ოტო კერნბერგი ნარცისიზმის ტრაგედიის შესახებ
თანამედროვეობის წამყვანმა ფსიქოანალიტიკოსმა ოტო კერნბერგმა მოსკოვში წაიკითხა ლექცია დიფერენციალური დიაგნოსტიკისა და მოსაზღვრე აშლილობების თერაპიის შესახებ. დიდი ადგილი ფსიქოანალიზის კლასიკოსმა დაუთმო ნარცისიზმს. როგორ იჩენს თავს ნარცისიზმი, რაში გამოიხატება მისი ტრაგედია და თუ შეიძლება მისი შეცვლა?
ნარცისის დაბადება
ნარცისული აშლილობა ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული და რთულია ფსიქოთერაპიაში. ზოგიერთი მკვლევარი მიიჩნევს, რომ სხვადასხვა სახის პიროვნების აშლილობების მქონე პაციენტების 30%-ს პათოლოგიური ნარცისიზმის ნიშნები აქვს.
ნარცისიზმი ნორმაში - ეს არის ცხოვრებისგან მიღებული კეთილდღეობისა და კმაყოფილების მდგომარეობა, პიროვნების ბუნებრივი ფუნქცია, ცხოვრება საკუთარ თავთან ერთობაში, საკუთარი თავით სიამაყის და საუკეთესო თვისებების გამოხატვის უნარი. ნორმალური ნარცისიზმის შემთხვევაში ჩვენი „მე“ გარშემორტყმულია იმ ადამიანთა რეპრეზენტაციებით, რომლებსაც ვუყვარვართ, და ჩვენ ვიღებთ სიამოვნებას სასიყვარულო ურთიერთობებით მნიშვნელოვან მეორესთან, რეალიზაციით გამოწვეულ სიხარულს პროფესიაში, მეგობრობასა და ოჯახურ ურთიერთობებში.
ნარცისული აშლილობისას მნიშვნელოვანი სხვების რეპრეზენტაციები არ არსებობენ. არსებობს მხოლოდ გრანდიოზული, მაგრამ ტოტალური განმარტოებული „მე“.
ნარცისული პიროვნების ჩამოყალიბების მთავარი მიზეზია გადაჭარბებული, გენეტიკურად განპირობებული აგრესია ფრუსტრაციასა და ტრავმულ გამოცდილებასთან ერთად ადრეულ ბავშვობაში. ეს ფაქტორები ხშირად გართულებულია მშობლების მხრიდან სიყვარულის გამოცდილების ნაკლებობით: ნარცისული პიროვნების მშობლები განიცდიდნენ სირთულეებს სიყვარულში, მაგრამ ბედნიერები იყვნენ და ამაყობდნენ თავისი შვილების მიღწევებით. და ბავშვმა ისწავლა ფრუსტრაციის თავიდან აცილება სიყვარულის და სითბოს არარსებობის გამო და აღფრთოვანების გამოწვევა. ასე იწყება პათოლოგიური გრანდიოზული „მე“-ს განვითარება.
ამავე დროს იმის აღმოჩენა, რომ სხვა ბავშვები ბედნიერად ცხოვრობენ და ისინი უბრალოდ უყვართ, არაფრის გამო, იწვევს ფრუსტრაციის და წყენის შურში გადასვლას, რომელსაც მოძრაობაში მოჰყავს გაუფასურების, სიძუნწის და დამსახურების პათოლოგიურ წრე.
შურის მძევლები
ნარცისული აშლილობის მთავარი მახასიათებელია ჩვეულებრივი ჯანსაღი „მე“-ს ჩანაცვლება პათოლოგიური გრანდიოზული „მე“-ს მეშვეობით, რომლის დროსაც ადამიანი ანომალურად ფოკუსირებულია საკუთარ თავსა და საკუთარ მნიშვნელობაზე.
პათოლოგიური გრანდიოზული „მე“ ასაზრდოებს ჭარბ ეგოიზმს და დამსახურების გრძნობას. ნარცისებს თითქმის ყოველთვის ახასიათებთ უზარმაზარი ამბიციები, ფანტაზიები წარმატების შესახებ, რეალობის ასპექტების იგნორირება, რომლებიც ეჭვქვეშ აყენებენ ნარცისის სამყაროს სურათს, და ამავე დროს, ძლიერი დამოკიდებულება გარედან მიღებულ მოწონებაზე, საკუთარ თავში რწმენის უქონლობის პერიოდული გამოვლინება. ამიტომ ნარცისული პიროვნებები თავს არიდებენ სიტუაციებს, სადაც მათი სიდიადე შეიძლება შეილახოს.
განსაკუთრებით სერიოზულ შემთხვევებში, როდესაც განსხვავება რეალობასა და საკუთარ გრანდიოზულობაზე წარმოდგენას შორის ნათელია და ნარცისი განიცდის ფანტაზიების კრახს, ის ცდილობს სრულ იზოლირებას ნებისმიერი სოციალური კონტაქტისგან, კარგავს შრომის უნარს, მას ეწყება მძიმე დეპრესია - იმდენად აუტანელია მისთვის თავისი თავის უიღბლო ადამიანად აღქმა.
ასეთი დამოკიდებულების გამო, ნარცისები ძალიან იტანჯებიან შურისგან.
რა თქმა უნდა, შური უნივერსალური გრძნობაა, რომელიც ყველა ადამიანმა შეიძლება განიცადოს, მაგრამ ნარცისები იტანჯებიან ქრონიკული გაცნობიერებული და გაუცნოერებული შურის გამო.
ნარცისული შური სიძულვილის განსაკუთრებული ფორმაა, დესტრუქციული მათთვის, ვინც განიცდის ამ გრძნობას. ეს შური ყოველთვის მიმართულია რაღაც სასურველზე, კარგზე, რაც სხვას აქვს. შედეგად, შური ანადგურებს იმას, რაც ადამიანს უყვარს და რაზეც ოცნებობს.
