„ეს ცივილიზაციას გაანადგურებს“: ჩერნიგოვსკაია, პეტრანოვსკაია და Microsoft- ის სპეციალისტი ხელოვნური ინტელექტის შესახებ
გასულ შაბათ-კვირას სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ჩატარდა რეუნიონი - ყველა წლების და სპეციალობების უნივერსანტთა ზეიმი. მის ფარგლებში, Microsoft-ის ტექნოლოგიურმა ევანგელისტმა დიმიტრი სოშნიკოვმა, ფილოლოგიისა და ბიოლოგიის დოქტორმა ტატიანა ჩერნიგოვსკაიამ და ფსიქოლოგმა ლუდმილა პეტრანოვსკაიამ მონაწილეობა მიიღეს დისკუსიაში „ინტელექტი: ხელოვნური თუ ნამდვილი“. ჩვენ ჩავწერეთ ყველაზე საინტერესო ფრაგმენტები მათი საუბრიდან.
დმიტრი სოშნიკოვი: ჩვენ ახლა საინტერესო დროს ვცხოვრობთ, როდესაც ცვლილებების სიჩქარე ძალიან მაღალია. სულ რაღაც რამდენიმე წელიწადში სამყარო შეიძლება განსხვავებული გახდეს. ეს გვაგონებს XX საუკუნის დასაწყისს, როდესაც 1900 წელს ყველა ცხენით დადიოდა, შემდეგ კი მოულოდნელად ქუჩებში ავტომობილები გამოჩნდა. დღეს მიმდინარეობს ციფრული ტრანსფორმაცია, რათა პროცესები უფრო ეფექტური გახდეს და ხშირად ადამიანები პროგრამებმა შეცვალონ.
ტიპიური მაგალითია კომპანია „მაკდონალდსი“. მათ აქვთ „მაკ ავტოს“ ფანჯრები, რათა ადამიანებს მანქანაში მოემსახურონ. უკვე 10 წლის წინ მოიფიქრეს თანამშრომელის ფანჯრიდან ქოლ-ცენტრში, ინდოეთში გადაყვანა, რადგან ეს იაფი იყო. კლიენტი შეკვეთას აძლევს მიკროფონით, ოპერატორი იწყებს მის აკრეფას და შეკვეთა მზადდება. აღმოჩნდა, რომ ახლა კიდევ უფრო შორს შეიძლება წასვლა, საერთოდ ადამიანის თავიდან მოცილება, რადგან კომპიუტერი უკეთესად უმკლავდება ასეთ ამოცანებს. გამოდის, რომ ხელოვნური ინტელექტის საშიშროება იმაში კი არ არის, რომ ის ჩვენს ხელში ჩაგდებას ცდილობს, არამედ იმაში, რომ მას შეუძლია სამუშაო წაგვართვას. ყოველ შემთხვევაში, იგი განსხვავეული იქნება. საჭირო იქნება საქმიანობის ბევრად უფრო შემოქმედებითი მიმართულებების ძიება, ვიდრე „მაკდონალდსში“ ყოფნა და მეტყველების გამოცნობა. კარგია ეს თუ ცუდი, ეს განხილვის საკითხია.
მთლიანობაში უნდა გვესმოდეს, რომ ხელოვნური ინტელექტი ფართო მიმართულებაა, არსებობს სხვადასხვა მიდგომები. როდესაც XX საუკუნის შუა პერიოდში ამ სფეროს განვითარება დაიწყო, იგი ეხებოდა ადამიანის კომპიუტერით შეცვლის საკითხს. ამისათვის საჭირო იყო იმის შესწავლა, თუ ადამიანები როგორ ფიქრობენ, და შეეცადათ ამ პროცესის მოდელირება. შეიძლებოდა ტვინის სტრუქტურის რეპროდუცირების მცდელობა, მისი გაწვრთნა და ჩვენს დონემდე მიყვანა. დაახლოებით 2012 წლიდან დადგა ნეიროქსელების მიდგომის ეპოქა. ეს მოხდა იმის გამო, რომ უამრავი გამოთვლითი სიმძლავრე და მონაცემები ხელმისაწვდომი გახდა.
ახალ სამყაროში, სადაც კომპიუტერს შეუძლია თავად შეისწავლოს მრავალი ამოცანა, მნიშვნელოვან როლს მონაცემები ასრულებენ. თუ ადრე ნოუ-ჰაუ შეიძლებოდა ალგორითმებში განვითარებულიყო, ახლა ისინი საკმაოდ გვანან ერთმანეთს. ამიტომ, რა თქმა უნდა, დიდ კომპანიებს მნიშვნელოვანი უპირატესობა აქვთ ამ რბოლაში. მაგრამ ამავე დროს, ძალთა ბალანსი ასე ნაწილდება: კორპორაციები აწარმოებენ მზა სამშენებლო ბლოკებს, რომლის გამოყენებაც შესაძლებელია. მაგალითად, დასახულია სურათზე ადამიანის ამოცნობის ამოცანა. ნებისმირ ადამიანს, რომელიც არ ერკვევა ხელოვნურ ინტელექტში, შეუძლია მისი გამოყენება საკუთარ პროექტში. ეს არის ის, რასაც ჩვენ ხელოვნური ინტელექტის დემოკრატიზაციას ვუწოდებთ. ასეთი რთული ამოცანების ასე მარტივად მოგვარება არასოდეს ყოფილა შესაძლებელი.
რა თქმა უნდა, არსებობს რიგი გადაუჭრელი პრობლემებისა. ჩვენთვის უცნობია, გაგრძელდება თუ არა ასეთი სწრაფი ზრდა, და რა მოხდება, თუ ჩვენ არაფერს გავაკეთებთ, როდესაც მონაცემების ნაკლებობა გვექნება. მოდელის სიზუსტის მცირედი გაუმჯობესებისთვის მოგვიწევს გადახდა საჭირო ინფორმაციის მოცულობის მრავალჯერადი გაზრდით.
ნეიროქსელის მოტყუება ჯერ კიდევ ადვილია. შეიძლება აიღოთ ფისუნიას გამოხატულება, დაამატოთ ადამიანისთვის უხილავი წერტილები, და ის ამოცნობილი იქნება როგორც ძაღლი თითქმის 100%-იანი ალბათობით. ან შეგიძლიათ აიღოთ საგზაო ნიშანი „სდექ“, დააწებოთ მას რამდენიმე ადგილას ლეიკოსალბუნი, და მანქანა, რომელიც ხედავს მას და ენდობა მის ალგორითმებს, სრულიად სხვაგვარად მოიქცევა.
ყველაზე სერიოზული საკითხი მდგომარეობს იმაში, რომ ჩვენ ვიცით: ადამიანის თავში მიმდინარეობს რთული აზროვნების პროცესი. კომპიუტერები კი ერთ მარტივ პრობლემას წყვეტენ, და ჩვენ არ შეგვიძლია იმის დადგენა, თუ რატომ მიდიან ისინი ამ თუ იმ დასკვნამდე. თუ ნეიროქსელი იტყვის, რომ თქვენი დიაგნოზის შესაბამისად საჭიროა ამპუტაციის ჩატარება, მაგრამ არ დააზუსტებს, რატომ, მაშინ ეს არ არის სამედიცინო სისტემის ძალიან კარგი პასუხი. ამიტომ პრობლემის აქტუალურობა მდგომარეობს მსჯელობის პროცესების მოდელირების მცდელობაში, რადგან ჯერჯერობით მას განსაკუთრებით ვერ მივუახლოვდით.
ნეიროქსელის მოტყუება ჯერ კიდევ ადვილია.
ტატიანა ჩერნიგოვსკაია: ჩემი აზრით, რთული საკითხები ჯერ კიდევ მრავლადაა. მაგალითად, დისკუსიის თემაა „ინტელექტი: ხელოვნური თუ ნამდვილი“? სიტყვა „ნამდვილი“ არ არის მთლიანად კორექტული, ალბათ ის უნდა შეიცვალოს სიტყვით „ბუნებრივი“. მაგრამ ეს ჩვენ შვებას არ მოგვიტანს.
რა არის ინტელექტი? ამ კითხვაზე ბევრი პასუხი არსებობს. პასუხი, რომელიც იზომება IQ-ს იდიოტური სისტემით და გულისხმობს მხოლოდ გარკვეულ ოპერაციებთან მუშაობის უნარს და სხვა არაფერს, ისეთ რთულ საკითხებამდე, როგორიცაა ინტუიცია, მოულოდნელი გონების განათება. ეს უზარმაზარი სპექტრია. ამიტომ მე დავსვამ კითხვას: რა საფუძველი არსებობს იმისა, რომ ბუნებრივი ინტელექტი აქვს ამა თუ თუ იმ ადამიანს? მე არ მსურს ვინმეს შეურაცხყოფა მივაყენო, მაგრამ ისტორიიდან ცნობილია მაგალითები, როდესაც ადამიანი მნიშვნელოვან აღმოჩენას აკეთებს და ცივილიზაციის მსვლელობას განსაზღვრავს, ხოლო ყოველდღიური მნიშვნელობით თითქმის ჭკუასუსტობით ხასიათდება.
ჩვენ არა მხოლოდ წარმოუდგენელი ტექნოლოგიური ნახტომების ზღვარზე ვართ. ეს არის გადასვლა სხვა ცივილიზაციაზე, და აქ მე ვხედავ ანთროპოლოგიურ პრობლემას. შევძლებთ ჩვენ ამ სამყაროში ცხოვრებას? საუბარი მანქანების აჯანყებაის შესახებ უკვე დაგვაგვიანდა. ყველას გვაქვს ჯიბეში ან ჩანთაში ყველასთვის ცნობილი მოწყობილობა. ჩემი სტატიები ზოგიერთ ღრუბელზეა განთავსებული.
და ძალიან თამამი კითხვა მინდა დავსვა: ხომ არ ვართ ჩვენ უბრალოდ სრულყოფილი პროგრამა? რა საფუძველი მაქვს ვიფიქრო, რომ თითოეული ჩვენგანი არ არის საოცრად, მოხდენილად და მოხერხებულად დაწერილი ალგორითმი, რომელიც საშუალებას გვაძლევს ამაზე არ ვიეჭვიანოთ. სახლში მაქვს წიგნი, სახელწოდებით „The minds best treat“, ანუ „გონების საუკეთესო ხრიკი“. ხუმრობა მდგომარეობს იმაში, რომ ჩვენი ტვინი შესანიშნავად მოქმედებს. ის ყველაფერს თვითონ აკეთებს და სიგნალსაც კი გვაძლევს, არ ინერვიულო, ეს შენი გადაწყვეტილებაა, ყველაფერი წესრიგშია. თქვენ შეიძლება თქვათ, რომ ეს ყველაფერი ზღაპარია. მე კი მსურს ვინმემ დამიმტკიცოს, რომ ეს ასე არ არის.
ამას იმიტომ კი არ ვამბობ, რომ ჩვენ უკვე კიბორგები ვართ. მაგრამ ჩვენი მეხსიერების, ცოდნის ნაწილი გარეთ არის, სხვადასხვა მოწყობილობებში, ჩვენ ეს საკუთარი თავიდან ამოვიღეთ. მე მინდა ვთქვა, რომ იცვლება მთავარი კოორდინატები. ჩვენ არ გვესმის, სად არის დასაწყისი და სად დასასრული, ვისთან გვაქვს საქმე. თქვენ დარწმუნებული ხართ, რომ პეტია სიდოროვი, რომელთანაც ურთიერთობა გაქვთ, პეტია სიდოროვია და ისინი არ არიან 986 ნახევარი ათასი, რომ საერთოდ ადამიანები არიან? რა დროა მათთან? იმიტომ, რომ ერთი საქმეა, თუ ის მოსკოვშია, და სხვა საქმეა, თუ ის აფრიკაშია, ან იქნებ საერთოდ თვითმფრინავით მიფრინავს? უკეთესია ღამით ამის შესახებ არ იფიქროთ. რადგან ისინი საშინელები არიან.
მე დიდი ხანია ვმონაწილეობ ამ თემაზე დიდი რაოდენობით სერიოზულ დისკუსიებში. სულ რაღაც ერთი კვირის წინ კონსტანტინ ანოხინთან, გამოჩენილ ნეიროფიზიოლოგთან და ჩემს მეგობართან ერთად სცენაზე ერთად ვისხედით მოსკოვში გამართულ კონფერენციაზე. საკითხი დაისვა ასე: „ექნება თუ არა ხელოვნურ ინტელექტს ცნობიერება?“. ეს ოდნავი გადახვევაა. ჩვენ გვეშინია, რომ კონტროლს დავკარგავთ სიტუაციაზე, და ეს რკინა თავის თავში აღზრდის „მე“-ს, ანუ მას ექნება ეგო. ეს გაანადგურებს ჩვენს ცივილიზაციას. თუ ამ პროგრამას აქვს „მე“, მაშინ მას თავისი ამოცანები, მიზნები და უნარები აქვს, არანაკლებ, ვიდრე ჩვენ. და ჩვენი დამოკიდებულება მისდამი შესაბამისი უნდა იყოს. მაგალითად, ჩვენ არ შეგვიძლია მისი წაშლა. ეს არ არის ფლეში - ამოიღე და მორჩა. ეს ბავშვებისთვის განკუთვნილი საუბრებია, რომ ჩვენ ყოველთვის შევძლებთ მათ გამორთვას, რაც ჩემში სიცილს იწვევს. ჩვენ კი არ გამოვრთავთ მათ, ისინი გამოგვრთავენ ჩვენ. არ დაგვავიწყდეს, რომ ისინი მუშაობენ სიჩქარეებსა და სიდიდეებში, რომლებშიც ადამიანები არ ცხოვრობენ. ეს ნანოწამები და ნანომეტრებია.
ეს არის ანალიტიკურ ფილოსოფიაში ფართოდ განხილული ზომბის პრობლემა. ეს არ არის ზღაპარი, ეს აზროვნებითი ექსპერიმენტია. თუ თქვენს წინაშეა ადამიანი, რომელიც თქვენსავით გამოიყურება, რომელსაც აქვს კანი, მსგავსი სენსორული სისტემები, არის თუ არა იმის გარკვევის იმედი, თუ რომელია თქვენგან ნამდვილი? ჩემი პასუხია, არა. ამიტომ არ ღირს მოდუნება. ხუთი წლის შემდეგ ჩვენ ფეთქებადი ვითარების წინაშე აღმოვჩნდებით, მე დარწმუნებული ვარ ამაში. მოსაწყენიც კი არის იმის შესახებ საუბარი, რომ გამოჩნდება მილიონობით ადამიანი, რომელთაც არაფერი ექნება გასაკეთებელი. და საუბარი იმის შესახებ, რომ ისინი შემოქმედებითი საქმიანობით იქნებიან დაკავებული - ერთი დაუკრავს ბარბითზე, მეორე გიტარაზე, მესამე დაწერს სონეტებს - უკვე ანეკდოტია. ხომ გესმით, რომ ეს არაფერი მოხდება. ამავე დროს, ეს რეალურია და ამის მინიშნება უკვე არსებობს, როგორც სკანდინავიის ქვეყნებში, ასევე საფრანგეთში.
ლუდმილა პეტრანოვსკაია: ყოველთვის, როდესაც ვცდილობ შემეშინდეს ხელოვნური ინტელექტის გამო, მე ვფიქრობ, კარგი იქნებოდა ბუნებრივი მაინც ყოფილიყო საკმარისად. ის ჩვენ ნამდვილად არ გვყოფნის. ერთის მხრივ, როდესაც გესმის, რომ ყველა ეს პერსპექტივა რეალურია, ჩნდება სურვილი, როგორც ჩემს საყვარელ სერიალში „გალაქტიკა“, ავიღო ტყვიამფრქვევი და ყვირილით „ეშმაკს წაუღია ტოსტერები“, დავიწყო ბრძოლა. მეორეს მხრივ, მეჩვენება, რომ ახლა ჩვენ უნდა ვიფიქროთ იმაზე, რაზეც, შეთანხმების თანახმად, დიდი ხნის განმავლობაში არ ვისაუბრებდით. განმანათლებლობის ეპოქის დასაწყისში კანტმა მთელი სამყარო დაყო ბუნების სამყაროსა და თავისუფლების სამყაროზე. პირველი შეისწავლეს, მეორე კი არა.
გაირკვა, რომ ხელოვნური ინტელექტის გამოჩენა გვაიძულებს ვუპასუხოთ კითხვებს, რომლებიც დაკავშირებულია სუბიექტურობასთან, მიზნის დასახვასთან, ღირებულებასთან, თავისუფალ ნებასთან და ეთიკურ არჩევანთან. აქ ძალიან განსხვავებული სურათებია: ანტიუტოპიური, როგორც ორუელი აღწერს - რომ ყველა ეს ეკრანი არამარტო თვალთვალს დაგვიწყებს, ხომ არ ვგეგმავთ რამეს ბელადის წინააღმდეგ, ისინი ასევე წაიკითხავენ ჩვენი სახის გამომეტყველებას, გამოთვლიან და გადასცემენ, სადაც საჭიროა, მართლა გვიყვარს ბელადი თუ თავს ვიკატუნებთ? საიდან ავიღეთ, რომ ისინი ერთმანეთში არ შეთანხმდებიან და არ იტყვიან: „მოდი, ნუ ჩავუშვებთ ამ კარგ ადამიანებს, რომლებიც თითქმის ისეთივე ჭკვიანები არიან, როგორც ჩვენ“. მე მაინც მჯერა, რომ გონიერების გარკვეული მომენტიდან, ეთიკა მათთან განუყოფელი იქნება.
მე დასაშვებად მიმაჩნია, რომ ახლო მომავალში, მაგალითად, მომვლელი ქალის პროფესია უფრო პრესტიჟული, მოთხოვნადი და კარგად ანაზღაურებადი იქნება, ვიდრე მკვლევარის. რადგან კოდების წერას ყუთი დაიწყებს, გაუგებარია რით, ხოლო ძიძის ჩანაცვლება გაცილებით რთულია. დიახ, ხელოვნური ინტელექტი გარკვეულწილად უფრო პროდუქტიული იქნება. მაგრამ ეს იქნება მანქანა, და როდესაც თქვენი შვილი გაიზრდება, ის გააცნობიერებს, რომ მისი ზრუნვის, დაცვის, ნუგეშის წყაროს ის არასოდეს ჰყვარებია, ის უბრალოდ ასეა დაპროგრამებული. რა მნიშვნელობა ექნება ამას მისთვის?
მე მჯერა, რომ გონივრულობის გარკვეული მომენტიდან ეთიკა განუყოფლად იქნება დაკავშირებული ხელოვნურ ინტელექტთან.
ტატიანა ჩერნიგოვსკაია: ჩვენ არა იმდენად ტექნოლოგიური უფსკრულის წინაშე ვდგავართ, რამდენადაც ანთროპოლოგიურის. იმ კონფერენციაზე, რომელზეც მე ვისაუბრე, ანოხინმა განაცხადა: „ჩვენ უნდა შევისწავლოთ ხელოვნური ინტელექტი, რათა არ დავუშვათ მასში პიროვნების გამოჩენა“. ეს სრულიად ახალი გარდატეხაა. ეს ამბავი გაცილებით მარტივად გამოიყურება, ვიდრე სინამდვილეშია. ამბობენ: „ახლა ჩვენ ვნახავთ, თუ როგორ მუშაობს ადამიანის ტვინი, შემდეგ კი გავაკეთებთ“. ვინ იცის, როგორ მუშაობს ადამიანის ტვინი?
ლუდმილა პეტრანოვსკაია: ჩვენ ვერც კი გავერკვიეთ, თუ რა არის მრავლობითი პიროვნება გარკვეული ფსიქიკური აშლილობების დროს.
ტატიანა ჩერნიგოვსკაია: ძალიან კარგია, რომ ეს ახსენეთ. მე ვთვლი, რომ ამ პრობლემებში აბსოლუტურად არგამოხატული როლი აქვს ფსიქოპათოლოგიებს. როგორც ნებისმიერი დარღვევა, ისინი აჩვენებენ, თუ რა ხდება.
ჩვენ არ გვაქვს იმის შანსი, რომ გავიგოთ როგორ მუშაობს ადამიანის ტვინი, ათწლეულების, თუნდაც საუკუნეების განმავლობაში. ჩვენ ვერ გავუმკლავდებით ამ ამოცანას. რადგან საუბარია არა მხოლოდ იმის შეესახებ, რომ იქ ასი მილიარდი ერთეული ნეირონია, იქ კიდევ სხვა ერთეულებია - გლიები, ისინი უფრო ბევრია. თუ კიდევ კავშირებს მივამატებთ, ანგარიში ტრილიონებზე წავა. და თქვენ სერიოზულად გინდათ თქვათ, რომ ამის შესწავლა შეიძლება?
ხელოვნური ინტელექტის ყველა ძალისხმევა ერთ-ერთ გზას მიჰყვება, რადგან, რა თქმა უნდა, ჩვენ ტვინში ალგორითმი გვაქვს. ყველაფერი, რაც მანამდე კეთდებოდა, ჩვენთვის გაუგებარია. ამავდროულად, ეს პროგრამები ჩვენს ტერიტორიებზე გადმოდის. ცოტა ხნის წინ კომპიუტერი პოკერს ეთამაშებოდა საუკეთესო მოთამაშეებს და დაახლოებით 1 600 000 ევრო მოიგო. ხელოვნურ ინტელექტში შეიძლება პროგრამის ჩადება, რომელიც დაწერს გენიალურ პოეზიას. და მე მინდა შევჩერდე კითხვაზე: ჯერ კიდევ გვაქვს ადგილი ამ პლანეტაზე თუ არა?
ჩვენ უკვე ვცხოვრობთ ამ ცივილიზაციაში. ინტერნეტის, დიდი მონაცემების, კომპიუტერების უპირატესობები აშკარაა. სახლში ყოფნისას შეგიძლიათ შეხვიდეთ კონგრესის ბიბლიოთეკაში, იფრინოთ დედამიწაზე, წახვიდეთ მუზეუმში. არავინ ამბობს იმის შესახებ, რომ გიგანტური უპირატესობები არ არსებობს. მაგრამ არ უნდა დავივიწყოთ მეორე მხარე, აქ რეალური საფრთხეა, და ჩვენ შეიძლება დავკარგოთ კონტროლი იმაზე, რაც ხდება.
Проект «Голубой луч» - поиски нового мирового порядка и правления антихриста. Проект «Голубой луч» - это теория заговора, в которой утверждается, что НАСА в сотрудничестве с другими могущественными силами пытается внедрить религию нового века с антихристом во главе и начать новый мировой порядок посредством технологически смоделированного второго пришествия. Религия новой эры была бы самой основой для нового мирового правительства, без которой жесткая диктатура нового мирового порядка была бы совершенно невозможна. Эта невероятная книга раскрывает все аспекты проекта «Голубой луч» и все его шокирующие детали. Также включены подробные объяснения нового мирового порядка, его планов, лидеров в управлении движением нового мирового порядка и многое другое! Пожалуйста, примите во внимание. Информация, содержащаяся в этой книге, очень противоречива и может расстроить или разозлить некоторых читателей. Читайте на свой страх и риск, но всегда помните, что истина освободит вас! НОВЫЙ МИРОВОЙ ЗАКАЗ:- Что такое новый мировой порядок?- Какие силы стоят за новый мировой порядок?- Тайные общества и Генеральный план Нового Света Цели нового мирового порядка- Критика и опровержение вокруг теории нового мирового порядка- Доказательство Нового Мирового Порядка Проект Blue Beam и как он связан с новым мировым порядком- История проекта Blue Beam. 4 ШАГА ПРОЕКТА BLUE BEAM:Шаг 1: разрушение всех археологических знаний.Шаг 2: Массивное Космическое Шоу в Небе.Шаг 3: Двухстороннее электронное управление мышлениемШаг 4: Сверхъестественные проявления с использованием секретных технологий ПРОЕКТ ТЕХНОЛОГИЙ BLUE BEAM: HAARP Манипуляции с погодой и землетрясенияТехнологии Вторжения- Контроль над разумом и двусторонняя телепатическая связь- Технологии слежения- Технология клонирования- Mob Control- 3D голографические и голосовые технологииТак что выходи из тьмы на свет. Не обманывайтесь массовым обманом элиты. Раскройте секреты проекта Blue Beam и нового мирового порядка сегодня! Пока не поздно…
გასულ შაბათ-კვირას სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ჩატარდა რეუნიონი - ყველა წლების და სპეციალობების უნივერსანტთა ზეიმი. მის ფარგლებში, Microsoft-ის ტექნოლოგიურმა ევანგელისტმა დიმიტრი სოშნიკოვმა, ფილოლოგიისა და ბიოლოგიის დოქტორმა ტატიანა ჩერნიგოვსკაიამ და ფსიქოლოგმა ლუდმილა პეტრანოვსკაიამ მონაწილეობა მიიღეს დისკუსიაში „ინტელექტი: ხელოვნური თუ ნამდვილი“. ჩვენ ჩავწერეთ ყველაზე საინტერესო ფრაგმენტები მათი საუბრიდან.
დმიტრი სოშნიკოვი: ჩვენ ახლა საინტერესო დროს ვცხოვრობთ, როდესაც ცვლილებების სიჩქარე ძალიან მაღალია. სულ რაღაც რამდენიმე წელიწადში სამყარო შეიძლება განსხვავებული გახდეს. ეს გვაგონებს XX საუკუნის დასაწყისს, როდესაც 1900 წელს ყველა ცხენით დადიოდა, შემდეგ კი მოულოდნელად ქუჩებში ავტომობილები გამოჩნდა. დღეს მიმდინარეობს ციფრული ტრანსფორმაცია, რათა პროცესები უფრო ეფექტური გახდეს და ხშირად ადამიანები პროგრამებმა შეცვალონ.
ტიპიური მაგალითია კომპანია „მაკდონალდსი“. მათ აქვთ „მაკ ავტოს“ ფანჯრები, რათა ადამიანებს მანქანაში მოემსახურონ. უკვე 10 წლის წინ მოიფიქრეს თანამშრომელის ფანჯრიდან ქოლ-ცენტრში, ინდოეთში გადაყვანა, რადგან ეს იაფი იყო. კლიენტი შეკვეთას აძლევს მიკროფონით, ოპერატორი იწყებს მის აკრეფას და შეკვეთა მზადდება. აღმოჩნდა, რომ ახლა კიდევ უფრო შორს შეიძლება წასვლა, საერთოდ ადამიანის თავიდან მოცილება, რადგან კომპიუტერი უკეთესად უმკლავდება ასეთ ამოცანებს. გამოდის, რომ ხელოვნური ინტელექტის საშიშროება იმაში კი არ არის, რომ ის ჩვენს ხელში ჩაგდებას ცდილობს, არამედ იმაში, რომ მას შეუძლია სამუშაო წაგვართვას. ყოველ შემთხვევაში, იგი განსხვავეული იქნება. საჭირო იქნება საქმიანობის ბევრად უფრო შემოქმედებითი მიმართულებების ძიება, ვიდრე „მაკდონალდსში“ ყოფნა და მეტყველების გამოცნობა. კარგია ეს თუ ცუდი, ეს განხილვის საკითხია.
მთლიანობაში უნდა გვესმოდეს, რომ ხელოვნური ინტელექტი ფართო მიმართულებაა, არსებობს სხვადასხვა მიდგომები. როდესაც XX საუკუნის შუა პერიოდში ამ სფეროს განვითარება დაიწყო, იგი ეხებოდა ადამიანის კომპიუტერით შეცვლის საკითხს. ამისათვის საჭირო იყო იმის შესწავლა, თუ ადამიანები როგორ ფიქრობენ, და შეეცადათ ამ პროცესის მოდელირება. შეიძლებოდა ტვინის სტრუქტურის რეპროდუცირების მცდელობა, მისი გაწვრთნა და ჩვენს დონემდე მიყვანა. დაახლოებით 2012 წლიდან დადგა ნეიროქსელების მიდგომის ეპოქა. ეს მოხდა იმის გამო, რომ უამრავი გამოთვლითი სიმძლავრე და მონაცემები ხელმისაწვდომი გახდა.
ახალ სამყაროში, სადაც კომპიუტერს შეუძლია თავად შეისწავლოს მრავალი ამოცანა, მნიშვნელოვან როლს მონაცემები ასრულებენ. თუ ადრე ნოუ-ჰაუ შეიძლებოდა ალგორითმებში განვითარებულიყო, ახლა ისინი საკმაოდ გვანან ერთმანეთს. ამიტომ, რა თქმა უნდა, დიდ კომპანიებს მნიშვნელოვანი უპირატესობა აქვთ ამ რბოლაში. მაგრამ ამავე დროს, ძალთა ბალანსი ასე ნაწილდება: კორპორაციები აწარმოებენ მზა სამშენებლო ბლოკებს, რომლის გამოყენებაც შესაძლებელია. მაგალითად, დასახულია სურათზე ადამიანის ამოცნობის ამოცანა. ნებისმირ ადამიანს, რომელიც არ ერკვევა ხელოვნურ ინტელექტში, შეუძლია მისი გამოყენება საკუთარ პროექტში. ეს არის ის, რასაც ჩვენ ხელოვნური ინტელექტის დემოკრატიზაციას ვუწოდებთ. ასეთი რთული ამოცანების ასე მარტივად მოგვარება არასოდეს ყოფილა შესაძლებელი.
რა თქმა უნდა, არსებობს რიგი გადაუჭრელი პრობლემებისა. ჩვენთვის უცნობია, გაგრძელდება თუ არა ასეთი სწრაფი ზრდა, და რა მოხდება, თუ ჩვენ არაფერს გავაკეთებთ, როდესაც მონაცემების ნაკლებობა გვექნება. მოდელის სიზუსტის მცირედი გაუმჯობესებისთვის მოგვიწევს გადახდა საჭირო ინფორმაციის მოცულობის მრავალჯერადი გაზრდით.
ნეიროქსელის მოტყუება ჯერ კიდევ ადვილია. შეიძლება აიღოთ ფისუნიას გამოხატულება, დაამატოთ ადამიანისთვის უხილავი წერტილები, და ის ამოცნობილი იქნება როგორც ძაღლი თითქმის 100%-იანი ალბათობით. ან შეგიძლიათ აიღოთ საგზაო ნიშანი „სდექ“, დააწებოთ მას რამდენიმე ადგილას ლეიკოსალბუნი, და მანქანა, რომელიც ხედავს მას და ენდობა მის ალგორითმებს, სრულიად სხვაგვარად მოიქცევა.
ყველაზე სერიოზული საკითხი მდგომარეობს იმაში, რომ ჩვენ ვიცით: ადამიანის თავში მიმდინარეობს რთული აზროვნების პროცესი. კომპიუტერები კი ერთ მარტივ პრობლემას წყვეტენ, და ჩვენ არ შეგვიძლია იმის დადგენა, თუ რატომ მიდიან ისინი ამ თუ იმ დასკვნამდე. თუ ნეიროქსელი იტყვის, რომ თქვენი დიაგნოზის შესაბამისად საჭიროა ამპუტაციის ჩატარება, მაგრამ არ დააზუსტებს, რატომ, მაშინ ეს არ არის სამედიცინო სისტემის ძალიან კარგი პასუხი. ამიტომ პრობლემის აქტუალურობა მდგომარეობს მსჯელობის პროცესების მოდელირების მცდელობაში, რადგან ჯერჯერობით მას განსაკუთრებით ვერ მივუახლოვდით.
ნეიროქსელის მოტყუება ჯერ კიდევ ადვილია.
ტატიანა ჩერნიგოვსკაია: ჩემი აზრით, რთული საკითხები ჯერ კიდევ მრავლადაა. მაგალითად, დისკუსიის თემაა „ინტელექტი: ხელოვნური თუ ნამდვილი“? სიტყვა „ნამდვილი“ არ არის მთლიანად კორექტული, ალბათ ის უნდა შეიცვალოს სიტყვით „ბუნებრივი“. მაგრამ ეს ჩვენ შვებას არ მოგვიტანს.
რა არის ინტელექტი? ამ კითხვაზე ბევრი პასუხი არსებობს. პასუხი, რომელიც იზომება IQ-ს იდიოტური სისტემით და გულისხმობს მხოლოდ გარკვეულ ოპერაციებთან მუშაობის უნარს და სხვა არაფერს, ისეთ რთულ საკითხებამდე, როგორიცაა ინტუიცია, მოულოდნელი გონების განათება. ეს უზარმაზარი სპექტრია. ამიტომ მე დავსვამ კითხვას: რა საფუძველი არსებობს იმისა, რომ ბუნებრივი ინტელექტი აქვს ამა თუ თუ იმ ადამიანს? მე არ მსურს ვინმეს შეურაცხყოფა მივაყენო, მაგრამ ისტორიიდან ცნობილია მაგალითები, როდესაც ადამიანი მნიშვნელოვან აღმოჩენას აკეთებს და ცივილიზაციის მსვლელობას განსაზღვრავს, ხოლო ყოველდღიური მნიშვნელობით თითქმის ჭკუასუსტობით ხასიათდება.
ჩვენ არა მხოლოდ წარმოუდგენელი ტექნოლოგიური ნახტომების ზღვარზე ვართ. ეს არის გადასვლა სხვა ცივილიზაციაზე, და აქ მე ვხედავ ანთროპოლოგიურ პრობლემას. შევძლებთ ჩვენ ამ სამყაროში ცხოვრებას? საუბარი მანქანების აჯანყებაის შესახებ უკვე დაგვაგვიანდა. ყველას გვაქვს ჯიბეში ან ჩანთაში ყველასთვის ცნობილი მოწყობილობა. ჩემი სტატიები ზოგიერთ ღრუბელზეა განთავსებული.
და ძალიან თამამი კითხვა მინდა დავსვა: ხომ არ ვართ ჩვენ უბრალოდ სრულყოფილი პროგრამა? რა საფუძველი მაქვს ვიფიქრო, რომ თითოეული ჩვენგანი არ არის საოცრად, მოხდენილად და მოხერხებულად დაწერილი ალგორითმი, რომელიც საშუალებას გვაძლევს ამაზე არ ვიეჭვიანოთ. სახლში მაქვს წიგნი, სახელწოდებით „The minds best treat“, ანუ „გონების საუკეთესო ხრიკი“. ხუმრობა მდგომარეობს იმაში, რომ ჩვენი ტვინი შესანიშნავად მოქმედებს. ის ყველაფერს თვითონ აკეთებს და სიგნალსაც კი გვაძლევს, არ ინერვიულო, ეს შენი გადაწყვეტილებაა, ყველაფერი წესრიგშია. თქვენ შეიძლება თქვათ, რომ ეს ყველაფერი ზღაპარია. მე კი მსურს ვინმემ დამიმტკიცოს, რომ ეს ასე არ არის.
ამას იმიტომ კი არ ვამბობ, რომ ჩვენ უკვე კიბორგები ვართ. მაგრამ ჩვენი მეხსიერების, ცოდნის ნაწილი გარეთ არის, სხვადასხვა მოწყობილობებში, ჩვენ ეს საკუთარი თავიდან ამოვიღეთ. მე მინდა ვთქვა, რომ იცვლება მთავარი კოორდინატები. ჩვენ არ გვესმის, სად არის დასაწყისი და სად დასასრული, ვისთან გვაქვს საქმე. თქვენ დარწმუნებული ხართ, რომ პეტია სიდოროვი, რომელთანაც ურთიერთობა გაქვთ, პეტია სიდოროვია და ისინი არ არიან 986 ნახევარი ათასი, რომ საერთოდ ადამიანები არიან? რა დროა მათთან? იმიტომ, რომ ერთი საქმეა, თუ ის მოსკოვშია, და სხვა საქმეა, თუ ის აფრიკაშია, ან იქნებ საერთოდ თვითმფრინავით მიფრინავს? უკეთესია ღამით ამის შესახებ არ იფიქროთ. რადგან ისინი საშინელები არიან.
მე დიდი ხანია ვმონაწილეობ ამ თემაზე დიდი რაოდენობით სერიოზულ დისკუსიებში. სულ რაღაც ერთი კვირის წინ კონსტანტინ ანოხინთან, გამოჩენილ ნეიროფიზიოლოგთან და ჩემს მეგობართან ერთად სცენაზე ერთად ვისხედით მოსკოვში გამართულ კონფერენციაზე. საკითხი დაისვა ასე: „ექნება თუ არა ხელოვნურ ინტელექტს ცნობიერება?“. ეს ოდნავი გადახვევაა. ჩვენ გვეშინია, რომ კონტროლს დავკარგავთ სიტუაციაზე, და ეს რკინა თავის თავში აღზრდის „მე“-ს, ანუ მას ექნება ეგო. ეს გაანადგურებს ჩვენს ცივილიზაციას. თუ ამ პროგრამას აქვს „მე“, მაშინ მას თავისი ამოცანები, მიზნები და უნარები აქვს, არანაკლებ, ვიდრე ჩვენ. და ჩვენი დამოკიდებულება მისდამი შესაბამისი უნდა იყოს. მაგალითად, ჩვენ არ შეგვიძლია მისი წაშლა. ეს არ არის ფლეში - ამოიღე და მორჩა. ეს ბავშვებისთვის განკუთვნილი საუბრებია, რომ ჩვენ ყოველთვის შევძლებთ მათ გამორთვას, რაც ჩემში სიცილს იწვევს. ჩვენ კი არ გამოვრთავთ მათ, ისინი გამოგვრთავენ ჩვენ. არ დაგვავიწყდეს, რომ ისინი მუშაობენ სიჩქარეებსა და სიდიდეებში, რომლებშიც ადამიანები არ ცხოვრობენ. ეს ნანოწამები და ნანომეტრებია.
ეს არის ანალიტიკურ ფილოსოფიაში ფართოდ განხილული ზომბის პრობლემა. ეს არ არის ზღაპარი, ეს აზროვნებითი ექსპერიმენტია. თუ თქვენს წინაშეა ადამიანი, რომელიც თქვენსავით გამოიყურება, რომელსაც აქვს კანი, მსგავსი სენსორული სისტემები, არის თუ არა იმის გარკვევის იმედი, თუ რომელია თქვენგან ნამდვილი? ჩემი პასუხია, არა. ამიტომ არ ღირს მოდუნება. ხუთი წლის შემდეგ ჩვენ ფეთქებადი ვითარების წინაშე აღმოვჩნდებით, მე დარწმუნებული ვარ ამაში. მოსაწყენიც კი არის იმის შესახებ საუბარი, რომ გამოჩნდება მილიონობით ადამიანი, რომელთაც არაფერი ექნება გასაკეთებელი. და საუბარი იმის შესახებ, რომ ისინი შემოქმედებითი საქმიანობით იქნებიან დაკავებული - ერთი დაუკრავს ბარბითზე, მეორე გიტარაზე, მესამე დაწერს სონეტებს - უკვე ანეკდოტია. ხომ გესმით, რომ ეს არაფერი მოხდება. ამავე დროს, ეს რეალურია და ამის მინიშნება უკვე არსებობს, როგორც სკანდინავიის ქვეყნებში, ასევე საფრანგეთში.
ლუდმილა პეტრანოვსკაია: ყოველთვის, როდესაც ვცდილობ შემეშინდეს ხელოვნური ინტელექტის გამო, მე ვფიქრობ, კარგი იქნებოდა ბუნებრივი მაინც ყოფილიყო საკმარისად. ის ჩვენ ნამდვილად არ გვყოფნის. ერთის მხრივ, როდესაც გესმის, რომ ყველა ეს პერსპექტივა რეალურია, ჩნდება სურვილი, როგორც ჩემს საყვარელ სერიალში „გალაქტიკა“, ავიღო ტყვიამფრქვევი და ყვირილით „ეშმაკს წაუღია ტოსტერები“, დავიწყო ბრძოლა. მეორეს მხრივ, მეჩვენება, რომ ახლა ჩვენ უნდა ვიფიქროთ იმაზე, რაზეც, შეთანხმების თანახმად, დიდი ხნის განმავლობაში არ ვისაუბრებდით. განმანათლებლობის ეპოქის დასაწყისში კანტმა მთელი სამყარო დაყო ბუნების სამყაროსა და თავისუფლების სამყაროზე. პირველი შეისწავლეს, მეორე კი არა.
გაირკვა, რომ ხელოვნური ინტელექტის გამოჩენა გვაიძულებს ვუპასუხოთ კითხვებს, რომლებიც დაკავშირებულია სუბიექტურობასთან, მიზნის დასახვასთან, ღირებულებასთან, თავისუფალ ნებასთან და ეთიკურ არჩევანთან. აქ ძალიან განსხვავებული სურათებია: ანტიუტოპიური, როგორც ორუელი აღწერს - რომ ყველა ეს ეკრანი არამარტო თვალთვალს დაგვიწყებს, ხომ არ ვგეგმავთ რამეს ბელადის წინააღმდეგ, ისინი ასევე წაიკითხავენ ჩვენი სახის გამომეტყველებას, გამოთვლიან და გადასცემენ, სადაც საჭიროა, მართლა გვიყვარს ბელადი თუ თავს ვიკატუნებთ? საიდან ავიღეთ, რომ ისინი ერთმანეთში არ შეთანხმდებიან და არ იტყვიან: „მოდი, ნუ ჩავუშვებთ ამ კარგ ადამიანებს, რომლებიც თითქმის ისეთივე ჭკვიანები არიან, როგორც ჩვენ“. მე მაინც მჯერა, რომ გონიერების გარკვეული მომენტიდან, ეთიკა მათთან განუყოფელი იქნება.
მე დასაშვებად მიმაჩნია, რომ ახლო მომავალში, მაგალითად, მომვლელი ქალის პროფესია უფრო პრესტიჟული, მოთხოვნადი და კარგად ანაზღაურებადი იქნება, ვიდრე მკვლევარის. რადგან კოდების წერას ყუთი დაიწყებს, გაუგებარია რით, ხოლო ძიძის ჩანაცვლება გაცილებით რთულია. დიახ, ხელოვნური ინტელექტი გარკვეულწილად უფრო პროდუქტიული იქნება. მაგრამ ეს იქნება მანქანა, და როდესაც თქვენი შვილი გაიზრდება, ის გააცნობიერებს, რომ მისი ზრუნვის, დაცვის, ნუგეშის წყაროს ის არასოდეს ჰყვარებია, ის უბრალოდ ასეა დაპროგრამებული. რა მნიშვნელობა ექნება ამას მისთვის?
მე მჯერა, რომ გონივრულობის გარკვეული მომენტიდან ეთიკა განუყოფლად იქნება დაკავშირებული ხელოვნურ ინტელექტთან.
ტატიანა ჩერნიგოვსკაია: ჩვენ არა იმდენად ტექნოლოგიური უფსკრულის წინაშე ვდგავართ, რამდენადაც ანთროპოლოგიურის. იმ კონფერენციაზე, რომელზეც მე ვისაუბრე, ანოხინმა განაცხადა: „ჩვენ უნდა შევისწავლოთ ხელოვნური ინტელექტი, რათა არ დავუშვათ მასში პიროვნების გამოჩენა“. ეს სრულიად ახალი გარდატეხაა. ეს ამბავი გაცილებით მარტივად გამოიყურება, ვიდრე სინამდვილეშია. ამბობენ: „ახლა ჩვენ ვნახავთ, თუ როგორ მუშაობს ადამიანის ტვინი, შემდეგ კი გავაკეთებთ“. ვინ იცის, როგორ მუშაობს ადამიანის ტვინი?
ლუდმილა პეტრანოვსკაია: ჩვენ ვერც კი გავერკვიეთ, თუ რა არის მრავლობითი პიროვნება გარკვეული ფსიქიკური აშლილობების დროს.
ტატიანა ჩერნიგოვსკაია: ძალიან კარგია, რომ ეს ახსენეთ. მე ვთვლი, რომ ამ პრობლემებში აბსოლუტურად არგამოხატული როლი აქვს ფსიქოპათოლოგიებს. როგორც ნებისმიერი დარღვევა, ისინი აჩვენებენ, თუ რა ხდება.
ჩვენ არ გვაქვს იმის შანსი, რომ გავიგოთ როგორ მუშაობს ადამიანის ტვინი, ათწლეულების, თუნდაც საუკუნეების განმავლობაში. ჩვენ ვერ გავუმკლავდებით ამ ამოცანას. რადგან საუბარია არა მხოლოდ იმის შეესახებ, რომ იქ ასი მილიარდი ერთეული ნეირონია, იქ კიდევ სხვა ერთეულებია - გლიები, ისინი უფრო ბევრია. თუ კიდევ კავშირებს მივამატებთ, ანგარიში ტრილიონებზე წავა. და თქვენ სერიოზულად გინდათ თქვათ, რომ ამის შესწავლა შეიძლება?
ხელოვნური ინტელექტის ყველა ძალისხმევა ერთ-ერთ გზას მიჰყვება, რადგან, რა თქმა უნდა, ჩვენ ტვინში ალგორითმი გვაქვს. ყველაფერი, რაც მანამდე კეთდებოდა, ჩვენთვის გაუგებარია. ამავდროულად, ეს პროგრამები ჩვენს ტერიტორიებზე გადმოდის. ცოტა ხნის წინ კომპიუტერი პოკერს ეთამაშებოდა საუკეთესო მოთამაშეებს და დაახლოებით 1 600 000 ევრო მოიგო. ხელოვნურ ინტელექტში შეიძლება პროგრამის ჩადება, რომელიც დაწერს გენიალურ პოეზიას. და მე მინდა შევჩერდე კითხვაზე: ჯერ კიდევ გვაქვს ადგილი ამ პლანეტაზე თუ არა?
ჩვენ უკვე ვცხოვრობთ ამ ცივილიზაციაში. ინტერნეტის, დიდი მონაცემების, კომპიუტერების უპირატესობები აშკარაა. სახლში ყოფნისას შეგიძლიათ შეხვიდეთ კონგრესის ბიბლიოთეკაში, იფრინოთ დედამიწაზე, წახვიდეთ მუზეუმში. არავინ ამბობს იმის შესახებ, რომ გიგანტური უპირატესობები არ არსებობს. მაგრამ არ უნდა დავივიწყოთ მეორე მხარე, აქ რეალური საფრთხეა, და ჩვენ შეიძლება დავკარგოთ კონტროლი იმაზე, რაც ხდება.
Проект «Голубой луч» - поиски нового мирового порядка и правления антихриста. Проект «Голубой луч» - это теория заговора, в которой утверждается, что НАСА в сотрудничестве с другими могущественными силами пытается внедрить религию нового века с антихристом во главе и начать новый мировой порядок посредством технологически смоделированного второго пришествия. Религия новой эры была бы самой основой для нового мирового правительства, без которой жесткая диктатура нового мирового порядка была бы совершенно невозможна. Эта невероятная книга раскрывает все аспекты проекта «Голубой луч» и все его шокирующие детали. Также включены подробные объяснения нового мирового порядка, его планов, лидеров в управлении движением нового мирового порядка и многое другое! Пожалуйста, примите во внимание. Информация, содержащаяся в этой книге, очень противоречива и может расстроить или разозлить некоторых читателей. Читайте на свой страх и риск, но всегда помните, что истина освободит вас! НОВЫЙ МИРОВОЙ ЗАКАЗ:- Что такое новый мировой порядок?- Какие силы стоят за новый мировой порядок?- Тайные общества и Генеральный план Нового Света Цели нового мирового порядка- Критика и опровержение вокруг теории нового мирового порядка- Доказательство Нового Мирового Порядка Проект Blue Beam и как он связан с новым мировым порядком- История проекта Blue Beam. 4 ШАГА ПРОЕКТА BLUE BEAM:Шаг 1: разрушение всех археологических знаний.Шаг 2: Массивное Космическое Шоу в Небе.Шаг 3: Двухстороннее электронное управление мышлениемШаг 4: Сверхъестественные проявления с использованием секретных технологий ПРОЕКТ ТЕХНОЛОГИЙ BLUE BEAM: HAARP Манипуляции с погодой и землетрясенияТехнологии Вторжения- Контроль над разумом и двусторонняя телепатическая связь- Технологии слежения- Технология клонирования- Mob Control- 3D голографические и голосовые технологииТак что выходи из тьмы на свет. Не обманывайтесь массовым обманом элиты. Раскройте секреты проекта Blue Beam и нового мирового порядка сегодня! Пока не поздно…
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised