среда, 29 апреля 2020 г.

პრეზენტაცია თემაზე: „ბუნებრივი და ხელოვნური ინტელექტი. ინტუიციის როლი შემეცნებაში. ფილოსოფია“ 1

პრეზენტაცია თემაზე: „ბუნებრივი და ხელოვნური ინტელექტი. ინტუიციის როლი შემეცნებაში. ფილოსოფია“ 1
2  ბუნებრივი და ხელოვნური ინტელექტის პრობლემა. გასული საუკუნის შუა წლებში, როდესაც ელექტრო-გამოთვლითი ტექნიკის ინტენსიური განვითარება იწყებოდა, ამ განვითარების შედეგებთან დაკავშირებული ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხს წარმოადგენდა ბუნებისა და ინტელექტის პერსპექტივის საკითხი. საუბარი, პირველ რიგში, ხელოვნურ ინტელექტს ეხებოდა ბუნებრივ ინტელექტთან შესაბამისად. კომპიუტერული სისტემების გამოჩენამ, რომელსაც ინტელექტუალურს უწოდებდნენ, და სამეცნიერო მიმართულების ჩამოყალიბებამ, რომელსაც „ხელოვნურ ინტელექტს“ უწოდებდნენ, აიძულა მეცნიერები ახლებურად შეეხედათ აზროვნებისთვის.
3 ადრე ტექნიკის განვითარება კონცენტრირებული იყო მოწყობილობების კონსტრუირებაზე, რომლებიც გაცილებით უფრო მაღალი ეფექტურობით იმიტირებდნენ ადამიანის გრძნობების გარე ორგანოებს და მოქმედებებს: ბუნებრივი ხედვის ნაცვლად - მიკროსკოპს ან ბინოკლს, ხელის ნაცვლად - ექსკავატორს, ბუნებრივი სმენის ნაცვლად - რადიოკავშირს და ა.შ. შემდეგ გამოჩნდა მოწყობილობა, რომელიც იმიტირებდა და ანაცვლებდა, თითქოს, ყველაზე მთავარ რამეს ადამიანში - ის, რაც დიდი ხანია აღიარებულია, როგორც მისი ყველაზე მნიშვნელოვანი თვისება - გონივრულობას. ხელოვნური ინტელექტის სისტემებს უნდა აესახათ და, შესაძლოა, მომავალში უფრო მაღალ დონეზე შეეცვალათ ადამიანის აზროვნების პროცესი, რაციონალური ინტელექტუალური მოქმედებების უნარი. რა თქმა უნდა, ფილოსოფიას არ შეეძლო  რეაგირება არ მოეხდინა ამ ეპიზოდზე ტექნიკის განვითარებაში. პირველად კაცობრიობის ისტორიაში, დედამიწაზე ადამიანის გვერდით რაციონალური მეზობელი გამოჩნდა - ხელოვნური ინტელექტის სისტემა, რამაც საშუალება მისცა ახალი ფორმით და ახალი ძალით დაეყენებინა კლასიკური ფილოსოფიური კითხვები გონების არსის შესახებ, თავად ადამიანის არსის შესახებ. ამ საკითხების შემუშავებით და გადაჭრით დაკავებულია დასავლეთის ფილოსოფიური ტრადიციის ისეთი შედარებით ახალი მიმართულება, როგორც ხელოვნური ინტელექტის ფილოსოფია.
4 როდესაც ხელოვნური ინტელექტის შესახებ ვსაუბრობთ, მისი აგების პრინციპების, მისი ფუნქციონირების შესახებ, მას ყოველთვის ვადარებთ ადამიანის ბუნებრივ გონებას. ამავე დროს, როგორც წესი, სამეცნიერო-პოპულარულ ლიტერატურაში ადამიანის გონების გაგება უკვე წინასწარ იყო განსაზღვრული. ხელოვნური ინტელექტის ცნების ფორმულირება მოცემულია ბუნებრივი გონების უკვე არსებული გაგების საფუძველზე, რომელსაც ხშირად  მიიჩნევენ, როგორც რაღაც თავისთავად ცხადს. ასეთი მიდგომა არასწორად არის მიჩნეული. ხელოვნური ინტელექტის ცნების განსაზღვრის პრობლემების თავისებურება და მისი მუშაობის შესაძლებლობების გარკვევის საკითხი იმაში მდგომარეობს, რომ თავად ტექნიკური მოწყობილობები, რომლებსაც ჩვენ ინტელექტუალურს ვუწოდებთ, ჩვენთვის კარგად არის ცნობილი. ადამიანმა თავად შექმნა ისინი. მას ზედმიწევნით შეუძლია თვალყური ადევნოს ამ სისტემების შექმნისა და ფუნქციონირების მთელ პროცესს. მთავარი სირთულე იმაში მდგომარეობს, რომ ახლა, XXI საუკუნის დასაწყისში, ჩვენ ისევ არ გვაქვს მკაფიო და ერთმნიშვნელოვანი პასუხები ბუნებრივი გონების, მისი არსისა და საქმიანობის პრინციპების შესახებ. ამ მომენტისთვის არსებობს კონკურენტუნარიანი თეორიების საკმარისი რაოდენობა, რომლებიც მოგვითხრობენ იმაზე, თუ რა უნდა ჩაითვალოს გონივრულობის არსებით ნიშნებად. აქედან გამომდინარეობს, რომ ბუნებრივი გონების რომელიმე თეორიის არჩევისას, ჩვენ ასევე შეგვეცვლება შეხედულება იმის შესახებ, რასაც ხელოვნურ ინტელექტს ვუწოდებთ. შეიცვლება ჩვენს მიერ მისი შესაძლებლობების  შეფასება.
5 ამ საკითხთან დაკავშირებით არსებობს სხვადასხვა თვალსაზრისი. ანალიტიკური მიდგომა გულისხმობს ადამიანის უმაღლესი ნერვული მოქმედების ანალიზს ქვედა, განუყოფელ დონემდე (უმაღლესი ნერვული მოქმედების ფუნქცია, ელემენტარული რეაქცია გარე გამაღიზიანებლებზე (სტიმულებზე), ფუნქციით დაკავშირებული ნეირონების ერთობლიობის სინაპსების გაღიზიანება) და შემდგომში ამ ფუნქციების ასახვა. არსებობს ინტელექტის, როგორც ინტელექტუალური პრობლემების გადაჭრის უნარის განმარტება. აქ, ინტელექტუალურ ამოცანაში იგულისხმება ის ამოცანა, რომელსაც არ გააჩნია გადაწყვეტილების ცნობილი ალგორითმი. ანუ, ეს არის ამოცანა, რომლისთვისაც ალგორითმი ნულიდან უნდა შეიქმნას. მაგალითად, დაუმტკიცებელი თეორემის მტკიცება, სამეცნიერო აღმოჩენა, მხატვრული საქმიანობა და ა.შ. ზოგიერთი სპეციალისტი ინფორმაციის არარსებობის პირობებში ინტელექტად მიიჩნევს რაციონალური, მოტივირებული არჩევანის უნარს. ანუ ინტელექტუალურად არის მიჩნეული საქმიანობის ის პროგრამა (აუცილებელი არ არის იყოს თანამედროვე თანამედროვე კომპიუტერებზე რეალიზებული), რომელიც შეძლებს მრავალი ალტერნატივიდან აირჩიოს, მაგალითად, სად წავიდეს იმ შემთხვევაში, თუ არსებობს შემდეგი არჩევანი: „მარცხნივ წახვალ ...“, „მარჯვნივ წახვალ ...“, „პირდაპირ წახვალ...“. რა უნდა ჩაითვალოს ინტელექტად?
6 ყოველივე ეს იმ ფაქტის კონსტატირებას გვაიძულებს, რომ უნდათ თუ არა ხელოვნური ინტელექტის მომხრეებს, მაგრამ ხელოვნური ინტელექტის ფილოსოფიამ ბუნებრივი და ხელოვნური გონების საკითხები განუყოფლად უნდა განიხილოს, ამისთვის უნდა მიმართოს ფილოსოფიის ისტორიაში არსებული ბუნებრივი გონების გაგების საკმაოდ მდიდარ ტრადიციას.
7 ზემოთქმულიდან გამომდინარე, შეიძლება ხელოვნური ინტელექტის ფილოსოფიის ძირითადი პრობლემების ფორმულირება:
1. როგორია ადამიანის გონების და ხელოვნური ინტელექტის თანაფარდობა?
  2. აზროვნებს თუ არა კომპიუტერი?
  3. როგორია ბუნებრივი გონების არსებითი მახასიათებლები?
4. შეუძლია თუ არა ხელოვნურ ინტელექტს ბუნებრივი გონების არსებითი მახასიათებლების დაკმაყოფილება ან თუნდაც მათი გადაჭარბება?
 იმ საკითხების გარდა, რომლებიც განსაზღვრავენ ეპისტემოლოგიური პრობლემების შემდგომ გადმოცემას, რა თქმა უნდა, შეიძლება სხვა დამატებითი საკითხების გამოყოფა.
1. რაში მდგომარეობს ხელოვნური ინტელექტის სისტემების შექმნის მიზანი?
2. არსებობს თუ არა ხელოვნური ინტელექტის სისტემების ადამიანის კონტროლიდან გამოსვლის საფრთხე?
3. რაში გამოიხატება ადამიანის ქცევის ახალი ფსიქოლოგიური ფაქტორები ხელოვნური ინტელექტის სისტემებთან კომუნიკაციის დროს?
 4. შეიძლება თუ არა ვივარაუდოთ ეთიკური პრობლემების წარმოქმნა ადამიანის კომუნიკაციის დროს ხელოვნური ინტელექტის სისტემებთან?
5. რა პრინციპულ ცვლილებებს ექნება ადგილი ადამიანის სოციალურ ცხოვრებაში ამ სფეროში ხელოვნური ინტელექტის სისტემების დანერგვის შედეგად?
8  ზოგადად, რა მიზანი აქვს  ხელოვნური ინტელექტუალური სისტემების შექმნას? თუ მიზანი მდგომარეობს დახმარების გაწევაში, და პერსპექტივაში ადამიანის განთავისუფლებაში ინტელექტუალური საქმიანობისგან, მაშინ შეიძლება დაისვას კითხვა - რისთვის სჭირდება ეს ადამიანს? ხომ არ დაკარგავს ის თავის მთავარ თავისებურებას - აზროვნების უნარს? ხომ არ დეგრადირებს ინტელექტუალური სიზარმაცის და ცხოვრების მუდმივად მზარდი კომფორტის ამ მდგომარეობაში? ძალიან მნიშვნელოვანია უსაფრთხოების პრობლება. თვითორგანიზებადი ინტელექტუალური სისტემების შემდგომი განვითარებისას სავსებით შესაძლებელია პროგნოზირება იმისა, რომ ისინი თანდათანობით გავლენ ადამიანის მართვის კონტროლიდან. როგორ მოიქცევიან მანქანები? რა მოელის ადამიანს?
9  ხელოვნური ინტელექტის სისტემები სწრაფად შემოიჭრენ ჩვენს ცხოვრებაში და ადამიანის  ყოველდღიურ ცხოვრებაში შემოიტანეს ახალი ფსიქოლოგიური კლიმატი. რა თქმა უნდა, ეთიკის საკითხი, სამომავლო საკითხია. შეიძლება მაღალინტელექტუალური რობოტი-სისტემის შექმნის პროგნოზირება, რომლებსაც, ალბათ, ექნებათ გარკვეული ემოციური რეაქცია  ადამიანებთან კომუნიკაციის შემთხვევაში. შეიძლება აქ ადამიანისთვის შეიქმნას ახალი ეთიკური პრობლემები, რომლებიც დაკავშირებული იქნება, მაგალითად, ინტელექტუალური სისტემების ლიკვიდაციასთან? ის პრობლემები, რომლებიც აქტუალურია ბიოეთიკისთვის, და განიხილავს გენური ინჟინერიის ექსპერიმენტების შედეგებს, კლონირების პრობლემებია. უკვე ახლა ხდება აშკარა, რომ ჩვენს ცხოვრებაში ინტელექტუალური ინტელექტის სისტემების შემდგომი დანერგვის შედეგად, ადამიანების სოციუმს მოუწევს გაიაროს მისი სტრუქტურის პრინციპების მნიშვნელოვანი მოდიფიკაცია. როგორი უნდა იყოს ეს ცვლილებები? რა სიახლეს მოუტანენ ისინი ადამიანს ცხოვრების ორგანიზებაში?
10 შემეცნება მრავალი თვალსაზრისით საკმაოდ რთული, წინააღმდეგობრივი და იდუმალი პროცესია. ამ პროცესში მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ინტუიცია. ლათინურიდან ინტუიცია ნიშნავს „ყურადღებით ვუყურებ“. ეს არის ჭეშმარიტების გაგების უნარი მისი პირდაპირი შეხედულებისამებრ, დასაბუთების გარეშე და მტკიცებულებების დახმარებით (როგორც გონების უეცარი განათება). ინტუიციის მექანიზმს საკმაოდ ზოგადი ხასიათი აქვს, ე.ი. ის წარმოდგენილია ადამიანის მოღვაწეობის თითქმის ყველა სფეროში. ინტუიციური კომპონენტები შეინიშნება მრავალ პროფესიასა და ცხოვრების სხვადასხვა სიტუაციაში: ყველა ადამიანის ცხოვრებაში, მიუხედავად მათი პროფესიისა, არის სიტუაციები, როდესაც ინფორმაციის და დროის ნაკლებობის გამო საპასუხისმგებლო გადაწყვეტილების მისაღებად  მუშაობს იწყებენ ინტუიციური მექანიზმები.

ინტუიციის როლი შემეცნებაში
11 ინტუიციურ შემეცნებაში იგულისხმება შემეცნების სფერო, სადაც ცოდნის დაგროვების და გარდაქმნის პროცესი განხორციელდება ინტუიციის სხვადასხვა ფორმის მეშვეობით, რომელიც მოქმედებს გრძნობადი და ლოგიკური შემეცნების არაცნობიერი ურთიერთქმედების დონეზე. ამასთან უნდა აღინიშნოს, რომ ინტუიცია, როგორც შემეცნებითი პროცესის ფორმა, გამოიხატება ორ მთავარ მომეტნში. მათი დაყოფა პრინციპულია: ეს იწვევს ინტუიციის წინააღმდეგობრივ  და მრავალმნიშვნელობიან ინტერპრეტაციებს. პირველ რიგში, ინტუიცია არის ადამიანის ცნობიერების დაჩქარების, უეცარი გადასვლის უნარი ცოდნის ძველი ფორმებიდან ახალზე, რასაც საფუძვლად უდევს მკვლევარის წინა ისტორიული პრაქტიკას და გამოცდილება. მეორეც, ინტუიცია არის შემეცნებაში გრძნობადი და ლოგიკური ურთიერთქმედების სპეციფიკური საშუალება, რომლის შედეგები შეიძლება წარმოდგნილი იყოს, როგორც გარკვეული სახის ცოდნა სახელწოდებით „ინტუიციური ცოდნა“ და გამოყენებულია მეცნიერებაში შემდგომი ექსპერიმენტული გადამოწმების გათვალისწინებით. პირველი განმარტება ეხება ინტუიციის, როგორც ერთგვარ ფსიქოლოგიურ ფენომენის, ანალიზს. მეორე განმარტება ეხება გნოსეოლოგიურ ანალიზს. ამრიგად, ინტუიცია შემეცნებითი პროცესის სპეციფიკური ფორმაა. მისი სხვადასხვა ფორმის მეშვეობით ხორციელდება გრძნობადი და ლოგიკური ცოდნის ურთიერთქმედება.


====
ბუნებრივი და არაბუნებრივი
ყველაფერი რაც ბუნებრივია, მახინჯი არ არის. ბუნებრივი არ ანადგურებს ორგანიზმს. ამიტომ ის, რა იწვევს მის განადგურებას - ნარკოტიკები, მკვლელობები, გაუპატიურება, გაბრაზება, ეჭვიანობა, სიხარბე და ა.შ. - ეს ყველაფერი არაბუნებრივია, და არ ანიჭებს ნეტარებას ადამიანს. ხოლო ბუნებრივი - სიყვარული, თანაგრძნობა, გულუხვობა - ანიჭებს. სექსი ბუნებრივია, ის ორგანიზმშია ჩადებული.
ავხორცობა არაბუნებრივია. ავხორცობა იძლევა გარკვეულ სიამოვნებას, რადგან ხსნის დაძაბულობას. სექსუალური ენერგია სადღაც უნდა გაქრეს, და ეს ყველაფერი თავს იჩენს ავხორცობაში. იკლებს ენერგიის დონე, მცირდება შინაგანი დაძაბულობა, რასაც ადამიანი ნეტარებად მიიჩნევს, მაგრამ ეს ილუზიაა.
არიან ადამიანები, რომლებიც თავს ვერ იკავებენ ჭამისგან. ისინი იკმაყოფილებენ გემოვნებას. ამას შეიძლება ეწოდოს ავხორცობა ჭამაში. თქვენ გესმით, რით განსხვავდება ავხორცობა ბუნებრივისგან?
ბუნებრივი კმაყოფილდება ბუნებრივი გზით. არაბუნებრივის დაკმაყოფილება შეუძლებელია.
ბუნებრივი ორგანიზმის მოთხოვნილებაა, არაბუნებრივი - ეგოს მოთხოვნილებაა. ორგანიზმი ყველა მის გამოვლინებაში  შეიძლება დაკმაყოფილდეს, ეგო - არა.


==========

რა არის ხელოვნური ქცევა? შეიძლება თუ არა ის გარკვეულწილად განვასხვავოთ ნამდვილსა და ბუნებრივისგან?
ნიმა მიხაილოვა 
ხელოვნური - სპეციალურად არის გამომუშავებული გარკვეული იმიჯისთვის. თუ ადამიანი კარგად მოერგო როლს, მისი გარჩევა ძნელია
ინკოგნიტო .,
ბუნებრივი ქცევაა საზარელი ხარხარი სადარბაზოში, შემდეგ კი სტუმრად ნაძალადევად  კარგი მანერების დემონსტრირება
Kukla s dushoj,
ყოველთვის ვერ გაარჩევ. ადამიანები ხშირად მოაჩვენებენ თავს ისე, როგორებიც არ არიან. და, საერთოდ, მე არ შევხვედრივარ ადამიანებს, რომლებიც 100%-ით არიან ბუნებრივი.
ფოფან პეტროვიჩი
შეადარეთ დოკუმენტური ფილმი მხატვრულს
Oleg,
წაიკითხეთ არავერბალურისა და ვერვალურის შესახებ. სადაც ისინი მეგობრობენ, იქ ბუნებრივია, სადაც არა, შესაბამისად, არა! მოკლედ, ასეა.


























https://www.ammoland.com/2013/12/warning-to-americans-keep-your-guns-buy-more-guns/?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork&fbclid=IwAR1DPkHgSCmNhg6bIyKtQ-QRPctBwzJRhNBhevEyoubUaiP7Aikux44IwJ8#axzz6ItI4f8QN







Комментариев нет:

Отправить комментарий

Will be revised