ასეთი შური გამოიხატება ინფანტილური ღირებულებების მოპოვების მუდმივ მცდელობაში. ნარცისს უნდა ჰქონდეს ყველაზე მოდური ტანსაცმელი, ძვირადღირებული მანქანა და სხვებზე უპირატესობის სხვა მატერიალური მარკერები. თუ ნარცისი მიდის საღამოს წვეულებაზე, ის ყველაზე უკეთესად უნდა გამოიყურებოდეს, წინააღმდეგ შემთხვევაში, ურჩევნია საერთოდ არ გამოჩნდეს იმ ადამიანთა საზზოგადოებაში, რომელთა მიმართაც შურს იგრძნობს. თუ ნარცისები მუშაობენ კომპანიაში, ისინი ყველაზე წარმატებულები უნდა იყვნენ, ამავე დროს ასეთი თანამშრომლები ხშირად დემონსტრირებენ სიძუნწეს, ექსპლოატატორულ განწყობას, ქედმაღლობას.
ხშირად ნარცისული თვისებები ჩნდება მოზარდებში სკოლაში დამახასიათებელი პრობლემების სახით, როდესაც ბავშვი საუკეთესოა იქ, სადაც ის შეიძლება იყოს პირველი ნომერი, და აბსოლუტურ იგნორირებას უკეთებს იმ დისციპლინებს, სადაც ის არ არის პირველი. იმის გამო, რომ ნარცისის სამყაროში არსებობს მხოლოდ ორი პოლუსი: ან პირველ ადგილზე ყოფნა ან საერთოდ არა.
სიახლოვის აუხდენელობა
ნარცისული პიროვნების მეორე გავრცელებული სიმპტომია სექსუალური პრომისკუიტეტი. მაგალითად, მამაკაცი აინთება ახალ ქალთან შეხვედრისას, აქტიურად ამყარებს მასთან ურთიერთობას, აღფრთოვანებულია შეყვარებულით, მაგრამ შეუცნობელად შურს მისი მიმზიდველობის, რადგან ქალმა შეძლო მისი დაინტერესება და მასზე გარკვეული ძალაუფლების მოპოვებაც კი. და მალე მამაკაცი გაუცნობიერებლად იწყებს მის გაუფასურებას. ამ შემთხვევაში გაუფასურება და დისკვალიფიკაციური ქცევა არის მწავე შურისძიების განცდის გადალახვა.
ნარცისს სწრაფად უცივდება გული, ეჭვქვეშ აყენებს და აკრიტიკემს იმას, რითაც ადრე ასე აღფრთოვანებული იყო პარტნიორში. ის ხდება მოწყენილი, გულგრილი, ცივი. და ამავე დროს მზად არის თავი შეაყვაროს კიდევ ვინმეს. მაგრამ ახალი რომანიც იმავე სქემით ვითარდება - ჯერ განსაკუთრებული იდეალიზაცია, ურთიერთობების დამყარება, შემდეგ გაუფასურება და ურთიერთობების გარდაუვალი შეწყვეტა.
ნარცისის უბედურება ის არის, რომ მას არ შეუძლია სიამოვნების მიღება ხანგრძლივ ურთიერთობებში მისი უუნარობის და სხვაზე დამოკიდებულების შიშის გამო.
სხვაზე დამოკიდებულება ხომ ნიშნავს მის აღიარებას, როგორც ღირებულის და მნიშვნელოვანის. ხოლო მნიშვნელოვანი ნარცისის სამყაროს სურათში შეიძლება მხოლოდ თვითონ იყოს. ნარცისის გრანდიოზული „მე“ ძალიან დიდია სხვებს რომ ადგილი დაუტოვოს. ნარცისული პიროვნების მოზიდვის ობიექტები კარგავენ უნიკალურ თვისებებს, „შეყვარებულები“ ნარცისისთვის ყველა ერთ მასას წარმოადგენს, სადაც ბევრ პარტნიორს არ გააჩნია რაიმე უნიკალური თვისება. გარდა ამისა ურთიერთობების დასაწყისში მხილების და უარყოფის შიშის გამო ნარცისი ეიფორიის სიტუაციაშიც კი არ ცდილობს ვინმესთან დაამყაროს საიმედო და ღრმა ემოციური კავშირი.
ნარცისული პიროვნება შეიძლება იცნო ბრტყელი ემოციებით, ემპათიის ნაკლებობით, ურთიერთობებში რთული ემოციური ჩართულობით, თუ ის არ მიიღებს მათგან თავისი უბადლობის დადასტურებას. მოჩვენებით ბრწყინვალების მიუხედავად, ნარცისები მუდმივად განიცდიან სიცარიელეს და მოწყენილობას. ამ შინაგანი ვაკუუმის გამო მათ ყურადღებას დროებით იპყრობენ ნათელი, მაგრამ საეჭვო თავგადასავლები - პარტნიორების ხშირი ცვლა, ალკოჰოლი, ნარკოტიკები, ექსტრიმი.
სინდისზე ხელმისაწვდომობის გარეშე
რადგან ნარცისის სამყაროს ცენტრია გრანდიოზული „მე“, ზარალდება მათი მორალური ღირებულებები. არჩევანის გაკეთების სიტუაციაში ნარცისი ორიენტირებულია არა ღირებულებებზე, არამედ აკრძალვებზე, ანუ მას არ მართავს დანაშაულის გრძნობა ან სინდისი, არამედ მხილების შიშით გამოწვეული სირცხვილის გრძნობა.
ხშირად ღირებულებებთან პრობლემები იძენენ სერიოზულ ასოციალურ ხასიათს, გამოიხატება ან პასიურ-პარაზიტულ ან აქტიურ-აგრესიული ქცევის მოდელებში. აქტიურად აგრესიული მოდელები გამოიხატება კრიტიკაში, გაუფასარებასა და დისკვალიფიკაციურ ქცევაში სხვების მიმართ. ასეთ ნარცისთან ერთად ცხოვრება თითქმის შეუძლებელია. ავთვისებიან ფორმებში აქტიურ-აგრესიული მოდელები ესაზღვრება ასოციალურ აშლილობებს, როდესაც ადგილი აქვს სხვისი საკუთრების განადგურებას, ძალადობას, სექსუალურ აბიუზს.
პასიურ-პარაზიტული ნარცისიზმის ერთ-ერთი გავრცელებული ფორმაა სხვა ადამიანების ხარჯზე ცხოვრება, სხვების ექსპლუატირების ჩვევა და ამავე დროს დარწმუნება იმაში, რომ მას აქვს მატერიალური დახმარებისა და მეურვეობის უფლება. ასეთი ნარცისები მიიჩნევენ, რომ მათ დაიმსახურეს ასეთი ზრუნვა თავისი არსებობის უფლებით. მათ არ სურთ რაიმე ძალისხმევის გამოყენება საკუთარი უზრუნველყოფისთვის, მით უფრო მუშაობა. მათი მთავარი მიზანია მოძებნონ ზეწოლის გზები და ბერკეტები, რომ მათზე იზრუნოს ოჯახმა, სახელმწიფომ, ნათესავებმა. მაგრამ საჭირო დახმარების მიღების შემთხვევაშიც ისინი უკმაყოფილონი და უბედურები არიან, რადგან შინაგანად სიცარიელეს გრძნობენ.
ნარცისიზმის ნაკლებად აშკარა ასპექტები შეიძლება გამოიხატებდეს თვითზიანის მიყენების ქცევის დემონსტრირებაში, რაც ასეთ ადამიანებს ანიჭებს განსაკუთრებული უპირატესობის გრძნობას. როდესაც საკუთარ თავს აყენებენ ზიანს, ავლენენ ქრონიკულ სუიციდალურ ტენდენციებს, ნარცისები სიამოვნებას ანიჭებენ თავის გრანდიოზულ „მე“-ს ფანტაზიებით საკუთარი დაცულობის და უშიშრობის შესახებ სიკვდილისა და ტკივილის წინაშე, რაც მათ სხვა ადამიანებთან შედარებით წარმოაჩენს რჩეული ადამიანის სახით. მათი უპირატესობა იმაშია, რომ მათ შეუძლიათ ხელი აიქნიონ ცხოვრებაზე. მართალია, ბევრი მათგანი ნამდვილად სჩადის სუიციდს, რადგან ვერ აუტანიათ შინაგანი სიცარიელე.
ხშირად გვხვდება ნარცისული და მაზოხისტური პათოლოგიის კომბინაცია, როდესაც ადამიანი ახორციელებს თავის უპირატესობას, გრძნობს საკუთარ თავს მსოფლიოში ყველაზე დიდ ტანჯულ ადამიანად. ის თავს ყველაზე უბედურად მიიჩნევს, ქრონიკულ ჩივილს უთავსებს თვითგანადგურების პრაქტიკას.
იშვიათად ჩნდება ნარცისული აშლილობა, როდესაც სხვების გამოხატული გაუფასურება მეზობლობს თვითგაუფასურებასთან. აქ მიზანია ტანჯვისგან თავის დაცვა, მაგრამ ამავე დროს ამით ადამიანი იწვევს საკუთარი შინაგანი სამყაროს დასუსტებას.
ძალიან იშვიათია მკვდარი დედის სინდრომის მიერ გამოწვეული პათოლოგიური ნარცისიზმი, რომელიც ანდრე გრინმა აღწერა. ასეთი ადამიანები ვერ ხედავენ ცხოვრების აზრს, თუმცა მათ არ აწუხებთ დეპრესია. ბავშვობაში მათ ჰქონდათ ტრავმატული გამოცდილება დედის მძიმე დეპრესიის გამო, რის შედეგადაც ბავშვს განუვითარდა დეპრესიული, თითქოს მკვდარი დედის სახე. საკუთარი გაუჩინარებით ის მასთან კავშირის აღდგენას ცდილობს.
ასეთი ნარცისული პაციენტები სრულ გულგრილობას ავლენენ ცხოვრების მიმართ. გარეგნულად ისინი ნორმალურად ფუნქციონირებენ, არ დემონსტრირებენ გრანდიოზულობას, მაგრამ სიცარიელისა და უაზრობის შინაგანი გრძნობა მათ სიცოცხლეს აუტანელს ხდის.
ინკურნება ეს თუ არა?
ასეთი პაციენტების თერაპია შეიძლება გაგრძელდეს წლების განმავლობაში. გარკვეულ ფორმებს, მაგალითად, ავთვისებიან ნარცისიზმს, აქვს ძალიან ცუდი პროგნოზი თერაპიისთვის. ნარცისულო აშლილობის კორექცია ხელს უშლის პაციენტის უუნარობას ჩამოაყალიბოს თერაპევტთან დამოკიდებული ურთიერთობა, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია მუშაობისთვის. ნარცისისთვის ვინმეს ღირებულების აღიარება - საკუთარი თავის დამცირებას ნიშნავს, რაც ჩვეული სქემით იწვევს შურს თერაპევტის მიმართ და მისი განადგურების სურვილს. ნარცისები ხომ მიაწერენ თერაპევტებს იმ გრანდიოზულობას, რასაც თავად განიცდიან. მათ მიაჩნიათ, რომ თერაპევტს აქვს მათი დამცირების და საკუთარი უპირატესობის დამყარების სურვილი. ასეთი პაციენტები გამოირჩევიან დისტანციის ჩამოყალიბებით, თერაპევტის კონტროლის მცდელობით, მისი მუშაობის გაუფასურებით. ზოგადად ნარცისებს ახასიათებთ საკუთარ თავთან საუბრის ტენდენცია მკურნალობის დროს, თავად უსვამენ თავის თავს დიაგნოზს და ატარებენ ანალიზს, თერაპევტში კი ხედავენ აუდიტორიას, რომელმაც აღფრთოვანება უნდა გამოხატოს მათ მიმართ.
თუ თერაპევტი, მათი აზრით, არ არის საკმარისად კარგი იმისათვის, რომ მათთან იმუშაოს, ნარცისები წყვეტენ მკურნალობის პროცესს. მაგრამ თუ თერაპევტი ძალიან კარგია, ისინი თავს დამცირებულად გრძნობენ, და ესეც ცუდად მოქმედებს თერაპიაზე.
სიტუაციის შეცვლას დიდი დრო სჭირდება: თერაპევტი თანმიმდევრულად აძლევს ინტერპრეტაციას პაციენტის მოთხოვნებს აღიქვას ადამიანის ნებისმიერი მოტივაცია, როგორც შეჯიბრი ან სხვა ადამიანის დათრგუნვის სურვილი. შედეგად, ნარცისულ პიროვნებებს უჩნდებათ შთაგონების მომენტები, როდესაც ისინი ხედავენ ურთიერთკავშირის ალბათობას ურთიერთგაცვლაზე. ნარცისი იწყებს თავისი შურის ინტენსიურობის გაცნობიერებას, წარსულში რეაქციების წარმომავლობას და თანდათანობით უარყოფს თავის შურს, რომელიც ანადგურებს სიყვარულისა და ჯანსაღი დამოკიდებულების ურთიერთობებს. პირველად ის გრძნობს თავს დამნაშავედ. და თანდათანობით დგება პათოლოგიური ნარცისიიზმის დეკონსტრუქციის ყველაზე ნათელი და ყველაზე სასიამოვნო მომენტი - სიყვარულის უნარის აღდგენა."
=======================
ნარცისული აშლილობა, ფსიქოპათია არ არის თანდაყოლილი და მხოლოდ ბავშვობიდან წამოსული.
თუ დააკვირდებით ბოლო 10 წლის განმავლობაში მოხდა ზრდასრული მოსახლეობის ტრანსფორმირება შეცვლა მენტალურად , მერე გახდნენ ფსიქოპატები და ნარცისები, ბავშვობა ქონდათ ნორმალური . ამაზე მწირი ინფორმაციაა, რამ გამოიწვია ეს ცვლილება სწორედ ზრდასრულ ასაკოვან მოსახლეობაში. ამის მიზეზია სისტემა, კაპიტალიზმი, რელიგია, ტრავმა რამე ხელოვნური ზემოქმედება , პროგრამირება, სულიერი ძალადობა თუ რადიაცია?
თუ ასეა მაშინ პროგრამის წაშლით გამოჯანსაღდება
ნარცისიზმი:
"Это надчеловечность"
самолюбование , эмоциональная мастурбация" исскуственный перфекционизм "
cultural pimping, or self pimping, pimping of natural (ბუნებრივის გარყვნა)
სულიერი სუტენიორობა, როდესაც
უხილავი მმართველის წაქეზებით ადამიანი მუდმივ თვითპრეზენტაციას ეწევა როგორც ეგზჰიბიციონისტი , სულ
ეკრანზე გამოყავს თავისი ეგო, ამასთან ერთად მისი ნამდვილი მე სრულიად დაფარულია, სუსტი და ტრავმირებული. ერთი უკიდურესობიდან მეორეში ვარდება.
-ფანტომები არარეალური , შეუვალი
თავით ტკბობა (=აუტოეროტიზმი, აუტოფილია, Должнонанизм Понятие введено А.Эллисом. Его «musturbation» - игра слов: «must» (должен, обязан) и «masturbation» ()
. Egoism is unnatural , Egoism is social construct , artificially engineered. False perfectionism based on fear.
https://www.b17.ru/blog/38449/
https://evolkov.blogspot.com/2018_03_07_archive.html
Мир уже давно не наш. Не важно чьи это руки, и руки это, а важно что они человека воспринимают как животное, мясо. И тот факт что мы еще можем об этом размышлять говорит о том что кто то или что то человечеству помогает. И не все потеряно. Есть надежда. Но это не значит что мы должны не чего не делать а ждать маны небесной. Каждый человек должен заниматься саморазвитием. Не распылять время на шоу и различные уловки придуманные чтобы занять нас. И берегите детей наших"
Оккупация Земли. Кто организовывает мировые войны. ..Как создаются развитые страны. Это полностью управляемый процесс..США демонтируют, как и СССР, процесс уже давно идёт.. Пока социологи не займутся глубоким изучением еврейского вопроса и его роли в управлении обществом, ничего лучшего, чем собачьей похлёбки, они не сварят."
Задача человека - поиск, постоянный поиск истины.И именно в процессе поиска истины оттачивается разум человека.Множество людей живут, не задаваясь этой целью, довольствуясь тем, что имеют, знаниями, которые им дают, материальный мир - в приоритете, а из духовной пищи ту жвачку, которая популярна на сегодняшний день.Думаю, у вас это - проявление творческого склада ума,
Это утопия! Потребительский мир это деградация общества. Мы живем духовно с широкой душой, растем духовно вверх. Поэтому мы так "интересны" всему западу. Мы умеем быть искренними, открытыми, добрыми, щедрыми. Мы для них как что то недостижимое!!! Цените своё!
Capitalism is killing the planet, and the preservation of a natural environment favorable to human life requires a radical alternative. In this new collection of essays, long time revolutionary and environmental activist Michael Löwy offers a vision of ecosocialist transformation. This vision combines an understanding of the destructive logic of the capitalist system with an appreciation for ongoing struggles, particularly in Latin America.
თანამედროვეობის წამყვანმა ფსიქოანალიტიკოსმა ოტო კერნბერგმა მოსკოვში წაიკითხა ლექცია დიფერენციალური დიაგნოსტიკისა და მოსაზღვრე აშლილობების თერაპიის შესახებ. დიდი ადგილი ფსიქოანალიზის კლასიკოსმა დაუთმო ნარცისიზმს. როგორ იჩენს თავს ნარცისიზმი, რაში გამოიხატება მისი ტრაგედია და თუ შეიძლება მისი შეცვლა?
ნარცისის დაბადება
ნარცისული აშლილობა ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული და რთულია ფსიქოთერაპიაში. ზოგიერთი მკვლევარი მიიჩნევს, რომ სხვადასხვა სახის პიროვნების აშლილობების მქონე პაციენტების 30%-ს პათოლოგიური ნარცისიზმის ნიშნები აქვს.
ნარცისიზმი ნორმაში - ეს არის ცხოვრებისგან მიღებული კეთილდღეობისა და კმაყოფილების მდგომარეობა, პიროვნების ბუნებრივი ფუნქცია, ცხოვრება საკუთარ თავთან ერთობაში, საკუთარი თავით სიამაყის და საუკეთესო თვისებების გამოხატვის უნარი. ნორმალური ნარცისიზმის შემთხვევაში ჩვენი „მე“ გარშემორტყმულია იმ ადამიანთა რეპრეზენტაციებით, რომლებსაც ვუყვარვართ, და ჩვენ ვიღებთ სიამოვნებას სასიყვარულო ურთიერთობებით მნიშვნელოვან მეორესთან, რეალიზაციით გამოწვეულ სიხარულს პროფესიაში, მეგობრობასა და ოჯახურ ურთიერთობებში.
ნარცისული აშლილობისას მნიშვნელოვანი სხვების რეპრეზენტაციები არ არსებობენ. არსებობს მხოლოდ გრანდიოზული, მაგრამ ტოტალური განმარტოებული „მე“.
ნარცისული პიროვნების ჩამოყალიბების მთავარი მიზეზია გადაჭარბებული, გენეტიკურად განპირობებული აგრესია ფრუსტრაციასა და ტრავმულ გამოცდილებასთან ერთად ადრეულ ბავშვობაში. ეს ფაქტორები ხშირად გართულებულია მშობლების მხრიდან სიყვარულის გამოცდილების ნაკლებობით: ნარცისული პიროვნების მშობლები განიცდიდნენ სირთულეებს სიყვარულში, მაგრამ ბედნიერები იყვნენ და ამაყობდნენ თავისი შვილების მიღწევებით. და ბავშვმა ისწავლა ფრუსტრაციის თავიდან აცილება სიყვარულის და სითბოს არარსებობის გამო და აღფრთოვანების გამოწვევა. ასე იწყება პათოლოგიური გრანდიოზული „მე“-ს განვითარება.
ამავე დროს იმის აღმოჩენა, რომ სხვა ბავშვები ბედნიერად ცხოვრობენ და ისინი უბრალოდ უყვართ, არაფრის გამო, იწვევს ფრუსტრაციის და წყენის შურში გადასვლას, რომელსაც მოძრაობაში მოჰყავს გაუფასურების, სიძუნწის და დამსახურების პათოლოგიურ წრე.
შურის მძევლები
ნარცისული აშლილობის მთავარი მახასიათებელია ჩვეულებრივი ჯანსაღი „მე“-ს ჩანაცვლება პათოლოგიური გრანდიოზული „მე“-ს მეშვეობით, რომლის დროსაც ადამიანი ანომალურად ფოკუსირებულია საკუთარ თავსა და საკუთარ მნიშვნელობაზე.
პათოლოგიური გრანდიოზული „მე“ ასაზრდოებს ჭარბ ეგოიზმს და დამსახურების გრძნობას. ნარცისებს თითქმის ყოველთვის ახასიათებთ უზარმაზარი ამბიციები, ფანტაზიები წარმატების შესახებ, რეალობის ასპექტების იგნორირება, რომლებიც ეჭვქვეშ აყენებენ ნარცისის სამყაროს სურათს, და ამავე დროს, ძლიერი დამოკიდებულება გარედან მიღებულ მოწონებაზე, საკუთარ თავში რწმენის უქონლობის პერიოდული გამოვლინება. ამიტომ ნარცისული პიროვნებები თავს არიდებენ სიტუაციებს, სადაც მათი სიდიადე შეიძლება შეილახოს.
განსაკუთრებით სერიოზულ შემთხვევებში, როდესაც განსხვავება რეალობასა და საკუთარ გრანდიოზულობაზე წარმოდგენას შორის ნათელია და ნარცისი განიცდის ფანტაზიების კრახს, ის ცდილობს სრულ იზოლირებას ნებისმიერი სოციალური კონტაქტისგან, კარგავს შრომის უნარს, მას ეწყება მძიმე დეპრესია - იმდენად აუტანელია მისთვის თავისი თავის უიღბლო ადამიანად აღქმა.
ასეთი დამოკიდებულების გამო, ნარცისები ძალიან იტანჯებიან შურისგან.
რა თქმა უნდა, შური უნივერსალური გრძნობაა, რომელიც ყველა ადამიანმა შეიძლება განიცადოს, მაგრამ ნარცისები იტანჯებიან ქრონიკული გაცნობიერებული და გაუცნოერებული შურის გამო.
ნარცისული შური სიძულვილის განსაკუთრებული ფორმაა, დესტრუქციული მათთვის, ვინც განიცდის ამ გრძნობას. ეს შური ყოველთვის მიმართულია რაღაც სასურველზე, კარგზე, რაც სხვას აქვს. შედეგად, შური ანადგურებს იმას, რაც ადამიანს უყვარს და რაზეც ოცნებობს.
ასეთი შური გამოიხატება ინფანტილური ღირებულებების მოპოვების მუდმივ მცდელობაში. ნარცისს უნდა ჰქონდეს ყველაზე მოდური ტანსაცმელი, ძვირადღირებული მანქანა და სხვებზე უპირატესობის სხვა მატერიალური მარკერები. თუ ნარცისი მიდის საღამოს წვეულებაზე, ის ყველაზე უკეთესად უნდა გამოიყურებოდეს, წინააღმდეგ შემთხვევაში, ურჩევნია საერთოდ არ გამოჩნდეს იმ ადამიანთა საზზოგადოებაში, რომელთა მიმართაც შურს იგრძნობს. თუ ნარცისები მუშაობენ კომპანიაში, ისინი ყველაზე წარმატებულები უნდა იყვნენ, ამავე დროს ასეთი თანამშრომლები ხშირად დემონსტრირებენ სიძუნწეს, ექსპლოატატორულ განწყობას, ქედმაღლობას.
ხშირად ნარცისული თვისებები ჩნდება მოზარდებში სკოლაში დამახასიათებელი პრობლემების სახით, როდესაც ბავშვი საუკეთესოა იქ, სადაც ის შეიძლება იყოს პირველი ნომერი, და აბსოლუტურ იგნორირებას უკეთებს იმ დისციპლინებს, სადაც ის არ არის პირველი. იმის გამო, რომ ნარცისის სამყაროში არსებობს მხოლოდ ორი პოლუსი: ან პირველ ადგილზე ყოფნა ან საერთოდ არა.
სიახლოვის აუხდენელობა
ნარცისული პიროვნების მეორე გავრცელებული სიმპტომია სექსუალური პრომისკუიტეტი. მაგალითად, მამაკაცი აინთება ახალ ქალთან შეხვედრისას, აქტიურად ამყარებს მასთან ურთიერთობას, აღფრთოვანებულია შეყვარებულით, მაგრამ შეუცნობელად შურს მისი მიმზიდველობის, რადგან ქალმა შეძლო მისი დაინტერესება და მასზე გარკვეული ძალაუფლების მოპოვებაც კი. და მალე მამაკაცი გაუცნობიერებლად იწყებს მის გაუფასურებას. ამ შემთხვევაში გაუფასურება და დისკვალიფიკაციური ქცევა არის მწავე შურისძიების განცდის გადალახვა.
ნარცისს სწრაფად უცივდება გული, ეჭვქვეშ აყენებს და აკრიტიკემს იმას, რითაც ადრე ასე აღფრთოვანებული იყო პარტნიორში. ის ხდება მოწყენილი, გულგრილი, ცივი. და ამავე დროს მზად არის თავი შეაყვაროს კიდევ ვინმეს. მაგრამ ახალი რომანიც იმავე სქემით ვითარდება - ჯერ განსაკუთრებული იდეალიზაცია, ურთიერთობების დამყარება, შემდეგ გაუფასურება და ურთიერთობების გარდაუვალი შეწყვეტა.
ნარცისის უბედურება ის არის, რომ მას არ შეუძლია სიამოვნების მიღება ხანგრძლივ ურთიერთობებში მისი უუნარობის და სხვაზე დამოკიდებულების შიშის გამო.
სხვაზე დამოკიდებულება ხომ ნიშნავს მის აღიარებას, როგორც ღირებულის და მნიშვნელოვანის. ხოლო მნიშვნელოვანი ნარცისის სამყაროს სურათში შეიძლება მხოლოდ თვითონ იყოს. ნარცისის გრანდიოზული „მე“ ძალიან დიდია სხვებს რომ ადგილი დაუტოვოს. ნარცისული პიროვნების მოზიდვის ობიექტები კარგავენ უნიკალურ თვისებებს, „შეყვარებულები“ ნარცისისთვის ყველა ერთ მასას წარმოადგენს, სადაც ბევრ პარტნიორს არ გააჩნია რაიმე უნიკალური თვისება. გარდა ამისა ურთიერთობების დასაწყისში მხილების და უარყოფის შიშის გამო ნარცისი ეიფორიის სიტუაციაშიც კი არ ცდილობს ვინმესთან დაამყაროს საიმედო და ღრმა ემოციური კავშირი.
ნარცისული პიროვნება შეიძლება იცნო ბრტყელი ემოციებით, ემპათიის ნაკლებობით, ურთიერთობებში რთული ემოციური ჩართულობით, თუ ის არ მიიღებს მათგან თავისი უბადლობის დადასტურებას. მოჩვენებით ბრწყინვალების მიუხედავად, ნარცისები მუდმივად განიცდიან სიცარიელეს და მოწყენილობას. ამ შინაგანი ვაკუუმის გამო მათ ყურადღებას დროებით იპყრობენ ნათელი, მაგრამ საეჭვო თავგადასავლები - პარტნიორების ხშირი ცვლა, ალკოჰოლი, ნარკოტიკები, ექსტრიმი.
სინდისზე ხელმისაწვდომობის გარეშე
რადგან ნარცისის სამყაროს ცენტრია გრანდიოზული „მე“, ზარალდება მათი მორალური ღირებულებები. არჩევანის გაკეთების სიტუაციაში ნარცისი ორიენტირებულია არა ღირებულებებზე, არამედ აკრძალვებზე, ანუ მას არ მართავს დანაშაულის გრძნობა ან სინდისი, არამედ მხილების შიშით გამოწვეული სირცხვილის გრძნობა.
ხშირად ღირებულებებთან პრობლემები იძენენ სერიოზულ ასოციალურ ხასიათს, გამოიხატება ან პასიურ-პარაზიტულ ან აქტიურ-აგრესიული ქცევის მოდელებში. აქტიურად აგრესიული მოდელები გამოიხატება კრიტიკაში, გაუფასარებასა და დისკვალიფიკაციურ ქცევაში სხვების მიმართ. ასეთ ნარცისთან ერთად ცხოვრება თითქმის შეუძლებელია. ავთვისებიან ფორმებში აქტიურ-აგრესიული მოდელები ესაზღვრება ასოციალურ აშლილობებს, როდესაც ადგილი აქვს სხვისი საკუთრების განადგურებას, ძალადობას, სექსუალურ აბიუზს.
პასიურ-პარაზიტული ნარცისიზმის ერთ-ერთი გავრცელებული ფორმაა სხვა ადამიანების ხარჯზე ცხოვრება, სხვების ექსპლუატირების ჩვევა და ამავე დროს დარწმუნება იმაში, რომ მას აქვს მატერიალური დახმარებისა და მეურვეობის უფლება. ასეთი ნარცისები მიიჩნევენ, რომ მათ დაიმსახურეს ასეთი ზრუნვა თავისი არსებობის უფლებით. მათ არ სურთ რაიმე ძალისხმევის გამოყენება საკუთარი უზრუნველყოფისთვის, მით უფრო მუშაობა. მათი მთავარი მიზანია მოძებნონ ზეწოლის გზები და ბერკეტები, რომ მათზე იზრუნოს ოჯახმა, სახელმწიფომ, ნათესავებმა. მაგრამ საჭირო დახმარების მიღების შემთხვევაშიც ისინი უკმაყოფილონი და უბედურები არიან, რადგან შინაგანად სიცარიელეს გრძნობენ.
ნარცისიზმის ნაკლებად აშკარა ასპექტები შეიძლება გამოიხატებდეს თვითზიანის მიყენების ქცევის დემონსტრირებაში, რაც ასეთ ადამიანებს ანიჭებს განსაკუთრებული უპირატესობის გრძნობას. როდესაც საკუთარ თავს აყენებენ ზიანს, ავლენენ ქრონიკულ სუიციდალურ ტენდენციებს, ნარცისები სიამოვნებას ანიჭებენ თავის გრანდიოზულ „მე“-ს ფანტაზიებით საკუთარი დაცულობის და უშიშრობის შესახებ სიკვდილისა და ტკივილის წინაშე, რაც მათ სხვა ადამიანებთან შედარებით წარმოაჩენს რჩეული ადამიანის სახით. მათი უპირატესობა იმაშია, რომ მათ შეუძლიათ ხელი აიქნიონ ცხოვრებაზე. მართალია, ბევრი მათგანი ნამდვილად სჩადის სუიციდს, რადგან ვერ აუტანიათ შინაგანი სიცარიელე.
ხშირად გვხვდება ნარცისული და მაზოხისტური პათოლოგიის კომბინაცია, როდესაც ადამიანი ახორციელებს თავის უპირატესობას, გრძნობს საკუთარ თავს მსოფლიოში ყველაზე დიდ ტანჯულ ადამიანად. ის თავს ყველაზე უბედურად მიიჩნევს, ქრონიკულ ჩივილს უთავსებს თვითგანადგურების პრაქტიკას.
იშვიათად ჩნდება ნარცისული აშლილობა, როდესაც სხვების გამოხატული გაუფასურება მეზობლობს თვითგაუფასურებასთან. აქ მიზანია ტანჯვისგან თავის დაცვა, მაგრამ ამავე დროს ამით ადამიანი იწვევს საკუთარი შინაგანი სამყაროს დასუსტებას.
ძალიან იშვიათია მკვდარი დედის სინდრომის მიერ გამოწვეული პათოლოგიური ნარცისიზმი, რომელიც ანდრე გრინმა აღწერა. ასეთი ადამიანები ვერ ხედავენ ცხოვრების აზრს, თუმცა მათ არ აწუხებთ დეპრესია. ბავშვობაში მათ ჰქონდათ ტრავმატული გამოცდილება დედის მძიმე დეპრესიის გამო, რის შედეგადაც ბავშვს განუვითარდა დეპრესიული, თითქოს მკვდარი დედის სახე. საკუთარი გაუჩინარებით ის მასთან კავშირის აღდგენას ცდილობს.
ასეთი ნარცისული პაციენტები სრულ გულგრილობას ავლენენ ცხოვრების მიმართ. გარეგნულად ისინი ნორმალურად ფუნქციონირებენ, არ დემონსტრირებენ გრანდიოზულობას, მაგრამ სიცარიელისა და უაზრობის შინაგანი გრძნობა მათ სიცოცხლეს აუტანელს ხდის.
ინკურნება ეს თუ არა?
ასეთი პაციენტების თერაპია შეიძლება გაგრძელდეს წლების განმავლობაში. გარკვეულ ფორმებს, მაგალითად, ავთვისებიან ნარცისიზმს, აქვს ძალიან ცუდი პროგნოზი თერაპიისთვის. ნარცისულო აშლილობის კორექცია ხელს უშლის პაციენტის უუნარობას ჩამოაყალიბოს თერაპევტთან დამოკიდებული ურთიერთობა, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია მუშაობისთვის. ნარცისისთვის ვინმეს ღირებულების აღიარება - საკუთარი თავის დამცირებას ნიშნავს, რაც ჩვეული სქემით იწვევს შურს თერაპევტის მიმართ და მისი განადგურების სურვილს. ნარცისები ხომ მიაწერენ თერაპევტებს იმ გრანდიოზულობას, რასაც თავად განიცდიან. მათ მიაჩნიათ, რომ თერაპევტს აქვს მათი დამცირების და საკუთარი უპირატესობის დამყარების სურვილი. ასეთი პაციენტები გამოირჩევიან დისტანციის ჩამოყალიბებით, თერაპევტის კონტროლის მცდელობით, მისი მუშაობის გაუფასურებით. ზოგადად ნარცისებს ახასიათებთ საკუთარ თავთან საუბრის ტენდენცია მკურნალობის დროს, თავად უსვამენ თავის თავს დიაგნოზს და ატარებენ ანალიზს, თერაპევტში კი ხედავენ აუდიტორიას, რომელმაც აღფრთოვანება უნდა გამოხატოს მათ მიმართ.
თუ თერაპევტი, მათი აზრით, არ არის საკმარისად კარგი იმისათვის, რომ მათთან იმუშაოს, ნარცისები წყვეტენ მკურნალობის პროცესს. მაგრამ თუ თერაპევტი ძალიან კარგია, ისინი თავს დამცირებულად გრძნობენ, და ესეც ცუდად მოქმედებს თერაპიაზე.
სიტუაციის შეცვლას დიდი დრო სჭირდება: თერაპევტი თანმიმდევრულად აძლევს ინტერპრეტაციას პაციენტის მოთხოვნებს აღიქვას ადამიანის ნებისმიერი მოტივაცია, როგორც შეჯიბრი ან სხვა ადამიანის დათრგუნვის სურვილი. შედეგად, ნარცისულ პიროვნებებს უჩნდებათ შთაგონების მომენტები, როდესაც ისინი ხედავენ ურთიერთკავშირის ალბათობას ურთიერთგაცვლაზე. ნარცისი იწყებს თავისი შურის ინტენსიურობის გაცნობიერებას, წარსულში რეაქციების წარმომავლობას და თანდათანობით უარყოფს თავის შურს, რომელიც ანადგურებს სიყვარულისა და ჯანსაღი დამოკიდებულების ურთიერთობებს. პირველად ის გრძნობს თავს დამნაშავედ. და თანდათანობით დგება პათოლოგიური ნარცისიიზმის დეკონსტრუქციის ყველაზე ნათელი და ყველაზე სასიამოვნო მომენტი - სიყვარულის უნარის აღდგენა."
=======================
ნარცისული აშლილობა, ფსიქოპათია არ არის თანდაყოლილი და მხოლოდ ბავშვობიდან წამოსული.
თუ დააკვირდებით ბოლო 10 წლის განმავლობაში მოხდა ზრდასრული მოსახლეობის ტრანსფორმირება შეცვლა მენტალურად , მერე გახდნენ ფსიქოპატები და ნარცისები, ბავშვობა ქონდათ ნორმალური . ამაზე მწირი ინფორმაციაა, რამ გამოიწვია ეს ცვლილება სწორედ ზრდასრულ ასაკოვან მოსახლეობაში. ამის მიზეზია სისტემა, კაპიტალიზმი, რელიგია, ტრავმა რამე ხელოვნური ზემოქმედება , პროგრამირება, სულიერი ძალადობა თუ რადიაცია?
თუ ასეა მაშინ პროგრამის წაშლით გამოჯანსაღდება
ნარცისიზმი:
"Это надчеловечность"
самолюбование , эмоциональная мастурбация" исскуственный перфекционизм "
cultural pimping, or self pimping, pimping of natural (ბუნებრივის გარყვნა)
სულიერი სუტენიორობა, როდესაც
უხილავი მმართველის წაქეზებით ადამიანი მუდმივ თვითპრეზენტაციას ეწევა როგორც ეგზჰიბიციონისტი , სულ
ეკრანზე გამოყავს თავისი ეგო, ამასთან ერთად მისი ნამდვილი მე სრულიად დაფარულია, სუსტი და ტრავმირებული. ერთი უკიდურესობიდან მეორეში ვარდება.
-ფანტომები არარეალური , შეუვალი
თავით ტკბობა (=აუტოეროტიზმი, აუტოფილია, Должнонанизм Понятие введено А.Эллисом. Его «musturbation» - игра слов: «must» (должен, обязан) и «masturbation» ()
. Egoism is unnatural , Egoism is social construct , artificially engineered. False perfectionism based on fear.
Happiness is based on altruism. honesty .
Narcissistic personality disorder is the result of spiritual abuse/ trauma , which is worse then other abuse
it is the denial of true self
It is cut from the direct source/cosmos, there fore lost free will
Narcissistic personality disorder is the result of spiritual abuse/ trauma , which is worse then other abuse
it is the denial of true self
It is cut from the direct source/cosmos, there fore lost free will
Nature is feminine, unconscious /
control is masculine.
control is masculine.
To free unconscious from control it needs to be unfucked/ delete program code, connect fragmented split parts.
Truth is beyond gender, it is not masculine.
This is main mistake.
Now Masculine is mostly distorted view which damages feminine not understanding it, disregarding feminine aspect, freedom and life itself.
Natural Spiritual soul lack is the root of all problems, not material lack.
This is main mistake.
Now Masculine is mostly distorted view which damages feminine not understanding it, disregarding feminine aspect, freedom and life itself.
Natural Spiritual soul lack is the root of all problems, not material lack.
True spirituality does not come from religion not external. Its synchronicity with universe
https://evolkov.blogspot.com/2018_03_07_archive.html
Оккупация Земли. Кто организовывает мировые войны. ..Как создаются развитые страны. Это полностью управляемый процесс..США демонтируют, как и СССР, процесс уже давно идёт.. Пока социологи не займутся глубоким изучением еврейского вопроса и его роли в управлении обществом, ничего лучшего, чем собачьей похлёбки, они не сварят."
Задача человека - поиск, постоянный поиск истины.И именно в процессе поиска истины оттачивается разум человека.Множество людей живут, не задаваясь этой целью, довольствуясь тем, что имеют, знаниями, которые им дают, материальный мир - в приоритете, а из духовной пищи ту жвачку, которая популярна на сегодняшний день.Думаю, у вас это - проявление творческого склада ума,
Это утопия! Потребительский мир это деградация общества. Мы живем духовно с широкой душой, растем духовно вверх. Поэтому мы так "интересны" всему западу. Мы умеем быть искренними, открытыми, добрыми, щедрыми. Мы для них как что то недостижимое!!! Цените своё!
Capitalism is killing the planet, and the preservation of a natural environment favorable to human life requires a radical alternative. In this new collection of essays, long time revolutionary and environmental activist Michael Löwy offers a vision of ecosocialist transformation. This vision combines an understanding of the destructive logic of the capitalist system with an appreciation for ongoing struggles, particularly in Latin America.
