სახლის, დაბრუნებული ადამიანის და უცხოს კონცეფცია
რას გულისხმობს შუტცი სახლში? „სახლი სხვადასხვა ადამიანებისთვის სხვადასხვა რამეს ნიშნავს. ის, რა თქმა უნდა, ნიშნავს მამისეულ სახლსა და მშობლიურ ენას, ოჯახს, მეგობრებს, საყვარელ პეიზაჟს და სიმღერებს, რომლებსაც დედა ჩვენთვის მღეროდა, გარკვეული წესით მომზადებულ საჭმელს, ყოველდღიურ საგნებს, ფოლკლორს და პირად ჩვევებს - მოკლედ რომ ვთქვათ, ცხოვრების განსაკუთრებულ წესს, რომელიც შედგება პატარა და ნაცნობი ელემენტებისგან, რომელიც ჩვენთვის ძვირფასია“ [1]. ამავე დროს, სოციოლოგი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ „სახლი ნიშნავს ერთს ადამიანისთვის, ვისაც არასოდეს დაუტოვებია ის, მეორეს - ადამიანისთვის, რომელიც მისგან შორს ცხოვრობს, მესამეს მათთვის, ვინც იქ ბრუნდება“ [2].
შუტცისთვის განსაკუთრებულ ინტერესს წარმოადგენს ინდივიდთა საშინაო ჯგუფში რეადაპტაციის დიაგნოსტიკა მას შემდეგ, რაც მათ ის დატოვეს, გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ცხოვრობდნენ სხვა სოციალურ ჯგუფებში, აუცილებლად ითვისებდნენ ახალ ცოდნას და ამ ჯგუფებისთვის ტიპიურ ღირებულებათა სისტემას. როგორ იქმნება მშობლიურ შინაურ ჯგუფში დაბრუნებულ ინდივიდთა ინტერაქცია ადრე ყველაზე ახლობელ ადამიანებთან? პრობლემა გამოგონილი არ არის. თავად შუტცი დადგა მის წინაშე ჯერ კიდევ ახალგაზრდობისას. მან მონაწილეობა მიიღო საომარ მოქმედებებში პირველი მსოფლიო ომის დროს და თავის თავზე განიცადა ურთიერთარგაგების სიმძიმე, საყვარელ ადამიანებთან დიალოგის დამყარების სირთულე შინ დაბრუნებისთანავე. ალბათ, სწორედ ამ პირადმა გამოცდილებამ აიძულა მას დაეწყო სერიოზული სამეცნიერო კვლევა ამ თემაზე.
უპირველეს ყოვლისა, შუტცი აღნიშნავს, რომ დაბრუნებული ადამიანის მდგომარეობა განსხვავდება უცხოელის მდგომარეობისგან: ეს უკანასკნელი მზად არის იმისთვის, რომ ეს სამყარო სხვაგვარად ორგანიზებულია იმ სამყაროსგან განსხვავებით, საიდანაც იგი მოვიდა. დაბრუნებული ადამიანი ელოდება, რომ შეხვდება იმას, რაც მისთვის ნაცნობია, - ადამიანებს, რომლებიც მასთან ერთად ცხოვრობდნენ იმავე სივრცესა და დროში. მათი ინტერესები და მიზნები გასაგებია. „სახლში ცხოვრება ნიშნავს სხვა ადამიანის, როგორც უნიკალური პიროვნების აღქმას ცოცხალ აწმყოში, მასთან მომავლის ანციპაციების [3] გაზიარებას გეგმების, იმედების და სურვილების სახით, და დაბოლოს, ეს ნიშნავს შანსის მიცემას ურთიერთობების აღსადგენად, თუ ისინი გაწყვეტილია. თითოეული პარტნიორისთვის სხვისი ცხოვრება ხდება მისი ავტობიოგრაფიის ნაწილი, მისი პირადი ისტორიის ელემენტი“ [4]. ობიექტების ინტერპრეტაცია საერთოა შინაური ჯგუფის ყველა წევრისთვის: თითოეული ინდივიდი დარწმუნებულია, რომ იგი სხვებსაც გაუგებს, ისინი კი მას.
თუმცა, სიტუაცია მთლიანად იცვლება იმ ადამიანის მიმართ, რომელმაც სახლი დატოვა. სახლიდან მიღებული წერილები ხშირად აკვირვებს სამხედრო სამსახურში წასულ ჯარისკაცს: თავს იჩენს შექმნილი უფსკრული ჯგუფთან სივრცესა და დროში, რაც აისახება ობიექტებისა და მოვლენების ინტერპრეტაციებზე, რომლებიც უკვე განიხილება ახალი შინაური ჯგუფის, მისი სხვა პირველი და მეორე რიგის კონსტრუქციების ცოდნის პრიზმით, ჯარისკაცის უნიკალური ბიოგრაფიული სიტუაციის კონტექსტში. მეორეს მხრივ, როდესაც სახლში დაბრუნებული ადამიანი დაიწყებს საუბარს თავისი ცხოვრების შესახებ ფრონტზე, შეიძლება მისი ქმედებები ახლობელ ადამიანებს მოეჩვენოს, როგორც უდიდესი გმირობა, მაშინ როდესაც მისთვის ის წარმოადგენს ბრძოლას გადარჩენისთვის ან მოვალეობის შესრულებას. და პირიქით: გმირობა შეიძლება იგნორირებული იქნას სახლში მყოფი ადამიანების მიერ. სამხედრო სამსახურის ბიოგრაფიული სიტუაცია დეტერმინირებს ჯარისკაცის მიერ სოციალური სამყაროს განსაკუთრებულ აღქმას. შუტცი აღნიშნავს, რომ სამოქალაქო საზოგადოებაში ჯარისკაცი იძულებულია აირჩიოს თავისი მიზნები და საშუალებები, მაგრამ არ შეუძლია, როგორც ჯარში, მისდიოს ავტორიტეტს ან ხელმძღვანელობას. ამიტომ ის ხშირად გრძნობს თავს, „როგორც ბავშვი დედის გარეშე“. ყველა დაბრუნებულისთვის სამართლიანია, რომ დაბრუნებული ადამიანი უკვე აღარ არის ისეთი, როგორიც იყო, არც საკუთარი თავისთვის და არც მათთვის, ვინც ელოდებოდა მის დაბრუნებას. „მაშინაც კი როდესაც სახლში ვბრუნდებით მცირე შესვენების შემდეგ, - წერს შუტცი, - ჩვენთვის აშკარა ხდება, რომ ძველი, ნაცნობი გარემო დამატებით მნიშვნელობას იძენს“ [5]. ამაშია „თანდათანობით შეწყვეტის“ ეფექტის არსი სოციალურ რეალობაში, რომელსაც საფუძვლად უდევს სოციალური მნიშვნელობათა წარმოშობილი განსხვავებები, რომლებიც ლატენტურად წარმოქმნიან სოციალური მარგინალიზაციის პროცესს.
მარგინალიზაცია არის ადამიანების განდევნის პროცესი ნაცნობი სოციალური და კულტურული გარემოდან, რის შედეგადაც ისინი აღმოჩნდებიან შუალედურ, სასაზღვრო მდგომარეობაში.
მარგინალები გამოირჩევიან კულტურული ჰიბრიდულობით: ისინი ცხოვრობენ ჩვენს მახლობლად, მაგრამ უმუშევარის და უსახლკაროთა სტატუსი მათ „განსხვავებულს“ ხდის.
რა თქმა უნდა, შუტცის ფენომენოლოგიური სოციოლოგია არ შემოიფარგლება სამხედრო მოსამსახურეების, ემიგრანტების, მოგზაურებისა თუ უცხოელების ქცევის დიაგნოსტიკით. მისი თეორიულ-მეთოდოლოგიური ინსტრუმენტები შეიძლება გამოყენებულ იქნას უფრო მასშტაბური კვლევებისთვის. ახლა რუსეთში მიმდინარეობს ახალი სოციალური ჯგუფების ჩამოყალიბების სწრაფი პროცესი, რომელთაგან თითოეულს აქვს საკუთარი ცოდნა სოციალური რეალობის შესახებ, რომლებიც ზოგჯერ ერთმანეთთან შეუთავსებელია. მრავალჯერადი „ჩვენ“-ის და „ისინი“-ს ეს შეუთავსებლობა წარმოადგენს ამჟამინდელ სოციალურ რეალობას [6].
ფენომენოლოგიური პარადიგმა ასევე იძლევა იმის დიაგნოსტირების საშუალებას, როგორ ახდენენ სხვადასხვა სოციალური ჯგუფების წარმომადგენლები ობიექტებისა და მოვლენების ინტერპრეტაციას მათი ცოდნის პრიზმის საშუალებით, რა პოტენციურ სოციალურ ქმედებებს იწვევს სოციალური რეალობის მრავალი სახის შეუთავსებლობა, როგორ განსაზღვრავენ თავად ადამიანები თავისი სოციალიზაციიდან, არსებული სოციოკულტურული ფასეულობებიდან გამომდინარე საკუთარი ქონებრივი მდგომარეობის, სოციალურად პრესტიჟული სტატუსებისადმი და მთლიანობაში სოციალური მდგომარეობის მიმართ დამოკიდებულებას.
