ფსიქიკის სიბრძნე. სიღრმისეული ფსიქოლოგია ნეირომეცნიერების ეპოქაში ავტორი: ჟინეტ პარისი

 https://www.litres.ru/zhinett-paris/mudrost-psihiki-glubinnaya-psihologiya-v-vek-neyronauk/chitat-onlayn/

 ფსიქიკის სიბრძნე. სიღრმისეული ფსიქოლოგია ნეირომეცნიერების ეპოქაში

ავტორი: ჟინეტ პარისი 

ამ წიგნს ვუძღვნი ლორი პაის, დრუსცილა ფრენჩსა და დენიზ ბილოდოს, რომელთა მეშვეობითაც გავიგე, რომ მეგობრობა არანაკლებ ძლიერი წამალია, ვიდრე სიყვარული.

Ginette Paris

WISDOM OF THE PSYCHE

Depth Psychology after Neuroscience

ინგლისურიდან თარგმნა ე.ა. პეროვამ ს.ლ. კაჩკანოვას მონაწილეობით

ISBN 978-0-415-43777-6 (англ.)

© Ginette Paris, 2007 All Rights Reserved Authorised translation from the English language edition published by Routledge, a member of the Taylor & Francis Group Routledge

Taylor & Francis Group

London – New York

რუსული გამოცემის წინასიტყვაობა

მე ცოცხლად შემომრჩა მოგონება იმის შესახებ, რომ ერთ დღეს, როცა თორმეტი წლის ვიყავი, ჩვენი ისტორიის მასწავლებელი გაბრაზდა მისი მოსწავლეების უცოდინრობის გამო. მან გვთხოვა წერილობით გვეპასუხა კითხვაზე, ვინ იხსნა მსოფლიო ფაშისტური ჭირისგან. ყველამ, როგორც ერთმა დაწერა: „ამერიკელებმა!“

 „რა ვუყო ამ უმეცრების კომპანიას?!“ - წამოიძახა მან და ისე გვიყურებდა, თითქოს კატასტროფის მომსწრე ყოფილიყო. „თქვენ ყველანი ცდებით, რუსებმა დაამარცხეს ნაცისტები, რუსებმა და არა ამერიკელებმა, გესმით? სწორედ რუსებმა გადაიხადეს ტრაგიკული ფასი ჰიტლერზე გამარჯვებისთვის. რა თქმა უნდა, ამერიკელებმაც შეიტანეს წვლილი, მაგრამ ეს უმნიშვნელოა ნაცისტების წინააღმდეგ ბრძოლაში დაღუპული მილიონობით ადამიანის სიცოცხლესთან შედარებით. ჩვენ დიდად ვართ ვალში რუსი ხალხის გამბედაობის, ურყევებისა და სიძლიერის წინაშე. ისტორია ყველაფერს თავის ადგილზე დააყენებს, დაიმახსოვრეთ ჩემი სიტყვები!“ მას შემდეგ მე ვაკვირდები ისტორია როგორ უხალისოდ „აყენებს ყველაფერს თავის ადგილზე“ იმას, რაც ეხებოდა რუსეთის დამსახურებას, და ძალიან ვნერვიულობდი, რადგან აღფრთოვანებული ვიყავი ჩემი ისტორიის მასწავლებელით და ვენდობოდი მას. მე მივედი დასკვნამდე, რომ ის მართალი იყო, მაგრამ ისტორიას მეტი დრო სჭირდებოდა, რომ ყველაფერი თავის ადგილზე დაეყენებინა, და საბოლოოდ ასეც მოხდა.

გაცილებით მოგვიანებით, როცა უკვე სტუდენტი ვიყავი და სოციალურ ფსიქოლოგიას ვსწავლობდი, გვთხოვეს, დაგვეწერა ნაშრომი, რომელშიც პოლიტიკური კონფლიქტი ისე უნდა გაგვეანალიზებინა, თითქოს ის ფსიქოლოგიური იყო. ჩემი ნაშრომი მიეძღვნა ნაცისტების მიერ რუსი ხალხის მასობრივი განადგურების ტრავმულ ასპექტს. ჩემი ნაშრომის მთავარი იდეა იყო იმის მტკიცება, რომ ასეთი ტრავმა მოითხოვდა რადიკალურ გადაწყვეტას მთელი კულტურის მილიტარიზაციის სახით. მე ვამტკიცებდი, რომ თუ ადამიანს მეტროში ხულიგნები დაესხნენ თავს, მაშინ ამ ადამიანს გაუჩნდება იარაღის შეძენის სურვილი, რათა თავიდან აიცილოს მორიგი თავდასხმა. მე ხაზგასმით აღვნიშნე, რომ საპასუხო ქმედება ჯანსაღი რეაქციაა. მე დაჟინებით ვამტკიცებდი, რომ ფაშისტური აგრესიამ საშინელებათა განცდა შექმნა და რომ ამერიკელებმა ბოლომდე ვერ გაიგეს ამ საშინელებათა სიღრმე, რადგან მათ ასეთი მსხვერპლი არ განიცადეს. მე დავასრულე ჩემი ნაშრომი იმის მტკიცებით, რომ რუსეთის სამხედრო გაძლიერება იყო თავდაცვითი რეაქცია და რომ ამერიკელთა შიში საბჭოთა აგრესიის მიმართ „ცივი“ ომის გაჩაღებისას იყო მათი იმპერიალისტური მისწრაფებების მცდარი ინტერპრეტაციის და პროექციის შედეგი. როგორც მიხვდით, მასწავლებელმა ამ სამუშაოსთვის ჩათვლა არ დამიწირება იმ მოტივით, რომ საკმარისად ობიექტური არ ვიყავი და კონფლიქტის ერთ-ერთი მხარე დავიკავე, რაც ფსიქოლოგისთვის დაუშვებელია.

მე ნამდვილად ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ ჩემი ისტორიის მასწავლებელი მართალი იყო. ცივი ომის დასრულება ჩემთვის ნამდვილი პირადი განთავისუფლება იყო: ვგრძნობდი, რომ სამართლიანობამ საბოლოოდ გაიმარჯვა. მე დიდი ხანია ვგრძნობდი, რომ დაპირისპირება, რამაც გამოიწვია ცივი ომი, იყო აბსურდული და არასწორი; მის უკან იდგა ჯიუტი უარი იმის დანახვაზე, თუ რამდენად ბევრი საერთო ღირებულება აქვთ დასავლეთს და რუსეთს, რაც დაკავშირებულია მეცნიერების, ტექნიკის, ხელოვნების, ლიტერატურის, ფილოსოფიის (კერძოდ, რელიგიისადმი კრიტიკული დამოკიდებულებასთან) და, რა თქმა უნდა, ფსიქოლოგიის მიღწევებთან. 

ჩემთვის დიდი პატივია, რომ ჩემი წიგნი „ფსიქიკის სიბრძნე“ ხელმისაწვდომი იქნება რუსი მკითხველისთვის, და იმედი მაქვს, რომ ეს თარგმანი კიდევ ერთი მტკიცებულებაა ჩვენს შორის ღრმა კულტურულ დონეზე არსებული კავშირისა. იუნგიანური და პოსტიუნგიანური იდეები მხოლოდ დასავლეთიდან არ მოსულა. ნებისმიერი, ვისაც წაკითხული აქვს რუსული ლიტერატურა, იცის, რომ სიღრმისეული ფსიქოლოგიის მრავალი იდეა უკვე არსებობდა ორივე კულტურაში მანამდე, სანამ ისინი ХХ საუკუნის ფსიქოლოგიის ენაზე ითარგმნებოდა.

დღეს ჩვენ გვჭირდება განუწყვეტლივ ენის განახლება, რომლითაც ჩვენ ვაგრძელებთ ჩვენს მიმდინარე საუბარს სულის შესახებ. ვიმედოვნებ, რომ ჩემი წიგნი ხელს შეუწყობს ამ მეგობრულ საუბარს.