ემოციური ჭუჭყისგან გაწმენდა. პატიების ფართო ფორმულა. ფსიქოლოგიის, როგორც სამეცნიერო დისციპლინის, პრობლემური სფეროები
დაგროვილი ემოციური ჭუჭყისგან შინაგანი გაწმენდა
როგორ ჩნდება ემოციური ბლოკები?
ჩავატაროთ ანალიზი ურთიერთობების მაგალითზე. მაკაცი და ქალი ძალიან განსხვავებდებიან ერთმანეთისგან, და ცხადია, რომ ზოგჯერ პარტნიორი არ იქცევა ისე, როგორც ჩვენ გვსურს. როდესაც მოლოდინი არ მართლდება, ჩნდება ნეგატიური განცდა. ანუ, თქვენ გაქვთ ურთიერთობები, მაგრამ მამაკაცის ქცევა თქვენში პროტესტს იწვევს. მაგალითად, ის სვამს, დროს ატარებს ან უბრალოდ სათანადოდ არ იქცევა. ეს იწვევს უკმაყოფილებას, აკვიატებულ აზრებს და, შესაბამისად, სხეულში წარმოქმნის ენერგეტიკულ ბლოკებს და შეკუმშვას. ამ შემთხვევაში საუბარია არა მხოლოდ ქმრის ან საყვარელი ადამიანის, არამედ მამის ან ძმის, ან ნებისმიერი სხვა ადამიანის, სიტუაციის შესახებ.
როგორ ჩნდება ემოციური ბლოკები?
ფაქტი
მოლოდინთან შედარება
განსხვავება
აგზნება (გადარჩენის ინსტინქტი)
გამოხატვის აკრძალვა
დამშვიდება - ენერგიის შენარჩუნება
შედეგად სხეული ბლოკებით არის შებოჭილი
რატომ არის ჩვენთვის საშიში ემოციური ბლოკები და რას მოგვიტანს მათგან განთავისუფლება?
პირველ რიგში, ისინი აბრკოლებენ ორგანიზმში ენერგიის თავისუფალ პრევენციას, იწვევენ სხვადასხვა დაავადებებს, ჩავარდნებს, ცუდი განწყობის შეტევებს, დეპრესიას. თქვენ თანდათანობით განდევნით ყველაფერს ამას თქვენი სხეულიდან, ცხოვრებისეული სივრციდან, ამით თქვენი ენერგეტიკა სათანადო დონემდე მიგყავთ, თავისით ხდება სხვადასხვა დაავადების განკურნება, განწყობის, გუნება-განწყობილების გაუმჯობესება. თქვენ რეალურად შეგიძლიათ წონაში დაკლება, რადგან ემოციურ წმენდასთან ერთად შეიძლება მოხდეს ფიზიკური წმენდაც.
მეორეც, დროთა განმავლობაში ეს ბლოკები ზომაში იზრდებიან და გარკვეულ სიტუაციებში იწყებენ ჩვენი ქმედებების კონტროლს. მაგალითად, იწვევენ უკონტროლო აგრესიას, ბრაზს, რისხვას ან პირიქით, მწუხარებას, დეპრესიას, ტირილის სურვილს, ღორმუცლობას. თითქოს საშიში არაფერი მომხდარა, თქვენ კი რატომღაც უყვირით თქვენს შვილს ან ქმარს, ჩხუბობთ მაღაზიაში, ხართ დეპრესიაში, ცუდ გუნებაზე, ზედმეტს ჭამთ ღამით. შემდეგ, რა თქმა უნდა, გრცხვენიათ და გწყინთ კიდეც, მაგრამ ამ ეტაპზე შესაბამისი ბლოკი, და, შესაძლოა, არა მხოლოდ ერთი, უფრო მეტად იზრდება. ასე ჩნდება შეკრული წრე, საიდანაც გამოსავალი არ ჩანს. ჩვენ მორჩილად გადაგვაქვს ეს ნეგატივი მომდევნო დღეს, ახალ ურთიერთობებში, ახალ წამოწყებებში.
და ასე შეიძლება ხდებოდეს არა ერთი თვის, ერთი წლის, ათწლეულის , არამედ სიცოცხლის განმავლობაში. გამოდის ისე, როგორც ანეკდოტშია:
შენ, ქალბატონო, 50 წლის ასაკამდე გექნება ფულის დეფიციტის განცდა.
- შემდეგ მდიდარი გავხდები?
- არა, შეეგუები.
და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც განთავისუფლდებით ამ ტვირთისგან, შეძლებთ თქვენს ცხოვრებაში რაღაც ახლის რეალურად დაწყებას. და შემიძლია გახაროთ: ეს არც ისე რთულია, თუ შეეცდებით და ძალისხმევას არ დაიშურებთ. ამ უარყოფითი მუხტის აღმოსაფხვრელად არსებობს სპეციალური ხერხი, რომელსაც ეწოდება „ეფექტური პატიება“. ყველაფერი, რაც ეხება ემოციურ ბლოკებს, დეტალურადაა აღწერილი ა.გ. სვიაშის წიგნში.
ეს ტექნიკა კარგია მათთვის, ვისაც რაღაც არ აწყობს მის ცხოვრებაში, და მათთვის, ვინც მზად არის რეალობის უკეთესობისკენ შესაცვლელად. აღნიშნული ცვლილებები საკუთარი თავიდან უნდა დაიწყოთ.
ეფექტური პატიების ტექნოლოგიის არსი.
ამ ტექნოლოგიის არსი მარტივია. მას შემდეგ, რაც ჩვენთვის ნათელი გახდება, რომ ჩვენი სხეული ემოციური ბლოკებით არის სავსე, და მას შემდეგ, რაც მივიღეთ გააზრებული გადაწყვეტილება უარი გვეთქვა ჩვენი იდეალიბისთვის, ბრძანებას ვაძლევთ ჩვენს ქვეცნობიერებას ჩვენს სხეულში დაგროვებული ემოციური ბლოკების აღმოსაფხვრელად. თითქოს, ყველაფერი მარტივია. ბლოკები ჩემია, ქვეცნობიერებაც ჩემი, მე ყველაფერს განვკარგავ. ჩემს თავს ვეუბნები: „მე ვიძლევი ჩემი სხეულის გაწმენდის ბრძანებას ყველა ემოციური მუხტისგან! შეასრულეთ!“ შეძლებთ ამის გაკეთებას? დაგეთანხმებად ორგანიზმი? ვფიქრობ, არა. რატომ?
იმიტომ, რომ ჩვენი ქვეცნობიერება უბრალოდ არ დაგვიჯერებს! რადგან ის დაინახავს სრულ შეუსაბამობას წინა და ამ ბრძანების მნიშვნელობაში. წინა ბრძანებათა უმრავლესობა („ნამდვილი ცხოველია! .... არა მგონია, ისევ ვინმე შემიყვარდეს!“) გაცემული იყო ძლიერი ენერგეტიკული აღმავლობის მდგომარეობაში და დამაჯერებელი. ენერგეტიკულად გაჯერებული. ხოლო ამჟამინდელი ბუტბუტი: „მე მივიღე გადავწყვეტილება ვაპატიო ამ იდიოტს და აღარ ვებრძოლო მას“, მათ ფონზე ტოვებს საცოდავი ტიტინის შთაბეჭდილებას. რომელსაც შეიძლება არ მიექცეს ყურადღება. ანუ შეიძლება ამ ბრძანების არშესრულება. ასეთია ჩვეულებრივი ლოგიკა, რომლის მიხედვითაც ხდება ჩვენი აზრებისა და სურვილების დამუშავება.
იმისათვის, რომ მოგვისმინონ, მნიშვნელობა უნდა შევძინოთ ჩვენს ბრძანებას. რომ ქვეცნობიერებისთვის გასაგები გახდეს, რომ ჩვენ მივიღეთ რეალური და ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილება. და მოვითხოვთ მის შესრულებას. ანუ ჩვენ უნდა დავამტკიცოთ ჩვენი გადაწყვეტილების მნიშვნელობა.
როგორ შეიძლება დავამტკიცოთ ჩვენი ბრძანების მნიშვნელობა
თითოეული ჩვენგანი ბევრ ემოციას და სურვილს განიცდის, და ორგანიზმმაც (ქვეცნობიერებამ) შეიმუშავა მკაფიო კრიტერიუმი, რათა შეაფასოს, ღირს თუ არა გარკვეული ბრძანების შესრულება, თუ ეს წამიერი ახირებაა. ეს კრიტერიუმი მარტივია - ჩვენ უნდა ვაჩვენოთ, რამდენად მნიშვნელოვანია ჩვენთვის ეს შედეგი.
როგორ ვადასტურებთ ჩვენთვის გარკვეული შედეგის მნიშვნელობას?
გაიხსენეთ, რას გრძნობთ, როდესაც მიდიხართ პაემანზე და არ იცით, თუ როგორ დასრულდება ის.
როდესაც ელოდებით თქვენთვის მნიშვნელოვანი გამოცდის შედეგს.
როდესაც ცდილობთ გარკვეული თანამდებობის დაკავებას, და ძალისხმევას არ იშურებთ მის მისაღებად.
როდესაც იქნებით მზად შეჯიბრებაში მონაწილეობისათვის და გამარჯვების მოსაპოვებლად.
თქვენ ძლიერ აგზნებული ხართ. ორგანიზმი ზრდის ენერგეტიკას, კრიტიკულ მომენტში შეცდომა რომ არ დაუშვათ. მან თქვენი მიზანი მნიშვნელოვნად მიიჩნია, და თქვენთვის დახმარების გაწევა გადაწყვიტა .
რატომ გადაწყვიტა თქვენი დახმარება? იმიტომ, რომ ამ შედეგის შესახებ ბევრს ფიქრობდით. თქვენ თქვენი მომავალი დაგეგმეთ. ბევრი დრო და ძალისხმევა დაგჭირდათ ამ შედეგის მისაღწევად.
ანუ, ამ შედეგში თქვენ ჩადეთ თქვენი ენერგია, თქვენი დრო და ზოგჯერ დიდი ფულიც კი. და ამით დაადასტურეთ მისი მნიშვნელობა თქვენთვის. ვიღებთ იმას, რაც ჩვენთვის მნიშვნელოვანია.
აიღეთ პასუხისმგებლობა თქვენს პრობლემებზე
თქვენ ხელახლად უნდა დაწეროთ თქვენი პრობლემების შესახებ, და ყველა ფრაზა დაიწყოთ სიტყვით „მე“:
მე თვითონ ავირჩიე ჩემთვის მცირეხელფასიანი სამსახური, და არაფერს ვაკეთებ ამ სიტუაციის შესაცვლელად
მე გავარკვიე, რომ ჩემი შრომითი ანაზღაურების გაზრდას ამ საწარმოზე პერსპექტივა არ აქვს, და ამით დავკმაყოფილდი
მე გადავწყვიტე, რომ პასიური ადამიანი ვარ, უკვე ასაკში, რომელიც უნდა დაელოდოს პენსიას, დაწყევლოს თავისი ცხოვრება და დაელოდოს სიკვდილს
ქვეცნობიერებაში ბრძანებების ჩატვირთვა საკმაოდ სწრაფად შეიძლება მაღალი ენერგეტიკის მდგომარეობაში. ასეთ მდგომარეობაში გონება კარგავს კონტროლს და კონტროლს გადასცემს ემოციებს, და ბრძანებებიც წინააღდეგობის გარეშე სრულდება. მაღალი ენერგეტიკის მდგომარეობაში გადასვლა შეიძლება ინტენსიური სუნთქვის მეშვეობით. ამ ტექნიკის არსი საკმაოდ მარტივია. ჯერ რამდენიმე წუთი ინტენსიურად ვსუნთქავთ. ამ დროის განმავლობაში ჩვენ ვაგროვებთ ჟანგბადის ჭარბ რაოდენობას და ჰაერში არსებულ პრანებს. სხეულში იმატებს ენერგეტიკა, ხდება თქვენი გონების საკონტროლო ფუნქციების ნაწილობრივი გამორთვა. ვსუნთქავთ ფეხზე მდგომი, რათა შევძლოთ ჩვენი მდგომარეობის გაკონტროლება. ვსუნთქავთ განსაკუთრებული სწრაფი მუსიკის თანხლებით, რომელიც ტემპს აძლევს სუნთქვას.
შემდეგ ვიწყებთ გონებაში იმ ბრძანებების გამეორებას, რომელთა ჩატვირთვას ვაპირებთ ქვეცნობიერებაში. ამავე დროს, ვაგრძელებთ ინტენსიურ სუნთქვას, რათა არ გაიღვიძოს ჩვენმა „შიდა კონტროლიორმა“. რადგან ჩვენ გამოვრთეთ „შიდა კონტროლიორი“, ანუ დავარღვიეთ ქვეცნობიერების ხანგრძლივი და „რბილი“ გადატვირთვის ლოგიკა, რწმენის ჩანაცვლების ან ბრძანების შესრულების დროს ემოციური ბლოკების წასაშლელად სხეულში მიმდინარეობს თანმხლები პროცესები. ეს შეიძლება იყოს ძალიან სასიამოვნო პროცესები. მაგრამ ასე იშვიათად ხდება. შეიძლება არსებობდეს ნეიტრალური მდგომარეობა, როცა თქვენ სუნთქავთ, აძლევთ თქვენს თავს ბრძანებებს და არაფერს არ გრძნობთ. ეს შეიძლება ძალიან მტკივნეული პროცესი აღმოჩნდეს.
რატომ წარმოიქმნება ისინი? როდესაც შემოთავაზებული მიდგომის დახმარებით თქვენ აძლევთ თქვენს თავს ემოციური ბლოკის წაშლის ბრძანებას, ქვეცნობიერება დაუყოვნებლივ იწყებს მის შესრულებას. ანუ, ფაქტიურად შლის შეკუმშვას სხეულის გარკვეულ წერტილში. ჩვენი სხეულის შეკუმშული „ზამბარა“ სწორდება და, როგორც ჩანს, ოდნავ აზიანებს სხეულის მიმდებარე რბილ ქსოვილებს. ცხადია, რომ ამ დროს ხდება ზემოქმედება ტკივილის რეცეპტორებზე, რომლებიც აგზავნიან სიგნალს, რომ სხეულის ამ ნაწილში რაღაც ხდება და იქ ქსოვილის არსადგენად საჭიროა ენერგიის დამატებითი დოზა.
რომელ მითითებებს უნდა მივანიჭოთ უპირატესობა?
ახლა, როდესაც ქვეცნობიერებაში თითქოს გაჩნდა ახალი ბრძანებების ეფექტური ჩატვირთვის ტექნოლოგია, სასურველია მისი სწრაფად დაწყება. მხოლოდ რა ბრძანებები უნდა მივცეთ საკუთარ თავს, რომ სისულელე არ ჩავიდინოთ? თუ მაინც ვაღიარებთ ჩვენს ირგვლივ არსებულ სამყაროს, როგორც საზიზღარს, მაგრამ რეალურს, მაშინ ბლოკის ამოშლის მარტივი ბრძანება ჩვენი ქვეცნობიერების მიერ მტრულად იქნება აღქმული. როგორ, თქვენ გარშემო უამრავი მტერია, რომელიც თავდასხმისათვის მზად არის, თქვენ კი მოულოდნელად დაკარგეთ საბრძოლო მუხტი? როგორ უნდა იბრძოლოთ შემდგომ?
პატიების ფართო ფორმულა (საკუთარი თავის)
პატიებას ვთხოვ ჩემს თავს იმის გამო, რომ:
დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებდი, თუ რას იფიქრებდა ჩემზე ხალხი
ვზღუდავდი ჩემს თავს, როდესაც არ ვყიდულობდი იმას, რაც მსურდა
უკმაყოფილო ვიყავი ჩემი სამოსით
ვზარმაცობდი, არ ვაკეთებდი საოჯახო საქმეს
თავს უბედურად და მარტოსულად ვგრძნობდი
ყოველთვის ვერ ვპოულობდი დროს საკუთარი თავისთვის
ვბრაზობდი, როდესაც რაღაცას ვერ ვაკეთებდი
ვიგვიანებდი სამსახურში და სხვ., რომ არ შემეძლო „არა“-ს თქმა
განვიცდიდი დანაშაულის გრძნობას, როდესაც ვერ ვუთმობდი დროს ბავშვს
მასპინძელი (ანუ თქვენ) აშკარად ჭკუიდან შეიშალა, აუცილებელია მისი ბოდვისთვის წინააღმდეგობის გაწევა. ეს არის არსების სრულიად ნორმალური ლოგიკა, რომელიც ცხოვრობს არასწორ სამყაროში. სადაც ბევრი რამ უნდა იყოს გამოსწორებული, განმარტებული. ეს ჩვენ შესახებ არის, არა? ახლა ისე უნდა მოვიქცეთ, რათა დავკარგოთ ჩვენი რესურსის ნაწილი, რომელიც მიზნად ისახავს ჩვენს ირგვლივ არსებული სამყაროს გაუმჯობესებას. ვინ დათანხმდება ამას ნებაყოფლობით? როგორც ჩანს, სხვა გზით უნდა ვიაროთ. ეს გზა არ არის ახალი. იგი რამდენიმე ათასი წლის წინ გამოიგონეს, დეტალურად აღწერეს სხვადასხვა წიგნში, მათ შორის რელიგიურში. ეს არის პატიება და ყველაფრის იმის მიღება, რასაც ჩვენ არ ვეთანხმებით.
პატიების მედიტაცია
ამ ტექნიკას ეწოდება „პატიების ფორმულა (ან მედიტაცია)“ და ხორციელდება ორი ფრაზის მრავალგზის განმეორებით: „სიყვარულით და მადლიერებით მე გპატიობ (სახელი) და გიღებ ისეთს, როგორიც არის. მე პატიებას ვითხოვ (სახელი) ჩემი აზრების, ემოციების და ქმედებების გამო მის მიმართ“. პატიების ობიექტი შეიძლება იყოს ნებისმიერი ადამიანი, თქვენ თვითონ, ზოგადად ცხოვრება, ან ნებისმიერი სხვა ობიექტი, რომელიც იწვევს თქვენში არასასიხარულო ემოციებს (საგადასახადო ინსპექცია, კოღოები, კომპიუტერი, რომელიც ჭედავს და ა.შ.). ანუ ის, რაც თქვენში იწვევს გასწორების მგზნებარე სურვილს.
ეს არის პატიების ჩვეულებრივი ფორმულის მაგალითი. ის კარგად მუშაობს, მაგრამ ძალიან დიდხანს. საკმარისად დიდი ემოციური ბლოკის მოსაშორებლად აუცილებელია მისი გამეორება თითქმის ათასჯერ. არსებობს უფრო სწრაფი და ეფექტური გზა.
============
კოგნიტური ფსიქოლოგია და ემოციები
ფსიქოლოგის სუბიექტური ჩანაწერები
ქრისტიანული ფსიქოლოგია: ფსიქოლოგიის, როგორც სამეცნიერო დისციპლინის, პრობლემური სფეროები
ერთ-ერთი ფსიქოლოგიური ექსპერტიზის პროფესიული ჩატარების საკითხის საჯარო განხილვასთან კავშირში, ჩემი აზრით, მნიშვნელოვანია განსახილველად კიდევ ერთი, უფრო ზოგადი საკითხის გამოტანა. კერძოდ: პროფესიულ და აკადემიურ ფსიქოლოგთა საზოგადოებაში ე.წ. „ქრისტიანული ფსიქოლოგიის“ სტატუსის შესახებ კონსენსუსის საკითხისა და, კერძოდ, მისი ისეთი ქვესახეობისა, როგორიცაა „რუსული მართლმადიდებლური ფსიქოლოგია“, როგორც სამეცნიერო დისციპლინა და საჯარო პრაქტიკა. განხილვისთვის წარმოდგენილია შემდეგი დებულებები:
ქრისტიანული ფსიქოლოგია: დისკუსიის თეზისები
უნდა აღინიშნოს, რომ „ქრისტიანული ფსიქოლოგია“ არის ოქსიუმორონი და ღრმა, განუკურნებელის ზღვარზე მყოფი, პროფესიული დაავადების დიაგნოზი, მთელი მეცნიერული დისციპლინისა, უფრო ზუსტად, სწორედ ამ სავარაუდოდ მეცნიერების ამ კონკრეტული სახის ადეპტებისა. და, რაც მნიშვნელოვანია, ყველა იმ ადამიანებისა, ვინც პრინციპში ეთანხმება „ქრისტიანული ფსიქოლოგიის“ შესაძლებლობისა და დასაშვებობის იდეას. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ყველაფერი ძალიან მარტივია: ან ქრისტიანული, ან მეცნიერება.
შედარებისთვის, სამეცნიერო დისციპლინების აღსანიშნად, შეეცადეთ მოისმინოთ ისეთი ფრაზები, როგორიცაა:
„ქრისტიანული ფსიქოლოგია“ (მისი ქვესახეობები „მართლმადიდებლური ფსიქოლოგია, „კათოლიკური ფსიქოლოგია“, „ანგლიკანური ფსიქოლოგია“, „კოპტური ფსიქოლოგია“ და ა.შ.), „იუდეველთა ფსიქოლოგია“, „ისლამური ფსიქოლოგია“, „მონოთეისტური ფსიქოლოგია“, „პოლითეისტური ფსიქოლოგია“ და ა.შ. (უფრო გაშლილი სახით ეს თეზისი იხ.: http://psyhistorik.livejournal.com/65758.html )
ასევე:
„ქრისტიანული სოციოლოგია“, „ქრისტიანული ზოოლოგია“, „ქრისტიანული ბიოლოგია“, „ქრისტიანული გენეტიკა“, „ქრისტიანული ქიმია“, „ქრისტიანული ფიზიკა“, „ქრისტიანული ასტრონომია“ და ა.შ.
იქმნება სრული სიგიჟის შთაბეჭდილება, და არა მხოლოდ ამ მარგინალთა სიის, — http://dusha-orthodox.ru/psihologi/index.php , - არამედ იმის გამო, რომ ამ ინდივიდუუმებს მთელი სისტემა და სამეცნიერო საზოგადოება, როგორც ჩანს, არ განიხილავს როგორც მარგინალებს, უფრო მეტიც, არა მხოლოდ აძლევენ მათ უფლებას ასწავლონ ქვეყნის წამყვან უნივერსიტეტებში, არამედ ხშირად ხელმძღვანელი თანამდებობებიც დაიკავონ ამ სტრუქტურებში (რაც შეიძლება, ვთქვათ, აიხსნას იმით, რომ ეს თანამდებობები მათ შემორჩათ ძველი დროიდან), დღესაც გამოაქვეყნონ მათი შრომები. მაგალითად, იხილეთ რამდენიმე მაგალითი ასობით მაგალითიდან:
— http://www.voppsy.ru/authors/ABRAMEVV.htm
— http://www.voppsy.ru/journals_all/issues/1998/984/984071.htm
— http://psyjournals.ru/kip/2009/n4/26996.shtml , и вообще:http://psyjournals.ru/authors/a2044.shtml
დავუშვათ, თავი დავანებეთ პოლიტიკას, იურისპრუდენციას, სამართლებრივ სისტემას, კულტურას და მორალს, ზოგადად საზოგადოებას, მაგრამ კონსენსუსის არარსებობა რუსეთის ფედერაციის ფსიქოლოგიურ საზოგადოებაში „ქრისტიანული“, „მართლმადიდებლური“ ფსიქოლოგიის მარგინალურ სტატუსთან დაკავშირებით, მიუთითებს იმაზე, რომ ეს ფსიქოლოგიური საზოგადოება მძიმედაა დაავადებული, მაგრამ მინდა მჯეროდეს, რომ განკურნებადია. და, ალბათ, ჩვენს ძალებშია აქ მაინც რაღაცის შეცვლა, განსხვავებით მრავალი სხვა რამისა, რაც ჩვენს გარშემო ხდება, მოგვწონს ეს თუ არა.
ყველა დაინტერესებულ პირი მოწვეულია ამ, სავარაუდოდ, ყველასთვის არაუდავო თეზისების განსახილველად. ყოველ შემთხვევაში, ამ თემაზე დასაფიქრებლად.
ჩემი კომენტარი:
ეს უფრო ფართო პრობლემაა. საზოგადოება ითმენს ჰელინგერიანელებს, ნუმეროლოგებს, ონტოფსიქოლოგებს... მართლმადიდებელი ფსიქოლოგები ბოლო პერიოდში უბრალოდ როგორღაც ყველა ხვრელიდან გამოძვრნენ. ერთადერთი ნორმალური კრიტერიუმი, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას მარცვლისა და ღვარძლის ერთმანეთისგან გამოსაყოფად, სამეცნიერო მეთოდების გამოყენებაა (უფრო აკადემიური ნაწილისთვის) ან დამადასტურებელი მედიცინის პრინციპებთან შესაბამისობა (თერაპევტებისთვის). მაგრამ არავინ წავა ამაზე, რადგან მართლმადიდებლებისა და ჰელინგერელებთან ერთად გადაგდებულები აღმოჩნდებიან ფროიდისტები და გეშტალისტები. მეორე ვარიანტია თავისუფალი კონსენსუსი. ეს, ეს, ეს და ეს - არ არიან ფსიქოლოგები. ხოლო საზოგადოება რომ დაავადებულია - ფაქტია, და დარწმუნებული არ ვარ, რომ განიკურნება.
არ მინდა ვაწყენინო გეშტალტისტებსა და ფროიდისტებს. მე ისინი ძალიან მიყვარს, მაგრამ დამამტკიცებელ მედიცისთან დაკავშირებით, იქ ყველაფერი რიგზე არ არის.
3
========
ვ. იაკოვლევი. საბრძოლო სპეცპროპაგანდის მეთოდები
საინტერესოა, ვახმაურებ თუ არა ახლა სახელმწიფო საიდუმლოებას? მე კარგად მახსოვს სპეცნაწილის სახელმძღვანელო ლურჯი ბუნდოვანი შტამპით და კონსპექტების რვეულები დანომრილი გვერდებით, რომლებიც საიმედოობისათვის გაკერილი იყო სქელი გასანთლული ძაფით.
სრულიად საიდუმლოდ.
მე მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე ვსწავლობდი, ჩვენ გვქონდა სამხედრო კათედრა. საიდუმლოების ატმოსფეროში ჩვენ გვასწავლიდნენ საბრძოლო სპეცპროპაგანდას - მტრის რიგებში განხეთქილების შეტანის ხელოვნებას დეზინფორმაციისა და ცნობიერების მანიპულირების გზით.
საშინელი საქმეა, მინდა გითხრათ. ყოველგვარი ხუმრობის გარეშე.
საბრძოლო, ან „შავი“ პროპაგანდა იძლევა რეალური ფაქტების ნებისმიერი დამახინჯების საშუალებას პროპაგანდისტული ამოცანების გადაწყვეტის მიზნით. ეს არის ეფექტური იარაღი, რომელიც გამოიყენება ერთადერთი მიზნისათვის - მტერის გონების ასარევად.
„დამპალი ქაშაყის“ მეთოდი. „გადაბრუნებული პირამიდის“ მეთოდი. „დიდი სიცრუის“ მეთოდი. პრინციპი „40-ი 60-ზე“. „აბსოლუტური სიცხადის“ მეთოდი.
ყველა ეს მეთოდი და ტექნიკა თქვენ ასევე იცით. უბრალოდ არ აცნობიერებთ მას. როგორც თქვენ შეგფერით. ჩვენ გვასწავლიდნენ საბრძოლო სპეცპროპაგანდის ტექნიკის გამოყენებას მტრის ჯარისკაცების წინააღმდეგ. დღეს ისინი გამოიყენება ჩვენი ქვეყნის მშვიდობიანი მოსახლეობის წინააღმდეგ. უკვე ორი წლის განმავლობაში, რუსული გაზეთების კითხვის ან სატელევიზიო შოუს ყურებისას მე ინტერესით აღვნიშნავ, რომ ადამიანები, რომლებიც რუსეთში ახალი ამბების ჩანერგვისა და ინტერპრეტაციის კოორდინაციას ახორციელებენ, აშკარად სწავლობდნენ იმავე სახელმძღვანელოს, იმავე ენერგიული პოლკოვნიკთან ან მის კოლეგებთან.
მაგალითად, „დამპალი ქაშაყის“ მეთოდი შემდეგნაირად მუშაობს. შეარჩევენ ყალბ ბრალდებას. მნიშვნელოვანია, რომ იყოს მაქსიმალურად ბინძური და სკანდალური. კარგად მუშაობს, მაგალითად, წვრილმანი ქურდობა, ან, ვთქვათ, ბავშვების გახრწნა, ან მკვლელობა, სასურველია გაძარცვის მიზნით.
„დამპალი ქაშაყის“ მიზანს არ წარმოადგენს ბრალდების დადასტურება, არამედ ფართო, საჯარო განხილვის პროვოცირება ... უსამართლობის და არგამართლების.
ადამიანის ფსიქიკა ისეა მოწყობილი, რომ როგორც კი ბრალდება საჯარო განხილვის საგანი გახდება, აუცილებლად ჩნდებიან მისი „მხარდამჭერები“ და „ოპონენტები“, „მცოდნენი“ და „ექსპერტები“, თავგასული „ბრალმდებლები“ და ბრალდებულის თავგამოდებული „დამცველები“.
მაგრამ მიუხედავად მათი შეხედულებებისა, დისკუსიის ყველა მონაწილე კვლავ ახსენებს ბრალდებულის სახელს ბინძურ და სკანდალურ ბრალდებასთან კავშირში, ცდილობს უფრო მეტად მოაცხოს მას ჩირქი, „დამპალი ქაშაყის“ სუნი, სანამ ეს „სუნი“ ბოლომდე არ გაჰყვება მას. ხოლო კითხვა „მოკლა-მოიპარა-აცდუნა თუ არა“ მთავარი ხდება მისი სახელის ხსენებისას.
ან, მაგალითად, ჯერ კიდევ ჰებელსის მიერ გამოგონილი მეთოდი „40-ი 60-ზე“. იგი გულისხმობს მედიის შექმნას, რომელიც მის მიერ მიწოდებული ინფორმაციის 60%-ს იყენებს მოწინააღმდეგის ინტერესებში. ამ გზით ხდება მისი ნდობის მოპოვენა, და ამ ნდობის წყალობის დარჩენილ 40 პროცენტს იყენებს ძალიან ეფექტური დეზინფორმაციისთვის. მეორე მსოფლიო ომის დროს არსებობდა რადიოსადგური, რომელსაც უსმენდა ანტიფაშისტური სამყარო. ითვლებოდა, რომ ის იყო ბრიტანული რადიოსადგური. და მხოლოდ ომის შემდეგ ცხადი გახდა, რომ სინამდვილეში ეს იყო ჰებელსის რადიოსადგური, რომელიც მუშაობდა მის მიერ შემუშავებული პრინციპით „40-ი 60-ზე“.
ძალიან ეფექტურია „დიდი სიცრუის“ მეთოდი, რომელიც ოდნავ ჰგავს „დამპალი ქაშაყის“ მეთოდს, მაგრამ სინამდვილეში სხვაგვარად მუშაობს. მისი არსი იმაში მდგომარეობს, რომ მაქსიმალური რწმენით შესთავაზოს აუდიტორიას ისეთი გლობალური და საშინელი სიცრუე, რომ თითქმის შეუძლებელია დაჯერება, თუ ამის შესახებ შეიძლება სიცრუის თქმა.
აქ ხრიკი იმაშია, რომ სწორად მოწყობილი და კარგად გააზრებული „დიდი სიცრუე“ მსმენელში ან მაყურებელში იწვევს ღრმა ემოციურ ტრავმას, რომელიც შემდეგ დიდი ხნის განმავლობაში განსაზღვრავს მის შეხედულებებს ლოგიკისა და გონების ნებისმიერი არგუმენტების საწინააღმდეგოდ.
ამ თვალსაზრისით განსაკუთრებით კარგად მუშაობს ბავშვების ან ქალების მიმართ სასტიკი მოპყრობის ცრუ აღწერა.
დავუშვათ, რომ შეტყობინება წამებული ბავშვის შესახებ, რომელიც იწვევს ღრმა ემოციურ ტრავმას, დიდი ხნით განსაზღვრავს იმ ადამიანის შეხედულებებს, რომელმაც მიიღო ეს ინფორმაცია, მიუხედავად მისი გადარწმუნების მცდელობისა ჩვეულებრივი ლოგიკური არგუმენტების გამოყენებით.
მაგრამ ჩვენი მხნე პოლკოვნიკი განსაკუთრებით პატივს მიაგებდა „აბსოლუტური სიცხადის“ მეთოდს, რომელიც იძლეოდა არა სწრაფ, მაგრამ საიმედო შედეგს.
რაღაცის დამტკიცების ნაცვლად, თქვენ წარმოადგენთ იმას, რაშიც გსურთ დაარწმუნოთ აუდიტორია, როგორც რაღაც აშკარას და თავისთავად ნაგულისხმევს და, შესაბამისად, როგორც მოსახლეობის უმრავლესობის მიერ მხარდაჭერილს.
მისი აშკარა უბრალოების მიუხედავად, ეს მეთოდი ძალიან ეფექტურია, რადგან ადამიანის ფსიქიკა ავტომატურად რეაგირებს უმრავლესობის მოსაზრებებზე და ცდილობს შეუერთდეს მას.
მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ უმრავლესობა უნდა იყოს დომინანტური, ხოლო მისი მხარდაჭერა აბსოლუტური და უპირობო, წინააღმდეგ შემთხვევაში შეერთების ეფექტი არ წარმოიქმნება.
მაგრამ, თუ ეს პირობები სრულდება, „უმრავლესობის პოზიციის“ მხარდამჭერთა რაოდენობა იწყებს ნელა, მაგრამ აუცილებლად ზრდას, ხოლო დროთა განმავლობაში გეომეტრიული პროგრესიით იზრდება - ძირითადად, ქვედა სოციალური კლასების წარმომადგენელთა ხარჯზე, რომლებიც ყველაზე მგრძნობიარეა „შეერთების ეფექტის“ მიმართ. მაგალითად, „აბსოლუტური მტკიცებულების“ მეთოდის მხარდაჭერის ერთ-ერთი კლასიკური გზაა სხვადასხვა სახის სოციოლოგიური გამოკვლევების შედეგების გამოქვეყნება, რომლებიც დემონსტრირებენ აბსოლუტურ საზოგადოებრივ ერთობას კონკრეტულ საკითხთან დაკავშირებით. „შავი“ პროპაგანდის მეთოდი, რა თქმა უნდა, არ მოითხოვს, რომ ამ ანგარიშებს რეალობასთან რაიმე კავშირი ჰქონდეს.
მე გაგრძელება შემიძლია. ჩვენ მთელი წლის განმავლობაში გვასწავლიდნენ, მეთოდების ჩამონათვალი კი საკმაოდ დიდია. მაგრამ მნიშვნელოვანია ეს არ არის, არამედ შემდეგი. „შავი“ პროპაგანდის მეთოდები გავლენას ახდენს აუდიტორიაზე ღრმა ფსიქოლოგიური მექანიზმების დონეზე იმგვარად, რომ ამ ზემოქმედების შედეგები არ შეიძლება მოიხსნას ჩვეულებრივი ლოგიკური არგუმენტებით. „დიდი სიცრუე“ აღწევს ამ ეფექტს ემოციური ტრავმის მეშვეობით. სიაშკარავის მეთოდი - „მიერთების ეფექტის“ საშუალებით. „დამპალი ქაშაყის“ მეთოდი - აუდიტორიის ცნობიერებაში პირდაპირი ასოციაციის დანერგვის გზით შეტევის ობიექტსა და ბინძურ, სკანდალურ ბრალდებას შორის.
მარტივად რომ ვთქვათ, საბრძოლო სპეცპროპაგანდა ადამიანს ზომბად გადააქცევს, რომელიც არა მარტო აქტიურად უჭერს მხარს მის გონებაში დანერგილ განწყობას, არამედ აგრესიულად ეწინააღმდეგება მათ, ვინც განსხვავებულ შეხედულებებს ატარებს ან ცდილობს მის გადარწმუნებას ლოგიკური არგუმენტების გამოყენებით. სხვაგვარად არც შეიძლება იყოს. საბრძოლო სპეცპროპაგანდის ყველა მეთოდს ერთი მიზანი აერთიანებს: დაასუსტოს მტრის ჯარი მის რიგებში შუღლის, ერთმანეთის სიძულვილის და ერთმანეთის მიმართ უნდობლობის დანერგვით.
დღეს კი ამ მეთოდებს ჩვენს წინააღმდეგ იყენებენ. შედეგი, რომელიც მათ მოაქვთ, ზუსტად ისაა, რომლის მისაღწევადაც ისინი შექმნეს. მხოლოდ ერთმანეთისადმი სიძულვილი და შიდა უთანხმოება წარმოიქმნება არა მტრის არმიაში, არამედ ჩვენს სახლებსა და ოჯახებში.
უბრალოდ გადით ქუჩაში და ნახეთ, თუ როგორ შეცვლილა ქვეყანა ბოლო სამი წლის განმავლობაში. მეჩვენება, რომ საბრძოლო სპეცპროპაგანდა საკუთარი მოსახლეობის წინააღმდეგ უფრო ეფექტურად მუშაობს, ვიდრე მტრის ჯარისკაცების წინააღმდეგ.
ალბათ, იმის გამო, რომ მტრის ჯარისკაცებისგან განსხვავებით, მშვიდობიან მოსახლეობას არ შეუძლია თავისი თავის დაცვა.
თარგმანი (C) M.F.L 2018
http://to-be-free.ru/2012/03/18/oneness/
დაგროვილი ემოციური ჭუჭყისგან შინაგანი გაწმენდა
როგორ ჩნდება ემოციური ბლოკები?
ჩავატაროთ ანალიზი ურთიერთობების მაგალითზე. მაკაცი და ქალი ძალიან განსხვავებდებიან ერთმანეთისგან, და ცხადია, რომ ზოგჯერ პარტნიორი არ იქცევა ისე, როგორც ჩვენ გვსურს. როდესაც მოლოდინი არ მართლდება, ჩნდება ნეგატიური განცდა. ანუ, თქვენ გაქვთ ურთიერთობები, მაგრამ მამაკაცის ქცევა თქვენში პროტესტს იწვევს. მაგალითად, ის სვამს, დროს ატარებს ან უბრალოდ სათანადოდ არ იქცევა. ეს იწვევს უკმაყოფილებას, აკვიატებულ აზრებს და, შესაბამისად, სხეულში წარმოქმნის ენერგეტიკულ ბლოკებს და შეკუმშვას. ამ შემთხვევაში საუბარია არა მხოლოდ ქმრის ან საყვარელი ადამიანის, არამედ მამის ან ძმის, ან ნებისმიერი სხვა ადამიანის, სიტუაციის შესახებ.
როგორ ჩნდება ემოციური ბლოკები?
ფაქტი
მოლოდინთან შედარება
განსხვავება
აგზნება (გადარჩენის ინსტინქტი)
გამოხატვის აკრძალვა
დამშვიდება - ენერგიის შენარჩუნება
შედეგად სხეული ბლოკებით არის შებოჭილი
რატომ არის ჩვენთვის საშიში ემოციური ბლოკები და რას მოგვიტანს მათგან განთავისუფლება?
პირველ რიგში, ისინი აბრკოლებენ ორგანიზმში ენერგიის თავისუფალ პრევენციას, იწვევენ სხვადასხვა დაავადებებს, ჩავარდნებს, ცუდი განწყობის შეტევებს, დეპრესიას. თქვენ თანდათანობით განდევნით ყველაფერს ამას თქვენი სხეულიდან, ცხოვრებისეული სივრციდან, ამით თქვენი ენერგეტიკა სათანადო დონემდე მიგყავთ, თავისით ხდება სხვადასხვა დაავადების განკურნება, განწყობის, გუნება-განწყობილების გაუმჯობესება. თქვენ რეალურად შეგიძლიათ წონაში დაკლება, რადგან ემოციურ წმენდასთან ერთად შეიძლება მოხდეს ფიზიკური წმენდაც.
მეორეც, დროთა განმავლობაში ეს ბლოკები ზომაში იზრდებიან და გარკვეულ სიტუაციებში იწყებენ ჩვენი ქმედებების კონტროლს. მაგალითად, იწვევენ უკონტროლო აგრესიას, ბრაზს, რისხვას ან პირიქით, მწუხარებას, დეპრესიას, ტირილის სურვილს, ღორმუცლობას. თითქოს საშიში არაფერი მომხდარა, თქვენ კი რატომღაც უყვირით თქვენს შვილს ან ქმარს, ჩხუბობთ მაღაზიაში, ხართ დეპრესიაში, ცუდ გუნებაზე, ზედმეტს ჭამთ ღამით. შემდეგ, რა თქმა უნდა, გრცხვენიათ და გწყინთ კიდეც, მაგრამ ამ ეტაპზე შესაბამისი ბლოკი, და, შესაძლოა, არა მხოლოდ ერთი, უფრო მეტად იზრდება. ასე ჩნდება შეკრული წრე, საიდანაც გამოსავალი არ ჩანს. ჩვენ მორჩილად გადაგვაქვს ეს ნეგატივი მომდევნო დღეს, ახალ ურთიერთობებში, ახალ წამოწყებებში.
და ასე შეიძლება ხდებოდეს არა ერთი თვის, ერთი წლის, ათწლეულის , არამედ სიცოცხლის განმავლობაში. გამოდის ისე, როგორც ანეკდოტშია:
შენ, ქალბატონო, 50 წლის ასაკამდე გექნება ფულის დეფიციტის განცდა.
- შემდეგ მდიდარი გავხდები?
- არა, შეეგუები.
და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც განთავისუფლდებით ამ ტვირთისგან, შეძლებთ თქვენს ცხოვრებაში რაღაც ახლის რეალურად დაწყებას. და შემიძლია გახაროთ: ეს არც ისე რთულია, თუ შეეცდებით და ძალისხმევას არ დაიშურებთ. ამ უარყოფითი მუხტის აღმოსაფხვრელად არსებობს სპეციალური ხერხი, რომელსაც ეწოდება „ეფექტური პატიება“. ყველაფერი, რაც ეხება ემოციურ ბლოკებს, დეტალურადაა აღწერილი ა.გ. სვიაშის წიგნში.
ეს ტექნიკა კარგია მათთვის, ვისაც რაღაც არ აწყობს მის ცხოვრებაში, და მათთვის, ვინც მზად არის რეალობის უკეთესობისკენ შესაცვლელად. აღნიშნული ცვლილებები საკუთარი თავიდან უნდა დაიწყოთ.
ეფექტური პატიების ტექნოლოგიის არსი.
ამ ტექნოლოგიის არსი მარტივია. მას შემდეგ, რაც ჩვენთვის ნათელი გახდება, რომ ჩვენი სხეული ემოციური ბლოკებით არის სავსე, და მას შემდეგ, რაც მივიღეთ გააზრებული გადაწყვეტილება უარი გვეთქვა ჩვენი იდეალიბისთვის, ბრძანებას ვაძლევთ ჩვენს ქვეცნობიერებას ჩვენს სხეულში დაგროვებული ემოციური ბლოკების აღმოსაფხვრელად. თითქოს, ყველაფერი მარტივია. ბლოკები ჩემია, ქვეცნობიერებაც ჩემი, მე ყველაფერს განვკარგავ. ჩემს თავს ვეუბნები: „მე ვიძლევი ჩემი სხეულის გაწმენდის ბრძანებას ყველა ემოციური მუხტისგან! შეასრულეთ!“ შეძლებთ ამის გაკეთებას? დაგეთანხმებად ორგანიზმი? ვფიქრობ, არა. რატომ?
იმიტომ, რომ ჩვენი ქვეცნობიერება უბრალოდ არ დაგვიჯერებს! რადგან ის დაინახავს სრულ შეუსაბამობას წინა და ამ ბრძანების მნიშვნელობაში. წინა ბრძანებათა უმრავლესობა („ნამდვილი ცხოველია! .... არა მგონია, ისევ ვინმე შემიყვარდეს!“) გაცემული იყო ძლიერი ენერგეტიკული აღმავლობის მდგომარეობაში და დამაჯერებელი. ენერგეტიკულად გაჯერებული. ხოლო ამჟამინდელი ბუტბუტი: „მე მივიღე გადავწყვეტილება ვაპატიო ამ იდიოტს და აღარ ვებრძოლო მას“, მათ ფონზე ტოვებს საცოდავი ტიტინის შთაბეჭდილებას. რომელსაც შეიძლება არ მიექცეს ყურადღება. ანუ შეიძლება ამ ბრძანების არშესრულება. ასეთია ჩვეულებრივი ლოგიკა, რომლის მიხედვითაც ხდება ჩვენი აზრებისა და სურვილების დამუშავება.
იმისათვის, რომ მოგვისმინონ, მნიშვნელობა უნდა შევძინოთ ჩვენს ბრძანებას. რომ ქვეცნობიერებისთვის გასაგები გახდეს, რომ ჩვენ მივიღეთ რეალური და ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილება. და მოვითხოვთ მის შესრულებას. ანუ ჩვენ უნდა დავამტკიცოთ ჩვენი გადაწყვეტილების მნიშვნელობა.
როგორ შეიძლება დავამტკიცოთ ჩვენი ბრძანების მნიშვნელობა
თითოეული ჩვენგანი ბევრ ემოციას და სურვილს განიცდის, და ორგანიზმმაც (ქვეცნობიერებამ) შეიმუშავა მკაფიო კრიტერიუმი, რათა შეაფასოს, ღირს თუ არა გარკვეული ბრძანების შესრულება, თუ ეს წამიერი ახირებაა. ეს კრიტერიუმი მარტივია - ჩვენ უნდა ვაჩვენოთ, რამდენად მნიშვნელოვანია ჩვენთვის ეს შედეგი.
როგორ ვადასტურებთ ჩვენთვის გარკვეული შედეგის მნიშვნელობას?
გაიხსენეთ, რას გრძნობთ, როდესაც მიდიხართ პაემანზე და არ იცით, თუ როგორ დასრულდება ის.
როდესაც ელოდებით თქვენთვის მნიშვნელოვანი გამოცდის შედეგს.
როდესაც ცდილობთ გარკვეული თანამდებობის დაკავებას, და ძალისხმევას არ იშურებთ მის მისაღებად.
როდესაც იქნებით მზად შეჯიბრებაში მონაწილეობისათვის და გამარჯვების მოსაპოვებლად.
თქვენ ძლიერ აგზნებული ხართ. ორგანიზმი ზრდის ენერგეტიკას, კრიტიკულ მომენტში შეცდომა რომ არ დაუშვათ. მან თქვენი მიზანი მნიშვნელოვნად მიიჩნია, და თქვენთვის დახმარების გაწევა გადაწყვიტა .
რატომ გადაწყვიტა თქვენი დახმარება? იმიტომ, რომ ამ შედეგის შესახებ ბევრს ფიქრობდით. თქვენ თქვენი მომავალი დაგეგმეთ. ბევრი დრო და ძალისხმევა დაგჭირდათ ამ შედეგის მისაღწევად.
ანუ, ამ შედეგში თქვენ ჩადეთ თქვენი ენერგია, თქვენი დრო და ზოგჯერ დიდი ფულიც კი. და ამით დაადასტურეთ მისი მნიშვნელობა თქვენთვის. ვიღებთ იმას, რაც ჩვენთვის მნიშვნელოვანია.
აიღეთ პასუხისმგებლობა თქვენს პრობლემებზე
თქვენ ხელახლად უნდა დაწეროთ თქვენი პრობლემების შესახებ, და ყველა ფრაზა დაიწყოთ სიტყვით „მე“:
მე თვითონ ავირჩიე ჩემთვის მცირეხელფასიანი სამსახური, და არაფერს ვაკეთებ ამ სიტუაციის შესაცვლელად
მე გავარკვიე, რომ ჩემი შრომითი ანაზღაურების გაზრდას ამ საწარმოზე პერსპექტივა არ აქვს, და ამით დავკმაყოფილდი
მე გადავწყვიტე, რომ პასიური ადამიანი ვარ, უკვე ასაკში, რომელიც უნდა დაელოდოს პენსიას, დაწყევლოს თავისი ცხოვრება და დაელოდოს სიკვდილს
ქვეცნობიერებაში ბრძანებების ჩატვირთვა საკმაოდ სწრაფად შეიძლება მაღალი ენერგეტიკის მდგომარეობაში. ასეთ მდგომარეობაში გონება კარგავს კონტროლს და კონტროლს გადასცემს ემოციებს, და ბრძანებებიც წინააღდეგობის გარეშე სრულდება. მაღალი ენერგეტიკის მდგომარეობაში გადასვლა შეიძლება ინტენსიური სუნთქვის მეშვეობით. ამ ტექნიკის არსი საკმაოდ მარტივია. ჯერ რამდენიმე წუთი ინტენსიურად ვსუნთქავთ. ამ დროის განმავლობაში ჩვენ ვაგროვებთ ჟანგბადის ჭარბ რაოდენობას და ჰაერში არსებულ პრანებს. სხეულში იმატებს ენერგეტიკა, ხდება თქვენი გონების საკონტროლო ფუნქციების ნაწილობრივი გამორთვა. ვსუნთქავთ ფეხზე მდგომი, რათა შევძლოთ ჩვენი მდგომარეობის გაკონტროლება. ვსუნთქავთ განსაკუთრებული სწრაფი მუსიკის თანხლებით, რომელიც ტემპს აძლევს სუნთქვას.
შემდეგ ვიწყებთ გონებაში იმ ბრძანებების გამეორებას, რომელთა ჩატვირთვას ვაპირებთ ქვეცნობიერებაში. ამავე დროს, ვაგრძელებთ ინტენსიურ სუნთქვას, რათა არ გაიღვიძოს ჩვენმა „შიდა კონტროლიორმა“. რადგან ჩვენ გამოვრთეთ „შიდა კონტროლიორი“, ანუ დავარღვიეთ ქვეცნობიერების ხანგრძლივი და „რბილი“ გადატვირთვის ლოგიკა, რწმენის ჩანაცვლების ან ბრძანების შესრულების დროს ემოციური ბლოკების წასაშლელად სხეულში მიმდინარეობს თანმხლები პროცესები. ეს შეიძლება იყოს ძალიან სასიამოვნო პროცესები. მაგრამ ასე იშვიათად ხდება. შეიძლება არსებობდეს ნეიტრალური მდგომარეობა, როცა თქვენ სუნთქავთ, აძლევთ თქვენს თავს ბრძანებებს და არაფერს არ გრძნობთ. ეს შეიძლება ძალიან მტკივნეული პროცესი აღმოჩნდეს.
რატომ წარმოიქმნება ისინი? როდესაც შემოთავაზებული მიდგომის დახმარებით თქვენ აძლევთ თქვენს თავს ემოციური ბლოკის წაშლის ბრძანებას, ქვეცნობიერება დაუყოვნებლივ იწყებს მის შესრულებას. ანუ, ფაქტიურად შლის შეკუმშვას სხეულის გარკვეულ წერტილში. ჩვენი სხეულის შეკუმშული „ზამბარა“ სწორდება და, როგორც ჩანს, ოდნავ აზიანებს სხეულის მიმდებარე რბილ ქსოვილებს. ცხადია, რომ ამ დროს ხდება ზემოქმედება ტკივილის რეცეპტორებზე, რომლებიც აგზავნიან სიგნალს, რომ სხეულის ამ ნაწილში რაღაც ხდება და იქ ქსოვილის არსადგენად საჭიროა ენერგიის დამატებითი დოზა.
რომელ მითითებებს უნდა მივანიჭოთ უპირატესობა?
ახლა, როდესაც ქვეცნობიერებაში თითქოს გაჩნდა ახალი ბრძანებების ეფექტური ჩატვირთვის ტექნოლოგია, სასურველია მისი სწრაფად დაწყება. მხოლოდ რა ბრძანებები უნდა მივცეთ საკუთარ თავს, რომ სისულელე არ ჩავიდინოთ? თუ მაინც ვაღიარებთ ჩვენს ირგვლივ არსებულ სამყაროს, როგორც საზიზღარს, მაგრამ რეალურს, მაშინ ბლოკის ამოშლის მარტივი ბრძანება ჩვენი ქვეცნობიერების მიერ მტრულად იქნება აღქმული. როგორ, თქვენ გარშემო უამრავი მტერია, რომელიც თავდასხმისათვის მზად არის, თქვენ კი მოულოდნელად დაკარგეთ საბრძოლო მუხტი? როგორ უნდა იბრძოლოთ შემდგომ?
პატიების ფართო ფორმულა (საკუთარი თავის)
პატიებას ვთხოვ ჩემს თავს იმის გამო, რომ:
დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებდი, თუ რას იფიქრებდა ჩემზე ხალხი
ვზღუდავდი ჩემს თავს, როდესაც არ ვყიდულობდი იმას, რაც მსურდა
უკმაყოფილო ვიყავი ჩემი სამოსით
ვზარმაცობდი, არ ვაკეთებდი საოჯახო საქმეს
თავს უბედურად და მარტოსულად ვგრძნობდი
ყოველთვის ვერ ვპოულობდი დროს საკუთარი თავისთვის
ვბრაზობდი, როდესაც რაღაცას ვერ ვაკეთებდი
ვიგვიანებდი სამსახურში და სხვ., რომ არ შემეძლო „არა“-ს თქმა
განვიცდიდი დანაშაულის გრძნობას, როდესაც ვერ ვუთმობდი დროს ბავშვს
მასპინძელი (ანუ თქვენ) აშკარად ჭკუიდან შეიშალა, აუცილებელია მისი ბოდვისთვის წინააღმდეგობის გაწევა. ეს არის არსების სრულიად ნორმალური ლოგიკა, რომელიც ცხოვრობს არასწორ სამყაროში. სადაც ბევრი რამ უნდა იყოს გამოსწორებული, განმარტებული. ეს ჩვენ შესახებ არის, არა? ახლა ისე უნდა მოვიქცეთ, რათა დავკარგოთ ჩვენი რესურსის ნაწილი, რომელიც მიზნად ისახავს ჩვენს ირგვლივ არსებული სამყაროს გაუმჯობესებას. ვინ დათანხმდება ამას ნებაყოფლობით? როგორც ჩანს, სხვა გზით უნდა ვიაროთ. ეს გზა არ არის ახალი. იგი რამდენიმე ათასი წლის წინ გამოიგონეს, დეტალურად აღწერეს სხვადასხვა წიგნში, მათ შორის რელიგიურში. ეს არის პატიება და ყველაფრის იმის მიღება, რასაც ჩვენ არ ვეთანხმებით.
პატიების მედიტაცია
ამ ტექნიკას ეწოდება „პატიების ფორმულა (ან მედიტაცია)“ და ხორციელდება ორი ფრაზის მრავალგზის განმეორებით: „სიყვარულით და მადლიერებით მე გპატიობ (სახელი) და გიღებ ისეთს, როგორიც არის. მე პატიებას ვითხოვ (სახელი) ჩემი აზრების, ემოციების და ქმედებების გამო მის მიმართ“. პატიების ობიექტი შეიძლება იყოს ნებისმიერი ადამიანი, თქვენ თვითონ, ზოგადად ცხოვრება, ან ნებისმიერი სხვა ობიექტი, რომელიც იწვევს თქვენში არასასიხარულო ემოციებს (საგადასახადო ინსპექცია, კოღოები, კომპიუტერი, რომელიც ჭედავს და ა.შ.). ანუ ის, რაც თქვენში იწვევს გასწორების მგზნებარე სურვილს.
ეს არის პატიების ჩვეულებრივი ფორმულის მაგალითი. ის კარგად მუშაობს, მაგრამ ძალიან დიდხანს. საკმარისად დიდი ემოციური ბლოკის მოსაშორებლად აუცილებელია მისი გამეორება თითქმის ათასჯერ. არსებობს უფრო სწრაფი და ეფექტური გზა.
============
კოგნიტური ფსიქოლოგია და ემოციები
ფსიქოლოგის სუბიექტური ჩანაწერები
ქრისტიანული ფსიქოლოგია: ფსიქოლოგიის, როგორც სამეცნიერო დისციპლინის, პრობლემური სფეროები
ერთ-ერთი ფსიქოლოგიური ექსპერტიზის პროფესიული ჩატარების საკითხის საჯარო განხილვასთან კავშირში, ჩემი აზრით, მნიშვნელოვანია განსახილველად კიდევ ერთი, უფრო ზოგადი საკითხის გამოტანა. კერძოდ: პროფესიულ და აკადემიურ ფსიქოლოგთა საზოგადოებაში ე.წ. „ქრისტიანული ფსიქოლოგიის“ სტატუსის შესახებ კონსენსუსის საკითხისა და, კერძოდ, მისი ისეთი ქვესახეობისა, როგორიცაა „რუსული მართლმადიდებლური ფსიქოლოგია“, როგორც სამეცნიერო დისციპლინა და საჯარო პრაქტიკა. განხილვისთვის წარმოდგენილია შემდეგი დებულებები:
ქრისტიანული ფსიქოლოგია: დისკუსიის თეზისები
უნდა აღინიშნოს, რომ „ქრისტიანული ფსიქოლოგია“ არის ოქსიუმორონი და ღრმა, განუკურნებელის ზღვარზე მყოფი, პროფესიული დაავადების დიაგნოზი, მთელი მეცნიერული დისციპლინისა, უფრო ზუსტად, სწორედ ამ სავარაუდოდ მეცნიერების ამ კონკრეტული სახის ადეპტებისა. და, რაც მნიშვნელოვანია, ყველა იმ ადამიანებისა, ვინც პრინციპში ეთანხმება „ქრისტიანული ფსიქოლოგიის“ შესაძლებლობისა და დასაშვებობის იდეას. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ყველაფერი ძალიან მარტივია: ან ქრისტიანული, ან მეცნიერება.
შედარებისთვის, სამეცნიერო დისციპლინების აღსანიშნად, შეეცადეთ მოისმინოთ ისეთი ფრაზები, როგორიცაა:
„ქრისტიანული ფსიქოლოგია“ (მისი ქვესახეობები „მართლმადიდებლური ფსიქოლოგია, „კათოლიკური ფსიქოლოგია“, „ანგლიკანური ფსიქოლოგია“, „კოპტური ფსიქოლოგია“ და ა.შ.), „იუდეველთა ფსიქოლოგია“, „ისლამური ფსიქოლოგია“, „მონოთეისტური ფსიქოლოგია“, „პოლითეისტური ფსიქოლოგია“ და ა.შ. (უფრო გაშლილი სახით ეს თეზისი იხ.: http://psyhistorik.livejournal.com/65758.html )
ასევე:
„ქრისტიანული სოციოლოგია“, „ქრისტიანული ზოოლოგია“, „ქრისტიანული ბიოლოგია“, „ქრისტიანული გენეტიკა“, „ქრისტიანული ქიმია“, „ქრისტიანული ფიზიკა“, „ქრისტიანული ასტრონომია“ და ა.შ.
იქმნება სრული სიგიჟის შთაბეჭდილება, და არა მხოლოდ ამ მარგინალთა სიის, — http://dusha-orthodox.ru/psihologi/index.php , - არამედ იმის გამო, რომ ამ ინდივიდუუმებს მთელი სისტემა და სამეცნიერო საზოგადოება, როგორც ჩანს, არ განიხილავს როგორც მარგინალებს, უფრო მეტიც, არა მხოლოდ აძლევენ მათ უფლებას ასწავლონ ქვეყნის წამყვან უნივერსიტეტებში, არამედ ხშირად ხელმძღვანელი თანამდებობებიც დაიკავონ ამ სტრუქტურებში (რაც შეიძლება, ვთქვათ, აიხსნას იმით, რომ ეს თანამდებობები მათ შემორჩათ ძველი დროიდან), დღესაც გამოაქვეყნონ მათი შრომები. მაგალითად, იხილეთ რამდენიმე მაგალითი ასობით მაგალითიდან:
— http://www.voppsy.ru/authors/ABRAMEVV.htm
— http://www.voppsy.ru/journals_all/issues/1998/984/984071.htm
— http://psyjournals.ru/kip/2009/n4/26996.shtml , и вообще:http://psyjournals.ru/authors/a2044.shtml
დავუშვათ, თავი დავანებეთ პოლიტიკას, იურისპრუდენციას, სამართლებრივ სისტემას, კულტურას და მორალს, ზოგადად საზოგადოებას, მაგრამ კონსენსუსის არარსებობა რუსეთის ფედერაციის ფსიქოლოგიურ საზოგადოებაში „ქრისტიანული“, „მართლმადიდებლური“ ფსიქოლოგიის მარგინალურ სტატუსთან დაკავშირებით, მიუთითებს იმაზე, რომ ეს ფსიქოლოგიური საზოგადოება მძიმედაა დაავადებული, მაგრამ მინდა მჯეროდეს, რომ განკურნებადია. და, ალბათ, ჩვენს ძალებშია აქ მაინც რაღაცის შეცვლა, განსხვავებით მრავალი სხვა რამისა, რაც ჩვენს გარშემო ხდება, მოგვწონს ეს თუ არა.
ყველა დაინტერესებულ პირი მოწვეულია ამ, სავარაუდოდ, ყველასთვის არაუდავო თეზისების განსახილველად. ყოველ შემთხვევაში, ამ თემაზე დასაფიქრებლად.
ჩემი კომენტარი:
ეს უფრო ფართო პრობლემაა. საზოგადოება ითმენს ჰელინგერიანელებს, ნუმეროლოგებს, ონტოფსიქოლოგებს... მართლმადიდებელი ფსიქოლოგები ბოლო პერიოდში უბრალოდ როგორღაც ყველა ხვრელიდან გამოძვრნენ. ერთადერთი ნორმალური კრიტერიუმი, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას მარცვლისა და ღვარძლის ერთმანეთისგან გამოსაყოფად, სამეცნიერო მეთოდების გამოყენებაა (უფრო აკადემიური ნაწილისთვის) ან დამადასტურებელი მედიცინის პრინციპებთან შესაბამისობა (თერაპევტებისთვის). მაგრამ არავინ წავა ამაზე, რადგან მართლმადიდებლებისა და ჰელინგერელებთან ერთად გადაგდებულები აღმოჩნდებიან ფროიდისტები და გეშტალისტები. მეორე ვარიანტია თავისუფალი კონსენსუსი. ეს, ეს, ეს და ეს - არ არიან ფსიქოლოგები. ხოლო საზოგადოება რომ დაავადებულია - ფაქტია, და დარწმუნებული არ ვარ, რომ განიკურნება.
არ მინდა ვაწყენინო გეშტალტისტებსა და ფროიდისტებს. მე ისინი ძალიან მიყვარს, მაგრამ დამამტკიცებელ მედიცისთან დაკავშირებით, იქ ყველაფერი რიგზე არ არის.
3
ვ. იაკოვლევი. საბრძოლო სპეცპროპაგანდის მეთოდები
საინტერესოა, ვახმაურებ თუ არა ახლა სახელმწიფო საიდუმლოებას? მე კარგად მახსოვს სპეცნაწილის სახელმძღვანელო ლურჯი ბუნდოვანი შტამპით და კონსპექტების რვეულები დანომრილი გვერდებით, რომლებიც საიმედოობისათვის გაკერილი იყო სქელი გასანთლული ძაფით.
სრულიად საიდუმლოდ.
მე მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე ვსწავლობდი, ჩვენ გვქონდა სამხედრო კათედრა. საიდუმლოების ატმოსფეროში ჩვენ გვასწავლიდნენ საბრძოლო სპეცპროპაგანდას - მტრის რიგებში განხეთქილების შეტანის ხელოვნებას დეზინფორმაციისა და ცნობიერების მანიპულირების გზით.
საშინელი საქმეა, მინდა გითხრათ. ყოველგვარი ხუმრობის გარეშე.
საბრძოლო, ან „შავი“ პროპაგანდა იძლევა რეალური ფაქტების ნებისმიერი დამახინჯების საშუალებას პროპაგანდისტული ამოცანების გადაწყვეტის მიზნით. ეს არის ეფექტური იარაღი, რომელიც გამოიყენება ერთადერთი მიზნისათვის - მტერის გონების ასარევად.
„დამპალი ქაშაყის“ მეთოდი. „გადაბრუნებული პირამიდის“ მეთოდი. „დიდი სიცრუის“ მეთოდი. პრინციპი „40-ი 60-ზე“. „აბსოლუტური სიცხადის“ მეთოდი.
ყველა ეს მეთოდი და ტექნიკა თქვენ ასევე იცით. უბრალოდ არ აცნობიერებთ მას. როგორც თქვენ შეგფერით. ჩვენ გვასწავლიდნენ საბრძოლო სპეცპროპაგანდის ტექნიკის გამოყენებას მტრის ჯარისკაცების წინააღმდეგ. დღეს ისინი გამოიყენება ჩვენი ქვეყნის მშვიდობიანი მოსახლეობის წინააღმდეგ. უკვე ორი წლის განმავლობაში, რუსული გაზეთების კითხვის ან სატელევიზიო შოუს ყურებისას მე ინტერესით აღვნიშნავ, რომ ადამიანები, რომლებიც რუსეთში ახალი ამბების ჩანერგვისა და ინტერპრეტაციის კოორდინაციას ახორციელებენ, აშკარად სწავლობდნენ იმავე სახელმძღვანელოს, იმავე ენერგიული პოლკოვნიკთან ან მის კოლეგებთან.
მაგალითად, „დამპალი ქაშაყის“ მეთოდი შემდეგნაირად მუშაობს. შეარჩევენ ყალბ ბრალდებას. მნიშვნელოვანია, რომ იყოს მაქსიმალურად ბინძური და სკანდალური. კარგად მუშაობს, მაგალითად, წვრილმანი ქურდობა, ან, ვთქვათ, ბავშვების გახრწნა, ან მკვლელობა, სასურველია გაძარცვის მიზნით.
„დამპალი ქაშაყის“ მიზანს არ წარმოადგენს ბრალდების დადასტურება, არამედ ფართო, საჯარო განხილვის პროვოცირება ... უსამართლობის და არგამართლების.
ადამიანის ფსიქიკა ისეა მოწყობილი, რომ როგორც კი ბრალდება საჯარო განხილვის საგანი გახდება, აუცილებლად ჩნდებიან მისი „მხარდამჭერები“ და „ოპონენტები“, „მცოდნენი“ და „ექსპერტები“, თავგასული „ბრალმდებლები“ და ბრალდებულის თავგამოდებული „დამცველები“.
მაგრამ მიუხედავად მათი შეხედულებებისა, დისკუსიის ყველა მონაწილე კვლავ ახსენებს ბრალდებულის სახელს ბინძურ და სკანდალურ ბრალდებასთან კავშირში, ცდილობს უფრო მეტად მოაცხოს მას ჩირქი, „დამპალი ქაშაყის“ სუნი, სანამ ეს „სუნი“ ბოლომდე არ გაჰყვება მას. ხოლო კითხვა „მოკლა-მოიპარა-აცდუნა თუ არა“ მთავარი ხდება მისი სახელის ხსენებისას.
ან, მაგალითად, ჯერ კიდევ ჰებელსის მიერ გამოგონილი მეთოდი „40-ი 60-ზე“. იგი გულისხმობს მედიის შექმნას, რომელიც მის მიერ მიწოდებული ინფორმაციის 60%-ს იყენებს მოწინააღმდეგის ინტერესებში. ამ გზით ხდება მისი ნდობის მოპოვენა, და ამ ნდობის წყალობის დარჩენილ 40 პროცენტს იყენებს ძალიან ეფექტური დეზინფორმაციისთვის. მეორე მსოფლიო ომის დროს არსებობდა რადიოსადგური, რომელსაც უსმენდა ანტიფაშისტური სამყარო. ითვლებოდა, რომ ის იყო ბრიტანული რადიოსადგური. და მხოლოდ ომის შემდეგ ცხადი გახდა, რომ სინამდვილეში ეს იყო ჰებელსის რადიოსადგური, რომელიც მუშაობდა მის მიერ შემუშავებული პრინციპით „40-ი 60-ზე“.
ძალიან ეფექტურია „დიდი სიცრუის“ მეთოდი, რომელიც ოდნავ ჰგავს „დამპალი ქაშაყის“ მეთოდს, მაგრამ სინამდვილეში სხვაგვარად მუშაობს. მისი არსი იმაში მდგომარეობს, რომ მაქსიმალური რწმენით შესთავაზოს აუდიტორიას ისეთი გლობალური და საშინელი სიცრუე, რომ თითქმის შეუძლებელია დაჯერება, თუ ამის შესახებ შეიძლება სიცრუის თქმა.
აქ ხრიკი იმაშია, რომ სწორად მოწყობილი და კარგად გააზრებული „დიდი სიცრუე“ მსმენელში ან მაყურებელში იწვევს ღრმა ემოციურ ტრავმას, რომელიც შემდეგ დიდი ხნის განმავლობაში განსაზღვრავს მის შეხედულებებს ლოგიკისა და გონების ნებისმიერი არგუმენტების საწინააღმდეგოდ.
ამ თვალსაზრისით განსაკუთრებით კარგად მუშაობს ბავშვების ან ქალების მიმართ სასტიკი მოპყრობის ცრუ აღწერა.
დავუშვათ, რომ შეტყობინება წამებული ბავშვის შესახებ, რომელიც იწვევს ღრმა ემოციურ ტრავმას, დიდი ხნით განსაზღვრავს იმ ადამიანის შეხედულებებს, რომელმაც მიიღო ეს ინფორმაცია, მიუხედავად მისი გადარწმუნების მცდელობისა ჩვეულებრივი ლოგიკური არგუმენტების გამოყენებით.
მაგრამ ჩვენი მხნე პოლკოვნიკი განსაკუთრებით პატივს მიაგებდა „აბსოლუტური სიცხადის“ მეთოდს, რომელიც იძლეოდა არა სწრაფ, მაგრამ საიმედო შედეგს.
რაღაცის დამტკიცების ნაცვლად, თქვენ წარმოადგენთ იმას, რაშიც გსურთ დაარწმუნოთ აუდიტორია, როგორც რაღაც აშკარას და თავისთავად ნაგულისხმევს და, შესაბამისად, როგორც მოსახლეობის უმრავლესობის მიერ მხარდაჭერილს.
მისი აშკარა უბრალოების მიუხედავად, ეს მეთოდი ძალიან ეფექტურია, რადგან ადამიანის ფსიქიკა ავტომატურად რეაგირებს უმრავლესობის მოსაზრებებზე და ცდილობს შეუერთდეს მას.
მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ უმრავლესობა უნდა იყოს დომინანტური, ხოლო მისი მხარდაჭერა აბსოლუტური და უპირობო, წინააღმდეგ შემთხვევაში შეერთების ეფექტი არ წარმოიქმნება.
მაგრამ, თუ ეს პირობები სრულდება, „უმრავლესობის პოზიციის“ მხარდამჭერთა რაოდენობა იწყებს ნელა, მაგრამ აუცილებლად ზრდას, ხოლო დროთა განმავლობაში გეომეტრიული პროგრესიით იზრდება - ძირითადად, ქვედა სოციალური კლასების წარმომადგენელთა ხარჯზე, რომლებიც ყველაზე მგრძნობიარეა „შეერთების ეფექტის“ მიმართ. მაგალითად, „აბსოლუტური მტკიცებულების“ მეთოდის მხარდაჭერის ერთ-ერთი კლასიკური გზაა სხვადასხვა სახის სოციოლოგიური გამოკვლევების შედეგების გამოქვეყნება, რომლებიც დემონსტრირებენ აბსოლუტურ საზოგადოებრივ ერთობას კონკრეტულ საკითხთან დაკავშირებით. „შავი“ პროპაგანდის მეთოდი, რა თქმა უნდა, არ მოითხოვს, რომ ამ ანგარიშებს რეალობასთან რაიმე კავშირი ჰქონდეს.
მე გაგრძელება შემიძლია. ჩვენ მთელი წლის განმავლობაში გვასწავლიდნენ, მეთოდების ჩამონათვალი კი საკმაოდ დიდია. მაგრამ მნიშვნელოვანია ეს არ არის, არამედ შემდეგი. „შავი“ პროპაგანდის მეთოდები გავლენას ახდენს აუდიტორიაზე ღრმა ფსიქოლოგიური მექანიზმების დონეზე იმგვარად, რომ ამ ზემოქმედების შედეგები არ შეიძლება მოიხსნას ჩვეულებრივი ლოგიკური არგუმენტებით. „დიდი სიცრუე“ აღწევს ამ ეფექტს ემოციური ტრავმის მეშვეობით. სიაშკარავის მეთოდი - „მიერთების ეფექტის“ საშუალებით. „დამპალი ქაშაყის“ მეთოდი - აუდიტორიის ცნობიერებაში პირდაპირი ასოციაციის დანერგვის გზით შეტევის ობიექტსა და ბინძურ, სკანდალურ ბრალდებას შორის.
მარტივად რომ ვთქვათ, საბრძოლო სპეცპროპაგანდა ადამიანს ზომბად გადააქცევს, რომელიც არა მარტო აქტიურად უჭერს მხარს მის გონებაში დანერგილ განწყობას, არამედ აგრესიულად ეწინააღმდეგება მათ, ვინც განსხვავებულ შეხედულებებს ატარებს ან ცდილობს მის გადარწმუნებას ლოგიკური არგუმენტების გამოყენებით. სხვაგვარად არც შეიძლება იყოს. საბრძოლო სპეცპროპაგანდის ყველა მეთოდს ერთი მიზანი აერთიანებს: დაასუსტოს მტრის ჯარი მის რიგებში შუღლის, ერთმანეთის სიძულვილის და ერთმანეთის მიმართ უნდობლობის დანერგვით.
დღეს კი ამ მეთოდებს ჩვენს წინააღმდეგ იყენებენ. შედეგი, რომელიც მათ მოაქვთ, ზუსტად ისაა, რომლის მისაღწევადაც ისინი შექმნეს. მხოლოდ ერთმანეთისადმი სიძულვილი და შიდა უთანხმოება წარმოიქმნება არა მტრის არმიაში, არამედ ჩვენს სახლებსა და ოჯახებში.
უბრალოდ გადით ქუჩაში და ნახეთ, თუ როგორ შეცვლილა ქვეყანა ბოლო სამი წლის განმავლობაში. მეჩვენება, რომ საბრძოლო სპეცპროპაგანდა საკუთარი მოსახლეობის წინააღმდეგ უფრო ეფექტურად მუშაობს, ვიდრე მტრის ჯარისკაცების წინააღმდეგ.
ალბათ, იმის გამო, რომ მტრის ჯარისკაცებისგან განსხვავებით, მშვიდობიან მოსახლეობას არ შეუძლია თავისი თავის დაცვა.
თარგმანი (C) M.F.L 2018
Бесконфликтная семья - несчастна или что такое счастье
счастье – это разрешение конфликтов
счастье – это разрешение конфликтов
"Все наши конфликты мы расцениваем как шансы на этом пути, как возможности для любви, для объединения. И чем больше вскроется "нарывов", тем сильнее будет любовь."
Как возможно решение конфликта без взаимного прощения и забвения прошлого?
Ответ: Если вы считаете, что можно что-то забыть, это неверно. Ничего не забывается! Через пару лет конфликт вскроется еще раз, причем в огромном, ужасном виде! Никакого забвения быть не может.
Вопрос: Тогда как решать конфликты между народами?
Ответ: Только лишь в средней линии, когда каждая сторона компенсирует все остальное между собой, связываясь вместе и продолжая идти дальше как одно целое. Иначе это не исправление.
Именно тот факт, что мы не забываем, обязывает нас еще больше соединяться.
===
Это всегда "между нами" и "мы вместе": и в отрицательных, и в положительных состояниях. Сначала мы "слипаемся" друг с другом, а потом начинаем раскрывать, как бы сделать соединение между собой еще более эффективным. Раскрывая, чего же нам не хватает для еще большего эффекта слияния, мы работаем над этим.
Такие действия надо делать постоянно, потому что именно в этом вы и будете постигать все большее духовное возвышение. Духовное! Речь не идет о контакте тел или сердец.
Такие действия надо делать постоянно, потому что именно в этом вы и будете постигать все большее духовное возвышение. Духовное! Речь не идет о контакте тел или сердец.
нет прощения. Если ты понимаешь, что произошло что-то нехорошее, но все прощаешь, этим ты откладываешь решение конфликта, замазываешь его, будто его не существует.
Таким образом ты делаешь наши состояния еще более критическими. Поэтому прощение не разрешает конфликт. В следующий раз он "выпрыгнет" еще с большей мощью. Конфликт решается только в средней линии.
Почему говорят, что самое большое наслаждение ощущается, когда происходит разрешение противоположности?
Ответ: Счастьем называется решение конфликтов. Исходя из этого, можно понять, почему в семейной жизни невозможно обходиться без ссор. Счастье не может быть без конфликтов, а конфликты – без устремления к счастью.
Вопрос: Но есть пары, которые не ссорятся. Это значит, что они несчастливы?
Ответ: Они действительно несчастны. Это абсолютно равнодушные, не продвигающиеся, чисто механические пары.
Вопрос: Значит, надо искать конфликты?
Ответ: Не надо. Если у вас правильные отношения с супругой, то конфликты возникают естественным образом. Не ты их строишь. Они сами возникают.
Не надо. Если у вас правильные отношения с супругой, то конфликты возникают естественным образом. Не ты их строишь. Они сами возникают.
Обновления связи не может быть без предварительного падения, раскрытия чего-то, что не хватает, а это уже конфликт.
Счастье – это разрешение конфликтов. Иначе мы его не воспринимаем. Дай человеку все, что есть, – он останется глубоко несчастным.
Допустим, у него есть всё, и сейчас он находится на отдыхе. Он отдыхает, потому что знает, что такое работа. Или у него своя вилла у моря, и он счастлив, поскольку знает, что остальные этого не имеют. Он все равно должен откуда-то черпать противоположные свойства.
Вопрос: Значит, если у него не было бы превосходства перед другими, он не был бы счастлив?
Ответ: Нет. Счастье ощущается только в сравнении или со своими предыдущими, или с другими неисправленными свойствами, состояниями.
Это и есть эгоистическое счастье, когда я ощущаю себя выше других. Ведь без добавления чего-то острого не ощущается сладость. Это как в старом анекдоте: сидит итальянка на балконе, на улице жара, а она наслаждается мороженым и говорит: "Ах, если бы это было еще немножечко грешно!".
Как в обществе будущего человек будет решать конфликты на работе?
Ответ: Все решается только через общее сближение.
Когда люди сближаются именно над конфликтами, они начинают воспринимать следующий уровень постижения, озарения, понимания.
В природе всё существует интегрально, и если мы идем на большее сближение с ней, то наши решения всегда будут правильными, мы станем брать их из природы и адаптировать в себе.
Вопрос: Будет ли разница между производственными и социальными конфликтами?
Ответ: Нет, все конфликты – социальные. Если мы решаем конфликт на социальном уровне, мы не можем ошибиться ни в каком производстве
У нас есть все и нет ничего
Наша жизнь могла быть прекрасной. На самом деле не нужна нам еще одна планета, если честно и грамотно использовать эту. Техника работала бы за нас, а мы почивали бы на лаврах цивилизации. Продовольственное и социальное обеспечение, жилье, одежда, здравоохранение…
2017-12-04_
Конфликт системы
Оптимум базовых нужд можно обеспечить для всех уже сегодня, и богатые все еще останутся богатыми. Мы могли бы сбалансировать экологию, подчинить себе климат. Мы могли бы воспитать поколение развитых, сопереживающих друг другу людей, и они передали бы эстафету дальше.
Однако, несмотря на все возможности, вопреки собственному колоссальному потенциалу, мы страдаем от нестабильности, деградации, раздоров, непонимания, ненависти.
.
Таково базовое противоречие нашего развития, которое нам все равно придется разрешить. Оно никуда не уйдет, будет только обостряться в человеке и обществе. С одной стороны, природа подготовила все необходимое для нашего процветания – с другой стороны, человеческая природа растаскивает богатство по углам.
.
Таково базовое противоречие нашего развития, которое нам все равно придется разрешить. Оно никуда не уйдет, будет только обостряться в человеке и обществе. С одной стороны, природа подготовила все необходимое для нашего процветания – с другой стороны, человеческая природа растаскивает богатство по углам.
Мы, конечно, привыкли к этому диссонансу, не замечаем его, находим объяснения, оправдания. И все же снова и снова проступает вопрос: почему у нас есть все и нет ничего? Как это вышло, что наши реалии не соответствуют нашим возможностям? Как вышло, что в XXI веке мы живем на вулкане будней, в водовороте рутины, в царстве сегодняшнего дня?
Так много прагматизма и скепсиса, и так мало высоких целей – да и те чудовищно извращены. Обладая ресурсами, о которых прошлые поколения могли только мечтать, мы растрачиваем их на войны и потребительство.
Как вышло, что на пике могущества и "покорения природы" человек боится поднять голову и честно оценить результаты своих достижений?
На излете эголюции
Действительно, все дело в нашем эгоистическом естестве. Оно не позволяет нам доверять, сближаться, соглашаться, договариваться, сотрудничать на твердой основе. Если бы только мы могли бескорыстно помогать друг другу, на Земле тут же наступил бы золотой век. Лишь этого нам недостает. Объединив сердца и усилия, мы решили бы любые проблемы и каждому предоставили бы возможность наслаждаться жизнью.
Но мы этого не желаем. Я не хочу, чтобы окружающим было хорошо. Иногда даже готов пожертвовать жизнью, лишь бы этого с ними не случилось. Я выделяю узкий круг людей и только их зову "ближними" – тем самым обесценивая принцип "Возлюби ближнего, как себя".
"Диким осленком рождается человек"
Программу человеческого развития не отмотать назад, но ее можно оптимизировать. Нам нужно смотреть вперед, нам необходим подъем. Общий подъем. Окружение надо выстраивать так, чтобы оно подтягивало, развивало по-настоящему, влекло вперед. Не одних за счет других, а всех вместе.
Программу человеческого развития не отмотать назад, но ее можно оптимизировать. Нам нужно смотреть вперед, нам необходим подъем. Общий подъем. Окружение надо выстраивать так, чтобы оно подтягивало, развивало по-настоящему, влекло вперед. Не одних за счет других, а всех вместе.
И не в корпоративный "рай", а наверх, к человеческим отношениям, к бесконечному потенциалу открытого, доброжелательного, братского – да, братского – общества. Только такое общество позволит каждому реализовывать себя на радость окружающим, получая от этого удовольствие.
А до тех пор мир и процветание так и останутся несбыточной мечтой.
Ведь у нас есть все – и нет ничего, потому что нас грабит эгоизм. Его суть – разобщение. А единство – это его противоположность, второй полюс. Так формируется равновесие: человечество взрослеет и начинает действовать осознанно, самостоятельно, пролагая путь меж двух начал и каждый раз предпочитая раздорам взаимное поручительство.
============
Профессор в области антропологии Дэвид Берлинер из Брюссельского свободного университета рассказывает, почему противоречия — это «так по-человечески» и нам столь сложно находиться в «идеальном согласии между своими нравственными высказываниями и поведением», как мы сублимируем внутренние противоречия в творческую энергию, почему для нашего сознания так привлекательны объекты с противоположными свойствами и как умение проводить грани помогает нам уживаться с нашей способностью противоречить самим себе.
Нужно носить в себе ещё хаос, чтобы быть в состоянии родить танцующую звезду.
Фридрих Ницше
Фридрих Ницше
Вы когда-нибудь задумывались, как много противоречивых мыслей приходит к вам в голову за день? Сколько раз эти самые мысли противоречили вашим поступкам и действиям? Как часто чувства не совпадали с вашими собственными принципами и желаниями? В большинстве случаев мы сами не замечаем в себе таких парадоксов — намного легче наблюдать подобные расхождения в других. Но вы полны противоречий так же, как и я. Мы, люди, сотканные из противоречий, уживаемся мирно, иногда болезненно, с нашими антогонистическими сущностями. Точно подметил эту особенность американский поэт Уолт Уитмен в своей поэме «Песнь о себе»:
По-твоему, я противоречу себе?
Ну что же, значит, я противоречу себе.
(Я широк, я вмещаю в себе множество разных людей.)
Ну что же, значит, я противоречу себе.
(Я широк, я вмещаю в себе множество разных людей.)
На рынке Америки паника - крупнейшие бренды модной одежды закрывают свои магазины. Специалисты ищут выход, но, как обычно, не там. Потому что дело не в моде, а в том, что мы выросли из одежды.
Время?
Прошлое- настоящее- будущее?
Будущее- настоящее- прошлое (retrocausality)?
Дело тут вовсе не в моде и не в том, что появилось много доступных товаров. Просто наш эгоизм, наши желания выросли из одежды. Сегодня тебя принимают не по одежке. Люди ищут чего-то внутреннего, более высокого. Поверхностное постепенно отступает, и изменения эти идут изнутри.
Время?
Прошлое- настоящее- будущее?
Будущее- настоящее- прошлое (retrocausality)?
Дело тут вовсе не в моде и не в том, что появилось много доступных товаров. Просто наш эгоизм, наши желания выросли из одежды. Сегодня тебя принимают не по одежке. Люди ищут чего-то внутреннего, более высокого. Поверхностное постепенно отступает, и изменения эти идут изнутри.
Со временем цениться будет только доброе, правильное отношение человека к другим, когда он понимает, что находится в едином социуме, где все объединены и равны для постижения следующей ступени нашего развития.
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised