უხერხული კითხვები 1937 წლის შესახებ. რა არის დიდი ტერორი? რატომ იყო საჭირო რეპრესიები? სტალინი პირადად იძლეოდა სიკვდილით დასჯის ბრძანებებს?
1937 წლის 30 ივლისს ხელი მოეწერა შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის საიდუმლო ბრძანება N 00447-ს. ეს დღე ითვლება დიდი ტერორის დასაწყისად - პოლიტიკური რეპრესიების პერიოდად, რომლის დროსაც სსრკ-ში 1937-1938 წლებში არანაკლებ 1.7 მილიონი ადამიანი დააპატიმრეს (მათგან 700 ათასზე მეტი სიკვდილით დასაჯეს): „ხალხის მტრები“, „კონტრრევოლუციონერები“, "მავნებლები", აგრეთვე მათი ნათესავები და მეგობრები. დიდი ტერორის წლისთავზე „მედუზამ“ სთხოვა ისტორიკოსს, „მემორიალის“ ცენტრის თანამშრომელს, სერგეი ბონდარენკოს პასუხი გაეცა უხერხულ კითხვებზე 1937-1938 წლების სტალინური რეპრესიების შესახებ.
კონკრეტულად რა მოხდა 1937 წელს?
1937 წლის ზაფხულში სტარტი აიღო სახელმწიფო რეპრესიული კამპანიების მთელმა სერიამ, რომელიც ახლა ცნობილია ზოგადი სახელწოდებით „დიდი ტერორი“ (ბრიტანელმა ისტორიკოსმა რობერტ კონისკმა ეს სახელი შემოგვთავაზა 1960-იანი წლების ბოლოს, პერესტროიკის შემდეგ ეს ტერმინი ფართოდ გავრცელდა რუსეთშიც). შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის N 00447 ბრძანებით გამოცხადდა „კულაკური ოპერაცია“, რომლის ფარგლებში აპატიმრებდნენ გლეხებს, მღვდლებს, ყოფილ აზნაურებს, ასევე იმ ადამიანებს, ვინც ეჭვმიტანილები იყვნენ თეთრ მოძრაობასთან ან ოპოზიციურ პოლიტიკურ პარტიებთან კავშირში. თითქმის ამის პარალელურად ჩატარდა „ეროვნული“ ოპერაციები - წინასწარ შედგენილი სიების მიხედვით აპატიმრებდნენ გერმანელებს, პოლონელებს, ლატვიელებს და სხვა მრავალ უცხოელსა და საბჭოთა კავშირის მოქალაქეს. რამდენიმე გამოჩენილი სამხედრო მხედართმთავრის დაპატიმრებებით დაიწყო წმენდა ჯარში. ათასობით ადამიანი აღმოჩნდა ბანაკებში ხალხის მტრებთან კავშირის ბრალდებით - ეს იყვნენ ე.წ. „სამშობლოს მოღალატეების ოჯახის წევრები“.
რატომ იყო ეს საჭირო? და რატომ 1937 წელს?
მიუხედავად იმისა, რომ 1937 წლის შუა პერიოდში იგრძნობოდა სახელმწიფო ტერორის მკვეთრი ზრდა, ამისათვის მოსამზადებელი სამუშაოები წინა წლებში დაიწყო. ათვლის წერტილად ხშირად მიიჩნევენ 1934 წლის 1 დეკემბერს - იმ დღეს მოკლეს ლენინგრადის პარტორგანიზაციის ლიდერი, ცენტრალური კომიტეტის მდივანი სერგეი კიროვი (თავად სტალინის როლი ამ მკვლელობაში ჯერ კიდევ არ არის გარკვეული). მომდევნო წლებში დაპატიმრებების რაოდენობა არა მხოლოდ გაიზარდა, არამედ მოსკოვში ჩატარდა პარტიის ყოფილი ლიდერების „ღია სასამართლო პროცესები“, „მემარჯვენე-ტროცკისტულ ბლოკზე“, სახელმწიფო უსაფრთხოებაში მოხდა კადრების ფართომასშტაბიანი განახლება (სახალხო კომისარი იაგოდა შეცვალა სახალხო კომისარმა ეჟოვმა), რეპრესიების გამკაცრების შესახებ ბევრს წერდნენ პრესაში. ისინი წერდნენ პრესაში. მიმდინარეობდა მზადება სახელმწიფო ტერორის ახალი ტალღისათვის: იხსნებოდა ბანაკები, სადაც უნდა გამგზავრებულიყვნენ მომავალი „მტრები“, იქმნებოდა სპეციალური კომისიები, მათი სისხლის სამართლის საქმეების განხილვის მიზნით.
არსებობს მრავალი ახსნა იმისა, თუ რატომ დაიწყო მასშტაბური რეპრესიები 1937 წელს. მოვლენების განვითარების შინაგანი ლოგიკის გარდა (ნიკოლაი ეჟოვი შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატს ჯერ კიდევ 1936 წლის სექტემბერში ჩაუდგა სათავეში, იგი თავის უწყებას მასობრივი წმენდის ჩასატარებლად თითქმის ერთი წლის განმავლობაში ამზადებდა), ხშირად სამართლიანად მიუთითებენ საგარეო-პოლიტიკური ვითარების დიდ როლზე - ესპანეთში ომის მიმდინარეობაზე, სადაც კომუნისტებს ამარცხებდა ფრანკოს ჯარი, ნაცისტური გერმანიის გაძლიერებაზე და ახალი დიდი მსოფლიო ომის მოლოდინზე, რომლის მოახლოებასაც ყველა გრძნობდა. ამ ფონზე საბჭოთა კავშირში გააქტიურდა ჯაშუშობა, შინაგანი მტრების ძებნა, რომლის პირველი კანდიდატებიც იყვნენ „ყოფილი ადამიანები“ („კულაკები“, მღვდლები, ესერები) და მათი მთელი გარემოცვა - ოჯახი, მეგობრები, კოლეგები სამსახურში.
კიდევ ერთი, არანაკლებ მნიშვნელოვანი მიზეზია თავად მართვის სისტემა, რომელიც საბჭოთა კავშირში ჩამოყალიბდა რევოლუციის შემდეგ გასული 20 წლის განმავლობაში. სამოქალაქო და პოლიტიკური თავისუფლების, ხელისუფლების ორგანოების რეალური არჩევნებისა და სიტყვის თავისუფლების არარსებობის პირობებში, რაიმე სახის სოციალური გარდაქმნების ერთად-ერთ საშუალებად რჩებოდა ტერორი. ძალადობა გახდა ჩვეულებრივი მოვლენა, თუმცა ხალხს რეპრესიები აშინებდა, მაგრამ მიღებული იყო, როგორც მართებული, როგორც ყოველდღიური ცხოვრების ნაწილი. ამ თვალსაზრისით, 1937 წლის მოვლენები უნიკალურია მხოლოდ თავისი მასშტაბებით და ინტენსივობით - უკვე განვლო წითელმა ტერორმა, კოლექტივიზაცია-გაკულაკებამ, ინდუსტრიალიზაციით გამოწვეულმა შიმშილმა უკრაინაში, ყაზახეთსა და ვოლგისპირეთში 1930 წლის პირველ ნახევარში. დიდი ტერორი ამ თვალსაზრისით კიდევ ერთი უნიკალურიაა მოვლენაა.
სულ რამდენი მსხვერპლი იყო? რატომ ამბობენ ხშირად, რომ ტერორის მასშტაბები გაზვიადებულია?
დიდი ტერორის აქტიური პერიოდის განმავლობაში - 1937 წლის აგვისტოდან 1938 წლის ნოემბრამდე (როდესაც ეჟოვი თანამდებობიდან მოხსნეს) - პოლიტიკური ბრალდებით დააკავეს 1 მილიონ 700 ათასზე მეტი ადამიანი. მათგან 700 ათასზე მეტი დახვრიტეს. ეს არის ქვედა სტატისტიკური ზოლი - ამავე პერიოდში ადამიანებს კვლავ ასახლებდნენ და „ადმინისტრაციული წესით“ დეპორტაციას უკეთებდნენ (მინიმუმ 200 ათასი ადამიანი), ასობით ათასი კი გაასამართლეს, როგორც „სოციალურად მავნე ელემენტი“. იმდროინდელი ფორმალურად სისხლის სამართლის მრავალი სტატია (მაგალითად, სასჯელი სამსახურში დაგვიანების ან „გაცდენის“ გამო) შეიძლება ასევე იქნეს ინტერპრეტირებული, როგორც პოლიტიკური თავისი მიმართულებით. ყოველივე ეს იძლევა საშუალებას ომამდელი ტერორის სტატისტიკას დაემატოს, როგორც მინიმუმ, კიდევ რამდენიმე ასეული ათასი ადამიანი.
1937-1938 წლების ტერორის „გაზვიადებული მასშტაბის“ შესახებ მტკიცებულებას, როგორც წესი, ორ იდეას უკავშირებდნენ. ეჭვქვეშ აყენებდნენ თითქოს „ფალსიფიცირებულ“ სტატისტიკას (თუმცა, დღეს უკვე გამოქვეყნებულია დაპატიმრებების უამრავი რეგიონალური „გეგმა“, დახვრეტის სტალინური სიები, ბევრ რეგიონში გამოქვეყნებულია საარქივო მონაცემებზე დამყარებული მეხსიერების წიგნები), ან, - რაც ყველაზე ხშირად გვხვდება, „პოლიტიკური“ ბრალდებების არსს: ბევრს სჯეროდა, რომ თუ ვინმე დააპატიმრეს, ე.ი. ამის მიზეზი არსებობდა.
ტყუილუბრალოდ ხომ არ აპატიმრებდნენ? ალბათ, ვინმე დამნაშავე იყო!
1930-იანი წლების ბოლოს საბჭოთა პოლიტიკური ტერორის მთავარი თავისებურება იყო მისი პრინციპული ირაციონალურობა და არაპროგნოზირებადობა. ამით იგი განსხვავდება, მაგალითად, მასთან ხშირად შედარებულ ნაცისტურ ტერორისგან. მოქალაქეთა რომელიმე „არასწორ“ კატეგორიაზე მიკუთვნება შეიძლება საფრთხის მომტანი ყოფილიყო, - თუმცა აპატიმრებდნენ მეეზოვეებსაც, მემანქანეებსაც, დიასახლისებსაც, სპორტსმენებსაც და მხატვრებსაც; ერთი სიტყვით, ნებისმიერს. დაპატიმრებულთა მხოლოდ ძალიან მცირე პროცენტი თუ ეწეოდა რაიმე სახის არასასურველ საქმიანობას (არის თუ არა პარტიის პოლიტიკისგან გამიჯნული რაიმე ქმედება, დანაშაული, ეს ცალკე საკითხია). ყველა დანარჩენი ჩვეულებრივ კანონმორჩილ სამოქალაქო „უმრავლესობას“ ეკუთვნოდა. რადგან გამოძიება ხშირად მიმდინარეობდა წამების - ფიზიკური ძალადობის, ბრალდებულის ოჯახების მიმართ მუქარის, „ძილით წამების“ (დღის განმავლობაში ძილის აკრძალვა და ღამით გამუდმებული დაკითხვები) - აქტიური გამოყენებით, „დანაშაულის აღიარებულთა“ წილი უახლოვდებოდა 100 პროცენტს. აღიარებითი ჩვენებები რჩებოდა უმნიშვნელოვანეს არგუმენტად ადამიანის დადანაშაულების თვალსაზრისით, ისევე, როგორც უკვე დაპატიმრებული ან დახვრეტილი ნაცნობების და კოლეგების ჩვენებები.
მართალია, რომ წმენდა, პირველ რიგში, თავად პარტიის ხელმძღვანელობას შეეხო ?
პოლიტიკურად რეპრესირებულთა 1,7 მილიონიდან მხოლოდ 100 ათასი იყო გარკვეულწილად დაკავშირებული ბოლშევიკურ პარტიასთან - ესენი იყვნენ ან კომკავშირლები, ან პარტიის რიგითი წევრები, ან (ისინი ცოტანი იყვნენ) პარტიული ხელმძღვანელები. ცხადია, სტალინისთვის ტერორის დროს ერთ-ერთი მთავარი ამოცანა იყო „ძველი ბოლშევიკების“ და რევოლუციონერების განადგურება, მაგრამ ფაქტიურად ბევრი მათგანი უკვე იმ დროისთვის მნიშვნელოვან პოზიციებზე აღარ იმყოფებოდა და არ წარმოადგენდა რაიმე რეალურ ოპოზიციას პარტიაში. იდეა დიდი ტერორის, როგორც პარტიის წინააღმდეგ განხორციელებული ტერორის შესახებ, ხრუშჩოვის ეპოქაში გაჩნდა, როდესაც ცდილობდნენ სტალინის დანაშაულებათა მთავარ მსხვერპლად „ერთგული ლენინელები“ გამოეცხადებინათ და ამავდროულად ამცირებდნენ რეპრესიების საერთო მასშტაბს.
რატომ ადანაშაულებენ რეპრესიებში სტალინს, თუ თავად მოქალაქეები აბეზღებდნენ ერთმანეთს?
კიდევ ერთი ძალიან გავრცელებული მითი რეპრესიების შესახებ - არსებული „სამი (ზოგჯერ ორი, ზოგჯერ ოთხი) მილიონი დასმენაა”. აქტიური დასმენა წერილობითი სახით საერთო პოლიტიკური ისტერიის ნაწილი იყო. ეჭვგარეშეა, რომ მათ თავისი როლი შეასრულეს მასობრივ დაპატიმრებებში, მაგრამ უფრო ბევრ ადამიანს აპატიმრებდნენ უბრალოდ სიების, წინასწარ შედგენილი და დამოწმებული „გეგმების“ მიხედვით, სადაც ფიგურირებდა სხვადასხვა დონის ყველა „არასაიმედო“ მოქალაქე.
გარდა ამისა, ადამიანები ერთმანეთს ასმენდნენ უზარმაზარი ფსიქოლოგიური ზეწოლის ქვეშ - უკვე გამოძიების დროს ისინი ცილს სწამებდნენ თავის ახლობლებს, რადგან ხშირად არჩევანის წინაშე იდგნენ: თავად გადარჩენილიყვნენ (ეს იმედი ხშირად ილუზორული იყო) ან მოეწერათ ხელი ქაღალდისთვის სხვა ადამიანის წინააღმდეგ. დასმენა სხვა, მნიშვნელოვანი საკითხის ნაწილი იყო: მთელი საზოგადოების სამოქალაქო პასუხისმგებლობისა სახელმწიფო ტერორისთვის. მრავალი ადამიანის თანაზიარობის აღიარება მის განხორციელებასი ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ არ შეიძლება რეპრესიები ჩაითვალოს მხოლოდ როგორც „ინიციატივა ქვემოდან“.
სტალინი პირადად გასცემდა დახვრეტის ბრძანებებს თუ არა?
რა თქმა უნდა, გასცემდა. პოლიტბიუროს წევრთა პირადი ვიზირებისთვის შედგენილი 383 სიიდან - ე.წ. „სტალინური სიებიდან“ - სტალინმა პირადად ხელი მოაწერა 357. ამ „სიების პრინციპით“ მსჯავრდებულთა საერთო რაოდენობა 44.5 ათას ადამიანს შეადგენს. მათი დიდი ნაწილი დახვრიტეს. გარდა ამისა, ტერორის მთელი არქიტექტურა თავად სტალინის და მისი გარემოცვის მიერ იყო აგებული, ხოლო რეპრესიები ხორციელდებოდა მისი უშუალო კონტროლის ქვეშ: იგი იღებდა მოხსენებით ბარათებს დაპატიმრების კამპანიის მიმდინარეობის შესახებ, თავად ამატებდა სიებში ცალკეულ ადამიანთა სახელებს, ასევე კითხულობდა საგამოძიებო დაკითხვების ოქმებს.
როგორ იყო მოწყობილი დაპატიმრებებისა და დახვრეტის აღრიცხვის სისტემა?
მრავალი სხვა ადრეული რეპრესიული კამპანიისგან (წითელი ტერორის, გაკულაკების) განსხვავებით, დიდი ტერორის მსხვილი ოპერაციები საკმაოდ კარგად არის დოკუმენტურად დადასტურებული. გარდა უკვე ნახსენები „სტალინური სიებისა“, შემოინახა მრავალრიცხოვანი დაშიფრული წერილები ადგილებიდან თხოვნით დაეზუსტებინათ ან გაეზარდათ დაპატიმრებების „გეგმები“, რომლებიც დაშვებული იყო ცენტრიდან. დაპატიმრებების რაოდენობა ფიქსირდებოდა, დაპატიმრებების რაოდენობასთან დაკავშირებით ანგარიშს აბარებდნენ. გამომძიებლები ერთმანეთთან „სოციალისტურ შეჯიბრებას“ ატარებდნენ გამოძიებული საქმეების რაოდენობით. დაბოლოს, 1937-1938 წლებში დაპატიმრებულთა საარქივო-საგამოძიებო საქმეებს ადევს გრიფი „შენახული იქნას სამუდამოდ“: სურვილის შემთხვევაში ნებისმიერს შეუძლია მივიდეს და წაიკითხოს დიდი ტერორის დროს დაპატიმრებულ (და რეაბილიტირებული) მსხვერპლთა უმეტესი ნაწილის საქმეები.
ყოფილა შემთხვევები, რომ ადამიანს აპატიმრებდნენ, შემდეგ კი მიხვდებოდნენ თავის შეცდობას და ათავისუფლებდნენ მას?
უკვე დაპატიმრებულ ადამიანთა სასწაულებრივი განთავისუფლებისა და გადარჩენის ისტორიები, როგორც წესი, ეკუთვნის 1920-იანი წლების ან 1930-იანი წლების პირველ ნახევარს. გამოძიების მიმდინარეობა 1937-1938 წლებში არ გულისხმობდა გამართლებას: ბრალდებულს არც ადვოკატის უფლება ჰქონდა და არც საქმის გადახედვის (ძალიან ხშირად განაჩენი სისრულეში მოჰყავდათ სასამართლოს ან „სამეულის“ - არასასამართლო ორგანოს - გადაწყვეტილების მიღების დღეს).
ეჟოვის დროს დაპატიმრებულთა ნაწილი გაათავისუფლეს 1939 წელს - ზოგჯერ ამას „ბერიას ამნისტიას“ უწოდებენ. ისინი, ვისაც რაიმე მიზეზით გაუმართლა და მას არ გამოუტანეს განაჩენი 1938 წლის ნოემბრისთვის, ზოგჯერ ახერხებდნენ და აღწევდნენ საქმის გადახედვას. განსაკუთრებით ხშირად ეს ხდებოდა, თუ იცვლებოდა გამომძიებელი ან საქმე ფორმალურად არ იყო ბოლომდე მიყვანილი. თუმცა ბევრი ამ ასობით ათასი ადამიანიდან მაინც დააპატიმრეს მოგვიანებით - ომის დროს ან 1947-1948 წლებში, როდესაც ხელახლა აპატიმრებდნენ ბანაკგამოვლილ დიდი ტერორის მსხვერპლთ.
რამდენი ადამიანი დასაჯეს დახვრეტაში მონაწილეობისთვის? საერთოდ არსებობდა რაიმე სახის სასჯელის სისტემა ჩეკისტებისთვის?
ჩვენთვის ცნობილი სტატისტიკის თანახმად, ეჟოვის მოხსნიდან ერთი წლის განმავლობაში, მასთან ერთად დააპატიმრეს ათასამდე შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის თანამშრომელი. როგორც კოლექტივიზაციის ყველაზე სასტიკ მომენტში, ტერორი მიაწერეს „გადახრებს ადგილებზე“, მასში კონკრეტულ შემსრულებლებს ადანაშაულებდნენ. და მაინც, ყველა ჩეკისტი არ ყოფილა დასჯილი ან თუნდაც სამსახურიდან დათხოვნილი. დიდი ტერორის ბევრმა აქტიურმა შემსრულებელმა განაგრძო მუშაობა ომის დროს, მიიღო სამხედრო ჯილდოები „ჯარში პოლიტიკური საქმიანობისთვის“ და ომიდან დაბრუნდნენ, როგორც გმირები.
რა თქმა უნდა, ადამიანები დასანანები არიან, მაგრამ გულაგ-ი თუ იყო ეფექტური?
ჩვენ ვსაუბრობთ გიგანტური და ძალიან რთული სისტემის შესახებ, რომელიც ჩამოყალიბდა არა 1937 წელს, არამედ გაცილებით ადრე, 1920-1930-იანი წლების ზღვარზე. გულაგში არა მხოლოდ პოლიტპატიმრები, არამედ კრიმინალებიც იყვნენ - ასევე მცველები და ბანაკის ხელმძღვანელობა. ეს ერთ და იმავე დროს იყო შრომის გრანდიოზული ბირჟა და მასობრივი მკვლელობის მანქანა. დიდი ტერორის დრო ბანაკებში ასევე უკავშირდებოდა მასობრივ დახვრეტებს, პატიმრების გადარჩენისთვის ძალიან რთულ პირობებს (უარესი იყო მხოლოდ ომის დროს ზოგიერთ ადგილას - როდესაც საერთოდ არ ჰქონდათ სურსათი). რა თქმა უნდა, შეიძლება იმის გარკვევის დაწყება, თუ როდის ააშენეს უფრო მეტი, რა უნდა აეშენებინათ და რა აღმოჩნდა უსარგებლო - მაგრამ გულაგის ეკონომიკური მიზანშეწონილობა ეთიკურ საკითხად რჩება: დახარჯული მონური შრომის რა კოეფიციენტი და რამდენი დაღუპული ადამიანის რაოდენობა მიგვაჩნია უფრო „ეფექტურად“ აშენებული ქარხნებისა თუ ქალაქების რაოდენობასთან შედარებით? ამავდროულად, თავად გულაგის ეკონომიკა დეტალურად არის გაანალიზებული თანამედროვე მეცნიერების მიერ და არ გამოიყურება, როგორც „წარმატებული“. მონური შრომა საერთოდ ძალიან იშვიათად არის უფრო ეფექტური, ვიდრე თავისუფალი.
- Где ты берешь энергию, не выезжая за город, не занимаясь спортом, йогой или чем- то еще активно телесным?
ОТВЕТ Фридриха Ницше «Наполни жизнь энергией»
Мишель, не жди, что я стану делать умный вид и строить из себя специалиста по вопросу смысла жизни. Я ненавижу философов, берущихся утверждать, будто они проникли в суть вещей и разгадали первопричину бытия. Мой тебе совет: не ищи утешения в абстрактных идеалах. Справедливость, демократия, права личности – все это не более чем вымысел (я прочел ответ Канта, и, признаться, он оставил меня в недоумении). Что касается религии, то тебе ли не знать, как я к ней отношусь. Как от чумы, беги от священников, раввинов и прочих имамов. Только одно должно иметь для тебя значение – жизнь. Твоя жизнь.
Но берегись: в мире есть два типа людей. Одни ведут униженное существование: они испытывают чувство вины уже за то, что просто существуют на свете, и их вечный удел – оставаться бесправными рабами морали. Другие же отваживаются жить по-настоящему. Они используют жизненную силу, которая в них заложена, и не страшатся прислушиваться к самым потаенным своим желаниям. Стань одним из них – живи интенсивно. Проникнись страстью ко всему, что может сделать тебя сильнее, будь то спорт, музыка, путешествия, литературное творчество, работа, медитация, развлечения, любовь, наука... Самое главное – до конца следуй своему призванию, не останавливаясь ни перед какими преградами. Только так ты станешь сверхчеловеком, сын мой.
https://theoryandpractice.ru/posts/7457-haustov1
http://www.nietzsche.ru/look/xxb/fragment-letter/
.. Это важно — думать. Это то, что отличает нас от чечевицы
— Джек
.
.
Ты когда-нибудь читал Ницше? Ницше говорит, есть два типа людей в мире: люди, которые предназначены для величия, как Уолт Дисней ... и Гитлер. И есть все мы, он называл нас „неумехами и неудачниками“. Мы — головоломка. Мы иногда приближаемся к величию, но никогда до него не добираемся. Мы — расходная масса. Нас сбивает идущий поезд, мы принимаем ядовитый аспирин... нас стреляют в «Молочных королевах». — пьян и разговаривает с куклой Пиноккио, вспоминая о расстреле посетителей в кафе «Dairy Queen» («Молочная королева»)
— Джек
.
.
Хочешь услышать новое название моей биографии, мой маленький итальянский друг? «Это был не ебучий пикник: история Джека Лукаса». Тебе нравится? Иль Но Ва Эста Ебуччи Пикнико
— Джек
.
.
Ты должен быть хранителем Грааля, так как он может исцелять сердца людей
— Пэрри (Джеку)
.
.
Какой-то миллиардер получил Святой Грааль в свою библиотеку на Пятой авеню!
— Джек
.
.
Джек: Что бы делал Король Артур без Гвиневры?
Пэрри: Полагаю, счастливо женился бы.
Джек: Ну, это плохой... это плохой пример
.
.
Два человека могут стоять всю жизнь напротив и не найти друг друга. Другие два могут находиться по обе стороны земного шара и ничто не может удержать их от встреч
— Анна Наполитано
.
.
Радиоведущий становится сумасбродом с миссией от Бога. Надеюсь, когда меня арестуют, найдут мне место рядом с ним
— Джек
.
.Я психиатр, поэтому думаю, что главное — это дать себе свободу быть тем, кто ты есть. И не позволять никому говорить тебе, что было бы лучше, если бы ты был другим. Защищать свое право быть собою самим. И тогда со временем ты поймешь, что это не право — так должно быть. Как этого достичь?
Нужно дать себе разрешение быть там, где ты хочешь быть, — а потом постараться сесть там, где тебе удобно. Разрешение думать, что думается, и не думать, как другой думал бы на твоем месте. Говорить, если хочешь, и молчать, если ничего не приходит в голову. Это твое право: дать себе это разрешение. Разрешение чувствовать то, что чувствуешь, и в то время, когда это необходимо. И не чувствовать то, что другой ощущал бы на твоем месте, и перестать чувствовать то, что ожидают окружающие. Нужно дать себе разрешение идти на риски, на которые ты решился, тогда и только тогда, когда за последствия платишь ты. Но пусть никто тебе не говорит, что нельзя идти на такие риски, — если ты никого не впутываешь в свое дело, это твое решение.
И последнее, что очень важно. Нужно дать себе разрешение идти по жизни, разыскивая то, что ты хочешь, вместо того, чтобы ждать, когда другие дадут тебе это.
მაგრამ ვინც საკუთარ მონობას აღმოაჩენს, ის მონა ვეღარ იქნება. შენ
კი უფრო მეტი აღმოაჩინე. შენ აღმოაჩინე, რომ საერთოდ ადამიანია მონა; რომ მისი ბუნება
ძირითადად მონურია - ან სხვას ემონება, ან საკუთარ თავს; სხვანაირად არ შეუძლია, თუმცა,
ისევე როგორც ჭიანჭველებში, ადამიანებშიც არსებობენ გამონაკლისები, რომლებიც, რატომღაც,
არ მიდიან იქით, საითაც დანარჩენები მიისწრაფიან; ხოლო, რაკი გამონაკლისი არსებობს,
შეიძლება როდისმე წესადაც იქცეს, ანუ, ყველამ ის აკეთოს მხოლოდ, რაც თავად მიაჩნია
სწორად, რაც კი არ დაავალეს, თავად დაივალა. მაგრამ გამონაკლისი წესად რომ იქცეს,
უპირველეს ყოვლისა, ყურადღება უნდა მიიქციოს, ანუ, რამენაირად უნდა შეეწიროს საკუთარ
გამონაკლისობას, რაც, ჯერჯერობით, მხოლოდ შეყვარებულს თუ მოუმოქმედებია თუნდაც
წიგნის ფურცლებზე, რამდენადაც უმსხვერპლოდ, ესე იგი, უსისხლოდ და უცრემლოდ, ვერც
ვერავის შეაგნებინებ რამეს და ვერც ვერავინ შეიგნებს თავად, როგორც არ უნდა მოინდომოს. ,,
ოთარ ჭილაძე ,,აველუმი,,=
KAK МЫ ТЕPЯЕM ЭHЕPГИЮ И OТKУДA ЕЕ БPAТЬ
K пoтеpи энергии пpиводят:
– уныние, недoвoльcтво cудьбoй, cожaление o пpошлoм и cтрaх, неприятие будущегo;
– гнев и paздpaжение;
– пocтaнoвка и пpеследoвaние эгoиcтичныx целей;
– беcцельнoе существование;
– oбиды;
– пеpеедaние;
– беcкoнтpольнoе блуждaние умa, неумение скoнцентpиpoвaтьcя;
– когдa мы едим стaрую пищу, пищу пpигoтoвленную челoвеком в гневе или иcпытывающем дpугие oтрицaтельные эмоции, пpи испoльзовaнии микpoволнoвoй печи; прoдукты, coдержaщие кoнсеpванты, химические дoбавки;
– пoедaние (в больших количестваx) пищи, лишеннoй прaны – кoфе, чеpный чай, белый cаxаp, белaя мукa, мяcо, алкoгoль;
– едa в спешке и нa xoду;
– куpение;
– пуcтые paзгoвоpы (осoбеннo, еcли мы при этом когo-тo кpитикуем, ocуждaем);
– непpавильное дыхaние, напpимеp, cлишкoм чacтoе;
– беспopядoчные пoлoвые связи, cекc без любви к паpтнеру;
– излишний сoн, недocтатoк cна;
– нaпряжение ума и телa;
– aлчнocть и жаднoсть.
Тoнкую энеpгию мы пoлучaем, кoгдa:
– гoлодaем;
– выполняем дыхaтельные упpaжнения;
– уединяемcя;
– даем обет мoлчaния на кaкoе–тo вpемя;
– гуляем (или прoсто нaxoдимся) пo берегу моpя, пo горaм, созеpцаем кpacивые пейзажи пpиpоды;
– зaнимаемcя беcкoрыcтнo творчеcтвом;
– блaгодapим;
– вocxвaляем доcтойную личноcть за возвышенные качеcтвa и пocтупки;
– cмеемcя, paдуемcя, улыбaемcя oт души;
– беcкоpыcтно кoму–то пoмoгаем;
– пpoявляем скpoмнocть;
–
– едим прoдукты, пoлные пpанoй (жизненнoй энеpгией), – нaтуpaльные злaки, кaши, тoпленнoе мacло, мед, фpукты, oвoщи;
– cпим с 9–10 вечеpа дo двуx чaсов ночи (в дpугoе вpемя неpвнaя cиcтемa не oтдыхaет, скoлько бы мы ни спaли);
– пoлучаем сеaнс xopoшего мacсажa oт гapмoничнoй личнocти, или делaем сaмомaccaж;
– жертвуем cвоим временем, деньгaми;
Нaчните жить, кaк будтo вы еcть Boплoщение Безуcлoвнoй любви. Упpеки замените на блaгодаpнocть. Вoпpoсы умa: «Чтo я мoгу пoлучить oт этoгo человекa, oбщеcтвa?» зaмените нa «Чтo я могу дaть oкpужающим? Kaк я мoгу пpинести в иx жизни счaстье? Kак я мoгу нaпoлнить иx любoвью?». Пpекpaтите кoнцентpиpoвaтьcя на cебе и cвоиx пpoблемаx. ===#ДР #Райнер_Мария_Рильке (1875–1926)
Если ваша повседневная жизнь кажется вам убогой, не вините ее – вините себя в том, что вы в недостаточной мере поэт, чтобы привести в действие ее богатства; для Творца нищеты не существует.
*
Могу посоветовать вам только одно: идите в себя самого и исследуйте глубины, где зарождается родник вашей жизни.
*
Не сдерживайте в себе порывы жизни. Поверьте мне: жизнь права, всегда права.==
.. Есть два вида святых: святой от природы и святой из пороге безумия говорил: .
http://www.psychologies.ru/articles/emotsii-delayut-nas-jivyimi/
http://www.psychologies.ru/articles/emotsii-delayut-nas-jivyimi/
https://saband.name/self-imposed-prohibition/
https://heroine.ru/prozhivi-eto-kak-perestat-podavlyat-emotsii/
как людеи превращают в бесчувственных роботов
учат подавлять эмоции
Нужно отметить сразу, что эта глава – не для слабонервных. В ней много сложных рассуждений. Если они вас напрягают, переходите сразу к ее концу.
Подробнее: https://bookap.info/book/sviyash_otkrytoe_podsoznanie_kak_vliyat_na_sebya_i_drugih/gl10.shtm
Люди научились плавать как рыбы, летать как птицы.
Осталось теперь научиться жить как люди.
Бернард Шоу
Мир роботов?
Если все люди научатся эффективно перекодировать свое Подсознание и заложат в него тот набор установок по управлению своими эмоциями, которые выше мы обозначили как ИКР, то как будет выглядеть мир этих людей? Не будет ли это мир бесчувственных роботов, которые только и могут, что обмениваться формальными улыбками и информацией, ничего не ощущая и сберегая свою энергию для каких-то своих важных дел?
Подробнее: https://bookap.info/book/sviyash_otkrytoe_podsoznanie_kak_vliyat_na_sebya_i_drugih/gl10.shtm
https://ficbook.net/readfic/638285
https://remake-media.ru/politika-i-smi/tsinizm-kak-vysshaya-stadiya-kapitalizma/
https://dota2.ru/forum/threads/90-naselenija-zemli-bioroboty.1268456/
https://geschenka.livejournal.com/1084434.html
https://kursiv.kz/news/2011-12/epidemiya-beschuvstvennosti
https://www.proza.ru/2016/08/05/1592
https://naked-science.ru/article/psy/statistika-podtverdila
https://enjoy-england.livejournal.com/21043.html
https://zen.yandex.ru/media/detsad_naiznanku/epidemiia-beschuvstvennosti-u-detei-chto-delat-5d327bc7ce44a000ae3dbff0
https://zen.yandex.ru/media/lih/pochemu-nas-okrujaiut-beschuvstvennye-liudi-5d27c15b520a9b00ade804cf
https://www.mk.ru/blogs/posts/rebyonok-v-telefone-umnyy-no-beschuvstvennyy.html
https://zen.yandex.ru/media/lih/pochemu-nas-okrujaiut-beschuvstvennye-liudi-5d27c15b520a9b00ade804cf
https://www.mk.ru/blogs/posts/rebyonok-v-telefone-umnyy-no-beschuvstvennyy.html
https://www.bbc.com/russian/features-42023585
https://www.bbc.com/russian/vert-fut-42873736
Как негативные эмоции делают нас бесчувственными к чужой боли
Мелисса Хогенбум
https://www.bbc.com/russian/vert-fut-42873736
https://www.facebook.com/avecazak/posts/2290917894300276
1937 წლის 30 ივლისს ხელი მოეწერა შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის საიდუმლო ბრძანება N 00447-ს. ეს დღე ითვლება დიდი ტერორის დასაწყისად - პოლიტიკური რეპრესიების პერიოდად, რომლის დროსაც სსრკ-ში 1937-1938 წლებში არანაკლებ 1.7 მილიონი ადამიანი დააპატიმრეს (მათგან 700 ათასზე მეტი სიკვდილით დასაჯეს): „ხალხის მტრები“, „კონტრრევოლუციონერები“, "მავნებლები", აგრეთვე მათი ნათესავები და მეგობრები. დიდი ტერორის წლისთავზე „მედუზამ“ სთხოვა ისტორიკოსს, „მემორიალის“ ცენტრის თანამშრომელს, სერგეი ბონდარენკოს პასუხი გაეცა უხერხულ კითხვებზე 1937-1938 წლების სტალინური რეპრესიების შესახებ.
კონკრეტულად რა მოხდა 1937 წელს?
1937 წლის ზაფხულში სტარტი აიღო სახელმწიფო რეპრესიული კამპანიების მთელმა სერიამ, რომელიც ახლა ცნობილია ზოგადი სახელწოდებით „დიდი ტერორი“ (ბრიტანელმა ისტორიკოსმა რობერტ კონისკმა ეს სახელი შემოგვთავაზა 1960-იანი წლების ბოლოს, პერესტროიკის შემდეგ ეს ტერმინი ფართოდ გავრცელდა რუსეთშიც). შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის N 00447 ბრძანებით გამოცხადდა „კულაკური ოპერაცია“, რომლის ფარგლებში აპატიმრებდნენ გლეხებს, მღვდლებს, ყოფილ აზნაურებს, ასევე იმ ადამიანებს, ვინც ეჭვმიტანილები იყვნენ თეთრ მოძრაობასთან ან ოპოზიციურ პოლიტიკურ პარტიებთან კავშირში. თითქმის ამის პარალელურად ჩატარდა „ეროვნული“ ოპერაციები - წინასწარ შედგენილი სიების მიხედვით აპატიმრებდნენ გერმანელებს, პოლონელებს, ლატვიელებს და სხვა მრავალ უცხოელსა და საბჭოთა კავშირის მოქალაქეს. რამდენიმე გამოჩენილი სამხედრო მხედართმთავრის დაპატიმრებებით დაიწყო წმენდა ჯარში. ათასობით ადამიანი აღმოჩნდა ბანაკებში ხალხის მტრებთან კავშირის ბრალდებით - ეს იყვნენ ე.წ. „სამშობლოს მოღალატეების ოჯახის წევრები“.
რატომ იყო ეს საჭირო? და რატომ 1937 წელს?
მიუხედავად იმისა, რომ 1937 წლის შუა პერიოდში იგრძნობოდა სახელმწიფო ტერორის მკვეთრი ზრდა, ამისათვის მოსამზადებელი სამუშაოები წინა წლებში დაიწყო. ათვლის წერტილად ხშირად მიიჩნევენ 1934 წლის 1 დეკემბერს - იმ დღეს მოკლეს ლენინგრადის პარტორგანიზაციის ლიდერი, ცენტრალური კომიტეტის მდივანი სერგეი კიროვი (თავად სტალინის როლი ამ მკვლელობაში ჯერ კიდევ არ არის გარკვეული). მომდევნო წლებში დაპატიმრებების რაოდენობა არა მხოლოდ გაიზარდა, არამედ მოსკოვში ჩატარდა პარტიის ყოფილი ლიდერების „ღია სასამართლო პროცესები“, „მემარჯვენე-ტროცკისტულ ბლოკზე“, სახელმწიფო უსაფრთხოებაში მოხდა კადრების ფართომასშტაბიანი განახლება (სახალხო კომისარი იაგოდა შეცვალა სახალხო კომისარმა ეჟოვმა), რეპრესიების გამკაცრების შესახებ ბევრს წერდნენ პრესაში. ისინი წერდნენ პრესაში. მიმდინარეობდა მზადება სახელმწიფო ტერორის ახალი ტალღისათვის: იხსნებოდა ბანაკები, სადაც უნდა გამგზავრებულიყვნენ მომავალი „მტრები“, იქმნებოდა სპეციალური კომისიები, მათი სისხლის სამართლის საქმეების განხილვის მიზნით.
არსებობს მრავალი ახსნა იმისა, თუ რატომ დაიწყო მასშტაბური რეპრესიები 1937 წელს. მოვლენების განვითარების შინაგანი ლოგიკის გარდა (ნიკოლაი ეჟოვი შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატს ჯერ კიდევ 1936 წლის სექტემბერში ჩაუდგა სათავეში, იგი თავის უწყებას მასობრივი წმენდის ჩასატარებლად თითქმის ერთი წლის განმავლობაში ამზადებდა), ხშირად სამართლიანად მიუთითებენ საგარეო-პოლიტიკური ვითარების დიდ როლზე - ესპანეთში ომის მიმდინარეობაზე, სადაც კომუნისტებს ამარცხებდა ფრანკოს ჯარი, ნაცისტური გერმანიის გაძლიერებაზე და ახალი დიდი მსოფლიო ომის მოლოდინზე, რომლის მოახლოებასაც ყველა გრძნობდა. ამ ფონზე საბჭოთა კავშირში გააქტიურდა ჯაშუშობა, შინაგანი მტრების ძებნა, რომლის პირველი კანდიდატებიც იყვნენ „ყოფილი ადამიანები“ („კულაკები“, მღვდლები, ესერები) და მათი მთელი გარემოცვა - ოჯახი, მეგობრები, კოლეგები სამსახურში.
კიდევ ერთი, არანაკლებ მნიშვნელოვანი მიზეზია თავად მართვის სისტემა, რომელიც საბჭოთა კავშირში ჩამოყალიბდა რევოლუციის შემდეგ გასული 20 წლის განმავლობაში. სამოქალაქო და პოლიტიკური თავისუფლების, ხელისუფლების ორგანოების რეალური არჩევნებისა და სიტყვის თავისუფლების არარსებობის პირობებში, რაიმე სახის სოციალური გარდაქმნების ერთად-ერთ საშუალებად რჩებოდა ტერორი. ძალადობა გახდა ჩვეულებრივი მოვლენა, თუმცა ხალხს რეპრესიები აშინებდა, მაგრამ მიღებული იყო, როგორც მართებული, როგორც ყოველდღიური ცხოვრების ნაწილი. ამ თვალსაზრისით, 1937 წლის მოვლენები უნიკალურია მხოლოდ თავისი მასშტაბებით და ინტენსივობით - უკვე განვლო წითელმა ტერორმა, კოლექტივიზაცია-გაკულაკებამ, ინდუსტრიალიზაციით გამოწვეულმა შიმშილმა უკრაინაში, ყაზახეთსა და ვოლგისპირეთში 1930 წლის პირველ ნახევარში. დიდი ტერორი ამ თვალსაზრისით კიდევ ერთი უნიკალურიაა მოვლენაა.
სულ რამდენი მსხვერპლი იყო? რატომ ამბობენ ხშირად, რომ ტერორის მასშტაბები გაზვიადებულია?
დიდი ტერორის აქტიური პერიოდის განმავლობაში - 1937 წლის აგვისტოდან 1938 წლის ნოემბრამდე (როდესაც ეჟოვი თანამდებობიდან მოხსნეს) - პოლიტიკური ბრალდებით დააკავეს 1 მილიონ 700 ათასზე მეტი ადამიანი. მათგან 700 ათასზე მეტი დახვრიტეს. ეს არის ქვედა სტატისტიკური ზოლი - ამავე პერიოდში ადამიანებს კვლავ ასახლებდნენ და „ადმინისტრაციული წესით“ დეპორტაციას უკეთებდნენ (მინიმუმ 200 ათასი ადამიანი), ასობით ათასი კი გაასამართლეს, როგორც „სოციალურად მავნე ელემენტი“. იმდროინდელი ფორმალურად სისხლის სამართლის მრავალი სტატია (მაგალითად, სასჯელი სამსახურში დაგვიანების ან „გაცდენის“ გამო) შეიძლება ასევე იქნეს ინტერპრეტირებული, როგორც პოლიტიკური თავისი მიმართულებით. ყოველივე ეს იძლევა საშუალებას ომამდელი ტერორის სტატისტიკას დაემატოს, როგორც მინიმუმ, კიდევ რამდენიმე ასეული ათასი ადამიანი.
1937-1938 წლების ტერორის „გაზვიადებული მასშტაბის“ შესახებ მტკიცებულებას, როგორც წესი, ორ იდეას უკავშირებდნენ. ეჭვქვეშ აყენებდნენ თითქოს „ფალსიფიცირებულ“ სტატისტიკას (თუმცა, დღეს უკვე გამოქვეყნებულია დაპატიმრებების უამრავი რეგიონალური „გეგმა“, დახვრეტის სტალინური სიები, ბევრ რეგიონში გამოქვეყნებულია საარქივო მონაცემებზე დამყარებული მეხსიერების წიგნები), ან, - რაც ყველაზე ხშირად გვხვდება, „პოლიტიკური“ ბრალდებების არსს: ბევრს სჯეროდა, რომ თუ ვინმე დააპატიმრეს, ე.ი. ამის მიზეზი არსებობდა.
ტყუილუბრალოდ ხომ არ აპატიმრებდნენ? ალბათ, ვინმე დამნაშავე იყო!
1930-იანი წლების ბოლოს საბჭოთა პოლიტიკური ტერორის მთავარი თავისებურება იყო მისი პრინციპული ირაციონალურობა და არაპროგნოზირებადობა. ამით იგი განსხვავდება, მაგალითად, მასთან ხშირად შედარებულ ნაცისტურ ტერორისგან. მოქალაქეთა რომელიმე „არასწორ“ კატეგორიაზე მიკუთვნება შეიძლება საფრთხის მომტანი ყოფილიყო, - თუმცა აპატიმრებდნენ მეეზოვეებსაც, მემანქანეებსაც, დიასახლისებსაც, სპორტსმენებსაც და მხატვრებსაც; ერთი სიტყვით, ნებისმიერს. დაპატიმრებულთა მხოლოდ ძალიან მცირე პროცენტი თუ ეწეოდა რაიმე სახის არასასურველ საქმიანობას (არის თუ არა პარტიის პოლიტიკისგან გამიჯნული რაიმე ქმედება, დანაშაული, ეს ცალკე საკითხია). ყველა დანარჩენი ჩვეულებრივ კანონმორჩილ სამოქალაქო „უმრავლესობას“ ეკუთვნოდა. რადგან გამოძიება ხშირად მიმდინარეობდა წამების - ფიზიკური ძალადობის, ბრალდებულის ოჯახების მიმართ მუქარის, „ძილით წამების“ (დღის განმავლობაში ძილის აკრძალვა და ღამით გამუდმებული დაკითხვები) - აქტიური გამოყენებით, „დანაშაულის აღიარებულთა“ წილი უახლოვდებოდა 100 პროცენტს. აღიარებითი ჩვენებები რჩებოდა უმნიშვნელოვანეს არგუმენტად ადამიანის დადანაშაულების თვალსაზრისით, ისევე, როგორც უკვე დაპატიმრებული ან დახვრეტილი ნაცნობების და კოლეგების ჩვენებები.
მართალია, რომ წმენდა, პირველ რიგში, თავად პარტიის ხელმძღვანელობას შეეხო ?
პოლიტიკურად რეპრესირებულთა 1,7 მილიონიდან მხოლოდ 100 ათასი იყო გარკვეულწილად დაკავშირებული ბოლშევიკურ პარტიასთან - ესენი იყვნენ ან კომკავშირლები, ან პარტიის რიგითი წევრები, ან (ისინი ცოტანი იყვნენ) პარტიული ხელმძღვანელები. ცხადია, სტალინისთვის ტერორის დროს ერთ-ერთი მთავარი ამოცანა იყო „ძველი ბოლშევიკების“ და რევოლუციონერების განადგურება, მაგრამ ფაქტიურად ბევრი მათგანი უკვე იმ დროისთვის მნიშვნელოვან პოზიციებზე აღარ იმყოფებოდა და არ წარმოადგენდა რაიმე რეალურ ოპოზიციას პარტიაში. იდეა დიდი ტერორის, როგორც პარტიის წინააღმდეგ განხორციელებული ტერორის შესახებ, ხრუშჩოვის ეპოქაში გაჩნდა, როდესაც ცდილობდნენ სტალინის დანაშაულებათა მთავარ მსხვერპლად „ერთგული ლენინელები“ გამოეცხადებინათ და ამავდროულად ამცირებდნენ რეპრესიების საერთო მასშტაბს.
რატომ ადანაშაულებენ რეპრესიებში სტალინს, თუ თავად მოქალაქეები აბეზღებდნენ ერთმანეთს?
კიდევ ერთი ძალიან გავრცელებული მითი რეპრესიების შესახებ - არსებული „სამი (ზოგჯერ ორი, ზოგჯერ ოთხი) მილიონი დასმენაა”. აქტიური დასმენა წერილობითი სახით საერთო პოლიტიკური ისტერიის ნაწილი იყო. ეჭვგარეშეა, რომ მათ თავისი როლი შეასრულეს მასობრივ დაპატიმრებებში, მაგრამ უფრო ბევრ ადამიანს აპატიმრებდნენ უბრალოდ სიების, წინასწარ შედგენილი და დამოწმებული „გეგმების“ მიხედვით, სადაც ფიგურირებდა სხვადასხვა დონის ყველა „არასაიმედო“ მოქალაქე.
გარდა ამისა, ადამიანები ერთმანეთს ასმენდნენ უზარმაზარი ფსიქოლოგიური ზეწოლის ქვეშ - უკვე გამოძიების დროს ისინი ცილს სწამებდნენ თავის ახლობლებს, რადგან ხშირად არჩევანის წინაშე იდგნენ: თავად გადარჩენილიყვნენ (ეს იმედი ხშირად ილუზორული იყო) ან მოეწერათ ხელი ქაღალდისთვის სხვა ადამიანის წინააღმდეგ. დასმენა სხვა, მნიშვნელოვანი საკითხის ნაწილი იყო: მთელი საზოგადოების სამოქალაქო პასუხისმგებლობისა სახელმწიფო ტერორისთვის. მრავალი ადამიანის თანაზიარობის აღიარება მის განხორციელებასი ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ არ შეიძლება რეპრესიები ჩაითვალოს მხოლოდ როგორც „ინიციატივა ქვემოდან“.
სტალინი პირადად გასცემდა დახვრეტის ბრძანებებს თუ არა?
რა თქმა უნდა, გასცემდა. პოლიტბიუროს წევრთა პირადი ვიზირებისთვის შედგენილი 383 სიიდან - ე.წ. „სტალინური სიებიდან“ - სტალინმა პირადად ხელი მოაწერა 357. ამ „სიების პრინციპით“ მსჯავრდებულთა საერთო რაოდენობა 44.5 ათას ადამიანს შეადგენს. მათი დიდი ნაწილი დახვრიტეს. გარდა ამისა, ტერორის მთელი არქიტექტურა თავად სტალინის და მისი გარემოცვის მიერ იყო აგებული, ხოლო რეპრესიები ხორციელდებოდა მისი უშუალო კონტროლის ქვეშ: იგი იღებდა მოხსენებით ბარათებს დაპატიმრების კამპანიის მიმდინარეობის შესახებ, თავად ამატებდა სიებში ცალკეულ ადამიანთა სახელებს, ასევე კითხულობდა საგამოძიებო დაკითხვების ოქმებს.
როგორ იყო მოწყობილი დაპატიმრებებისა და დახვრეტის აღრიცხვის სისტემა?
მრავალი სხვა ადრეული რეპრესიული კამპანიისგან (წითელი ტერორის, გაკულაკების) განსხვავებით, დიდი ტერორის მსხვილი ოპერაციები საკმაოდ კარგად არის დოკუმენტურად დადასტურებული. გარდა უკვე ნახსენები „სტალინური სიებისა“, შემოინახა მრავალრიცხოვანი დაშიფრული წერილები ადგილებიდან თხოვნით დაეზუსტებინათ ან გაეზარდათ დაპატიმრებების „გეგმები“, რომლებიც დაშვებული იყო ცენტრიდან. დაპატიმრებების რაოდენობა ფიქსირდებოდა, დაპატიმრებების რაოდენობასთან დაკავშირებით ანგარიშს აბარებდნენ. გამომძიებლები ერთმანეთთან „სოციალისტურ შეჯიბრებას“ ატარებდნენ გამოძიებული საქმეების რაოდენობით. დაბოლოს, 1937-1938 წლებში დაპატიმრებულთა საარქივო-საგამოძიებო საქმეებს ადევს გრიფი „შენახული იქნას სამუდამოდ“: სურვილის შემთხვევაში ნებისმიერს შეუძლია მივიდეს და წაიკითხოს დიდი ტერორის დროს დაპატიმრებულ (და რეაბილიტირებული) მსხვერპლთა უმეტესი ნაწილის საქმეები.
ყოფილა შემთხვევები, რომ ადამიანს აპატიმრებდნენ, შემდეგ კი მიხვდებოდნენ თავის შეცდობას და ათავისუფლებდნენ მას?
უკვე დაპატიმრებულ ადამიანთა სასწაულებრივი განთავისუფლებისა და გადარჩენის ისტორიები, როგორც წესი, ეკუთვნის 1920-იანი წლების ან 1930-იანი წლების პირველ ნახევარს. გამოძიების მიმდინარეობა 1937-1938 წლებში არ გულისხმობდა გამართლებას: ბრალდებულს არც ადვოკატის უფლება ჰქონდა და არც საქმის გადახედვის (ძალიან ხშირად განაჩენი სისრულეში მოჰყავდათ სასამართლოს ან „სამეულის“ - არასასამართლო ორგანოს - გადაწყვეტილების მიღების დღეს).
ეჟოვის დროს დაპატიმრებულთა ნაწილი გაათავისუფლეს 1939 წელს - ზოგჯერ ამას „ბერიას ამნისტიას“ უწოდებენ. ისინი, ვისაც რაიმე მიზეზით გაუმართლა და მას არ გამოუტანეს განაჩენი 1938 წლის ნოემბრისთვის, ზოგჯერ ახერხებდნენ და აღწევდნენ საქმის გადახედვას. განსაკუთრებით ხშირად ეს ხდებოდა, თუ იცვლებოდა გამომძიებელი ან საქმე ფორმალურად არ იყო ბოლომდე მიყვანილი. თუმცა ბევრი ამ ასობით ათასი ადამიანიდან მაინც დააპატიმრეს მოგვიანებით - ომის დროს ან 1947-1948 წლებში, როდესაც ხელახლა აპატიმრებდნენ ბანაკგამოვლილ დიდი ტერორის მსხვერპლთ.
რამდენი ადამიანი დასაჯეს დახვრეტაში მონაწილეობისთვის? საერთოდ არსებობდა რაიმე სახის სასჯელის სისტემა ჩეკისტებისთვის?
ჩვენთვის ცნობილი სტატისტიკის თანახმად, ეჟოვის მოხსნიდან ერთი წლის განმავლობაში, მასთან ერთად დააპატიმრეს ათასამდე შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის თანამშრომელი. როგორც კოლექტივიზაციის ყველაზე სასტიკ მომენტში, ტერორი მიაწერეს „გადახრებს ადგილებზე“, მასში კონკრეტულ შემსრულებლებს ადანაშაულებდნენ. და მაინც, ყველა ჩეკისტი არ ყოფილა დასჯილი ან თუნდაც სამსახურიდან დათხოვნილი. დიდი ტერორის ბევრმა აქტიურმა შემსრულებელმა განაგრძო მუშაობა ომის დროს, მიიღო სამხედრო ჯილდოები „ჯარში პოლიტიკური საქმიანობისთვის“ და ომიდან დაბრუნდნენ, როგორც გმირები.
რა თქმა უნდა, ადამიანები დასანანები არიან, მაგრამ გულაგ-ი თუ იყო ეფექტური?
ჩვენ ვსაუბრობთ გიგანტური და ძალიან რთული სისტემის შესახებ, რომელიც ჩამოყალიბდა არა 1937 წელს, არამედ გაცილებით ადრე, 1920-1930-იანი წლების ზღვარზე. გულაგში არა მხოლოდ პოლიტპატიმრები, არამედ კრიმინალებიც იყვნენ - ასევე მცველები და ბანაკის ხელმძღვანელობა. ეს ერთ და იმავე დროს იყო შრომის გრანდიოზული ბირჟა და მასობრივი მკვლელობის მანქანა. დიდი ტერორის დრო ბანაკებში ასევე უკავშირდებოდა მასობრივ დახვრეტებს, პატიმრების გადარჩენისთვის ძალიან რთულ პირობებს (უარესი იყო მხოლოდ ომის დროს ზოგიერთ ადგილას - როდესაც საერთოდ არ ჰქონდათ სურსათი). რა თქმა უნდა, შეიძლება იმის გარკვევის დაწყება, თუ როდის ააშენეს უფრო მეტი, რა უნდა აეშენებინათ და რა აღმოჩნდა უსარგებლო - მაგრამ გულაგის ეკონომიკური მიზანშეწონილობა ეთიკურ საკითხად რჩება: დახარჯული მონური შრომის რა კოეფიციენტი და რამდენი დაღუპული ადამიანის რაოდენობა მიგვაჩნია უფრო „ეფექტურად“ აშენებული ქარხნებისა თუ ქალაქების რაოდენობასთან შედარებით? ამავდროულად, თავად გულაგის ეკონომიკა დეტალურად არის გაანალიზებული თანამედროვე მეცნიერების მიერ და არ გამოიყურება, როგორც „წარმატებული“. მონური შრომა საერთოდ ძალიან იშვიათად არის უფრო ეფექტური, ვიდრე თავისუფალი.
- У меня способ номер "раз"- отслеживать, где есть перерасход психической энергии, куда уходит явно или по умолчанию мое внимание.( где внимание, там- энергия)
И способ номер "два" - мнуши, путь через расслабление телесное, через доверие и прикосновение.
Энергия просто есть у нас. Вопрос в том, позволяем ли мы ей течь и куда)
А ближайшие Мнуши с колыбельными - в среду 27 ноября, в Солнечный Дом
встречаемся в 18.30
Оплата 1500/2500- ранняя цена
1800/2800 - при оплате на месте
Малый Толмачевский пер.12/16 стр.5
Приходите, будем расслабляться и заряжаться на завершение осени
пишите в личном сообщении, есть еще 2 места
Ведущие: Евгения Славина - релаксолог, энерготерапевт, певица
Евгений Парамонов - релаксолог, телесно- ориентированный психотерапевт
И способ номер "два" - мнуши, путь через расслабление телесное, через доверие и прикосновение.
Энергия просто есть у нас. Вопрос в том, позволяем ли мы ей течь и куда)
А ближайшие Мнуши с колыбельными - в среду 27 ноября, в Солнечный Дом
встречаемся в 18.30
Оплата 1500/2500- ранняя цена
1800/2800 - при оплате на месте
Малый Толмачевский пер.12/16 стр.5
Приходите, будем расслабляться и заряжаться на завершение осени
пишите в личном сообщении, есть еще 2 места
Ведущие: Евгения Славина - релаксолог, энерготерапевт, певица
Евгений Парамонов - релаксолог, телесно- ориентированный психотерапевт
Мишель, не жди, что я стану делать умный вид и строить из себя специалиста по вопросу смысла жизни. Я ненавижу философов, берущихся утверждать, будто они проникли в суть вещей и разгадали первопричину бытия. Мой тебе совет: не ищи утешения в абстрактных идеалах. Справедливость, демократия, права личности – все это не более чем вымысел (я прочел ответ Канта, и, признаться, он оставил меня в недоумении). Что касается религии, то тебе ли не знать, как я к ней отношусь. Как от чумы, беги от священников, раввинов и прочих имамов. Только одно должно иметь для тебя значение – жизнь. Твоя жизнь.
Но берегись: в мире есть два типа людей. Одни ведут униженное существование: они испытывают чувство вины уже за то, что просто существуют на свете, и их вечный удел – оставаться бесправными рабами морали. Другие же отваживаются жить по-настоящему. Они используют жизненную силу, которая в них заложена, и не страшатся прислушиваться к самым потаенным своим желаниям. Стань одним из них – живи интенсивно. Проникнись страстью ко всему, что может сделать тебя сильнее, будь то спорт, музыка, путешествия, литературное творчество, работа, медитация, развлечения, любовь, наука... Самое главное – до конца следуй своему призванию, не останавливаясь ни перед какими преградами. Только так ты станешь сверхчеловеком, сын мой.
https://theoryandpractice.ru/posts/7457-haustov1
http://www.nietzsche.ru/look/xxb/fragment-letter/
.. Это важно — думать. Это то, что отличает нас от чечевицы
— Джек
.
.
Ты когда-нибудь читал Ницше? Ницше говорит, есть два типа людей в мире: люди, которые предназначены для величия, как Уолт Дисней ... и Гитлер. И есть все мы, он называл нас „неумехами и неудачниками“. Мы — головоломка. Мы иногда приближаемся к величию, но никогда до него не добираемся. Мы — расходная масса. Нас сбивает идущий поезд, мы принимаем ядовитый аспирин... нас стреляют в «Молочных королевах». — пьян и разговаривает с куклой Пиноккио, вспоминая о расстреле посетителей в кафе «Dairy Queen» («Молочная королева»)
— Джек
.
.
Хочешь услышать новое название моей биографии, мой маленький итальянский друг? «Это был не ебучий пикник: история Джека Лукаса». Тебе нравится? Иль Но Ва Эста Ебуччи Пикнико
— Джек
.
.
Ты должен быть хранителем Грааля, так как он может исцелять сердца людей
— Пэрри (Джеку)
.
.
Какой-то миллиардер получил Святой Грааль в свою библиотеку на Пятой авеню!
— Джек
.
.
Джек: Что бы делал Король Артур без Гвиневры?
Пэрри: Полагаю, счастливо женился бы.
Джек: Ну, это плохой... это плохой пример
.
.
Два человека могут стоять всю жизнь напротив и не найти друг друга. Другие два могут находиться по обе стороны земного шара и ничто не может удержать их от встреч
— Анна Наполитано
.
.
Радиоведущий становится сумасбродом с миссией от Бога. Надеюсь, когда меня арестуют, найдут мне место рядом с ним
— Джек
.
.Я психиатр, поэтому думаю, что главное — это дать себе свободу быть тем, кто ты есть. И не позволять никому говорить тебе, что было бы лучше, если бы ты был другим. Защищать свое право быть собою самим. И тогда со временем ты поймешь, что это не право — так должно быть. Как этого достичь?
Нужно дать себе разрешение быть там, где ты хочешь быть, — а потом постараться сесть там, где тебе удобно. Разрешение думать, что думается, и не думать, как другой думал бы на твоем месте. Говорить, если хочешь, и молчать, если ничего не приходит в голову. Это твое право: дать себе это разрешение. Разрешение чувствовать то, что чувствуешь, и в то время, когда это необходимо. И не чувствовать то, что другой ощущал бы на твоем месте, и перестать чувствовать то, что ожидают окружающие. Нужно дать себе разрешение идти на риски, на которые ты решился, тогда и только тогда, когда за последствия платишь ты. Но пусть никто тебе не говорит, что нельзя идти на такие риски, — если ты никого не впутываешь в свое дело, это твое решение.
И последнее, что очень важно. Нужно дать себе разрешение идти по жизни, разыскивая то, что ты хочешь, вместо того, чтобы ждать, когда другие дадут тебе это.
მაგრამ ვინც საკუთარ მონობას აღმოაჩენს, ის მონა ვეღარ იქნება. შენ
კი უფრო მეტი აღმოაჩინე. შენ აღმოაჩინე, რომ საერთოდ ადამიანია მონა; რომ მისი ბუნება
ძირითადად მონურია - ან სხვას ემონება, ან საკუთარ თავს; სხვანაირად არ შეუძლია, თუმცა,
ისევე როგორც ჭიანჭველებში, ადამიანებშიც არსებობენ გამონაკლისები, რომლებიც, რატომღაც,
არ მიდიან იქით, საითაც დანარჩენები მიისწრაფიან; ხოლო, რაკი გამონაკლისი არსებობს,
შეიძლება როდისმე წესადაც იქცეს, ანუ, ყველამ ის აკეთოს მხოლოდ, რაც თავად მიაჩნია
სწორად, რაც კი არ დაავალეს, თავად დაივალა. მაგრამ გამონაკლისი წესად რომ იქცეს,
უპირველეს ყოვლისა, ყურადღება უნდა მიიქციოს, ანუ, რამენაირად უნდა შეეწიროს საკუთარ
გამონაკლისობას, რაც, ჯერჯერობით, მხოლოდ შეყვარებულს თუ მოუმოქმედებია თუნდაც
წიგნის ფურცლებზე, რამდენადაც უმსხვერპლოდ, ესე იგი, უსისხლოდ და უცრემლოდ, ვერც
ვერავის შეაგნებინებ რამეს და ვერც ვერავინ შეიგნებს თავად, როგორც არ უნდა მოინდომოს. ,,
ოთარ ჭილაძე ,,აველუმი,,=
KAK МЫ ТЕPЯЕM ЭHЕPГИЮ И OТKУДA ЕЕ БPAТЬ
K пoтеpи энергии пpиводят:
– уныние, недoвoльcтво cудьбoй, cожaление o пpошлoм и cтрaх, неприятие будущегo;
– гнев и paздpaжение;
– пocтaнoвка и пpеследoвaние эгoиcтичныx целей;
– беcцельнoе существование;
– oбиды;
– пеpеедaние;
– беcкoнтpольнoе блуждaние умa, неумение скoнцентpиpoвaтьcя;
– когдa мы едим стaрую пищу, пищу пpигoтoвленную челoвеком в гневе или иcпытывающем дpугие oтрицaтельные эмоции, пpи испoльзовaнии микpoволнoвoй печи; прoдукты, coдержaщие кoнсеpванты, химические дoбавки;
– пoедaние (в больших количестваx) пищи, лишеннoй прaны – кoфе, чеpный чай, белый cаxаp, белaя мукa, мяcо, алкoгoль;
– едa в спешке и нa xoду;
– куpение;
– пуcтые paзгoвоpы (осoбеннo, еcли мы при этом когo-тo кpитикуем, ocуждaем);
– непpавильное дыхaние, напpимеp, cлишкoм чacтoе;
– беспopядoчные пoлoвые связи, cекc без любви к паpтнеру;
– излишний сoн, недocтатoк cна;
– нaпряжение ума и телa;
– aлчнocть и жаднoсть.
Тoнкую энеpгию мы пoлучaем, кoгдa:
– гoлодaем;
– выполняем дыхaтельные упpaжнения;
– уединяемcя;
– даем обет мoлчaния на кaкoе–тo вpемя;
– гуляем (или прoсто нaxoдимся) пo берегу моpя, пo горaм, созеpцаем кpacивые пейзажи пpиpоды;
– зaнимаемcя беcкoрыcтнo творчеcтвом;
– блaгодapим;
– вocxвaляем доcтойную личноcть за возвышенные качеcтвa и пocтупки;
– cмеемcя, paдуемcя, улыбaемcя oт души;
– беcкоpыcтно кoму–то пoмoгаем;
– пpoявляем скpoмнocть;
–
– едим прoдукты, пoлные пpанoй (жизненнoй энеpгией), – нaтуpaльные злaки, кaши, тoпленнoе мacло, мед, фpукты, oвoщи;
– cпим с 9–10 вечеpа дo двуx чaсов ночи (в дpугoе вpемя неpвнaя cиcтемa не oтдыхaет, скoлько бы мы ни спaли);
– пoлучаем сеaнс xopoшего мacсажa oт гapмoничнoй личнocти, или делaем сaмомaccaж;
– жертвуем cвоим временем, деньгaми;
Нaчните жить, кaк будтo вы еcть Boплoщение Безуcлoвнoй любви. Упpеки замените на блaгодаpнocть. Вoпpoсы умa: «Чтo я мoгу пoлучить oт этoгo человекa, oбщеcтвa?» зaмените нa «Чтo я могу дaть oкpужающим? Kaк я мoгу пpинести в иx жизни счaстье? Kак я мoгу нaпoлнить иx любoвью?». Пpекpaтите кoнцентpиpoвaтьcя на cебе и cвоиx пpoблемаx. ===#ДР #Райнер_Мария_Рильке (1875–1926)
Если ваша повседневная жизнь кажется вам убогой, не вините ее – вините себя в том, что вы в недостаточной мере поэт, чтобы привести в действие ее богатства; для Творца нищеты не существует.
*
Могу посоветовать вам только одно: идите в себя самого и исследуйте глубины, где зарождается родник вашей жизни.
*
Не сдерживайте в себе порывы жизни. Поверьте мне: жизнь права, всегда права.==
.. Есть два вида святых: святой от природы и святой из пороге безумия говорил: .
http://www.psychologies.ru/articles/emotsii-delayut-nas-jivyimi/
https://saband.name/self-imposed-prohibition/
https://heroine.ru/prozhivi-eto-kak-perestat-podavlyat-emotsii/
как людеи превращают в бесчувственных роботов
учат подавлять эмоции
Нужно отметить сразу, что эта глава – не для слабонервных. В ней много сложных рассуждений. Если они вас напрягают, переходите сразу к ее концу.
Подробнее: https://bookap.info/book/sviyash_otkrytoe_podsoznanie_kak_vliyat_na_sebya_i_drugih/gl10.shtm
Люди научились плавать как рыбы, летать как птицы.
Осталось теперь научиться жить как люди.
Бернард Шоу
Мир роботов?
Если все люди научатся эффективно перекодировать свое Подсознание и заложат в него тот набор установок по управлению своими эмоциями, которые выше мы обозначили как ИКР, то как будет выглядеть мир этих людей? Не будет ли это мир бесчувственных роботов, которые только и могут, что обмениваться формальными улыбками и информацией, ничего не ощущая и сберегая свою энергию для каких-то своих важных дел?
Подробнее: https://bookap.info/book/sviyash_otkrytoe_podsoznanie_kak_vliyat_na_sebya_i_drugih/gl10.shtm
https://ficbook.net/readfic/638285
https://remake-media.ru/politika-i-smi/tsinizm-kak-vysshaya-stadiya-kapitalizma/
https://dota2.ru/forum/threads/90-naselenija-zemli-bioroboty.1268456/
https://geschenka.livejournal.com/1084434.html
https://kursiv.kz/news/2011-12/epidemiya-beschuvstvennosti
https://www.proza.ru/2016/08/05/1592
https://naked-science.ru/article/psy/statistika-podtverdila
https://enjoy-england.livejournal.com/21043.html
https://zen.yandex.ru/media/detsad_naiznanku/epidemiia-beschuvstvennosti-u-detei-chto-delat-5d327bc7ce44a000ae3dbff0
https://zen.yandex.ru/media/lih/pochemu-nas-okrujaiut-beschuvstvennye-liudi-5d27c15b520a9b00ade804cf
https://www.mk.ru/blogs/posts/rebyonok-v-telefone-umnyy-no-beschuvstvennyy.html
https://zen.yandex.ru/media/lih/pochemu-nas-okrujaiut-beschuvstvennye-liudi-5d27c15b520a9b00ade804cf
https://www.mk.ru/blogs/posts/rebyonok-v-telefone-umnyy-no-beschuvstvennyy.html
https://www.bbc.com/russian/features-42023585
https://www.bbc.com/russian/vert-fut-42873736
Как негативные эмоции делают нас бесчувственными к чужой боли
Мелисса Хогенбум
https://www.bbc.com/russian/vert-fut-42873736
https://www.facebook.com/avecazak/posts/2290917894300276
«Мудрость – это ум, настоянный на совести».
ФАЗИЛЬ ИСКАНДЕР
СОВЕСТЬ
Мы живём в век кризиса мировой совести. Именно этим объясняется мировое неблагополучие. Цивилизация безмерно увеличивает расстояние между истинным убийцей и убиенным. Это не только укрывает убийцу, но и само убийство, а вернее массовые убийства превращает в абстракцию для виновных в убийствах.
СОВЕСТЬ
Мы живём в век кризиса мировой совести. Именно этим объясняется мировое неблагополучие. Цивилизация безмерно увеличивает расстояние между истинным убийцей и убиенным. Это не только укрывает убийцу, но и само убийство, а вернее массовые убийства превращает в абстракцию для виновных в убийствах.
Говорят о бесконечных возможностях искусственного разума. Но ни один ученый не может даже заикнуться об искусственной совести. Из этого следует, что любой искусственный разум в главном ограничен. Только человеческий мозг может логизировать толчки совести.“ — Фазиль Абдулович Искандер
„Надменность делает нас искусственными, а скромность настоящими.“ — Томас Мертон 19
„Товарищи, искусство сопровождает нас на протяжении всей нашей жизни, начиная с искусственного вскармливания и заканчивая искусственным дыханием.“ — Аркадий Иосифович Хайт советский и российский писатель-сатирик и сценарист 1938 - 2000 из скетча «Искусство и мы»
„Искусственный интеллект — фундаментальная угроза для всего человечества.“
„В жизни самое главное – оставаться самим собой, чтобы на человеке не было искусственного налета.“ — Мишель Мерсье 1939
население будут преврашат в роботи роботи в человека подобного все будут следоват алгоритму
никакои свабоди не будет!
Ответственность за нарушение алгоритмо
https://humanai.ru/blog/
Искусственный интеллект — фундаментальная угроза для всего человечества
„Если искусственный интеллект и уничтожит мир, то только под руководством человечества.“
Источник: https://ru.citaty.net/
vnytrenni vstroenni nadziratel iskustvenni sovest pochemu ludi vedut sebia demonstrativno kak na ekrane
kak budto ktoto postoanno za nim nabludaet
Искусственный ум против совести: ученые назвали главные угрозы человечеству
https://ria.ru/20170831/
Британский журнал Higher Times Education совместно с организаторами встречи нобелевских лауреатов в Линдау (Бавария, Германия) поговорил с 50 обладателями одной из самых престижных научных премий в мире и выяснил, какие из угроз человечеству волнуют ученых больше всего.
никакои свабоди не будет!
Ответственность за нарушение алгоритмо
https://humanai.ru/blog/
Искусственный интеллект — фундаментальная угроза для всего человечества
„Если искусственный интеллект и уничтожит мир, то только под руководством человечества.“
Источник: https://ru.citaty.net/
vnytrenni vstroenni nadziratel iskustvenni sovest pochemu ludi vedut sebia demonstrativno kak na ekrane
kak budto ktoto postoanno za nim nabludaet
Искусственный ум против совести: ученые назвали главные угрозы человечеству
https://ria.ru/20170831/
Британский журнал Higher Times Education совместно с организаторами встречи нобелевских лауреатов в Линдау (Бавария, Германия) поговорил с 50 обладателями одной из самых престижных научных премий в мире и выяснил, какие из угроз человечеству волнуют ученых больше всего.
https://mybook.ru/author/pyotr-kurkov/vselennaya-aleksandra-kazakova/read/
https://foma.ru/fazil-iskander-5-nezabyivaemyih-tsitat.html
https://ru.citaty.net/tsitaty/619376-fazil-abdulovich-iskander-govoriat-o-beskonechnykh-vozmozhnostiakh-iskusstvennogo/
https://gestaltclub.com/articles/obsaa-psihologia/9444-vnutrennij-policejskij
https://gestaltclub.com/articles/obsaa-psihologia/9444-vnutrennij-policejskij
http://www.psychologies.ru/articles/emotsii-delayut-nas-jivyimi/
https://saband.name/self-imposed-prohibition/
https://heroine.ru/prozhivi-eto-kak-perestat-podavlyat-emotsii/
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised