<!-- Global site tag (gtag.js) - Google Analytics
-->
-->
პიროვნების ფსიქოსომატური ტიპი
აუცილებელია ისეთი სერიოზული ფსიქოსომატური დაავადებების, როგორიცაა დიაბეტი, სიმსივნური დაავადებები, წყლული, გულის იშემიური დაავადება და ა.შ., გამოცალკევება იმ ფსიქოსომატური გამოვლინებებისგან, რომლებიც დაკავშირებულია იმუნიტეტის დროებით შემცირებასთან (მაგალითად, გაცივების შედეგად). ფსიქოსომატური რეაქცია ნებისმიერ ადამიანს შეიძლება ჰქონდეს და ჩნდება მაშინ, როდესაც მისი ფსიქიკა გარკვეული სტრესის გამო გადატვირთულია და ვერ უმკლავდება, უფრო უარესად მუშაობს ან საერთოდ არ მუშაობას ისე, როგორც მანამდე მუშაობდა. თუ ასეთი მდგომარეობა დიდი ხნის განმავლობაში გრძელდება, ე.ი. ადამიანი მაღალი რისკის ზონაში იმყოფება, ფსიქოსომატური რეაქცია შეიძლება ფსიქოსომატურ დაავადებაში გადავიდეს.
ფსიქიატრებმა დიდი ხნის წინ შენიშნეს, რომ როგორც კი ფსიქიკურად დაავადებული ადამიანი რომელიმე სერიოზული სომატური დაავადებით (სიმსივნე, დიაბეტის და ა.შ.) დაავადმყოფდებოდა, ის მაშინვე იკურნებოდა ფსიქიკური დაავადებისგან. რატომ ხდებოდა ასე?
საქმე ისაა, რომ მიდრეკილებების გააქტიურება სამი გზით არის შესაძლებელი: ფსიქიკური, ქცევითი და სომატური. ნებისმიერ ადამიანს აქვს გარკვეული სურვილები (აგრესიული ან სექსუალური), რომელთა შესრულება მას არ შეუძლია. ეს იმიტომ ხდება, რომ ყველა ჩვენგანს თავისი შინაგანი ცენზურა აქვს, რომელიც გვიკრძალავს სხვა ადამიანებზე თავდასხმას და ქმედებებზე დაუყოვნებლივ გადასვლას. ანუ გამოდის, რომ ქცევითი გზა (სურვილის განმუხტვა მოქმედებაში) ყოველთვის არ არის შესაძლებელი.
თუმცა, ზრდასრულ ადამიანს, ჩვილ ბავშვისგან განსხვავებით, რომელსაც არ აქვს ჩამოყალიბებული ფსიქიკა, შეუძლია გადადოს სურვილის დაუყოვნებლივ განმუხტვა და გამოხატოს მისი სურვილები ვერბალურად. მაგალითად, მე შემიძლია ვუთხრა ქალს, რომელიც ჩემში იწვევს სექსუალურ სურვილებს: „თქვენ ძალიან ლამაზი ხართ!“, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მე თავს უნდა დავესხა მას. მე მას კომპლიმენტს ვუკეთებ, რაც ცდუნების ექვივალენტურია. ყველასთვის ხომ ნათელია, რომ თუ მამაკაცი ქალს კომპლიმენტს უკეთებს, ე.ი. მასთან სექსი სურს. შეიძლება ამის შესახებ არ ვისაუბროთ, არამედ ვიფიქროთ, ვიოცნებოთ. ეს არის შინაგანი (ფსიქიკური) გზები, რათა გაუმკლავდეთ აუსრულებელ სურვილს. ანუ, თუ ადამიანს არ შეუძლია ქმედებებში რეალიზება, მას სიმბოლიზირების შესაძლებლობა ეძლევა: მას შეუძლია ამაზე ფიქრი, ფანტაზირება, ოცნება, საუბარი. ეს არის სურვილების რეალიზაციის ფსიქიკური გზა. რა თქმა უნდა, ეს ეხება არა მარტო სიყვარულთან დაკავშირებულ სურვილებს, არამედ აგრესიულ სურვილებსაც - შეიძლება გამოთქვა შენი რისხვა, ან შეიძლება იოცნებო იმის შესახებ, თუ როგორ გაანადგურებ შენს შეურაცხმყოფელს. ფსიქიკური გზა წარმოადგენს მიდრეკილების ნაწილობრივი განმუხტვის შესაძლებლობას, და ამას მოაქვს შვება.
მაგრამ, თუ ქცევაში სურვილის რეალიზება შეუძლებელია, და ფსიქიკაც ვერ უმკლავდება სურვილის ზეწოლას, მაშინ მოქმედებს სომატური გზა. ანუ მიდრეკილებები, რომლებმაც ვერ ჰპოვა რეალიზაცია ვერც ქცევაში და ვერც ოცნებებში, სომატიზირებული ხდება (მიდრეკილებების ობიექტი ხდება დაავადებული ორგანო). თუმცა აქ მოქმედებს უკუპროპორცია: რაც უფრო უარესად მუშაობს ფსიქიკა, მით უფრო მეტი სომატიზაცია. სომატური პაციენტების ფსიქიკა ხშირად საერთოდ არ მუშაობს ან ძალიან ცუდად მუშაობს, ეს იმ დროს, როდესაც ფსიქოტიკების ფსიქიკური აპარატი მუშაობს ძალიან ინტენსიურად, აქტიურად, აწარმოებს პროდუქციას ბოდვისა და ჰალუცინაციების სახით. იმისათვის, რომ გაჩნდეს ბოდვა და ჰალუცინაციები, საჭიროა ფსიქიკური მუშაობის ჩატარება. მიუხედავად იმისა, რომ ფსიქიკოტიკის ფსიქიკა პათოლოგიური გზით მუშაობს (იგი პროეცირებს მის აგრესიულ და სასიყვარულო მიდრეკილებებს გარეთ და ქმნის ბოდვით ნეორეალობას), ის მაინც მუშაობს და ქმნის პროდუქციას ბოდვის, ჰალუცინაციების, შფოთვის, შიშის სახით.
და მოულოდნელად მთელი ეს პროდუქცია სადღაც ქრება! ეს ფენომენი, ფსიქიკურიდან სომატურში ნახტომი, დიდი ხანია შეამჩნიეს ფსიქიატრებმა, მაგრამ ის დეტალურად აღწერეს და ახსნეს ფრანგული ფსიქოსომატური სკოლის ფსიქოანალიტიკოსებმა (პიერ მარტიმ, მიშელ დე მიუზანმა, მიშელ ფენმა, კლოდ სმაჯმა). როდესაც სხვადასხვა ფსიქოსომატური დაავადებების მქონე ადამიანებს იკვლევდნენ, მათ აღმოაჩინეს, რომ მათთვის დამახასიათებელია გარკვეული სახის აზროვნება, რომელსაც მათ უწოდეს ოპერატუარული. ოპერატუარული აზროვნება საკმაოდ გავრცელებული აზროვნების ტიპია, რომელიც ხასიათდება ფსიქიკური პროდუქციის დეფიციტით: ფანტაზიების, ოცნებების, სიზმრების, სიმბოლიზმის, მეტაფორების. სალაპარაკო ენა ძალიან კონკრეტულია და მხოლოდ დუბლირებს ქმედებებს, აზრები არ სცილდება მატერიალური ფაქტების, წამიერი მოვლენების ჩარჩოებს. პრობლემები იმდენად აღწერილი არ არის, რამდენადაც ჩამოთვლილია პროზაული, ყოველდღიური ენით, გააზრებისა და ფანტაზირების გარეშე. ეს არის აზროვნება, რომელიც კავშირში შედის ქმედებებთან, მაგრამ თავს არიდებს გრძნობებს, განცდებს. ასეთი აზროვნება მიზნად ისახავს მთელი ფსიქიკური პროდუქციის „წაშლას“.
ფსიქიკური პროდუქციის წაშლა გამოიხატება ნეგატიური სიმპტომატიკის წაშლაში, როდესაც ფსიქიკური პროდუქცია უკვე ნაკლებად არის, ან საერთოდ არ არის (ოცნებები, სიზმრები, ფანტაზიები და ა.შ. არ არსებობს). ფსიქიკური პროდუქციის სწორედ ასეთი წაშლა ფსიქიკურად დაავადებულ ადამიანში წამლების მოქმედების შედეგად, აღიქმებოდა ფსიქიატრების მიერ, როგორც გამოჯანმრთელება.
ფსიქოსომატური პაციენტის ფსიქიკური ფუნქციონირების ძირითადი განმასხვავებელი თვისება არის სურვილის ჰალუცინატორული დაკმაყოფილების უნარის არარსებობა. და ეს, პირველ რიგში, აისახება სიზმრებში, რომლებიც სურვილების ჰალუცინატორულ შესრულებას წარმოადგენს. მათი სიზმრები ძალიან მწირია. ეს უნარი უკვე ბავშვს უყალიბდება ბავშვობაში. ბავშვს შეუძლია გაუძლოს მისი მოთხოვნილებების ფრუსტრაციას მისი დედის და იმ სიამოვნების ჰალუცინირების უნარის წყალობით, რომელსაც დედა ანიჭებს, როდესაც მასზე ზრუნავს. როდესაც ბავშვი წარმოიდგენს (ჰალუცინირებს) დედის მკერდს, მას აქვს შესაძლებლობა გარკვეული დროის განმავლობაში გაუმკლავდეს დედის არყოფნასთან დაკავშირებულ ფრუსტრაციას. ბავშვებში, რომლებიც მოგვიანებით ფსიქოსომატურები გახდებიან, ეს ფუნქცია თავიდანვე არ არის ჩადებული, ამიტომ ისინი ხშირად ტირიან სიცოცხლის პირველ წელს, ხოლო მათი დედები თავისი ქცევით უფრო მეტად ფრუსტრირებენ მათ.
ფსიქოსომატური ადამიანები ძალიან სწორი არიან, უფრო სწორად, მათ სურთ, რომ იყვნენ სწორი. ისინი ცხოვრობენ და აკეთებენ იმას, რაც საჭიროა. ისინი ეძებენ რეცეპტებს და წესებს, რომლებიც დაეხმარება მათ, რომ იცხოვრონ, თავი დაიცვან შინაგანი დაძაბულობისგან, რომელსაც მუდმივად განიცდიან. ეს დაძაბულობა დაკავშირებულია მათ ფსიქიკაში არინტეგრირებული (არასიმბოლიზირებული) მიდრეკილებების შინაგან ზეწოლასთან. ოპერტუარულობა ისეთი ადამიანების „მე“-ს დაცვის საშუალებაა ბავშვობაში მიღებული ტრავმატული გამოცდილებისგან, რომლის დავიწყებას, ამოშლას ისინი ცდილობენ. ჩვილობის ასაკში მათი გარემოცვა არ აღმოჩნდა გულისხმიერი ბავშვის მოთხოვნილებების მიმართ. მაგრამ, როგორც ფროიდი ამბობდა: ყველაფერი, რაც ფსიქიკიდან არის გადაყრილი, ჰალუცინაციების სახით გარედან დაბრუნებას ცდილობს. ფსიქოსომატურ ადამიანს არ აქვს ჰალუცინაციები, როგორიც ფსიქოტიკს, რადგან ის დაცულია თავისი ოპერტუარულობით. ოპერტუარულობა და სომატური დაავადება, როგორც დე მიუზანი მიიჩნევდა, ფსიქოზისგან დაცვის საშუალებაა. სოციალური თვალსაზრისით, ასეთი ადამიანი სავსებით სწორია, მაგრამ ამისთვის ის ძვირ საფასურს იხდის თავისი „სხეულის ფსიქოზით“ (სომატური დაავადება). დე მიუზენის ეს ჰიპოთეზა განმარტავს ფსიქიკურად დაავადებულთა მოულოდნელ გამოჯანმრთელებას ფსიქიკური დაავადების შემდეგ: ფსიქიკური შეშლილობა სომატურში გადავიდა. ცნობილია საპირისპირო გადასვლები. მაგალითად, პაციენტი, რომელსაც აღმოუჩინეს სერიოზული სიმსივნური დაავადება (ექიმები ოპერაციის გაკეთებასაც კი ვერ ბედავდნენ), მიდის შვებულებაში, სადაც ვიღაც შეუყვარდება. დაბრუნების შემდეგ მას სიმსივნე უკვე აღარ ჰქონდა.
სხვა ადამიანებთან ურთიერთობა ფსიქოსომატიკოსებს საკმაოდ თავისებური აქვთ. სხვა ადამიანის აღქმა მათ შეიძლიათ, როგორც მათი ორეულის. ფრანგმა ფსიქოანალიტიკოსებმა ამ ტიპის ურთიერთობებს უწოდეს პროექციული რედუბლიკაცია. ამგვარი ურთიერთობების თავისებურება ისაა, რომ მათ არ გააჩნიათ რაიმე სხვაგვარობა, განსხვავებები. რატომ? იმის გამო, რომ სხვაგვრობის მიღმა ყოველთვის არსებობს მიდრეკილებები (აღიქმება როგორც ნაკლებობა), რომლების მოცილებასაც ფსიქოსომატური ადამიანი ცდილობს. ოპერტუარულ აზროვნებას აქვს საზოგადოებისთვის სოციალური შედეგები. საზოგადოება, სადაც დომინირებს ოპერტუალურობა - ეს დაავადებული საზოგადოებაა, რომელშიც ყველასთვის (ხრახნებისთვის) ერთიანი ღირებულებების, მოსაზრებების და აზრების გამო განიდევნება ინდივიდუალურობა, სუბიექტურობა, ნადგურდება პიროვნება.
https://www.e-reading.club/bookreader.php/1060719/Hodorovski_-_Psihomagiya._Voobrazhenie_kak_osnova_zhizni.html
https://zen.yandex.ru/media/radiosvoboda/psihomagiia-i-psihoz-dmitrii-volchek--o-moralnoi-panike-5c63f28431b13100b17db84a
https://www.svoboda.org/a/28294062.html
https://carljungdepthpsychologysite.blog/2019/03/27/carl-jung-and-the-soul-and-soul-image/?fbclid=IwAR0oT3vxAQDQFeeCWr8FESK0NpLrrA1OzGwegDsfCScnYHmL-VTnW8L1_7A#.XKGKmJhKhPa
https://cyberleninka.ru/article/v/amnezii-v-psihiatricheskoy-praktike
http://psycholekar.ru/psihicheskie-rasstroystva/dissotsiativnaya-anesteziya.html
https://zen.yandex.ru/media/id/5abe86719b403c1eb5c6e57f/samye-glubokie-citaty-karlosa-kastanedy-5c0e4e466f88d200aae655ca
https://studme.org/1350082627314/psihologiya/vliyanie_gruppy#768
https://studme.org/1350082627314/psihologiya/vliyanie_gruppy#768
აუცილებელია ისეთი სერიოზული ფსიქოსომატური დაავადებების, როგორიცაა დიაბეტი, სიმსივნური დაავადებები, წყლული, გულის იშემიური დაავადება და ა.შ., გამოცალკევება იმ ფსიქოსომატური გამოვლინებებისგან, რომლებიც დაკავშირებულია იმუნიტეტის დროებით შემცირებასთან (მაგალითად, გაცივების შედეგად). ფსიქოსომატური რეაქცია ნებისმიერ ადამიანს შეიძლება ჰქონდეს და ჩნდება მაშინ, როდესაც მისი ფსიქიკა გარკვეული სტრესის გამო გადატვირთულია და ვერ უმკლავდება, უფრო უარესად მუშაობს ან საერთოდ არ მუშაობას ისე, როგორც მანამდე მუშაობდა. თუ ასეთი მდგომარეობა დიდი ხნის განმავლობაში გრძელდება, ე.ი. ადამიანი მაღალი რისკის ზონაში იმყოფება, ფსიქოსომატური რეაქცია შეიძლება ფსიქოსომატურ დაავადებაში გადავიდეს.
ფსიქიატრებმა დიდი ხნის წინ შენიშნეს, რომ როგორც კი ფსიქიკურად დაავადებული ადამიანი რომელიმე სერიოზული სომატური დაავადებით (სიმსივნე, დიაბეტის და ა.შ.) დაავადმყოფდებოდა, ის მაშინვე იკურნებოდა ფსიქიკური დაავადებისგან. რატომ ხდებოდა ასე?
საქმე ისაა, რომ მიდრეკილებების გააქტიურება სამი გზით არის შესაძლებელი: ფსიქიკური, ქცევითი და სომატური. ნებისმიერ ადამიანს აქვს გარკვეული სურვილები (აგრესიული ან სექსუალური), რომელთა შესრულება მას არ შეუძლია. ეს იმიტომ ხდება, რომ ყველა ჩვენგანს თავისი შინაგანი ცენზურა აქვს, რომელიც გვიკრძალავს სხვა ადამიანებზე თავდასხმას და ქმედებებზე დაუყოვნებლივ გადასვლას. ანუ გამოდის, რომ ქცევითი გზა (სურვილის განმუხტვა მოქმედებაში) ყოველთვის არ არის შესაძლებელი.
თუმცა, ზრდასრულ ადამიანს, ჩვილ ბავშვისგან განსხვავებით, რომელსაც არ აქვს ჩამოყალიბებული ფსიქიკა, შეუძლია გადადოს სურვილის დაუყოვნებლივ განმუხტვა და გამოხატოს მისი სურვილები ვერბალურად. მაგალითად, მე შემიძლია ვუთხრა ქალს, რომელიც ჩემში იწვევს სექსუალურ სურვილებს: „თქვენ ძალიან ლამაზი ხართ!“, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მე თავს უნდა დავესხა მას. მე მას კომპლიმენტს ვუკეთებ, რაც ცდუნების ექვივალენტურია. ყველასთვის ხომ ნათელია, რომ თუ მამაკაცი ქალს კომპლიმენტს უკეთებს, ე.ი. მასთან სექსი სურს. შეიძლება ამის შესახებ არ ვისაუბროთ, არამედ ვიფიქროთ, ვიოცნებოთ. ეს არის შინაგანი (ფსიქიკური) გზები, რათა გაუმკლავდეთ აუსრულებელ სურვილს. ანუ, თუ ადამიანს არ შეუძლია ქმედებებში რეალიზება, მას სიმბოლიზირების შესაძლებლობა ეძლევა: მას შეუძლია ამაზე ფიქრი, ფანტაზირება, ოცნება, საუბარი. ეს არის სურვილების რეალიზაციის ფსიქიკური გზა. რა თქმა უნდა, ეს ეხება არა მარტო სიყვარულთან დაკავშირებულ სურვილებს, არამედ აგრესიულ სურვილებსაც - შეიძლება გამოთქვა შენი რისხვა, ან შეიძლება იოცნებო იმის შესახებ, თუ როგორ გაანადგურებ შენს შეურაცხმყოფელს. ფსიქიკური გზა წარმოადგენს მიდრეკილების ნაწილობრივი განმუხტვის შესაძლებლობას, და ამას მოაქვს შვება.
მაგრამ, თუ ქცევაში სურვილის რეალიზება შეუძლებელია, და ფსიქიკაც ვერ უმკლავდება სურვილის ზეწოლას, მაშინ მოქმედებს სომატური გზა. ანუ მიდრეკილებები, რომლებმაც ვერ ჰპოვა რეალიზაცია ვერც ქცევაში და ვერც ოცნებებში, სომატიზირებული ხდება (მიდრეკილებების ობიექტი ხდება დაავადებული ორგანო). თუმცა აქ მოქმედებს უკუპროპორცია: რაც უფრო უარესად მუშაობს ფსიქიკა, მით უფრო მეტი სომატიზაცია. სომატური პაციენტების ფსიქიკა ხშირად საერთოდ არ მუშაობს ან ძალიან ცუდად მუშაობს, ეს იმ დროს, როდესაც ფსიქოტიკების ფსიქიკური აპარატი მუშაობს ძალიან ინტენსიურად, აქტიურად, აწარმოებს პროდუქციას ბოდვისა და ჰალუცინაციების სახით. იმისათვის, რომ გაჩნდეს ბოდვა და ჰალუცინაციები, საჭიროა ფსიქიკური მუშაობის ჩატარება. მიუხედავად იმისა, რომ ფსიქიკოტიკის ფსიქიკა პათოლოგიური გზით მუშაობს (იგი პროეცირებს მის აგრესიულ და სასიყვარულო მიდრეკილებებს გარეთ და ქმნის ბოდვით ნეორეალობას), ის მაინც მუშაობს და ქმნის პროდუქციას ბოდვის, ჰალუცინაციების, შფოთვის, შიშის სახით.
და მოულოდნელად მთელი ეს პროდუქცია სადღაც ქრება! ეს ფენომენი, ფსიქიკურიდან სომატურში ნახტომი, დიდი ხანია შეამჩნიეს ფსიქიატრებმა, მაგრამ ის დეტალურად აღწერეს და ახსნეს ფრანგული ფსიქოსომატური სკოლის ფსიქოანალიტიკოსებმა (პიერ მარტიმ, მიშელ დე მიუზანმა, მიშელ ფენმა, კლოდ სმაჯმა). როდესაც სხვადასხვა ფსიქოსომატური დაავადებების მქონე ადამიანებს იკვლევდნენ, მათ აღმოაჩინეს, რომ მათთვის დამახასიათებელია გარკვეული სახის აზროვნება, რომელსაც მათ უწოდეს ოპერატუარული. ოპერატუარული აზროვნება საკმაოდ გავრცელებული აზროვნების ტიპია, რომელიც ხასიათდება ფსიქიკური პროდუქციის დეფიციტით: ფანტაზიების, ოცნებების, სიზმრების, სიმბოლიზმის, მეტაფორების. სალაპარაკო ენა ძალიან კონკრეტულია და მხოლოდ დუბლირებს ქმედებებს, აზრები არ სცილდება მატერიალური ფაქტების, წამიერი მოვლენების ჩარჩოებს. პრობლემები იმდენად აღწერილი არ არის, რამდენადაც ჩამოთვლილია პროზაული, ყოველდღიური ენით, გააზრებისა და ფანტაზირების გარეშე. ეს არის აზროვნება, რომელიც კავშირში შედის ქმედებებთან, მაგრამ თავს არიდებს გრძნობებს, განცდებს. ასეთი აზროვნება მიზნად ისახავს მთელი ფსიქიკური პროდუქციის „წაშლას“.
ფსიქიკური პროდუქციის წაშლა გამოიხატება ნეგატიური სიმპტომატიკის წაშლაში, როდესაც ფსიქიკური პროდუქცია უკვე ნაკლებად არის, ან საერთოდ არ არის (ოცნებები, სიზმრები, ფანტაზიები და ა.შ. არ არსებობს). ფსიქიკური პროდუქციის სწორედ ასეთი წაშლა ფსიქიკურად დაავადებულ ადამიანში წამლების მოქმედების შედეგად, აღიქმებოდა ფსიქიატრების მიერ, როგორც გამოჯანმრთელება.
ფსიქოსომატური პაციენტის ფსიქიკური ფუნქციონირების ძირითადი განმასხვავებელი თვისება არის სურვილის ჰალუცინატორული დაკმაყოფილების უნარის არარსებობა. და ეს, პირველ რიგში, აისახება სიზმრებში, რომლებიც სურვილების ჰალუცინატორულ შესრულებას წარმოადგენს. მათი სიზმრები ძალიან მწირია. ეს უნარი უკვე ბავშვს უყალიბდება ბავშვობაში. ბავშვს შეუძლია გაუძლოს მისი მოთხოვნილებების ფრუსტრაციას მისი დედის და იმ სიამოვნების ჰალუცინირების უნარის წყალობით, რომელსაც დედა ანიჭებს, როდესაც მასზე ზრუნავს. როდესაც ბავშვი წარმოიდგენს (ჰალუცინირებს) დედის მკერდს, მას აქვს შესაძლებლობა გარკვეული დროის განმავლობაში გაუმკლავდეს დედის არყოფნასთან დაკავშირებულ ფრუსტრაციას. ბავშვებში, რომლებიც მოგვიანებით ფსიქოსომატურები გახდებიან, ეს ფუნქცია თავიდანვე არ არის ჩადებული, ამიტომ ისინი ხშირად ტირიან სიცოცხლის პირველ წელს, ხოლო მათი დედები თავისი ქცევით უფრო მეტად ფრუსტრირებენ მათ.
ფსიქოსომატური ადამიანები ძალიან სწორი არიან, უფრო სწორად, მათ სურთ, რომ იყვნენ სწორი. ისინი ცხოვრობენ და აკეთებენ იმას, რაც საჭიროა. ისინი ეძებენ რეცეპტებს და წესებს, რომლებიც დაეხმარება მათ, რომ იცხოვრონ, თავი დაიცვან შინაგანი დაძაბულობისგან, რომელსაც მუდმივად განიცდიან. ეს დაძაბულობა დაკავშირებულია მათ ფსიქიკაში არინტეგრირებული (არასიმბოლიზირებული) მიდრეკილებების შინაგან ზეწოლასთან. ოპერტუარულობა ისეთი ადამიანების „მე“-ს დაცვის საშუალებაა ბავშვობაში მიღებული ტრავმატული გამოცდილებისგან, რომლის დავიწყებას, ამოშლას ისინი ცდილობენ. ჩვილობის ასაკში მათი გარემოცვა არ აღმოჩნდა გულისხმიერი ბავშვის მოთხოვნილებების მიმართ. მაგრამ, როგორც ფროიდი ამბობდა: ყველაფერი, რაც ფსიქიკიდან არის გადაყრილი, ჰალუცინაციების სახით გარედან დაბრუნებას ცდილობს. ფსიქოსომატურ ადამიანს არ აქვს ჰალუცინაციები, როგორიც ფსიქოტიკს, რადგან ის დაცულია თავისი ოპერტუარულობით. ოპერტუარულობა და სომატური დაავადება, როგორც დე მიუზანი მიიჩნევდა, ფსიქოზისგან დაცვის საშუალებაა. სოციალური თვალსაზრისით, ასეთი ადამიანი სავსებით სწორია, მაგრამ ამისთვის ის ძვირ საფასურს იხდის თავისი „სხეულის ფსიქოზით“ (სომატური დაავადება). დე მიუზენის ეს ჰიპოთეზა განმარტავს ფსიქიკურად დაავადებულთა მოულოდნელ გამოჯანმრთელებას ფსიქიკური დაავადების შემდეგ: ფსიქიკური შეშლილობა სომატურში გადავიდა. ცნობილია საპირისპირო გადასვლები. მაგალითად, პაციენტი, რომელსაც აღმოუჩინეს სერიოზული სიმსივნური დაავადება (ექიმები ოპერაციის გაკეთებასაც კი ვერ ბედავდნენ), მიდის შვებულებაში, სადაც ვიღაც შეუყვარდება. დაბრუნების შემდეგ მას სიმსივნე უკვე აღარ ჰქონდა.
სხვა ადამიანებთან ურთიერთობა ფსიქოსომატიკოსებს საკმაოდ თავისებური აქვთ. სხვა ადამიანის აღქმა მათ შეიძლიათ, როგორც მათი ორეულის. ფრანგმა ფსიქოანალიტიკოსებმა ამ ტიპის ურთიერთობებს უწოდეს პროექციული რედუბლიკაცია. ამგვარი ურთიერთობების თავისებურება ისაა, რომ მათ არ გააჩნიათ რაიმე სხვაგვარობა, განსხვავებები. რატომ? იმის გამო, რომ სხვაგვრობის მიღმა ყოველთვის არსებობს მიდრეკილებები (აღიქმება როგორც ნაკლებობა), რომლების მოცილებასაც ფსიქოსომატური ადამიანი ცდილობს. ოპერტუარულ აზროვნებას აქვს საზოგადოებისთვის სოციალური შედეგები. საზოგადოება, სადაც დომინირებს ოპერტუალურობა - ეს დაავადებული საზოგადოებაა, რომელშიც ყველასთვის (ხრახნებისთვის) ერთიანი ღირებულებების, მოსაზრებების და აზრების გამო განიდევნება ინდივიდუალურობა, სუბიექტურობა, ნადგურდება პიროვნება.
Alexithymia is an inability to identify and describe both one's own, and other people's feelings. Although individuals with alexithymia display the typical physical responses associated with emotions - such as tears, butterflies in the stomach or an increased heart rate - they are unable to recognize these responses in terms of the emotions they might be signifying.
Emotionally Dumb describes the nature of alexithymia and includes therapeutic and self-help suggestions for overcoming some of the difficulties that alexithymia presents. The author discusses the possible causes and associated conditions, including Asperger Syndrome and posttraumatic stress disorder. The book provides details of diagnostic tests available and includes an informal questionnaire, developed by the author, for people who believe they may have alexithymia.
Written in accessible language, this book is ideal both for professionals and for anyone with an interest in the subject.
Emotionally Dumb describes the nature of alexithymia and includes therapeutic and self-help suggestions for overcoming some of the difficulties that alexithymia presents. The author discusses the possible causes and associated conditions, including Asperger Syndrome and posttraumatic stress disorder. The book provides details of diagnostic tests available and includes an informal questionnaire, developed by the author, for people who believe they may have alexithymia.
Written in accessible language, this book is ideal both for professionals and for anyone with an interest in the subject.
Alexithymia is the inability to express emotions or to understand others' emotions
When You Can't Put Your Feelings Into Words: The Emotional Ignorance of Alexithymia
How this state of emotional disconnect can harm your health, well-being, behavior and relationships.
Some people come in to therapy stating that their partners seem to have no empathy at all. They act self-centered and seem entirely unaware of their partner's deeper feelings. When a conversation involving emotions is initiated, the partner seems bored or distant.
When You Can't Put Your Feelings Into Words: The Emotional Ignorance of Alexithymia
How this state of emotional disconnect can harm your health, well-being, behavior and relationships.
Some people come in to therapy stating that their partners seem to have no empathy at all. They act self-centered and seem entirely unaware of their partner's deeper feelings. When a conversation involving emotions is initiated, the partner seems bored or distant.
https://zen.yandex.ru/media/radiosvoboda/psihomagiia-i-psihoz-dmitrii-volchek--o-moralnoi-panike-5c63f28431b13100b17db84a
Нет человека, который был бы как Остров, сам по себе, каждый человек есть часть Материка, часть Суши; и если волной снесёт в море береговой Утёс, меньше станет Европа, и так же, если смоет край мыса или разрушит Замок твой или друга твоего; смерть каждого Человека умаляет и меня, ибо я един со всем Человечеством, а потому не спрашивай, по ком звонит колокол: он звонит по Тебе.
| |
No man is an island, entire of itself; every man is a piece of the continent, a part of the main. If a clod be washed away by the sea, Europe is the less, as well as if a promontory were, as well as if a manor of thy friend's or of thine own were. Any man's death diminishes me because I am involved in mankind; and therefore never send to know for whom the bell tolls; it tolls for thee.
|
Александр Галич:
Уезжаете?! Уезжайте -
За таможни и облака.
От прощальных рукопожатий
Похудела моя рука!
Я не плакальщик и не стража,
И в литавры не стану бить.
Уезжаете?! Воля ваша!
Значит - так посему и быть!
И плевать, что на сердце кисло,
Что прощанье, как в горле ком...
Больше нету ни сил, ни смысла
Ставить ставку на этот кон!
Разыграешься только-только,
А уже из колоды - прыг! -
Не семерка, не туз, не тройка,
Окаянная дама пик!
И от этих усатых шатий,
От анкет и ночных тревог -
Уезжаете?! Уезжайте,
Улетайте - и дай вам Бог!
Улетайте к неверной правде
От взаправдашних мерзлых зон.
Только мертвых своих оставьте,
Не тревожьте их мертвый сон.
Там - в Понарах и в Бабьем Яре, -
Где поныне и следа нет,
Лишь пронзительный запах гари
Будет жить еще сотни лет!
В Казахстане и в Магадане,
Среди снега и ковыля...
Разве есть земля богоданней,
Чем безбожная эта земля?!
И под мраморным обелиском
На распутице площадей,
Где, крещеных единым списком,
Превратила их смерть в людей!
А над ними шумят березы -
У деревьев свое родство!
А над ними звенят морозы
На Крещенье и Рождество!
...Я стою на пороге года -
Ваш сородич и ваш изгой,
Ваш последний певец исхода,
Но за мною придет Другой!
На глаза нахлобучив шляпу,
Дерзкой рыбой, пробившей лед,
Он пойдет, не спеша, по трапу
В отлетающий самолет!
Я стою... Велика ли странность?!
Я привычно машу рукой!
Уезжайте! А я останусь.
Кто-то должен, презрев усталость,
Наших мертвых стеречь покой!
20 декабря 1971 г.
Чтобы тебя не раздирало изнутри, нужно выговориться. Для этого существуют подруги и психотерапевты. Заноза, если ее вовремя не вынуть, устроит заражение крови.
7.Открытие нельзя сделать по плану.
Правда, есть существенная добавка: они приходят подготовленным умам. Понимаете, таблица Менделеева не приснилась его кухарке. Он долго работал над ней, мозг продолжал мыслить, и просто «щелкнуло» во сне. Я так говорю: таблице Менделеева страшно надоела эта история, и она решила ему явиться во всей красе.
Правда, есть существенная добавка: они приходят подготовленным умам. Понимаете, таблица Менделеева не приснилась его кухарке. Он долго работал над ней, мозг продолжал мыслить, и просто «щелкнуло» во сне. Я так говорю: таблице Менделеева страшно надоела эта история, и она решила ему явиться во всей красе.
8.У людей неправильные установки, они считают, что, например, повар хуже, чем дирижер. Это не так: гениальный повар перекроет всех дирижеров, я вам как гурман говорю. Сравнивать их все равно что кислое и квадратное — неправильно поставлен вопрос. Каждый хорош на своем месте.
9.Я вечно пугаю всех тем, что недалеко то время, когда искусственный интеллект осознает себя как некую индивидуальность. В этот момент у него появятся свои планы, свои мотивы, свои цели, и, я вас уверяю, мы не будем входить в этот смысл.
Татьяны Черниговская о сюрпризах мозга, подсознания и психики
===============
Искусственный интеллект = шаблон что не исходит от индивидуального прямого истоЧника
Татьяны Черниговская о сюрпризах мозга, подсознания и психики
===============
Искусственный интеллект = шаблон что не исходит от индивидуального прямого истоЧника
"Существуют растения культурные и сорняки. Культурным растениям для размножения необходимы специальные условия и забота, уход за ними, а вот сорнякам почти ничего не требуется, даже борьба с ними приносит только временный успех и их размножение не останавливает. Так происходит и у людей, чем человек культурнее, тем сложнее с размножением, а у людей с низким интеллектом никогда никаких проблем в вопросе размножения не возникает. А сейчас и вовсе мир становится неуютным, зоологическим, хаос надвигается неудержимо и поэтому самым чувствительным выжить всё сложнее и сложнее. При всём колоссальном техническом прогресс люди, к сожалению, теряют главное достижение - человечность
.человечность теряем, стоило человеку оступиться, налетели кучей добивать ногами", сейчас мы действительно входим в новое средневековье.
.человечность теряем, стоило человеку оступиться, налетели кучей добивать ногами", сейчас мы действительно входим в новое средневековье.
http://psycholekar.ru/psihicheskie-rasstroystva/dissotsiativnaya-anesteziya.html
https://studme.org/1350082627314/psihologiya/vliyanie_gruppy#768
Диффузия ответственности — это снятие человеком в толпе с себя ответственности за то, что он делает вместе с другими участниками толпы. Явление диффузии ответственности проявляется в том, что ответственность за деяния и даже преступления, совершенные толпой, в сознании участников толпы как бы распределяется между всеми ее членами и «растворяется» среди них, так что на долю одного участника толпы приходится (в представлениях об этом всех участников толпы) мизерная доля персональной ответственности. Рассуждая так, многие люди в толпе с легкостью совершают вместе со всеми остальными ее участниками аморальные и даже противоправные деяния. Этому способствует фактор анонимности (сложно в толпе среди других людей, которые друг друга не знают и сразу же разбегаются после совершения того или иного деяния, отыскать виновного).
Феномен общего снижения интеллекта проявляется в том, что, оказавшись в толпе и поддавшись ее влиянию, человек начинает плохо соображать, уровень разумности принимаемых им решений и поведения снижается по сравнению с тем случаем, когда человек находится один и вынужден принимать самостоятельное, ответственное решение. Ученые, занимавшиеся этой проблемой, констатировали, что средний уровень интеллекта толпы всегда ниже среднего уровня интеллекта входящих в эту толпу людей.
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised