სიყვარული და სოციალური შიზოფრენია

სიყვარული და სოციალური შიზოფრენია

შეხსენება 12 წლის შემდეგ: … შენს გარეშე სიცოცხლე მომბეზრდა. მე შენ დაგხატე, მე შენ დაგხატე… (ჯგუფ „ნენსის“ სიმღერიდან „სუფთა ფურცელი“. 1996 წ.)        სიყვარულის გარეშე ცხოვრება შეიძლება? ზოგიერთი, ვისაც მხედველობაში აქვს სიყვარული მაღალი გაგებით, იტყვის: ხომ ცხოვრობენ ადამიანები, მათთვის სექსიც საკმარისია. ზოგიერთი კი, ვისაც მხედველობაში ექნება იგივე მაღალი სიყვარული, იტყვის, რომ სიყვარულის გარეშე ცხოვრება შეუძლებელია. სხვებს, ვინც სიყვარულში მხოლოდ სექსუალურ მოძრაობებს ხედავს („სიყვარულით დაკავება“), რატომღაც კვლავაც სურთ ამ მოძრაობებში „სიყვარულის“ დანახვა. და, როგორც ჩანს, ისინი მაინც და მაინც არ იტყუებენ თავს, რადგან არის ამ მოძრაობებში რაღაც სიყვარულისგან, თუნდაც იმდენი, როგორც  კუპრის კასრში  ერთი კოვზი თაფლი.     ჩვენც ასევე ვიტყოდით, რომ თანამედროვე ადამიანებმა, მიუხედავად მათი გარყვნილებისა, ვერ შეძლეს თავის დახსნა სიყვარულისგან.      ადამიანებმა მხოლოდ ის შეძლეს, რომ სიყვარულის შინაარსი გადაანაწილეს სხვადასხვა მეცნიერებებსა და პროფესიებზე. იმდენად მოხერხდა მისი დამახინჯება, რომ ახლა შეიძლება უცნაურად ჟღერდეს სიტყვები „სიყვარულის მეცნიერება“ და „სიყვარულის პროფესია“. თუმცა, ძველ სამყაროში სხვა „მეცნიერებებისა“ და „პროფესიების“ თავდაპირველი სიყვარულის შესახებ არ იცოდნენ.     ყველაფერი სიყვარულშია!     ამიტომ ჩვენს წინაპრებს გააჩნდათ „სიყვარულის სიბრძნე“ (რასაც ძველი ბერძნები „ფილოსოფიას“ უწოდებდნენ), და „სიყვარულის სიტყვა“ (რასაც იგივე ბერძნები „ფილოლოგიას“ უწოდებდნენ).       მართალია, თანამედროვე ცივილიზატორებსაც ზოგჯერ წამოსცდებათ რაღაც „უძველესი პროფესიის“ შესახებ, მაგრამ ამავე დროს, მათი ტექნოკრატიული შეხედულებებიდან გამომდინარე, მხედველობაში აქვთ მხოლოდ „პროსტიტუცია“, როდესაც გარყვნილება გახდა ყიდვა-გაყიდვის საგანი. ხოლო სასაქონლო ურთიერთობები, როგორც მოგეხსენებათ, ეს უკვე ძველი სამყარო აღარ არის, არამედ თანამედროვე საბაზრო ცივილიზაციაა, ანუ, გაუკუღმართებული და ცილდაწამებული სიყვარული.        უზარმაზარი ადამიანური სიყვარული ადამიანებმა ნაწილებად დაჰყვეს და  მრავალრიცხოვან მეცნიერებებს გადაუნაწილეს ისე, რომ თავდაპირველი მთლიანობისგან არაფერი დარჩა. ადამიანებმა თვითონაც თითქმის დაკარგეს იგი: გრძნობენ, რომ სადღაც ახლოს არის, ცხვირწინ, მაგრამ უკვე ვეღარ ხედავენ მას. ახლა ადამიანებს ცალკე გამოყოფილი აქვთ მშობლების მიმართ სიყვარული, ცალკე ბავშვების მიმართ სიყვარული, ცალკე მასწავლებლების მიმართ სიყვარული, რომლებიც ასწავლიან, ან ექიმების მიმართ სიყვარული, რომლებიც მკურნალობენ. ცალკეა გამოყოფილი წიგნის სიყვარული და ფიქრის სიყვარული (სავარაუდოდ, ფილოსოფია). და კიდევ მრავალი სხვა „ფილო“ და „ფილიებია“ გამოგონილი. და ეს ყველაფერი ერთად, დასამალი რა არის, ნამდვილად სოციალური შიზოფრენიაა. სხვა სახელის მოძებნა ძნელია.        ადამიანები ზოგჯერ ერთს უყურებენ, ზოგჯერ კი მეორეს. ბევრს მსჯელობენ ყოველივე ამის შესახებ, მაგრამ, საბოლოო ჯამში, მაინც თავგზააბნეულად ცხოვრობენ, რადგან ამ ქაოსურ სიტუაციაში არ აქვთ არც ორიენტირები, არც კრიტერიუმები. ისინი ვერც კი აცნობიერებენ, რომ ყველაფერი, რაც მათ ირგვლივ არსებობს, რამოდენიმე რაციონალიზებული ელემენტისგან შემდგარი სოციალური არაცნობიერია. მათ არ სურთ იმის გაგება, რომ მათი პირადი ცნობიერება მუდმივად იმყოფება ამ სოციალური არაცნობიერის ოკეანეში. და მხოლოდ პასუხისმგებელ და სრულყოფილ ცნობიერებას შეუძლია მოქმედებდეს ამ სოციალურ არაცნობიერში არა მხოლოდ მოწესრიგებულად, არამედ, როგორც ეს საჭიროა გონიერი ადამიანისთვის.      და ალბათ არ არის აუცილებელი კიდევ ერთხელ იმის აღწერა, თუ როგორ ხდება ეს რეალურად, რადგან ყველა პირადად ეცნობა ამ სოციალურ უგუნურებას და სოციალურ შეუცნობელს.       ამიტომ უმჯობესია ისევ სიყვარულს დავუბრუნდეთ. დასაწყისშივე სოციალური შიზოფრენიისა და ცივილიზებულ ადამიანთა გონებაში მთელის ატომებად დაყოფის შესახებ იმიტომ შეგახსენეთ, რომ მუდმივად გახსოვდეთ ამ დაბრკოლების შესახებ, რათა გაიგოთ და განიცადოთ სიცოცხლე სიყვარულში.                                                                         *   *   *        მაშინაც კი, თუ ცოცხალი მოგონებები არ არის საკმარისი, თუ ბევრია მექანიკური და დამხმარე, მაინც შეეცადეთ დაეყრდნონ ცოცხალ მოგონებებს. იმიტომ, რომ მხოლოდ ცოცხალია რეალური. ყოველგვარი ავტომატური ქმედებები და მექანიკურად განმეორებადი უნარები გარკვეულწილად, რა თქმა უნდა, საჭიროა (მაგალითად, ცუდი იქნებოდა, ხელმეორედ რომ დაგვეწყო ფეხის ადგმა - ეს ჩვენი ცხოველური ბუნების მექანიზმია), თუმცა გარკვეულწილად ადამიანისთვის თავმოხვეულია და საზიანოა (მაგალითად, არაბუნებრივია ათწლეულების მანძილზე, როგორც მოსამსახურემ, ერთი მაგიდიდან მეორეზე სამსახურებრივი ქაღალდები გადააწყოს). მნიშვნელოვანია იმის განსხვავება, რა არის ამაში „ადამიანური“ და რა „ტექნიკური“.         ტექნიკურად გაგებული სიყვარული მხოლოდ ცალკეული ელემენტების ნაკრებს წარმოადგენს: სექსი, ჩასახვა, ორსულობა, მშობიარობა, აღზრდა, განათლება, მკურნალობა და ა.შ. ყველაფერი დიდი ხანია ცალკე ფუნქციებად არის დაყოფილი და თითქმის იმავე კონვეიერზეა განთავსებული, რომელზეც ხდება ტელევიზორების, მანქანების და კომპიუტერების აწყობა. თუმცა, სიყვარულისგან ბევრი რამ არის აღებული და  „პედაგოგიკისთვის“, „მედიცინისთვის“ და სხვა მეცნიერებებისთვის გადაცემული. განიხილება მთელისგან ცალკე და მისგან დამოუკიდებლად. იმდენად არის ყველაფერი გაწერილი სხვა „დისციპლინებზე“, რომ ზოგჯერ ძნელია იმის მიხვედრა, რომ ადრე რაღაც სიყვარულს ეკუთვნოდა, სიყვარულისგან კი მხოლოდ "სექსი" დარჩა! მათი შეერთება კი ადამიანებს აღარ შეუძლიათ.          ადამიანის სიყვარული განუყოფელია. ამიტომ თანამედროვე, ტექნიკურ კომპონენტებზე აღზრდილი ცნობიერებისთვის რთულია სიყვარულის ბუნების პრაქტიკული გააზრება. საკმაოდ მრავლად არიან ჭკვიანი ადამიანები, რომლებსაც სიყვარულის შესახებ ბევრი ცოდნა აქვთ დაგროვებული ცოდნის სხვადასხვა სფეროდან, მაგრამ პრაქტიკულად უძლურნი არიან. მათთვის დახმარების გაწევაც ძნელია. იმიტომ, რომ პირველადი პრაქტიკული მხარეა, და არა თეორიული, არა ყოველი მხრიდან დაგროვებული ინფორმაცია სიყვარულის შესახებ. ხოლო წახდენილი ენით ძნელია ამ ცოცხალი პრაქტიკის სულისკვეთების გადმოცემა, რომ ეს - სიცოცხლეა სიყვარულში.         ყოველმხრივ „ინფორმირებული“ ადამიანები ცდილობენ მაშინვე თავისი ადგილი მიუჩინონ მოსმენილს, როგორც ამას  ბავშვობიდანვე აკეთებდნენ, ხელოვნური სასკოლო განათლების მიხედვით. შედეგად სასარგებლო ცვლილებებს ვერ ვიღებთ. არც გაგებას აქვს ადგილი. პასუხად კი შეიძლება მივიღოთ შემდეგი: ჩვენ უკვე ვიცით ეს, რაღაც ახალი გვითხარითო! აი ასე. ფორმები ნაცნობია, და ახალსაც ვერაფერს ნახავ, ხოლო შინაარსსა და სულისკვეთებას  სიტყვებით ვერ გადმოსცემ. სიყვარული კი სწორედ იქ არის, სიღრმეში, როგორც ცოცხალი ნაკადი. როგორ შეიძლება ურთიერთგაგების მონახვა და არსის  გადმოცემა?        დიახ, სხვათა შორის, მაგალითისთვის: ელექტრომოწყობილობების და ელექტროქსელის აღწერა ადვილია, მაგრამ როგორ უნდა აღვწეროთ ელექტრობა, რომელსაც ყველაფერი მოჰყავს მოძრაობაში?! ასე ხდება სიყვარულთან დაკავშირებითაც, მაგრამ უფრო რთული ფორმით. თითქოს ყველაფერს აღწერენ, რაც შეიძლება სიყვარულს მივაკუთვნოთ, მაგრამ თვითონ სიყვარულის აღწერა ვერ ხერხდება!       ამიტომაც არის აუცილებელი აღიარება იმისა, რომ ნებისმიერ ადამიანს დაბადებიდანვე თან ახლავს სიყვარულის გრძნობა და ამ გრძნობით ცხოვრობს სიცოცხლის ბოლომდე. სიყვარული, ისევე როგორც ელექტრობა, შეუმჩნევლად იჭრება და ასაზრდოებს ყველა მის ქმედებასა და აზრს, გრძნობებს და განცდებს მთელი ცხოვრების მანძილზე. ამ ცხოვრებაში ყველას აქვს მთავარი  ბედნიერებისათვის - ეს სიყვარულია. ადამიანების პრობლემა ისაა, რომ მათ ხელოვნურად აქვთ დანერგილი უცნაური ცნობიერება, რომელსაც არ შესწევს სიყვარულის წყაროს, სასიცოცხლო ენერგიის წყაროს გონივრულად გამოყენების უნარი.      წარმოიდგინეთ, რომ ბნელ ოთახში ძალიან ბევრი გაშიშვლებული ელექტრული სადენი, კონტაქტი და ფარია, სადაც ვიღაც შიშველი ხელებით ეძებს თავის ბედნიერებას. რამდენ ელექტრო შოკს, სილურჯეს და ჭრილობას მიიღებს ის, სანამ არ მივა შემდეგ დასკვნამდე: „არ არსებობს ცხოვრებაში ბედნიერება!“ - და არ დაიღუპება? სწორედ ასეთ მარცხიან ადამიანს გვაგონებენ დღეს სიყვარულისა და ბედნიერების მაძიებელთა უმრავლესობა.        ამიტომაც ვთხოვთ ჭეშმარიტი სიყვარულის (და არა მის შესახებ სოციალურ-შიზოფრენიული შეხედულებების) გასააზრებლად გავიხსენოთ ჩვენში არსებული ყოველივე ცოცხალი და ნამდვილი. მხოლოდ მათი მეშვეობით შევძლებთ მის დაბრუნებას და სრული ძალით გაღვიძებას! მხოლოდ სიცოცხლეშია  სიყვარული! *   *   *       მაშინ იქნება გასაგები, რომ ადამიანი ცოცხლობს სიყვარულით და სიყვარულის წყალობით (ამ შემთხვევაში, სრულიად განსხვავებულია საკითხი, რომ თანამედროვე ტექნოკრატიული ცივილიზაცია თაღლითური გზით იყენებს ადამიანის სიყვარულს, საზრდოობს მისი ძალით).        სიყვარული ადამიანს თანდაყოლილი აქვს! არავის შეუძლია მისი შეცვლა. ამიტომ ბევრი გზა გაჩნდა ადამიანების შეცდომაში შესაყვანად და დანაშაულებრივი კუთხით აღსაზრდელად, მაგრამ დღემდე მაინც ვერ შეძლეს მათგან ბიორობოტების შექმნა. ადამიანებში გარკვეული ინტელექტუალური ზღვარი არსებობს, რომლის მიღმაც მათ შეეძლოთ არსებობა, მაგრამ უკვე საექსპლუატაციოდაც ვერ გამოდგებოდნენ, თუნდაც რობოტების სახით. იქ, სადაც მთავრდება კომპიუტერის „პროგრამა“ და კომპიუტერიც წყვეტს მუშაობას, ადამიანებში აქტიურდება ე.წ. „ცუდი ინიციატივა“, რომელიც ქმნის ქაოსსა და კატასტროფას. ეს კი საშიშია ტექნიკური სისტემისთვის. ადამიანებს არ შეუძლიათ არ ეძებონ და არ ეცადონ. ძებნა და ცდა ორი გზით შეიძლება: გონივრული ან არაგონივრული გზით.       ბავშვი სიყვარულით მოდის, რომელიც პირამდე ავსებს მას და რომელსაც ყველა მიმართულებით გამოასხივებს. ბავშვი ქვეყნად ყველაზე მოსიყვარულე არსებაა. მაგრამ თანამედროვე ცივილიზაციაში ის მაშინვე აწყდება უცნაურ სიტუაციას - ზრდასრულთა სუსტ საპასუხო რეაქციას ან რეაქციის სრულ ნაკლებობას. საპასუხოდ, ახლობელი და შორეული ზრდასრულები ან არ, ან თითქმის არ გამოასხივებენ სიყვარულს, მხოლოდ მომჩვარულ კარტოფილს ან გაწურულ ლიმონს ჰგვანან.       ბავშვში არ ხდება სიყვარულის იდენტიფიკაცია. მას აქვს გარემოსადმი ადაპტაციის ბუნებრივი მექანიზმი. და ის იწყებს ადაპტირებას ამ „ენერგეტიკულად გამოფიტულ“ ზრდასრულ გარემოსთან, ანუ ამცირებს თავის გამოსხივებას, ახშობს მას ყოველთვის, როდესაც ზრდასრულები არაადეკვატურად რეაგირებენ სიყვარულის მის გამოხატვაზე. ზრდასრულები კი ხშირად რეაგირებენ არაადეკვატურად. მათ არ გააჩნიათ სიყვარულის ხანგრძლივად ძლიერი გამოვლინების უნარი.     დროთა განმავლობაში ბავშვი ახერხებს ზრდასრულებთან ადაპტირებას, სწავლობს სიყვარულის სუსტად ან თითქმის საერთოდ არ გამოხატვას. მაგრამ თუ წყაროს მუდმივად დაახშობ და წყალს არ მისცემ დინების საშუალებას, წყარო შეიძლება დაჭაობდეს, დაბინძურდეს და ძალა დაკარგოს. ასეა ბავშვიც. სიყვარული რჩება, მაგრამ სადღაც შიგნით ის ათბობს, ინარჩუნებს სიცოცხლეს მინიმუმამდე. სხვა არაფერზე ის უკვე აღარ ჰყოფნის ...      იმისათვის, რომ ბავშვი გაიზარდოს სიყვარულის ბუნებრივი გამოვლინების უნარით, სრული ძალით, სულ მცირე, მისი მშობლები უნდა იყვნენ იმდენად ძლიერნი, რომ, თუ არ გააჩნიათ გამოვლინების ასეთი ძალა, გაუძლონ მაინც და შეძლონ ბავშვის ბუნებრივი სიყვარულის მიღების უნარი. სუსტი მშობლები მაშინვე დაიწყებენ წინააღმდეგობის გაწევას, თავის დაცვას და ბავშვისთვის მკაცრი, გარკვეული ხელოვნური „წესების“ შემოღებას.       ბავშვი ერთდროულად ბრძენიც არის და გულუბრყვილოც. მოზრდილებისგან განსხვავებით, ის კარგად ითვისებს გაკვეთილებს. როგორც მის სიყვარულს ახშობენ, ისე ჩაახშობს ის შემდეგ სხვების სიყვარულს, გაიღებს იმდენს და ისე, როგორც ამას აკეთებდნენ მისი ახლობელი ადამიანები. შედეგად, ისევე,  როგორც, თავის დროზე, მის მიმართ ჰქონდათ რეაგირება, მასაც ისეთივე რეაგირება ექნება მის შვილებზე, მშობლებზე,  როდესაც დადგება მათი მოხუცებულობის და უძლურობის დრო.      როგორც ხედავთ, ადამიანს არ შეუძლია სიყვარულის გარეშე ცხოვრება, მაგრამ შეუძლია ის მინიმალურად ან დამახინჯებულად გამოავლინოს. სოციალური შიზოფრენიის აბსურდულობის გათვალისწინებით, მუდმივად ხდება ცალ-ცალკე ლოგიკური წესების დემონსტრირება, მათი ერთმანეთთან დაკავშირება შეუძლებელია. შედეგად, ადამიანები ორიენტირებულები არიან ერთ ან მეორე წესზე, სჩადიან სისულელებს და ვერ აღწევენ ბედნიერებას.      ადამიანები ყველაფერს არჩევენ ან ცდილობენ სიყვარულით შეარჩიონ. და ეს სწორია. მაგრამ, როდესაც მძიმე ზრდასრული აღზრდის შემდეგ ეს სიყვარული საკმარისი აღარ აღმოჩნდება ცხოვრებაში მტკიცე ორიცენტაციისათვის, არჩევანი შეიძლება არასწორი აღმოჩნდეს. პრაქტიკა გვიჩვენებს, რომ ადამიანებს ეს ხშირად ემართებათ. ისინი ხშირად რჩებიან მოტყუებული. შემდეგ კი იმედგაცრუებული ამბობენ, რომ „სიყვარული არ არსებობს“. როგორ უნდა მოვიქცეთ ამის შემდეგ, როგორ ვიცხოვროთ? არჩევანი ხომ მაინც „სიყვარულით“ კეთდება!       სინამდვილეში პასუხი ერთმნიშვნელოვანია: საჭიროა სიყვარულის უნარის დაბრუნება, სიყვარულის ძალის დაბრუნება. როგორი ძნელიც არ უნდა იყოს ეს. ძნელი იქნება, განსაკუთრებით ისეთი „ცივილიზებული აღზრდის“ შემდეგ, რომელსაც შეუძლია ნებისმიერი ჯანსაღი ადამიანი დაავადმყოფოს. ასეთი აღზრდა დღეს თითქმის ყველა ბავშვს არგუნა ბედმა.          მაგრამ სხვა გზა არ არსებობს. ყველაფერს შეიძლება მხოლოდ სიყვარულით მიაღწიო, ყველაფერი სიყვარულით აირჩიო. სიცოცხლე არის სიყვარული, სიყვარულის ნიჭი.       სიყვარული მხოლოდ მკვდარს არ შეუძლია.      ამიტომაც მიზანშეწონილი იქნება, თუ ამ თავს დავასრულებთ ბრძენი პოეტისა და მოაზროვნის სიტყვებით, რომელმაც სიყვარულს უმღერა და რომელმაც ეს სიტყვები თავის საყვარელ ვაჟიშვილს მიუძღვნა:        „... შეუძლებელია ადამიანმა იცოცხლოს სიყვარულის გარეშე, რადგან ყველაფერი მთავარი და ძვირფასი მის ცხოვრებაში სწორედ გულს ეხსნება. მხოლოდ ჭეშმარიტ სიყვარულს შეუძლია სხვისი სულის გახსნა სარწმუნო, გულწრფელი ურთიერთობისთვის, ურთიერთგაგებისათვის, მეგობრობისთვის, ქორწინებისთვის, ბავშვების აღზრდისათვის. ეს ყველაფერი მიუწვდომელია უგულო ადამიანისთვის. მხოლოდ ჭეშმარიტი სიყვარული უჩვენებს ადამიანს მის სამშობლოს, ანუ, მის სულიერ კავშირს მშობლიურ ხალხთან, მის ეროვნულ იდენტობას, მის სულიერ და სასულიერო წიაღს დედამიწაზე. გქონდეს სამშობლო - ბედნიერებაა, და ის შეიძლება გქონდეს მხოლოდ სიყვარულით. შემთხვევითი არ არის, რომ ადამიანები, რომლებიც განიცდიან სიძულვილს, თანამედროვე რევოლუციონერები, ინტერნაციონალისტები აღმოჩნდებიან: თუ მათ გულში სიყვარული მკვდარია, მათ სამშობლოც დაკარგული აქვთ. ... შენ ძლიერ ნებისყოფაზე ოცნებობ. ეს  კარგი და აუცილებელიც არის. მაგრამ ის საშიში და გამანადგურებელია, თუ არ იზრდება ჭეშმარიტი გულიდან. შენ გსურს კეთილ მიზანს ემსახურო. ეს სწორი და კარგია. მაგრამ როგორ უნდა დაინახო შენი მიზანი, თუ არა გულით? როგორ იცნობ მას, თუ არა შენი გულის სინდისით? როგორ შეინარჩუნებ მისდამი ერთგულებას, თუ არა სიყვარულით? შენ გსურს სამართლიანობა, და ჩვენ ყველამ უნდა ვეძებოთ ის. მაგრამ ის მოითხოვს ჩვენგან მხატვრულ ინდივიდუალიზაციას ადამიანების აღქმაში; ეს კი მხოლოდ სიყვარულს შეუძლია. მრისხანე ბრძოლა მავნებლების წინააღმდეგ  აუცილებელია, ხოლო ამის უუნარობამ ადამიანი შეიძლება აქციოს  სენტიმენტალურ მოღალატედ. მაგრამ ეს რისხვა სიყვარულით  უნდა იყოს გამოწვეული, თვითონ უნდა იყოს მისი განსახიერება იმისათვის, რომ მასში მოიძიოს გამართლება და ზომიერება ... დიახ, ხალხში ცოტა სიყვარული დარჩა. მათ გამორიცხეს ის თავიანთი კულტურული აქტიდან: მეცნიერებიდან, რწმენიდან, ხელოვნებიდან, ეთიკიდან, პოლიტიკიდან და აღზრდიდან. შედეგად, თანამედროვე კაცობრიობა სულიერ კრიზისში აღმოჩნდა, რომელიც უპრეცედენტოა მისი სიღრმით და გაქანებით. ... ჩვენი არსებობა სიყვარულის გარეშე შეუძლებელია. მის გარეშე მთელი ჩვენი კულტურით განწირულები ვართ. ის არის ჩვენი იმედი და ჩვენი ხსნა ... "  (ივან ილინი. გული, რომელიც მღერის) (აპრილი  2004წ. –აპრილი  2006 წ.) (წიგნიდან: უკან მომავალში -3. მოგონებები სიცოცხლის შესახებ) Конец формы

თარგმანი

M.F.L
(c)

1.12.18.

http://zovu.ru/index.php?dn=news&re=print&id=2347

ВОЛЯ КАЖДОГО ЧЕЛОВЕКА ИМЕЕТ КОСМИЧЕСКОЕ ЗНАЧЕНИЕ:

Культ потребления, давно, , перешедший в манию,

See each other, through other we see own self. Recognize, know other (shadow part) and will know yourself

They will not want to be moral and honest until it is considered as weakness 

We are here looking at the upside down self which lives on the false time line.
here its the upside down full containment of the exclusion of the opposites. here we get insight into the new age/timeline oxymoron fully manufactured self: she says the good girl (alter) is the authentic self but it isn't, its the other extreme of the bad girl and the fuelling of the one to reject the other is what creates the oxymoron self which is really the suicidal ghost vessel... in essence thus both alters are manufactured for this inner war. this fully divided self is itself fully controllable" D .H

The Oxymoronic Mind
"We are at a point where everybody is seeing the problem exept the person in the room who has the problem. A point comes where there's no more sense: when I have to pay tax for using my own money, something profoundly odd (a very false tune/snaar) is touched. Its like an ego trying to kill itself in meditation. it will obviously try to fix everything around and outside itself but not itself. The ego is the problem and so cannot fix itself...needs to surrender to the feedback of the shadow...to find back some level of self...." D. H

"As long as u feel nature is outside of u in the environment than it is really u that are the biggest problem for nature. This is why the whole environmentalism movement is itself its own biggest problem. As long as u see nature as outside of u, u are unnatural, frozen and urself mentally a desert barren wasteland. Because u objectify her as soon as u see her as outside and thus external. Therefore The very terms environmentalist and environmentalism are oxymorons. And in similar vein green thinking is by definition not green. Similarly the word green technology is also oxymoronic." D.H

Individually and collectively around the whole world people are dreaming about Tsunamis. Individually it is the compensation by the shadow or feminine for a too masculine "high" oriented development/orientation. We do everything to keep in the high and "happy" and never visit the low and run away frantically from our feelings. The feminine has been rejected in all areas. The greatest error of the church is the rejection of the feminine. And the church has indirectly formed the minds in everything. Science has ousted sophia. Our economic development is only based on fire/yang and inflation. Technology based which is emotionally dead. We build society in terms of pyramids which are blades or phalluses. Burning coals, and basically everything is based on speed and the high and over doing everything. Its a culture that thinks it will ravish earth and escape to another "planet". No regard at all for earth. It is a system that has imprisoned the feminine. But the shadow in this case the feminine is compensating this fire phallic development with Tsunami's in individual dreams which in the individual body is deep levels of disease... It is really to heal us, if we could just innerstand this. the reason is to induce some fear and reflection in the conscious which has cut off its feminine. and without the feminine the masculine becomes psychopathic... Void of all empathy and feeling, it is a dangerous thing. But most people are not listening to these increasingly hard messages. To a point that the shadow will fully paralyse the conscious development. Globally it is the same thing. the earth and weather phenomena will keep compensating us but it will become greater and greater. The earth is incessantly shaking now. and all the faults in pacific ring and america are active. Nepal hasn't stopped shaking since the monster earthquake. and we still go on to frack the arctic. The world is still on time to change direction and stop the compensation. But it has to be based on inner work not only setting up integrity trajectories for others. Every singly institution has fallen..from the banks to FIFA... no stone has been left unturned. It has to be self work. we are all off beat and we all power this masculine burning system. But we must listen now to the inner and outer compensations. They are to induce some fear to curb the extreme yang bully greed development that has spread from west over the whole earth. It is thus in the end we ourselves that are bringing this compensation onto ourselves. Those achieving to embrace the shadow will not be compensated in this way. This does not exclude HAARP etc but that is just minor. Pharma (external) has become the equivalent of putting people to sleep and frozen so we can't feel and hear the shadow which now is a growing panic attack bordering on terror if we don't listen to the shadow. Those containing their shadow will move onto a new place. The shadow can end this whole toxic capital based development in an instant. She is giving us some time to heal, but there must be a global shift in conscious now if we are to not activate a earth spanning compensatory event.

https://www.psychologos.ru/articles/view/vidy-lyubvi-v-grecheskoy-filosofii
В греческой философии различали следующие основные виды любви: эрос, людус, мания, сторге, прагма, агапе.

Эрос – страстная любовь-увлечение, стремление к полному физическому обладанию любимым.

Людус – это любовь-игра, игра в свое удовольствие. В такой любви чувства достаточно поверхностны, настолько, что допускается измена с обеих сторон.

Сторге – любовь-дружба, основанная на нежных, теплых, надежных отношениях.

Это три основных стиля любви. Но ведь могут быть и варианты. В отношениях и в чувствах могут быть элементы сразу двух стилей.

ძველ ბერძნებს სიყვარულის სხვადასხვა ტიპი ჰქონდათ გამოყოფილი

ეროსი-სტიქიური შეყვარებულობა, სიყვარულის ობიექტის გაღმერთება.

ფილია-სიყვარული-მეგობრობა ცნობიერი არჩევანი

სტორგე- ნაზი, ფაქიზი სიყვარული

ლუდუსი- სიყვარული-თამაში რომლის დროსაც დაშვებულია ღალატი

აღაპე- სიყვარული-მსხვერპლშეწირვა

პრაგმა- სიყვარული-კონტროლილებადი-ანგარება

მანია- ირაციონალური სიყვარულ-შეპყრობილობა;

სიყვარულის ისეთი ახსნა, რომელზეც თავად არ დაფიქრებულხართ...

ბიოლოგიური თვალსაზრისით სიყვარული
ისეთივე ნევროლოგიური მდგომარეობაა... როგორიც შიმშილი და 
წყურვილია, ოღონდ უფრო ხანგრძლივი. 
როდესაც მართლა შეყვარებული ხართ ტვინი მთელ რიგ ნივთიერებებს 
წარმოქმნის: ფერომენებს, დოფამინს, ნორეპირეფრინს, ოქსიტოცინსა და 
ვაზოპრესინს...საინტერესო ისაა, რომ სიყვარული ნარკოტიკს ჰგავს და 
საყვარელ ადამიანთან დაშორება მართლაც ნარკოტიკივითაა.

თუ საყვარელ ადამიანს სამი წუთის განმავლობაში თვალს გაუსწორებ, თუ 
თუ პარტნიორი მართლა გიყვარს თქვენი გულის ცემა ერთმანეთს 
გაუთანაბრდება. თქვენი გულები ზუსტად ერთნაირად დაიწყებს ცემას, როგორ 
ან რატომ ხდება ასე ჩვენ უბრალოდ არ ვიცი

თუ ოდესმე გყვარებიათ შეამჩნევდით, რომ სხვა საქმეზე კონცენტრირება 
გიჭირთ, თქვენი გონება იმდენად დაკავებულია ამ ახალი გრძნობით, რომ
მასზე ფიქრს ვერ წყვეტთ. ეს არც თუ ისე გასაკვირია, რადგან ტვინი ამ დროს
ისეთივე აქტივობებს ასრულებს როგორსაც ობსესიურ კომპულსიური დარღვევის
დროს. დამტკიცებულია, რომ რომანტიული ურთიერთობის საწყის ეტაპზე 
ადამიანს შემცირებული აქვს კოგნიტიური კონტროლი, სხვა სიტყვებით
ამ ახალი ადამიანის მიმართ ფიქრები იმდენად გშთანთქავთ რომ სულელდებით.

ფობია ფაქტობრივად ყველაფრის მიმართ არსებობს და გინდ დაიჯერეთ გინდ
არა გამონაკლისი არც სიყვარულია. ეს ფილოფობიაა და სიყვარულის შიშს 
ნიშნავს.

სტატისტიკის მიხედვით შეყვარება ნიშნავს ორი ახლო მეგობრის დაკარგვას, 
რომანტიული ურთიერთობები გვართმევს დროს, რომელსაც სხვა შემთხვევაში
მეგობრებთან გავატარებდით და ამ შემთხვევშიც მეგობრობაც ნელ-ნელა ქრება.

ძველ ბერძნებს სიყვარული ბევრად უფრო ორგანიზებული გზით ჰქონდათ
წარმოდგენილი...ისინი სხვადასხვა სახის სიყვარულს სხვადასხვა სახელს 
ეძახდნენ. მაგალითად სტორგე - ოჯახური სიყვარული, ფილია - მეგობრული
სიყვარული, ეროსი - რომანტიკული სიყვარული, აღაპე - საღვთო ანუ
უპირობო სიყვარული.

https://oko-planet.su/science/sciencediscussions/192774-professor-savelev-religii-sozdavalis-chtoby-ogradit-umnyh-ot-durakov.html

Почему человечество глупеет


— Может случиться так, что пройдет много-много лет, и человек поймет, что думать полезно, что это ему выгодно, и…



— Нет. Для этого должно пройти еще 100 миллионов лет эволюции. Причем жесткого отбора. Типа как если бы по человечеству били огромным дуршлагом с дырочками: кто в дырочку проскочил — тот остался.

— Кто поумнее — проскочил?



— Да. Это очень сложный дуршлаг. Ведь в социальном сообществе наибольшей эффективности достигают наиболее примитивные особи. Потому что человек разум­ный асоциален. Он не разделяет обезьяньих принципов и руководствуется привнесенными системами — моралью, этикой и проч. А наиболее упрощенные организмы, которые воспринимают в чистом виде размножение и доминантность, легче достигают результата. Именно потому обычно среди нуворишей наибольшее количество людей, которые не отличаются от питекантропов и бабуинов. Это — нормальное явление. Это — биологическая победа. Никакого отношения к социальным, этическим ценностям она не имеет.

— Значит, человечество вконец поглупеет?



— Человечество глупеет, естественно. Такие люди размножаются лучше. Чем более социализирована система, тем меньшее значение в ней имеет интеллект… Например, феминизация общества… Но если у женщины мозгов на 150 грамм меньше, какая может быть феминизация?! Чем это закончится? Половое равенство, заложенное в структуру сообщества, — заведомое оглупление. Будет не лучше, а хуже. Это — факт.

— Что же женщинам делать?



— Ничего. Каждый человек должен жить в соответствии со своими реальными возможностями. Когда человеку навязывают то, что он не может реализовать, возникает конфликт. Что ждет человечество? Первое: интеллектуальное развитие, естественно, намного снизится. Потому что вы не заставите школьника умножать в столбик, если у него калькулятор под партой. Второе: продление жизни и улучшение здоровья является признаком доминантности. Ну, как в Америке сейчас. Человек доминирует, прекрасно выглядит, чувствует себя. Имеет это какое-то отношение к интеллекту? Я вас умоляю! Мозг работает по принципу: те области, которые используются, лучше сохраняются. А у физкультурников с возрастом сохраняются лучше всего моторные функции, а не интеллектуальные.

Итак, что ждет человечество? Физически крепкие, ведущие здоровый образ жизни граждане с маленьким мозгом. Потому что мозг будет прогрессивно уменьшаться, что с ним и происходит последние 120 тысяч лет. Чем выше уровень социализации гомо сапиенс, тем меньше нужен мозг. Зачем человек с выдающимися способностями массе посредственностей? Что с ним делать? Старый библейский принцип — побить камушками. Человек с выдающимися способностями нарушает социальную структуру бараньего стада. Поэтому люди наиболее интеллектуальные из любых социальных сообществ всегда вытеснялись. Если ты обладаешь способностями, приспосабливайся к стаду… Так что дегра­дация, которая началась с момента уменьшения размера мозга, будет прогрессивно нарастать.