Восстановление целостности наиглавнейший вопрос жизни
одна из жизненных задач состоит в сборке себя не только как личности, но и как андрогина, объединившись в кластер существ, обладающих цельным сознанием.
Unlearning, unfucking, deprogramming , what you not know is mine
Amor wincit omnia
Honesty is a love word. We love by being honest" John Estrellas
All my publication are dedicated to my muse E.M
среда, 9 сентября 2020 г.
რა არის პიროვნება - რა თვისებები ახასიათებს მას, ისტორიული და თანამედროვე ძლიერი პიროვნებების მაგალითები
რა არის პიროვნება - რა თვისებები ახასიათებს მას, ისტორიული და თანამედროვე ძლიერი პიროვნებების მაგალითები
მოგესალმები, ძვირფასო მკითხველო, ბლოგზე KtoNaNovenkogo.ru. ტერმინი „პიროვნება“ გამოიყენება სხვადასხვა სამეცნიერო პარადიგმებში: ფილოსოფიაში, სოციოლოგიაში, ენათმეცნიერებაში, ფსიქოლოგიაში. ეს ცნება რელიგიასა და პოლიტიკაშიც კი არსებობს.
ასევე ხშირად ვიყენებთ მას ყოველდღიურ ცხოვრებაში, მაგალითად, როდესაც საუბრისას ვინმეს ვახასიათებთ, როგორც „საინტერესო ან ცნობილ პიროვნებად“ და ა.შ. რას წარმოადგენს ეს კონცეფცია? ვის შეიძლება ასე ეწოდოს და ვის - არა? რა თვისებებია საჭირო ამისათვის?
პიროვნების განმარტება
ამ ტერმინს მრავალი განმარტება აქვს. თუ მათ გავაერთიანებთ, მივიღებთ შემდეგს:
პიროვნება არის ადამიანი, რომელიც მონაწილეობს საზოგადოების სოციალურ-კულტურულ ცხოვრებაში და საქმიანობაში, ავლენს თავის ინდივიდუალურ თვისებებს სხვა ადამიანებთან ურთიერთობის პროცესში.
პიროვნება შეიძლება არსებობდეს ორ ჰიპოსტასში:
1. როგორც ცალკე პირი, ურთიერთობების სუბიექტი (თითოეული ადამიანი);
2. როგორც გარკვეული საზოგადოების წევრი, რომელსაც აქვს სტაბილური თვისებების გარკვეული სისტემა (მაგალითად, პარტიის წევრი, მსახიობი, სპორტსმენი).
აქედან ჩანს, რომ პიროვნებად არ იბადებიან. ადამიანი შრიძლება გახდეს პიროვნება სოციალიზაციის, გარე სამყაროს შეცნობის პროცესში. ადამიანი იძენს მორალურ-ზნეობრივი თვისებების თავის ინდივიდუალურ ნაკრებს, რითაც განსხვავდება სხვებისგან.
შემდგომ ადამიანები ერთიანდებიან საზოგადოებაში, ჯგუფებში, რომლებსაც მსგავსი ინტერესები აქვთ.
სხვადასხვა მიდგომა
როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ეს ცნება გამოიყენება სხვადასხვა საზოგადოებრივ ასპექტში, და ყველა თავისებურად პასუხობს კითხვას, თუ რა არის პიროვნება. მოკლედ ზოგიერთ მათგანზე:
სხვადასხვა დროის ფილოსოფოსებს ამ ცნების განსხვავებული ინტერპრეტაცია ჰქონდათ: პიროვნება განიხილებოდა როგორც ღმერთის არსი, როგორც გმირი და თავისი სახელმწიფოს უბრალო მოქალაქე. დიდი მოაზროვნენის აზრით, მისი სავალდებულო ატრიბუტებია ნებისყოფა, გონება და გრძნობები.
სოციალური მეცნიერებები პიროვნებას სოციუმის კულტურას უკავშირებენ: ანუ პიროვნება შეიძლება გახდე მხოლოდ კულტურული საზოგადოების კონტექსტში.
რელიგიური მოძრაობები პიროვნების ცნებას განსხვავებულად განმარტავენ. მაგალითად, ქრისტიანობაში ასე მხოლოდ ადამიანებს უწოდებენ, განსაკუთრებით იმ მომენტიდან, როდესაც ისინი ჩაისახენ დედის მუცელში (ამიტომ აბორტი ნებისმიერ დროს ცოდვად ითვლება). ინდუიზმში პიროვნებაა არა მხოლოდ ადამიანი, არამედ ცხოველებიც. ბუდიზმში საერთოდ არ არსებობს ასეთი ცნება: იგი ჩანაცვლებულია სიტყვით „სული“.
პოლიტიკაში ეს არის გარკვეული უფლებების და თავისუფლებების მქონე სუბიექტი, რომელიც მას მიანიჭა რუსეთის კონსტიტუციამ.
პიროვნება ფსიქოლოგიაში
ფსიქოლოგიური შეხედულება ამ ცნებაზე ასევე მეცნიერული მიდგომაა. ჩემი აზრით, ეს ყველაზე საინტერესოა, ამიტომ მისთვის ცალკე თავს გამოვყოფ. ფსიქოლოგიაში ყველაზე გავრცელებული განმარტება ასეთია:
პიროვნება არის ადამიანი, რომელსაც აქვს გარკვეული ფსიქოლოგიური თვისებები, და ეს თვისებები განსაზღვრავს მის ცხოვრებას საზოგადოებაში: ქცევა, მოქმედებები, ადამიანებთან ურთიერთობა, საქმიანობა და ა.შ.
რა არის ძლიერი პიროვნება
რა თვისებები უნდა ჰქონდეს ადამიანს, რომ მას ასე უწოდონ? ქვემოთ აღწერილ პიროვნულ სტრუქტურაზე დაყრდნობით (აუცილებლად წაიკითხეთ - ძალიან სასარგებლოა), შეიძლება ითქვას, რომ ძლიერი პიროვნებაა:
1. საკუთარ თავში დარწმუნებული ადამიანი;
2. ძლიერი ხასიათის მქონე;
3. შეუძლია მართოს თავისი მოქმედებები და ემოციური ინტელექტი;
4. ადვილად ეგუება გარემოს ნებისმიერ ცვლილებას, განსაკუთრებით ნეგატიურს;
5. აქვს მიზნები და შეუძლია მათი მიღწევა;
6. ეფექტურად ურთიერთქმედება სამყაროსთან და რაციონალურად მოაზროვნე.
თვისებების ეს ჩამონათვალი შეიძლება უსასრულოდ გაგრძელდეს.
ზემოთ აღწერილი ადამიანი უფრო კრებითი სახეა, რადგან თითოეული ინდივიდისთვის არსებობს ძლიერი პიროვნების საკუთარი პორტრეტი. თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ იგი დამოუკიდებლად და განავითაროთ საჭირო მახასიათებლები იმისთვის, რომ გახდეთ ძლიერი.
თვლით თუ არა თავს ასეთად?კარგი. იყო ძლიერი არ არის „ბედნიერის“ სინონიმი. უმეტესწილად, ასეთ ადამიანებს უბრალოდ არ შეუძლიათ განსხვავებულად მოქმედება - ასეთები არიან. უნდოდათ ეს? მათ უნდა ვკითხოთ.
პირადად მე არ მსურს ასეთი ვიყო, რადგან ქვემოთ აღწერილი თავისებურებების (ტემპერამენტი, შესაძლებლობები, ნებისყოფის თვისებები) გამო ეს ჩემი გზა არ არის. ხოლო სხვისი გზიჱ სიარული ყველაზე უარესი რამ არის, რაც შეიძლება ადამიანს დაემართოს.
ნუ აყვებით „ვაი მასწავლებელთა“ პიროვნული ზრდის მოწოდებებს - ისინი არ გამოგადგებათ. ყველაფერს გენეტიკა და საკუთარი სურვილი წყვეტს. ბუნების მიერ დადგენილი ქცევის პროგრამის დარღვევა არ ღირს, რადგან ეს არაბუნებრივია.
ძლიერი, გამოჩენილი და ისტორიული პიროვნებების მაგალითები
სინამდვილეში, ასეთი ადამიანები ძალიან ბევრია. უბრალოდ ყველას არ გაუმართლა და ისტორიაში ვერ შევიდა. ეს ხდება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ძლიერი პიროვნება თავს იჩენს ძალიან მაღალ დონეზე (სახელმწიფო, მსოფლიო) ან თუ, გარკვეული გარემოებების გამო, მათ შესახებ ცნობილი ხდება ადამიანთა ფართო წრისათვის.
ჩინგიზ ხანი — მონღოლი მომთაბარე, რომელმაც ნახევარი მსოფლიო დაიპყრო. განსაკუთრებული პიროვნული თვისებების გარეშე, ამაზე ფიქრიც კი რთული იქნებოდა.
ალექსანდრე მაკედონელი — თავის დროს მან ასევე დაიპყრო მსოფლიოს ნახევარი, თუმცა, ის დასავლეთიდან აღმოსავლეთისკენ წავიდა, ხოლო ჩინგიზ ხანი - აღმოსავლეთიდან დასავლეთისკენ, მაგრამ ეს არსებითი არ არის.
ნაპოლეონი — მისი პიროვნების მასშტაბების შესახებ გაცილებით მეტი მტკიცებულება არსებობს, ვიდრე წინა ორი ფიგურანტის შესახებ. გზა ლეიტენანტიდან იმპერატორამდე მან 20 წელიწადში გაიარა, დაიპყრო ადამიანები მისი ძლიერი სულითა და თვითდაჯერებით. ის თითქმის მთელი მსოფლიოს იმპერატორი გახდა (და ვინ შეუშალა მას ამაში ხელი?).
მინინი და პოჟარსკი — ეს ორი ადამიანი, პირადი თვისებების გამო, XVII საუკუნის დასაწყისში სათავეში ჩაუდგა სახალხო ლაშქარს და პოლონელი ოკუპანტები მოსკოვიდან განდევნა.
პეტრე პირველი — მეტად ოდიოზური პიროვნებაა, რომელმაც თავისი არცთუ დიდი ხნის ცხოვრების განმავლობაში რუსეთი საზღვაო (დიდ) დერჟავად აქცია. იმდენი ენერგია და თავდაჯერებულობა მოდიოდა მისგან, რაც მას საშუალებას აძლევდა შეუძლებელი შეძლებოდა.
ეკატერინა მეორე — მკვიდრი გერმანელი, რომელიც გახდა რუსეთის იმპერატრიცა თავისი დაუოკებელი ენერგიისა და რკინის ნებისყოფის წყალობით, რუსეთი მართლაც დიად ქვეყნად აქცია.
ვლადიმირ ვლადიმიროვიჩ პუტინი — ვინ იტყვის, რომ ის არ არის ყველაზე ძლიერი პიროვნება თანამედროვე მსოფლიო პოლიტიკაში. რა თქმა უნდა, მის საქმეებს შთამომავლები განიკითხავენ, მაგრამ უკვე ცხადია, რომ იგი ისტორიაში შევა ზემოთ ხსენებულ ამხანაგებთან ერთად.
არსებობენ ადამიანები, რომლებსაც ძლიერად მიიჩნევიან არა იმის გამო, რასაც ცხოვრებაში მიაღწიეს, არამედ იმიტომ, რომ მათ შეძლეს საკუთარი თავის ერთგული დარჩენილიყვნენ სიკვდილის პირას:
ივან სუსანინი — მან აიძულა პოლონელი ოკუპანტები დრო დაეკარგათ, ატარებდა მათ ჭაობებში, თუმცა იცოდა, რომ ამისთვის სიკვდილით დასჯიდნენ.
ალექსეი მარესიევი — მფრინავი, იგი ჩამოაგდეს მეორე მსოფლიო ომის დროს და მრავალი დღის განმავლობაში თავისიანებთან მიხოხავდა დამსხვრეული ფეხებით. შემდეგ იგი დაბრუნდა მწყობრში და პროთეზებით დაფრინავდა, გააოცა ხასიათის სიმტკიცით ყველა თავისი თანამედროვე და შთამომავლები.
მაგომედ ნურბაგანდოვი — დაღესტნელი პოლიციელი, რომელიც სიკვდილს თვალებში უყურებდა, მაგრამ მაინც არ დაკარგა გამბედაობა და არ უარყო თავისი პრინციპები. იგი ბანდიტთა ჯგუფმა სიკვდილით დასაჯა ვიდეოკამერის ობიექტივის წინ. მაგრამ მაინც ვერ გატეხეს.
რა ახდენს გავლენას პიროვნების ჩამოყალიბებაზე
პიროვნების სტრუქტურას უწოდებენ გარკვეული თვისებების არსებობას და მათ შორის ურთიერთქმედებას.
ცალკე ინდივიდში ეს თვისებები სხვადასხვა ხარისხით და ინტენსივობით იჩენს თავს, რის გამოც ყველა ადამიანი განსხვავდება ერთმანეთისგან. წარმოიდგინეთ, რომ თითოეულ ჩვენგანს შიგნით აქვს თავისი პერსონალური მოზაიკა: ის ყველას აქვს, მაგრამ ისეთი, როგორც თქვენ, სხვას არ აქვს.
თქვენ ვერ ნახავთ პლანეტაზე ორ სრულიად ერთნაირ ადამიანს: თითოეულს აქვს საკუთარი თავისებურება, ინდივიდუალობა. ამით აიხსნება ინდივიდებს შორის არსებული კონფლიქტები, წინააღმდეგობები და გაუგებრობები.
უკეთ რომ გავიგოთ, რა თვისებები ახასიათებს პიროვნებას, განვიხილოთ მისი კომპონენტები.
შესაძლებლობები
შესაძლებლობები ყოველდღიურ ცხოვრებაში გარკვეული უნარებია, რომლებიც ადამიანს საშუალებას აძლევს მიაღწიოს გარკვეულ შედეგებს.
შესაძლებლობები იყოფა თანდაყოლილსა და შეძენილზე, მათ აქვთ მთელი კლასიფიკაცია:
1. უმარტივესი შესაძლებლობები - სუნთქვის, ნახვის, შეხების, სიარულის უნარი. ანუ ამაში შედის უმარტივესი ადამიანური მოქმედებები და გრძნობების ორგანოების მუშაობა;
2. რთულია ისინი, რომელსაც სწავლა სჭირდება. მაგალითად, პიანინოზე დაკვრა, ხატვა, ქარგვა. შეძენილ შესაძლებლობებს სოციალურად განპირობებულს უწოდებენ, ვინაიდან ადამიანი მათთან ერთად არ იბადება;
3. საერთო - ყველას აქვს, მაგრამ განსხვავებული ხარისხით. მაგალითად, ყველას აქვს სწავლის უნარი, მაგრამ ვიღაც ახალ მასალას უცებ ითვისებს, სხვას მის ასათვისებლად ბევრად უფრო მეტი დრო სჭირდება;
4. სპეციალური - ყველას არა აქვს და ემყარება ადამიანის გარკვეულ მონაცემებზე. მაგალითად, მოცარტმა თავისი პირველი სიმფონია 8 წლის ასაკში დაწერა, რასაც ყველა ბავშვი ვერ შეძლებს. ასეთი ადამიანები ხშირად ხდებიან გამოჩენილი პიროვნებები;
5. თეორიული - მდგომარეობს აბსტრაქტულ-ლოგიკური აზროვნების დახმარებით თეორიული პრობლემების დასმისა და გადაჭრის უნარში. მარტივად რომ ვთქვათ, პრობლემების გადაჭრა თქვენს გონებაშია;
6. პრაქტიკული - პრაქტიკული ამოცანების დასახვისა და მათი გადაჭრის უნარი. ის მოიცავს გეგმის შემუშავებას, მის დიდ და მცირე მოქმედებებად დაყოფას, მათ ცხოვრებაში წარმატებით განხორციელებას;
7. კომუნიკაციური - ამგვარი კარგი შესაძლებლობების მაგალითი შეიძლება იყოს ადამიანი, რომელსაც შეუძლია დაამყაროს ეფექტური ურთიერთობა სხვებთან: მოახდინოს გავლენა ადამიანებზე, გადაჭრას კონფლიქტური სიტუაციები, მიაღწიოს იმას, რაც სურს, განაწყოს თავის მიმართ და იპოვოს საერთო ენა;
8. საგნობრივ-საქმიანია - საგნების გამოყენების უნარი.
ყველა შესაძლებლობა ურთიერთდაკავშირებულია და გავლენას ახდენს ერთმანეთზე, ასევე პიროვნების წარმატებასა და ეფექტურობაზე საზოგადოებაში.
ტემპერამენტი
ტემპერამენტი განმარტავს, თუ როგორ განიცდის ადამიანი სხვადასხვა ფსიქიკურ მდგომარეობას ცხოვრების სხვადასხვა გარემოებასთან დაკავშირებით. განსხვავებული ტემპერამენტის მქონე ორი ადამიანი, როდესაც ერთი და იგივე სიტუაციას წააწყდება, სავარაუდოდ, განსხვავებულად მოახდენს რეაგირებას.
მაგალითად, ორივე კარგავს ძვირფას ნივთს. ერთი შეწუხდება, ცოტა ხანს განიცდის, მეორე დღეს კი იღიმება, თითქოს არაფერი მომხდარა. მეორე იმდენად ძლიერად შეწუხდება, რომ დეპრესიულ მდგომარეობაში ჩავარდება, საიდანაც მას ქალაქის საუკეთესო ფსიქოლოგები თუ გამოიყვანენ. მაგალითი გაზვიადებულია იმისთვის, რომ უფრო ნათლად გავიგოთ, რა არის ტემპერამენტი.
ფსიქოლოგიაში ყველაზე ცნობილი ისტორიული მოღვაწის, ჰიპოკრატეს მიერ შემოთავაზებული ტემპერამენტის მხოლოდ 4 სახეობა არსებობს:
მელანქოლიური – მას მუეკუთვნებიან დაუცველი, შეშფოთებული ადამიანები, რომლებიც ცუდად აღიქვამენ კრიტიკას, ნებდებიან მცირე დაბრკოლების წინაშე, სწრაფად იღლებიან, იმედგაცრუებული და დეპრესიული ხდებიან.
ქოლერიკულ ტიპს მიეკუთვნებიან ფიცხი, თავშეუკავებელი ადამიანები, რომლებიც სწრაფად ღიზიანდებიან. მათი რეაქციები იმპულსურია, მაგრამ ამის მიუხედავად, ისინი სწრაფად წყნარდებიან და ისე იქცევიან, თითქოს არაფერი მომხდარა.
ფლეგმატურია მშვიდი, გაწონასწორებული ადამიანი, რომელსაც ურჩევნია უმოქმედობა და მზერა. ის ნელა ღიზიანდება, მაგრამ დიდხანს ინარჩუნებს ნეგატიურ აგზნებას. მდგომარეობიდან რომ გამოიყვანო, დიდი ძალისხმევაა საჭირო, მაგრამ შემდეგ უნდა უფრთხილდეთ მას. ფლეგმატური ადამიანი კონსერვატიულია, უჭირს ახალ პირობებთან ადაპტაცია, მაგრამ ამავე დროს ბეჯითია და აქვს მაღალი შრომისუნარიანობა.
სანგვინიკურ ტიპს მიეკუთვნებიან მხიარული, ოპტიმისტურად განწყობილი, ადვილად ადაპტირებადი ადამიანები. ისინი ძლიერი პიროვნებები არიან: ერთ-ერთი მათგანის მაგალითია ზემოთ აღწერილი ადამიანი, რომელმაც დაკარგა რაიმე ღირებული, მაგრამ კვლავ უხარია ცხოვრება. სტატისტიკის თანახმად, სანგვინიკი დიდ წარმატებას აღწევს საზოგადოებაში, რადგან თავის წინაშე ნაკლებ დაბრკოლებებს ხედავს - უბრალოდ გვერდს უვლის.
რა თვისებები ახასიათებს პიროვნებას
ხასიათი
ხასიათს უწოდებენ ადამიანის მიერ სოციალიზაციის პროცესში შეძენილ გარე სამყაროსთან ურთიერთობის გზას.
ეს არის ადამიანის ცხოვრების მახასიათებლები, როგორიცაა რეაქციები, მანერები, ქმედებები და ქცევა საზოგადოებაში.
ძლიერი პიროვნება არის ძლიერი ხასიათის მქონე ადამიანი.
ის გამოირჩევა დანარჩენების ფონზე, გამოირჩევა ნებისყოფით, მიზანსწრაფვით, შეუპოვრობით. ასეთი ადამიანი ყოველთვის მაღალ შედეგებს აღწევს ცხოვრების სხვადასხვა სფეროში, ვიდრე ის, ვინც დინებას მიყვება.
ნებისყოფა
ნებისყოფას უწოდებენ ადამიანის შესაძლებლობას მართოს თავისი მოქმედებები.
ძლიერი ნებისყოფის მქონე ადამიანი ყოველდღე დილის 5 საათზე დგება სავარჯიშოდ, მუშაობს სამ სამსახურში, რომ შეიძინოს თავისი ოცნების მანქანა, 6 საათის შემდეგ არ ჭამს, თუ წონაში დაკლება დასჭირდება, ყოველთვის ასრულებს დანაპირებს. ის აკეთებს იმას, რაც ყოველთვის არ სურს, მაგრამ რაღაც მიზეზების გამო ეს აუცილებელია.
ნებისყოფა ყოველთვის გულისხმობს თავის შეკავებას, დისციპლინას და სამოქმედო გეგმას. ის ეხმარება ადამიანს გაუმკლავდეს ცხოვრებისეულ სირთულეებს და წარუმატებლობებს და დამარცხების შემდეგ კვლავ ფეხზე წამოდგეს.
ძალიან დახვეწილად ამის შესახებ თქვა კარლოს კასტანედამ: „ნებუსყოფა არის ის, რაც გაიძულებს გამარჯვებას მაშინაც კი, როდესაც გონება გეუბნება, რომ დამარცხებული ხარ“. ძლიერ პიროვნებას ნამდვილად აქვს ძლიერი ნებისყოფის თვისებები.
ემოციები
ემოციები არის სუბიექტური განცდები, რომელსაც აქვს დადებითი ან ნეგატიური დატვირთვა.
ძირითადი ემოციებია:
1. განწყობა - მდგომარეობა მოცემულ მომენტში;
2. აფექტი - ძალიან მძაფრი ემოციები, რომლებსაც თან ახლავს რაიმე ქმედება;
3. მარტივი ემოციები - თან ახლავს პრიმიტიულ ორგანულ მოთხოვნილებებს (ცივა - ცუდია, დათბა - კარგია);
4. გრძნობები - განცდები, რომელიც დაკავშირებულია ვინმესთან/რამესთან (გაბრაზება, სიყვარული, ეჭვიანობა, სიხარული და სხვა);
5. ვნებაც გრძნობებია, მაგრამ ნათელი ინტენსივობით, რომელიც ხშირად უმართავია;
6. სტრესი არის ემოციების და ორგანიზმები ფიზიოლოგიური რეაქციების ერთობლიობა მათზე.
ემოციები ყველა ადამიანშია, მაგრამ განსხვავდება თავისი გამვლინებებით. ვიღაც რეაგირებს ძალიან მძაფრად და დიდხანს ინარჩუნებს რეაქციას, სხვები ემოციებს გამოხატავენ „ჩუმად“ და სწრაფად წყნარდებიან. ნებისმიერ შემთხვევაში, ემოციების მართვაა საჭირო, წინააღმდეგ შემთხვევაში შეიძლება შეცდომის დაშვება, რაც მოგვიანებით დასანანი გახდება.
მოტივაცია
მოტივაციას აქვს ორი კომპონენტი: წამქეზებელი (უბიძგებს ადამიანს კონკრეტული ქცევისკენ) და მარეგულირებელი (არეგულირებს ქცევას).
მარტივად რომ ვთქვათ, მოტივაცია არის მიზეზების ერთობლიობა, რომელიც განმარტავს ადამიანის კონკრეტულ ქცევას.
ამ შემთხვევაში მიზეზი არის მოტივი, რომელიც შეიძლება იყოს გაცნობიერებული და გაუცნობიერებული.
მოტივაცია შედგება 3 ელემენტისგან:
1. მოთხოვნილება - ფსიქოლოგიური ან ფიზიოლოგიური საჭიროება (ჭამა მინდა).
2. სტიმული - რა იწვევს ადამიანის აქტივობას არსებული მოთხოვნილების დასაკმაყოფილებლად (შიმშილისგან მუცელი ამტკივდა).
3. განზრახვა - გადაწყვეტილება, რომელიც ეხება საჭიროების დაკმაყოფილებას (ახლა ავდგები და სადილზე წავალ).
მოტივაცია წარმატებული საქმიანობის მნიშვნელოვანი ნაწილია, რადგან თუ ადამიანს არ აქვს რაიმე მიზანი, მაშინ ნაკლებად სავარაუდოა, რომ დივანზე ჯდომით წარმატებას მიაღწევს.
ასევე ცოდნა მოტივაციის შესახებ დაგეხმარებათ სხვებთან უკეთესად ურთიერთობაში: როდესაც ნათელი გახდება, რა საჭიროების დაკმაყოფილება სურდა ადამიანს, მისი ქცევა ხდება წინასწარ ახსნადი და პროგნოზირებადი.
მაგალითად, აუცილებელი არ არის, რომ ადამიანი, ვინც ფული მოიპარა, ცუდი ადამიანია. ალბათ ის უბრალოდ მშიერი იყო.
ძლიერ პიროვნებებს, რომლებმაც ბევრს მიაღწიეს ცხოვრებაში, ჰქონდათ ძალიან ძლიერი მოტივაცია, მისი წყალობით წინ მიიწედნენს და ვერ ამჩნევდნენ დაბრკოლებებს.
წარმატებას გისურვებ! მალე შეხვედრამდე ბლოგის KtoNaNovenkogo.ru ფურცლებზე.
Я очень пристально наблюдал и могу утверждать с почти абсолютной уверенностью, что собака никогда не играет в одиночестве, нет. Собака, предоставленная самой себе, если можно так выразиться, прямо по-звериному серьезна; если у нее нет никакого дела, она смотрит вокруг, размышляет, спит, ловит на себе блох или что-нибудь грызет — скажем, щетку или ваш башмак. Но не играет. Оставшись одна, она не станет ни гоняться за собственным хвостом, ни носиться кругами по лугу, ни держать в пасти ветку, ни толкать носом камень; для всего этого ей необходим партнер, зритель, какой-нибудь соучастник, ради которого она будет лезть из кожи. Ее игра — неистовое проявление радостного чувства товарищества.
Как она виляет хвостом только при встрече с родственной душой-человеком или собакой, — совершенно так же она может заняться игрой только в том случае, если кто-то играет с ней или хотя бы смотрит на нее. Есть такие чуткие собаки, для которых игра теряет всякий интерес, как только вы перестанете обращать на нее внимание: видимо, игра доставляет им удовольствие только при условии, что она нравится и вам. Словом, собаке для игры требуется наличие возбуждающего контакта с другим играющим; таково характерное свойство ее общительной натуры.
Наоборот, кошка, которую вы тоже можете вовлечь в игру, будет, однако, играть и в одиночестве. Она играет только для себя, эгоистически, не общаясь ни с кем. Заприте ее одну — ей довольно клубка, бахромы, болтающейся бечевки, чтобы отдаться тихой грациозной игре. Играя, она этим вовсе не говорит человеку: «Как я рада, что и ты здесь».
Она будет играть даже возле покойника, начнет шевелить лапой уголок покрывала. Собака этого не сделает. Кошка забавляет сама себя. Собака хочет как-нибудь позабавить еще и другого. Кошка занята собой. Собака стремится к тому, чтобы еще кто-нибудь был занят ею. Она живет полной, содержательной жизнью только в своре, — хотя бы свору эту составляли всего двое. Гоняясь за своим хвостом, она искоса смотрит, как к этому относятся присутствующие. Кошка этого делать не станет: ей довольно того, что она сама получает удовольствие. Быть может, именно поэтому она никогда не предается игре безоглядно, самозабвенно, со страстью, до изнеможения, как это делает собака. Кошка всегда — немного выше своей игры; она словно снисходительно и как бы горделиво соглашается развлечься. Собака участвует в игре вся целиком, а кошка — только так, уступая минутному капризу.
Я сказал бы, что кошка принадлежит к породе ироников, забавляющихся людьми и обстоятельствами, но молча, с некоторым высокомерием тая это удовольствие про себя; а собака — та из породы юмористов: она добродушна и вульгарна, как любитель анекдотов, который без публики помирает от скуки. Движимая чувством товарищества, собака из кожи лезет вон, чтобы показать себя с наилучшей стороны; в пылу совместной игры она не щадит себя. Кошка довольствуется сама собой, собака жаждет успеха. Кошка субьективистка; собака живет среди ближних — стало быть, в мире объективного. Кошка полна тайны как зверь; собака проста и наивна, как человек. Кошка — отчасти эстетка. Собака — натура обыкновенная. Или же творческая. В ней есть нечто, обращенное к кому-то другому, ко всем другим, она не может жить только собой. Как актер не мог бы играть только перед зеркалом, как поэт не мог бы слагать свои стихи только для себя, как художник не стал бы писать картины, для того чтобы ставить их лицом к стене…
Во всем, во что мы, люди, по-настоящему, с упоением играем, есть тот же пристальный взгляд, требующий интереса и участия от вас, других, от всей великой, дорогой человеческой своры…
When we have not sufficient Self we are sucked into gangs and cults/organized religion. What we are seeing erupting out of the cesspool of the top globally in terms of child sexual abuse and Corruption shows that we are dealing with such a gang/cult and organized corruption. Only Self awareness can immunize us for cults and gangs which run in groupthink and call it teamwork"
True shelter in place means we are inside our selves and not outside -> in projection bubbles. Truth is there’s only true shield no virus can penetrate "
Protect ur eyes.. the virus really propagates itself via the “eyes”. anything u keep ur eyes fixed on too long opens u up... for hacking (ur mind body) via the eyes (attention/projection). Because ur attention remains outside of urself where the true stillness shelter is. This is how first the virus gets in psychologicaly. Be still means ur attention/consciousness rests inward/inside not outward. So ur attention must rest inside in itself. This is the true meaning of the true shelter in place. "
Anything u tamper with u make worse. True Self is a natural untampered state of being
Когда у нас нет достаточного Я, мы попадаем в банды и культы / организованную религию. То, что мы наблюдаем, вырывается из выгребной ямы ведущих мировых лидеров в области сексуального насилия над детьми и коррупции, показывает, что мы имеем дело с такой бандой / сектой и организованной коррупцией. Только Самосознание может сделать нас невосприимчивыми к культам и бандам, которые действуют в рамках группового мышления и называют это командной работой »
Настоящее убежище на месте означает, что мы находимся внутри самих себя, а не снаружи -> в проекционных пузырях. Правда в том, что есть только настоящий щит, через который вирус не сможет проникнуть "
Защити свои глаза ... вирус действительно распространяется через «глаза». все, на чем вы слишком долго держите глаза, открывает вас ... для взлома (ваше тело ума) через глаза (внимание / проекция). Потому что ваше внимание остается вне себя, где находится истинное убежище тишины. Так впервые вирус попадает в психологию. Быть неподвижным означает, что ваше внимание / сознание покоится внутри / внутри, а не вовне. Итак, ваше внимание должно находиться внутри самого себя. Это истинное значение настоящего убежища на месте. "
Все, что ты вмешиваешься, делает только хуже. Истинное Я - это естественное непринужденное состояние бытия
Lillian Bassman стала выдающимся фотографом благодаря любви. Приличная бруклинская девочка из семьи еврейских эмигрантов из Украины в 13 лет влюбилась, а с 15 лет стала жить со своим избранником. И это в 1932 (!) году:) Когда возраст позволил, молодые люди поженились и прожили в браке 73 года.
Paul Himmel, любимый муж Лилиан увлекался фотографией, и, конечно, юная девушка хотела делать все вместе с ним. Они вместе делали первые шаги на профессиональной стезе, подсказывая и помогая друг другу. Но Lillian также любила и рисовать, что позволило ей создать собственный стиль фотографии - абстрактный экспрессионизм (название автора).
Пик ее карьеры пришелся на 40-50-е годы, когда Lillian Bassman пригласили в Harper’s Bazaar. Она хотела изменить Fashion фотографию, сделать ее легче, динамичнее, «живее». Лилиан выбирала необычные ракурсы, она часто снимала намеренно вне фокуса, на длинных выдержках, с двойной экспозицией, делала свои снимки намеренно зернистыми, и тактично отказывалась от цветной пленки, считая, что именно на черно-белой фотографии модель выглядит загадочной, притягательной, существующей как бы в другой реальности.
В 60-е годы стандарты модной и журнальной индустрии изменились, и Lillian Bassman это не нравилось. Ей не нравилось, что для фотографа ограничивали время работы на площадке, что на ней появилось много дополнительных участников процесса – стилистов и визажистов. Искусство модной фотографии становилось поточным производством, и Lillian предпочла найти другой способ самовыражения. Ее фотограф-муж, который тоже работал в модных журналах, с ней согласился. И они решили сменить род занятий, как обычно, вместе. Paul стал психотерапевтом, а Lillian совершенно отказаться от атмосферы модного бизнеса не смогла. Она открыла бутик дизайнерской одежды, который был очень популярным в 80-х.
Но в начале 90-х произошло феноменальное возвращение Lillian Bassman. Она извлекла свои старые негативы и стала печатать фотографии, руководствуясь каким-то своим особым чутьем. Ей было уже за 70, но она с юношеским энтузиазмом начала обрабатывать изображения в компьютере, добившись чудесного (буквально) результата. В ее авторской редакции работы 30-40 летней давности больше напоминают графику, чем фотографию. Мастер вдохнула новую жизнь в старую эстетику и снова взяла в руки фотоаппарат.
Конечно, условия диктовала уже она, но и без этого «второго пришествия» Lillian Bassman признана одной из самых выдающихся женщин-фотографов XX века.
She was relentlessly attacked for demonstrating that female sexual pleasure was systematically ignored and foreclosed. "Shere Hite, who startled the world in the 1970s with her groundbreaking reports on female sexuality and her conclusion that women did not need conventional sexual intercourse — or men, for that matter — to achieve sexual satisfaction, died on Wednesday at her home in London. She was 77. Her most famous work, “The Hite Report: A Nationwide Study of Female Sexuality” (1976), challenged societal and Freudian assumptions about how women achieved orgasm: It was not necessarily through intercourse, Ms. Hite wrote; women, she found, were quite capable of finding sexual pleasure on their own.
"However obvious her conclusions might seem today, they were seismic at the time and “sparked a revolution in the bedroom,” as Ms. magazine reported. For all the women who had faked orgasm during intercourse, the Hite Report helped awaken their sexual power and was seen as advancing the liberation of women that was rapidly underway. The book became an instant best seller and has been translated into a dozen languages. More than 48 million copies have been sold worldwide.
"What set the Hite Report apart from other studies were the questionnaires at the heart of it. More than 3,000 women were given anonymity in answering the queries, allowing them to write candidly and open-endedly — not in response to multiple-choice questions — about their experiences.
“Researchers should stop telling women what they should feel sexually and start asking them what they do feel sexually,” Ms. Hite wrote. She described her questionnaires as a “giant rap session on paper.”
"In revelatory first-person testimonials, more than 70 percent of the respondents shattered the notion that women received sufficient stimulation during basic intercourse to reach climax. Rather, they said, they needed stimulation of the clitoris but often felt guilty and inadequate about it and were too embarrassed to tell their sexual partners.
"Their views, coming at the height of Second Wave feminism in the United States, marked a sharp turning point after the “sexual revolution” of the 1960s, which essentially had given women license to have no-strings sex with as many partners as men had always had, but which had done little to change the male-centric dynamic in bed.
“Most of the respondents to Hite’s questionnaires thought that the sexual revolution was a myth, that it had left them free to say yes (but not to say no),” Erica Jong, author of “Fear of Flying” (1973), wrote in reviewing “The Hite Report” for The New York Times . These respondents, Ms. Jong added, felt that “the double standard was alive and well, that the quantity of sex had gone up, not the quality.”
"If women felt liberated, many men were alarmed. They regarded Ms. Hite as an unwelcome messenger who was telling them that they had been doing things all wrong. [Which was true.] At the same time, the rising Christian right saw her championing of women’s sexual pleasure as contributing to the dissolution of the family. She was further accused of using flawed methodology and skewed sampling, and was castigated in vicious personal terms. Playboy magazine, for which she had once posed topless, called her work “The Hate Report.” Some said she should change her name to Sheer Hype.
Ms. Hite continued to write, following the first Hite Report with “The Hite Report on Men and Male Sexuality” (1981), in which she analyzed questionnaires from more than 7,000 men and concluded that repressed anger and infidelity were common features of American marriages. She rounded out her trilogy with “Women and Love: A Cultural Revolution in Progress” (1987), in which questionnaires from 4,500 women led her to conclude that women regarded their relationships with men with “increasing emotional frustration and gradual disillusionment.”
"Both later books were widely criticized as relying on unrepresentative samples of respondents. After the publication of “Women and Love,” which Time magazine said was simply an excuse for her “male-bashing,” Ms. Hite received death threats in the mail and on her answering machine.
"Many dismissed her as an angry feminist, though she had come to her feminism in a roundabout way. As a graduate student at Columbia University, she earned money for tuition as a part-time model. One of the brands she posed for was Olivetti typewriters, which showed her as a leggy blonde caressing the keys. But when she saw the ad’s tagline — “The typewriter so smart, she doesn’t have to be” — she was horrified and soon joined a group of women picketing the Olivetti offices against the very ad she was in.
"That led to her attending meetings of the New York chapter of the National Organization for Women. At one meeting, by her account, the topic was the female orgasm and whether all women had them. There was silence, until someone suggested that Ms. Hite look into the matter. When she saw how little research had been done, she began what would become “The Hite Report.”
"The tidal wave of anger and resentment against her inspired 12 prominent feminists, including Gloria Steinem and Barbara Ehrenreich, to denounce the media assaults on her as a conservative backlash directed not so much against one woman as “against the rights of women everywhere.” And it fueled Ms. Hite’s decision to give up her American passport, leave the country and settle in Europe, where she felt her ideas were more accepted.“I renounced my citizenship in 1995,” she wrote in 2003 in The New Statesman. “After a decade of sustained attacks on myself and my work, particularly my ‘reports’ into female sexuality, I no longer felt free to carry out my research to the best of my ability in the country of my birth.”
"The New York Times caught up with her in Germany in 1996 in the apartment she shared with her German husband, Friedrich Horicke, a pianist, in Cologne. “The hunted look she had during her last years in the United States has long gone,” The Times wrote, “and she has regained her sense of humor — but only because she is, at last, being taken seriously.”
"Shirley Diana Gregory was born on Nov. 2, 1942, in Saint Joseph, Mo., to Paul and Shirley (Hurt) Gregory. Her mother was 16 at the time, and her father was a serviceman. The marriage ended soon after World War II did. When her mother remarried, Shirley took the surname of her stepfather, Raymond Hite, a truck driver who had adopted her, and started calling herself Shere (pronounced share). After that marriage failed, Shere was raised chiefly by her grandparents, and when they divorced in the mid-1950s, she went to live with an aunt in Florida.
"Ms. Hite received her bachelor’s and master’s degrees in history from the University of Florida at Gainesville in the mid-1960s. She attended graduate school at Columbia, where she started to work toward a doctorate in social history but left when she was told that she could not write her dissertation on female sexuality.
"Ms. Hite married Mr. Horicke, who was 19 years her junior, in 1985 in New York. She moved to Europe with him in 1989, and after relinquishing her American passport in 1995, she became a German citizen. They later divorced, and she settled in north London with her second husband, Mr. Sullivan, who is her only immediate survivor.
"Ms. Hite lectured at universities around the world and wrote several more books, including a memoir, “The Hite Report on Hite: A Sexual and Political Autobiography” (2000). It was her attempt to set the record straight about her life and work and answer her critics.
"In its review of the memoir, The Guardian lamented that a woman who had set out to defy sexism had been condemned as vain and narcissistic. “Strip away the sneers,” and what really scares people about Hite is the fact that she is a beautiful, clever, sexy, self-made woman.” And a defiant one.
A large part of the destruction of society is the dissolution of family values. Increasingly we see divorce rates and cases of infidelity on the rise. Romance is dying, replaced by an over sexualised culture addicted to quick fixes and promiscuous behaviour to avoid confronting underlying trauma.
At the other extreme we see unhealthy dependencies, with partners settling out of convenience or to compensate for their own shortfall in self-development, leading to unhappy marriages and children born to unhealthy parental dynamics which filter down affecting child development.
Many parents, particularly mothers, are left as single parents, struggling to make ends meet and to provide for their children in the healthiest way and with the support of both a mother and father who can contribute different aspects to their childs development. This is not to insinuate that all children with single parents follow this trend, but it makes things more difficult.
Children born into the intensifying technological era are being exposed to technology to an unhealthy degree which compromises their connection to the natural world and creates attachment to a virtual environment that disconnect individuals from holsitic awareness felt through their body and its connection to the natural environment. Fixation on screens keep consciousness confined to the head.
Children become less stimulated by family activities and on building organic connections, sucked into the quagmire of virtual insanity, more concerned with impressing their peers and conforming to the latest trends that provide quicker dopamine releases that easily become addictions. This decreases attention span and motivation for more purpose driven endeavours that require discipline and dedication to achieve mastery and longer lasting fulfilment. When the novelty of a particular fixation wears off, they are looking for their new dose of artificial stimulation.
This virtual obsession extends to learning environments where children are more susceptible to bullying with social media as a weapon. Kids who are less willing to engage in the ego mania are easier targets and may feel peer pressured to conform in fear of being ostracised or perceived as inferior. We consequently see cases of poor mental health rising and children less likely to speak out.
This presents a difficult task for parents who need to establish an effective and compassionate communication strategy to inform their children at an appropriate age of the dangers of overuse of technology and social media, but whilst upholding the delicate balance of allowing them the freedom to express themselves and not to cross the threshold into smothering parenting, which can create the same, or potentially worse, negative result if a child decides to rebel against perceived strict authority.
Schools need to adopt appropriate safeguards to prevent the excess infiltration of technology, not just confined to social situations, but in learning situations also which are moving more toward virtual learning methods, reinforcing the technological descent of society into artificial intelligence and away from the organic evolution of consciousness. Technology certainly has its uses when employed appropriately with regard to a reverence for nature and human connection, which are becoming more compromised.
A stable family dynamic is the foundation of a healthy society and when these relationships are compromised, anti-social and other pathologies pollute the social and cultural landscape. This justifies increased law and order by those who have perpetuated the decline in the first place and so the dysfunctional cycle continues thrusting the population down a destructive timeline, feeding consumerism as a result of prevalent insecurities and an unresolved collective shadow, which are exploited by corporate interests who monopolise on suffering.
Unless awareness is raised and action is taken to reverse this trajectory, our external landscape will fall deeper into the hands of global tyranny and their appetite for a Hunger Games society from which they present their corrupted solutions to problems they created.
The restoration of community spirit and traditional family values is an antidote to control because it is built upon connection over separation, and this is what those who seek to divide us fear the most. The power of love unifies.
=======
Distortion of sexual energy is one of the most powerful weapons used unknowingly against the global population. There are many forms of this with varying degrees of severity, all of which suppress human consciousness by stifling the connection to our divine nature attained through internal alignment and the evolution beyond base instincts.
When we are enslaved to our sexual impulses, our mind and body are hijacked and we seek relief through unhealthy addictive tendencies such as direct sexual relief or other compensatory behaviours which keep us locked in a cycle of self destruction.
With free access to and the normalisation of pornographic material, it has become easier to succumb to sexual addictions, leading to desensitisation and the need for greater stimulation to reach the same desired effect, which can lead to increased profanity.
Many men are hooked into these unhealthy cycles that are difficult to break. Sexual frustration and frequent masturbation starts to deplete a mans vitality which corresponds to his creative energy. He becomes weak, passive and feminised which diminishes his motivational drive to achieve in other areas of life.
This can translate into unhealthy relationship dynamics. These men find it difficult to commit to a romantic partner and are prone to suffering from unfulfillment and boredom, for which they seek to compensate through promiscuity, infidelity and sexual deviations. Others may become obsessive and controlling over their partner as a means of domination.
Circumcision/genital mutilation is an extreme form of sexual trauma that inhibits a mans sexuality by removing his manhood. By cutting off vital nerve endings and exposing a part of the penis that is supposed to be covered, a circumcised male loses sensitivity and experiences continuous chaffing against clothing which causes irritability and a hyperactive nervous system.
This distorts a mans sexual energy which can lead to sexual dysfunctions such as erectile dysfunction and premature ejaculation. These compromise a mans mental health. Sex may become more animlastic as a man attempts to reach sexual stimulation and this disrupts the intimate connection with a partner, contributing to dissatisfying relationships.
Circumcision can lead to severe PTSD, just like other forms of sexual trauma, that can have profound direct and secondary effects. Because there is little education about the procedure and it has been normalised in parts of the world such as the States, and in certain religions, most men will repress any discomfort or will not attribute it to the right cause.
During circumcision a baby’s auric field is open to infiltration by hostile forces that latch onto the sacral chakra and feed cycles of addiction throughout their lives, resulting in prolonged imbalance and sexual misery, which can lead to the victim to become hooked into dysfunctional behaviour patterns such as perversions and fetishes as an attempt to cope with the emotional and mental pain. The victim may experience narcissistic tendencies or split personalities due to the soul fragmentation as a result of the trauma.
Because the trauma happens so early in life, the individual is unable to consciously process its negative impact, and so the pain is repressed into the unconscious and requires retrieval to initiate the healing process, otherwise the individual will continue to suffer external manifestations which can derail their spiritual evolution through sexual misery including incompatible partners and destructive relationships that aren’t built on spiritual foundations that connect through love. This absence of true connection through intimacy can further torment ones soul, especially as sexual union is the highest expression of consciousness.
Circumcision is a blood sacrificial ritual dressed up with false justifications to brainwash parents into permitting such barbarism. A child can not discriminate and registers extreme discomfort and pain in the genital region just like a victim of sexual abuse would, and so it should be treated as such. Sexual abuse victims also experience a disrupted sacral vortex that makes them prone to infiltration by predatory energetic forces and narcissistic abusers who seek to capitalise on the suffering.
Distortions of sexual energy are also achieved through artificial hormone disruption and social engineering which can lead to gender identity confusion. We see a situation where men are becoming more passive and feminised, with increased levels of oestrogen, depleted testosterone supplies and sperm counts, whilst women have become more dominant and aggressive, adopting patriarchal values that oppress others.
Whilst a healthy individual should embody a balance of both masculine and feminine traits/energy, this should not compromise their biological gender which creates its own synergy through integrated polarities between individuals. This homogenisation of the population is an effective tool to destroy unique gender values and decrease the population so they are more easily controlled.
Shame, guilt, confusion and trauma surrounding sexuality is a huge elephant in the room that has little to no understanding in mainstream culture. Enslavement to lower impulses keeps humanity confined into lower dimensional realms which allows for easier exploitation and control. Through unlocking the power of sexual energy, utilising this powerful force to integrate the polarities within oneself and to achieve deeper connection with others, we will attain a higher level of consciousness that puts the creative power back in our hands.
“Mankind often proceeded to new realizations by passing through errors. It seems to me very understandable, and more than pardonable, if many people in the younger generation are unable to bear the intellectual vacuity and soullessness of our technical nonculture and therefore have recourse to drugs. But then for every individual the hour of destiny strikes in which he must decide whether he wants to sink forever into this meaninglessness, or pass through it as through a gate and go on to the great work of objective self-knowledge.” ~Marie-Louise von Franz, Psychotherapy
Подсознательный Уровень — это сфера опыта, о которой ты не знаешь. Этот уровень не участвует в сознательном творении твоей реальности. Что-то ты делаешь «подсознательно» — то есть почти не осознаешь, что вообще делаешь это, а тем более — почему ты это делаешь.
Это не «плохой» уровень опыта, поэтому не осуждай его. Это — замечательный дар, поскольку позволяет тебе делать некоторые вещи автоматически.
Например? Что Ты имеешь в виду, когда говоришь «делать автоматически»?
Такие функции, как рост волос, моргание, сердцебиение — примеры автоматических действий. Тебе не приходится думать: «Так, сейчас мне необходимо моргнуть; а сейчас — немного подрастить ногти».
Твое тело исправно функционирует, и все это про¬исходит без сознательного вмешательства с твоей стороны.
Подсознание также мгновенно предоставляет тебе решение некоторых проблем. Оно анализирует входящие данные, затем отправляется в свой банк памяти и мгновенно выдает оптимальные реакции на бесчисленные ситуации, — опять-таки автоматически. Когда прикоснешься к горячей сковороде, тебе не приходится задумываться о том, что следовало бы убрать руку. Рука отдергивается за долю секунды. Это автоматическая реакция, основанная на прошлом опыте.
Подсознание может спасти тебе жизнь. Однако если ты не осознаешь, какие именно аспекты своей жизни ты выбираешь автоматически, то можешь подумать, будто это «проявления» самой жизни, а не результат твоего выбора. Ты можешь даже счесть себя жертвой. Поэтому очень важно все-таки осознавать, что ты предпочитаешь НЕ осознавать.
Сознательный Уровень — это сфера опыта, где чело¬век познает и творит свою реальность, в той или иной степени осознавая, что он делает. Это физический мир. Насколько много он осознает, зависит от его «уровня сознания».
Когда человек привержен духовному пути, он идет по жизни, постоянно стремясь «повысить свой уровень сознания» или расширить опыт своей физиче¬ской реальности так, чтобы этот опыт включал в себя то, что ты знаешь о себе на ином уровне.
Сверхсознательный Уровень — это сфера опыта, где ты познаешь свою реальность и творишь ее с полным осознанием того, что делаешь. Это уровень души. Большинство людей не осознаЮт свои сверхсознательные намерения, — пока не осознаЮт.
Сверхсознание — это часть твоего существа, осуществляющая наивысшую задачу души, а имен¬но: довести до Завершения то, ради чего ты пришел в это тело, — пережить на опыте и чувствовать. Сверхсознание непрестанно ведет тебя к следующему наиболее желательному опыту роста, направляет тебя к тем самым людям, местам и событиям, которые обеспечат этот опыт, чтобы ты мог обрести Знание и Опыт, которые вместе ведут к Чувствованию, — что порождает Осознание твоего Истинного Существа.
Когда мы с Тобой говорили об этом в прошлый раз, я спросил, есть ли возможность прорабатывать одни и те же намерения на подсознательном, сознательном и сверхсознательном уровнях одновременно.
Такая возможность есть. Уровень сознания, включающий все эти три уровня сознания одновременно, называется надсознанием. Иногда его также называют «Сознанием Христа» или «Возвышенным Сознанием».
Вы все способны достичь этого уровня. Кто-то поднимается к нему в процессе медитации, кто-то в искренней молитве, кто-то в ритуальном танце или священном ритуале, а кто-то в ходе переживания, которое вы называете «смертью». Есть много способов достичь этого уровня. Пребывая в этой сфере, человек в полной мере реализует свой творческий потенциал. Все три уровня сливаются воедино. Вам сказано «Собрать все воедино». Но на самом деле получается нечто большее, поскольку здесь, как и во всех вещах, целое оказывается больше, чем сумма частей.
Надсознание не просто сумма подсознания, со¬знания и сверхсознания. Надсознание — когда ты объединяешь все эти уровни сознания и выходишь за их пределы. Ты переходишь к чистому Бытию. Это
Бытие есть Высший Уровень Творения внутри тебя. Ты можешь ощутить его как до «смерти», так и после нее.
Полагаю, именно так творит живой мастер.
Да.
Тогда можно ли мастера чем-то удивить?
Человек, постоянно пребывающий на высшем уровне сознания, всегда сознательно задумывает все исходы и результаты, и они никогда не бывают для него неожиданны. То, насколько тот или иной опыт оказывается для человека неожиданным, прямо показывает, на каком уровне сознания данный опыт ощущается. Помни, что Я сказал: восприятие создает опыт.
Ученик, идущий по пути мастерства, всегда принимает свой опыт — даже если этот опыт не «кажется» благоприятным, — ибо постигающий мастерство знает, что сам задумал его на том или ином уровне. Именно это «знание» позволяет человеку сохранять полное спокойствие и «собранность» в обстоятельствах, которые показались бы другому нестерпимыми.
Ученик, идущий по пути мастерства, не всегда видит, на каком уровне сознания задуман тот или иной опыт. Однако у этого человека нет сомнений, что на том или ином уровне он сам ответствен за данный опыт. Именно это знание и делает его идущим по пути мастерства.
Спросила недавно маму: а можно ли полюбить идиота (альфонса, подлеца, ходока и т.п.)?
Мама, иронию которой нужно черпать ложками, ответила так:
«Полюбить можно даже ночной горшок. Но уж только тогда будь добра честно признать, что любишь ты именно ночной горшок, и ждёшь от него не больше, чем стоит ждать от ночного горшка…
И всё пойдёт так хорошо, как бывает тогда, когда используешь вещь по её прямому назначению…
Но горе тебе, если ты, полюбив ночной горшок, будешь всем рассказывать, что отхватила «яйца Фаберже», и владеешь теперь несметным сокровищем…
И ещё хуже, если ты сама начнёшь верить, что вот ещё чуть-чуть, и «яйца» станут приносить капитал, и что они только временно лежат на полке, но стоит их немного привести в порядок, как они засияют всеми цветами сразу…
И совсем беда, если ты каждый день будешь совать голову в свой ночной горшок, и с пристрастием допрашивать его на предмет того, когда он, сволочь такая, станет таким же ценным, как яйца Фаберже…
Короче, научись любить именно то, что ты полюбила, а не то, что ты себе придумала!»
She was relentlessly attacked for demonstrating that female sexual pleasure was systematically ignored and foreclosed. "Shere Hite, who startled the world in the 1970s with her groundbreaking reports on female sexuality and her conclusion that women did not need conventional sexual intercourse — or men, for that matter — to achieve sexual satisfaction, died on Wednesday at her home in London. She was 77. Her most famous work, “The Hite Report: A Nationwide Study of Female Sexuality” (1976), challenged societal and Freudian assumptions about how women achieved orgasm: It was not necessarily through intercourse, Ms. Hite wrote; women, she found, were quite capable of finding sexual pleasure on their own.
"However obvious her conclusions might seem today, they were seismic at the time and “sparked a revolution in the bedroom,” as Ms. magazine reported. For all the women who had faked orgasm during intercourse, the Hite Report helped awaken their sexual power and was seen as advancing the liberation of women that was rapidly underway. The book became an instant best seller and has been translated into a dozen languages. More than 48 million copies have been sold worldwide.
"What set the Hite Report apart from other studies were the questionnaires at the heart of it. More than 3,000 women were given anonymity in answering the queries, allowing them to write candidly and open-endedly — not in response to multiple-choice questions — about their experiences.
“Researchers should stop telling women what they should feel sexually and start asking them what they do feel sexually,” Ms. Hite wrote. She described her questionnaires as a “giant rap session on paper.”
"In revelatory first-person testimonials, more than 70 percent of the respondents shattered the notion that women received sufficient stimulation during basic intercourse to reach climax. Rather, they said, they needed stimulation of the clitoris but often felt guilty and inadequate about it and were too embarrassed to tell their sexual partners.
"Their views, coming at the height of Second Wave feminism in the United States, marked a sharp turning point after the “sexual revolution” of the 1960s, which essentially had given women license to have no-strings sex with as many partners as men had always had, but which had done little to change the male-centric dynamic in bed.
“Most of the respondents to Hite’s questionnaires thought that the sexual revolution was a myth, that it had left them free to say yes (but not to say no),” Erica Jong, author of “Fear of Flying” (1973), wrote in reviewing “The Hite Report” for The New York Times . These respondents, Ms. Jong added, felt that “the double standard was alive and well, that the quantity of sex had gone up, not the quality.”
"If women felt liberated, many men were alarmed. They regarded Ms. Hite as an unwelcome messenger who was telling them that they had been doing things all wrong. [Which was true.] At the same time, the rising Christian right saw her championing of women’s sexual pleasure as contributing to the dissolution of the family. She was further accused of using flawed methodology and skewed sampling, and was castigated in vicious personal terms. Playboy magazine, for which she had once posed topless, called her work “The Hate Report.” Some said she should change her name to Sheer Hype.
Ms. Hite continued to write, following the first Hite Report with “The Hite Report on Men and Male Sexuality” (1981), in which she analyzed questionnaires from more than 7,000 men and concluded that repressed anger and infidelity were common features of American marriages. She rounded out her trilogy with “Women and Love: A Cultural Revolution in Progress” (1987), in which questionnaires from 4,500 women led her to conclude that women regarded their relationships with men with “increasing emotional frustration and gradual disillusionment.”
"Both later books were widely criticized as relying on unrepresentative samples of respondents. After the publication of “Women and Love,” which Time magazine said was simply an excuse for her “male-bashing,” Ms. Hite received death threats in the mail and on her answering machine.
"Many dismissed her as an angry feminist, though she had come to her feminism in a roundabout way. As a graduate student at Columbia University, she earned money for tuition as a part-time model. One of the brands she posed for was Olivetti typewriters, which showed her as a leggy blonde caressing the keys. But when she saw the ad’s tagline — “The typewriter so smart, she doesn’t have to be” — she was horrified and soon joined a group of women picketing the Olivetti offices against the very ad she was in.
"That led to her attending meetings of the New York chapter of the National Organization for Women. At one meeting, by her account, the topic was the female orgasm and whether all women had them. There was silence, until someone suggested that Ms. Hite look into the matter. When she saw how little research had been done, she began what would become “The Hite Report.”
"The tidal wave of anger and resentment against her inspired 12 prominent feminists, including Gloria Steinem and Barbara Ehrenreich, to denounce the media assaults on her as a conservative backlash directed not so much against one woman as “against the rights of women everywhere.” And it fueled Ms. Hite’s decision to give up her American passport, leave the country and settle in Europe, where she felt her ideas were more accepted.“I renounced my citizenship in 1995,” she wrote in 2003 in The New Statesman. “After a decade of sustained attacks on myself and my work, particularly my ‘reports’ into female sexuality, I no longer felt free to carry out my research to the best of my ability in the country of my birth.”
"The New York Times caught up with her in Germany in 1996 in the apartment she shared with her German husband, Friedrich Horicke, a pianist, in Cologne. “The hunted look she had during her last years in the United States has long gone,” The Times wrote, “and she has regained her sense of humor — but only because she is, at last, being taken seriously.”
"Shirley Diana Gregory was born on Nov. 2, 1942, in Saint Joseph, Mo., to Paul and Shirley (Hurt) Gregory. Her mother was 16 at the time, and her father was a serviceman. The marriage ended soon after World War II did. When her mother remarried, Shirley took the surname of her stepfather, Raymond Hite, a truck driver who had adopted her, and started calling herself Shere (pronounced share). After that marriage failed, Shere was raised chiefly by her grandparents, and when they divorced in the mid-1950s, she went to live with an aunt in Florida.
"Ms. Hite received her bachelor’s and master’s degrees in history from the University of Florida at Gainesville in the mid-1960s. She attended graduate school at Columbia, where she started to work toward a doctorate in social history but left when she was told that she could not write her dissertation on female sexuality.
"Ms. Hite married Mr. Horicke, who was 19 years her junior, in 1985 in New York. She moved to Europe with him in 1989, and after relinquishing her American passport in 1995, she became a German citizen. They later divorced, and she settled in north London with her second husband, Mr. Sullivan, who is her only immediate survivor.
"Ms. Hite lectured at universities around the world and wrote several more books, including a memoir, “The Hite Report on Hite: A Sexual and Political Autobiography” (2000). It was her attempt to set the record straight about her life and work and answer her critics.
"In its review of the memoir, The Guardian lamented that a woman who had set out to defy sexism had been condemned as vain and narcissistic. “Strip away the sneers,” and what really scares people about Hite is the fact that she is a beautiful, clever, sexy, self-made woman.” And a defiant one.
MESSAGE TO THE COLLECTIVE CONSCIOUSNESS OF HUMANITY
We, as the Collective Consciousness of Humanity, are going through a major transformation. The old system as we know it is crumbling in front our eyes. It is no longer serving us, opening up the possibility of something far more valuable and essential.
We must close one door to open another. We need to put the past behind us, ready to embrace new opportunities and possibilities in order to create a new reality. It may be difficult to let go of the old system and the old way of thinking, but we will eventually see its importance and the promise of renewal and transformation.
Although the upheaval may seem unwanted and painful, this massive change could bring with it new opportunities for the Collective Consciousness of Humanity.
We need the willpower, determination and strength. Now is not the time to be passive in the hope that things will work out in our favour.
We need to focus and stick to the course, no matter what challenges may come our way because, believe me, there will be challenges. We may be pulled in opposite directions and find our strength and conviction tested. Others may try to block us, distract us, or drag down the pursuit of our goal.
We have the tools, resources and energy within each of us to create a new reality for the Collective Consciousness of Humanity. This is alchemy at its best!
We are being called to take action and bring our intention to fruition. The skills, knowledge and capabilities we have gathered along our life path have led us to where we are now. We must establish a clear vision of what we want to create. We need to have a soul connection to our goals and intentions. We are powerful, creative beings, and this is our opportunity to bring our Higher Self in alignment with our actions to create the future we want most. Commitment to the task is essential.
It is time for the Collective Consciousness of Humanity to take the next step. It is also required of us to find the needed balance during this phase of major transformation.
It's our time for humanity to finally rise above the global chaos to rewrite a new story of love, compassion, and unity that will change the course of history on planet earth. The time is now.
Crazy. We elect officials to protect companies causing harm to the people...typical Freemason ideology...look at their pyramid of structure...https://www.google.com/imgres?imgurl=https://skywriter2012.files.wordpress.com/2012/01/powerpyramid.jpg&imgrefurl=https://skywriter2012.wordpress.com/freemasonry/freemasons/&tbnid=yNFn6H1RBL3X1M&vet=1&docid=Oo8FFLP6hOcJhM&w=630&h=720&hl=en-GB&source=sh/x/im
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised