოდ იმიტომ, რომ იგი ხშირად გამოიყენება ანგარებიანი მიზნებისათვის, სხვის საზიანოდ. როდესაც მაგიის დახმარებით ადამიანს სურს სხვა ადამიანს წაართვას ნება, და ამ მიზნით ზემოქმედებას ახდენს მის ფსიქიკასა და გრძნობებზე, გათვალავს და დაწყევლის მას. თუ ადამიანი იყენებს ჯადოქრობას კარგი მიზნებისათვის, ადამიანების განკურნების, ნეგატივის მოსახნელად და ა.შ., ვფიქრობ, რომ ისინი არ ჩადიან ცოდვას. თუ მღვდელი აცხადებს, რომ ნებისმიერი ექსტრასენსი უარყოფილი იქნება ეკლესიის მიერ, მე ამის არ მჯერა. მე მჯერა, რომ ღმერთი განსჯის ადამიანებს თავიანთი საქმეების მიხედვით, და თუ ადამიანი დაეხმარა ადამიანებს ავადმყოფობისგან განკურნებაში, მაშინ როგორ შეუძლია ეკლესიას მისი უარყოფა? მთავარი ის არის, თუ რა აქვს ადამიანის სულში, იქნებს ის ექსტრასენსი, მაგი თუ უბრალო ადამიანი. ეკლესიის მიერ აკრძალულ ერთ-ერთ სახარებაში ნათქვამია: „ღვთის სასუფეველი შენშია და შენს გარშემო ყველგან! არა ქვებისა და ხისგან გაკეთებულ შენობებში ...“ ამიტომ მნიშვნელოვანია, რა აქვს სულში ექსტრასენს, მღვდელს და თავის მოქმედებებს ღვთის სახელით სჩადის, თუ ...
„ქრისტეს შესახებ, რომელმაც ტაძრიდან გამოაძევა ხარები, ცხვარი და გამყიდველები, უნდა ეთქვათ, რომ ის მკრეხელობს. ის რომ ახლა მოსულიყო და ენახა, რას აკეთებენ მისი სახელით ეკლესიაში, ალბათ უფრო დიდი და უფრო კანონიერი მრისხანებით გამოყრიდა ყველა ამ საშინელ ანტიმინსებს, შუბებს, ჯვრებს, თასებს, სანთლებს და ხატებს, ყველაფერ, რის მეშვეობითაც ისინი ჯადოქრობენ და ხალხს უმალავენ ღმერთს და მის სწავლებას“. ლ.ნ. ტოლსტოი. ნაწყვეტი 1901 წლის 04 აპრილის წერილიდან.
ОБЩЕСТВО ПОТРЕБЛЯЮЩИХ: РИТЦЕР, БОДРИЙЯР и др.
1. Макдональдизация общества. Ритцер
Современный социолог Ритцер на примере Макдональдса рассматривает, как современные средства и механизмы потребления меняют социальную жизнь и способствуют ее рационализации. Макдональдизация — процесс, который проходит согласно определенным принципам, которые автор рассматривает в книге. Благодаря этому ресторан фастфуда начинает доминировать в самых разных сферах жизни американского общества и всего мира.
2. Бунт на продажу: как контркультура создает новую культуру потребления. Джозеф Хит и Эндрю Поттер
Авторы разбирают природу потребления, против которого восстали представители контркультуры, например, хиппи. Они показывают, как система интегрирует в себя и тех, кто идет против нее. Приобретая вещи или путешествуя в определенную часть света мы позиционируем себя в обществе, а не делаем это ради удовольствия
3. Общество потребления. Жан Бодрийяр
Книга французского философа Жана Бодрийяра о проблемах «общества потребления». Бодрийяр на примере Франции дает критический анализ такого общества с философской, социологической, экономической, политической и культурной точек зрения. В книге вы найдете его характерные черты и узнаете о процессах, которые происходят в обществе потребления и влияют на моральное и интеллектуальное состояния людей.
4. Потреблядство. Болезнь, угрожающая миру. Джон де Грааф, Дэвид Ванн Томас
Авторы книги предлагают относиться к потребительству как к заразной болезни. Показывают, что за современными покупками скрывается потребительское отношение к жизни и людям. Вы узнаете, какую роль в этом играют СМИ и политики. Книга написана на основе телевизионного шоу. Создала его группа американских журналистов, чтобы изучать поведение потребителей современности.
5. Общество спектакля. Дебор Ги-Эрнст
Автор показывает, что современный мир можно рассматривать как спектакль, в котором для каждого есть место. Тот, кто не хочет быть режиссером, становится зрителем и никогда не сможет действовать. Все, что он выберет, уже вписано в сценарий спектакля. Все его покупки диктуются спектаклем.
Нашли здесь: https://vk.com/
ПЯТЬ КНИГ О ПОЛИТИКЕ СЕКСА
Что читать о природе сексуальности и общественных отношениях, которые она определяет, рекомендует социолог Дмитрий Рогозин.
https://postnauka.ru/books/53119
«Нет на русском языке более пронзительной критики критиков власти. Привычные призывы к добру и справедливости, упрёки в коррупционности и развращенности правящих элит, разбиваются о систему аргументации Джудит Батлер, согласно которой власть, прежде всего, не то, что принуждает, а что конституирует, делает возможным текущее сосуществование в мире с собой и другими. Критики власти сами представляют собой её производную. И только радикальный отказ от поддержания публичного дискурса, ограниченного лишь социальной, политической и экономической аргументацией, позволяет обнажить скрытые механизмы власти, довлеющие над современным человеком.
Телесность, гендер, сексуальное влечение — это не просто интимные сферы, частная жизнь разрозненных индивидов. Это, по Дж. Батлер, мощные дискурсивные машины воспроизводства властных отношений. Различие гомо— и гетеросексуальности, моногамного и квир‑ориентированного мировоззрения носят не биологический, а политический характер, и определяется практиками социальных репрезентаций, а не физиологическими потребностями».
https://postnauka.ru/books/53119
Топ продаж Фаланстера за июль — самые популярные книги в нашем магазине за прошлый месяц:
1. Мунипов А.Ю. Фермата: Разговоры с композиторами. — М.: Новое издательство, 2019.
2. Латур Б. Где приземлиться? Опыт политической ориентации. — СПб.: Издательство Европейского университета в Санкт-Петербурге, 2019.
3. Гоффман Э. Тотальные институты: очерки о социальной ситуации психически больных пациентов и прочих постояльцев закрытых учреждений. — М.: Элементарные формы, 2019.
4. Манн М. Фашисты. Социология фашистских движений. — М.: Издательство «Пятый Рим», Фонд «Историческая память», 2019.
5. Троицкий А. Субкультура. История сопротивления российской молодежи 1815-2018. — М.: Белое яблоко, 2019.
6. Джармен Д. Современная природа. — М.: Ад Маргинем Пресс, Музей современного искусства «Гараж», 2019.
7. Болтански Л. Тайны и заговоры. По следам расследований. — СПб.: Издательство Европейского университета в Санкт-Петербурге, 2019.
8. Джессоп Б. Государство: прошлое, настоящее и будущее. — М.: Издательский дом «Дело» РАНХиГС, 2019.
9. Верже-Франчески М., Моретти А. Эротическая история Версаля (1661–1789). — СПб.: Издательство «Ивана Лимбаха», 2019.
10. Майзульс М.Р. Мышеловка святого Иосифа. Как средневековый образ говорит со зрителем. — М.: Слово/Slovo, 2019.
11. Юнгер Э. Стеклянные пчелы. — М.: АСТ, 2019.
12. Кронин П. Вернер Херцог. Путеводитель для растерянных. Беседы с Полом Кронином. — М.: Rosebud Publishing, 2019.
13. Капелла М. Бракосочетание Филологии и Меркурия. — М., СПб.: Центр гуманитарных инициатив, Петроглиф, 2019.
14. Конспект жизни Алоя Федоровича Крылова (1954—1970 гг.) — М.: Common place, 2019.
15. Волльшлегер Х. Отростки сердца, или Синдром падения Адама. — М.: Отто Райхль, 2019.
16. Евдо П.-С. Наши утехи. — Тверь: Kolonna Publications, 2019.
17. Платон. Софист. — СПб.: Платоновское философское общество, 2019.
18. Мортон Т. Стань экологичным. — М.: Ад Маргинем Пресс, Музей современного искусства «Гараж», 2019.
Прошлые подборки на нашем сайте: http://falanster.su/top/
====
А когда учащиеся стали обучающимися?
- Когда образование стало услугой.
- То есть именно тогда они из субъекта образования превратились в объекта образовательных технологий?
- Да, это странно, ведь заказчик образовательных услуг - это же активная сторона, никак не "обучающийся", а как раз "учащийся".
Одной из главных тем книги Эрвина Гоффмана «Тотальные институты» является воздействие психиатрических больниц на их постояльцев. Опубликовали на syg.ma фрагмент главы «Медицинская модель и психиатрическая госпитализация: некоторые заметки о превратностях профессий в сфере ремонтных услуг», где Гоффман описывает противоречия психиатрической помощи и отношений психиатра и пациента.
«Кто-то будет решать, что можно предоставить постояльцу, а чего его можно лишить, и официально этим человеком будет психиатр. И психиатр не должен осуществлять это право согласно унифицированным бюрократическим правилам, подобно государственному или армейскому чиновнику. Почти любые жизненные обстоятельства, составляющие повседневность пациента, могут быть изменены по воле психиатра при условии предоставления психиатрического объяснения».
http://uduba.com/2100860/
http://www.psychologies.ru/story/
Родственные души — отношения длиною в вечность997 просмотров
Счастливый случай где-то рядом кружит!
В толпе людей или в туманной мгле
Друг друга ищут родственные души
На этой неприкаянной Земле.
Пётр Давыдов.
Возникало ли у Вас когда-нибудь ощущение, что Вы знаете человека уже тысячу лет, хотя встретились с ним впервые?
Случалось ли с Вами такое, что в разговоре с другим человеком, с которым Вы раньше не общались, Вы вдруг понимаете, что знаете о нём "всё"? Вы понимаете, что он чувствует в этот момент, и о чём думает.
Так что же такое — родственная душа?
Очень интересно раскрывает тему родственных душ писатель Ричард Уэбстер:
"Отношения между родственными душами представляют собой связь двух людей, которая существовала на протяжении многих реинкарнаций, в которых партнёры помогают друг другу усвоить определённые уроки и выполнить задачи, поставленные каждой конкретной жизнью".
На протяжении всей жизни мы строим планы, создаём проекты, события, свою реальность. Как сейчас мы планируем что-либо очень важное и обязательное, так и наши души в ином мире планируют эту жизнь, создают события, собирают в одну команду определённые души для реализации особых задач.
Мы приходим в эту жизнь, растём, развиваемся, обучаемся профессиям, получаем определённые навыки. И, когда наступает момент важных событий, — тот период, на который и была запланирована задача, тогда начинают собираться совершенно разные люди, единомышленники, те, кто мыслит на одной волне и действует сообща.
"Родная душа — это тот, кто разделяет наши глубочайшие устремления, избранное нами направление движения. Если мы вдвоём подобно воздушным шарикам движемся вверх, очень велика вероятность того, что мы нашли друг в друге нужного человека", — Ричард Бах.
Такие души чувствуют себя как одна семья — лучшие друзья, коллеги, партнёры. Но, как только задача выполнена, проект запущен или воплощён в жизнь, команда может смело расходиться. Задача выполнена, получен опыт, — результат налицо.
Тандем двух душ
Довольно часто встречается взаимодействие двух душ в разные периоды своего существования на Земле. Каждый раз они приходят в разных ролях, аспектах, могут меняться и приходить как в мужском, так и в женском теле, а могут взаимодействовать в однополых телах.
Это не только супружеские пары — это партнёры, выполняющие задачу на протяжении всей жизни. Ещё раньше, где-то в другом месте они договорились приходить в этот мир в одно время и взаимодействовать в определённых событиях, выполнять особую задачу, необходимую в этот период.
Часто могут быть глобальные события, меняющие ход истории, или просто взаимодействие в одном роду, воплощение в одной семье, но в разных ролях. Как правило, родственные души пробуют себя во многих аспектах и, проходя разнообразные уроки, получают ценный опыт. Вполне возможно, они в одной из жизней договорились встретиться после смерти, и Вселенная им предоставляет удобный вариант и сводит их в следующем воплощении.
"Возможно, вы будете общаться всё воплощение. Возможно, вы станете соратниками, сотрудниками, сотворцами на вашем Пути предназначения. И это прекрасно во всей уместности!" — Ричард Уэбстер.
https://samopoznanie.ru/
http://rd-hansa.com/
https://globalaffairs.ru/number/Samounichtozhenie-amerikanskoi-vlasti-20179
Psychology Today 1973, "Stephan Chorover " Too many contemporary neuro and behavioral scientists seem committed to a narrow, unrealistic view of human social behavior. They focus mainly on the possibility of controlling behavior. If this continues, psycho technology will increasingly become a favorite tool of social and political repression"
https://xn----7sbegclbtcdaxpuo8azbyo7a.xn--p1ai/%D1%8F%D1%81%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5/yasnovidenie-programmaq-udalennoe-videnieq.html
https://imrey.org/ева-и-адам-прототипы-женского-и-мужс/#gs.2mx49i
https://samopoznanie.ru/trainings/vip-kurs_distancionnoe_videnie_v_medicine_i_psihokorrekcii/?date=527245
http://www.divinecosmosunion.net/t3626-topic
Попов Р.И. – Субъективный духовный опыт
Автор:
Разместил: Doddy Дата: 2013-03-25 08:53
Человеческий мозг превосходит любой прибор, если его этому обучать. Взять то же RV, удаленное видение, люди могут описывать события и явления, которые могут происходить на другом конце глобуса. То есть, все зависит от системы кодирования, левая и правая рука – для новичков, кто-то использует шкалы, кто-то развернутые форматы вроде удаленного видения. Кто-то выводит прибор за границы тела, к примеру, смотрит в хрустальный шар или ноготь большого пальца, как делали наши предки. Интерфейс не так уж и важен, надо выбирать по душе. Кто-то меряет ауру, опираясь на тепло в руках, дураку понятно же, что аура не может быть ни теплой, ни холодной. Это просто система кода.
12 с. Дневник (отрывки из дневника 03.01.2012-29.03.2012).
За что я люблю людей – за их неисчерпаемый творческий потенциал, за их способность использовать мозг и находить способы коммуникации с телом и подсознанием. Поэтому не зацикливайтесь на том, какой именно метод лучший или какой лучше использовать, берите тот метод, который ближе к вам. Учитесь слушать свое тело и использовать бессознательное. Если мы используем бессознательное как функцию, то тогда мы называем такое бессознательное сверхсознательным или сверхсознанием. Сверхсознание доступно любому человеку, просто надо разобраться со страстями, невежеством и практиковать. Источник развития всегда вы сами. Мысль материальна и вы – архитектор своей жизни. Когда же вы достигаете пробужденности, саморазвитие становится помехой. Но об этом в другой раз.
Здесь я опубликовал только ту часть дневника, которую писал с января по март 2012. Спасибо, что нашли время прочитать мои мысли, и прикоснуться к моему опыту и моей жизни. Все, что я писал абсолютно субьективно, поэтому простите, если я сказал что-то обидное или прозвучал некорректно. Будьте счастливы, открывайте смысл в жизни! Жизнь гораздо богаче и интереснее чем мы ее видим! Успехов вам в вашей практике.
http://r-viewing.com/
https://www.mageia.ru/drugoj-mir/udaljonnoe-videnie.html
https://www.mageia.ru/drugoj-mir/udaljonnoe-videnie.html
სტატია მიზნად ისახავს მრავალი საეკლესიო რიტუალისა და მღვდელმსახურების განსაკუთრებული მნიშვნელობის გამოვლენას მაგიკის (მაგიის შესახებ მეცნიერების) თვალსაზრისით და არ ატარებს ანტირელიგიურ ხასიათს, არამედ მხოლოდ ახორციელებას ინფორმირებას ჭეშმარიტი მექანიზმების შესახებ, თუ რა ხდება ტაძრებში.
„საკმარისია მხოლოდ კურთხევანის წაკითხვა და დაკვირვება იმ წეს-ჩვეულებებზე, რომლებსაც მუდმივად ახორციელებს მართლმადიდებელი სამღვდელოება და რომელიც მიჩნეულია ქრისტიანულ ღვთისმსახურებად, რომ დაინახო: ყველა ეს წეს-ჩვეულება სხვა არაფერია, თუ არა ჯადოქრობის სხვადასხვა ხერხი, რომელიც შეესაბამება ცხოვრების ყველა შესაძლო შემთხვევას. იმისათვის, რომ ბავშვი, თუ ის გარდაიცვალა, სამოთხეში აღმოჩნდეს, უნდა მოასწრო მისთვის ზეთისცხება და მისი დაბანა ცნობილი სიტყვების წარმოთქმით; იმისათვის, რომ მშობიარე ქალი არ დარჩეს უწმინდური, უნდა წარმოითქვას ცნობილი შელოცვები; საქმე რომ წარმატებული აღმოჩნდეს ან მშვიდად იცხოვრო ახალ სახლში, იმისათვის, რომ ხორბლის კარგი მოსავალი მიიღო, რომ შეწყდეს გვალვა, რომ მოგზაურობა უსაფრთხო იყოს, რომ განიკურნო დაავადებისგან, რომ შეამსუბუქოთ გარდაცვლილის მდგომარეობა იმქვეყნად, ამ ყველაფრისთვის და ათასობით სხვა გარემოებისთვის არსებობს ცნობილი შელოცვები, რომლებსაც მღვდელი წარმოთქვამენ გარკვეულ ადგილზე და გარკვეული ძღვენის საფასურად“ (ლ.ნ. ტოლსტოის წერილიდან სინოდის გადაწყვეტილებაზე მისი ეკლესიიდან განკვეთის შესახებ. 1901 წლის 4 აპრილი.
საეკლესიო წეს-ჩვეულებების უმეტესი ნაწილი, რომელიც სრულდება ეკლესიაში, მაგიაზეა დაფუანებული . მნიშვნელოვანია ეს გავიგოთ.
ავიღოთ, მაგალითად, ზიარების რიტუალი: ადამიანს აძლევენ სეფისკვერს - ქრისტეს ხორცს, და წითელ ღვინოს - მის სისხლს. მნიშვნელოვანი ის კი არ არის, რომ ადამიანი ამას სვამს და ჭამს. მთავარი ის არის, რომ ის შეგნებულად განეწყობა იმისთვის, რომ ჭამოს ქრისტეს ხორცი და დალიოს მისი სისხლი.
ვუდუს მაგიაში - ყველაზე საშინელ მაგიაში - ყველაზე ბნელი რიტუალია შენი დამარცხებული მტრის ხორცის შეჭმა და მისი სისხლის დალევა. ეს იმიტომ კეთდება, რომ მისი არსება სამუდამოდ აქციო შენს მონად.
ზიარების რიტუალში გამოიყენება გაიგივების პრინციპი. გაიგივება ნიშნავს ასტრალურ-მენტალური გონებრივი თვისებების გადაცემას ერთი არსებიდან მეორეზე. ანუ ადამიანი, რომელიც საკუთარ თავს ქრისტესთან აიგივებს, თავის თავზე იღებს უკვე გარდაცვლილი ადამიანის თვისებებს და ამით უერთდება მიცვალებულთა სამყაროს.
მონათვლა არის ადამიანის არსის განვითარების დაბლოკვის რიტუალი, მართლმადიდებლური ეკლესიის ეგრეგორთან მორიგი დონორის მიერთების რიტუალი.
ეს არის ადამიანისთვის თვალის ახვევის საშუალება, რომ მან ვერ გაიგოს, რა ხდება მის ცხოვრებაში და მის გარშემო არსებულ სამყაროში.
რას წარმოადგენს ნათლობა?
მოდით მივმართოთ ბროშურას „ნათლობის საოდიმლოების შესახებ“, რომელიც 2001 წელს გამოქვეყნდა მართლმადიდებლურ გამომცემლობაში „ბლაგოვესტი“, და გავაანალიზოთ ამ რიტუალის ზოგიერთი მომენტი.
1. ცოდვიანობის შესახებ
„... ადამიანი ბუნებრივად იბადება ცოდვილი და დამნაშავე ღვთის სამართალის წინაშე“.
ეკლესიის მთავარი ამოცანაა გააღვიძოს ადამიანში დანაშაულის გრძნობა, აიძულოს იგი ილოცოს და მოინანიოს, და იყოლიოს შიშის ქვეშ.
თუ ეს შეძლო, ადამიანი ხდება „ღვთის მონა“ (გაიხსენეთ: „ინათლება მონა ღვთისა, სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა ...“), „შეწირული ცხვარი“. უერთდება ქრისტეს „სამწყსოს“ და ხდება იდეოლოგიურად მართვადი. ამას ემატება ენერგეტიკული დამოკიდებულება, რომელიც ეძლევა ადამიანს ნათლობის რიტუალის დროს.
2. ნათლობა
„თუ უნდა მოინათლოს დაბადებული ჩვილი, მისი დედისთვის მეორმოცე დღეს მღვდელი კითხულობს განსაკუთრებულ ლოცვას“.
აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, უკვე ნათელია, რომ ნათლობის რიტუალში შეინიშნება კავშირი სიკვდილის ენერგეტიკასთან.
3. მირონცხება
მირონცხების დროს ადამიანი იღებს „სულიწმიდის საჩუქრებს“. ამ საჩუქრებს ასევე უწოდებენ „სულიწმიდის საჩუქრის ბეჭდებს“. ეს ბეჭდები ჯვარედინად თავსდება შუბლზე, თვალებზე, ნესტოებზე, ტუჩებზე, ყურებზე, მკერდზე, ხელებსა და ფეხებზე.
ამ გზით იხურება 2, 3 და 4 ენერგეტიკული ცენტრები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ნებისყოფის ხელშეუხებლობაზე, წინასწარ ჭვრეტაზე, ადამიანის შემოქმედებაზე და გრძნობებზე, ასევე იბლოკება ინფორმაციის აღქმის ორგანოები.
სხვათა შორის, მირონი გამოიყენება მიცვალებულთა ცხებისთვისაც.
„ზეთისცხებაში, ისევე, როგორც მირონცხებაში, მე ვხედავ უხეში ჯადოქრობის მეთოდებს, როგორც ხატებისა და წმინდა ნაწილების თაყვანისცემაში, ისევე როგორც ყველა იმ რიტუალში, ლოცვაში და შელოცვაში, რომლითაც სავსეა კურთხევანი. ზიარებაში ვხედავ ხორცის გაღმერთებას და ქრისტიანული მოძღვრების დამახინჯებას. სამღვდელოებაში, გარდა მოტყუებისთვის მკაფიოდ მზადებისა, ვხედავ ქრისტეს სიტყვების პირდაპირ დარღვევას, - რომელიც პირდაპირ კრძალავს ვინმეს უწოდო მასწავლებელი, მამა, დამრიგებელი“. (მათე. XXIII, 8-10) ლ.ნ. ტოლსტოის 1901 წლის 04 აპრილის წერილიდან .
4. აღკვეცა
ჯვარისებრ აჭრიან თმას კეფაზე, შუბლთან, თავის მარჯვენა და მარცხენა მხრიდან. შემდეგ თმას გადაახვევენ ცვილის პატარა ნაწილში და აგდებენ ემბაზში.
მაგიაში ამას ეწოდება - სიკვდილზე ენვოლტირება!
ამ რიტუალის მეშვეობით ადამიანი მთლიანად ხდება დამოკიდებული ქრისტიანულ ეგრეგორზე და, ამავე დროს, მაგიის ეგრეგორზე.
5. გაეკლესიურება
მღვდელი კითხულობს ლოცვას: „ახლა შენ მშვიდობით ათავისუფლებ, უფალო, მონასა შენსა სიტყვითა შენითა, რადგან იხილეს თვალებმა ჩემმა შენი ხსნა, რომელიც შენ მოავლინე ყველა ერის წინაშე, სინათლე წარმართთა განათლებისა და ისრაელის ხალხთა სადიდებლად“. ყველაფერი ისედაც ნათელია, კომენტარი ზედმეტია.
ადრეულ ეტაპზე, ნათლობის რიტუალს არ ჰქონდა არავითარი ბიბლიური საფუძველი.
აი რას წერს ცნობილი ღვთისმეტყველი ადოლფ ჰარნაკი ამის შესახებ:
„შეუძლებელია პირდაპირ დავამტკიცოთ, რომ იესომ დააწესა ნათლობა, რადგან მათეს (28:19) მიერ მოყვანილი სიტყვები არ არის ღვთის ნათქვამი“.
საინტერესოა ისიც, რომ ნათლობა ხორციელდება მამის და ძის და სულიწმიდის სახელით, რაც არცერთ ადრეულ ხელნაწერში არ დაფიქსირებულა.
ადოლფ ჰარნაკი აღნიშნავს, რომ „ეს სამჯერადი ფორმულა უცხოა იესოსთვის და არ გააჩნდა ისეთი ავტორიტეტი მოციქულთა ეპოქაში, როგორიც უნდა ჰქონოდა, იესოს რომ ეკუთვნოდეს“.
სხვა მომენტია ნათლობის საიდუმლოს ცვალებადობა საერთო ქრისტიანულ თეოლოგიაში.
ნათლობა, როგორც ეს დღეს არის გაგებული, ნიშნავს, რომ სულიწმინდა, სამების მესამე წევრი, შედის ადამიანში და ათავისუფლებს მას ცოდვებისგან. თუ ამას მივიღებთ, მაშინ გაუგებარია, იგივე ადამიანის ცხოვრების ბოლო სტადიაზე როგორ განდევნის სატანა სულიწმიდას და ცდუნებით შეჰყავს ადამიანი ცოდვაში.
ჩნდება კითხვა: შეიძლება ეშმაკმა აცდუნოს ადამიანი, რომელიც სულიწმიდით არის აღვსილი და დაცული?
ამრიგად, სრულიად ნათელია, რომ ნათლობა საერთოდ არ ემყარება იესოს სწავლებას.
მოვუსმინოთ, რას ამბობენ ენიოლოგები ნათლობის რიტუალის შესახებ.
ანასტასია ნატალიჩი, სამეცნიერო-კვლევითი ცენტრის „ენიოს“ ენიოკორექტორი:
„ითვლება, რომ მონათლული ბავშვი დაცულია ღვთიური ძალით, ხოლო მოუნათლავი ადამიანი უფრო მეტად დაუცველია. მშობლების ბუნებრივი სურვილი დაიცვან თავისი შვილი ყოველგვარი უბედურებისგან ავალდებულებს მათ მისდიონ ტრადიციებს. ყველა ასე აკეთებს, ე.ი. ეს „სწორია“ .
მოულოდნელად რამე რომ მოხდეს, მაშინვე ჩნდება აზრი: „იქნებ იმიტომ, რომ მონათლული არ არის და, შესაბამისად, არ არის დაცული?“ უნდა გვესმოდეს, რომ ბავშვისთვის საუკეთესო დაცვა მშობლები არიან. ასე არის მოწყობილი ბუნებით.
კონფლიქტები, გაუგებრობა, უსიამოვნება მამასა და დედას შორის ბავშვზე აისახება.
რაც შეეხება რიტუალს, პირველ რიგში, მისი ჩატარება არაცნობიერ ასაკში - ადამიანის ნების დარღვევაა.
ქრისტე 33 წლის ასაკში მოინათლა. ადამიანმა თავად უნდა გადაწყვიტოს, სჭირდება მას ეს, თუ არა.
მეორეც, ნათლობის რიტუალში იყენებენ წყალს - ინფორმაციის უნივერსალურ მატარებელს, რომელიც ახორციელებს ინფორმაციის იდეალურად შენახვას და სტრუქტურირებას. რა ინფორმაციას შეიცავს ეკლესიის წყალი, ეს სხვა საკითხია ...
ხშირად ნათლობის დროს ადამიანს აძლევენ მეორე სახელს. კორექციის დროს ენიოლოგები, როგორც წესი, სწორედ ბავშვის მეორე სახელს ხედავენ.
ადამიანს ეხსნება კიდევ ერთი პარალელური არხი, რომელიც იძლევა სერიოზულ ენერგეტიკულ დატვირთვას ბედზე. იგივე დატვირთვაა, თუ ადამიანს სხვისი საპატივცემულოდ აძლევენ სახელს.
თუ ბავშვს ორი სახელი აქვს, ის ცხოვრებას ორი სტრიმერით იწყებს, ხოლო ბედისწერა გარკვეულწილად რთულად წარიმართება“.
ნებისმიერ რიტუალს ადამიანი შეჰყავს ცნობიერების შეცვლილ მდგომარეობაში. ასეთივე ეფექტი აქვს ჰიპნოზს, მედიტაციას, სუნთქვის ვარჯიშებს, თვალიერებას, ყურადღების დეფოკუსირებას, ლოცვას და ა.შ.
მაგრამ ცნობიერების შეცვლილ მდგომარეობაში ადამიანს არ შეუძლია სრულად გაანალიზოს ის, რაც ხდება. არსებობს მის ცნობიერებაზე უცხო გავლენის დიდი ალბათობა, მარტივად რომ ვთქვათ, ზომბირება.
6. ჯვრისწერა
ჯვრისწერა ნებისმიერი ნებაყოფლობითი სასიყვარულო მოჯადოების რიტუალს წარმოადგენს, თუმცა ნეფე-პატარძალმა ამის შესახებ თითქმის არაფერი იცის. საქორწილო ბეჭდები პარტნიორის ენერგიის სიმბოლოა, რომელიც გაძლიერებულია ეკლესიის ეგრეგორის ნებითა და ენერგიით და გავლენას ახდენს ადამიანის ბიოველზე, როგორც ორი ადამიანის ენერგიის მუდმივი სინქრონიზატორი, აერთიანებს მათ და სამუდამოდ აკავშირებს ერთმანეთთან. ამ რიტუალის გაძლიერება ხდება ახალდაქორწინებულთა მიერ ბეჭდების სამჯერ გაცვლით. კლასიკაში, სასიძოს ეძლევა ოქროს ბეჭედი, ხოლო პატარძალს ვერცხლის. ეს აძლიერებს ცოლის ქმრისადმი მორჩილებას. თუმცა ეს ტრადიცია სულ უფრო მეტად დავიწყებას ეძლევა. უძველესი დროიდან რეკომენდებულია პატარძლისთვის საქორწილო კაბის გრძელი შლეიფი - არსებობს ნიშანი იმისა, რომ რაც უფრო გრძელია შლეიფი, მით უფრო დიდხანს იცოცხლებენ ახალგაზრდები. მაგრამ ეზოთერული თვალსაზრისით, გრძელი შლეიფი პატარძლის მიწასთან დაახლოება და დედამიწის სტიქიასთან დაკავშირებას ნიშნავს. ნეფე-პატარძლისთვის თავზე გვირგვინების დადგმა (ან სიმბოლური დაჭერა) - აძლიერებს მათზე ეკლესიის (მისი ეგრეგორის) გავლენას, ძალას ჰმატებს ჯადოს ეკლესიის და მისი სიძლიერის სახელით. ხდება ენერგიის შემცირება საჰასრარე ჩაკრეს მიხედვით და დაბლოკვა ეკლესიის ეგრეგორის მიერ. ამავე დროს ხდება ენერგიის შერჩევა ეგრეგორის ეკლესიაში, რაც რეალურად ამცირებს ახლადდაქორწინებულთა სიცოცხლის ხანგრძლივობას. ამ კავშირის ეკლესიის მიერ განმტკიცებას ემსახურება ანალოეს სამჯერ შემოვლა. რიტუალის წრის ერთგვარი მაგიური ჩაკეტვა.
7. აღსარება
„აღსარების დროს ცოდვების პერიოდულ მიტევებაში მე ვხედავ მავნე სიცრუეს, რომელიც მხოლოდ წაახალისებს უზნეობას და ანადგურებს შიშს ცოდვების წინაშე“. ლ.ნ. ტოლსტოის 1901 წლის 04 აპრილის წერილიდან .
აღსარებაში არის ფსიქოთერაპიული ვარიანტი, რომელიც შვებას აძლევს ადამიანს და ათავისუფლებს მას მისი ქმედებებისადმი ნეგატიური დამოკიდებულებისგან. ეკლესია მღვდლის მეშვეობით „შეუნდობს“ ცოდვებს ღვთის წინაშე, „ასუფთავებს“ ადამიანის ბაგაჟს. ტარდება ეს ცოდვების მონანიების ლოცვების მეშვეობით, მაგიისგან განწმენდის რიტუალის საშუალებით, უზენაესთან, ღმერთთან კავშირის დამყარებისას, რომლის წინაშეც ხდება განწმენდა, მაგრამ რიტუალის ენერგეტიკული შემადგენელის, ნეგატივის დაწვის და წარსულთან მუშაობის გარეშე, აწმყოსა და მომავალის მოდელირებით. ეს არის რიტუალი შეკვეცილი სახით, რომელიც ადაპტირებულია, როგორც ეკლესიის თანამედროვე კანონიკური საქმიანობა. მაგრამ ეს რიტუალია.
საიდუმლო არ იქნება ის ფაქტი, რომ მაგიას და ეკლესიას აქვთ საერთო ნიშნები. ორივე მხარის მთავარი ამოცანაა საზოგადოების სულიერი ზრდა. საერთო ეკლესიასა და მაგიას შორის საკმარისზე მეტია. ავიღოთ თუნდაც ორივე მხარის წარმომადგენლები. ეკლესიის მსახურნი, ისევე როგორც შამანები, ჯადოქრები და მკურნალები, ცდილობენ მიაღწიონ ურთიერთობას უზენაეს ძალასთან, ვიდრე თვითონ არიან. ისინი ასევე ქმნიან ვიბრაციებს, რასაც ასწავლიან მომავალ თაობებს.
არც რიტუალები იქნება გამონაკლისი, რადგან მაგიური რიტუალების დროს კითხულობენ მაგიურ სიტყვებს, რაც, არსებითად, ძალიან ჰგავს ეკლესიურ ლოცვას. ანუ ადამიანი მიმართავს ვიღაც უზენაესს. ეკლესიის ჭეშმარიტ ნამდვილ წარმომადგენელს, ისევე როგორც ჭეშმარიტ მაგს, მხოლოდ ერთი მიზანი აქვს - მათ უნდა დაეხმარონ ადამიანებს და შეინარჩუნონ საყოველთაო ჰარმონია.
ეს ეკლესია ითვლება ქალაქის ერთ-ერთ ყველაზე ეზოთერულ ეკლესიად (ტურინი მიჩნეულია მაგების ქალაქად - ლიონთან და პრაღასთან ერთად იგი ქმნის თეთრი მაგიის სამკუთხედს. გარდა ამისა, ტურინი არის „შავი მაგიის სამკუთხედის“ მწვერვალი, რომლის მხარეები მიმართულია ლონდონსა და სან-ფრანცისკოსკენ). ეკლესიის წინ ორი ქანდაკებაა - Statua della Fede და Statua della Religione. რწმენის ქანდაკებას მარცხენა ხელში აქვს თასი, რომელიც ასოცირდება გრაალის თასთან. ამბობენ, რომ ეს რელიქვია სადღაც ტურინშია დამალული, ხოლო ქანდაკების მზერა მიანიშნებს მიმართულებას, სადაც ინ უნდა მოძებნონ.
საუკუნეების განმავლობაში შეიცვალა სამეფოები, მთავრობები, კანონები, თაობები, მაგრამ ეკლესია და მაგია უკვე მრავალი საუკუნის განმავლობაში გვერდიგვერდ დარჩნენ უცვლელად. სამწუხაროდ, ყველა მაგი და ყველა მღვდელი არ ცდილობს ადამიანებს სიკეთე მოუტანონ და ხელი შეუწყონ ევოლუციას. საქმე იმაშია, რომ არსებობენ ამ ორ წარმომადგენელთა უმაღლესი რანგის ისეთი წარმომადგენლები, რომლებიც მხოლოდ სახელს არიან ამოფარებული და ძირითადად საკუთარი სარგებლობისთვის იღწვიან. მაგრამ მინდა გითხრათ, რომ ყველა ასეთი არ არის, რომ რეალურად არსებობენ სწორი ადამიანები, რომლებსაც შეუძლიათ მოუტანონ სამყაროს სინათლე და ამას მიუძღვნან თავისი ცხოვრება.
მაგრამ პირველებს მხოლოდ ის შეუძლიათ, რომ გააკრიტიკონ როგორც ეკლესია, ასევე მაგიური ძალები, მათ შორის ექსტრასენსები, სიყვარულის შელოცვები და ა.შ. ასეთ შემთხვევებში ადამიანს ხშირად უჩნდება კითხვა: თუ ეკლესია ასეთი წმინდაა, რატომ არის ის მაგიური ძალების და ყველაფერ იმის წინააღმდეგი, რაც მასთან არის დაკავშირებული, რატომ უარყოფს ეკლესია მაგიას, როდესაც არსებობს ღვთის მცნება „ნუ განსჯი“. ყველაფერი ძალიან მარტივია! ნამდვილი ეკლესია არ დაგმობს არც მაგიას და არც სხვა რამეს, რადგან ღვთის სიტყვის თანახმად, ჩვენ ყველანი ძმები ვართ და ყველა თანასწორი ვართ და ყველანი მისი მსგავსებით ვართ შექმნილი. მაგიას მხოლოდ ცრუ ეკლესიის წარმომადგენლები გმობენ.
სხვადასხვა წყაროებში შეგიძლიათ მოძებნოთ სიტყვა „მაგიის“ სხვადასხვა განმარტება. ჩვენ უნდა გავერკვეთ ამ ცნებაში და მაშინ ყველაფერი თავის ადგილზე დადგება, ნათელი გახდება, თუ რატომ გავაერთიანეთ მაგია და ქრისტიანობა, რომლებიც ყოველთვის ერთმანეთთან შეუსაბამოდ ითვლებოდა.
რას უწოდებს ხალხი მაგიას? მაგიას ჩვენ ვუწოდებთ იმას, რაც არ შეგვიძლია მეცნიერულად ავხსნათ. განვიხილოთ მარტივი მაგალითი: მკურნალობა სანთლის გადნობით.
ამ პროცედურის დროს ექიმბაში იცვლის ენერგეტიკულ მდგომარეობას სპეციალური ლოცვების კითხვით. ის მიმართავს უმაღლეს ცნობიერებას, უმაღლეს გონებას და დახმარებას ითხოვს, რადგან ღმერთი დაეხმაროს ავადმყოფის განკურნებაში. როდესაც უმაღლეს ძალებთან კონტაქტი დამყარებულია, ისინი გადასცემენ ენერგიის რამდენიმე სპეციფიკურ ნაკადს, რომელიც იცავს მაგს და განკურნავს ადამიანს. ეს ყველაფერი, რა თქმა უნდა, ხდება იმ შემთხვევაში, თუ ექიმბაში მცოდნე და კეთილსინდისიერია. გამოდის, რომ ზებუნებრივი არაფერი მომხდარა - მაგი, როგორც გამტარი, დაგეხმარათ საჭირო ენერგიის მიღებაში. რა თქმა უნდა, შეიძლებოდა უბრალოდ ლოცვების წაკითხვა (ეს არ არის აკრძალული ეკლესიის მიერ), მაგრამ შედეგს დიდხანს უნდა ელოდოთ, და ლოცვაც არაერთხელ დაგჭირდებათ. (მე ვიცი შემთხვევა, როდესაც ერთი დედა ყოველდღე ლოცულობდა შვილისთვის, რომელიც სვამდა. 15 (თხუთმეტი) წლის შემდეგ მან თავი დაანება დალევას. დიახ, ასეც შეიძლება, ეს ცოდვა არ არის. ან შეიძლება იყოს. თუ ამ 15 წლის განმავლობაში თქვენ ლანძღავდით და წუწუნებდით თუნდაც იგივე სმის გამო, ბედისწერამ შეიძლება დაგსაჯოთ თავშეუკავებლოისთვის). შეიძლება მაგებს არც მიმართოთ, ამ შემთხვევაში თქვენ თვითონ უნდა მოახდინონთ ზემოქმედება სიტუაციაზე უფრო ღრმად, ვიდრე უბრალოდ ლოცვების კითხვაა.
თქვენ შეგიძლიათ ყველაფერი თვინიერად მოითმინოთ და განაგრძოთ ლოცვა? მაშინ არ დაიხიოთ უკან! თქვენ აუცილებლად მიაღწევთ შედეგს, თუ გაქვთ ძლიერი და მტკიცე რწმენა.
ექიმბაშს, სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, არ აქვს ზედმეტი 15 წელი, დახმარების მთხოვნელიც ძალიან ბევრია, ამიტომ არსებობს რიტუალები, რომლებიც ხელს უწყობენ შედეგის დაჩქარებას, სასურველი მიზნის მოახლოებას. ეს იგივეა, რაც სამედიცინო მკურნალობა: თქვენ მხოლოდ აბებს არ გინიშნავენ, არამედ ინექციებსაც - კუნტში, ვენაში, დენით მკურნალობას გიტარებენ, ულტრაბგერით. ჩვენ უკვე შევეჩვიეთ ამას. რადგან მეცნიერებმა განმარტეს, რომ აბები მოქმედებენ ასე, ხოლო ინექციები ასე, ულტრაბგერას აქვს ასეთი და ასეთი შესაძლებლობები. ამ ყველაფერს კომპლექსური მკურნალობა ეწოდება. მაგსაც იგივე ფუნქციები აქვს!
თქვენ ოდესმე ულტრაბგერა გინახავთ ? ხელში გჭერიათ? აბს, რა თქმა უნდა, ხედავთ და იცით, რისგან არის გაკეთებული, რას მკურნალობს, თუმცა თქვენ ძნელად წარმოიდგენთ იმ პროცესებს, რომლებიც თქვენს სხეულში მოხდება ქიმიური რეაქციების შედეგად. ახლა შეეცადეთ გაიგოთ, როგორ მუშაობს ულტრაბგერა და მიხვდებით, როგორ მუშაობს ენერგო ნაკადი. იგივეა! არაფერი ზებუნებრივი!
მოდით, ქრისტიანობას შევხედოთ მაგის თვალსაზრისით. ეს რელიგია თავისი არსით სრულად აკმაყოფილებს ბუნების მოთხოვნებს. ბუნების საიდუმლოებების გამოვლენის გარეშე, ქრისტიანობა განაწყობს თავის მიმდევრებს სულის, სხეულის ჰარმონიულ განვითარებაზე, გარე სამყაროსთან ურთიერთობაზე: მცნებები მიმართულია სულიერ განვითარებაზე და სხვებთან ჰარმონიულ ურთიერთქმედებაზე, მარხვა მიზნად ისახავს ფიზიკური სხეულის განწმენდას.
რელიგიაში არაფერია ისეთი, რაც ზიანს მიაყენებს ადამიანის ბუნებას. ნებისმიერი რელიგია ქადაგებს მარხვას წლის გარკვეულ პერიოდებში, ადამიანისთვის ეს კარგია. ფიზიკური თვალსაზრისით, ადამიანის სხეულს ზოგჯერ სჭირდება განტვირთვა.
ქრისტიანობაში მიღებულია პირჯვარის გადაწერა, რომელიც სავალდებულოა მართლმადიდებლისთვის. ითვლება, რომ ის იცავს მას გარეგანი და შინაგანი უწმინდურობისგან. დიახ, ეს ასეა. მაგრამ, ენერგეტიკული თვალსაზრისით, პირჯვარის გადაწერა არეგულირებს ბიოველს, აღადგენს მას, მასთან ერთად, ენერგიის სწორად განაწილების შემდეგ, აღდგება ჯანმრთელობაც. საქმე იმაშია, რომ დიდი ხანია, რაც ცნობილია მერიდიანების არსებობა, რომლებიც გადის ფიზიკურ და ენერგეტიკულ სხეულში. მერიდიანები აღწევენ სხეულში და გადიან თითებს შორის. სწორედ გარკვეული მერიდიანების დახურვის და ცალკეული ნაკადების მოქმედების შერწყმის შედეგად ჩვენ ვიღებთ გარკვეულ ენერგეტიკულ მდგომარეობას, როდესაც განსაკუთრებული სახით დაკეცილი თითებით ვეხებით საკუთარ თავს.
ინდოეთში, განსაკუთრებით დაწყობილ ხელებს მუდრას უწოდებენ. და ეს მუდრა კურნავს ადამიანებს! ჩვენ შეგვიძლია იგივე გავაკეთოთ. პირჯვარის დაწერის დროს ხდება ენერგიის თანაბარი გადანაწილება. და რა არის ეს? ეს სამყაროს კანონია. ეს ბუნებრივი პროცესია. და განა ეს არ არის ბუნების მაგია? ადამიანი რეგულარულად იკეთებს პასებს (ამ შემთხვევაში, პირჯვარი იგულისხმება) და განიკურნება! ეს ხომ სასწაულია!
გამოდის, რომ მაგიაში არის ყველა კითხვაზე პასუხი. მაგია არის ბუნების, სამყაროს მოვლენა. ეს არის პროცესები, რომლებიც მიმდინარეობს ცოცხალ და არაცოცხალ საგნებში. უბრალოდ, ჩვენ მივეჩვიეთ, რომ მაგიას ვუწოდებთ იმას, რომლის განმარტება მეცნიერებმა ჯერ ვერ შეძლეს. ჩვენ მაგიას ვუწოდებთ ყველაფერს, რასაც ეკლესია არქმევს ამ სიტყვას.
ყველა წერტილი რომ დავსვათ, ავიღოთ მაგალითები ბიბლიიდან - არ არსებობს უფრო წმინდა წიგნი.
იესო ქრისტეს შობა იწინასწარმეტყველეს ვარსკვლავებით. ანუ ასტროლოგიაში გარკვეული ცოდნა უკვე არსებობდა და მათი გამოყენება ცოდვად არ ითვლებოდა.
გარდა ამისა, როგორც ბიბლიიდან ყველამ ვიცით, ვარსკვლავებიც ღმერთმა შექმნა. ამიტომ ისინი გავლენას ახდენენ ჩვენზე ღვთის გაგების შესაბამისად. ხომ არავინ უარყოფს, რომ ჩვენს მზეს განსხვავებული აქტიურობა აქვს, რაც გავლენას ახდენს ჩვენზე. ყველამ იცის, რომ მზის დაბნელების დროს აუცილებლად მოხდება მნიშვნელოვანი მოვლენა. მზის დაბნელების დღეს დაბადებული ბავშვები განსხვავდებიან ხასიათით და ბედისწერით მათგან, ვინც ამ დროს დაიბადა, მაგრამ სხვა წელს. ასევე ახდენენ გავლენას სხვა პლანეტებიც. ისევ ღმერთის განგებით, რადგან ნათქვამია: „ნება შენია, როგორც ზეცაში, ასევე დედამიწაზე“.
ბიბლიაში აღნიშნულია წყლის სასწაულებრივი თვისებები: „ყველაფერი, რასაც უწმინდური შეეხო, წყალში მოათავსეთ საღამომდე და ისევ სუფთა იქნება“. აქ არ არის საუბარი ნატურალ ხელშესახებ ჭუჭყზე. მაშინ რას ნიშნავს ეს? ეს ნიშნავს, რომ ბიბლია აღიარებს ფლუიდების, ენერგეტიკის არსებობას. წყალი ნამდვილად შლის არა მხოლოდ ჭუჭყს, არამედ უცხო და უარყოფით ვიბრაციებს. ასეთია წყლის თვისებები. ეს აღიარებულია ბიბლიაში და არ არის უარყოფილი მაგების მიერ. უფრო მეტიც, ის ყოველთვის გამოიყენება ადამიანის სასიკეთოდ.
ეკლესია და მაგია, როგორც ხშირად არიან ერთმანეთის გვერდიგვერდ, ასევე ხშირად არიან განცალკევებით. თვითონ მაგია ნეიტრალურია. ის წარმოადგენს საიდუმლო ცოდნისა და მათი გამოყენების ხერხების ერთობლიობას. ადამიანს ყოველთვის აქვს არჩევანის უფლება. ეს უფლება მას ზემოდან ეძლევა. მან თავად უნდა გადაწყვიტოს, მიმართოს მაგიას დახმარებისთვის რთულ პერიოდში, თუ თავად იმოქმედოს. მაგის შეუძლია ადამიანს მოუტანოს როგორც სიკეთე, ასევე ბოროტება, ეს ყველაფერი დამოკიდებულია იმ ადამიანზე, რომელიც იყენებს მას. მაგია არის ჯადოქრობა, გარე ძალების დახმარებით ჰარმონიისა და ბედნიერების მიღწევა. ეკლესიაში ჩვენ ასევე მივდივართ იმისთვის, რომ სასწაული ვთხოვოთ, ჯადოქრობას ველოდებით. განა სასწაული არაა, რომ სულიწმიდა გადავიდა მოციქულებზე და მათ მსოფლიოს ყველა ენაზე დაიწყეს საუბარი? განა სასწაული არ არის, რომ ღვთის სახელით მათი ერთი შეხებით იკურნებოდნენ მძიმედ დაავადებული ადამიანები? მღვდლები ხშირად გამოდიან როგორც მაგიისა და ექსტრასენსორიკის მთავარი მოწინააღმდეგეები. მაგრამ რატომ? განა ღმერთისგან არ აქვთ მიღებული ექსტრასენსებს ადამიანების განკურნების ნიჭი? ნუთუ ცოდვაა მოყვასის დახმარება? ეკლესია ეწინააღმდეგება მაგიას მხოლოდ იმიტომ, რომ იგი ხშირად გამოიყენება ანგარებიანი მიზნებისათვის, სხვის საზიანოდ. როდესაც მაგიის დახმარებით ადამიანს სურს სხვა ადამიანს წაართვას ნება, და ამ მიზნით ზემოქმედებას ახდენს მის ფსიქიკასა და გრძნობებზე, გათვალავს და დაწყევლის მას. თუ ადამიანი იყენებს ჯადოქრობას კარგი მიზნებისათვის, ადამიანების განკურნების, ნეგატივის მოსახნელად და ა.შ., ვფიქრობ, რომ ისინი არ ჩადიან ცოდვას. თუ მღვდელი აცხადებს, რომ ნებისმიერი ექსტრასენსი უარყოფილი იქნება ეკლესიის მიერ, მე ამის არ მჯერა. მე მჯერა, რომ ღმერთი განსჯის ადამიანებს თავიანთი საქმეების მიხედვით, და თუ ადამიანი დაეხმარა ადამიანებს ავადმყოფობისგან განკურნებაში, მაშინ როგორ შეუძლია ეკლესიას მისი უარყოფა? მთავარი ის არის, თუ რა აქვს ადამიანის სულში, იქნებს ის ექსტრასენსი, მაგი თუ უბრალო ადამიანი. ეკლესიის მიერ აკრძალულ ერთ-ერთ სახარებაში ნათქვამია: „ღვთის სასუფეველი შენშია და შენს გარშემო ყველგან! არა ქვებისა და ხისგან გაკეთებულ შენობებში ...“ ამიტომ მნიშვნელოვანია, რა აქვს სულში ექსტრასენს, მღვდელს და თავის მოქმედებებს ღვთის სახელით სჩადის, თუ ...
„ქრისტეს შესახებ, რომელმაც ტაძრიდან გამოაძევა ხარები, ცხვარი და გამყიდველები, უნდა ეთქვათ, რომ ის მკრეხელობს. ის რომ ახლა მოსულიყო და ენახა, რას აკეთებენ მისი სახელით ეკლესიაში, ალბათ უფრო დიდი და უფრო კანონიერი მრისხანებით გამოყრიდა ყველა ამ საშინელ ანტიმინსებს, შუბებს, ჯვრებს, თასებს, სანთლებს და ხატებს, ყველაფერ, რის მეშვეობითაც ისინი ჯადოქრობენ და ხალხს უმალავენ ღმერთს და მის სწავლებას“. ლ.ნ. ტოლსტოი. ნაწყვეტი 1901 წლის 04 აპრილის წერილიდან.
1. Макдональдизация общества. Ритцер
Современный социолог Ритцер на примере Макдональдса рассматривает, как современные средства и механизмы потребления меняют социальную жизнь и способствуют ее рационализации. Макдональдизация — процесс, который проходит согласно определенным принципам, которые автор рассматривает в книге. Благодаря этому ресторан фастфуда начинает доминировать в самых разных сферах жизни американского общества и всего мира.
2. Бунт на продажу: как контркультура создает новую культуру потребления. Джозеф Хит и Эндрю Поттер
Авторы разбирают природу потребления, против которого восстали представители контркультуры, например, хиппи. Они показывают, как система интегрирует в себя и тех, кто идет против нее. Приобретая вещи или путешествуя в определенную часть света мы позиционируем себя в обществе, а не делаем это ради удовольствия
3. Общество потребления. Жан Бодрийяр
Книга французского философа Жана Бодрийяра о проблемах «общества потребления». Бодрийяр на примере Франции дает критический анализ такого общества с философской, социологической, экономической, политической и культурной точек зрения. В книге вы найдете его характерные черты и узнаете о процессах, которые происходят в обществе потребления и влияют на моральное и интеллектуальное состояния людей.
4. Потреблядство. Болезнь, угрожающая миру. Джон де Грааф, Дэвид Ванн Томас
Авторы книги предлагают относиться к потребительству как к заразной болезни. Показывают, что за современными покупками скрывается потребительское отношение к жизни и людям. Вы узнаете, какую роль в этом играют СМИ и политики. Книга написана на основе телевизионного шоу. Создала его группа американских журналистов, чтобы изучать поведение потребителей современности.
5. Общество спектакля. Дебор Ги-Эрнст
Автор показывает, что современный мир можно рассматривать как спектакль, в котором для каждого есть место. Тот, кто не хочет быть режиссером, становится зрителем и никогда не сможет действовать. Все, что он выберет, уже вписано в сценарий спектакля. Все его покупки диктуются спектаклем.
Нашли здесь: https://vk.com/
ПЯТЬ КНИГ О ПОЛИТИКЕ СЕКСА
Что читать о природе сексуальности и общественных отношениях, которые она определяет, рекомендует социолог Дмитрий Рогозин.
https://postnauka.ru/books/53119
«Нет на русском языке более пронзительной критики критиков власти. Привычные призывы к добру и справедливости, упрёки в коррупционности и развращенности правящих элит, разбиваются о систему аргументации Джудит Батлер, согласно которой власть, прежде всего, не то, что принуждает, а что конституирует, делает возможным текущее сосуществование в мире с собой и другими. Критики власти сами представляют собой её производную. И только радикальный отказ от поддержания публичного дискурса, ограниченного лишь социальной, политической и экономической аргументацией, позволяет обнажить скрытые механизмы власти, довлеющие над современным человеком.
Телесность, гендер, сексуальное влечение — это не просто интимные сферы, частная жизнь разрозненных индивидов. Это, по Дж. Батлер, мощные дискурсивные машины воспроизводства властных отношений. Различие гомо— и гетеросексуальности, моногамного и квир‑ориентированного мировоззрения носят не биологический, а политический характер, и определяется практиками социальных репрезентаций, а не физиологическими потребностями».
https://postnauka.ru/books/53119
Топ продаж Фаланстера за июль — самые популярные книги в нашем магазине за прошлый месяц:
1. Мунипов А.Ю. Фермата: Разговоры с композиторами. — М.: Новое издательство, 2019.
2. Латур Б. Где приземлиться? Опыт политической ориентации. — СПб.: Издательство Европейского университета в Санкт-Петербурге, 2019.
3. Гоффман Э. Тотальные институты: очерки о социальной ситуации психически больных пациентов и прочих постояльцев закрытых учреждений. — М.: Элементарные формы, 2019.
4. Манн М. Фашисты. Социология фашистских движений. — М.: Издательство «Пятый Рим», Фонд «Историческая память», 2019.
5. Троицкий А. Субкультура. История сопротивления российской молодежи 1815-2018. — М.: Белое яблоко, 2019.
6. Джармен Д. Современная природа. — М.: Ад Маргинем Пресс, Музей современного искусства «Гараж», 2019.
7. Болтански Л. Тайны и заговоры. По следам расследований. — СПб.: Издательство Европейского университета в Санкт-Петербурге, 2019.
8. Джессоп Б. Государство: прошлое, настоящее и будущее. — М.: Издательский дом «Дело» РАНХиГС, 2019.
9. Верже-Франчески М., Моретти А. Эротическая история Версаля (1661–1789). — СПб.: Издательство «Ивана Лимбаха», 2019.
10. Майзульс М.Р. Мышеловка святого Иосифа. Как средневековый образ говорит со зрителем. — М.: Слово/Slovo, 2019.
11. Юнгер Э. Стеклянные пчелы. — М.: АСТ, 2019.
12. Кронин П. Вернер Херцог. Путеводитель для растерянных. Беседы с Полом Кронином. — М.: Rosebud Publishing, 2019.
13. Капелла М. Бракосочетание Филологии и Меркурия. — М., СПб.: Центр гуманитарных инициатив, Петроглиф, 2019.
14. Конспект жизни Алоя Федоровича Крылова (1954—1970 гг.) — М.: Common place, 2019.
15. Волльшлегер Х. Отростки сердца, или Синдром падения Адама. — М.: Отто Райхль, 2019.
16. Евдо П.-С. Наши утехи. — Тверь: Kolonna Publications, 2019.
17. Платон. Софист. — СПб.: Платоновское философское общество, 2019.
18. Мортон Т. Стань экологичным. — М.: Ад Маргинем Пресс, Музей современного искусства «Гараж», 2019.
Прошлые подборки на нашем сайте: http://falanster.su/top/
====
А когда учащиеся стали обучающимися?
- Когда образование стало услугой.
- То есть именно тогда они из субъекта образования превратились в объекта образовательных технологий?
- Да, это странно, ведь заказчик образовательных услуг - это же активная сторона, никак не "обучающийся", а как раз "учащийся".
Одной из главных тем книги Эрвина Гоффмана «Тотальные институты» является воздействие психиатрических больниц на их постояльцев. Опубликовали на syg.ma фрагмент главы «Медицинская модель и психиатрическая госпитализация: некоторые заметки о превратностях профессий в сфере ремонтных услуг», где Гоффман описывает противоречия психиатрической помощи и отношений психиатра и пациента.
«Кто-то будет решать, что можно предоставить постояльцу, а чего его можно лишить, и официально этим человеком будет психиатр. И психиатр не должен осуществлять это право согласно унифицированным бюрократическим правилам, подобно государственному или армейскому чиновнику. Почти любые жизненные обстоятельства, составляющие повседневность пациента, могут быть изменены по воле психиатра при условии предоставления психиатрического объяснения».
втор: Стефано Манкузо , Алессандра Виола
Название: О чем думают растения Издательство: Бомбора Год: 2018 ISBN: 9785699948239 Страниц: 208 Формат: 138x212 Перевод книги: Татьяна Петровна Мосолова Что чувствуют растения и есть ли у них интеллект? Способны ли они общаться между собой и предугадывать будущее? Как новейшие научные открытия в области растительной нейробиологии повлияют на наше представление о сознании? Оказывается, растения – сложные живые существа, способные к восприятию, борьбе, коммуникации, запоминанию, обучению и социальной жизни. Книга профессора флорентийского университета нейробиолога Стефано Манкузо «О чем думают растения» доказывает, что растения способны на большее, чем мы можем себе представить. http://loveread.me/ |
http://uduba.com/2100860/
http://www.psychologies.ru/story/
Родственные души — отношения длиною в вечность997 просмотров
Счастливый случай где-то рядом кружит!
В толпе людей или в туманной мгле
Друг друга ищут родственные души
На этой неприкаянной Земле.
Пётр Давыдов.
Возникало ли у Вас когда-нибудь ощущение, что Вы знаете человека уже тысячу лет, хотя встретились с ним впервые?
Случалось ли с Вами такое, что в разговоре с другим человеком, с которым Вы раньше не общались, Вы вдруг понимаете, что знаете о нём "всё"? Вы понимаете, что он чувствует в этот момент, и о чём думает.
Так что же такое — родственная душа?
Очень интересно раскрывает тему родственных душ писатель Ричард Уэбстер:
"Отношения между родственными душами представляют собой связь двух людей, которая существовала на протяжении многих реинкарнаций, в которых партнёры помогают друг другу усвоить определённые уроки и выполнить задачи, поставленные каждой конкретной жизнью".
На протяжении всей жизни мы строим планы, создаём проекты, события, свою реальность. Как сейчас мы планируем что-либо очень важное и обязательное, так и наши души в ином мире планируют эту жизнь, создают события, собирают в одну команду определённые души для реализации особых задач.
Мы приходим в эту жизнь, растём, развиваемся, обучаемся профессиям, получаем определённые навыки. И, когда наступает момент важных событий, — тот период, на который и была запланирована задача, тогда начинают собираться совершенно разные люди, единомышленники, те, кто мыслит на одной волне и действует сообща.
"Родная душа — это тот, кто разделяет наши глубочайшие устремления, избранное нами направление движения. Если мы вдвоём подобно воздушным шарикам движемся вверх, очень велика вероятность того, что мы нашли друг в друге нужного человека", — Ричард Бах.
Такие души чувствуют себя как одна семья — лучшие друзья, коллеги, партнёры. Но, как только задача выполнена, проект запущен или воплощён в жизнь, команда может смело расходиться. Задача выполнена, получен опыт, — результат налицо.
Тандем двух душ
Довольно часто встречается взаимодействие двух душ в разные периоды своего существования на Земле. Каждый раз они приходят в разных ролях, аспектах, могут меняться и приходить как в мужском, так и в женском теле, а могут взаимодействовать в однополых телах.
Это не только супружеские пары — это партнёры, выполняющие задачу на протяжении всей жизни. Ещё раньше, где-то в другом месте они договорились приходить в этот мир в одно время и взаимодействовать в определённых событиях, выполнять особую задачу, необходимую в этот период.
Часто могут быть глобальные события, меняющие ход истории, или просто взаимодействие в одном роду, воплощение в одной семье, но в разных ролях. Как правило, родственные души пробуют себя во многих аспектах и, проходя разнообразные уроки, получают ценный опыт. Вполне возможно, они в одной из жизней договорились встретиться после смерти, и Вселенная им предоставляет удобный вариант и сводит их в следующем воплощении.
"Возможно, вы будете общаться всё воплощение. Возможно, вы станете соратниками, сотрудниками, сотворцами на вашем Пути предназначения. И это прекрасно во всей уместности!" — Ричард Уэбстер.
https://samopoznanie.ru/
http://rd-hansa.com/
https://xn----7sbegclbtcdaxpuo8azbyo7a.xn--p1ai/%D1%8F%D1%81%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5/yasnovidenie-programmaq-udalennoe-videnieq.html
https://imrey.org/ева-и-адам-прототипы-женского-и-мужс/#gs.2mx49i
https://samopoznanie.ru/trainings/vip-kurs_distancionnoe_videnie_v_medicine_i_psihokorrekcii/?date=527245
http://www.divinecosmosunion.net/t3626-topic
Попов Р.И. – Субъективный духовный опыт
Автор:
Разместил: Doddy Дата: 2013-03-25 08:53
Человеческий мозг превосходит любой прибор, если его этому обучать. Взять то же RV, удаленное видение, люди могут описывать события и явления, которые могут происходить на другом конце глобуса. То есть, все зависит от системы кодирования, левая и правая рука – для новичков, кто-то использует шкалы, кто-то развернутые форматы вроде удаленного видения. Кто-то выводит прибор за границы тела, к примеру, смотрит в хрустальный шар или ноготь большого пальца, как делали наши предки. Интерфейс не так уж и важен, надо выбирать по душе. Кто-то меряет ауру, опираясь на тепло в руках, дураку понятно же, что аура не может быть ни теплой, ни холодной. Это просто система кода.
12 с. Дневник (отрывки из дневника 03.01.2012-29.03.2012).
За что я люблю людей – за их неисчерпаемый творческий потенциал, за их способность использовать мозг и находить способы коммуникации с телом и подсознанием. Поэтому не зацикливайтесь на том, какой именно метод лучший или какой лучше использовать, берите тот метод, который ближе к вам. Учитесь слушать свое тело и использовать бессознательное. Если мы используем бессознательное как функцию, то тогда мы называем такое бессознательное сверхсознательным или сверхсознанием. Сверхсознание доступно любому человеку, просто надо разобраться со страстями, невежеством и практиковать. Источник развития всегда вы сами. Мысль материальна и вы – архитектор своей жизни. Когда же вы достигаете пробужденности, саморазвитие становится помехой. Но об этом в другой раз.
http://r-viewing.com/
https://www.mageia.ru/drugoj-mir/udaljonnoe-videnie.html
https://www.mageia.ru/drugoj-mir/udaljonnoe-videnie.html
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised