ერიხ ფრომი : „თუ ადამიანებს სამოთხის შესახებ შეეკითხებით, ისინი გიპასუხებენ, რომ ის დიდი სუპერმარკეტია“
ვაქვეყნებთ ერიხ ფრომის ინტერვიუს საარქივო ჩანაწერს, რომელშიც გერმანელი ფსიქოლოგი საუბრობს XX საუკუნის საზოგადოების დაავადებებზე, პიროვნების პრობლემებზე, რომელსაც ის აწყდება მოხმარების ეპოქაში, ადამიანთა ურთიერთობების, ჭეშმარიტი ღირებულებებისა და საფრთხის შესახებ, რომლებიც გველოდება ომებისა და პოლიტიკური მანიპულაციების ეპოქაში.
1958 წელს პოპულარულმა ჟურნალისტმა და ტელეწამყვანმა მაიკ უოლესმა თავის გადაცემაში „The Mike Wallace Interview“ მიიწვია XX საუკუნის ცნობილი ფსიქიატრი, სოციოლოგი და მოაზროვნე ერიხ ფრომი, რათა ესაუბრათ თანამედროვე ამერიკული საზოგადოების შესახებ. ეს საუბარი, რა თქმა უნდა, შედგა. მაგრამ, რაც ფრომმა განაცხადა ერთი-ერთადერთი ქვეყნის საზოგადოების შესახებ 1958 წელს, გახდა ერთგვარი დიაგნოზი, რომელიც თანაბრად შეიძლება იყოს გამოყენებული ათეულობით სხვა ქვეყნებისა და საზოგადოებების, ალბათ, მთელი ეპოქის მიმართ. ამასთან დაკავშირებით, არც რუსეთი არ არის გამონაკლისი. ერთადერთი განსხვავება ის არის, რომ პროცესები, რომლებიც ერიხ ფრომის ინტერვიუში 1950-იან წლებში განიხილებოდა, ჩვენს ქვეყანაში დაიწყო მოგვიანებით, და დღეს ჩვენ ვხედავთ მათ აყვავებას.
რას ეხება საუბარი? ჟურნალისტი და ფსიქიატრი განიხილავენ საზოგადოების და ადამიანის ურთიერთობას. ერიხ ფრომი თანმიმდევრულად განმარტავს, თუ რა ემართება პიროვნებას სახელმწიფოში, რომელიც მიიჩნევს ადამიანს „წარმოება-მოხმარების“ დიდი მექანიზმის ერთ-ერთ ჭანჭიკად.
როგორ კარგავენ ადამიანები ღირებულებას და იძულებულნი ხდებიან ივაჭრონ თავისი პიროვნებით და შემდეგ გადაიქცენ ნივთებად, რომლებიც არ არის საჭირო და მოთხოვნადი? რატომ დაკარგეს ინტერესი სამუშაოს მიმართ და რატომ სძულთ ის? რატომ ვამბობთ უარს პასუხისმგებლობაზე იმის გამო, თუ რა ხდება საზოგადოებაში (რითაც მშვენივრად იყენებენ პოლიტიკოსები საკუთარ ინტერესებში)? რა ემართება სახელმწიფოებს, რომელთა მთავარი მიზანი გახდა „გადარჩენა“? რატომ არის „საბაზრო ორიენტაცია“ სახიფათო ადამიანისთვის? რას ნიშნავს „ჯანსაღი საზოგადოება“? რა არის ნამდვილი ბედნიერება? რა განსხვავებაა „თანასწორობასა“ და „იდენტურობას“ შორის? და რა არის ყველაფერ აქედან ჩვენთვის უფრო ახლოს? მოვუსმინოთ ფრომს.
დასაწყისისთვის „მონოკლერმა“ რამდენიმე ციტატა შეარჩია.
მოხმარების საზოგადოების წევრის დამოკიდებულება სამუშაოს მიმართ:
მაიკ უოლესი: მე მინდა გავიგო თქვენი, როგორც ფსიქოანალიტიკოსის, აზრი, შემდეგ საკითხზე: რა გვემართება ჩვენ, როგორც ინდივიდს. მაგალითად, რას იტყოდით იმაზე, თუ რა დამოკიდებულება აქვს ადამიანს, ამერიკელს მისი საქმიანობის მიმართ?
ერიხ ფრომი: მე ვფიქრობ, რომ მისი საქმიანობა დიდწილად უაზრობას წარმოადგენს მისთვის, რადგან მას არაფერი აქვს საერთო მასთან. ის ხდება დიდი მექანიზმის - ბიუროკრატიის მიერ მართული სოციალური მექანიზმის ნაწილი. და, ჩემი აზრით, ამერიკელს ძალიან ხშირად გაუცნობიერებლად სძულს მისი საქმე, რადგან ხაფანგში, ციხეში გრძნობს თავს. ის გრძნობს, რომ თავისი ცხოვრების, თავისი ენერგიის უმეტეს ნაწილს ხარჯავს იმაზე, რასაც მისთვის არ აქვს აზრი.
მაიკ უოლესი: საქმეს მისთვის აზრი აქვს. ის იყენებს სამუშაოს, რათა უზრუნველყოს თავისი თავი, ამიტომ ღირსეული, გონივრული და აუცილებელია.
ერიხ ფრომი: დიახ, მაგრამ ეს არ არის საკმარისი იმისათვის, რომ ადამიანი ბედნიერი იყოს, თუ ის რვა საათს ატარებს დღეში, რათა გააკეთოს ის, რასაც მისთვის არ აქვს აზრი და ინტერესი, გარდა ფულის შოვნისა.
მაიკ უოლესი: სწორედ ამას აქვს მნიშვნელობა. ეს არის საინტერესო მუშაობის პროცესში. იქნებ მე ძალიან დაჟინებული ვარ, მაგრამ კონკრეტულად რა გაქვთ მხედველობაში? როდესაც ადამიანი ქარხანაში მუშაობს, მაგალითად, რეგულირებადი ქანჩით ხელში, რას შეიძლება ჰქონდეს აქ ღრმა მნიშვნელობა?
ერიხ ფრომი: არსებობს შემოქმედებითი კმაყოფილება, რომელიც გააჩნდათ ხელოსნებს შუა საუკუნეებში და კიდევ შემორჩა ისეთ ქვეყნებში, როგორიცაა მექსიკა. ეს არის რაღაც კონკრეტულის შექმნით გამოწვეული კმაყოფილება. თქვენ ძალიან ცოტა კვალიფიცირებულ მუშაკს მოძებნით, რომლებიც დღემდე იღებენ ამ კმაყოფილებას. შესაძლოა, ის ცნობილია მუშისთვის ფოლადსასხმელ ქარხანაში, ან მუშისთვის, რომლის შრომა დაკავშირებულია რთული მანქანების გამოყენებასთან: ის გრძნობს, რომ რაღაცას ქმნის. მაგრამ თუ ავიღებთ გამყიდველს, რომელიც ყიდის საქონელს ყოველგვარი სარგებელის გარეშე, მას თავი თაღლითად მიაჩნია და სძულს მისი საქონელი, ისევე როგორც რაღაც ...
მაიკ უოლესი: მაგრამ თქვენ ლაპარაკობთ უსარგებლო საქონლის შესახებ. მაგრამ თუ ის ყიდის კბილის ჯაგრისებს, მანქანებს, ტელევიზორებს ან …
ერიხ ფრომი: „უსარგებლო“ - ფარდობითი ცნებაა. მაგალითად, გეგმის შესასრულებლად გამყიდველმა უნდა აიძულოს ადამიანები იყიდოს ისინი, თუმცა, ამავე დროს აცნობიერებს, რომ მათ არ უნდა იყიდონ ეს საქონელი. ამ შემთხვევაში ამ ხალხის საჭიროებების თვალსაზრისით, ისინი უსარგებლოა, თუმცა ნივთი წესრიგშია.
რას ნიშნავს „საბაზრო ორიენტაცია“ და რას იწვევს ის :
მაიკ უოლესი: თქვენს შრომებში ხშირად საუბრობთ „საბაზრო ორიენტაციის“ შესახებ. დოქტორო ფრომ, რას გულისხმობთ „საბაზრო ორიენტაციაში“?
ერიხ ფრომი: მე ვგულისხმობ, რომ ადამიანებს შორის ურთიერთობის ძირითადი გზა ისეთივეა, როგორი დამოკიდებულებაც აქვთ მათ ნივთების მიმართ ბაზარზე. ჩვენ გვინდა ჩვენი პიროვნების ან, როგორც ზოგჯერ ამბობენ, „ჩვენი პირადი ბაგაჟის“ რაღაცაზე გაცვლა. ახლა ეს არ ეხება ფიზიკურ შრომას. მუშაკმა, რომელიც ფიზიკურ შრომას ეწევა, არ უნდა გაყიდოს მისი პიროვნება. ის არ ყიდის თავის ღიმილს. მაგრამ ისინი, ვისაც ჩვენ „თეთრსაყელოიანებს“ ვუწოდებთ, ანუ ყველა ადამიანი, რომლებსაც საქმე აქვთ ციფრებთან, ქაღალდებთან, ადამიანებთან, ვინც მანიპულირებს ადამიანებით, ნიშნებით და სიტყვებით. დღეს მათ არა მხოლოდ უნდა გაყიდონ თავისი მომსახურება, არამედ, როდესაც გარიგებას იწყებენ, ისინი მეტ-ნაკლებად ყიდიან მათ პიროვნებას. რა თქმა უნდა, არსებობს გამონაკლისი.
მაიკ უოლესი: ამდენად, მათი საკუთარი მნიშვნელობის გრძნობა დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენს გადაუხდის მათ ბაზარი …
ერიხ ფრომი: ზუსტად! ისევე როგორც ჩანთები, რომლებიც არ გაიყიდება, რადგან არ არის საკმარისი მოთხოვნა. ეკონომიკური თვალსაზრისით, ისინი უსარგებლოა. და ჩანთას რომ გააჩნდეს გრძნობის უნარი, ეს იქნებოდა არასრულფასოვნობის საშინელი შეგრძნება, რადგან მას არავინ იყიდა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის უსარგებლოა. ასეა ადამიანიც, რომელიც თავს ნივთად მიიჩნევს. და თუ ის არ არის იმდენად წარმატებული, რომ გაყიდოს თავი, ის გრძნობს, რომ მისი ცხოვრება წარმატებულად არ წარიმართა.
პასუხისმგებლობის შესახებ:
ერიხ ფრომი: … პასუხისმგებლობა იმაზე, თუ რა ხდება ჩვენს ქვეყანაში, ჩვენ ჩავაბარეთ სპეციალისტებს, რომლებმაც მათზე უნდა იზრუნონ. ცალკეული მოქალაქე არ გრძნობს, რომ მას შეუძლია ჰქონდეს საკუთარი აზრი. არც იმას, რომ მან ეს უნდა გააკეთოს და პასუხისმგებელი იყოს ამისათვის. ვფიქრობ, რომ მთელი რიგი მოვლენების ამტკიცებს ამას.
მაიკ უოლესი: … როცა თქვენ საუბრობთ რაღაცის გაკეთების აუცილებლობაზე, იქნებ, პრობლემა იმაშია, რომ ჩვენს ამორფულ საზოგადოებაში ძალზე ძნელია ამ გრძნობის განვითარება. ყველას უნდოდა რაღაცის გაკეთება, მაგრამ პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარება ძალიან რთულია.
ერიხ ფრომი: ჩემი აზრით, თქვენ აქ მიუთითებთ ჩვენი სისტემის ერთ-ერთ მთავარ ნაკლოვანებებზე. მოქალაქეს ძალიან მცირე შანსი აქვს ჰქონდეს რაიმე გავლენა - გადაწყვეტილების მიღების პროცესში საკუთარი მოსაზრების გამოხატვის. და მე ვფიქრობ, რომ ეს თავისთავად პოლიტიკურ ლეტალობასა და სისულელეს იწვევს. ეს მართალია, რომ ჯერ უნდა დავფიქრდეთ და შემდეგ ვიმოქმედოთ. მაგრამ ისიც მართალია, რომ თუ ადამიანს არ აქვს მოქმედების შესაძლებლობა, მისი აზროვნების უნარი იფიტება.
ღირებულებების, თანასწორობისა და ბედნიერების შესახებ:
მაიკ უოლესი: საზოგადოების სურათი, რომელსაც თქვენ წარმოგვიდგენთ, - ჩვენ ახლა ვსაუბრობთ ძირითადად დასავლური საზოგადოების, ამერიკული საზოგადოების შესახებ, - სურათი, რომელსაც თქვენ წარმოგვიდგენთ, ძალიან პირქუშია. რასაკვირველია, სამყაროს ამ ნაწილში ჩვენი მთავარი ამოცანაა გადარჩენა, თავისუფლებად დარჩენა და საკუთარი თავის რეალიზაცია. ყველაფერი ის, რის შესახებაც თქვენ ისაუბრეთ, როგორ ახდენს გავლენას გადარჩენის და ამ სამყაროში თავისუფლებად დარჩენის ჩვენს უნარზე, რომელიც ამჟამად კრიზისულ სიტუაციაში იმყოფება?
ერიხ ფრომი: ჩემი აზრით, თქვენ ახლა შეეხეთ ძალიან სერიოზულ საკითხს: უნდა მივიღოთ გადაწყვეტილება ღირებულებების შესახებ ... თუ ჩვენი ყველაზე მაღალი ღირებულებაა დასავლეთის ტრადიციის განვითარება - ადამიანისა, ვისთვისაც ყველაზე მნიშვნელოვანია ადამიანის სიცოცხლე, ვისთვისაც სიყვარული, პატივისცემა და ღირსება არის ყველაზე მაღალი ღირებულებები, ამ შემთხვევაში ჩვენ არ შეგვიძლია ვთქვათ: „თუ ჩვენი გადარჩენისთვის ასე არის უკეთესი, მაშინ ჩვენ შეგვიძლია უარი ვთქვათ ამ ღირებულებებზე“. თუ ეს ყველაზე მაღალი ღირებულებებია, მიუხედავად იმისა, ცოცხალი ვართ თუ არა, ჩვენ არ შევცვლით მათ. მაგრამ თუ ჩვენ ვიწყებთ შემდეგის თქმას: „იქნებ რუსებს უკეთესად გავუმკლავდებოდით, თუ საკუთარ თავს ვაქცევთ მართვად საზოგადოებად, თუ ჩვენ, როგორც ვიღაცამ განაცხადა ცოტა ხნის წინ, დავიწყებთ ჩვენი ჯარისკაცების მომზადებას, რომ თურქებს დავემსგავსოთ, რომლებიც ასე მამაცად იბრძოდნენ კორეაში ...“. თუ გვინდა, რომ ჩვენი ცხოვრების მთელი გზა შეცვალოთ ე.წ. „გადარჩენისთვის“, მე ვფიქრობ, რომ ჩვენ ვაკეთებთ ზუსტად იმას, რაც საფრთხეს უქმნის ჩვენს გადარჩენას. რადგან ჩვენი სიცოცხლის ძალები და თითოეული ერის სიცოცხლისუნარიანობა ეფუძნება გულწრფელობას და სიღრმისეულ რწმენას იმ იდეებისა, რომელსაც იგი აცხადებს. მე ვფიქრობ, რომ ჩვენ საფრთხე გვემუქრება, რადგან ვამბობთ ერთს, მაგრამ ვგრძნობთ და ვმოქმედებთ სხვაგვარად.
მაიკ უოლესი: რას გულისხმობთ?
ერიხ ფრომი: მე ვგულისხმობ, რომ ჩვენ ვსაუბრობთ თანასწორობის, ბედნიერების, თავისუფლებისა და რელიგიის სულიერ ფასეულობებზე, ღმერთზე, ხოლო ჩვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაში ჩვენ ვმოქმედებთ იმ პრინციპების შესაბამისად, რომლებიც განსხვავდებიან და ნაწილობრივ ეწინააღმდეგებიან ამ იდეებს.
მაიკ უოლესი: კარგი, ახლა მე მინდა გკითხოთ იმაზე, რაც თქვენ ახლა ახსენეთ: თანასწორობა, ბედნიერება და თავისუფლება.
ერიხ ფრომი: შევეცდები. ერთის მხრივ, თანასწორობა შეიძლება გაგებული იყოს იმ მნიშვნელობით, რომელიც მოცემულია ბიბლიაში: რომ ჩვენ ყველანი თანასწორნი ვართ, რადგან შეგვქმნეს ღვთის ხატად. ან, თუ არ გამოვიყენებთ საღვთისმეტყველო ენას: ჩვენ ყველანი თანასწორი ვართ იმ მნიშვნელობით, რომ არც ერთი ადამიანი არ უნდა იყოს სხვა ადამიანისთვის საშუალება, მაგრამ ყოველი ადამიანი არის თვითმიზანი. დღეს ჩვენ ბევრს ვსაუბრობდით თანასწორობასთან დაკავშირებით, მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ ადამიანების უმრავლესობისთვის ეს გაგებულია, როგორც თანაბრობა. ისინი ყველა თანაბარნი არიან და ეშინიათ: თუ ისინი მსგავსი არ არიან, არ არიან თანაბარი.
მაიკ უოლესი: და ბედნიერებიც.
ერიხ ფრომი: ბედნიერება მთელი ჩვენი კულტურული მემკვიდრეობის ძვირფასი სიტყვაა. ვფიქრობ, დღეს თუ ადამიანებს ვკითხავთ, რა არის რეალურად ბედნიერება, მათი აზრით, ეს იქნება შეუზღუდავი მოხმარება. ასეთი რამ მისტერ ჰაქსლიმ აღწერა თავის რომანში „ო, საოცარი ახალი სამყარო“. ვფიქრობ, თუ ჰკითხავთ ადამიანებს, რა არის სამოთხე, და თუ ისინი პატიოსანი იქნებიან, გიპასუხებენ, რომ ის ერთგვარი დიდი სუპერმარკეტია, სადაც ყოველ კვირას ახალი ნივთები მოაქვთ, და საკმარისი ფული არის იმისათვის, რომ შეიძინო ყველაფერი ახალი. ჩემი აზრით, ადამიანთა უმრავლესობისათვის ბედნიერებაა ყოველთვის იყო პატარა ბავშვი: უფრო მეტი მიიღო ის, რაც გიყვარს.
მაიკ უოლესი: და რა უნდა იყოს ბედნიერება?
ერიხ ფრომი: ბედნიერება უნდა იყოს შემოქმედებითი, ჭეშმარიტი, ღრმა კავშირების შედეგი - გაგების, ცხოვრებაში ყველაფერზე რეაგირების - ადამიანების, ბუნების მიმართ. ბედნიერება არ გამორიცხავს მწუხარებას. თუ ადამიანი რეაგირებას ახდენს ცხოვრებაზე, ის ზოგჯერ ბედნიერია, ზოგჯერ კი სევდიანი. დამოკიდებულია იმაზე, თუ რაზე რეაგირებს.
hey trade one disorder with another disorder"
http://archive.constantcontact.com/fs011/1102258080617/archive/1103402136922.html
"Do you see why developing emotional intelligence is a profound oxymoron?
Not listening to what the emotion is trying to say
Whats wrong with both emotional intelligence and intelligent emotion?
to make emotions intelligent is another way of saying deny the emotion
yes turning the emotion intelligent is exactly the opposite of shadow work really.
So when emotions are denied, that's when they become overwhelming.
John O'Donoghue once wrote, that people living in this mind frame are ironically in line for breakdowns.
Because the inner voice has to smash something to be heard.
titled 'Emotional Fiesta
The gut (got/d) moves forward based on hunches. Not reason (socalled) facts or feelings (whims). Hunches are in superposition. Head and heart before it collapsed out of wave. This is why IQ and EQ are both still Newtonian and obsolete in a quantum era. This is why the masculine intelligence (reason) or the feminine emotional intelligence alone out of each others embrace are only halves of the whole and avail of a very partial incomplete take. The hunch comes from the Self which is the whole where they are still one. This is why even the Dalai Lama has recently tweeted that our current schools teach alienation from Self...with their IQ "fact" based standardized approaches. We now need a quantum education to prepare us for a quantum era and quantum world. Wake up world!
the teachers and management have to change. no change is possible outside of the people. That's why educational rform has never worked. they want to change procedures etc. but the people are the problem...
we have to change hearts and minds to gut... we still think change is out there. like sustainability is still looked at as gadjets. but it is the minds which need changing. in a quantum era the true governments/schools/businesses will know how to do mind work to take us to superposition and to a new reality.
i wouldnt call it influence. everybody would have to see the need to work on themselves... anything else is not sustainable or real. that would just remake the same mistake now being made at schools etc where they want to mold the students into something "they" (schools...) see fit. Self school is about cultivating Self to unfold from within.
intelligence is defined as "capacity for learning; aptitude in grasping truth" (originally "to choose between"). Emotion is "an affective state of consciousness as distinguished from cognitive and volitional states of consciousness" (originally "to set the feelings in motion"). So are you saying that feelings can't be used to grasp truth?
Ismael Valdez We think that by learning by reading a book or getting a degree we understand the concept of life! Learning is a process of level of conscious that mankind can process a information received by a theory and be able to make or see where the theory really fits in the real blue print of life, to be a giver, a peace maker, a lover. That is why many professors still cannot understand the concept of life! The creation can never surpass the creator until we understand the circle of life in all his amplitude. Everything is created from e seed.
HeartMath is like emotional Intelligence (EQ): they are ways to rationalize/steralizing feeling and thus really another psychological technology to cut off the shadow or feminine. We find the same tech in the new approach/training called "conscious discipline" (CD) now also sweeping through schools world wide. These types of psychological straight jackets for the feeling (true heart) create robotic people. They are left brain attempts to practice what Bruce Springsteen called: Brilliant Disguise to not have to really deal with the shadow, while doing as if they are. A firm of psychological GMO junk food.
anything that aids in "Man-aging" emotions in this way is a way to cut off real feelings like anger and it will only push it away till it explodes 10 fold
yes its system maintenance, they have to keep the matrix going... which can only be done if globally we keep the opposites apart. also to control the emotions is a good way to control people and so keep them docile. but indeed the developers are not aware of what they are doing. they feel its good to manage the nature of the mind with this really gmo psychological technology. but people must know there's a choice and that not all food is GMO but that there's real psychological natural food too. and so that there's a choice. in the long run it will still not keep the shadow at bay. it will erupt out at the seams and so the manager teacher parent which seems or is trying to be a conscious discipliner will erupt and the anger will take over and bad things will happen... notice how they try more and more to use the right words (conscious) but still the truth must come out. cause discipline is still from outside...
it is also no coincidence that these are the run of the mill middle management trainings across the board and so a basic part of the rat race cause at the top/apex only those with 'one eye' (when we split the opposites fully apart: Cern) can really be promoted fully to the top of the cap stone which is the machine bureaucracy (pyramid) template across the board of or organisational world."
Violence is fear in action. Fear is an avoidance of sadness. Sadness is an aversion to loneliness. Loneliness is a denial of emptiness. Emptiness is the presence of being. The presence of being is awakened consciousness. Through an awareness of fear, violence no longer becomes an option. As fear is faced, sadness is encountered. As sadness is encountered, loneliness is acknowledged. As loneliness is acknowledged, emptiness is recognized. As emptiness is recognized, a presence of being is discovered. As a presence of being is discovered -- consciousness awakens." - Matt Kahn
http://uznai-pravdu.com/viewtopic.php?f=11&t=4682
ვაქვეყნებთ ერიხ ფრომის ინტერვიუს საარქივო ჩანაწერს, რომელშიც გერმანელი ფსიქოლოგი საუბრობს XX საუკუნის საზოგადოების დაავადებებზე, პიროვნების პრობლემებზე, რომელსაც ის აწყდება მოხმარების ეპოქაში, ადამიანთა ურთიერთობების, ჭეშმარიტი ღირებულებებისა და საფრთხის შესახებ, რომლებიც გველოდება ომებისა და პოლიტიკური მანიპულაციების ეპოქაში.
1958 წელს პოპულარულმა ჟურნალისტმა და ტელეწამყვანმა მაიკ უოლესმა თავის გადაცემაში „The Mike Wallace Interview“ მიიწვია XX საუკუნის ცნობილი ფსიქიატრი, სოციოლოგი და მოაზროვნე ერიხ ფრომი, რათა ესაუბრათ თანამედროვე ამერიკული საზოგადოების შესახებ. ეს საუბარი, რა თქმა უნდა, შედგა. მაგრამ, რაც ფრომმა განაცხადა ერთი-ერთადერთი ქვეყნის საზოგადოების შესახებ 1958 წელს, გახდა ერთგვარი დიაგნოზი, რომელიც თანაბრად შეიძლება იყოს გამოყენებული ათეულობით სხვა ქვეყნებისა და საზოგადოებების, ალბათ, მთელი ეპოქის მიმართ. ამასთან დაკავშირებით, არც რუსეთი არ არის გამონაკლისი. ერთადერთი განსხვავება ის არის, რომ პროცესები, რომლებიც ერიხ ფრომის ინტერვიუში 1950-იან წლებში განიხილებოდა, ჩვენს ქვეყანაში დაიწყო მოგვიანებით, და დღეს ჩვენ ვხედავთ მათ აყვავებას.
რას ეხება საუბარი? ჟურნალისტი და ფსიქიატრი განიხილავენ საზოგადოების და ადამიანის ურთიერთობას. ერიხ ფრომი თანმიმდევრულად განმარტავს, თუ რა ემართება პიროვნებას სახელმწიფოში, რომელიც მიიჩნევს ადამიანს „წარმოება-მოხმარების“ დიდი მექანიზმის ერთ-ერთ ჭანჭიკად.
როგორ კარგავენ ადამიანები ღირებულებას და იძულებულნი ხდებიან ივაჭრონ თავისი პიროვნებით და შემდეგ გადაიქცენ ნივთებად, რომლებიც არ არის საჭირო და მოთხოვნადი? რატომ დაკარგეს ინტერესი სამუშაოს მიმართ და რატომ სძულთ ის? რატომ ვამბობთ უარს პასუხისმგებლობაზე იმის გამო, თუ რა ხდება საზოგადოებაში (რითაც მშვენივრად იყენებენ პოლიტიკოსები საკუთარ ინტერესებში)? რა ემართება სახელმწიფოებს, რომელთა მთავარი მიზანი გახდა „გადარჩენა“? რატომ არის „საბაზრო ორიენტაცია“ სახიფათო ადამიანისთვის? რას ნიშნავს „ჯანსაღი საზოგადოება“? რა არის ნამდვილი ბედნიერება? რა განსხვავებაა „თანასწორობასა“ და „იდენტურობას“ შორის? და რა არის ყველაფერ აქედან ჩვენთვის უფრო ახლოს? მოვუსმინოთ ფრომს.
დასაწყისისთვის „მონოკლერმა“ რამდენიმე ციტატა შეარჩია.
მოხმარების საზოგადოების წევრის დამოკიდებულება სამუშაოს მიმართ:
მაიკ უოლესი: მე მინდა გავიგო თქვენი, როგორც ფსიქოანალიტიკოსის, აზრი, შემდეგ საკითხზე: რა გვემართება ჩვენ, როგორც ინდივიდს. მაგალითად, რას იტყოდით იმაზე, თუ რა დამოკიდებულება აქვს ადამიანს, ამერიკელს მისი საქმიანობის მიმართ?
ერიხ ფრომი: მე ვფიქრობ, რომ მისი საქმიანობა დიდწილად უაზრობას წარმოადგენს მისთვის, რადგან მას არაფერი აქვს საერთო მასთან. ის ხდება დიდი მექანიზმის - ბიუროკრატიის მიერ მართული სოციალური მექანიზმის ნაწილი. და, ჩემი აზრით, ამერიკელს ძალიან ხშირად გაუცნობიერებლად სძულს მისი საქმე, რადგან ხაფანგში, ციხეში გრძნობს თავს. ის გრძნობს, რომ თავისი ცხოვრების, თავისი ენერგიის უმეტეს ნაწილს ხარჯავს იმაზე, რასაც მისთვის არ აქვს აზრი.
მაიკ უოლესი: საქმეს მისთვის აზრი აქვს. ის იყენებს სამუშაოს, რათა უზრუნველყოს თავისი თავი, ამიტომ ღირსეული, გონივრული და აუცილებელია.
ერიხ ფრომი: დიახ, მაგრამ ეს არ არის საკმარისი იმისათვის, რომ ადამიანი ბედნიერი იყოს, თუ ის რვა საათს ატარებს დღეში, რათა გააკეთოს ის, რასაც მისთვის არ აქვს აზრი და ინტერესი, გარდა ფულის შოვნისა.
მაიკ უოლესი: სწორედ ამას აქვს მნიშვნელობა. ეს არის საინტერესო მუშაობის პროცესში. იქნებ მე ძალიან დაჟინებული ვარ, მაგრამ კონკრეტულად რა გაქვთ მხედველობაში? როდესაც ადამიანი ქარხანაში მუშაობს, მაგალითად, რეგულირებადი ქანჩით ხელში, რას შეიძლება ჰქონდეს აქ ღრმა მნიშვნელობა?
ერიხ ფრომი: არსებობს შემოქმედებითი კმაყოფილება, რომელიც გააჩნდათ ხელოსნებს შუა საუკუნეებში და კიდევ შემორჩა ისეთ ქვეყნებში, როგორიცაა მექსიკა. ეს არის რაღაც კონკრეტულის შექმნით გამოწვეული კმაყოფილება. თქვენ ძალიან ცოტა კვალიფიცირებულ მუშაკს მოძებნით, რომლებიც დღემდე იღებენ ამ კმაყოფილებას. შესაძლოა, ის ცნობილია მუშისთვის ფოლადსასხმელ ქარხანაში, ან მუშისთვის, რომლის შრომა დაკავშირებულია რთული მანქანების გამოყენებასთან: ის გრძნობს, რომ რაღაცას ქმნის. მაგრამ თუ ავიღებთ გამყიდველს, რომელიც ყიდის საქონელს ყოველგვარი სარგებელის გარეშე, მას თავი თაღლითად მიაჩნია და სძულს მისი საქონელი, ისევე როგორც რაღაც ...
მაიკ უოლესი: მაგრამ თქვენ ლაპარაკობთ უსარგებლო საქონლის შესახებ. მაგრამ თუ ის ყიდის კბილის ჯაგრისებს, მანქანებს, ტელევიზორებს ან …
ერიხ ფრომი: „უსარგებლო“ - ფარდობითი ცნებაა. მაგალითად, გეგმის შესასრულებლად გამყიდველმა უნდა აიძულოს ადამიანები იყიდოს ისინი, თუმცა, ამავე დროს აცნობიერებს, რომ მათ არ უნდა იყიდონ ეს საქონელი. ამ შემთხვევაში ამ ხალხის საჭიროებების თვალსაზრისით, ისინი უსარგებლოა, თუმცა ნივთი წესრიგშია.
რას ნიშნავს „საბაზრო ორიენტაცია“ და რას იწვევს ის :
მაიკ უოლესი: თქვენს შრომებში ხშირად საუბრობთ „საბაზრო ორიენტაციის“ შესახებ. დოქტორო ფრომ, რას გულისხმობთ „საბაზრო ორიენტაციაში“?
ერიხ ფრომი: მე ვგულისხმობ, რომ ადამიანებს შორის ურთიერთობის ძირითადი გზა ისეთივეა, როგორი დამოკიდებულებაც აქვთ მათ ნივთების მიმართ ბაზარზე. ჩვენ გვინდა ჩვენი პიროვნების ან, როგორც ზოგჯერ ამბობენ, „ჩვენი პირადი ბაგაჟის“ რაღაცაზე გაცვლა. ახლა ეს არ ეხება ფიზიკურ შრომას. მუშაკმა, რომელიც ფიზიკურ შრომას ეწევა, არ უნდა გაყიდოს მისი პიროვნება. ის არ ყიდის თავის ღიმილს. მაგრამ ისინი, ვისაც ჩვენ „თეთრსაყელოიანებს“ ვუწოდებთ, ანუ ყველა ადამიანი, რომლებსაც საქმე აქვთ ციფრებთან, ქაღალდებთან, ადამიანებთან, ვინც მანიპულირებს ადამიანებით, ნიშნებით და სიტყვებით. დღეს მათ არა მხოლოდ უნდა გაყიდონ თავისი მომსახურება, არამედ, როდესაც გარიგებას იწყებენ, ისინი მეტ-ნაკლებად ყიდიან მათ პიროვნებას. რა თქმა უნდა, არსებობს გამონაკლისი.
მაიკ უოლესი: ამდენად, მათი საკუთარი მნიშვნელობის გრძნობა დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენს გადაუხდის მათ ბაზარი …
ერიხ ფრომი: ზუსტად! ისევე როგორც ჩანთები, რომლებიც არ გაიყიდება, რადგან არ არის საკმარისი მოთხოვნა. ეკონომიკური თვალსაზრისით, ისინი უსარგებლოა. და ჩანთას რომ გააჩნდეს გრძნობის უნარი, ეს იქნებოდა არასრულფასოვნობის საშინელი შეგრძნება, რადგან მას არავინ იყიდა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის უსარგებლოა. ასეა ადამიანიც, რომელიც თავს ნივთად მიიჩნევს. და თუ ის არ არის იმდენად წარმატებული, რომ გაყიდოს თავი, ის გრძნობს, რომ მისი ცხოვრება წარმატებულად არ წარიმართა.
პასუხისმგებლობის შესახებ:
ერიხ ფრომი: … პასუხისმგებლობა იმაზე, თუ რა ხდება ჩვენს ქვეყანაში, ჩვენ ჩავაბარეთ სპეციალისტებს, რომლებმაც მათზე უნდა იზრუნონ. ცალკეული მოქალაქე არ გრძნობს, რომ მას შეუძლია ჰქონდეს საკუთარი აზრი. არც იმას, რომ მან ეს უნდა გააკეთოს და პასუხისმგებელი იყოს ამისათვის. ვფიქრობ, რომ მთელი რიგი მოვლენების ამტკიცებს ამას.
მაიკ უოლესი: … როცა თქვენ საუბრობთ რაღაცის გაკეთების აუცილებლობაზე, იქნებ, პრობლემა იმაშია, რომ ჩვენს ამორფულ საზოგადოებაში ძალზე ძნელია ამ გრძნობის განვითარება. ყველას უნდოდა რაღაცის გაკეთება, მაგრამ პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარება ძალიან რთულია.
ერიხ ფრომი: ჩემი აზრით, თქვენ აქ მიუთითებთ ჩვენი სისტემის ერთ-ერთ მთავარ ნაკლოვანებებზე. მოქალაქეს ძალიან მცირე შანსი აქვს ჰქონდეს რაიმე გავლენა - გადაწყვეტილების მიღების პროცესში საკუთარი მოსაზრების გამოხატვის. და მე ვფიქრობ, რომ ეს თავისთავად პოლიტიკურ ლეტალობასა და სისულელეს იწვევს. ეს მართალია, რომ ჯერ უნდა დავფიქრდეთ და შემდეგ ვიმოქმედოთ. მაგრამ ისიც მართალია, რომ თუ ადამიანს არ აქვს მოქმედების შესაძლებლობა, მისი აზროვნების უნარი იფიტება.
ღირებულებების, თანასწორობისა და ბედნიერების შესახებ:
მაიკ უოლესი: საზოგადოების სურათი, რომელსაც თქვენ წარმოგვიდგენთ, - ჩვენ ახლა ვსაუბრობთ ძირითადად დასავლური საზოგადოების, ამერიკული საზოგადოების შესახებ, - სურათი, რომელსაც თქვენ წარმოგვიდგენთ, ძალიან პირქუშია. რასაკვირველია, სამყაროს ამ ნაწილში ჩვენი მთავარი ამოცანაა გადარჩენა, თავისუფლებად დარჩენა და საკუთარი თავის რეალიზაცია. ყველაფერი ის, რის შესახებაც თქვენ ისაუბრეთ, როგორ ახდენს გავლენას გადარჩენის და ამ სამყაროში თავისუფლებად დარჩენის ჩვენს უნარზე, რომელიც ამჟამად კრიზისულ სიტუაციაში იმყოფება?
ერიხ ფრომი: ჩემი აზრით, თქვენ ახლა შეეხეთ ძალიან სერიოზულ საკითხს: უნდა მივიღოთ გადაწყვეტილება ღირებულებების შესახებ ... თუ ჩვენი ყველაზე მაღალი ღირებულებაა დასავლეთის ტრადიციის განვითარება - ადამიანისა, ვისთვისაც ყველაზე მნიშვნელოვანია ადამიანის სიცოცხლე, ვისთვისაც სიყვარული, პატივისცემა და ღირსება არის ყველაზე მაღალი ღირებულებები, ამ შემთხვევაში ჩვენ არ შეგვიძლია ვთქვათ: „თუ ჩვენი გადარჩენისთვის ასე არის უკეთესი, მაშინ ჩვენ შეგვიძლია უარი ვთქვათ ამ ღირებულებებზე“. თუ ეს ყველაზე მაღალი ღირებულებებია, მიუხედავად იმისა, ცოცხალი ვართ თუ არა, ჩვენ არ შევცვლით მათ. მაგრამ თუ ჩვენ ვიწყებთ შემდეგის თქმას: „იქნებ რუსებს უკეთესად გავუმკლავდებოდით, თუ საკუთარ თავს ვაქცევთ მართვად საზოგადოებად, თუ ჩვენ, როგორც ვიღაცამ განაცხადა ცოტა ხნის წინ, დავიწყებთ ჩვენი ჯარისკაცების მომზადებას, რომ თურქებს დავემსგავსოთ, რომლებიც ასე მამაცად იბრძოდნენ კორეაში ...“. თუ გვინდა, რომ ჩვენი ცხოვრების მთელი გზა შეცვალოთ ე.წ. „გადარჩენისთვის“, მე ვფიქრობ, რომ ჩვენ ვაკეთებთ ზუსტად იმას, რაც საფრთხეს უქმნის ჩვენს გადარჩენას. რადგან ჩვენი სიცოცხლის ძალები და თითოეული ერის სიცოცხლისუნარიანობა ეფუძნება გულწრფელობას და სიღრმისეულ რწმენას იმ იდეებისა, რომელსაც იგი აცხადებს. მე ვფიქრობ, რომ ჩვენ საფრთხე გვემუქრება, რადგან ვამბობთ ერთს, მაგრამ ვგრძნობთ და ვმოქმედებთ სხვაგვარად.
მაიკ უოლესი: რას გულისხმობთ?
ერიხ ფრომი: მე ვგულისხმობ, რომ ჩვენ ვსაუბრობთ თანასწორობის, ბედნიერების, თავისუფლებისა და რელიგიის სულიერ ფასეულობებზე, ღმერთზე, ხოლო ჩვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაში ჩვენ ვმოქმედებთ იმ პრინციპების შესაბამისად, რომლებიც განსხვავდებიან და ნაწილობრივ ეწინააღმდეგებიან ამ იდეებს.
მაიკ უოლესი: კარგი, ახლა მე მინდა გკითხოთ იმაზე, რაც თქვენ ახლა ახსენეთ: თანასწორობა, ბედნიერება და თავისუფლება.
ერიხ ფრომი: შევეცდები. ერთის მხრივ, თანასწორობა შეიძლება გაგებული იყოს იმ მნიშვნელობით, რომელიც მოცემულია ბიბლიაში: რომ ჩვენ ყველანი თანასწორნი ვართ, რადგან შეგვქმნეს ღვთის ხატად. ან, თუ არ გამოვიყენებთ საღვთისმეტყველო ენას: ჩვენ ყველანი თანასწორი ვართ იმ მნიშვნელობით, რომ არც ერთი ადამიანი არ უნდა იყოს სხვა ადამიანისთვის საშუალება, მაგრამ ყოველი ადამიანი არის თვითმიზანი. დღეს ჩვენ ბევრს ვსაუბრობდით თანასწორობასთან დაკავშირებით, მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ ადამიანების უმრავლესობისთვის ეს გაგებულია, როგორც თანაბრობა. ისინი ყველა თანაბარნი არიან და ეშინიათ: თუ ისინი მსგავსი არ არიან, არ არიან თანაბარი.
მაიკ უოლესი: და ბედნიერებიც.
ერიხ ფრომი: ბედნიერება მთელი ჩვენი კულტურული მემკვიდრეობის ძვირფასი სიტყვაა. ვფიქრობ, დღეს თუ ადამიანებს ვკითხავთ, რა არის რეალურად ბედნიერება, მათი აზრით, ეს იქნება შეუზღუდავი მოხმარება. ასეთი რამ მისტერ ჰაქსლიმ აღწერა თავის რომანში „ო, საოცარი ახალი სამყარო“. ვფიქრობ, თუ ჰკითხავთ ადამიანებს, რა არის სამოთხე, და თუ ისინი პატიოსანი იქნებიან, გიპასუხებენ, რომ ის ერთგვარი დიდი სუპერმარკეტია, სადაც ყოველ კვირას ახალი ნივთები მოაქვთ, და საკმარისი ფული არის იმისათვის, რომ შეიძინო ყველაფერი ახალი. ჩემი აზრით, ადამიანთა უმრავლესობისათვის ბედნიერებაა ყოველთვის იყო პატარა ბავშვი: უფრო მეტი მიიღო ის, რაც გიყვარს.
მაიკ უოლესი: და რა უნდა იყოს ბედნიერება?
ერიხ ფრომი: ბედნიერება უნდა იყოს შემოქმედებითი, ჭეშმარიტი, ღრმა კავშირების შედეგი - გაგების, ცხოვრებაში ყველაფერზე რეაგირების - ადამიანების, ბუნების მიმართ. ბედნიერება არ გამორიცხავს მწუხარებას. თუ ადამიანი რეაგირებას ახდენს ცხოვრებაზე, ის ზოგჯერ ბედნიერია, ზოგჯერ კი სევდიანი. დამოკიდებულია იმაზე, თუ რაზე რეაგირებს.
თარგმანი
05.2018 (C)
http://archive.constantcontact.com/fs011/1102258080617/archive/1103402136922.html
"Do you see why developing emotional intelligence is a profound oxymoron?
Not listening to what the emotion is trying to say
Whats wrong with both emotional intelligence and intelligent emotion?
to make emotions intelligent is another way of saying deny the emotion
yes turning the emotion intelligent is exactly the opposite of shadow work really.
So when emotions are denied, that's when they become overwhelming.
John O'Donoghue once wrote, that people living in this mind frame are ironically in line for breakdowns.
Because the inner voice has to smash something to be heard.
titled 'Emotional Fiesta
The gut (got/d) moves forward based on hunches. Not reason (socalled) facts or feelings (whims). Hunches are in superposition. Head and heart before it collapsed out of wave. This is why IQ and EQ are both still Newtonian and obsolete in a quantum era. This is why the masculine intelligence (reason) or the feminine emotional intelligence alone out of each others embrace are only halves of the whole and avail of a very partial incomplete take. The hunch comes from the Self which is the whole where they are still one. This is why even the Dalai Lama has recently tweeted that our current schools teach alienation from Self...with their IQ "fact" based standardized approaches. We now need a quantum education to prepare us for a quantum era and quantum world. Wake up world!
the teachers and management have to change. no change is possible outside of the people. That's why educational rform has never worked. they want to change procedures etc. but the people are the problem...
we have to change hearts and minds to gut... we still think change is out there. like sustainability is still looked at as gadjets. but it is the minds which need changing. in a quantum era the true governments/schools/businesses will know how to do mind work to take us to superposition and to a new reality.
i wouldnt call it influence. everybody would have to see the need to work on themselves... anything else is not sustainable or real. that would just remake the same mistake now being made at schools etc where they want to mold the students into something "they" (schools...) see fit. Self school is about cultivating Self to unfold from within.
intelligence is defined as "capacity for learning; aptitude in grasping truth" (originally "to choose between"). Emotion is "an affective state of consciousness as distinguished from cognitive and volitional states of consciousness" (originally "to set the feelings in motion"). So are you saying that feelings can't be used to grasp truth?
Ismael Valdez We think that by learning by reading a book or getting a degree we understand the concept of life! Learning is a process of level of conscious that mankind can process a information received by a theory and be able to make or see where the theory really fits in the real blue print of life, to be a giver, a peace maker, a lover. That is why many professors still cannot understand the concept of life! The creation can never surpass the creator until we understand the circle of life in all his amplitude. Everything is created from e seed.
HeartMath is like emotional Intelligence (EQ): they are ways to rationalize/steralizing feeling and thus really another psychological technology to cut off the shadow or feminine. We find the same tech in the new approach/training called "conscious discipline" (CD) now also sweeping through schools world wide. These types of psychological straight jackets for the feeling (true heart) create robotic people. They are left brain attempts to practice what Bruce Springsteen called: Brilliant Disguise to not have to really deal with the shadow, while doing as if they are. A firm of psychological GMO junk food.
anything that aids in "Man-aging" emotions in this way is a way to cut off real feelings like anger and it will only push it away till it explodes 10 fold
yes its system maintenance, they have to keep the matrix going... which can only be done if globally we keep the opposites apart. also to control the emotions is a good way to control people and so keep them docile. but indeed the developers are not aware of what they are doing. they feel its good to manage the nature of the mind with this really gmo psychological technology. but people must know there's a choice and that not all food is GMO but that there's real psychological natural food too. and so that there's a choice. in the long run it will still not keep the shadow at bay. it will erupt out at the seams and so the manager teacher parent which seems or is trying to be a conscious discipliner will erupt and the anger will take over and bad things will happen... notice how they try more and more to use the right words (conscious) but still the truth must come out. cause discipline is still from outside...
it is also no coincidence that these are the run of the mill middle management trainings across the board and so a basic part of the rat race cause at the top/apex only those with 'one eye' (when we split the opposites fully apart: Cern) can really be promoted fully to the top of the cap stone which is the machine bureaucracy (pyramid) template across the board of or organisational world."
=====
When I realized that my body was the temple, I realized there wasn't a day that I hadn't gone to church."
====
Как жалка несбыточная любовь. Очевидно, в наш век заслуживает внимание только всё практичное.
Оскар Уайльд. Соловей и Роза
=======
Quid pro quo can best be exemplified in the church and state relationship. One is given an exemption from parasitic behavior(theftation) and as much exemption from wrongdoing(such as not investingating sex crimes) as possible in exchange to preach that "authority"(government) gets an exemption from wrongdoing which confuses people in becoming moral relativists."
People think this personal life is all that matters, once its over, theyre out for good. Theres no escaping the continuum of transmigration of the soul. Its an eternal progression or regression. Much bigger than yourself. They say, “i’ll be dead by then and i dont have kids so it doesnt affect me.” I used to think that.
Что собою представляют психические болезни? Какие бывают расстройства психики и как они протекают? Какие причины вызывают нарушения психической деятельности человека? Как религиозность влияет на психику верующего? Ответы на эти и ряд других вопросов содержатся в предлагаемой книге.
Психика любого человека — это совокупность сложных взаимосвязанных процессов, свойств и особенностей. Составными элементами психики принято считать память, интеллект, темперамент, характер, потребности, эмоции, волю и т. д. Но мы не будем здесь рассматривать все составляющие психики, а поговорим лишь о тех, анализ которых поможет понять, как и отчего возникают нарушения психической деятельности.
Первая человеческая потребность — это потребность познания окружающего мира, или познавательная потребность. Любой человек должен ориентироваться в жизненно важной для него действительности. Эта ориентировка осуществляется посредством интеллекта — абстрактного мышления. Без достижения такого уровня ориентировки нормальная жизнедеятельность человека просто невозможна. Способность ориентироваться в окружающей действительности имеется уже у ребенка и все более усложняется по мере его роста и развития.
Кроме того, человек должен иметь к окружающей его среде и соответствующее эмоциональное отношение и чувствовать определенное отношение к себе со стороны окружающих. Взаимоотношения со средой человек учитывает, принимая решение о своих действиях, и это обеспечивает ему возможность правильно включиться в общественные процессы и сотрудничать с другими людьми. Эмоциональный контакт является объектом особой, своеобразной потребности человека, второй его важной — ориентировочной — потребностью. Она называется потребностью общения.
Иметь цель в жизни — третья органическая потребность человека. Только у одних она выливается в эгоистические, близкие к физиологическим потребностям, у других наполняется задачами, полными высокого смысла. Важнейшие для данного человека цели складываются в то, что можно назвать смыслом жизни. Поиски смысла и цели жизни — сугубо человеческая потребность. Она означает высший уровень развития биосоциальной ориентировочной потребности у существа, у которого размышления над самим собой являются таким же условием нормального функционирования, как и размышления над окружающим миром. Итак, человеку свойственны специфически человеческие потребности, в частности — познавательная, эмоционального контакта (общения) и смысла жизни.
Неудовлетворение любой из этих потребностей приводит к тому, что ориентировка человека в окружающем мире становится неполной и не обеспечивает его правильного функционирования, что препятствует наиболее полному использованию всех его возможностей для нормальной жизнедеятельности. Названные потребности вместе с физиологическими как раз и составляют ту основу, на которой развиваются все остальные — эстетические, нравственные, правовые и пр.
Процесс удовлетворения потребностей окрашивается проявлениями человеческих эмоций. Эмоции сопровождают всю нашу жизнь и помогают нам определить полезность или вредность сложившейся в данный момент ситуации. Они — основа всех наших внутренних переживаний. «Стоит лишь на минуту представить себе жизнь людей, лишенную эмоций, как сейчас же перед нами откроется глубокая пропасть взаимного непонимания и полной невозможности установить чисто человеческие взаимоотношения»,— считает академик П. К. Анохин...
===
http://alversch.ru/
Федеральное агентство по образованию.
Государственное образовательное учреждение высшего профессионального образования.
Тульский Государственный Педагогический Университет им. Л.Н. Толстого
Кафедра практической психологии и педагогики
КУРСОВАЯ РАБОТА
"Влияние религиозных сект на психику человека"
Тула, 2008
Введение
Деятельность тоталитарных сект признается противоправной, так как при осуществлении своей вербовочной деятельности, анонсировании своих мероприятий, рекламе и публичных выступлениях, а также при частных встречах со своими потенциальными адептами, лидеры и вербовщики тоталитарных сект нарушают право каждого человека на владение достоверной и полной информацией о той организации, членом которой ему предлагается стать, утаивается или искажается информация об истории и вероучении организации, биографии её основателей и лидеров. Периодическая печатная продукция сект, литература и другие носители информации, включая агитационные листовки и приглашения на мероприятия сектантов, часто содержат заведомо ложную информацию о религиозной или иной принадлежности организации, что также нарушает права гражданина
==
"Верующими становятся прежде всего люди с неустойчивой психикой, не имеющие ясных нравственных критериев, духовных и культурных знаний. Такие люди, ищущие, но не нашедшие твердых оснований в духовной жизни, как правило, легко внушаемы, то есть готовы отказаться от своей свободы и принять установки религии. При этом человек получает иллюзорный смысл жизни, но мышление его может строиться лишь по примитивным схемам. В результате человек оказывается в полной зависимости
Верующим внушается мысль о том, что они - единственно спасенные люди, что все окружающие - люди "второго сорта", обреченные на погибель потому, что не разделяют учения христианства . Без этого качества религия существовать не может, ведь иначе трудно объяснить себе и окружающим, почему необходимо отделиться в образе жизни от всех традиционных ценностей, почему он обязан постоянно рекламировать библию, почему верующих не принимают в обществе
====
Как жалка несбыточная любовь. Очевидно, в наш век заслуживает внимание только всё практичное.
Оскар Уайльд. Соловей и Роза
=======
Quid pro quo can best be exemplified in the church and state relationship. One is given an exemption from parasitic behavior(theftation) and as much exemption from wrongdoing(such as not investingating sex crimes) as possible in exchange to preach that "authority"(government) gets an exemption from wrongdoing which confuses people in becoming moral relativists."
This life is heaven and hell, whatever we make it, not just for ourselves but for our OTHER SELVES. We can make life an eternal heaven by creating the worldy conditions of true knowledge, love and care that sustain it.
By not applying that in each of our lives HERE AND NOW, we further the regression of freedom or lackthereof for the next life that comes in, which you will be a party to. You will be someone elses child in the life that you tried to ignore and deny the reality of. We have to liberate the world from slavery. THE GREAT WORK.
OUR LIVES ARE NOT OUR OWN, and OUR CHOICES ARE NOT OUR OWN, they affect everything around us in the future. “From womb to tomb, we are bound to others, and with each crime and every kindness, we birth our future”. - David Mitchell
Cloud Atlas was one of the worlds best ever films.
People think they can escape the dharma wheel. You cant. You can only C. Smith
This ‘new paradigm’ we speak of is not really new.
It is so ancient it comes from the future.
It is the realm we called our home prior to the genetic modification of our DNA.
In this realm there was no question of survival as we rode upon the waves of ascending currents of life-force that ebbed and flowed with the rising and setting of our Sun.
Our existence and bio-technology were based upon our ability to translate light and maintain the integrity of our primordial soul resonance with our Sun’s Consciousness and thus, with the supreme organizing principle of the galactic core, Hunab Ku.
This transcendent realm shimmers just beyond the surface of our perception.
A shift in neuro-chemical activity will bring it into focus.
It is separated from us only by a trick of light and time.
It is a frequency."
- Juliet C.
Психика любого человека — это совокупность сложных взаимосвязанных процессов, свойств и особенностей. Составными элементами психики принято считать память, интеллект, темперамент, характер, потребности, эмоции, волю и т. д. Но мы не будем здесь рассматривать все составляющие психики, а поговорим лишь о тех, анализ которых поможет понять, как и отчего возникают нарушения психической деятельности.
Первая человеческая потребность — это потребность познания окружающего мира, или познавательная потребность. Любой человек должен ориентироваться в жизненно важной для него действительности. Эта ориентировка осуществляется посредством интеллекта — абстрактного мышления. Без достижения такого уровня ориентировки нормальная жизнедеятельность человека просто невозможна. Способность ориентироваться в окружающей действительности имеется уже у ребенка и все более усложняется по мере его роста и развития.
Кроме того, человек должен иметь к окружающей его среде и соответствующее эмоциональное отношение и чувствовать определенное отношение к себе со стороны окружающих. Взаимоотношения со средой человек учитывает, принимая решение о своих действиях, и это обеспечивает ему возможность правильно включиться в общественные процессы и сотрудничать с другими людьми. Эмоциональный контакт является объектом особой, своеобразной потребности человека, второй его важной — ориентировочной — потребностью. Она называется потребностью общения.
Иметь цель в жизни — третья органическая потребность человека. Только у одних она выливается в эгоистические, близкие к физиологическим потребностям, у других наполняется задачами, полными высокого смысла. Важнейшие для данного человека цели складываются в то, что можно назвать смыслом жизни. Поиски смысла и цели жизни — сугубо человеческая потребность. Она означает высший уровень развития биосоциальной ориентировочной потребности у существа, у которого размышления над самим собой являются таким же условием нормального функционирования, как и размышления над окружающим миром. Итак, человеку свойственны специфически человеческие потребности, в частности — познавательная, эмоционального контакта (общения) и смысла жизни.
Неудовлетворение любой из этих потребностей приводит к тому, что ориентировка человека в окружающем мире становится неполной и не обеспечивает его правильного функционирования, что препятствует наиболее полному использованию всех его возможностей для нормальной жизнедеятельности. Названные потребности вместе с физиологическими как раз и составляют ту основу, на которой развиваются все остальные — эстетические, нравственные, правовые и пр.
Процесс удовлетворения потребностей окрашивается проявлениями человеческих эмоций. Эмоции сопровождают всю нашу жизнь и помогают нам определить полезность или вредность сложившейся в данный момент ситуации. Они — основа всех наших внутренних переживаний. «Стоит лишь на минуту представить себе жизнь людей, лишенную эмоций, как сейчас же перед нами откроется глубокая пропасть взаимного непонимания и полной невозможности установить чисто человеческие взаимоотношения»,— считает академик П. К. Анохин...
===
http://alversch.ru/
Федеральное агентство по образованию.
Государственное образовательное учреждение высшего профессионального образования.
Тульский Государственный Педагогический Университет им. Л.Н. Толстого
Кафедра практической психологии и педагогики
КУРСОВАЯ РАБОТА
"Влияние религиозных сект на психику человека"
Тула, 2008
Введение
Деятельность тоталитарных сект признается противоправной, так как при осуществлении своей вербовочной деятельности, анонсировании своих мероприятий, рекламе и публичных выступлениях, а также при частных встречах со своими потенциальными адептами, лидеры и вербовщики тоталитарных сект нарушают право каждого человека на владение достоверной и полной информацией о той организации, членом которой ему предлагается стать, утаивается или искажается информация об истории и вероучении организации, биографии её основателей и лидеров. Периодическая печатная продукция сект, литература и другие носители информации, включая агитационные листовки и приглашения на мероприятия сектантов, часто содержат заведомо ложную информацию о религиозной или иной принадлежности организации, что также нарушает права гражданина
==
"Верующими становятся прежде всего люди с неустойчивой психикой, не имеющие ясных нравственных критериев, духовных и культурных знаний. Такие люди, ищущие, но не нашедшие твердых оснований в духовной жизни, как правило, легко внушаемы, то есть готовы отказаться от своей свободы и принять установки религии. При этом человек получает иллюзорный смысл жизни, но мышление его может строиться лишь по примитивным схемам. В результате человек оказывается в полной зависимости
Верующим внушается мысль о том, что они - единственно спасенные люди, что все окружающие - люди "второго сорта", обреченные на погибель потому, что не разделяют учения христианства . Без этого качества религия существовать не может, ведь иначе трудно объяснить себе и окружающим, почему необходимо отделиться в образе жизни от всех традиционных ценностей, почему он обязан постоянно рекламировать библию, почему верующих не принимают в обществе
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised