воскресенье, 31 июля 2022 г.

მომაკვდინებელი სიცოცხლე ან როგორ არ უნდა დავუტოვოთ მორტიდოს მცირედი შანსიც კი?

 https://www.b17.ru/article/smertelnaja_zhizn/

მომაკვდინებელი სიცოცხლე ან როგორ არ უნდა დავუტოვოთ მორტიდოს მცირედი შანსიც კი?

ავტორისგან: ლიბიდო და მორტიდო, ორი საპირისპირო საწყისია ადამიანში... ერთი ისწრაფვის სიცოცხლისაკენ, მეორე - განადგურებისა და სიკვდილისკენ. როგორ უნდა გახადოთ დამანგრეველი საწყისი (მორტიდო) თქვენი მოკავშირე?

მე არ ვარ სულით დაჯილდოებული სხეული, მე ვარ სული, რომლის ნაწილიც ჩანს და მას სხეული ჰქვია.

პაულო კოელიო 

პასუხი კითხვაზე „რა არის სიცოცხლე?“ არ არის მარტივი. იმისდა მიუხედავად, თითქოს ეს ცნება საკმაოდ ნათელია, გაცილებით ადვილია აქ გარკვეული განმარტების მიცემა უარყოფის გზით, ანუ იმის გაგებით, თუ რით განსხვავდება სიცოცხლე „არასიცოცხლისგან“. გვახსენდება ისეთი სიტყვები, როგორიცაა განვითარება, შექმნა, გადარჩენა... მართლაც, სამყაროს ყველა ცოცხალ არსებას რომ ვუყურებთ, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ უსულოსგან განსხვავებით, ის მოძრაობს, იზრდება და სადღაც მიისწრაფვის. შეიძლება იგივე ითქვას ადამიანზე?

ლიბიდო და მორტიდო

ჩნდება პასუხი „რა თქმა უნდა, დიახ!“. მაგრამ აღმოჩნდა, რომ აქ ყველაფერი არც ისე მარტივია. ზიგმუნდ ფროიდი საუბრობდა ადამიანის ორ მთავარ მოტივზე: ლიბიდოსა და მორტიდოზე. პირველი წარმოადგენს არა მხოლოდ გამრავლების ინსტინქტს, არამედ იგივე სწრაფვას, თუ არა სიცოცხლის, მაშინ გადარჩენის მაინც. ეს იმდენად აშკარა და ბუნებრივი ჩანს, რომ ეჭვს არ იწვევს: ნებისმიერ ცოცხალ არსებას აქვს თვითგადარჩენის ინსტინქტი და თანდაყოლილი განვითარების პროგრამა.

მორტიდო კი რაღაც სრულიად საპირისპიროს წარმოადგენს. ის ადამიანში გამანადგურებელი საწყისის განსახიერებაა. თვით ასეთი საწყისის არსებობის ფაქტი სრულიად არაბუნებრივი ჩანს, რადგან ის ეწინააღმდეგება ყველა იმ თვისებას, რომელიც განასხვავებს ცოცხალს არაცოცხალისგან. განვითარება, ზრდა, შემოქმედება - ეს ყველაფერი ამ შემთხვევაში უარყოფილია, და ადამიანი იწყებს საკუთარი თავის და სხვების განადგურებას.


მორტიდო და ძირითადი სცენარები

ზ.ფროიდის აზრით, სიკვდილისკერ სწრაფვა ყველა ადამიანშია. მხოლოდ სხვადასხვა ხარისხით და გამოხატვის სხვადასხვა ფორმით. მაგალითად, თუ გავიხსენებთ კლოდ შტაინერის ძირითადი სცენარების ვარიანტებს, გამოდის, რომ მხოლოდ პირველ ვარიანტს აქვს „ნორმაში“ მორტიდო:

1.„მე წესრიგში ვარ, სხვებიც წესრიგში არიან“

მთავარი სცენარი: „იცხოვრე და იყავი ბედნიერი“

გასასვლელი კარი: „ცვლილებები“

2. „მე არ ვარ წესრიგში, სხვები წესრიგში არიან“

მთავარი სცენარი: „უსიყვარულოდ“

გასასვლელი კარი: „თვითმკვლელობა“

3.„მე წესრიგში ვარ, სხვები არ არიან წესრიგში“

მთავარი სცენარი: „გრძნობების გარეშე“

გასასვლელი კარი: „მკვლელობა“

4.„მე არ ვარ წესრიგში, სხვებიც არ არიან წესრიგში“

მთავარი სცენარი: „უგონოდ“

გასასვლელი კარი: „სიგიჟე“

 ყველა სხვა ვარიანტი გარკვეულწილად დაკავშირებულია მკვლელობასთან ან განადგურებასთან: ან საკუთარი თავის (მე-2 ვარიანტი), ან ვინმე სხვის (მე-3 ვარიანტი), ან საკუთარი პიროვნების (მე-4 ვარიანტი).

აქედან დასკვნა საკმაოდ აშკარაა. რაც უფრო მეტს უარყოფს ადამიანი და არ იღებს საკუთარ თავს ან სხვა ადამიანებს, მით უკეთესად არის განვითარებული მისი „მორტიდული არსი“. რა თქმა უნდა, ასეთი უარყოფა ხდება მხოლოდ არაცნობიერის დონეზე იმ დამოკიდებულებების გავლენის ქვეშ, რომელიც ბავშვმა ბავშვობაში მიიღო მშობლებისგან.

დამეთანხმებით, რომ სურათი არც ისე სახარბიელოა, როგორც ერთი შეხედვით ჩანს. ძირითადი სცენარების დიდი ნაწილი შეიცავს ერთგვარ ანტისიცოცხლის პროგრამას.


ნუთუ ასე საშინელია ყველაფერი?

 შეიძლება ვიფიქროთ, რომ მორტიდო ერთგვარი ნელი მოქმედების ბომბია. სინამდვილეში, ეს არასოდეს იმუშავებს, თუ არ „ასაზრდოებთ“ თქვენი ჩრდილის ნაწილს. გახსოვთ იგავი ორი მგლის შესახებ?

ოდესღაც დიდი ხნის წინ მოხუცმა ინდოელმა შვილიშვილს ერთი მნიშვნელოვანი ჭეშმარიტება გაუმხილა.

- ყველა ადამიანში მიმდინარეობს ბრძოლა, რომელიც ძალიან ჰგავს ბრძოლას ორ მგელს შორის. ერთი მგელი განასახიერებს ბოროტებას - შურს, ეჭვიანობას, სინანულს, ეგოიზმს, ამბიციას, ტყუილს...

მეორე მგელი წარმოადგენს სიკეთეს - მშვიდობას, სიყვარულს, იმედს, ჭეშმარიტებას, სიკეთეს, ერთგულებას...

პატარა ინდიელს ბაბუის სიტყვები სულის სიღრმემდე ჩაწვდა, რამდენიმე წამი დაფიქრდა და შემდეგ ჰკითხა:

რომელი მგელი იმარჯვებს ბოლოს?

მოხუცმა ინდოელმა თითქმის შეუმჩნევლად გაიღიმა და უპასუხა:

ყოველთვის იმარჯვებს მგელი, რომელსაც თქვენ ასაზრდოებთ. 


როგორ არ უნდა დავუტოვოთ მორტიდოს ოდნავი შანსიც კი?

1.არ უყუროთ ახალ ამბებს

კლიენტებისგან, ნაცნობებისა და ახლობლებისგან ხშირად მესმის ერთი და იგივე: „თუ ახალ ამბებს მოუსმენ, სიცოცხლე აღარ მოგინდება“. ასეც არის, ჟურნალისტების ჭიქა, რომლებიც ტელევიზიისთვის გადაცემებს ამზადებენ, ყოველთვის ნახევრად ცარიელია.

მე ვიგრძენი საინფორმაციო არხების მორტიდული გავლენა, როდესაც ვიგრძენი, რომ ზოგჯერ ვიწყებ კანკალს მორიგი საგანგებო რეპორტაჟის ან პირდაპირი ეთერის დროს. მაშინ მარტივად ვიმოქმედე: წავშალე ახალი ამბების ბლოკი ბრაუზერში და იქ ჩავრთე რუბრიკა ანეკდოტებითა და დიდი ადამიანების ციტატებით. ახლა ყოველთვის მაქვს მარაგში რამდენიმე ხუმრობა ახალი ამბების სანაცვლოდ ... მაგალითად (ბოდიშს ვიხდი გარკვეული უხამსობისთვის):

- გაზეთების კითხვა ტუალეტში უნიტაზზე ჯდომისას სწორია.

- რატომ?

- იმიტომ რომ მზად ხარ ნებისმიერი, თუნდაც ყველაზე საშინელი ამბებისთვის.


2.შეცვალეთ სამეგობრო წრე

ამოცანა არ არის ადვილი, მაგრამ ამად ღირს. დავრწმუნდი საკუთარ და სხვის მაგალითზე. როდესაც ჩემმა მეუღლემ შეწყვიტა ურთიერთობა მეგობართან, რომელიც გამუდმებით „ასწავლიდა მას ცხოვრებას“, უყვებოდა, თუ როგორ არის ყველაფერი  ყველასთან ცუდი, მან პირველმა იგრძნო განწყობის მნიშვნელოვნად გაუმჯობესება.

ურთიერთობა არ არის მხოლოდ სიტყვები. ზოგჯერ თანამოსაუბრისგან მარტივად შეგიძლიათ „დაიჭიროთ“ რაღაც მორტიდული და ეს არ იქნება მხოლოდ სურდო ან ხველა. ამავდროულად, ორიოდე წუთის საუბარმა პოზიტიურ და სიცოცხლით სავსე ადამიანთან შეიძლება მთელი დღე ენერგია შეგმატოთ. კიდევ ერთი ანეკდოტი გამახსენდა:

ჩავატარე მასტერ-კლასი პოზიტიურ აზროვნებაში, მაგრამ დარბაზი ნახევრად ცარიელი იყო.


3.იუმორი

როგორც მიხვდით, ანეგდოტების მოყოლით შემთხვევით არ მივსულვარ ამ პუნქტამდე. მორტიდო ვერ იტანს მოქნილობას და ელვარებას, რომელიც იუმორს ახასიათებს. ყველაფრის სხვა კუთხით შეხედვის ან თუნდაც საკუთარ თავზე სიცილის უუნარობა ქმნის ინერტულობას, ვიწრო აზროვნებას. და აი კიდევ ერთი ანეგდოტი პოზიტიური აზროვნების თემაზე, რომელიც ძალიან მომწონს:

მამაკაცი ტროლეიბუსით მგზავრობს... წარბშეკრულია. ის ფიქრობს: „ირგვლივ ყველა ნაძირალაა, უფროსი კრეტინია, ცოლი კაპასი“. მის უკან მფარველი ანგელოზი დგას რვეულითა და კალმით და იწერს: „ირგვლივ ყველა ნაძირალაა, უფროსი კრეტინია, ცოლი კაპასი... ჰმმ, თითქოს, ეს უკვე იყო. და რატომ სჭირდება მას ეს მუდმივად? .. მაგრამ, რადგან შეკვეთას იძლევა, უნდა შევასრულო“.


4.სიყვარული

ფსიქოანალიტიკური თეორიის თანახმად, მორტიდო წარმოიქმნება არარეალიზებული ლიბიდოს და სოციალური თვითდამტკიცების საჭიროების შედეგად. როდესაც ადამიანი არ იღებს სიყვარულს და საკუთარი თავის აღიარებას გარედან, მისი სასიცოცხლო ენერგია გამოსავალს ვერ პოულობს და დამანგრეველ ძალად იქცევა.

სიყვარული არის უნივერსალური საშუალება, რომელსაც შეუძლია ამ პროცესის შებრუნება. ეს შესაძლებელია, რადგან მორტიდოს მიღმა იმალება არარეალიზებული მოთხოვნილება, ანუ რაღაც პოზიტიურის და მნიშვნელოვანის სურვილი. ხშირად ცხოვრების სიყვარული სიყვარულითვე ბრუნდება.

ამ პოზიტიურ ნოტაზე, მინდა დავასრულო ეს სტატია, რომლის მთავარი იდეაა, როგორ იპოვო ცხოვრების სიყვარული და შენი გამანადგურებელი არსი მოკავშირედ აქციო. მორტიდო ძალას იკრებს იქ, სადაც სიყვარული არ არის და სადაც ადამიანი ცდილობს საკუთარი გრძნობების დამალვას სხვებისგან... დასასრულს, ციტატა პაულო კოელიოსგან:

 „ყოველი ადამიანის დიდი მიზანი სიყვარულის გაცნობიერებაა. სიყვარული სხვაში კი არა, საკუთარ თავშია, და ჩვენ მას საკუთარ თავში ვაღვიძებთ. მაგრამ მის გასაღვიძებლად ეს მეორეა საჭირო. სამყაროს მხოლოდ მაშინ აქვს აზრი, თუ ჩვენ გვყავს ვინმე, ვისთანაც ჩვენი გრძნობების გაზიარება შეგვიძლია“.

ვოსტრუხოვ  დმიტრი დმიტრიევიჩი,

ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი

 


Автор: на Комментариев нет:

მომავლის წყალქვეშა ქალაქები. როგორ და რატომ უნდა დავასახლოთ ოკეანე მიხაილ პოპოვი

 https://www.mirf.ru/science/podvodnye-goroda/

მომავლის წყალქვეშა ქალაქები. როგორ და რატომ უნდა დავასახლოთ ოკეანე

მიხაილ პოპოვი

ბატონო, დარჩით აქ, იცხოვრეთ ზღვის წიაღში! ერთადერთი რეალური დამოუკიდებლობა აქ არის! აქ ტირანები არ არიან! აქ მე თავისუფალი ვარ!

                               კაპიტანი ნემო (ჟიულ ვერნი, „ოცი ათასი ლიე წყალქვეშ“ )


საკვების გარეშე ადამიანს შეუძლია გაძლოს ერთი თვე, წყლის გარეშე ერთი კვირა, ჰაერის გარეშე - რამდენიმე წუთი. ყოველ შემთხვევაში, ასე გვასწავლიან სკოლაში. პესიმისტი ფუტუროლოგები სხვაგვარად მსჯელობენ: ისინი ამბობენ, რომ მალე, საკვების მოპოვების მიზნით, ადამიანი შეძლებს მთელი ცხოვრება ჰაერის გარეშე იცხოვროს, წყლის გარეშე კი ერთი დღეც ვერ გაძლებს. თუ ატმოსფეროში მთელი პერიოდული სისტემა დაიშლება, ქუჩაში ყოფნა, რბილად რომ ვთქვათ, არასასიამოვნო გახდება. განსაკუთრებით ლოგიკური ქმედება ამ სიტუაციაში - უფრო ღრმად მიწაში ჩაფლობა - საერთოდ არ არის ყველაზე გონივრული. ხვალინდელი ტექნოლოგიები საშუალებას მისცემს ადამიანებს დასახლდნენ წყლის ქვეშ დიდი რისკის გარეშე - თევზის დელიკატესებთან და ნავთობთან უფრო ახლოს.

ჩვენი მკითხველის თხოვნით ჩავდივართ ზღვის ფსკერზე – სადაც, ზოგიერთ მეცნიერსა და ფანტასტ მწერალს თუ დავუჯერებთ, ჩვენი შთამომავლები იცხოვრებენ. მაგრამ ღირს კი წყალში ჩასვლა, თუ არ იცი ფონი სად არის? მოდით გავარკვიოთ ზუსტად როგორი იქნება აკვანავტების ცხოვრება და აქვს თუ არა რაიმე აზრი ტალღების ქვეშ ცხოვრებას.


 რატომ უნდა ვიცხოვროთ წყალქვეშ

რატომ მოუწევს კაცობრიობას ხმელეთიდან წყლის ქვეშ ჩასვლა? მსოფლიო ოკეანეები მოიცავს პლანეტის დაახლოებით 70%-ს და შეიძლება იყოს შესანიშნავი გამოსავალი ჭარბი მოსახლეობის პრობლემის გადასაჭრელად. თუ ტექნოლოგია ჯერ კიდევ არ აძლევს ადამიანებს ემიგრაციის საშუალებას სხვა პლანეტებზე, მაგრამ იძლევა შესაძლებლობას აშენდეს იაფი და საიმედო წყალქვეშა ქალაქები, მაშინ რატომ არ დარეგისტრირდება ზოგიერთი ადამიანი წყლის ქვეშ?

თეორიები რაიმე სახის კატასტროფების შესახებ (ჰაერის დაბინძურება, ვირუსული ეპიდემიები, ატომური ომები და ა.შ) ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს. ისინი ავტომატურად გამორიცხავენ გადაჭარბებული მოსახლეობის პრობლემებს - ბოლოს და ბოლოს, ამ მასშტაბის მოვლენებთან ერთად, კაცობრიობის ნაწილი აუცილებლად დაიღუპება. მაშინ რატომ უნდა დაიმალონ გადარჩენილები წყალში - ძუძუმწოვრების უმეტესობისთვის საშიშ და მტრულ გარემოში?

კონან დოილის „მარაკოტის უფსკრულში“, ატლანტიდის მცხოვრებლებმა, რომლებმაც იწინასწარმეტყველეს თავიანთი ქვეყნის დაღუპვა, ააგეს უსაფრთხოების ტაძარი - წყლისთვის გაუვალი ერთგვარი თავშესაფარი Fallout-ის თამაშისგან. როდესაც მათი კონტინენტი წყალმა დაფარა, მათ განაგრძეს ტაძარში ცხოვრება დაახლოებით რვა ათასი წლის განმავლობაში - ჰქონდათ ყველაზე მოწინავე ტექნოლოგიები, და არც კი უფიქრიათ ზედაპირზე დაბრუნებაზე.

ატმოსფეროს დაბინძურება? მაგრამ მაპატიეთ - ინფექცია ჰაერიდან ხომ წყალში მოხვდება! განა უფრო ადვილი არ არის ხმელეთზე მჟავური წვიმისგან თავის დაცვა, ვიდრე მჟავას ზღვაში ბანაობა? რადიაციისგან, ვირუსებისგან ან უცხოპლანეტელების შემოჭრისგან უფრო ადვილია მიწის ქვეშ დამალვა, მაგრამ გრძელვადიან პერსპექტივაში მიწისქვეშა თავშესაფრები მოუხერხებელია. ადამიანები დამოკიდებულნი ხდებიან წყლის წყაროებზე და იზღუდებიან გადაადგილებაში (მხოლოდ წინასწარ გაყვანილი გვირაბებით ან „მიწისქვეშა ნავების“ დახმარებით, რომელთა სიჩქარე ტრადიციულად დაბალია), რაც, თავის მხრივ, ართულებს მთამადნეულის დამუშავებას და მკვეთრად ზრდის დაუცველობას გარე საფრთხეების წინაშე.

ყველაზე გონივრულია მიწისქვეშ ცხოვრება და მის ზედაპირზე გადაადგილება. ეს შესაფერისია აპოკალიფსის თითქმის ყველა სცენარისთვის. კაპიტანმა ნემომაც კი, თავისი ნაუტილუსით, რომელსაც მრავალი წლის განმავლობაში შეუძლია ავტონომიურად ცურვა, მოაწყო თავისი ბაზა არა ფსკერზე, არამედ განმარტოებული ვულკანური კუნძულის ქვეშ.

მაშ, რატომ ცდილობენ ფანტასტი მწერლები ადამიანების წყალქვეშ გაგზავნას? ოკეანის ცხოველური ბიომასა დაახლოებით 30-ჯერ აღემატება მიწის ბიომასას (ხმელეთის სიცოცხლის ძირითადი მოცულობა მცენარეებს უკავია). დედამიწის ქერქის სისქე აქ მნიშვნელოვნად ნაკლებია, ვიდრე მატერიკებზე, რაც იძლევა წვდომას უთვალავ საგანძურზე - ნავთობგაზის საბადოებიდან ლითონის საბადოებამდე. დაბოლოს, ფსკერზე არის მეთანის ჰიდრატის - „მომავლის ენერგიის მატარებლის“ - მყარი მარაგი.

სწორედ ამ მოსაზრებებს ეყრდნობოდნენ Archimedean Dynasty/AquaNox თამაშების სერიის შემქმნელები (1996-2003) - ალბათ, ყველაზე ცნობილი ფანტასტიკური „წყალქვეშა სიმულატორების“. მათი სიუჟეტის კონცეფცია ასეთია: 21-ე საუკუნის ბოლოსთვის ხმელეთზე მთამადნეულის მარაგი ამოიწურა. ხალხმა აქტიურად დაიწყო ოკეანის ათვისება. რესურსებზე მზარდმა კონკურენციამ გამოიწვია ჯერ ლოკალური კონფლიქტები, შემდეგ კი გლობალური ბირთვული ომი. ამის შემდეგ მოსულმა ბირთვულმა ზამთარმა ხმელეთი დასახლებისთვის გამოუსადეგი გახადა. 27-ე საუკუნისთვის, რაც კაცობრიობისგან  დარჩა,  წყლის ქვეშ გადავიდა.


ზღვის საჩუქარი

კომერცია პროგრესის მამოძრავებელი ძალაა. დღესდღეობით, ტექნოლოგიური აღმოჩენების უმრავლესობა მიღწეულია არა დახურულ სახელმწიფო ინსტიტუტებში, არამედ ტრანსნაციონალური კორპორაციების ლაბორატორიებში. თუ კერძო ფრენები კოსმოსში მოგებას მოიტანს, ჩვენ შვებულებას მთვარეზე გავატარებთ. თუ უფრო მომგებიანი აღმოჩნდება ზღვის ფსკერზე ნავთობის კოშკურის განთავსება, ვიდრე უდაბნოში, მოემზადეთ ჩაყვინთვისთვის.

წყალქვეშა ქარხნების შექმნის ტექნოლოგიაში ამოსავალი წერტილი შეიძლება იყოს ნავთობგაზის თანამედროვე პლატფორმები. უპირატესობა აქ ჩვენს ქვეყანას ეკუთვნის – უფრო სწორად, საბჭოთა კავშირს, რომელმაც 1948 წელს დაიწყო ქალაქ-კუნძულის „ნავთობის ქვების“ მშენებლობა (კასპიის ზღვა, ბაქოდან 110 კმ-ში).

ახლა ეს პლატფორმა - თუ შეიძლება ასე დავარქვათ - წარმოადგენს გაპარტახებული ესტაკადების ქსელს (მოძრაობისთვის მხოლოდ 50 კმ გზაა ღია), დაბას 2, 3, 9 და 16 სართულიანი სახლებით, ელექტროსადგურით, საქვაბით, მაღაზიებით, არის საავადმყოფო, აფთიაქი, სასადილო, საერთო საცხოვრებელი, სასტუმრო, კლუბი, პურის ქარხანა, ლიმონათის ცეხი, საბავშვო ბაღი, ბიბლიოთეკა და ფეხბურთის მოედანი.

სხვა მომპოვებელ პლატფორმებს ბევრად უფრო მოკრძალებული ზომა აქვს, თუმცა მათ ეკუთვნის რამდენიმე „საუკეთესო“ რეკორდი. მაგალითად, პლატფორმა „პეტრონიუსი“ მექსიკის ყურეში ითვლება ადამიანის მიერ აღმართულ ყველაზე მაღალ ნაგებობად. ეს ურჩხული წყალზე 75 მეტრით მაღლა დგას, მისი ბეტონის „ფეხების“ სიგრძე კი 534 მეტრია.

ნავთობგაზის პლატფორმებისთვის მომგებიანობის მაქსიმალური სიღრმე დაახლოებით 2 კილომეტრია. ნავთობი მუდმივად ძვირდება, ასე რომ, თეორიულად, შეიძლება დადგეს დრო, როდესაც საყრდენების სიგრძის გაზრდა უფრო ძვირი დაჯდება, ვიდრე „საცხოვრებელი“ ზონის ჰერმეტულობის უზრუნველყოფა, და პლატფორმები წყალქვეშ წავა. ასე გაჩნდება პირველი ნამდვილი „წყალქვეშა ქალაქები“ - თავდაპირველად გათვლილია მხოლოდ ცვლაში მუშაობისთვის (როგორც ეს არის ზოგიერთ თანამედროვე პლატფორმის შემთხვევაში, საცხოვრებელი ზონები შეიძლება განთავსდეს მომპოვებელი ზონებისგან ცალკე), მოგვიანებით კი, შესაძლოა, ხალხის მუდმივ საცხოვრებლად. 


როგორ შეიძლება გამოიყურებოდეს წყალქვეშა ქალაქები?

წარმოიდგინეთ თანამედროვე წყალქვეშა ნავი, რომელიც გათვლილია მრავალთვიან ცურვაზე ჩაძირულ მდგომარეობაში. თითქოს, საკმარისია  იარაღის და ძრავების მოშორება, საყოფაცხოვრებო კომფორტის მოწყობა, გრუნტზე დამაგრება - და საქმე გაჩარხულია? სამწუხაროდ, ყველაფერი ბევრად უფრო რთულადაა.

თითქმის ყველა სამამულო წყალქვეშა ნავს აქვს ორმაგი კორპუსი (ამერიკულისგან განსხვავებით, რომლებიც ერთ „პერანგში“ კეკლუცობენ) - გარეგანი, „რბილი“, რომელიც ნავს აძლევს გარსშემოდენილ ფორმას, და შიდა, რომელიც გათვლილია საშინელ ზეწოლაზე წინააღმდეგობის გაწევისთვის. რუსული კონსტრუქცია ბევრად უფრო ძვირია, მაგრამ ის ამცირებს ნავის ხმაურს, იძლევა აღჭურვილობის ნაწილის დაყენების საშუალებას კორპუსებს შორის (ზოგავს ადგილს ნაკვეთურში) და იცავს შიდა კორპუსს გარკვეული ზემოქმედებისგან - მაგალითად, სუბმარინა გაარღვევს, უფრო სწორად ჩაჭყლეტს ყინულს. პროექტი 705 „ლირა“ და K-278 „კომსომოლეცი“ 1 კილომეტრზე მეტ სიღრმეზე იძირებოდა (თუმცა ამის შემდეგ საჭირო იყო ხისტი კორპუსის შეკეთება).

სჭირდება წყალქვეშა ქალაქს ეს ყველაფერი? კი და არა. რუსულმა წყალქვეშა ნავებმა წარმატებით „ჩაყვინთა“ 1000 მეტრზე (ჭორების მიხედვით, 1300-მდე), მაგრამ მათ შეეძლოთ იქ დარჩენა ძალიან მცირე ხნით. სუბმარინის უფრო „ღრმაწყლიანის“ შექმნის მცდელობა აუცილებლად აქცევს მას ბატისკაფად.

მართლაც, წყალქვეშა საცხოვრებელს არ სჭირდება გარსშემოდენილი ფორმები. წყალქვეშა ნავების ხისტ კორპუსებს აქვთ მრგვალი კვეთა (რის გამოც წყალი მათ თანაბრად შეკუმშავს და ცალკეულ ადგილებზე არ ჩაჭყლეტს), მაგრამ ბატისკაფის გონდოლის სფერული ფორმა წნევას კიდევ უფრო ეფექტურად ანაწილებს.

წყალქვეშა სახლისთვის სასარგებლო იქნება მეორე, რბილი კორპუსი, რათა დაიცვას იგი სხვადასხვა ზემოქმედებისგან (მცურავი აპარატების შეჯახება, ზემოდან „ნაგვის“ დაყრა, მილსადენებზე ავარიები და ა.შ.), მაგრამ პრაქტიკაში უფრო იაფი დაჯდება სახლის ირგვლივ მყარი ბადის აღმართვა. 

ამრიგად, იდეალური წყალქვეშა სახლი არის სფერო. კორპუსის სიხისტის შესანარჩუნებლად ილუმინატორების ნაცვლად უმჯობესია ტელეკამერების გამოყენება. ნავმისადგომის როლს შესანიშნავად გაუმკლავდება კარგი ძველი „წყალქვეშა ზარი“, რომელიც დამუშავებულია დიდ სიღრმეზე გამოსაყენებლად, 

ფრედერიკა პოლისა და ჯეკ უილიამსონის რომანში „წყალქვეშა ქალაქი“ (1958 წ.) წყლის ქვეშ ადამიანთა დასახლება შესაძლებელი გახდა იდენიტის გამოგონების შედეგად, ეს არის მასალა, რომელსაც შეუძლია გაუძლოს ნებისმიერ წნევას. სინამდვილეში, წყალქვეშა ნავებისა და ბატისკაფების ყველაზე გამძლე კორპუსი ტიტანისგან არის დამზადებული. უახლოეს მომავალში მხოლოდ ეს ლითონი შეიძლება გახდეს „სამშენებლო აგური“ წყალქვეშა ქალაქებისთვის. ასევე აღსანიშნავია, რომ ტიტანის ქვიშრობული საბადოები მდებარეობს სანაპირო ზონებში.

ასეთი „სახლის“ საიმედოობა დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად ზუსტად არის დაცული მისი სფერული ფორმა. ზედაპირის გამრუდების რამდენიმე სანტიმეტრით გადახრა გაზრდის ზეწოლას ამ წერტილში 30%-ით. ვინაიდან ჩვენ ვსაუბრობთ ზეწოლაზე დაახლოებით ტონა კვადრატულ სანტიმეტრზე, ღრმაწყლიანი აპარატების წარმოება დიდი ფული ღირს (მაღალი კლასის წყალქვეშა ნავების ფასი მილიარდობით დოლარად არის შეფასებული). შედარებისთვის, „კოსმოსური ტურისტის“ მიერ მთვარის ირგვლივ ფრენის სავარაუდო ღირებულება ჰომალდით „სოიუზი“, დაახლოებით 100 მილიონი დოლარია ერთ ადამიანზე (Space Adventures-ის კომპანიის შეფასებით).

ჩნდება კითხვა - ნუთუ ღრმაწყლიანი ქალაქების მშენებლობა კომერციულად გამართლებული იქნება? თუ ჩვენ ვსაუბრობთ ერთ კილომეტრზე მეტ სიღრმეზე, მაშინ მომდევნო 10-20 წლის განმავლობაში პასუხი ერთია - არა. 1960 წელს შვეიცარიულ-ამერიკულმა ბატისკაფმა „ტრიესტმა“ დაიპყრო 10 916 მეტრის სიღრმე (მარიანას ღრმული), მაგრამ აკვანავტებმა ფსკერზე მხოლოდ 12 წუთი გაატარეს. ბოლო 47 წლის განმავლობაში არც ერთი აპარატი არ შექმნილა, რომელიც ამ რეკორდის გამეორებას შეძლებდა.


რამდენად ღრმა?

აკვალანგი აძლევს ადამიანს ჩაყვინთვის საშუალებას არაუმეტეს 313 მეტრის სიღრმეზე (2003 წლის რეკორდი), უხეში სკაფანდრი დაახლოებით აორმაგებს მას. ჩაყვინთვის მსოფლიო რეკორდი აკვალანგის გარეშე შეადგენს 183 მეტრს (2005 წლის 30 ივნისს ბელგიელმა პატრიკ მუსიმუმ ჰურგადასთან 209 მეტრზე ჩაყვინთა - თუმცა, საკუთარი მეთოდიკით, ოფიციალური მსაჯობის გარეშე). ამ სიღრმეზე სხეულის ყოველი სანტიმეტრი დაახლოებით 20 კგ წნევას განიცდის. ფილტვები იკუმშება ვაშლის ზომამდე, მცირდება პულსი, ფილტვებიდან სისხლი ყელში აღწევს, სკდება ცუდად დამპლობილი კბილები. მაგრამ ეს არ არის ზღვარი. ესპანელმა მეცნიერებმა მოახდინეს ჩაყვინთვის მოდელირება ბაროკამერაში - მოხალისეებმა გაუძლეს 705 მეტრის „სიღრმეს“.

კოსმოსური სადგური შეიძლება იყოს უფრო იაფი, ვიდრე წყალქვეშა ქალაქი. ან ღირს კი სიღრმეში სწრაფვა? კლდოვან გრუნტზე სახლებისა და კომუნიკაციების მდებარეობას არ შეიძლება ეწოდოს უსაფრთხო. ჩვენ ჯერ კიდევ ძალიან ცოტა ვიცით მსოფლიო ოკეანის ფსკერის გეოლოგიის შესახებ, მაგრამ მისი ზედაპირის ოდნავმა გადაადგილებამაც კი შეიძლება გამოიწვიოს კატასტროფული შედეგები წყალქვეშა ქალაქისთვის.

ამ თვალსაზრისით, პლანეტის უდიდესი ოკეანე - წყნარი ოკეანე - ნაკლებად არის შესაფერისი „ფსკერის“ კოლონიზაციისთვის, რადგან ავსტრალიის, აზიის აღმოსავლეთ სანაპიროს და ორივე ამერიკის დასავლეთ სანაპიროს გასწვრივ არის ე.წ. „ცეცხლის“ - ზონა, სადაც ხდება პლანეტის ყველაზე ძლიერი მიწისძვრების 90%-მდე.

გამოსავალი მაინც არის. თუ საჭიროა ღრმა საბადოების ამუშავება, საბურღი „პლატფორმების“ საცხოვრებელი სფეროები შეიძლება დამონტაჟდეს 1 კილომეტრამდე სიღრმეზე, ხოლო მათი ძირი კიდევ 2-3 კილომეტრით დაბლა. ბატისკაფის ტივტივების (კონტეინერები მსუბუქი და შეუკუმშველი სითხით - მაგალითად, ბენზინით) და ბეტონის საყრდენების გამოყენება ღუზის ტროსებთან ერთად ასეთ ქალაქს პრაქტიკულად „ჩაუძირავს“ გახდის. ის მიუწვდომელი იქნება შტორმებისა და აისბერგებისთვის. ყველაფერი დანარჩენი ტექნიკის საქმეა.

დაახლოებით 1000 მეტრის სიღრმე ხელსაყრელია წყალქვეშა ქალაქების ადგილმდებარეობისთვის, რადგან მის გვერდით (ზომიერი კლიმატის პირობებში - უმნიშვნელო, ტროპიკული კლიმატის პირობებში - უფრო ღრმა) ხშირად „წყალქვეშა ხმის არხია“ - სიღრმე, რომელზეც აკუსტიკური ტალღები ვრცელდება მინიმალური სიჩქარით, მაგრამ ასობით და ათასობით კილომეტრის მაქსიმალურ დისტანციებზე.

ჟანგბადი წარმოიქმნება წყლის ელექტროლიზით, ელექტროენერგია - ატომური რეაქტორით, მცურავი მზის პანელებით ან სითბური ძრავებით, რომლებიც მუშაობენ ზედაპირულ და ღრმა წყლის ტემპერატურას შორის არსებულ სხვაობაზე, ხოლო ნახშირორჟანგი განეიტრალდება აბსორბენტით. მტკნარი წყალი უზრუნველყოფილი იქნება უკუ ოსმოსის ფილტრებით. ადამიანებისა და ტვირთის ტრანსპორტირება შეიძლება განხორციელდეს სატვირთო წყალქვეშა ნავებით (გიგანტური ტანკერებით - ბატისკაფებით), ან „კოსმოსურის“ მსგავსი ლიფტებით - ჰერმეტული კაბინებით და ძალიან მყარი გვარლით.

მთამადნეულის მოპოვებისას არ უნდა დაგვავიწყდეს მკვრივ კლდოვან გრუნტზე სიცარიელის აღმოჩენის შესაძლებლობა. ის, რის გაკეთება უჭირს ადამიანს, შეუძლია ბუნების ძალას: ოკეანის ფსკერის სეისმურად სტაბილურ რაიონებში ღრმად განლაგებულ გამოქვაბულებს შეუძლიათ გაუძლონ წყლის უზარმაზარ წნევას და უზრუნველყონ ადამიანებისთვის შესანიშნავი საცხოვრებელი პირობები.

ზღვის წყლის ელექტროლიზით და ელექტროდებზე მარილების დალექვით (მაგნიუმის ჰიდროქსიდი, კალციუმის კარბონატი) შესაძლებელია მივიღოთ „ზღვის ბეტონი“ სიკრიტი (seacrete) – უფრო მკვრივი და გამძლე, ვიდრე ჩვეულებრივი ბეტონი. სამწუხაროდ, 1 კგ ამ ნივთიერების მიღების ღირებულება კვლავ მაღალია - 1 დოლარზე მეტი.

„წყალქვეშა ქალაქელების“ გარეთ გასვლა უკიდურესად შეზღუდული იქნება. საინჟინრო სამუშაოებს რადიოკონტროლირებადი რობოტები შეასრულებენ ან მყვინთავები უხეშ სკაფანდრებში. საცხოვრებლის შიგნით ჰაერის წნევის გაზრდა კედლებზე დატვირთვის შესამსუბუქებლად შესაძლებელია, მაგრამ არასასურველი, რადგან ეს მკვეთრად გაზრდის წყალქვეშა სახლების შენახვის ღირებულებას და შეამცირებს აკვანავტების ცხოვრების კომფორტულობას.

ყოველივე ზემოთქმული ტექნიკურად შესაძლებელია, მაგრამ, სამწუხაროდ, კომერციულად არარეალური. წყალქვეშა დასახლებები მოითხოვს მრავალმილიარდიან ხარჯებს. მათში ცხოვრება სავსეა დიდი რისკით, მაგრამ გარდაუვალი „სამხედრო“ დისციპლინა დისციპლინა და კომფორტის მინიმალური დონე (მაიკლ კრიჩტონის რომანის „სფეროს“ ეკრანიზაციაში აკვანავტები ცხოვრობდნენ რაღაც მაღალტექნოლოგიურ წყალქვეშა ვილაში - მაგრამ ეს ხომ ფანტასტიკაა!) წყალქვეშა დასახლებებს მიმზიდველს გახდის მხოლოდ კაცობრიობის თავდადებული დამცველებისთვის (X-COM: Terror from the Deep) ან მაზოხისტი თვითმკვლელებისთვის.


ვინმემ უკვე სცადა?

 წყალქვეშა დასახლებებთან დაკავშირებული ექსპერიმენტები მასიურად დაიწყო მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ. აქ პიონერი იყო ჟაკ-ივ კუსტო. დაფინანსება მოდიოდა ფრანგი მენავთეებისგან, რომლებიც ოცნებობდნენ თავიანთი მომპოვებელი პლატფორმების დაახლოებაზე ნედლეულის წყაროსთან. „კონტინენტური შელფის სადგურების“ საწყისი პროექტი იყო უკიდურესად ამბიციური (ადამიანთა ჯგუფის მუდმივი ცხოვრება 300 მეტრის სიღრმეზე), მაგრამ განხორციელება გაცილებით მოკრძალებული აღმოჩნდა.

 კონშელფი 1 აგებული (თუმცა, უფრო სწორი იქნება, თუ ვიტყვით, დაწეული) 10 მეტრის სიღრმეზე მარსელის მახლობლად. აქ ერთი კვირის განმავლობაში ცხოვრობდა ორი აკვანავტი, რომლებიც ცდიდნენ ჰელიუმზე დაფუძნებულ ახალ სასუნთქ ნარევებს.

კონშელფი 2 აშენდა ერთი წლის შემდეგ წითელ ზღვაში სუდანის მახლობლად. ექვსმა ადამიანმა მთელი თვე გაატარა 10-დან (წყალმცირე სახლი) 26 (ღრმაწყლიანი სახლი) მეტრამდე სიღრმეზე. ამ „ოკეანის ვილაში“ შედიოდა ავტოფარეხი სუბმარინასთვის (მეტსახელად „მყვინთავი თეფში“) და „ზვიგენის თავშესაფარი“ - გალია, რომელიც დამზადებული იყო მყარი ფოლადის გისოსებით. ჰაერს, საკვებს და მტკნარ წყალს ზემოდან აწოდებდა მხარდამჭერი ჯგუფი. ამ ექსპერიმენტის შესახებ კუსტოს მიერ გადაღებულმა ფილმმა მიიღო „ოსკარი“, როგორც წლის საუკეთესო დოკუმენტურმა ფილმმა.

კუსტოს წყალქვეშა ქალაქის მშენებლობის მწვერვალია კონშელფი 3 (1965, ხმელთაშუა ზღვა). ეს სადგური ყველაზე ავტონომიური იყო. წარმოადგენდა 100 მეტრის სიღრმეზე დამონტაჟებული უზარმაზარი ფოლადის სფეროს, რომლის შიგნით იყო ყველანაირი კომფორტი: სამზარეულო, საძინებელი, წყალგაყვანილობა (შხაპის ჩათვლით), ლაბორატორია და წყალქვეშა ორანჟერეაც კი. სახლს ასევე ჰქონდა სატელეფონო კავშირი ზედაპირთან და საბურღი დანადგარის მაკეტი, რომელზედაც ექვსი აკვანავტი ამუშავებდა წყლის ქვეშ ნავთობის მოპოვების ტექნიკას. აკვანავტები სუნთქავდნენ ჰელიოქსს - ჰელიუმის და ჟანგბადის ნაზავს. მისი სიმკვრივე ჰაერზე გაცილებით დაბალია, ამიტომ აკვანავტები ერთმანეთს ფალცეტით ელაპარაკებოდნენ, ლაბორატორიული ბაყაყები კი კანარებივით მღეროდნენ.

 აშშ-ს სამხედრო-საზღვაო ფლოტმა გადაწყვიტა არ ჩამორჩენოდა ფრანგებს და 1964-65 წლებში ბერმუდის მახლობლად ააშენა SEALAB ლაბორატორიის რამდენიმე ვერსია. აკვანავტებისთვის მარაგი გაწვრთნილ დელფინს, ტაფის მიჰქონდა. ეს ექსპერიმენტი არც თუ ისე კარგად დამთავრებულა - გადაწყვიტეს ლაბორატორიის დაწევა 185 მეტრით, მან დაიწყო გაჟონვა და ერთ-ერთი აკვანავტი, რომელიც ბზარების შესაკეთებლად გამოვიდა, ტრაგიკულად გარდაიცვალა (ეჭვობენ დივერსიას, ყველა მასალა დღემდე გასაიდუმლოებულია).

1965 წელს ასტრონავტმა და აკვანავტმა სკოტ კარპენტერმა 30 დღე გაატარა SEALAB II-ში. როდესაც აშშ-ს პრეზიდენტმა ლინდონ ჯონსონმა დაურეკა, რომ მიელოცა ეს მიღწევა, უხერხულობას ჰქონდა ადგილი. კარპენტერი ჰელიუმის დეკომპრესიის კამერაში იმყოფებდა, ამიტომ მისი წრიპინის გარჩევა სრულიად შეუძლებელი იყო.

1966 წელს ამერიკელმა ეკოლოგებმა ააშენეს სადგური Hydrolab, ხოლო სამი წლის შემდეგ NASA-მ ორგანიზება გაუკეთა წყალქვეშა ლაბორატორიას Tektite კოსმოსური ხომალდის საცხოვრებელი პირობების „შესამოწმებლად“. მსგავსი ექსპერიმენტები ჩატარდა მთელ მსოფლიოში: კუბა-ჩეხური „კარიბის ზღვა-1“, ბულგარული „ჰებროს-67“, პოლონური „მედუზა“, გერმანული „მალტერი“ და „ჰელგოლანდი“, იტალიური „ატლანტიდა“, კანადური „სუბლიმნოსი“, საბჭოთა „იხტიანდრი-66“, „სადკო“, „რვაფეხა“  და „ჩერნომორი“.

მალე მკვლევარების ენთუზიაზმი ჩაქრა. აღმოჩნდა, რომ წყალქვეშა დასახლებების შექმნა ძვირი ჯდება, მათი ექსპლუატაცია ძალიან სარისკოა და დისტანციურად მართვადი აპარატები ბევრად უკეთ უმკლავდებიან ღრმაწლიან სამუშაოებს, ვიდრე ადამიანები. ამჟამად მხოლოდ ერთი წყალქვეშა ლაბორატორია მუშაობს - ამერიკული „აკვარიუსი“ , რომელიც გამოიყენება მარჯნის რიფების შესასწავლად და კოსმოსური მისიების სიმულაციისთვის.

დუბაიში (გაე) იგეგმებოდა 10 ვარსკვლავიანი წყალქვეშა სასტუმროს „ჰიდროლოპისის“ აშენება. სპარსეთის ყურის 20 მეტრის სიღრმეზე განთავსდება 220 ოთახი გამჭვირვალე პლექსიგლასის კედლებით. „მატერიკთან“ კომუნიკაცია სარკინიგზო გვირაბით ხორციელდება. სასტუმროს გახსნა 2007 წლის ბოლოს იყო დაგეგმილი, მაგრამ გადაიდო, რადგან არაბებს სურდათ სტუმრების მაქსიმალური უსაფრთხოების უზრუნველყოფა. ყოველ შემთხვევაში, ის არ იქნება პირველი: უკვე არის რამდენიმე წყალქვეშა სასტუმრო (ან სასტუმროები წყალქვეშა შენობებით), მათ შორის Jules’ Undersea Lodge ფლორიდაში და Manta Resort ზანზიბარში.

სიმართლე წყალქვეშა დასახლებებზე ასეთია: ისინი ახლა არავის სჭირდება. უწონობის იმიტაცია უფრო ადვილი და უსაფრთხოა ბასეინში (მაგალითად, ვარსკვლავური ქალაქის  ჰიდროლაბორატორიაში). მენავთობეები უფრო მიჩვეულნი არიან ააშენონ გიგანტური მომპოვებელი პლატფორმები, და არ გადაყარონ ფულ საეჭვო წყალქვეშა ავანტიურებზე. მდიდარი ტურისტები წყალქვეშა სასტუმროებს მხოლოდ პირველ უბედურ შემთხვევამდე ეწვევიან – როგორც ეს იყო „კონკორდის“ შემთხვევაში.

კუსტოს ოცნება ახდება მხოლოდ მაშინ, როცა კაცობრიობა მიაღწევს იუპიტერის თანამგზავრს - ევროპას, რომლის ზედაპირის ქვეშ, სავარაუდოდ, ოკეანე იმალება. თუ ჩვენ ვერ გავხდებით „ზღვის ანგელოზები“ ჩვენს პლანეტაზე, მაშინ იქნებ მის ფარგლებს გარეთ გაგვიმართლოს?

===


https://info.infojournal.ru/jour/article/view/310
2:10 AM


https://amp.ura.news/articles/1036279440







https://info.infojournal.ru/jour/article/view/310
2:10 AM





https://amp.ura.news/articles/1036279440














https://www.lerna.kg/course/skillbox-modern-futurism/
https://eljob.ru/test/780_6
https://rospisatel.ru/tshetverikova-tr3.htm












http://futurologija.ru/bibl/bogomyakov-v-g-borko-t-i-filosofsko-antropologicheskie-problemy-sovremennoj-futurologii/




https://fundamental-research.ru/en/article/view?id=32959







Изменённые состояния сознания

Наверное все слышали о таких очень сильных и часто описываемых в литературе изменённых состояниях сознания как гипноз, транс и сон.
Однако мало кто знает, что у нас ИСС могут возникать и в течении дня и вообще быть перманентно включены в нашу картину мира.

Да да, не обязательно наедаться какими-то грибами и прочими галлюциногенами для того, чтобы спровоцировать у себя ИСС в течении дня, достаточно просто иметь довольно гибкую структуру психики и этого уже будет достаточно для того, чтобы периодически «отъезжать» из реальности в некие известные только тебе ИСС.

В чём тут тонкость и интерес?
Всё дело именно в той части этой темы, где ИСС становятся для некоторых людей определённой нормой. Но как же тогда эти состояния называть изменёнными, если человек в них по сути живёт?
Действительно, это уже не ИСС, а самое что не на есть привычное и обыденное.

Так вот в своей практике я часто сталкиваюсь с людьми, для которых нормой являются такие состояния, которые для большинства других являются дичайшей изменёнкой.

С чем же может быть связано такое положение дел, а именно то, что для кого-то ИСС являются нормой.

Это может быть связанно со специфической картиной мира данного человека. То есть для него все те вещи, которые для других являются какими-то нестандартными и странными являются нормой той культуры или семьи в которой он вырос.

К примеру для некоторых африканских племён вполне естественно перед выдачей девушки замуж узнавать у жениха были ли в его роду люди, на которых наводили проклятья? Для них это очень важный вопрос.
Это может быть связано с наличием определённых психических расстройств, которые в данный момент времени являются для человека актуальными т.е. в активной фазе.

Даже если не брать большую психиатрию (шизофрения и т.п.), хватает и других различного рода расстройств личности (ОКР, истерическое, избегающее, нарциссическое и т.д.), которые более чем серьёзно меняют восприятие человеком окружающей реальности и самого себя.

Даже у нормальных людей, которые не имеют явных расстройств на уровне личности хватает различных когнитивных искажений и ошибок в мышлении, которые могут привести к фиксации определённой модели поведения и оценки окружающего мира, которая по всем параметрам будет соответствовать ИСС.

У человека есть очень необычный или даже сказать экстраординарный опыт или переживание, которое очень сильно не него повлияло и запечаталось в нём как некий импринт, как печать на сургуче, таким образом изменив его взгляд на определённую сферу жизни, которое оно коснулось.
К примеру опыт клинической смерти влияет на многих людей довольно сильно.

Таким образом у нас получается довольно забавная картина.
Человек с которым вы общаетесь может находиться, как это принято называть, на совершенно другой волне и причина его такого состояния может упираться в описанные выше пункты, а не в то, что он вас почему-то не хочет слушать.

Бывает что человек просто не способен из того состояния в котором он находится понять и осознать то, что вы ему говорите. Он будет кивать и имитировать нормальное социальное взаимодействие, но понимания не возникнет. Нормальный диалог возможен лишь в том случае, если вы понимаете и знаете те предпосылки от которых человек отталкивается в своих рассуждениях. Если же вы этого не знаете, то высока вероятность разговора «слепого с глухим».

Важно понимать, что тут не идёт речь о том, что если у человека возникает некое ИСС, то это сразу же что-то плохое и от этого срочно надо избавиться.
Речь как раз таки о другом, о том, что границы ИСС очень размыты и не стоит полагаться в общении с очень непохожим на вас человеком, что его опыт обязательно будет неправильным. Возможно он видел и переживал нечто такое, что вам на данный момент времени недоступно, либо не будет доступно вообще никогда. Это реалии нашей жизни и мы должны понимать границы собственных возможностей в понимании другого человека стандартными инструментами.

Но есть и другие, не стандартные инструменты, как то эмпатия и интуиция, которые при должном развитии позволяют заглянуть во внутренний мир другого человека и увидеть нечто такое, чего вы сами никогда бы не увидели.
Это как читать уникальную книгу или смотреть очень редкий фильм, причём умение читать или смотреть не является стандартным, а требует определённой тренировки и развития.

Границы нормы очень условны и по большей части касаются лишь той области, где человек опасен для себя и окружающих или нет. Всё остальное мало кого интересует из обывателей, хотя именно в этом месте можно найти очень интересные и уникальные знания, которые позволят заглянуть за горизонт своих собственных возможностей познания мира и взглянуть на него глазами другого человека. И это действительно очень круто.

Важным условием подобных экспериментов является наличие гибкой картины мира с чёткими параметрами различения реального и воображаемого, поскольку на определённых этапах эта граница может очень сильно размыться и это уже может быть не безопасно для психического здоровья человека.

Вывод: практически все люди находятся и живут в той или иной степени ИСС, но не осознают этого, поскольку не сравнивают своё восприятие с восприятием других людей. Происходит это в связи с общей закрытостью и не контактностью друг с другом, т.е. банальным недоверием другому человеку.
Возможность выявить у себя ИСС становится возможным либо при общении со специалистом, либо при очень подробном и глубоком разговоре с человеком которому вы доверяете и сравнении его опыта со своим.

P.S. Я уже многие годы пополняю свою коллекцию способов восприятия реальности различными людьми и не устаю удивляться тому, как мы всё ещё друг друга понимаем и продолжает общаться, когда у каждого в голове находится такая сложная и во многом не похожая на остальных людей уникальная вселенная. Это просто настоящее чудо. А уж заглянуть внутрь другого человека и увидеть мир его глазами — это вообще чудо из чудес. Поэтому желаю вам рано или поздно прикоснуться к этой чудесной теме и увидеть что-то такое, о чём вы даже раньше и не мечтали.

Удачи вам на этом пути.

Автор: Александр Попов
Центр когнитивной психологии. Проект «Негэнтропия»

https://ckp.in.ua/ru/lifestyle/18315
https://cyberleninka.ru/article/n/negentropiya-i-informativnost
https://www.4italka.ru/nauka_obrazovanie/filosofiya/33078.htm


Люди постоянно играют какие-то роли, зачастую даже те, которые наносят им существенный вред. Это происходит потому, что они не осознают причин такого поведения и считают, что эти их качества являются чертами их характера или, что ещё хуже, являются врождёнными.

Мой подход к таким вопросам прост. Необходимо снять с себя всё это "навесное оборудование" и отправить его в помойку, и чем раньше, тем лучше.

Одним из проявлений неестественного поведения являются субличности, которые оформляются у нас по мере взросления.

Первопричиной их возникновения являются страхи, обиды, чувство вины и куча негативного опыта. Стараясь как-то подстроиться под мир и найти своё место в нём, люди начинают играть в чужие игры, надевать на себя различные маски и образы, которые делают их не собой, и от этого с каждым годом становится всё хуже и хуже.

Данное видео рассказывает о модели субличностей, понимание которой позволяет увидеть механику основных разводок и разобраться в этих "подковёрных играх", в которые играет наша собственная психика без нашего на то разрешения.

Отработка субличностей начинается с масок, поскольку маска более понятный и социально адаптированный образ, который мы хорошо знаем. Сама же субличность и её истоки (страхи, болячки, вина и прочее) скрыты в глубинах подсознательного, а порой и бессознательного.

Убирая шаг за шагом маски и субличности люди освобождают огромное количество своей психической энергии, которую можно спокойно перенаправить на здоровье, взаимоотношения, работу творчество.

Саморазвитие – это не всегда необходимость стать кем-то, очень часто это необходимость выкинуть из себя всё лишнее, чтобы стать самим собой. Этим мы и занимаемся на наших курсах.

Ближайший курс "Основы эффективного саморазвития" начинается 10 мая 2020 года. В среднем курсы проходят раз в 2 месяца.

https://www.youtube.com/watch?v=cflxWRoCDJA

#центр_когнитивной_психологии #негэнтропия #Александр_Попов

https://ecology.md/ru/page/grafen-okazalsja-istochnikom-beskonechnoj-energii/
https://ecology.md/ru/page/maloizvestnye-fakty-o-derevjah/
Эмпат - это тот же экстрасенс
Я тебя понимаю, а ты меня - нет.
Смотрите фильм - и уже знаете, чем он продолжится и чем закончится?
Слышите о событии и точно знаете, как всё будет развиваться далее?
Знакомый или посторонний человек что-то сказал или сделал, а вы уже знаете, к чему это приведёт?
Нет, вы не экстрасенс, не ясновидящий. Но вы - эмпат. Поэтому видите наперёд не хуже магов. Даже стеклянный шар и свечи не нужны. Вообще ничего не нужно. Все ваши инструменты всегда при вас. И работают они без сбоев.
Но как же не просто быть эмпатом!!!
Сложно обидеть даже плохого человека. Тяжело. Такой человек даже врагу не желает своей собственной боли. Он вообще зла никому не хочет.
Часто приходится держать своё мнение при себе, чтобы случайно не ранить. И остаётся только слушать. А если давать совет - то выверять его, как на весах. Ничего лишнего. Только то, что точно не навредит.
Тяжело, что тебя не слышат, когда пытаешься спасти.
Вообще, часто приходит ощущение беспомощности. Вроде дар есть, но применить его в полном объёме не можешь. Тебя просто не станут слушать. Не поймут. А потом уже слишком поздно.
Не очень приятно видеть людей насквозь. Вот он тебе улыбается, а ты видишь его злые глаза, но делаешь вид, что не видишь. А другой улыбается - а на душе у него плохо. А третий всё время ноет - но просто для того, чтобы привлечь к себе внимание. И ты это видишь, но не лезешь. Им так комфортно.
А ещё - эмпатов терпеть не могут лжецы. Прямо кожей чувствуют, что их видят насквозь. Никто не видит, а эмпат видит, хоть и молчит, не мешает гнать картину. Но вот ощущение, что этот человек опасен, он вот-вот покажет другим, кто ты есть на самом деле. Поэтому, люди порочные эмпатов часто недолюбливают. Инстинктивно.
Сплетники и интриганы стараются эмпата обходить стороной. А ещё лучше - травить или выживать. Эмпат им мешает портить воздух.
Эмпат - он как инопланетянин из более духовно развитой цивилизации. И опору ему обычно искать негде, кроме как в себе самом.
А люди не выдерживают эмпата слишком близко. Слишком уж он особенный. Легче предать его и снова жить по старинке. Так привычнее.
Но всё равно тянутся. Ведь никто так не сможет понять. Никто не будет выискивать слабых мест, чтобы потом в них бить. И можно спокойно доверить все свои переживания и тайны.
С эмпатом рядышком всегда хорошо. Но хорошо другому человеку. А для эмпата это труд.
Поэтому эмпаты любят побыть в одиночестве. Чтобы вернуться в своё гармоничное состояние. Общение забирает их силы. А одиночество - восстанавливает.
Да, эмпаты - это мастера. Они эволюционно, духовно и психически более развиты, чем обычные люди. Вполне вероятно, что в будущем все люди будут так же хорошо понимать чувства и состояния других людей. Но пока - их очень мало. See less

Чтобы увидеть то, что скрыто от плоского взгляда, нужно полностью присутствовать или находиться в настоящем. В системе образования, основанной на запоминании голых мертвых внешних деталей, это невозможно. Наша педагогическая система развивает внешнюю память, тогда как психиатрическая система ампутирует внутреннюю память (прошлое). Добавьте их, и вы начнете понимать зомби-апокалипсис (полностью изолированное общество).

Astronomers discovered new details of one of the strangest cosmic structures in the universe. So strange that they are literally referred to as “Odd Radio Circles” (ORC).
Information acquired from South Africa in a research paper, published in February, on what's going on in the South Atlantic Anomaly, which stretches from Chile to Zimbabwe. It is weakening, though there might be various causes for this.
The Earth’s magnetic field, in reality, switches polarity very frequently – on average, every several million years. A million years is a long period, but in the big scheme of the Earth’s billions of years of geological history, these magnetic field reversals are very common. 
As the researchers note in their paper, that process may be repeating however the actual composition of the Earth’s mantle beneath the field may also play a role in the Pole Shift. 
The Earth’s magnetic field provides our first line of protection against the solar wind, which is full of charged particles that may damage the ozone layer, which protects us from space ultraviolet radiation. The fact that satellites are being disturbed by the massive radiation emitted by the South Atlantic Anomaly demonstrates how dangerous magnetic pole reversal is. For one thing, it would undoubtedly have an impact on more than simply compass needles.
Researchers pieced together the history of the South Atlantic Anomaly from around 425 to 1550 C.E. by investigating archaeological remains from multiple locations and discovered comparable abnormalities in three separate time periods: 400 to 450 C.E., 700 to 750 C.E., and 1225 to 1550 C.E.
They believe that the current oscillations are most likely not a coincidental or random event, but rather part of a historical trend of magnetic field changes in this region. 
Historical variations and unique iron flow cannot fully explain the general trend in the Earth’s diminishing magnetic field, which geologists ascribe to forces beneath the Earth’s mantle, but they can help us put what we’re witnessing into context.
See,
https://siamtoo.com/8097/
Magnetic Pole Reversal is a result of perturbations on our Sun and Earth from the Nemesis-Nibiru System intersecting in our Solar System. 
In 1995, I interviewed Zecharia Sitchin which was a year after his interview and collaboration with NASA's Chief Astronomer, Robert S. Harrington, who died mysteriously of allegedly esophageal cancer at age 50 not too long after he and Sitchin collaborated and compared notes, essentially confirming each other's research on Nibiru. 
When I met with Sitchin the year after Harrington's death, he was still shook up over it. I share the story in my book, he was told by the forces that be, that if he wanted to continue his lectures, he couldn't talk about "when" Nibiru was returning.  That's one question that got asked over and over again at Sitchins talks, and he was always tight-lipped about it. He died in 2010 and never revealed it, but his last lecture acknowledged who Christ was. I devoted several chapters in my book to both of them, including my interview. 
The HEAVENS ☆Book Five ☆
https://www.amazon.com/HEAVENS-Aliens.../dp/B08R2T2PDD/


stay within urself if u don’t want to be uploaded: what the eyes mean in Nope #nopemovie do u know what staying within urself means?
Turning and facing the.shadow staying with the here and now rather than run away into projection, distractive synthetic entertainments  and false dualities that stroke your false ego story
Blackholes fuel off of human souls because we are nuclear energy. Nope movie is about soul snatching and is happening now and is what revelation calls false rapture
The current system in its entirety is unpayable because it’s unsustainable
The false placebo the current synthetic medical system has destroyed health with is belief in something (synthetic) outside urself
This paradigm of fixing regulating treating others has failed and has itself become the biggest danger leading the world to the brink of collapse there is urgent need for self work at all levels
As long as we keep devising plans 2 treat fix regulate others we keep doing exactly & worse than what we are trying 2 change in other. This goes for the medical system, governments & individuals


☀  I'm shure i can find much more info ... but since no scientist is talking to me ... and no-one supports me ... i'm not going to spend more time on it ... and you dont get your cure never ever.
☀ Just found out the Blue Agave grows best in Mexico in areas with Volcanic-Ash/Lava geology ... (Tequila & Amatitán) ,  Exactly ! ... Vulcanos are on Tectonic-Faults ... this shows the connection with radioactivity ... and supports my mentioned ideas.  https://www.researchgate.net/publication/225526828_The_eruptive_history_of_the_Tequila_volcanic_field_western_Mexico_Ages_volumes_and_relative_proportions_of_lava_types
☀  They also grow in Texas !,  Austin area ... wow that is right where the biggest tectonic-faults in America are ... lots of crazy weather and diseases going on there ... i know this from my research in my other group:  Solar-Cycles vs Pandemics (Theory & Science-Research) ,  this is even more conformation that this plant "likes" radioactivity ... it is resistant to it ... and probably uses the energy.  https://youtu.be/JHc_YeC4MXA
☀  Video: https://www.youtube.com/watch?v=s8aIq_3-xwU
уверен, что могу найти гораздо больше информации ... но так как со мной не разговаривает ни один ученый ... и никто меня не поддерживает ... я не собираюсь тратить на это больше времени ... и вы никогда не получайте свое лекарство.
☀ Только что узнал, что голубая агава лучше всего растет в Мексике в районах с вулканическим пеплом / лавой ... (Текила и аматитан), Точно! ... Вулканы находятся на тектонических разломах ... это показывает связь с радиоактивностью ... и поддерживает мои упомянутые идеи. https://www.researchgate.net/publication/225526828_The_eruptive_history_of_the_Tequila_volcanic_field_western_Mexico_Ages_volumes_and_relative_proportions_of_lava_types
☀ Они также растут в Техасе !, в районе Остина ... вау, это как раз то место, где находятся самые большие тектонические разломы в Америке ... там много сумасшедшей погоды и болезней ... я знаю это из моих исследований в других моих группа: Solar-Cycles vs Pandemics (Theory & Science-Research) , это еще больше подтверждает, что это растение "любит" радиоактивность... оно устойчиво к ней... и, вероятно, использует энергию. https://youtu.be/JHc_YeC4MXA
☀ Видео: https://www.youtube.com/watch?v=s8aIq_3-xwU



რატომ არ არის შიში საშიში

შიში, პირველ რიგში, არის ბიოლოგიური ფუნქცია, რომელიც გვიცავს რეალური საფრთხისგან და ასე უზრუნველყოფს გადარჩენას, ოდითგან. 

ანუ ვთანხმდებით, რომ შიში, როგორც ასეთი, სრულიად ბუნებრივი ფერია ცოცხალი არსებების ემოციების რეპერტუარში. 

შიში ბუნებაში წარმოიქმნება მხოლოდ და მხოლოდ, როცა ვაფიქსირებთ საფრთხეს. 

საფრთხის აღქმის გარეშე შიში უბრალოდ არ არსებობს, ისევე როგორც შეუძლებელია სიცხემ გაგყინოს. 

საფრთხე კი არსებებს ორნაირი:

1️⃣რეალური, ობიექტური 
2️⃣შექმნილი, სუბიექტური 

1️⃣რეალური საფრთხის წინაშე (ველური ცხოველი, ძლიერი სისხლდენა, ვიღაც დანით მოგვდევს...) აუცილებლად უნდა შეგვეშინდეს, რომ ჩაირთოს სიმპატიკუსის სწრაფი, ეფექტური ნერვული სისტემა და ადექვატური რეაგირება მოხდეს გაქცევის ან შერკინების ფორმით (flight or fight response)

ეს ასახულია თანდართულ ტვინის სურათზე: საფრთხე მემუქრება (threat) ➡️ ეს ინფორმაცია ააქტიურებს სწაფი რეაქციის ცენტრს (Amygdala) და საქციელის მართვის არეალს (prefrontal cortex, PFC) ➡️ რომელიც ბადებს შიშის ემოციას (ტაქიკარდია, გულისრევის შეგრძნება, გუგების გაფართოება) შესაბამისი საქციელით (გაქცევა, დარჩენა, შეებრძოლება)

2️⃣აზრებით, ფიქრებით, წარსულის ნაშთებით სუბიექტურად შექმნილი და ამგვარად აღქმული შიში კი არის არასასიამოვნო, მაგრამ ის არ არის საშიში, რადგან ასეთი შიში არ შეუქმნია რეალურ, ნამდვილ საფრთხეს. 

ანუ ეს = შიში - საფრთხე

კარგად გაიაზრეთ ეს მარტივი, მაგრამ არც თუ ისე იოლი განტოლება. 

შიში მხოლოდ მაშინ არის საშიში, როცა ის რეალურ საფრთხეზე სხეულის რეაქციის ნაყოფია. ისიც იმ საფრთხის გამო და არა იმის გამო, რომ თავად შიში რამეს დამმართებს!

როცა შეგეშინდებათ, შემოგიტევთ შიში პირველ რიგში არ გაექცეთ მას არავითარ შემთხვევაში, ამაზე უარესს ვერ გაუკეთებთ საკუთარ თავს. არამედ დააფიქსირეთ, რომ გეშინიათ და მოძებნეთ იმ მომენტში საფრთხის წყარო. ჰკითხეთ თავს, სად არის აქ და ახლა საფრთხე, რომელიც 
ზიანს მომაყენებს?
დამასახიჩრებს?
მოკლავს?

თუ ასეთი საფრთხე ვერ იპოვეთ, მაშინ აუცილებლად უნდა გადაარქვათ აქტუალურ ემოციას სახელი და აღიაროთ, რომ ეს არ არის შიში, არამედ მღელვარება, დაბნეულობა, დისკომფორტი, დაღლილობა, შეცბუნება...

თუ ამ შეტევებს მარტო ვერ გაუმკლავდებით, არ გეგონოთ თავი სუსტი.
ავადმყოფობა არ ნიშნავს სისუსტეს, არამედ ავადმყოფობა თავად იწვევს რაღაც მომენტში გამოფიტვას და სისუსტეს.

დროულად მიმართეთ პროფესიონალს, თუ ჩემს მიერ შემოთავაზებული სტრატეგიები არ აღმოჩნდა საკმარისი. რადგან რაც უფრო ქრონიკულია დაავადება, მით უფრო ხანგრძლივია ხოლმე თერაპიაც. 

ჯანმრთელობას და სულიერ სიმშვიდეს გისურვებთ!

თქვენი ჰაუსი

https://parentingisnteasy.co/kids-and-grandparents-study/?utm_source=iawog_conlife&utm_medium=facebook&utm_campaign=iawog_conlife

https://youtu.be/MgJTHS4XigI
2:37 PM
This was a hard one to draw. Not technically, but emotionally. "Victims Dumpster," tells the story of way too many churches that boast great services, music, preaching, and programs, but leave a bunch of victims trashed in the shadows
Видите ли, обратная петля заключается в том, что они хотят доказать свои прогнозы и для этого они будут «инженеризировать» (докторировать) «данные».
Это обратная петля, в которой мы находимся, и то, что вы думаете, пытается остановить или исправить проблемы, создает их 🔁🌪.
Десятилетиями утверждалось, что низкий уровень серотонина вызывает мрачное настроение. Однако все обстоит наоборот, и именно вера в СИОЗС и их использование для лечения мрачного настроения создает более глубокую депрессию 🔁
Один возвращается к опыту коренных народов, а другой, как чужой к природе / земле, загружается в виртуальный мир.
Те, кто возвращается к аборигенам, испытывают глубокое ощущение изнутри, от сверхъестественного/священного .CORE/Self/Dуха; современный полностью со стороны в виртуальном мультфильме


U see a reverse loop is that they want to prove their projections and for that they will “engineer” (doctor) the “data”
It’s a reverse loop we are in and what u think is trying to stop or fix the problems is creating it 🔁🌪
For decades was pushed that low levels of serotonin cause gloomy moods. Yet it’s the other way around and it’s the belief and use of SSRI’s to treat gloomy moods that creates deeper depression 🔁
Remember I posted a little while ago  that the apology was not the real thing but it has to be really directed to the shadow which is the law of god and inward. I think this is what she said here: “She said she had wanted to be at the event in Maskwacis, Alberta, not to hear the pope's apology but "to have that opportunity to speak the law to him. No apology will ever make things right."

She seems underpin this statement in exactly what happened: 
“A Cree woman who captured global attention with her anguished song before Pope Francis on Monday said she was moved to do so when he donned a gifted feathered headdress without first removing his skullcap - something she saw as disrespectful.
“He didn’t remove his law before allowing our law to be placed on his head".

she told Reuters by phone from Winnipeg, adding the pope could have given the headdress back instead.

na Aruba skolnan publico ta herun pa misa Vaticano y mescos  papiamento nan idioma indigeno a worde suppressed full
One returns to Indigenous experience the other as an Alien to nature/earth uploads to virtual
The those returning to indigenous experience deep feel from inside out from the numinous/sacred CORE/Self/Spirit; the modern fully from outside in a Virtual cartoon


==

Каждая черная дыра содержит еще одну вселенную — предсказывают уравнения

Подобно части космической матрешки, наша вселенная может быть идеально вложена в черную дыру, которая сама является частью большей вселенной. В свою очередь, все черные дыры, обнаруженные до сих пор в нашей Вселенной — от микроскопических до сверхмассивных — могут быть вратами в альтернативные реальности.


Согласно умопомрачительной новой теории, черная дыра на самом деле является туннелем между вселенными — своего рода червоточиной. Согласно теории, материя, которую притягивает черная дыра, не схлопывается в одну точку, как было предсказано, а, скорее, извергается из «белой дыры» на другом конце черной дыры. https://blog.sci-nature.com/2022/07/every-black-hole-contains-another.html

https://anyavien.com/5-popular-tea-brands-full-of-chemicals-and-pesticides/

уверен, что могу найти гораздо больше информации ... но так как со мной не разговаривает ни один ученый ... и никто меня не поддерживает ... я не собираюсь тратить на это больше времени ... и вы никогда не получайте свое лекарство.
☀ Только что узнал, что голубая агава лучше всего растет в Мексике в районах с вулканическим пеплом / лавой ... (Текила и аматитан), Точно! ... Вулканы находятся на тектонических разломах ... это показывает связь с радиоактивностью ... и поддерживает мои упомянутые идеи. https://www.researchgate.net/publication/225526828_The_eruptive_history_of_the_Tequila_volcanic_field_western_Mexico_Ages_volumes_and_relative_proportions_of_lava_types
☀ Они также растут в Техасе !, в районе Остина ... вау, это как раз то место, где находятся самые большие тектонические разломы в Америке ... там много сумасшедшей погоды и болезней ... я знаю это из моих исследований в других моих группа: Solar-Cycles vs Pandemics (Theory & Science-Research) , это еще больше подтверждает, что это растение "любит" радиоактивность... оно устойчиво к ней... и, вероятно, использует энергию. https://youtu.be/JHc_YeC4MXA
☀ Видео: https://www.youtube.com/watch?v=s8aIq_3-xwU
☀ 

Голубая агава ... исследуйте это, посмотрите, помогает ли это против шума в ушах?
Поскольку, по моему мнению, шум в ушах вызван формой остеопороза
 полости и кости, окружающие вестибулярную и слуховую системы
 Возможно, стоит посмотреть, приносит ли это какое-либо облегчение от еды/питья.
Ученые обнаружили, что голубая агава помогает бороться с остеопорозом
они даже предполагают, что это может предотвратить это.
Так почему бы не исследовать это (серьезно с научной точки зрения) и посмотреть, влияет ли это на шум в ушах? ... может быть хорошим началом, тем более, что это не инвазивно ... и имеет мало побочных эффектов
  Вы должны были бы протестировать это хотя бы на нескольких сотнях человек ...
 соблюдать строгий режим и статистику (прогресс) не менее 6 мес.
Я думаю, что просто остановить остеопороз может быть недостаточно, было бы лучше, если бы потерянная кость снова «выросла».
 поскольку проблема в тиннитусе, по-видимому, заключается в потере кости (плотности), которая была разрушена или «съедена» естественным радиоактивным излучением.

Прочитайте, что Google говорит о голубой агаве и остеопорозе:
https://www.google.com/search?q=blue+agave+остеопороз


https://bit.ly/Natural-Antibiotics
Organic Numi Tea: These are pesticide-free and non-GMO. Their  tea bags are made from manila hemp cellulose, and don’t contain epichlorohydrin.
Organic Traditional Medicinals: Made from abacá (Musa textilis), also sometimes known as manila hemp.
Stash Organic Tea Tea  bags are made from oxygen washed manila fibers with no polluting whiteners used. They are sealed with 100% cotton string.

https://anyavien.com/5-popular-tea-brands-full-of-chemicals-and-pesticides/



Автор: на Комментариев нет:
Подписаться на: Сообщения (Atom)