ცოდნისა და სოციალური მნიშვნელოვნების აშკარა და ლატენტური კონფლიქტები გამოიხატება იმ შემთხვევაში, როდესაც უცხო ადამიანი ცდილობს იმ სოციალური ჯგუფის კულტურული ნიმუშების სოციალური მნიშვნელობის ინტერპრეტაციას, რომელსაც იგი უახლოვდება. შუტცის თქმით, უცხოსთვის მთავარი კრიტერიუმია მასპინძელი ჯგუფის წევრებთან სოციალიზაციის წარსული გამოცდილების არარსებობა.
უცხო ადამიანი არის ინდივიდი, რომელიც ცდილობს მიაღწიოს მუდმივ აღიარებას ან სულ მცირე საკუთარი თავისადმი ტოლერანტულ დამოკიდებულებას იმ ჯგუფის მხრიდან, რომელსაც იგი უახლოვდება.
უცხოა ის ადამიანი, „რომელიც ეჭვქვეშ აყენებს თითქმის ყველაფერს, რაც ჯგუფის წევრებს, რომლებსაც ის უახლოვდება, უეჭველად ეჩვენება ... საუკეთესო შემთხვევაში, იგი შეიძლება მზად იყოს და შეძლოს ახალ ჯგუფთან გაიზიაროს ცოცხალი და უშუალო ურთიერთობისას საერთო აწმყო და მომავალი, მაგრამ ნებისმიერ ვითარებაში იგი ამოღებულია წარსულის ანალოგიური საერთო განცდიდან. მასპინძელი ჯგუფის თვალსაზრისით, ის არის ადამიანი, რომელსაც არ აქვს ისტორია“ [7]. ასეთ ადამიანს აუცილებლად წარმოექმნება ცოდნის და სოციალურ მნიშვნელობათა კონფლიქტი მიმღები ჯგუფის წარმომადგენლებთან, ხოლო სოციოლოგი დიაგნოზს უსვამს მათ მიზეზს: „უცხო ადამიანი ბუნებრივად იწყებს ახალი სოციალური გარემოს ინტერპრეტაციას მისი ჩვეული აზროვნების კატეგორიებში… უცხო ადამიანს ადანაშაულებენ უბადურობაში, რადგან ის უარს ამბობს აღიაროს, რომ კულტურული ნიმუში აძლევს მას თავშესაფარს და დაცვას. მაგრამ ამ ადამიანებს არ ესმის, რომ უცხო ადამიანი, რომელიც გარდამავალ მდგომარეობაში იმყოფება, საერთოდ არ აღიქვამს ამ ნიმუშს, როგორც თავშესაფარს, რომელიც აძლევს მას დაცვას; მისთვის ეს არის ლაბირინთი, რომელშიც მან დაკარგა ორიენტაციის ყვეკა გრძნობა“ [8].
ნუთუ ჩვენ ყოველდღიურად არ ვაწყდებით იმას, რომ ვინმე ამბობს და მოქმედებს, გამომდინარე კონკრეტული „ჩვენ“-ს მისი კუთვნილებიდან. ინდივიდების ცნობიერებაში დომინანტური სოციოკულტურული ფასეულობების ხასიათიდან გამომდინარე, ამგვარი დამოკიდებულება შეიძლება იყოს სხვადასხვა ელფერის: ანგარიშგასაწევი, მშიშარი, ქედმაღლური, მტრული. ასე, მაგალითად, არც თუ დიდი ხნის წინ, ყველა პრობლემაში დამნაშავედ თვლიდნენ „ბურჟუებს“.
სოციოლოგიური კვლევები აჩვენებს, რომ დღემდე ქვეყნის გარკვეულ სოციალურ ჯგუფებში მდიდარი ადამიანებისადმი - ბიზნესმენების, მეწარმეების, ფერმერებისადმი დამოკიდებულება რჩება არატოლერანტული. მაგრამ „ჩვენ“-ის და „ისინი“-ს ურთიერთობების ხასიათი, რა თქმა უნდა, თანდათან იცვლება სოციოკულტურული ფასეულობების შეცვლასთან ერთად: მასობრივი ცნობიერება თანდათან ეჩვევა იმას, რომ რუსეთის საზოგადოებაში იზრდება მდიდარი ადამიანების რაოდენობა. სოციოლოგიურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მდიდრების მიმართ ტოლერანტობის მაჩვენებლები მერყეობს ძირითადად რეფორმების მსვლელობისას საკუთარ ცხოვრებისეულ სიტუაციაში ცვლილებების თვითშეფასებიდან გამომდინარე. მათ შორის, ვინც მოგებული დარჩა, 35%-ს კარგი დამოკიდებულება აქვს მდიდრების რაოდენობის ზრდის მიმართ, ხოლო დამარცხებულთა შორის - მხოლოდ 4.5%. მდიდარი ადამიანების მიმართ ტოლერანტობის მაღალ დონეს დემონსტრირებენ მეწარმეები (26%), მოსწავლეები (19%), სამხედრო პერსონალი და სტუდენტები (15-16%), ჰუმანიტარული ინტელიგენცია (12%). ყველაზე დაბალს - ქალაქის პენსიონერები, მუშები, ინჟინრები და ტექნიკური მუშაკები, ვაჭრობაში მომუშავე ადამიანები და მოსამსახურეები (7%-ის დონეზე) [9].
იცვლება დამოკიდებულება მიგრანტთა მიმართაც. სოციოლოგიური კვლევის მონაცემები მიუთითებს იმაზე, რომ მოსახლეობის დიდი უმრავლესობა - 81% რუსები და სხვა ეროვნების რუსეთის მოქალაქეების 84% - ეთანხმებიან იმ განაცხადს, რომ „ძალადობა ეროვნებათშორის და რელიგიათაშორის დავებში მიუღებელია“. ამავე დროს, „რუსეთის მოქალაქეების მნიშვნელოვანი ნაწილი მზად არის აქტიური ქმედებებისთვის მათი ეთნიკური ინტერესების დასაცავად, მ.შ. ძალადობრივი ქმედებების ჩათვლით“ [10].
ფენომენოლოგების აზრით, მიუხედავად იმისა, რომ ობიექტური ფაქტორები გავლენას ახდენს კლასების და სოციალური ჯგუფების ფორმირებაზე, ინდივიდების სუბიექტური სოციალური თვითიდენტიფიკაცია მნიშვნელოვან როლს ასრულებს სოციალური მოქმედებების და ინტერესების, სოციალური ცხოვრების სტრატეგიების ჩამოყალიბებაში.
[1] ლ. შუტცი. სახლში დაბრუნებული//სოციოლოგიური კვლევები. 1995. № 2.გვ. 139.
[2] იქვე, გვ. 139.
[3] ანტიციპაცია (ფსიქოლ.) — მოვლენების განჭვრება, წინასწარ გამოცნობა.
[4] ლ. შუტცი. სახლში დაბრუნებული, გვ. 140.
[5] იქვე, გვ. 141.
[6] იხ.: ი. პოპოვა. მარგინალურიტმ. სოციოლოგიური ანალიზი. მოსკოვი: სოიუზი, გვ. 1996.
[7] ლ. შუტცი. უცხო: სოციალურ-ფსიქოლოგიური ნარკვევი//ლ. შუტცი. რჩეული: აზრით განათებული სამყარო. გვ. 539.
[8] ლ. შუტცი. უცხო: სოციალურ-ფსიქოლოგიური ნარკვევი. გვ. 539, 547.
[9] იხ.: ახალი რუსეთის მოქალაქეები: როგორ გრძნობენ თავს და რა საზოგადოებაში სურთ ცხოვრება?(1998—2004): ანალიტიკური მოხსენება. მოსკოვი: აირო-ХХ, 2005. გვ. 63.
[10] რუსული საზოგადოება და დროის გამოწვევები. წიგნი 1/მ.კ. გორშკოვი [და სხვ.]: მ.კ. გორშკოვის და ვ.ვ. პეტუხოვის რედაქციით. რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის სოციოლოგიის ინსტიტუტი. მოსკოვი: ვეს მირ, 2015. გვ. 211.
Amrita, Amrith or Amata, is a Sanskrit word that literally means "immortality" and is often referred to in texts as Divine nectar. “Amṛita” is etymologically related to the Greek ambrosia and carries the same meaning.
Amrita is repeatedly referred to as the drink of the devas (divine, Divinity, Goddess) which grants the Gods immortality. Despite this the nectar does not offer true immortality. Instead, by partaking in the nectar, the Gods were able to attain a higher level of knowledge and power.
The name in Sanskrit for female ejaculation is known as Amrita which means divine nectar. In Tantra it is known as ”Kalas”. Amrita is Divine liquid energy. Anyone can “ejaculate,” or “squirt,” but the goddess within women releases her amrita. Having an orgasm is not considered the same thing as releasing Amrita. Amrita (female ejuculation) comes out of the uretha, which is the same place urine comes out of, so more often than not the feeling can be confused by a women as a feeling that she has to pee. If the release of Amrita is a new experience for her, it takes a new and higher level of trust and understanding for a women to feel comfortable enough with herself, and her partner to be able release in this manner.
Amrita is consider the nectar of the Gods. There are stories that come from ancient Tantra and the holy books, along with the vast material on the subject of sacred sexuality which support this. Sexual energy is used to manifest new life, it’s the energy that brings unborn souls into the physical world. There is a tremendous amount of untapped energy that is misunderstood by the vast majority of the world. The true divine nature of these sacred waters were understood by Ancient Alchemist/Masterminds and have been used to manifest desired results and unite the Divine God and Goddess within. -Magnetic Kundalini
Амрита, Амрит или Амата - это санскритское слово, которое буквально означает «бессмертие» и часто упоминается в текстах как Божественный нектар. «Амита» этимологически связана с греческой амброзией и имеет то же значение. Амрита неоднократно упоминается как напиток дэв (божественный, божественный, богиня), который дарует богам бессмертие. Несмотря на это, нектар не предлагает истинного бессмертия. Вместо этого, участвуя в нектаре, боги смогли достичь более высокого уровня знаний и силы. Название на санскрите для женского семяизвержения известно как Амрита, что означает божественный нектар. В Тантре это известно как «Калас». Амрита - это Божественная жидкая энергия. Любой может «эякулировать» или «впрыскивать», но богиня внутри женщины освобождает свою амриту. Оргазм не считается тем же, что и освобождение Амриты. Амрита (женское семяизвержение) выходит из мочеиспускательного канала, то есть из того же места, откуда выходит моча, поэтому чаще всего женщина может спутать это чувство с чувством, что она должна мочиться. Если освобождение Амриты - это новый опыт для нее, женщинам требуется новый и более высокий уровень доверия и понимания, чтобы чувствовать себя достаточно комфортно с собой и своим партнером, чтобы иметь возможность освободиться таким образом. Амрита считается нектаром богов. Есть истории из древней Тантры и священных книг, а также обширный материал на тему священной сексуальности, подтверждающий это. Сексуальная энергия используется для проявления новой жизни, это энергия, которая приносит нерожденные души в физический мир. Существует огромное количество неиспользованной энергии, которая неправильно понята подавляющим большинством мира. Истинная божественная природа этих священных вод была понята Древним Алхимиком / Повелителями Разума и использовалась, чтобы проявить желаемые результаты и объединить Божественного Бога и Богиню внутри. -Магнитная кундалини
https://psy-minds.com/amrita/
https://www.mobihealthnews.com/news/north-america/mindlessness-new-mindfulness-lessons-brain-science-how-change-behaviors
We are in lockdown cause what is around us is a product of our self state which is not fully conscious. the issue is it is coming from deeper than what u are able to change consciously. It’s coming from the unconscious layer. This is why it can’t be changed cognitively nor behaviorally. projection comes from precognitive layers. Only our deep work with projections and dreams can change the unconscious layer. And Only that will change what is appearing around u and in ur bodies individually and of the whole world right now
The more u strive for perfection
the more insecure u feel
Western university psychology got turned into AI because they could not see they were studying their own projections (simulation)
If you are me and I am you,
What is this separation between you and me?
We are the light of God, we are God‛s mirror.
So why do we struggle with ourselves and with one another?
~ Jalaluddin Rumi
“You cannot hide love
Love will get on its way
To the heart of someone you love
Far or near, it goes home
To where it belongs
To the heart of lovers”
– RUMI
https://econet.ru/articles/183135-6-hitrostey-iz-za-kotoryh-yapontsy-stali-samoy-zdorovoy-natsiey-v-mire?fbclid=IwAR1BnGl7WHWE_iLynznJW-kQLYfn_NoOWUuh6m4vuzlQgtxuh9SxdCiSc7I
http://xn----ctbsbazhbctieai.ru-an.info/%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B8/%D0%BF%D0%B0%D1%80%D0%B0%D0%B7%D0%B8%D1%82%D1%8B-%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%B0%D1%82%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D0%BE-%D0%B4%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%8E%D1%82-%D0%BD%D0%B5%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D0%B5%D0%B9-%D0%B8%D0%B7-%D0%BD%D0%B0%D1%88%D0%B8%D1%85-%D0%B4%D0%B5%D1%82%D0%B5%D0%B9/
https://www.youtube.com/watch?v=NhwuAH3XJs4
ლამპრობა გურიაშიც ცოდნიათ?! "15 თებერვლის ღამეს ბავშვობაში ძლიან ველოდებოდით. ეს ღამე განსაკუთრებული ღამეა გურიაში, გურულები ლამპარს ანთებენ და ამ რიტუალს ჩვეულებრივად ლამპრობას ვეძახით. ბაბუა დილიდან ჩაალბობდა ნავთიან გობში საგანგებოდ ამ დღისთვის გადანახულ, მსხვილ ნაგულებს, აკაციის გრძელ ღჯას კანს გააცლიდა და ნავთით გაჟღენთილ ნაგულებს თავბოლოშექცევით , მჭიდროდ, რამდენიმე წყებად მიამაგრებდა სარზე. ძალიან ველოდით დაბნელებას, და თუ კი ფერდებზე შეფენილი ეზოებიდან, რომელიმე მეზობელი დაგვასწრებდა ანთებას, ბაბუას მოსვენებას არ ვაძლევდით. ბაბუა დინჯად გამოიტანდა ლამპარს აანთებდა, ეზოს გადაღმა გადმოგვიყვანდა და აგუზგუზებულ სარს თოვლში ჩაარჭობდა, საზღვარი არ ქონდა ჩვენს სიხარულს… ვიჭაჭებოდით და ბოლო ხმაზე ვყვიროდით, ლამპარი, ალური კუდიანებსა.. ლამპარიიიიიი.. ოჯახი არ დარჩებოდა გურიაში, ვინც ლამპარს არ აანთებდა. ბავშვიანი ოჯახები განსაკუთრებით მოინდომებდნენ, მოხუცები მოკრძალებულ და მგლოვიარე ოჯახი არ შეიმჩნევდა და არ გამოიტანდა ლამპარს. ბებიას ჯეროდა, რომ ჭინკები, ეშმაკები და უჟმურები, რომლებიც ღელეებში და ღარდებში ცხოვრობდნენ ამ ღამეს სოფელ, სოფელ დადიან და “თუ დეინახეს, რომე არ ანთია ცეხლი, მეივლიენ და დაბუდდებიენ შინ. ჩვენი მტრისას და დამაწყევარისას დაბუდდა უხილავი. თუ დეინახავს ცეცხლს გეიარს და წავა ნენა, დაბრუნდება მის ღარდაში…” ზოგჯერ ბაბუა ზაფხულიდან გადანახულ შამბალას ქერხებს გაურევდა ნაგულებში, ასეთი ლამპარი ნაპერწკლებს ისვრის და ოიიიი ამ ნაპერწკლების საშინლად ეშინიათ თურმე ჭინკებს. თუ ვინმე ძველ რეზინის ჩექმას ან კალოშს დაწვავდა ჭინკების დასაფრთხობად ბრაზობდა ბაბუა ” ააქოთეს, წაპილწეს აქოურობაო”… მინელდებოდა ლამპარი და ჩვენ გულდაწყვეტილი ვბრუნდებოდით შინ, რომ ეს ნანატრი ამბავი ასე უცბად მორჩა. ბებია გახურებულ ბუხარს დაგვახვედრებდა, კეცს არეკავდა, მზისფერ ჭადს შქერის ფოთოლს გააცლიდა, დერგიდან აგვისტოს ყველს ამოიღებდა, კუხე პამიდორის თხილიან მჟავეს დიდი ჯამით დადგამდა და გვავახშმებდა. მერე ფეხებს დაგვითბილავდნენ, სველი პირსახოცით ლამპრობის მურს გაგვაცლიდნენ სახიდან და გახამებულ ლოგინებში ჩაგვაწვენდნენ. შუბლზე გვაკოცებდნენ და დაგლოცავდნენ. ” ვეფერი დაგაკლოს ეშმაკმა და უხილავმა ნენა, შუუმჩეველი დარჩით წრომანდელ წელს უჟმურიზა და ჭინკიზა, გამიხაროს და გამიძლიეროს თქვენი თავი გამჩენელმა…ალური კუდიანებს” ვიწექით და გვჯეროდა, რომ ვეფერი ვერ მოგერევა წელს… არვიცი, მართლა არვიცი მაგრამ ვიცი ერთი, რომ ლამპრობა სანამ ვარ სულ ასე ტბილად მემახსოვრება. ნეტა წელს თუ დაანთეს ლამპარი გურიაში..." #გარდენიასისტორიები ზურა შევარდნაძე
В удивительное время мы живем- скорость перемен растет день ото дня ( если мы готовы это замечать). Многие задачи, занимавшие ранее годы, сейчас могут решаться легко и скоро (при условии, что наши ментальные настройки это допускают) Это касается не только событийного ряда. Меняются наши тела, и любящее внимание к ним, забота, становятся лучшим целителем. Я давно уже не болею во время сезонных "эпидемий", и все короче перезагрузочные паузы. Очень ясная уверенность - "я здорова" поддерживается наслаждением и благодарностью телу и на уровне ощущений и на уровне мыслей. Даже в периоды высоких нагрузок и напряжений, я вижу, что не проваливаюсь и сохраняю физическую расслабленность. Многолетнее вложение в поддержание этого состояния дает свои плоды. И это не только еженедельные мнуши, раз в 2-3 недели поход к доверенным, проверенным спецам, но и ментальная гигиена, наблюдение и выбор - какие мысли я думаю, и хочу ли думать то, что думаю. Расслабление начинается здесь. Если мне нужно "быть увиденной" другим - первое и главное требование: вибрационный отклик и резонанс, его контакт с моим Внутренним Целителем, иначе пустая трата времени и денег. До смешного - если я вдруг решаю пойти к новому специалисту - мы не можем встретиться, или если умом продавлю ситуацию - возвращаюсь разочарованной, при всем моем базовом доверии. Тело не обманешь, оно требует тех, кого любит, с кем безопасно и ресурсно на всех уровнях. Очень благодарна тем, кто приходит ко мне на сессии, слушая себя. Тогда возможны чудеса, и качественные изменения не заставляют себя долго ждать. За время практики сложилось понимание, какие подходы я интуитивно и сознательно использую: - осознанное прикосновение, дыхание, звучание, внимание; - отражаю ваш исцеленный образ сразу, тот, к которому вы направляетесь; - настраиваюсь на ваши истинные запросы, осознаваемые или нет; - верю в вас и ваши уникальные возможности; - мы взаимодействуем. да, я для вас, но вы участвуете активно ( просто релакснуть не удастся, но уйдете отдохнувшим и в большем ресурсе - факт); - выберете ли вы одну встречу или несколько, с вами останутся ключи, помогающие самостоятельно поддерживать себя и творить наилучшую для себя реальность Главный секрет успеха - резонанс и доверие, остальное случается само. Слушайте себя и откликайтесь
https://telegra.ph/Uspeh-veka-Razvedki-SSHA-i-FRG-tajno-kupili-krupnejshego-proizvoditelya-shifrovalnogo-oborudovaniya-chitali-sekretnuyu-perepisku-02-13
ფრანგმა ნეიროფსიქოლოგმა მიშელ დემურჟმა შარშან ზაფხულს გამოსცა წიგნი„ეკრანული იდიოტების ქარხანა".ეს წიგნი გახდა ბესტსელერი სადაც მან ასახა ცნობილი რეალური ფაქტი: რომ ეკრანების მუდმივი გამოყენება ბავშვებში იწვევს ინტელექტის IQ დაქვეითებას. კვლევები ჩატარდა 6 წლამდე ასაკის ბავშვებთან,რომლებიც ეკრანებთან დღეში 10-15 წთ ს ატარებდნენ, განვითარებაზე უარყოფითი შედეგები აღენიშნებოდათ. უარყოფითი შედეგებია :დაგვიანებული მეტყველება, მეხსიერების, კონცენტრირებისა და მოტორიკის პრობლემები,ძილის დარღვევა, აზროვნების,წარმოსახვის დაქვეითება და სხვადასხვა ემოციური დარღვევები (დეპრესია,აგრესიულობა და ადდიქცია-დამოკიდებულებები). კვლევები ასევე ცხადყოფს რომ 2000-იანი წლებიდან განვითარებულ ქვეყნებშიც (ფინეთში,ნორვეგიაში) ახალგაზრდების საშუალო ინტელექტი თანდათანობით მცირდება.1999 წლიდან 2009 წლამდე, ფრანგთა საშუალო ინტელექტის კოეფიციენტი კი 3.8 შემცირდა. 6 წლამდე ბავშვებთან მეტყველებისა და გონებრივი შესაძლებლობების განვითარება ცოცხალი კომუნიკაციის პროცესზეა დამოკიდებული, "ენის" განვითარება ხდება ბავშვთან საუბრის დროს და ის დამოკიდებულია "მიღებული" სიტყვების რაოდენობაზე,ამიტომ ბავშვისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ადამიანებთან კომუნიკაცია.ამ დროს ტვინი ინფორმაციას განსხვავებულად ამუშავებს(მაგ.ერთ სიტყვას სწავლობს 3ჯერ მოსმენით, ხოლო ეკრანიდან კი 36 ჯერ სჭირდება) როდესაც სახლში ყველა ეკრანი გამორთულია,ბავშვი საათში ისმენს ათასამდე სიტყვას, ეკრანთან ჯდომის დროს კი 100-150 სიტყვას. კომპიუტერული თამაშების,ეკრანის უკონტროლო გამოყენება ავითარებს დამოკიდებულ ქცევას,რადგან ტვინი გამოყოფს ნეორომედიატორ-დოფამინს,რომელიც ხსნის სტრესს და ტკივილს.ეკრანის გამორთვისას დოფამინის დონე სწრაფად ეცემა,რაც იწვევს ტკივილის განცდას.ბავშვებში დოფამინის მკვეთრი დაწევის გამოხატულებაა გაღიზიანება,ბრაზი, ტირილი უკონტროლო ქცევა.ეკრანდამოკიდებულ ბავშვებს უჭირთ კონცენტრირება, კომუნიკაცია,სოციალური ურთიერთობები და სხვა გონებრივი ძალისხმევა. მიშელ დემურჟი წერს რომ 6 წლამდე ასაკის ბავშვებს არ უნდა ჰქონდეთ სმარტფონებსა და პლანშეტებზე წვდომა.უმცროსი სასკოლო ასაკის ბავშვებისთვის რეკომენდირებულია დღეში ნახევარ საათამდე,ხოლო უფროსი სასკოლო ასაკის ბავშვებისთვის - მაქსიმუმ ერთი საათი. გადარჩენისთვის აუცილებელია ციფრულ ჰიგიენაზე ზრუნვა.
https://medium.com/remote-viewing-community-magazine/the-cia-confirms-psychokinesis-is-real-zhang-baoshengs-remarkable-demonstration-d1460e0ce3ea?_branch_match_id=759148672929035753
http://www.kara-murza.ru/books/manipul/manipul_content.htm
http://txtlib.ru/POLITOLOG/karamurza
https://hbr-russia.ru/management/prinyatie-resheniy/a15750
https://cyberleninka.ru/article/n/muki-rozhdeniya-chelovecheskogo-razuma-ot-stada-k-obschestvu/viewer
რას გულისხმობს შუტცი სახლში? „სახლი სხვადასხვა ადამიანებისთვის სხვადასხვა რამეს ნიშნავს. ის, რა თქმა უნდა, ნიშნავს მამისეულ სახლსა და მშობლიურ ენას, ოჯახს, მეგობრებს, საყვარელ პეიზაჟს და სიმღერებს, რომლებსაც დედა ჩვენთვის მღეროდა, გარკვეული წესით მომზადებულ საჭმელს, ყოველდღიურ საგნებს, ფოლკლორს და პირად ჩვევებს - მოკლედ რომ ვთქვათ, ცხოვრების განსაკუთრებულ წესს, რომელიც შედგება პატარა და ნაცნობი ელემენტებისგან, რომელიც ჩვენთვის ძვირფასია“ [1]. ამავე დროს, სოციოლოგი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ „სახლი ნიშნავს ერთს ადამიანისთვის, ვისაც არასოდეს დაუტოვებია ის, მეორეს - ადამიანისთვის, რომელიც მისგან შორს ცხოვრობს, მესამეს მათთვის, ვინც იქ ბრუნდება“ [2].
შუტცისთვის განსაკუთრებულ ინტერესს წარმოადგენს ინდივიდთა საშინაო ჯგუფში რეადაპტაციის დიაგნოსტიკა მას შემდეგ, რაც მათ ის დატოვეს, გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ცხოვრობდნენ სხვა სოციალურ ჯგუფებში, აუცილებლად ითვისებდნენ ახალ ცოდნას და ამ ჯგუფებისთვის ტიპიურ ღირებულებათა სისტემას. როგორ იქმნება მშობლიურ შინაურ ჯგუფში დაბრუნებულ ინდივიდთა ინტერაქცია ადრე ყველაზე ახლობელ ადამიანებთან? პრობლემა გამოგონილი არ არის. თავად შუტცი დადგა მის წინაშე ჯერ კიდევ ახალგაზრდობისას. მან მონაწილეობა მიიღო საომარ მოქმედებებში პირველი მსოფლიო ომის დროს და თავის თავზე განიცადა ურთიერთარგაგების სიმძიმე, საყვარელ ადამიანებთან დიალოგის დამყარების სირთულე შინ დაბრუნებისთანავე. ალბათ, სწორედ ამ პირადმა გამოცდილებამ აიძულა მას დაეწყო სერიოზული სამეცნიერო კვლევა ამ თემაზე.
უპირველეს ყოვლისა, შუტცი აღნიშნავს, რომ დაბრუნებული ადამიანის მდგომარეობა განსხვავდება უცხოელის მდგომარეობისგან: ეს უკანასკნელი მზად არის იმისთვის, რომ ეს სამყარო სხვაგვარად ორგანიზებულია იმ სამყაროსგან განსხვავებით, საიდანაც იგი მოვიდა. დაბრუნებული ადამიანი ელოდება, რომ შეხვდება იმას, რაც მისთვის ნაცნობია, - ადამიანებს, რომლებიც მასთან ერთად ცხოვრობდნენ იმავე სივრცესა და დროში. მათი ინტერესები და მიზნები გასაგებია. „სახლში ცხოვრება ნიშნავს სხვა ადამიანის, როგორც უნიკალური პიროვნების აღქმას ცოცხალ აწმყოში, მასთან მომავლის ანციპაციების [3] გაზიარებას გეგმების, იმედების და სურვილების სახით, და დაბოლოს, ეს ნიშნავს შანსის მიცემას ურთიერთობების აღსადგენად, თუ ისინი გაწყვეტილია. თითოეული პარტნიორისთვის სხვისი ცხოვრება ხდება მისი ავტობიოგრაფიის ნაწილი, მისი პირადი ისტორიის ელემენტი“ [4]. ობიექტების ინტერპრეტაცია საერთოა შინაური ჯგუფის ყველა წევრისთვის: თითოეული ინდივიდი დარწმუნებულია, რომ იგი სხვებსაც გაუგებს, ისინი კი მას.
თუმცა, სიტუაცია მთლიანად იცვლება იმ ადამიანის მიმართ, რომელმაც სახლი დატოვა. სახლიდან მიღებული წერილები ხშირად აკვირვებს სამხედრო სამსახურში წასულ ჯარისკაცს: თავს იჩენს შექმნილი უფსკრული ჯგუფთან სივრცესა და დროში, რაც აისახება ობიექტებისა და მოვლენების ინტერპრეტაციებზე, რომლებიც უკვე განიხილება ახალი შინაური ჯგუფის, მისი სხვა პირველი და მეორე რიგის კონსტრუქციების ცოდნის პრიზმით, ჯარისკაცის უნიკალური ბიოგრაფიული სიტუაციის კონტექსტში. მეორეს მხრივ, როდესაც სახლში დაბრუნებული ადამიანი დაიწყებს საუბარს თავისი ცხოვრების შესახებ ფრონტზე, შეიძლება მისი ქმედებები ახლობელ ადამიანებს მოეჩვენოს, როგორც უდიდესი გმირობა, მაშინ როდესაც მისთვის ის წარმოადგენს ბრძოლას გადარჩენისთვის ან მოვალეობის შესრულებას. და პირიქით: გმირობა შეიძლება იგნორირებული იქნას სახლში მყოფი ადამიანების მიერ. სამხედრო სამსახურის ბიოგრაფიული სიტუაცია დეტერმინირებს ჯარისკაცის მიერ სოციალური სამყაროს განსაკუთრებულ აღქმას. შუტცი აღნიშნავს, რომ სამოქალაქო საზოგადოებაში ჯარისკაცი იძულებულია აირჩიოს თავისი მიზნები და საშუალებები, მაგრამ არ შეუძლია, როგორც ჯარში, მისდიოს ავტორიტეტს ან ხელმძღვანელობას. ამიტომ ის ხშირად გრძნობს თავს, „როგორც ბავშვი დედის გარეშე“. ყველა დაბრუნებულისთვის სამართლიანია, რომ დაბრუნებული ადამიანი უკვე აღარ არის ისეთი, როგორიც იყო, არც საკუთარი თავისთვის და არც მათთვის, ვინც ელოდებოდა მის დაბრუნებას. „მაშინაც კი როდესაც სახლში ვბრუნდებით მცირე შესვენების შემდეგ, - წერს შუტცი, - ჩვენთვის აშკარა ხდება, რომ ძველი, ნაცნობი გარემო დამატებით მნიშვნელობას იძენს“ [5]. ამაშია „თანდათანობით შეწყვეტის“ ეფექტის არსი სოციალურ რეალობაში, რომელსაც საფუძვლად უდევს სოციალური მნიშვნელობათა წარმოშობილი განსხვავებები, რომლებიც ლატენტურად წარმოქმნიან სოციალური მარგინალიზაციის პროცესს.
მარგინალიზაცია არის ადამიანების განდევნის პროცესი ნაცნობი სოციალური და კულტურული გარემოდან, რის შედეგადაც ისინი აღმოჩნდებიან შუალედურ, სასაზღვრო მდგომარეობაში.
მარგინალები გამოირჩევიან კულტურული ჰიბრიდულობით: ისინი ცხოვრობენ ჩვენს მახლობლად, მაგრამ უმუშევარის და უსახლკაროთა სტატუსი მათ „განსხვავებულს“ ხდის.
რა თქმა უნდა, შუტცის ფენომენოლოგიური სოციოლოგია არ შემოიფარგლება სამხედრო მოსამსახურეების, ემიგრანტების, მოგზაურებისა თუ უცხოელების ქცევის დიაგნოსტიკით. მისი თეორიულ-მეთოდოლოგიური ინსტრუმენტები შეიძლება გამოყენებულ იქნას უფრო მასშტაბური კვლევებისთვის. ახლა რუსეთში მიმდინარეობს ახალი სოციალური ჯგუფების ჩამოყალიბების სწრაფი პროცესი, რომელთაგან თითოეულს აქვს საკუთარი ცოდნა სოციალური რეალობის შესახებ, რომლებიც ზოგჯერ ერთმანეთთან შეუთავსებელია. მრავალჯერადი „ჩვენ“-ის და „ისინი“-ს ეს შეუთავსებლობა წარმოადგენს ამჟამინდელ სოციალურ რეალობას [6].
ფენომენოლოგიური პარადიგმა ასევე იძლევა იმის დიაგნოსტირების საშუალებას, როგორ ახდენენ სხვადასხვა სოციალური ჯგუფების წარმომადგენლები ობიექტებისა და მოვლენების ინტერპრეტაციას მათი ცოდნის პრიზმის საშუალებით, რა პოტენციურ სოციალურ ქმედებებს იწვევს სოციალური რეალობის მრავალი სახის შეუთავსებლობა, როგორ განსაზღვრავენ თავად ადამიანები თავისი სოციალიზაციიდან, არსებული სოციოკულტურული ფასეულობებიდან გამომდინარე საკუთარი ქონებრივი მდგომარეობის, სოციალურად პრესტიჟული სტატუსებისადმი და მთლიანობაში სოციალური მდგომარეობის მიმართ დამოკიდებულებას.
ცოდნისა და სოციალური მნიშვნელოვნების აშკარა და ლატენტური კონფლიქტები გამოიხატება იმ შემთხვევაში, როდესაც უცხო ადამიანი ცდილობს იმ სოციალური ჯგუფის კულტურული ნიმუშების სოციალური მნიშვნელობის ინტერპრეტაციას, რომელსაც იგი უახლოვდება. შუტცის თქმით, უცხოსთვის მთავარი კრიტერიუმია მასპინძელი ჯგუფის წევრებთან სოციალიზაციის წარსული გამოცდილების არარსებობა.
უცხო ადამიანი არის ინდივიდი, რომელიც ცდილობს მიაღწიოს მუდმივ აღიარებას ან სულ მცირე საკუთარი თავისადმი ტოლერანტულ დამოკიდებულებას იმ ჯგუფის მხრიდან, რომელსაც იგი უახლოვდება.
უცხოა ის ადამიანი, „რომელიც ეჭვქვეშ აყენებს თითქმის ყველაფერს, რაც ჯგუფის წევრებს, რომლებსაც ის უახლოვდება, უეჭველად ეჩვენება ... საუკეთესო შემთხვევაში, იგი შეიძლება მზად იყოს და შეძლოს ახალ ჯგუფთან გაიზიაროს ცოცხალი და უშუალო ურთიერთობისას საერთო აწმყო და მომავალი, მაგრამ ნებისმიერ ვითარებაში იგი ამოღებულია წარსულის ანალოგიური საერთო განცდიდან. მასპინძელი ჯგუფის თვალსაზრისით, ის არის ადამიანი, რომელსაც არ აქვს ისტორია“ [7]. ასეთ ადამიანს აუცილებლად წარმოექმნება ცოდნის და სოციალურ მნიშვნელობათა კონფლიქტი მიმღები ჯგუფის წარმომადგენლებთან, ხოლო სოციოლოგი დიაგნოზს უსვამს მათ მიზეზს: „უცხო ადამიანი ბუნებრივად იწყებს ახალი სოციალური გარემოს ინტერპრეტაციას მისი ჩვეული აზროვნების კატეგორიებში… უცხო ადამიანს ადანაშაულებენ უბადურობაში, რადგან ის უარს ამბობს აღიაროს, რომ კულტურული ნიმუში აძლევს მას თავშესაფარს და დაცვას. მაგრამ ამ ადამიანებს არ ესმის, რომ უცხო ადამიანი, რომელიც გარდამავალ მდგომარეობაში იმყოფება, საერთოდ არ აღიქვამს ამ ნიმუშს, როგორც თავშესაფარს, რომელიც აძლევს მას დაცვას; მისთვის ეს არის ლაბირინთი, რომელშიც მან დაკარგა ორიენტაციის ყვეკა გრძნობა“ [8].
ნუთუ ჩვენ ყოველდღიურად არ ვაწყდებით იმას, რომ ვინმე ამბობს და მოქმედებს, გამომდინარე კონკრეტული „ჩვენ“-ს მისი კუთვნილებიდან. ინდივიდების ცნობიერებაში დომინანტური სოციოკულტურული ფასეულობების ხასიათიდან გამომდინარე, ამგვარი დამოკიდებულება შეიძლება იყოს სხვადასხვა ელფერის: ანგარიშგასაწევი, მშიშარი, ქედმაღლური, მტრული. ასე, მაგალითად, არც თუ დიდი ხნის წინ, ყველა პრობლემაში დამნაშავედ თვლიდნენ „ბურჟუებს“.
სოციოლოგიური კვლევები აჩვენებს, რომ დღემდე ქვეყნის გარკვეულ სოციალურ ჯგუფებში მდიდარი ადამიანებისადმი - ბიზნესმენების, მეწარმეების, ფერმერებისადმი დამოკიდებულება რჩება არატოლერანტული. მაგრამ „ჩვენ“-ის და „ისინი“-ს ურთიერთობების ხასიათი, რა თქმა უნდა, თანდათან იცვლება სოციოკულტურული ფასეულობების შეცვლასთან ერთად: მასობრივი ცნობიერება თანდათან ეჩვევა იმას, რომ რუსეთის საზოგადოებაში იზრდება მდიდარი ადამიანების რაოდენობა. სოციოლოგიურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მდიდრების მიმართ ტოლერანტობის მაჩვენებლები მერყეობს ძირითადად რეფორმების მსვლელობისას საკუთარ ცხოვრებისეულ სიტუაციაში ცვლილებების თვითშეფასებიდან გამომდინარე. მათ შორის, ვინც მოგებული დარჩა, 35%-ს კარგი დამოკიდებულება აქვს მდიდრების რაოდენობის ზრდის მიმართ, ხოლო დამარცხებულთა შორის - მხოლოდ 4.5%. მდიდარი ადამიანების მიმართ ტოლერანტობის მაღალ დონეს დემონსტრირებენ მეწარმეები (26%), მოსწავლეები (19%), სამხედრო პერსონალი და სტუდენტები (15-16%), ჰუმანიტარული ინტელიგენცია (12%). ყველაზე დაბალს - ქალაქის პენსიონერები, მუშები, ინჟინრები და ტექნიკური მუშაკები, ვაჭრობაში მომუშავე ადამიანები და მოსამსახურეები (7%-ის დონეზე) [9].
იცვლება დამოკიდებულება მიგრანტთა მიმართაც. სოციოლოგიური კვლევის მონაცემები მიუთითებს იმაზე, რომ მოსახლეობის დიდი უმრავლესობა - 81% რუსები და სხვა ეროვნების რუსეთის მოქალაქეების 84% - ეთანხმებიან იმ განაცხადს, რომ „ძალადობა ეროვნებათშორის და რელიგიათაშორის დავებში მიუღებელია“. ამავე დროს, „რუსეთის მოქალაქეების მნიშვნელოვანი ნაწილი მზად არის აქტიური ქმედებებისთვის მათი ეთნიკური ინტერესების დასაცავად, მ.შ. ძალადობრივი ქმედებების ჩათვლით“ [10].
ფენომენოლოგების აზრით, მიუხედავად იმისა, რომ ობიექტური ფაქტორები გავლენას ახდენს კლასების და სოციალური ჯგუფების ფორმირებაზე, ინდივიდების სუბიექტური სოციალური თვითიდენტიფიკაცია მნიშვნელოვან როლს ასრულებს სოციალური მოქმედებების და ინტერესების, სოციალური ცხოვრების სტრატეგიების ჩამოყალიბებაში.
[1] ლ. შუტცი. სახლში დაბრუნებული//სოციოლოგიური კვლევები. 1995. № 2.გვ. 139.
[2] იქვე, გვ. 139.
[3] ანტიციპაცია (ფსიქოლ.) — მოვლენების განჭვრება, წინასწარ გამოცნობა.
[4] ლ. შუტცი. სახლში დაბრუნებული, გვ. 140.
[5] იქვე, გვ. 141.
[6] იხ.: ი. პოპოვა. მარგინალურიტმ. სოციოლოგიური ანალიზი. მოსკოვი: სოიუზი, გვ. 1996.
[7] ლ. შუტცი. უცხო: სოციალურ-ფსიქოლოგიური ნარკვევი//ლ. შუტცი. რჩეული: აზრით განათებული სამყარო. გვ. 539.
[8] ლ. შუტცი. უცხო: სოციალურ-ფსიქოლოგიური ნარკვევი. გვ. 539, 547.
[9] იხ.: ახალი რუსეთის მოქალაქეები: როგორ გრძნობენ თავს და რა საზოგადოებაში სურთ ცხოვრება?(1998—2004): ანალიტიკური მოხსენება. მოსკოვი: აირო-ХХ, 2005. გვ. 63.
[10] რუსული საზოგადოება და დროის გამოწვევები. წიგნი 1/მ.კ. გორშკოვი [და სხვ.]: მ.კ. გორშკოვის და ვ.ვ. პეტუხოვის რედაქციით. რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის სოციოლოგიის ინსტიტუტი. მოსკოვი: ვეს მირ, 2015. გვ. 211.
Amrita is repeatedly referred to as the drink of the devas (divine, Divinity, Goddess) which grants the Gods immortality. Despite this the nectar does not offer true immortality. Instead, by partaking in the nectar, the Gods were able to attain a higher level of knowledge and power.
The name in Sanskrit for female ejaculation is known as Amrita which means divine nectar. In Tantra it is known as ”Kalas”. Amrita is Divine liquid energy. Anyone can “ejaculate,” or “squirt,” but the goddess within women releases her amrita. Having an orgasm is not considered the same thing as releasing Amrita. Amrita (female ejuculation) comes out of the uretha, which is the same place urine comes out of, so more often than not the feeling can be confused by a women as a feeling that she has to pee. If the release of Amrita is a new experience for her, it takes a new and higher level of trust and understanding for a women to feel comfortable enough with herself, and her partner to be able release in this manner.
Amrita is consider the nectar of the Gods. There are stories that come from ancient Tantra and the holy books, along with the vast material on the subject of sacred sexuality which support this. Sexual energy is used to manifest new life, it’s the energy that brings unborn souls into the physical world. There is a tremendous amount of untapped energy that is misunderstood by the vast majority of the world. The true divine nature of these sacred waters were understood by Ancient Alchemist/Masterminds and have been used to manifest desired results and unite the Divine God and Goddess within. -Magnetic Kundalini
Амрита, Амрит или Амата - это санскритское слово, которое буквально означает «бессмертие» и часто упоминается в текстах как Божественный нектар. «Амита» этимологически связана с греческой амброзией и имеет то же значение. Амрита неоднократно упоминается как напиток дэв (божественный, божественный, богиня), который дарует богам бессмертие. Несмотря на это, нектар не предлагает истинного бессмертия. Вместо этого, участвуя в нектаре, боги смогли достичь более высокого уровня знаний и силы. Название на санскрите для женского семяизвержения известно как Амрита, что означает божественный нектар. В Тантре это известно как «Калас». Амрита - это Божественная жидкая энергия. Любой может «эякулировать» или «впрыскивать», но богиня внутри женщины освобождает свою амриту. Оргазм не считается тем же, что и освобождение Амриты. Амрита (женское семяизвержение) выходит из мочеиспускательного канала, то есть из того же места, откуда выходит моча, поэтому чаще всего женщина может спутать это чувство с чувством, что она должна мочиться. Если освобождение Амриты - это новый опыт для нее, женщинам требуется новый и более высокий уровень доверия и понимания, чтобы чувствовать себя достаточно комфортно с собой и своим партнером, чтобы иметь возможность освободиться таким образом. Амрита считается нектаром богов. Есть истории из древней Тантры и священных книг, а также обширный материал на тему священной сексуальности, подтверждающий это. Сексуальная энергия используется для проявления новой жизни, это энергия, которая приносит нерожденные души в физический мир. Существует огромное количество неиспользованной энергии, которая неправильно понята подавляющим большинством мира. Истинная божественная природа этих священных вод была понята Древним Алхимиком / Повелителями Разума и использовалась, чтобы проявить желаемые результаты и объединить Божественного Бога и Богиню внутри. -Магнитная кундалини
https://psy-minds.com/amrita/
https://www.mobihealthnews.com/news/north-america/mindlessness-new-mindfulness-lessons-brain-science-how-change-behaviors
The more u strive for perfection
the more insecure u feel
Western university psychology got turned into AI because they could not see they were studying their own projections (simulation)
If you are me and I am you,
What is this separation between you and me?
We are the light of God, we are God‛s mirror.
So why do we struggle with ourselves and with one another?
~ Jalaluddin Rumi
“You cannot hide love
Love will get on its way
To the heart of someone you love
Far or near, it goes home
To where it belongs
To the heart of lovers”
– RUMI
“I’m in love!
Your advice, what are they?
Love has poisoned me!
Your remedies, what are they?
I hear them shout: “fast, Bind him feet!”
But if my heart that has gone mad!
Those strings on my feet
What is the point?
“Love is not an emotion, it’s your very existence”
«Быть знаменитым некрасиво.
Но это подымает ввысь...»
Любовь придает благородство даже и тем, которым природа отказала в нем.“ — Уильям Шекспир
Источник: https://ru.citaty.net/tsitaty/628451-uiliam-shekspir-liubov-pridaet-blagorodstvo-dazhe-i-tem-kotorym-pr/
бить — значит желать другому того, что считаешь за благо, и желать притом не ради себя, но ради того, кого любишь, и стараться по возможности доставить ему это благо.Аристотель
Любовь — единственная страсть, не признающая ни прошлого, ни будущего.О. Бальзак
Любовь — это удивительный фальшивомонетчик, постоянно превращающий не только медяки в золото, но нередко и золото в медяки.О. Бальзак
Любовь соединяет в себе все добрые качества человека.О. Бальзак
Пенять жизнь и полюбить ее в другом существе — в этом задача человека и в этом его талант: и каждый может посвятить себя полностью только одному человеку.А. Барбюс
В юности человека самое мимолетное чувство и все наслаждения любви должны быть эстетичны, чтоб не быть безнравственными.В. Г. Белинский
любовь облагораживает где нет благородства нет любви нет истин
https://cyberleninka.ru/article/n/metafizika-serdechnoy-lyubvi-s-l-frank-i-i-a-ilin
https://www.romanticcollection.ru/lovestory/story/citaty-pro-lyubov-velikih-lyudey.html
https://ppt-online.org/480514
https://pda.litres.ru/uriy-mihaylovich-niz/dvizhuschaya-sila-i-istochnik-razvitiya-cheloveka-i-e/chitat-onlayn/
https://nevolia.ru/mihaill07/2010/12/23/lyubov-k-zeku-oblagorazhivaet
Настоящая любовь облагораживает. Человек стремится быть лучше, добрей, он сам счастлив и хочет чтоб все вокруг были счастливы. Он не завидует, не злорадствует.... И вот когда человек женат счастливо, у него даже ребёнок есть, при этом он злобный, пытается повысить самооценку оскорбив кого то, уприкает других людей в ошибках (а как говорится ели вы не делали ошибок значит вы не жили) разве такой человек может быть счастлив в любви? Мне кажется он называет устроенную комфортную бытовуху в виде жены кухарки и бесплатных секс услыг любовью.. а настоящего чувства пока не встретил... зато тыкает в окружающих одиноких людей палзем и называет всех дураками, типо "сотрите как надо"
в общем единственное средство проверить человека на присутствие любви, это оценить его благородство Кто со мной не согласен
https://lit.ukrtvory.ru/sila-lyubvi-sposobnaya-pobedit-dazhe-smert-po-tragedii-u-shekspira-romeo-i-dzhuletta-1/
https://anchiktigra.livejournal.com/2083154.html
Нас Тишина роднит с Тобой
Ты - там, в глубокой Тишине
И ни стенаньем, ни мольбой
Ее нельзя нарушить мне.
Над нами только неба гладь
И в нем - туманная стезя
Как рвется сердце закричать
И разрыдаться, а нельзя
Пусть будет в Тишине ответ на все вопросы
Пусть будет Тишина в ответ на вечный шум
Пусть ширится Душа,
Как звезд полночных россыпь
Пусть стынет и молчит оцепеневший ум
Я знаю, Божий взгляд пересечет все вихри
Есть Тишина мощней,
Чем волн морских прибой.
И если я сама, как Ты, сейчас затихну,
То в этой Тишине мы встретимся с Тобой
Зинаида Миркина
Словарь трактует жалость и сострадание как синонимы, и мы также часто употребляем оба эти слова в сходном контексте. И это порождает глубокое недопонимание и путаницу. Жалость обусловлена определенными возникающими обстоятельствами, тогда как сострадание является результатом вашего душевного состояния. Между жалостью и состраданием существует фундаментальное различие.
Сострадание распространяется из сердца сострадающего человека, даже если он пребывает в одиночестве и никого нет рядом. Оно никак не связано с внешними обстоятельствами. Сострадающий человек подобен цветку, цветущему в одиночестве - несмотря ни на что, он будет все равно наполнять пространство ароматом. Ему нет дела до прохожих. Аромату цветка неважно, есть ли рядом хоть кто-нибудь. Даже если поблизости не будет ни одного живого существа - аромат будет пронизывать все вокруг. Внутреннее самоосознание является фонтаном сострадания. Сострадание появляется в результате эволюции сердца, в результате душевной трансформации.
Жалость же свойственна тем людям, в сердце которых нет сострадания. Она рождается под давлением обстоятельств. Например, чувство, охватывающее вас при виде нищего на улице - называется жалостью, но это не сострадание. Жалость усиливает человеческое эго, тогда как сострадание его растворяет. Сострадание возникает лишь в том, кто избавился уже от эго. А жалость - это способ подпитки эго. Если вы заглянете глубоко внутрь себя в те моменты, когда совершаете подаяние - когда при виде нищего в вас поднимается жалость, когда вы получаете удовольствие, выступая в роли дающего - то услышите шепчущий голос своего эго, говорящего о том, что вы благодетель. Вот таким образом жалость усиливает эго...
Тонкие и трепетные, научившиеся жить в мире, где чувствительность постоянно ранится и причиняет боль.
В детстве нам приходилось отключать свои нежные настройки, чтобы выжить, пытаясь найти свое место в человечьей стае.
Но приходит время, когда мы востребуем свою уникальность, и чувствительность становится нашим радаром, нашим способом исследовать себя и мир.
Когда- то мой Мастер передала мне ключ: пульт управления чувствительностью в твоих руках. И я начала учиться менять настройки там, где раньше было невыносимо.
Внимание, осознанность и телесность - вот три прохода, через которые мы двигаемся, поддерживая себя, говоря "да" тому, что происходит, как раскрывается тело и пространство.
Каждая сессия мнуш - это путешествие к обновленной себе и присвоение своего права чувствовать, проживать и интегрировать то, что приходит.
Так красиво замедляется дыхание и речь, в движениях становится больше текучести, в голове яснеет, ум стихает, слышнее голос Души.
Дорогие чувствительные и тонкие, зову вас позаботиться о себе и добавить устойчивости и надежности в вашу жизнь
Я в Москве еще месяц, возьму 4-5 человек
Откликайтесь!
фото Андрей Нарчук
https://etherealashley.wordpress.com/2016/09/12/amrita-the-sacred-nectar-of-a-good-woman/
http://www.ecstatic-awakenings.com/479/
https://www.healingamrita.com/awakening-the-divine-feminine/
https://www.salon.com/2020/02/08/why-im-sick-of-woke-culture/?fbclid=IwAR3qMumCRKk_qyEpZyvYM6B4LFl0_z1Kd9VHFFVF4oxkFKBPHXqm_sk8oJc
https://yogakinisis.wordpress.com/2013/05/14/amrita-ambrosia-the-nectar-of-immortality/
https://www.shrisanatana.co/2019/08/hinduism-introduction-core-ideas-of.html
https://www.springer.com/gp/book/9783319674063
https://www.slideshare.net/comandantejacoba/modern-sex-magick
https://www.psychologytoday.com/ie/blog/lying-the-philosophers-couch/201607/sex-freak-nature
https://www.questia.com/magazine/1G1-90164080/i-d-rather-have-sex-than-gender-last-word
https://www.themandarin.com.au/83991-what-is-gender-x/
https://www.mentorpath.com/the-neuroscience-of-reverse-truths/
http://thekundaliniprocess.blogspot.com/2009/12/responses-to-questions-about-cerebro.html?m=1
🔧 Древний обряд сегодня. Сила процедуры прощения
У наших языческих предков обряд прощения имел более глубокое значение, чем сегодня. Даже в психотерапии прощение рассматривается, чаще всего, как инструмент эмоциональной разрядки, в то время как культ предков, господствовавший в праславянских общинах, видел в прижизненном прощении, ни много ни мало, процедуру посмертного обустройства собственной души. Многие из нас интуитивно следуют этим представлениям, например, когда отказывают в прощении злейшему врагу. Внутренний голос подсказывает, что таким образом мы обрекаем себя на что-то сильно нехорошее. В общем, прощение - это насколько загадочная, настолько же и мощная вещь, которую обязательно следует применять в "экологических" целях. Поэтому я хочу предложить одно упражнение, которое позволит почувствовать силу этого феномена. Возьмите тетрадь, ручку и представьте себе, например, свою маму. Напишите 40 пунктов того, что вы ей прощаете. Писать надо просто и открыто: « Я (имя) прощаю свою маму за то, что она…» и т.д. Сложностей не будет, так как рука сама будет летать по листу. Более того, вы сильно удивитесь тому, что именно она будет писать. Пишите по 40 пунктов каждый день, не боясь повториться, и через четыре дня почувствуете облегчение. После этого проделайте тоже самое, но только, наоборот, испрашивая прощения у того же человека: «Я (имя) прошу прощения у тебя, мама, за то, что я…» и т.д. Пройдя оба цикла "переписки" с привязанным к вам образом, вы получите сильнейшие по красоте ощущения, как если бы прошли дорогостоящий курс психологической реабилитации в немецкой клинике. Объяснять механизм не буду, потому что это не интересно, да и не важно. Главное, что этот способ терапии действует.
#психотравма #гипноанализ #classicalhypnosis
http://xn----ctbsbazhbctieai.ru-an.info/%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B8/%D0%BF%D0%B0%D1%80%D0%B0%D0%B7%D0%B8%D1%82%D1%8B-%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%B0%D1%82%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D0%BE-%D0%B4%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%8E%D1%82-%D0%BD%D0%B5%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D0%B5%D0%B9-%D0%B8%D0%B7-%D0%BD%D0%B0%D1%88%D0%B8%D1%85-%D0%B4%D0%B5%D1%82%D0%B5%D0%B9/
ლამპრობა გურიაშიც ცოდნიათ?! "15 თებერვლის ღამეს ბავშვობაში ძლიან ველოდებოდით. ეს ღამე განსაკუთრებული ღამეა გურიაში, გურულები ლამპარს ანთებენ და ამ რიტუალს ჩვეულებრივად ლამპრობას ვეძახით. ბაბუა დილიდან ჩაალბობდა ნავთიან გობში საგანგებოდ ამ დღისთვის გადანახულ, მსხვილ ნაგულებს, აკაციის გრძელ ღჯას კანს გააცლიდა და ნავთით გაჟღენთილ ნაგულებს თავბოლოშექცევით , მჭიდროდ, რამდენიმე წყებად მიამაგრებდა სარზე. ძალიან ველოდით დაბნელებას, და თუ კი ფერდებზე შეფენილი ეზოებიდან, რომელიმე მეზობელი დაგვასწრებდა ანთებას, ბაბუას მოსვენებას არ ვაძლევდით. ბაბუა დინჯად გამოიტანდა ლამპარს აანთებდა, ეზოს გადაღმა გადმოგვიყვანდა და აგუზგუზებულ სარს თოვლში ჩაარჭობდა, საზღვარი არ ქონდა ჩვენს სიხარულს… ვიჭაჭებოდით და ბოლო ხმაზე ვყვიროდით, ლამპარი, ალური კუდიანებსა.. ლამპარიიიიიი.. ოჯახი არ დარჩებოდა გურიაში, ვინც ლამპარს არ აანთებდა. ბავშვიანი ოჯახები განსაკუთრებით მოინდომებდნენ, მოხუცები მოკრძალებულ და მგლოვიარე ოჯახი არ შეიმჩნევდა და არ გამოიტანდა ლამპარს. ბებიას ჯეროდა, რომ ჭინკები, ეშმაკები და უჟმურები, რომლებიც ღელეებში და ღარდებში ცხოვრობდნენ ამ ღამეს სოფელ, სოფელ დადიან და “თუ დეინახეს, რომე არ ანთია ცეხლი, მეივლიენ და დაბუდდებიენ შინ. ჩვენი მტრისას და დამაწყევარისას დაბუდდა უხილავი. თუ დეინახავს ცეცხლს გეიარს და წავა ნენა, დაბრუნდება მის ღარდაში…” ზოგჯერ ბაბუა ზაფხულიდან გადანახულ შამბალას ქერხებს გაურევდა ნაგულებში, ასეთი ლამპარი ნაპერწკლებს ისვრის და ოიიიი ამ ნაპერწკლების საშინლად ეშინიათ თურმე ჭინკებს. თუ ვინმე ძველ რეზინის ჩექმას ან კალოშს დაწვავდა ჭინკების დასაფრთხობად ბრაზობდა ბაბუა ” ააქოთეს, წაპილწეს აქოურობაო”… მინელდებოდა ლამპარი და ჩვენ გულდაწყვეტილი ვბრუნდებოდით შინ, რომ ეს ნანატრი ამბავი ასე უცბად მორჩა. ბებია გახურებულ ბუხარს დაგვახვედრებდა, კეცს არეკავდა, მზისფერ ჭადს შქერის ფოთოლს გააცლიდა, დერგიდან აგვისტოს ყველს ამოიღებდა, კუხე პამიდორის თხილიან მჟავეს დიდი ჯამით დადგამდა და გვავახშმებდა. მერე ფეხებს დაგვითბილავდნენ, სველი პირსახოცით ლამპრობის მურს გაგვაცლიდნენ სახიდან და გახამებულ ლოგინებში ჩაგვაწვენდნენ. შუბლზე გვაკოცებდნენ და დაგლოცავდნენ. ” ვეფერი დაგაკლოს ეშმაკმა და უხილავმა ნენა, შუუმჩეველი დარჩით წრომანდელ წელს უჟმურიზა და ჭინკიზა, გამიხაროს და გამიძლიეროს თქვენი თავი გამჩენელმა…ალური კუდიანებს” ვიწექით და გვჯეროდა, რომ ვეფერი ვერ მოგერევა წელს… არვიცი, მართლა არვიცი მაგრამ ვიცი ერთი, რომ ლამპრობა სანამ ვარ სულ ასე ტბილად მემახსოვრება. ნეტა წელს თუ დაანთეს ლამპარი გურიაში..." #გარდენიასისტორიები ზურა შევარდნაძე
В удивительное время мы живем- скорость перемен растет день ото дня ( если мы готовы это замечать). Многие задачи, занимавшие ранее годы, сейчас могут решаться легко и скоро (при условии, что наши ментальные настройки это допускают) Это касается не только событийного ряда. Меняются наши тела, и любящее внимание к ним, забота, становятся лучшим целителем. Я давно уже не болею во время сезонных "эпидемий", и все короче перезагрузочные паузы. Очень ясная уверенность - "я здорова" поддерживается наслаждением и благодарностью телу и на уровне ощущений и на уровне мыслей. Даже в периоды высоких нагрузок и напряжений, я вижу, что не проваливаюсь и сохраняю физическую расслабленность. Многолетнее вложение в поддержание этого состояния дает свои плоды. И это не только еженедельные мнуши, раз в 2-3 недели поход к доверенным, проверенным спецам, но и ментальная гигиена, наблюдение и выбор - какие мысли я думаю, и хочу ли думать то, что думаю. Расслабление начинается здесь. Если мне нужно "быть увиденной" другим - первое и главное требование: вибрационный отклик и резонанс, его контакт с моим Внутренним Целителем, иначе пустая трата времени и денег. До смешного - если я вдруг решаю пойти к новому специалисту - мы не можем встретиться, или если умом продавлю ситуацию - возвращаюсь разочарованной, при всем моем базовом доверии. Тело не обманешь, оно требует тех, кого любит, с кем безопасно и ресурсно на всех уровнях. Очень благодарна тем, кто приходит ко мне на сессии, слушая себя. Тогда возможны чудеса, и качественные изменения не заставляют себя долго ждать. За время практики сложилось понимание, какие подходы я интуитивно и сознательно использую: - осознанное прикосновение, дыхание, звучание, внимание; - отражаю ваш исцеленный образ сразу, тот, к которому вы направляетесь; - настраиваюсь на ваши истинные запросы, осознаваемые или нет; - верю в вас и ваши уникальные возможности; - мы взаимодействуем. да, я для вас, но вы участвуете активно ( просто релакснуть не удастся, но уйдете отдохнувшим и в большем ресурсе - факт); - выберете ли вы одну встречу или несколько, с вами останутся ключи, помогающие самостоятельно поддерживать себя и творить наилучшую для себя реальность Главный секрет успеха - резонанс и доверие, остальное случается само. Слушайте себя и откликайтесь
https://telegra.ph/Uspeh-veka-Razvedki-SSHA-i-FRG-tajno-kupili-krupnejshego-proizvoditelya-shifrovalnogo-oborudovaniya-chitali-sekretnuyu-perepisku-02-13
ფრანგმა ნეიროფსიქოლოგმა მიშელ დემურჟმა შარშან ზაფხულს გამოსცა წიგნი„ეკრანული იდიოტების ქარხანა".ეს წიგნი გახდა ბესტსელერი სადაც მან ასახა ცნობილი რეალური ფაქტი: რომ ეკრანების მუდმივი გამოყენება ბავშვებში იწვევს ინტელექტის IQ დაქვეითებას. კვლევები ჩატარდა 6 წლამდე ასაკის ბავშვებთან,რომლებიც ეკრანებთან დღეში 10-15 წთ ს ატარებდნენ, განვითარებაზე უარყოფითი შედეგები აღენიშნებოდათ. უარყოფითი შედეგებია :დაგვიანებული მეტყველება, მეხსიერების, კონცენტრირებისა და მოტორიკის პრობლემები,ძილის დარღვევა, აზროვნების,წარმოსახვის დაქვეითება და სხვადასხვა ემოციური დარღვევები (დეპრესია,აგრესიულობა და ადდიქცია-დამოკიდებულებები). კვლევები ასევე ცხადყოფს რომ 2000-იანი წლებიდან განვითარებულ ქვეყნებშიც (ფინეთში,ნორვეგიაში) ახალგაზრდების საშუალო ინტელექტი თანდათანობით მცირდება.1999 წლიდან 2009 წლამდე, ფრანგთა საშუალო ინტელექტის კოეფიციენტი კი 3.8 შემცირდა. 6 წლამდე ბავშვებთან მეტყველებისა და გონებრივი შესაძლებლობების განვითარება ცოცხალი კომუნიკაციის პროცესზეა დამოკიდებული, "ენის" განვითარება ხდება ბავშვთან საუბრის დროს და ის დამოკიდებულია "მიღებული" სიტყვების რაოდენობაზე,ამიტომ ბავშვისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ადამიანებთან კომუნიკაცია.ამ დროს ტვინი ინფორმაციას განსხვავებულად ამუშავებს(მაგ.ერთ სიტყვას სწავლობს 3ჯერ მოსმენით, ხოლო ეკრანიდან კი 36 ჯერ სჭირდება) როდესაც სახლში ყველა ეკრანი გამორთულია,ბავშვი საათში ისმენს ათასამდე სიტყვას, ეკრანთან ჯდომის დროს კი 100-150 სიტყვას. კომპიუტერული თამაშების,ეკრანის უკონტროლო გამოყენება ავითარებს დამოკიდებულ ქცევას,რადგან ტვინი გამოყოფს ნეორომედიატორ-დოფამინს,რომელიც ხსნის სტრესს და ტკივილს.ეკრანის გამორთვისას დოფამინის დონე სწრაფად ეცემა,რაც იწვევს ტკივილის განცდას.ბავშვებში დოფამინის მკვეთრი დაწევის გამოხატულებაა გაღიზიანება,ბრაზი, ტირილი უკონტროლო ქცევა.ეკრანდამოკიდებულ ბავშვებს უჭირთ კონცენტრირება, კომუნიკაცია,სოციალური ურთიერთობები და სხვა გონებრივი ძალისხმევა. მიშელ დემურჟი წერს რომ 6 წლამდე ასაკის ბავშვებს არ უნდა ჰქონდეთ სმარტფონებსა და პლანშეტებზე წვდომა.უმცროსი სასკოლო ასაკის ბავშვებისთვის რეკომენდირებულია დღეში ნახევარ საათამდე,ხოლო უფროსი სასკოლო ასაკის ბავშვებისთვის - მაქსიმუმ ერთი საათი. გადარჩენისთვის აუცილებელია ციფრულ ჰიგიენაზე ზრუნვა.
https://medium.com/remote-viewing-community-magazine/the-cia-confirms-psychokinesis-is-real-zhang-baoshengs-remarkable-demonstration-d1460e0ce3ea?_branch_match_id=759148672929035753
http://www.kara-murza.ru/books/manipul/manipul_content.htm
http://txtlib.ru/POLITOLOG/karamurza
https://hbr-russia.ru/management/prinyatie-resheniy/a15750
https://cyberleninka.ru/article/n/muki-rozhdeniya-chelovecheskogo-razuma-ot-stada-k-obschestvu/viewer
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised