ჩვეულება, როგორც კულტურა და რელიგია

მომთაბარე მწყემსთა მცირე ჯგუფების ჩვეული საქმიანობა დროის გარკვეული ინტერვალის შემდეგ წყდებოდა, რომელიც, სავარაუდოდ, ემთხვეოდა მთვარის ფაზებს. ახალ მთვარეს ტრადიციულად თან ახლდა ტროპიკული წვიმები და დიდი რაოდენობით სოკოს მოსავალი. ყველაფერი ხდებოდა ღამით; ღამე მაგიური პროექციის და ჰალუცინაციის დროა, ამიტომ სიბნელეში დანახვა უფრო ადვილია. მონაწილეობას მთელი კლანი იღებდა - მოხუცებიც და პატარებიც. უფროსები, განსაკუთრებით შამანები, როგორც წესი, ქალები, მაგრამ ხშირად მამაკაცებიც, ძუნწად უნაწილებდნენ თითოეულ მათგანს დადგენილ დოზას. კლანის თითოეული წევრი იდგა ჯგუფის წინ და დაფიქრებული ღეჭავდა, შემდეგ კი ყლაპავდა ქალღმერთის სხეულს, წრეში თავის ადგილზე დაბრუნებამდე. სიმღერას თან ახლდა ძვლისგან გაკეთებული ფლეიტების და დაფდაფების ხმა. ცეკვა მწკრივში, ფეხების მძიმე ბაკუნი იწვევდა ხილვების პირველი ტალღის ენერგიას. მოულოდნელად უხუცესები იძლეოდნენ  გაყუჩების ნიშანს.
უმოძრაო სიბნელეში თითოეული ადამიანის გონება თავის ნაპერწკლიან გზას ადგას ბუჩქნარში, სანამ სხვები ჩუმად მოსთქვამენ. აღსანიშნავია, რომ ისინი შიშით არიან შეპყრობილი და მის გადალახვას საერთო ძალისხმევით ცდილობენ. ასევე აღსანიშნავია, რომ ისინი განიცდიან შვებას იმ სასწაულთან ერთად, რომელსაც მათ აძლევს ხილვები; ზოგი სპონტანურად უახლოვდება გვერდით მყოფ ადამიანს კარგი გუნება-განწყობილებით, რაც გამოწვეულია სიახლოვის იმპულსის ან ეროტიკული სურვილის განცდით. ადამიანი არ გრძნობს დისტანციას არც საკუთარ თავსა და მთელს კლანს შორის, არც კლანსა და მთელ სამყაროს შორის. იდენტურობა იშლება ექსტაზის უკიდურესად უსიტყვო ჭეშმარიტებაში. იმ სამყაროში ყველა დაყოფა გადალახულია. არსებობს მხოლოდ ერთი დიდი ცხოვრება; იგი ხედავს თავს თამაშში, და ის  მხიარულია.
                                                   * * *
მცენარეთა გავლენა კულტურისა და ცნობიერების განვითარებაზე არ არის სათანადოდ და დეტალურად შესწავლილი, თუმცა მოკლედ ეს იდეა განხილულია რ. გორდონ უოსონის წიგნში „გზა ელევსინისკენ“. უოსონი არ იძლევა კომენტარს ჰომონიდების თვითრეფლექსიის წარმოქმნის შესახებ, მაგრამ მიუთითებს ჰალუცინოგენურ სოკოებზე, როგორც სულიერად გამოღვიძებული ადამიანების  წარმოქმნისა და რელიგიის წარმოშობის მიზეზზე. უოსონი მიიჩნევს, რომ ყოვლის შთანმთქმელი ადამიანები დაკავებულები არიან საკვების ძებნით და ადრე თუ გვიან ნახავდნენ ჰალუცინოგენურ სოკოებს ან სხვა ფსიქოაქტიურ მცენარეებს თავის გარემოში.
როდესაც ადამიანი ათასი წლის წინ გამოვიდა ნადირისებრი წარსულიდან, მისი ცნობიერების ევოლუციაში არსებობდა გარკვეული ეტაპი, როდესაც სასწაულებრივი თვისებების მქონე სოკოს (ან მსგავსი თვისებების მქონე მცენარის) ნახვა მისთვის ნამდვილი აღმოჩენა იყო, მისი სულის დეტონატორი, რომელსაც შეუძლია გაუღვიძოს მას მოწიწების და პატივისცემის, სინაზის და სიყვარულის გრძნობა,  ყველა ის გრძნობა და სათნოება, რომელსაც კაცობრიობა დღემდე განიხილავს ერთგვარ უმაღლეს ატრიბუტად. სოკომ მისცა იმის დანახვის საშუალება, რის დანახვაც მოკვდავს არ შეუძლია. მართალი იყვნენ ბერძნები, როდესაც ამ მისტერიას, ამ სასმელს საიდუმლო და მკაცრი ზედამხედველობა დაუწესეს!.. როგორც ჩანს, ჩვენ, ვისაც თანამედროვე ცოდნა გვაქვს მიღებული, აღარ გვჭირდება ეს ღვთაებრივი სოკო. თუ გვჭირდება და უფრო მეტად, ვიდრე ოდესმე? ზოგი იმითაც კი არის შოკირებული, რომ რელიგიის გასაღებიც შეიძლება ეს უბრალო წამალი  იყოს. მეორეს მხრივ, ეს წამალი შეიძლება ისევე იდუმალი აღმოჩნდეს, როგორც ადრე - "როგორც ქარი, რომელიც მოდის კაცმა არ იცის საიდან და რატომ“. უბრალო წამალს მოაქვს  აუწერელი განცდა - ექსტაზი. ეს არ არის ერთადერთი შემთხვევა კაცობრიობის ისტორიაში, როდესაც რაღაც მოკრძალებულმა წარმოქმნა ღვთაებრივი. / R. Gordon Wasson. Albert Hofmann, and Cart Ruck, The Road to Eleusis (New York: Harcourt Brace Jovanovich, 1978) p. 23/
აფრიკის მინდვრებსა და საძოვრებზე მიმოფანტული სოკოები განსაკუთრებით შესამჩნევი იქნებოდა მშიერი ადამიანისთვის სასიამოვნო სუნის, უჩვეულო ფორმის და ფერის გამო. მნიშვნელოვანია იმის აღნიშვნა, რომ საკვების მშოვნელ ადამიანებს, რომლებმაც ერთხელ მაინც განიცადეს სოკოს მიერ გამოწვეული ცნობიერების მდგომარეობა, კვლავ გაუჩნდებათ ამ მდგომარეობის და მომაჯადოებელი სიახლის განცდის სურვილი. ეს პროცესი შექმნიდა იმას, რასაც კ. უოდინგტონმა უწოდა „კრეოდი“/ C. H. Waddington The Nature of Life (London: Alien & Unwin 1961) / - საქმიანობის განვითარების გარკვეული მიმართულება, რომელსაც ჩვენ ჩვევას ვუწოდებთ.

                               ექსტაზი

ჩვენ უკვე არვნიშნეთ ექსტაზის მნიშვნელობა შამანიზმისთვის. ძველი ხელხისთვის დათრობის ამ გამოცდილების უპირატესობა უკვე უზრუნველყოფილი იყო უკვე იმიტომ, რომ ეს  გამოცდილება იყო ექსტაზური. სიტყვა „ექსტაზური“ მთავარი იქნება ჩემს არგუმენტაციაში და იმსახურებს დიდ ყურადღებას. ეს ის ცნებაა, რომელიც იძულებულნი ვართ გამოვიყენოთ, როდესაც გვინდა მივუთითოთ კოსმიური მასშტაბის გარკვეულ გამოცდილებაზე, განცდაზე ან გონებაზე. ექსტაზური განცდა გადალახავს, ​​გადადის ამბივალენტურობაში; ეს ერთ და იმავე დროს არის საშინელი,  დაუდგრომელი და მხიარული, იწვევს მოკრძალებულ თრთოლას, ნაცნობსა და ექსცენტრიულს. ეს არის განცდა, რომელიც გინდა განიცადო ისევ და ისევ.
გონიერი ინდივიდისთვის, რომელიც იყენებს ენას, როგორიც ჩვენ ვართ, მაგალითად, ექსტაზის განცდა აღიქმება არა როგორც უბრალო სიამოვნება, არამედ როგორც რაღაც უჩვეულოდ ინტენსიური და რთული. აღსანიშნავია, რომ ის უკავშირდება ჩვენს საკუთარ და ჩვენი რეალობის ბუნებას, ენას, ჩვენს საკუთარ სახეს. ამ შემთხვევაში, ბუნებრივია, რომ ის აღმოჩნდა არსებობის შამანისტური მიდგომების ცენტრში. როგორც მირჩე ელიადე აღნიშნავდა, შამანიზმი და ექსტაზი, ფაქტობრივად, ერთი და იგივეა.
ეს შამანური კომპლექსი, - წერს იგი, - ძალიან ძველია: მისი მოძებნა შეიძლება მთლიანად ან ნაწილობრივ ავსტრალიელებში, ჩრდილოეთის და სამხრეთ ამერიკის არქაულ ხალხში, პოლარულ რეგიონებში და ა.შ. შამანიზმის არსებითი და განმსაზღვრელი ელემენტია ექსტაზი; შამანი არის წმინდათაწმინდას სპეციალისტი, მას შეუძლია დატოვოს სხეული და განახორციელოს მოგზაურობა კოსმოსურ სივრცეში „სულთან ერთად“ (ტრანსში).„მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ სულით შეპყრობილობა“, რომელიც მრავალჯერ იქნა შენიშნული შამანიზმში, არ იქნება რაღაც პირველხარისხოვანი და მნიშვნელოვანი ელემენტი. აღსანიშნავია, რომ ის უფრო მეტად მიუთითებს გადაგვარების ფენომენზე, რადგან შამანიზმის საბოლოო მიზანია სხეულის დატოვება და ზეცაში ამაღლება ან ჯოჯოხეთში ჩასვლა, და არ მისცეს საკუთარ თავს უფლება „შეპყრობილი“ აღმოჩნდეს მათ მიერ. /Mircea Eliade. Yoga: Immortality and Freedom (New York: Pantheon, 1958). p. 320/
ექსტაზსთან დაკავშირებით გორდონ უოსონი დასძენს შემდეგს.
როდესაც შამანი ტრანსში შედის, ის გრძელ გზას მიჰყვება, იმ ადგილებში, სადაც მათი წინაპრები იმყოფებიან, ქვედა სამყაროში ან იქ, სადაც ღმერთები ბინადრობენ; ეს საოცრებათა ქვეყანა, მე გავბედავ და ამას ვიტყვი, სწორედ იქ არის, სადაც ჰალუცინოგენებს მივყავართ. უნდა აღინიშნოს, რომ ისინი ჩვენთვის ხსნიან ექსტაზის კარს. თავის თავად ექსტაზი არც სასიამოვნოა და არც უსიამოვნო. ნეტარება ან პანიკა, რომელშიც ის გვაგდებს, ექსტაზისთვის მნიშვნელოვანი არ არის. როდესაც ექსტაზიის მდგომარეობაში იმყოფებით, თქვენი სული თითქოს თქვენს სხეულს ტოვებს და მიდის. ვინ ხელმძღვანელობს მის ფრენას: თქვენ, თქვენი ქვეცნობიერება თუ  რაიმე სახის უმაღლესი ძალა? შეიძლება ეს იყოს უკუნი სიბნელე, მაგრამ შენ უფრო ნათლად ხედავ და გესმის, ვიდრე ოდესმე. შენ, საბოლოო ჯამში, პირისპირ აღმოჩნდები საბოლოო ჭეშმარიტების წინაშე: ასეთია უძლევი შთაბეჭდილება (ან ილუზია), რომელიც გეუფლება. თქვენ შეგიძლიათ მოინახულოთ ჯოჯოხეთი, ელისეს მინდვრები - ასფოდელი, გობის უდაბნო, ან არქტიკის სივრცეები. თქვენ განიცდით მოკრძალებას, ნეტარებას და შიშს, თავზარსაც კი. აღსანიშნავია, რომ ყველა თავისებურად განიცდის ექსტაზს, და ეს არასოდეს არ ხდება ერთმანეთის მსგავსად. ექსტაზი შამანიზმის მთავარი არსია. ნეოფიტი დიდი სამყაროდან, პირველ რიგში, სოკოს უკავშირებს ხილვებს, მაგრამ მათთვის, ვისთვისაც ნაცნობია ინდური შამანური ენა,  შამანის საშუალებით სოკოები „ლაპარაკობენ“. სოკო - სიტყვაა: es habla, როგორც აურელიომ მე მითხრა. სოკო ანიჭებს კურანდეროს იმას, რასაც ბერძნები უწოდებენ ლოგოსს, არიები - ვაკს, ვედები - კავიას. პოეტურ პოტენციას, როგორც ლუი რენმა შეაჯამა. პოეზიის ღვთაებრივი გამოცხადება ენთეოგენის საჩუქარია. ეგზეგეტი - ლექსების ინტერპრეტატორი, რომელიც დახელოვნებულია მხოლოდ არსებული ლექსების ანატომირებაში, რა თქმა უნდა აუცილებელია, და მისი დახვეწილი დაკვირვება იმსახურებს ჩვენს ყურადღებას, მაგრამ თუ იგი კავიათი არ არის დაჯილდოებული, ის დიდი სიფრთხილით უნდა მიუდგეს პოეზიის უმაღლესი ფორმების განხილვას. აღსანიშნავია, რომ ის ლექსებს ანატომიერებს, მაგრამ არ იცის რა არის ექსტაზი, რომელიც ლექსების სული იქნება. /R. Gordon Wasson, The Wondrous Mushroom: Mycolatry in Mesoamerica (New York: McGraw-HUl. 1980). p. 225/

შამანიზმი, როგორც საზოგადოების კატალიზატორი

 როდესაც უოსონი აცხადებდა, რომ რელიგია მაშინ დაიბადა, როდესაც ჰომინიდები გადააწყდნენ ჰალუცინოგენურ ალკალოიდებს, ის აშკარად არ იზიარებდა მირჩა ელიადეს შეხედულებებს. ელიადე „ნარკოტიკულ“ შამანიზმს ერთგვარ დაცემულობად მიიჩნევდა. მას მიაჩნდა, რომ თუ რომელიმე ინდივიდს არ შეეძლო ექსტაზის მიღწევა ნარკოტიკების გარეშე, მაშინ მათი კულტურა, სავარაუდოდ, დაცემის მდგომარეობაშია.       
სიტყვა „ნარკოტიკულის“ ხმარება, ტერმინისა, რომელსაც, როგორც წესი, საძილე საშუალებების აღსანიშნავად იყენებენ, შამანიზმის ამ ფორმის აღწერაში ხასიათდება გარკვეული ბოტანიკური და ფარმაკოლოგიური გულუბრყვილობით. უოსონის პოზიცია, რომელსაც მე ვიზირებ, სრულიად საპირისპიროა: ჰალუცინოგენის არსებობა მიუთითებს, რომ შამანიზმი ნამდვილი და ცოცხალია; შამანიზმის გვიანი დაცემულობის ფაზა ხასიათდება დამუშავებული რიტუალებით, სხვადასხვა სახის გამოცდით და პათოლოგიურ პიროვნებებზე დაყრდნობით.
      საინტერესოა იმის აღნიშვნა, რომ იქ, სადაც ეს ფენომენები იქნება მთავარი, შამანიზმი აშკარად ადგას იმ გზას, რომ გახდეს მხოლოდ „რელიგია“./ ელიადეს პოზიციის მიმართ კონტრმტკიცებულებებთან დაკავშირებით იხილეთ აგრეთვე: R. Gordon Wasson, Soma: Divine Mushroom of Immortality (New York: Harcourt Brace Jovanovich. 1971). pp. 326—334/
 მთელი თავისი სისავსით შამანიზმი არ არის მხოლოდ რელიგია, არამედ გარკვეული სახის დინამიური კავშირის შესავალია ყოველივე ცოცხალთან პლანეტაზე. იმ შემთხვევაში, თუ, როგორც ადრე აღვნიშნეთ, ჰალუცინოგენები მოქმედებენ ბუნებრივ გარემოში, როგორც მოლეკულების გზავნილები, ექზოფერომონები, მაშინ ასეთი ურთიერთობები პრიმატებსა და ჰალუცინოგენურ მცენარეებს შორის ნიშნავს ინფორმაციის გადაცემას ერთი სახეობიდან მეორეზე. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ჰომონიდების მიერ მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვის მოშინაურება სასარგებლო აღმოჩნდა სოკოებისთვის, რადგან გაფართოვდა მათ მიერ დაკავებული ნიში.
        საინტერესოა იმის აღნიშვნა, რომ იქ, სადაც არ არის მცენარეული ჰალუცინოგენები, კულტურის განახლება ძალიან ნელა მიმდინარეობს (საერთოდ თუ მიმდინარეობს), მაგრამ ჩვენ ვხედავთ, რომ ჰალუცინოგენების არსებობის შემთხვევაში კულტურა რეგულარულად ეცნობოდა სულ უფრო ახალ ინფორმაციას, ახალ სენსორულ შესვლას და ქცევას და ამ გზით უფრო წინ მიიწევდა თვითრეფლექსიის მაღალ მდგომარეობისაკენ. შამანები ამ შემოქმედებითი პროგრესის ავანგარდში იდგნენ.
მცენარეთა რომელ თვისებას ყოფილიყო ცნობიერების კატალიზატორი შეეძლო კონკრეტულად გარკვეული როლის შესრულება კულტურისა და რელიგიის წარმოშობაში? რა გავლენა ჰქონდა ბუნებრივ წესრიგზე ჰომინიდების ამ ზნე-ჩვეულებას, რომლებიც ფლობდნენ ენას, რომლებსაც შეეძლოთ აზროვნება, მაგრამ განიცდიდნენ არაორდინალურ გრძნობებს? ჩემი აზრით, ბუნებრივი ქიმიური ნაერთები მოქმედებდნენ, როგორც ფემინიზირებული აგენტები, რომლებიც არბილებდნენ და უფრო ცივილიზებულ ხასიათს აძლევდნენ მარტოხელა მონადირის ეგოცენტრულ ღირებულებებს, რაც ქალისთვის არის დამახასიათებული, რომელიც ზრუნავს ბავშვების აღზრდაზე და ყველას გადარჩენაზე. ფსიქოდელიური გამოცდილების გავლენის ქვეშ ხანგრძლივად და ხშირად ყოფნა, ჰალუცინოგენური რიტუალური ექსტაზით გამოწვეული „სრულიად სხვას“ გარღვევა დედამიწაზე, გავლენას ახდენდნენ ფსიქიკის იმ ნაწილზე, რომელსაც ჩვენ, თანამედროვე ადამიანები, „ეგოს“ ვუწოდებთ. სად და როდისაც არ უნდა  მომხდარიყო ეგოს ფუნქციის ფორმირება, ეს იქნებოდა იმ ფსიქიკისთვის კირქვის წარმონაქმნის ან რაიმე სახის ენერგიის ბლოკირების მსგავსი.
ფსიქოდელიური მცენარის მოხმარება შამანური ინიციაციის კონტექსტში აზავებდა, როგორც დღესაც აზავებს, „ეგოს“ თითქოს გაკვანძულ სტრუქტურას არადიფერენცირებულ გრძნობაში, რომელსაც აღმოსავლეთ ფილოსოფიაში მოიხსენიებენ ტერმინით „დაო“. ინდივიდუალური იდენტურობის დაოში გახსნა აღმოსავლეთის აზროვნების მთავარი მიზანი გახდება. აღსანიშნავია, რომ იგი ტრადიციულად აღიარებულია, როგორც ფსიქოლოგიური ჯანმრთელობისა და ჰარმონიის გასაღები, როგორც ჯგუფისთვის, ასევე ინდივიდისთვის. იმისათვის, რომ სწორად შევაფასოთ ჩვენი მძიმე მდგომარეობა, ძალზე მნიშვნელოვანია იმის გაგება, თუ რას ნიშნავდა ჩვენი ადამიანური ბუნებისთვის დაოს დაკარგვა, კოლექტიური კავშირის დაკარგვა დედამიწასთან.

მონოთეიზმი

ჩვენ, დასავლეთის ადამიანები, სამყაროს სრულიად განსხვავებული აღქმის მემკვიდრეები ვართ. დაოსთან კავშირის დაკარგვა ვარაუდობდა, რომ დასავლური ცივილიზაციის ფსიქოლოგიური განვითარება აღმოსავლეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდა. დასავლეთს მტკიცედ ჰქონდა ყურადღება „ეგოზე“ და „ეგოს“ ღმერთზე - მონოთეიზმის იდეალზე გამახვილებული. მონოთეიზმი, არსებითად, პათოლოგიური პიროვნების სტერეოტიპს გამოხატავს, რომელიც ღმერთის იდეალზე არის პროეცირებული: პარანოიდალურ, მესაკუთრულ სტერეოტიპზე, რომელიც მამრობითი „ეგოს“ ძლევამოსილებით არის შეპყრობილი. ეს ის ღმერთი არ არის, რომელიც პიკნიკზე დაპატიჟეთ ბაღში. საინტერესოა ისიც, რომ ეს დასავლური იდეალი ღვთაების ერთადერთი ფორმულირებაა, რომელსაც არსად თეოლოგიურ სამყაროში შეხება არ აქვს ქალთან. ძველ ბაბილონში ის თავის მეუღლესთან ინანასთან ერთად იყო წარმოდგენილი; ბერძნული რელიგია ზევს მიაკუთვნებდა მეუღლეს, ბევრ სხვა მეუღლესა და ქალიშვილს. ეს ციური წყვილები ტიპიურია. მხოლოდ დასავლეთის ცივილიზაციის ღმერთს არ ჰყავს არც დედა, არც და, არც ქალი-მეუღლე, არც ქალიშვილი.
ინდუიზმმა და ბუდიზმმა შეინარჩუნეს ექსტაზის ტექნიკური მეთოდების ტრადიციები, რომლებიც აერთიანებდნენ, როგორც ეს პატანჟალის „იოგა სუტრაშია“ გამოხატული, „სინათლისმატარებელ ბალახებს“, ამ დიდი რელიგიების რიტუალები ფართო სივრცეს იძლევიან ქალური საწყისის გამოსახატად და შესაფასებლად. სამწუხაროა, მაგრამ დასავლური ცივილიზაცია იტანჯებოდა სოციოსიმბიოზური კავშირის ხანგრძლივი და შეუპოვარი გაწყვეტით ქალურ საწყისთან და ორგანული ცხოვრების საიდუმლოებებთან, რომლის შესწავლა შეიძლება ჰალუცინოგენურ მცენარეთა შამანური გამოყენების გზით.
თანამედროვე რელიგია დასავლეთში სოციალური შაბლონების ნაკრებს ან საზრუნავის ნაკრებს წარმოადგენს, მას ყურადღება გამახვილებული აქვს განსაკუთრებულ მორალურ სტრუქტურასა და მოვალეობის იდეაზე. თანამედროვე რელიგია იშვიათად წარმოადგენს „ეგო“-ს მოხსნის ნებისმიერ გამოცდილებას. 1960-იანი წლებიდან მოყოლებული ტრანსის კულტის და „დისკოსა“ და „რეგის“ ტიპის ცეკვების გავრცელება წარმოადგენს აუცილებელ და ჯანსაღ წინააღმდეგობას რელიგიური გამოხატვის იმ საყოველთაო მომაკვდავი ფორმისა, რომელიც მიღებულია დასავლურ კულტურასა და მაღალი ტერნიკური დონის კულტურაში. როკ-ნ-როლსა და ფსიქოდელიქს შორის არსებული კავშირი შამანურია; ტრანსი, ცეკვა და თრობა ანაზღაურებს არქაულის ფორმულას, როგორც რელიგიური დღესასწაულების ჩასატარებლად, ასევე დროის კარგად გატარების შესაძლებლობის უზრუნველსაყოფად.
დასავლური ღირებულებების საყოველთაო ტრიუმფი ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ, როგორც სახეობა, აღმოვჩნდით ნევროზის გახანგრძლივებულ მდგომარეობაში, არაცნობიერთან კავშირის არარსებობის გამო. არაცნობიერთან ხელმისაწვდომობის მიღწევა მცენარეული ჰალუცინოგენების გამოყენების გზით ადასტურებს ჩვენს პირველად კავშირს პლანეტის ცოცხალ ბუნებასთან. ბუნებისგან და არგაცნობიერებისგან ჩვენი გაუცხოება გაძლიერდა დაახლოებით ორი ათასი წლის წინ, როდესაც მოხდა დიდი ღმერთის პანის ეპოქიდან თევზის ეპოქაზე გადასვლა და რომელიც დასრულდა წარმართული მისტერიების აღკვეთით და ქრისტიანობის წარმოშობით. შედეგად მომხდარმა ფსიქოლოგიურმა ძვრამ ევროპული ცივილიზაცია ორი ათასი წლის რელიგიურ მანიასა და დევნაში, ომში, მატერიალიზმსა და რაციონალიზმში ჩააგდო.
სამეცნიერო ინდუსტრიალიზაციისა და მსოფლიო პოლიტიკის საზარელი ძალები, რომლებიც ახალ დროში წარმოიშვა, მცენარეებთან სიმბიოზური ურთიერთობების დარღვევის ნაყოფია, რომელმაც ბუნებასთან გაურკვეველი დროიდან დაგვაკავშირა. ადამიანები შეშინდნენ, მათ ამძიმებდათ დანაშაულისა და მარტოობის გრძნობა. გაჩნდა ეგზისტენციალური ადამიანი.
ყოფიერების შიში იყო ის პლაცენტა, რომელიც თან ახლდა ქრისტიანობის აღმოცენებას, როგორც შეუზღუდავი მამრობითი „ეგო“-ს საბოლოო ბატონობის კულტს. „ეგოს“ დამშლელი რიტუალების უარყოფამ ჰალუცინოგენური მცენარეების გამოყენებით საშუალება მისცა იმას, რაც დაიწყო, როგორც ინდივიდუალური შეუწყობლობის სტილი, გამხდარიყო მთელი სოციალური ორგანიზმის სახელმძღვანელო იმიჯი. ბატონობის და ისტორიის ღირებულებების შეუფერხებელი ზრდის კონტექსტში, რომელიც წარმოდგენილია მბრძანებლების პოზიციიდან, ჩვენთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია  ყურადღება მივაქციოთ არქაულის გზას, მცენარეთა გზას, რომლებიც იწვევენ ხილვას, ქალღმერთის  გზას.

პათოლოგიური მონოთეიზმი

უნდა აღინიშნოს, რომ ფსიქიკაში ერთიანობის ტენდენცია, გარკვეულწილად ინსტინქტური ტენდენცია, მიუხედავად ყველაფრისა, შეიძლება მაინც გახდეს პათოლოგიური, თუ ის განიხილება იმ კონტექსტში, რომ საზღვრების დაშლა და ხელახლა ყოფიერების საფუძვლების აღმოჩენა შეუძლებელია. მონოთეიზმი გახდა მბრძანებლის მოდელის მატარებელი, „მე“-ს აპოლონური მოდელი, სოლარული და დასრულებული მის მამრობით გამოხატულებაში. ამ პათოლოგიური მოდელის შედეგად, ემოციებისა და ბუნებრივი სამყაროს ღირსება და ძალა დევალვირებული იქნა, ჩანაცვლებული ნარცისული მოხიბლულობით, აბსტრაქტულით და მეტაფიზიკურით. სხვათა შორის, ეს პოზიცია ორმხრივად მწვავე აღმოჩნდა. მან მეცნიერებას გადასცა განმარტებითი უფლებამოსილება და მორალური გაკოტრების უფლებაუნარიანობა.
ბატონობის კულტურამ აჩვენა ცვლილებების შესანიშნავი შესაძლებლობა ტექნიკის დონის და კოლექტიური თვითშეგნების ცვლილებათა შესაბამისად. მონოთეიზმი ყველა მის გამოვლინებაში იყო და რჩება ერთადერთი ყველაზე მყარ ძალად, რომელიც ეწინააღმდეგება ბუნებრივი სამყაროს პირველობის გაგებას. მონოთეიზმი მკაცრად უარყოფს კულტურის ამ სტილზე დაბრუნების აუცილებლობას, რომელიც პერიოდულად იძლევა „ეგოს“ და მისი ღირებულებების ხილვის საშუალებას იმ პერსპექტივიდან, რომელიც მიიღწევა საზღვრების გამქრობი არქაულის საიდუმლოებასთან შეხებით - საიდუმლოებასთან, რომელიც გამოწვეულია მცენარეების მეშვეობით და, შესაბამისად, ასოცირდება ფსიქოდელიური ექსტაზის დედობრივ საწყისთან და იმ მთლიანობასთან, რომელსაც  ჯოისმა უწოდა „დედის მატრიცა - ყველაზე იდუმალი“.

სექსუალობა არქაულში

ეს არ ნიშნავს, რომ მომთაბარე მწყემსის ცხოვრება საზრუნავს მოკლებულია. რა თქმა უნდა, ეჭვიანობა და მესაკუთრეობა რჩებოდა სოკოს მომხმარე არქაული ადამიანების დამახასიათებელ ნიშნად, თუნდაც როგორც იერარქიული ორგანიზაციის კვალი პროტოჰომინიდების საზოგადოებრივ ფორმებში. თანამედროვე პრიმატებზე დაკვირვება - მათ თამაშებზე გავლენის მოსაპოვებლად, და მათი უკიდურესად გაძლიერებული იერარქიული სტრუქტურა, - გვაფიქრებინებს, რომ სოკოს მოხმარებამდე არსებული პროტოჰომინიდების საზოგადოება თავისი სტილით შეიძლება ყოფილიყო ბატონობის საზოგადოება. ამრიგად, ჩვენ, როგორც ჩანს, გავიარეთ ცხოვრების არცთუ ხანგრძლივი პერიოდი ბატონობის სტილის ურყოფიდან, ბუნებასთან ჭეშმარიტად დინამიური და შეგნებული ჰარმონიის მიღწევის ხანმოკლე მიდრეკილება, უარვყავით ყველა ჩვენთაგანის, როგორც პრიმატის, წარსული, და ძალიან მალე განადგურებული ვიყავით ისტორიული პროცესის ეტლით. „აფრიკულ სამოთხეზე“ უარის თქმიდან, რომელიც მიღწეულია სოკოს მოხმარების გზით, ჩვენ განსაკუთრებით უფრო მეტად მხეცებს ვესმგავსებოდით ერთმანეთთან ურთიერთობაში.
სექსუალობისადმი ღია და არამესაკუთრეობრივი მიდგომა ფუნდამენტური იქნება პარტნიორული სტილის საზოგადოებისთვის. მაგრამ ეს ტენდენცია სინერგიად იყო მოყვანილი და გამყარებული ორგიასტული ქცევით, რომელიც, რა თქმა უნდა, იყო აფრიკული ქალღმერთი-სოკოს რელიგიის ნაწილი. ჯგუფური სექსუალური აქტივობა მონადირეთა მცირე ტომში და ჯგუფური განცდები ჰალუცინოგენების გამოყენებით შლიდნენ საზღვრებს და განსხვავებას ადამიანებს შორის და უზრუნველყოფდნენ ღია და არასტრუქტურირებულ სექსუალობას,  რომელიც მომთაბარე ტომის ცხოვრების ერთ-ერთ მხარეს წარმოადგენს. (ეს არ ნიშნავს, რომ თანამედროვე სოკოს რიტუალები ორგიებს წარმოადგენენ, მიუხედავად იმისა, რომ, ალბათ, სენსაციების მოყვარული საზოგადოების ნაწილი ამჯობინებს ასე ფიქრს).

 იბოგაინი ფანგებს შორის

მესამე თავში განხილული დასავლეთ აფრიკის ბვიტის კულტი ყურადსაღებ მაგალითს იძლევა: ერთი ჰალუცინოგენური მცენარის მოხმარება, რომელშიც შედის ინდოლი, უზრუნველყოფს არა მხოლოდ ვიზიონერულ ექსტაზს, არამედ იმას, რასაც მისი მომხმარებლები უწოდებენ „ღია გულითადობას“. სხვების მიმართ მზრუნველი დამოკიდებულება, ბევრი ადამიანის აზრით, განმარტავს ფანგების საზოგადოების შინაგან დარაზმულობას და ბვიტასტი ფანგების უნარს დაუპირისპირდენ კომერსანტების და მისიონერების შემოჭრას მათი კულტურის მთლიანობაში:
„არც ბვიტისტებს და არც ფანგებს არ მიაჩნიათ, რომ მათ შეუძლიათ სამყაროში რიტუალური ცოდვის ან ბოროტების აღმოფხვრა. სხვათა შორის, ეს მარცხი ნიშნავს, რომ ადამიანებმა უნდა იზეიმონ. კარგი და ცუდი ყოველთვის ერთმანეთის გვერდით არსებობს. მაგალითად, ფენგები ხშირად ეუბნებოდნენ მისიონერებს: „ჩვენ ორი გული გვაქვს - კარგი და ცუდი“. პირველი მისიონერები, რომლებმაც შეიტყვეს ამ წინააღმდეგობის შესახებ, ქადაგებდნენ სახარებას და პირდებოდნენ „ერთგულიანობას“ ქრისტიანობაში. მაგრამ ფანგები იქ ამას ვერ პოულობდნენ. უნდა ითქვას, რომ ბევრს ქრისტიანული „ერთგულიანობა“ მიაჩნდათ მათი „მე“-ს შევიწროებად. მიუხედავად იმისა, რომ ბვიტები განადიდებენ „ერთგულიანობას“, ეს ის ერთგულიანობაა,  რომელიც მრავალი თვისებისგან შედგება და გადადის ერთი მდგობარეობიდან მეორეში. ეს არის სიკეთე, რომელიც მოიპოვება ბოროტების თანდასწრებით, მაღალი, რომელიც მოიპოვება დაბალის თანდასწრებით. ეს ესა თუ ის თვისებაა, რომელიც წარმოიქმნება და ჩნდება განსხვავებულის თანდასწრებით“. / James W. Fernandez. Bwiti: An Ethnography of the Religious Imaginations in Africa (Princeton: Princeton University Press, 1982), p. 311/
„პარადოქსია, მაგრამ იბოგაინი ინდოლური ჰალუცინოგენია, ის პასუხისმგებელია ბვიტის მცენარეთა (Tabernanthe iboga) ფარმაკოლოგიურ მოქმედებაზე, ფართოდ არის აღიარებული, როგორც ცოლქმრული ურთიერთობების სიძლიერეზე ზემოქმედების საშუალება (ფანგების იმ წესების საპირისპიროდ, როგორიცაა განქორწინების ადვილად მიღწევა), და როგორც აფროდიზიაკი. ალბათ, ეს ათეულიდან ერთ-ერთი მცენარეა, რომელიც ცნობილია, როგორც აფროდიზიაკი, და ნამდვილად წარმოადგენს იმას, რასაც რეკლამას უკეთებენ“. / Christian Ratsch and Claudia Muller-Ebeling. Isoldens Uebestrank Aphrodisiaka in Geschichte und Gegenwart (Munich: Kindler Veriag. 1986)/ მნიშვნელოვანია იმის ცოდნა, რომ სხვა კანდიდატთა უმრავლესობა ამ სახელის დასარქმევად ფაქტობრივად იქნება მხოლოდ სტიმულატორი, რომელსაც შეუძლია  გამოიწვიოს ზოგადი აგზნება და ხანგრძლივი ერექცია.
იბოგაინი თითქოს რეალურად ცვლის, აღრმავებს და აძლიერებს იმ ფსიქოლოგიურ მექანიზმებს, რომლებიც იმალება სექსუალურ იმპულსს მიღმა: ადამიანი ერთდროულად განიცდის განდგომილების და ჩართულობის განცდას, რომელიც აძლევს მონაწილეობის მიღების შესაძლებლობას. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ამავე დროს, ყველა იმ შემთხვევაში, სადაც სექსუალური აქტივობა არ იქნება სანქცირებული და მართებული, იბოგაინი არ იწვევს სექსუალურ აგზნებას, თუნდაც არც ასეთის შესაძლებლობასაც. ასეთ სიტუაციებში იგი უმეტესად მოქმედებს იმის მსგავსად, როგორც აიაჰუასკა თავის ტრადიციულ მომხმარებლებში, ანუ, როგორც ყველა საზღვრის მომშლელი ვიზიონერული ჰალუცინოგენი. აქ ვხედავთ კვლევის კიდევ ერთ მაგალითს, რომელიც ელოდება მხოლოდ საზოგადოებრივი აზრის შეცვლას, მისი განხორციელებისათვის. იმ შემთხვევაში, თუ იბოგაინი  სექსუალურ დარღვევებისას შეესაბამება იმას, რასაც ხალხში ამბობენ, მაშინ შემდგომი კვლევები განსაკუთრებით პერსპექტიული იქნება.
ძლიერმოქმედი მცენარეები, რომლებიც ცვლიან ჩვენს დამოკიდებულებას სექსუალობის მიმართ, საკუთარი თავისა და სამყაროს ჩვენი ხედვა, კომპეტენციის განსაკუთრებული სფერო იქნება იმ ადამიანებისთვის, რომლებსაც ჩვენ პრიმიტიულად მივიჩნევთ. ეს მხოლოდ კიდევ ერთი მტკიცებულებაა იმისა, თუ რამდენად გვაღარიბებს გაუცნობიერებლად ათვისებული ბატონობის პოზიცია, გვართმევს ეროსისა და სულის უფრო ფართო და მდიდარ სამყაროში მონაწილეობის უფლებას.
ადვილად ამოსაცნობი მიზეზებით, ბატონობის საზოგადოებები, რომლებმაც შეცვალეს პარტნიორული საზოგადოებები, გააფთრებულადდ აღკვეთდნენ არა იმდენად  ჯგუფურ სექსუალურ აქტივობას, რამდენადაც ჰალუცინოგენი სოკოს რელიგიას. ჯგუფური სექსუალური აქტივობა ბატონის „ეგოს“ დაშლის გარეშე დახმარებას უწევდა „ეგოთი“ შეპყრობილ ყველა მამაკაცს მიეღწია ძალაუფლებისათვის და მაღალი ადგილი დაეკავებინა საზოგადოების იერარქიაში, რადგან სხვებზე ბატონობა, საბოლოო ჯამში, გულისხმობს სექსუალურ ბატონობასაც. ამით აიხსნება ორგიებისა და ჯგუფური სექსუალური აქტივობის შენარჩუნება მრავალ მისტერიულ რელიგიაში, დიონისეს აღმნიშვნელ დღესასწაულებში და რომაულ სატურნალიებში, ყველგან წარმართობაში, გაცილებით მოგვიანებით მას შემდეგ, რაც წარმართულმა სამყარომ გულისცემა შეწყვიტა. ამავე დროს მამობის მკაფიო მამაკაცური ხაზის დადგენით გამოწვეულმა მბრძანებელთა შეშფოთებამ, საბოლოო ჯამში, გადაწონა ყველა სხვა მოსაზრება. და მაშინ „ეგო“-ს ბატონობამ საბოლოოდ მიაღწია უპირატესობას. ქრისტიანობის მიერ ყველა არაორთოდოქსულის უმოწყალოდ განადგურების შედეგად ორგიები აღიარებული იქნა დამღუპველ ქმედებებად,  რომლებიც სცდება ყველა ჩარჩოს (ანუ აქრობს მათ),  და, შესაბამისად, აიკრძალა.

განსხვავება სექსუალურ პოლიტიკაში

ზოგიერთი მნიშვნელოვანი განსხვავება წარმოიქმნება „ეგო“-ზე დაფუძნებული ბატონობის საზოგადოებისა და პლასტიკური, ფსიქოლოგიურად თავისუფალი პარტნიორობის საზოგადოების შედარებაზე. პარტნიორობის მოდელში მნიშვნელოვნად არის შესუსტებული ქალების მიმართ მესაკუთრული დამოკიდებულება, რომელიც გახდება ბატონობის მოდელის მთავარი მხარე. ნაკლებად მკაფიოდ გამოიხატება ქალების სწრაფვის მიდრეკილება მამაკაცებთან გრძელვადიანი კავშირების შენარჩუნებისათვის, რაც გამოწვეულია უზრუნველყოფილობისა და საზოგადოებაში მათალი მდგომარეობის მოპოვების სურვილით. ოჯახის ორგანიზაცია არ არის არც მკაცრი და არც იერარქიული. ბავშვების აღზრდას ემსახურება ოჯახის წევრებისა და ნათესავების დიდი ოჯახი, ასევე მათი მშობლების ყოფილი და ამჟამინდელი სექსუალური პარტნიორები. ასეთ გარემოში ბავშვს აქვს მრავალი სახის ურთიერთობები და მრავალფეროვანი როლური მოდელები. ჯგუფური ღირებულებები, როგორც წესი, არ ეწინააღმდეგება ინდივიდის ღირებულებებს, მისი პარტნიორებისა და ბავშვების ღირებულებებს. წახალისებულია ახალგაზრდების სექსუალური ექსპერიმენტი. წყვილები შეიძლება განისაზღვროს სხვადასხვა მიზეზით, რომლებიც დაკავშირებულია მასთან და ჯგუფის კეთილდღეობასთან; ასეთი კავშირი შეიძლება იყოს სამუდამო, თუმცა არ არის აუცილებელი. ასეთ საზოგადოებებში სექსუალობა იშვიათად არის ტაბუდადებული და ტაბუდ გადაიქცევა მხოლოდ ბატონობის საზოგადოების ფასეულობებთან კონტაქტის შედეგად.
ბატონობის საზოგადოებაში მამაკაცები უპირატესობას ანიჭებენ ისეთ სექსუალურ პარტნიორებს, რომლებიც არიან ახალგაზრდა, ჯანსაღი და შეუძლიათ მრავალრიცხოვანი შთამომავლობის წარმოშობა. ქალის სტრატეგია ასეთ საზოგადოებაში ხშირად მდგომარეობს კავშირის შექმნაში მამაკაცთან, რომელიც მასზე უფროსია, განკარგავს ჯგუფის რესურსებს (საკვებს, მიწას ან სხვა ქალებს), შეუძლია იმის გარანტიის მიცემა, რომ ქალის პრესტიჟი უზრუნველყოფილი იქნება, როდესაც მას ასაკი მოემატება და აღარ შეეძლება შვილების გაჩენა. იდეალურ პარტნიორულ საზოგადოებაში ხანდაზმულ მამაკაცებს შეიძლება ჰქონდეთ სექსუალური კავშირი ახალგაზრდა ქალებთან, მაგრამ რაიმე მუქარის გარეშე იმ ურთიერთობებისათვის, რომლებიც განვითარდა ხანდაზმულ ქალებთან; თუმცა ქალებმა არ უნდა ეძებონ მათზე უფროსი მამაკაცების მფარველობა, რათა ჰქონდეს შვილების უსაფრთხო გაჩენის გარანტია.
სხვათა შორის, ეს სიტუაცია გაჩნდა, რადგან ძალაუფლება არ ყოფილა მხოლოდ ასაკოვან და ძლიერ მამაკაცთა ხელში. ძალაუფლება, ალბათ, უფრო მეტად ვრცელდებოდა ყველა ასაკობრივი ჯგუფის მამაკაცებსა და ქალებს შორის. საბოლოო ძალაუფლება, უმაღლესი, ასეთ საზოგადოებაში იყო სიცოცხლის შექმნისა და დაცვის  ძალაუფლება, და, შესაბამისად, ბუნებრივია, წარმოადგენდა ქალის -  დიდი ქალღმერთის ძალაუფლებას.
ჯინ ბეიკერ მილერმა აღნიშნა, რომ ე.წ. სხვებზე გავლენის მოხდენა და მათი მართვა ფსიქოლოგიური პოზიციიდან არ იქნება ძალის განცდა, არამედ უფრო მეტად უძლურების განცდა. ის ხაზს უსვამს განსხვავებას „საკუთარი თავისთვის ძალაუფლებასა და სხვებზე ძალაუფლებას“ შორის და აღნიშნავს: „ფუნდამენტური გაგებით, რაც უფრო მაღალია თითოეული ადამიანის განვითარება, მით უფრო მეტის უნარი აქვს მას, მით უფრო ეფექტურია და მით უფრო ნაკლებად სჭირდება სხვათა შეზღუდვა“. / Jeans Baker Miller, Toward a New Psychology of Women (Boston: Beacon Press, 1986)/ პარტნიორულ საზოგადოებებს უბრალოდ კი არ შეუცვლიათ პატრიარქატი მატრიარქატით; ასეთი წარმოდგენები ძალიან შეზღუდულია და სქესთანაა დაკავშირებული. რეალური განსხვავება აქ არსებობს საზოგადოებას შორის, რომელიც დაფუძნებულია პარტნიორობაზე როლური ურთიერთობებით და განისაზღვრება ასაკით, უნარ-ჩვევებითა და ოსტატობით, და საზოგადოებას შორის, რომელშიც იერარქიის ბატონობა დომინირებს ჯგუფში ინდივიდების საზოგადოებრივი გამოყენებისა და სრული გამოხატვის გზით. პარტნიორულ ვითარებაში, საკუთრებისა და გაბერილ „ეგო“-ზე დაფუძნებული ცნებების არარსებობა ეჭვიანობას და მესაკუთრეობას ნაკლებად პრობლემატურს ხდიდა.
როგორც წესი, სექსუალური გამოხატვის მიმართ ბატონობის საზოგადოების დამოკიდებულებას შეიძლება კვალდაკვალ მიჰყვე მის სათავეებამდე - იმ საშინელებამდე, რომელსაც განიცდის ბატონის „ეგო“ ნებისმიერ სიტუაციაში, როდესაც მისი საზღვრები იშლება, თუნდაც ყველაზე სასიამოვნო და ბუნებრივ სიტუაციაში. ფრანგების წარმოდგენა ორგაზმზე, როგორც „პატარა სიკვდილზე“ (petit mort), სრულყოფილად გამოხატავს იმ შიშს და მშვენიერებას, რომელიც თან ახლავს ყველა საზღვრების დამრღვევ ორგაზმს ბატონობის კულტურისთვის.

 'Beast System' - the remnant of humanity after the global cult enslaved to a tiny EL-ite through technology,

We are in the Time of Transition. This is not a short time-span within our current lifetimes but it is lasting over hundreds to thousand years. No need to get fixated on specific dates for "who" you are (level of Being/soul potential) and what you "see" (higher Knowledge/Gnosis) and "do" (in alignment with Divine Will/Being) in the Now - including the lessons you need to learn- determines the "future", individually (in future incarnations) and collectively. Time is not linear but cyclical. It all has happened many time before, over and over, just like Atlantis and other ancient and more recent civilizations fell due to corruption and cosmic disasters. 

During this time it will all get more intense as the alchemical fire is expanding exponentially, fueled by the friction of seemingly opposing forces working through us and in the world. Anyone who keeps clinging to any (political) systems and ideologies that represent the "old world" and is fighting the "shadows on the wall" of the 3D Matrix, trying to "fix" the system or "save" the world (externalizing the process) - or is waiting for a "savior" (technological/political/spiritual) - will have a very hard time until the suffering forces them to let go and connect with the divine within. The old needs to die before the new can emerge - most of all the necessary death of the conditioned/programmed false personality most people idnenty with, resulting in the necessary disillusionment to ignite the alchemical inner transformation. From lead to gold; re-born in the true Self to essentially transcend and transform death itself. 

The planet is also being infused with ever-more-dynamic energies as the dark and light polarities are increasing, creating more friction for those who are swimming in the “current”. The light brings up everything that is not in alignment with who you truly are. It burns away everything that is false, exposes the lies within ourselves and in the world, bringing the darkness into contact with conscious awareness (both within and without) in order to be transcended through the alchemical fire of transmutation. It’s not a comfortable process at times (to say the least), but the only way out is through.

We're in for a ride and it has barely begun. Transhumanism/A.I. will be the huge hurdle and battle in the near future. It's the end game of the occult alien invasion that occurred eons ago when we "fell" from our original state. But there is light at the end of the tunnel, especially for the ones already engaged in the Great Work. Soul integration/embodiment is imperative in this day and age. One's level of Being determines what "reality" one will experience (nothing to do with the popularized New Age idea of "reality creation) during this ongoing Timeline-Reality Split.:

Atum, the creator of life
(After an ancient Egyptian painting)
According to an ancient Egyptian myth, the creator god Atum, being alone in the world, stimulated his penis and swallowed his own semen. By spitting it out again, he produced the first female and the first male. According to an ancient Sumerian myth, the great god Enki masturbated and ejaculated the life-giving rivers Euphrates and Tigris.

ატუმი — ეგვიპტურ მითოლოგიაში: შემოქმედი ღმერთი, ცხრა ჰელიოპოლისელი ღმერთის მბრძანებელი (ცხრა ღმერთი), ღმერთთა სამეფოს მეფე. თავისთავად შეიქმნა, საკუთარი თავი გაანაყოფიერა და შვა დასაბამი ელემენტები: შუ (ჰაერი, სიცარიელე), ტეფნუტი (სინოტივე), აგრეთვე სხვა ფორმები, რომელთა სახითაც თვითონ ხალხს გამოეცხადა: ხეპრე, გველი, პირველი გორაკი, უფრო ხშირად კი ეს დიდი საწყისი პრინციპი ადამიანის სახით ცხადდებოდა. იგ. მზის ღმერთი რა.

Уробо́рос (др.-греч. οὐροβόρος от οὐρά «хвост» + βορά «пища, еда») — свернувшийся в кольцо змей или дракон, кусающий себя за хвост. Является одним из древнейших символов[1][2][3], известных человечеству, точное происхождение которого — исторический период и конкретную культуру — установить невозможно[4].

Этот символ имеет множество различных значений. Наиболее распространённая трактовка описывает его как репрезентацию вечности и бесконечности, в особенности — циклической природы жизни: чередования созидания и разрушения, жизни и смерти, постоянного перерождения и гибели. Символ уробороса имеет богатую историю использования в религии, магии, алхимии, мифологии и психологии[3]. Одним из его аналогов является свастика — оба этих древних символа означают движение космоса[5].

Считается, что в западную культуру данный символ пришёл из Древнего Египта, где первые изображения свернувшейся в кольцо змеи датированы периодом между 1600 и 1100 годами до н. э.; они олицетворяли вечность и вселенную, а также цикл смерти и перерождения[6]. Ряд историков полагает, что именно из Египта символ уробороса перекочевал в Древнюю Грецию, где стал использоваться для обозначения процессов, не имеющих начала и конца[7]. Однако точно установить происхождение этого образа затруднительно, поскольку его близкие аналоги также встречаются в культурах Скандинавии, Индии, Китая и Греции[6].

Символ свернувшейся в кольцо змеи встречается в неявной форме в Мезоамерике, в частности, у ацтеков. При том, что змеи играли значительную роль в их мифологии[8], вопрос прямой связи пантеона ацтекских богов с уроборосом среди историков остаётся открытым — так, без каких-либо развёрнутых комментариев Б. Розен называет Кетцалькоатля[9], а М. Лопес — Коатликуэ[10].

Интерес к уроборосу сохранялся на протяжении многих веков — в частности, заметную роль он играет в учении гностиков[11], а также является важным элементом (в метафорическом смысле) ремесла средневековых алхимиков, символизируя преображение элементов в философский камень, требующийся для трансмутации металлов в золото[12], а также олицетворяя хаос в мифологическом понимании термина[13].

В новейшее время швейцарским психоаналитиком К. Г. Юнгом был вложен новый смысл в символ уробороса. Так в ортодоксальной аналитической психологии архетип уробороса символизирует темноту и саморазрушение одновременно с плодородностью и творческой потенцией. Дальнейшие исследования данного архетипа нашли наибольшее отражение в работах юнгианского психоаналитика Эриха Нойманна, обозначившего уроборос в качестве ранней стадии развития личности[14]

Аналитическая психология
Основная статья: Архетип (психология)
В теории архетипов, согласно мнению Карла Густава Юнга, уроборос является символом, предполагающим темноту и саморазрушение одновременно с плодородностью и творческой потенцией. Этот знак отображает этап, существующий между описанием и разделением противоположностей (принцип, согласно которому дуализм является неискоренимым и незаменимым условием всей психической жизни)[14]. Данная идея в дальнейшем была развита учеником Юнга Эрихом Нойманном, выдвинувшим предположение, что уроборос, понимаемый как метафора, является ранней стадией развития личности. Закольцованная форма змея, таким образом, показывает недифференцированность инстинктов жизни и смерти, равно как любви и агрессии, а также фрагментированную самость (то есть отсутствие различий между субъектом и объектом). По Нойманну, эта стадия развития, получившая название «уроборической», являет фантазии чистоты и партеногенеза у младенца[14].

В более поздних исследованиях юнгианцев архетип уробороса уже понимается шире — в качестве единого целого, объединяющего сознание и бессознательное, таким образом содержащего в себе как маскулинную, так и феминную сущности. В ходе же прохождения индивидуумом уроборической стадии развития (по Нойманну) составляющее уробороса разделяется на непосредственно Эго и Мировых родителей (архетип, являющийся фундаментом для ожиданий и чувств человека по отношению к родителям[53]). Поскольку архетип Мировых родителей на данном этапе становится в позицию конфронтации с Эго, их взаимодействие является первым этапом становления бессознательной самости человека, Героя[54].

http://www.native-science.net/MilkyWay.Mythology.Keys.htm

В настоящее время одной из важнейших проблем человечества является проблема одиночества. Одиночество – это такое психологическое состояние человека, при котором он испытывает состояние неполноценности перед другими людьми, личностно значимых для него, а также ощущает острый дефицит в социальных связях. Глубоко одинокий человек очень несчастен, количество его социальных контактов сильно ограничено, либо отсутствует вовсе. Состояние одиночества сопровождается тяжелыми душевными переживаниями, плохим настроением, депрессией или агрессией. Одиночеству не всегда предшествует социальная изоляция. Можно находиться в обществе, контактировать с ним, но при этом чувствовать свою психологическую изолированность. Швейцарский психиатр, основоположник аналитической психологии Карл Густав Юнг говорил следующее: «Одиночество обусловлено не отсутствием людей вокруг, а невозможностью говорить с людьми о том, что кажется тебе существенным, или неприемлемостью твоих воззрений для других».

Социологические опросы показывают, что 10 – 30% опрошенных испытали чувство одиночества хотя бы раз в жизни. Стоит отметить, что состояние одиночества во многом обусловлено тем, как человек представляет свой круг общения, каким оно должно быть. Так, например, человек, имеющий большую потребность в социальных связях, будет испытывать чувство одиночества, когда круг лиц, с которым он общается, ограничено небольшим количеством людей. В то время, тот, кто не нуждается в большом количестве общения, будет себя комфортно чувствовать даже в условиях полного отсутствия общения с окружающими. Из примера видим, что чем больше реальные социальные связи не соответствуют идеальным представлениям человека о его окружении, тем большую степень одиночества он переживает.

Одиночество имеет свои характерные особенности. Одинокие люди чувствуют себя психологически изолированными от других, подавленными, неспособными к установлению близких межличностных отношений (дружба, любовь). Одинокий человек чувствует себя непривлекательной личностью, он малоразговорчив, недоверчив, пессимистичен, склонен избегать других людей. Ему также свойственна нерешительность, подавленность, жалость к себе, тоска, меланхолия, заниженная самооценка, неумение проявить себя. Одинокие люди склонны недолюбливать других, особенно тех, у кого жизнь складывается существенно лучше, чем у них – это защитных механизм, который мешает им устанавливать хорошие отношения с окружающими.

Установлено, что одиночество во многом зависит от самооценки. У многих одиночество является следствием заниженной самооценки. Отсюда чувство собственной никчемности и неполноценности. Одинокие люди видят в себе причину своего одиночества, ссылаясь на недостатки характера, отсутствие способностей, необходимых для установления теплых межличностных отношений, боязнь получить отказ в попытке установить интимные отношения и т.д. Эти люди чрезмерно подвержены самокритике, а общественная критика воспринимается ими как подтверждение собственной неполноценности. Длительный опыт одиночества катастрофически влияет на самооценку.

Агрессия и депрессия – наиболее характерные реакции на одиночество. Проявление той или иной реакции зависит от того, как человек объясняет свое одиночество: внешними факторами или внутренними. Первая в большей степени характерна для экстравертной личности, вторая – для интровертной.

Если человек убежден, что причиной своего одиночества является он сам и не верит, что сможет измениться к лучшему, вероятнее всего, данная личность будет испытывать состояние хронической депрессии. Напротив, если человек считает, что одиночество бросает ему вызов, он будет с ним бороться, предпримет все усилия для избавления от данного нежелательного психологического состояния.

Напоследок стоит отметить, что одиночество может повлечь за собой ряд факторов, несущих негативное влияние на человека, его испытывающего. Поэтому в случае, если данная проблема коснется лично вас, не стоит замыкаться себе, а необходимо предпринять все попытки для избавления от данного недуга.
"

Connect the dots

http://www.secretoftheankh.com/

\
In ancient Egypt a shen ring was a circle with a line tangent to it, represented in hieroglyphs as a stylised loop of a rope. The word shen itself means, in ancient Egyptian, encircle, while the shen ring represented eternal protection.

Кольцо Шен или браслет бессмертия
https://kontinent-mu.livejournal.com/45993.html

Итак, наверняка многие задавались вопросом, что держат в руках Иштар и Мардук

Мард′ук — в шумеро-аккадской мифологии верховное божество пантеона Вавилонии, верховный бог в Древней Месопотамии, бог-покровитель города Вавилона
Это Шен-кольцо - древнеегипетский символ вечности и безграничности,

Dont steal my feelings !
...

Писательница и психолог Сара Хансен считает, что несчастье имеет множество оттенков. Она лично обнаружила 50 — это те факторы, которые всегда влияют на нас отрицательно.

Предлагаем всем ознакомиться со статьей Сары. Здесь все просто и понятно, но почему-то в нашей ежедневной борьбе мы так легко забываем об этом.

Вы все время беспокоитесь

Беспокойство — это как кресло-качалка, которое лихорадочно движется, но никуда не едет. Вы просто не в состоянии управлять своими действиями. Расслабьтесь и сконцентрируйтесь. Спокойствие поможет вам принять правильное решение. В конце концов, очень верно поется в известной песне: «Don’t worry, be happy».

Вы хотите держать все под контролем

Иногда люди думают, что они выпрыгнули прямиком из комиксов про супергероев. Они считают, что способны контролировать абсолютно все. Любой их план должен немедленно осуществляться. Знаете, такая задача едва ли под силу даже Супермену. Реальность же такова, что мы не имеем возможности контролировать ничего, кроме себя. Смиритесь с этим, и вы сможете наслаждаться происходящим, не стараясь постоянно совершать невозможное.

Вы обижаетесь

Обижаться — это все равно что выпить яд и ждать, что другой человек умрет. Вы вредите только себе, накапливая отрицательную энергию. Отпустите ситуацию — это пойдет вам на пользу. Поймите, ваш обидчик, скорее всего, наслаждается жизнью и вообще о вас не думает, в то время, как вы тратите свои драгоценные часы на то, чтобы мысленно посылать ему лучи смерти.

Вы думаете, что все должны играть по вашим правилам

Новость дня: мир понятия не имеет о ваших правилах. Чем раньше вы это осознаете, тем счастливее будете. Ни один другой человек не получил ваш меморандум о том, как надо жить, относиться к вам, делать свою работу и выстраивать отношения. Люди часто злятся на то, что кто-то никак не хочет соответствовать их внутренним идеалам. И, естественно, решение непосильной задачи — заставить всех жить по своей мерке — приносит много разочарований. Примите людей такими, какие они есть, и оцените весь спектр идей и точек зрения.

Вы сравниваете себя с другими

Мы все играем в эту игру — берем какую-то крохотную часть жизни другого человека и сравниваем со своей. Например, я могу сравнить себя с Плющенко и сделать вывод, что я очень плохо катаюсь на коньках. Но кто знает, может быть, я лучше него пою или вожу машину? Вот почему такое разглядывание под микроскопом себя и других — бессмысленное занятие. Целое всегда будет больше той части, которую вы рассматриваете, но вы постоянно будете недовольны, сравнивая лишь отдельные элементы. Если вы никак не можете отказаться от сравнения, направьте его внутрь: вы сегодня стали лучше, чем были вчера?

Вы думаете, что исполнение мечты сделает вас счастливым

Один говорит: «Я буду счастлив, когда заработаю сто миллионов долларов», а второй: «Я буду счастлив, когда сегодня за вкусным ужином соберется моя семья». Кто из них счастливее? Конечно, иметь большие цели — это здорово. Но когда вы связываете свое счастье только с будущими успехами — которые, кстати, могут и не случиться, вы не можете наслаждаться сегодняшним днем. Найдите то, что порадует сегодня, и позвольте завтрашнему дню удивить вас.

Вы — «стакан, который наполовину пуст»

Если вы пессимист, то замечаете только плохое в вашей жизни. Ваше восприятие становится вашей реальностью. Попробуйте сосредоточиться на лучших качествах людей и на том хорошем, что есть вокруг. Чем больше вы будете видеть солнечного света, тем меньше теней вы станете замечать.

Вы одиноки

Человек — социальное существо, и от этого никуда не денешься. Если однажды в субботнюю ночь вы обнаружите себя одиноким и подавленным, сделайте попытку изменить это. Как вы обычно находите друзей? Попробуйте посещать общественные места, где есть люди, разделяющие ваши интересы и убеждения. Улыбнитесь, протяните руку и будьте по-настоящему заинтересованы в собеседнике. Вы удивитесь, как здорово это поможет вам в построении долговременных отношений.

Вы придаете слишком большое значение деньгам

Деньги делают жизнь лучше и проще, что уж скрывать, но они не приносят счастья. Подумайте, если бы завтра был последний день вашей жизни, вы действительно потратили бы оставшееся время на зарабатывание денег? Скорее всего, вы захотели бы провести эти часы с близкими людьми или занимаясь любимым делом. Жизнь в соответствии с внутренними целями приносит больше удовольствия, чем все деньги мира.

Вы не находите времени для правильных вещей

Иногда мы все чувствуем себя потерянными. Но только построение своей деятельности в соответствии с внутренними ценностями делает нас счастливее. Есть простое упражнение: составьте список ценностей и расставьте их по степени важности для вас. Затем сравните, сколько ваших ежедневных действий соответствуют вашим ценностям. Есть ли отклонения? Что вы можете сделать, чтобы изменить это?

Вы окружены несчастливыми людьми

Вы — это сумма пяти человек, с которыми вы проводите больше всего времени. Если ваши друзья являются постоянным источником негатива, то настал час поискать более позитивных людей.

Вы не нашли своего предназначения

Множество людей подписались под той ложью, что смысл их существования — дожить до выходных. Неудивительно, что в мире так много несчастных прожигателей жизни. Перестаньте существовать и начните жить. Найдите свое предназначение и стремитесь к нему со всей страстью. Иногда вам будет трудно, иногда — страшно, но поверьте — это станет самым захватывающим приключением на вашем пути.

Вы актер, а не автор

Вы оказываете миру медвежью услугу, когда пытаетесь быть тем, кем на самом деле не являетесь. Играя чужую роль, вы никогда не сможете соответствовать собственным ожиданиям. Какая-то часть вашего сознания всегда будет знать, что вы подавили себя для того, чтобы читать строки, которые вы не писали и — что еще хуже — в которые вы не верите.

Вы застряли в своем прошлом

Многие люди становятся продуктом своего прошлого — суммой сожалений, печалей и разнообразных «что если». Да, на ошибках прошлого можно учиться, но его нельзя изменить или пережить заново. Живите в настоящем — это единственный способ добраться до будущего.

Вы живете мыслями о будущем

Некоторые думают, что счастье — это пункт назначения, хотя на самом деле только дорога к нему дает нам ощущение полноты жизни. Воспринимайте все происходящее как приключение. Если вы этого не сделаете, то так и будете несчастны, ожидая своего прекрасного «завтра». Но ведь жизнь — это одно бесконечное «сегодня», верно?

Вы нездоровы

Да-да, занятия спортом, правильное питание и здоровый сон напрямую влияют на ваше ощущение счастья. Эмоции зависят от многих физических факторов. Связь ума и тела настолько прочна, что иногда парочка упражнений, прогулка на свежем воздухе и дополнительный час сна могут здорово улучшить ваше настроение.

Вы перфекционист

Есть три типа перфекционизма: перфекционизм по отношению к себе — когда вы ожидаете совершенства от себя, социальный перфекционизм — когда вам кажется, что другие ожидают от вас совершенства, и перфекционизм по отношению к другим — когда вы ожидаете совершенства от других. Все три типа делают вас несчастным. Давайте просто смиримся с тем, что совершенство недостижимо — а если честно, то еще и скучно — и жить станет намного легче.

Вы боитесь неудачи

Некоторые люди так боятся совершить ошибку, что предпочитают ничего не делать. Представьте, что вы поступили бы так, когда только учились ходить. Вы бы до сих пор ползали. К сожалению, взрослея, мы иногда теряем мужество и боимся пробовать что-то новое. Если вы смиритесь с таким образом мышления, ваша жизнь никогда не будет полной — соответственно, не видать вам счастья, как своих ушей.

Вы цепляетесь за привычное

Рост происходит за пределами нашей зоны комфорта. Если вы не решитесь выйти за рамки привычного, вы никогда не узнаете радости победы над страхами и обретения крыльев. Однажды птице приходится прыгнуть, чтобы научиться летать. Вы не можете оставаться в гнезде и быть счастливым, наблюдая за полетом других.

Вы кому-то должны

Долги провоцируют стресс, разрыв отношений и финансовые трудности. Разработайте план, как вы будете рассчитываться с кредиторами, и вам сразу станет намного спокойнее.

Вы жаждете оценки

Если вы ждете, что другие будут оценивать вас по достоинству, вы всегда будете несчастны. Никто, кроме вас самих, не в праве определять ваши значимость и ценность.

Вы пренебрегаете близкими отношениями

Знаете, о чем жалеют люди на смертном одре? Нет, вовсе не о том, что они заработали мало денег и провели недостаточно времени в офисе. Большинство людей вспоминает об отношениях, которые были разрушены в погоне за ненужными вещами. Не пренебрегайте семьей и друзьями. В конце концов, любовь все еще остается величайшей ценностью в мире.

Вы прокрастинируете

Прокрастинация — это бесконечная спираль разочарования. Вы откладываете дела на потом, и чем больше вы поступаете таким образом, тем тяжелее ваш груз. Это все равно что пытаться бежать марафон и по пути собирать камни. В конце концов вес становится просто неподъемным.

Вы должны закончить начатое и выбросить эти камни, чтобы оставаться легким и готовым к маневру, не перетаскивая в завтрашний день 20 дел из вчерашнего.

Вы не учитесь

Изучение новых вещей приносит радость открытия. Найдите себе хобби, поищите новый интерес в жизни. Обучаясь, вы познаете мир заново — а значит, остаетесь молодым, способным удивляться и счастливым.

У вас есть нереализованные мечты

Призраки несбывшихся желаний могут преследовать нас. К счастью, мы всегда можем вдохнуть жизнь в наше мироощущение, если сумеем найти мужество двигаться за новыми возможностями.

Вам скучно

Жизнь многих людей протекает без изменений, и это может вести к скуке. У нас есть новейшие достижения науки и техники, мир вокруг прост и относительно безопасен, и в нем не остается места приключениям. Рутина засасывает. Но есть много способов привнести разнообразие в жизнь. Поставьте перед собой цель делать то, что выбивает вас из привычной колеи и даже пугает — поверьте, найдется очень много того, что сможет вас разбудить, встряхнуть, удивить и очаровать.

Вы слишком заняты

Вы все время заняты, поэтому не успеваете чувствовать себя живым. О каком счастье тут может идти речь? Пересмотрите свое расписание. Вы наверняка обнаружите там множество вещей, которые отбирают у вас время, но ничего не дают взамен.

Вы мало спите

У людей, страдающих от бессонницы, в 10 раз больше шансов впасть в депрессию, чем у тех, кто хорошо спит. Высыпайтесь — и будет вам счастье.

Вы проводите недостаточно времени в одиночестве

Иногда нужно дать своим ушам отдых от шума жизни и сосредоточиться на внутреннем монологе. Проводить время наедине с собой — естественно и нормально. Неважно, будет ли это чашечка кофе на скамейке в парке или недельная поездка в горы для занятия альпинизмом. Ваша психика будет очень признательна вам за такие моменты уединения.

У вас нет цели

Бесцельная жизнь — это бесконечный источник разочарования. Вместо того, чтобы просто позволять вещам происходить с вами, создавайте свое будущее, устанавливая цели и достигая их. Видеть, что цель успешно достигнута, — одна из величайших радостей в жизни.

Вы зависимы

Зависеть от других проще, но независимость — это черта взрослого человека. Те, кто цепляется за других и не планирует быть свободными, обречены на борьбу с заниженной самооценкой. Невозможно взлететь на собственных крыльях, если вы отягощены необходимостью постоянно «тащить» с собой кого-то еще.

Вы думаете, что не заслужили счастья

Некоторые имеют искаженные представления о том, что они не заслуживают счастья. Их гложет чувство вины за прошлые поступки или они просто считают, что недостойны такой эмоции. Но счастье — это опыт, который должен испытать каждый. Зачеркните «не» в своем «я не заслуживаю» и посмотрите, что изменится.

Вам всегда чуть-чуть не хватает

Для ощущения полноты жизни вам всегда не хватает еще чего-то. И еще. И еще вот этого — немножко, самую малость. Если вы постоянно находитесь в шаге от удовлетворения, ваши шансы на счастье существенно снижаются. Это никогда не закончится, монстр жадности так и будет грызть вас изнутри. Вы все время будете врать себе, что вот-вот найдете последнюю вещь, которая сделает вас счастливым. На самом деле, эта яма не имеет дна. Попробуйте почувствовать радость каждого момента, и вы ощутите небывалый подъем.

Вы игнорируете возможности

Когда возможность стучится в дверь, многие из нас просто делают звук телевизора погромче и устраиваются на диване поудобнее. Еще бы, ведь эта возможность выглядит как работа или выталкивает вас из зоны комфорта, а вам это ни к чему. Проще отсидеться, верно? Но если такое поведение войдет в привычку, однажды вы проснетесь в глубоком разочаровании, когда поймете, что упустили все шансы. Трудно быть счастливым, если вы не даете хорошим вещам происходить в вашей жизни.

Вы самодовольны

Самодовольство дает иллюзию спокойствия. Все идет отлично, жизнь вас не бьет, вы прекрасны, как бог — что еще нужно? На самом деле, вы просто плывете по течению, и в один день оно может вынести вас на очень недружелюбный берег. Боритесь, преодолевайте себя, не позволяйте себе закостенеть в пассивном существовании.

Вы ненавидите свою работу

Как ни крути, на работе вы проводите большую часть своей жизни. Трудно сохранить счастливую улыбку, если вы всеми фибрами души ненавидите это место и людей, которых встречаете там ежедневно. Все-таки работа должна приносить радость и удовлетворение, а не только возможность платить по счетам.

Вы гоняетесь за ненужными вещами

Иногда мы забываем, что действительно важно для нас. Просто подумайте — так ли вам нужен этот новый автомобиль, если ради этого необходимо работать на трех работах и жертвовать временем, которое вы могли бы провести с семьей?

У вас нет духовной жизни

Современные исследования показывают взаимосвязь между духовностью и счастьем. Это объясняется тем, что медитация или молитва, а также общение с позитивно настроенными единомышленниками, успокаивают, помогают расслабиться и настроиться на перемены к лучшему.

У вас нет настоящих друзей

Вас могут окружать сотни приятелей и знакомых, но если среди них нет ни одного близкого друга, который был бы с вами даже в самую сильную бурю, то вы будете несчастливы. Жизнь — это постоянное взаимодействие с людьми, и если вы не уверены, что ваши связи прочны, возможно, вам стоит поискать друзей. Вы будете чувствовать себя более уверенно, зная, что у вас всегда есть поддержка.

Вы боитесь себя

Это странно, но многие боятся себя и не доверяют своим инстинктам. Но если вы не доверяете даже себе, то кому вообще вы можете доверять? Научитесь верить в свои решения и не сомневаться в собственном жизненном пути. Именно это и называется «гармонией».

Вы слишком обеспокоены тем, что думают другие

Как только вы примете тот факт, что всем понравиться невозможно, жизнь сразу заиграет яркими красками. Попытки угодить всем и каждому однажды сведут вас с ума. Нет смысла жить, постоянно пытаясь подстроиться под кого-то.

Вы не расслабляетесь

Все-таки жизнь — это игра, и всем нам время от времени нужен тайм-аут. Если вы не позволяете себе отдыхать, стресс и разочарование будут сопровождать вас постоянно. Научитесь расслабляться и восстанавливать силы, и тогда ваше психическое и физическое здоровье заметно улучшится.

Вы не рискуете

Многие люди не используют их жизненные возможности по максимуму. Если вы чувствуете, что способны на большее, рискните, бросьте вызов судьбе. Вы можете почувствовать восторг первооткрывателя, в то время как ваши знакомые будут по-прежнему будут лениво барахтаться в болоте повседневности. Преодоление границ делает жизнь намного привлекательней.
helpingpractices

https://redeeminggod.com/jesus-as-the-divine-scapegoat/

https://www.awakeninthedream.com/articles/scapegoating

THE PASSIVE AGGRESSIVE NEW AGE PERSON

I can’t count how many times someone who seems to brand themselves as a “light worker” or ”spiritual person” will make a passive aggressive statement and then follow it by, “namaste” “love and light” or “much love to you” or some other cliche spiritual statement. It’s almost as if tacking on some classically “spiritual” phrase after whatever they say they feel will negate the content of what was being said, therefore giving them the agency to say whatever it is they like, even if it’s full of passive aggressiveness and suppressed anger - because, well, they made sure to say “namaste or “much love” after they said it.

Let me get one thing straight - there is nothing unspiritual about being direct, standing up for truth and for what you believe in, and even getting angry — and when we hide our intentions under the disguise of this fluffy faux “kindness” we are only doing a disservice to ourselves and the other people around us in by not being willing to be authentic and stand firm by our truth by expressing it clearly and honestly.

Also, saying “I love you” or any other iteration of it does not negate an action if the intention behind that action was to project upon and/or hurt the other; just as saying “namaste” by definition of the term means that you honour the divinity in another person - do the people who make this statement actually know what that means to do so? To recognize the soul in another being as holy and awesome and bow in reverence to it?

Don’t say something shitty and then use “namaste” as your tag line to excuse yourself from the statement. Let your actions speak of how you revere and honour the divine in each person.

Under this disguise of empty fake “love and light” spirituality we have lost our true power by bastardizing the meaning of Sacred words like “namaste” and many like it."

True beauty is supposed to be a natural expression of inner wholeness, now the synthetic beauty has become a cover up of inner hollow" D.H

Психоаналитик - "врачеватель души"
«целитель души
"Второй ошибочный аргумент тесно связан с "зависимостью": сила или существо вне человека должны существовать, потому что человек обладает неискоренимым стремлением связать себя с чем-то выходящим за его пределы. Конечно, любое здоровое человеческое существо нуждается в связи с другими; тот, кто теряет такую способность, становится безумным. Неудивительно, что человек сотворил изображения, с которыми связан, которые любит и лелеет, - они не подвержены колебаниям и противоречиям, присущим самому человеку. Довольно просто понять, что бог - это символ человеческой потребности в любви. Но следует ли из существования и силы этой человеческой потребности, что где-то во внешнем мире есть соответствующее ей существо? Очевидно, что не следует, подобно тому как наша самая сильная потребность любить не доказывает, что где-то существует человек, которого мы любим. Все, что у нас есть, это потребность и, возможно, способность любить.
Заповедь "Люби ближнего твоего, как самого себя" (Рим. 13: 8) является, с очень незначительными вариациями в формулировке, основным принципом, общим для всех гуманистических религий. Однако если любовь настолько простое дело, как это представляется большинству людей, то трудно понять, почему великие духовные учители человечества заповедовали, чтобы человек возлюбил. Что такое любовь? Зависимость, повиновение, неспособность покинуть привычное "стойло", господство, собственничество и желание управлять - входят ли в понятие любви также и эти чувства? Сексуальная жадность и неспособность вынести одиночество считаются доказательствами очень сильной любви. Люди думают, что любить просто, но что быть любимыми - очень трудно. С нашей рыночной ориентацией мы думаем, что нас не любят, потому что мы недостаточно "привлекательны", причем под привлекательностью понимается все что угодно - от внешнего вида, платья, ума и денег до положения в обществе и престижа. Люди не понимают, что реальная проблема состоит в том, что любовь - весьма непростое дело, и что вас любят, только если вы сами любите; именно ваша способность любить и вызывает любовь в другом человеке. Самое трудное - именно неподдельная способность к любви.
Думается, что феномен любви и ее искажений можно по-настоящему изучать только с помощью аналитического интервью. Лучшие доказательства того, что требование "Люби ближнего твоего, как самого себя" является важнейшей нормой жизни и нарушение ее - главная причина несчастья и умственной болезни, приводит как раз психоаналитик. На что бы ни жаловался невротик, какие бы ни проявлял симптомы - все они проистекают из его неспособности любить, если под любовью мы имеем в виду способность испытывать чувства заботы, ответственности, уважения и понимания в отношении других людей, желание, чтобы эти другие люди развивались. Аналитическая терапия есть, по существу, попытка помочь пациенту обрести или восстановить способность к любви. Если эта цель не достигается, то происходят только самые поверхностные изменения.
Психоанализ показывает также, что любовь по самой своей природе не может замыкаться на одном человеке. Человек, любящий только одного человека и не любящий "своего ближнего", на самом деле желает повиноваться или господствовать, но не любить. Кроме того, если кто-то любит ближнего, но не любит самого себя, это доказывает, что любовь к ближнему не является подлинной. Любовь основана на утверждении и уважении, и если человек не испытывает этих чувств в отношении самого себя, - ведь Я в конце концов тоже человеческое существо и тоже ближний, - то их и вовсе не существует. Человеческая реальность, стоящая за концепцией человеческой любви к богу, в гуманистической религии есть способность любить созидательно, без жадности, повиновения и господства, любить всей полнотой личности. Подобно этому, божья любовь есть символ любви, исполненной силы, а не слабости.

. В гуманистической религии совесть - это не интериоризированный голос власти, но голос самого человека, хранитель нашей цельности, призывающий нас к себе, когда нам грозит опасность утраты самости. Грех - это прежде всего грех в отношении себя, а не бога
"

Любая идея сильна лишь в том случае, если укоренена в структуре личности. И никакая идея не может быть сильнее своей эмоциональной матрицы. Психоаналитический подход к религии, следовательно, нацелен на понимание человеческой реальности, лежащей за системами мышления. Психоанализ задается вопросом, действительно ли система мышления выражает то чувство, которое стремится изобразить, или же это рационализация, скрывающая противоположное отношение. Он далее спрашивает, вырастает ли система мышления из сильной эмоциональной матрицы или же является пустым мнением.

Критическая самооценка и вытекающая из нее способность различать подлинный и ложный опыт существенны для религиозного отношения, и это прекрасно выражено в древнем религиозном документе буддийского происхождения. Мы находим в Наставлениях тибетских учителей перечисление десяти иллюзий, которые могут служить причиной ошибки.
"I. Желание можно принять за веру.
2. Привязанность можно принять за благоговение и сострадание.
3. Прекращение мыслительных процессов можно принять за спокойствие бесконечного ума, являющееся истинной целью.
4. Чувственные ощущения (или феномены) можно принять за откровения (или проблески) реальности.
5. Простой проблеск реальности можно принять за полное ее осуществление.
6. Те, кто проповедует, но не практикует религию, могут быть приняты за истинных посвященных.
7. Рабы страстей могут быть приняты за мастеров йоги, которые освободились ото всех условностей.
8. Действия, предпринимаемые в собственных интересах, можно ошибочно принять за альтруистические.
9. Обман может быть принят за осторожность.
10. Шарлатанов можно принять за мудрецов" (*).

(* Tibetan Yoga and Secret Doctrines, W

Главная цель психоанализа - помочь людям отличать истину от лжи в самих себе, это терапевтический метод, являющийся эмпирическим приложением тезиса "Истина сделает вас свободными".

Programmed Hybristophilia
======
"Stockholm denialism is where Autonomy is surrendered

We are witnessing criminalization and corruptionof all the pillar institutions. Religious, Pharma, Music, Education...... The question is if people will wake up from theStockholm denialism"

"The biggest pandemic in the world is corruption and lack of integrity in all organizations especially the legal system cause what they do and their training revolves around written laws but no where are they taught how to see themselves (self awareness and their shadow) and being self responsible; and this to the point now that the global pillars of the global system are crumbling" D. H

"the chemical imballence and serotonine theory is a big pharma fabrication but also the nutrient hypothesis is in reverse: the truth is the anxiety is what causes the chemical imbalance and vitamin deficiency, not the other way aroind. The medical dogma has it perfectly in reverse"

UANTUM PHYSICS IS THE MEDICINE FOR OUR TIME

Quantum physics is unquestionably the greatest scientific discovery in all of history. What quantum physics is revealing to us is so radical, with implications so far-reaching, that to call it merely revolutionary would not do it justice. Even though quantum physics has been around for about a hundred years or so, we are still at the very beginning stages of trying to wrap our minds around its deeper meaning. We are at the foothills of the quantum Himalayas in terms of assimilating the freely-offered liberating nectar of its mind-blowing revelations. We find ourselves in the role of quantum midwives, birthing an astonishingly new quantum understanding of and into the world at large.

Quantum physics heralds a change so momentous that it can - and already has - transformed the course of human history. The discovery of quantum physics is a total game-changer – it is no exaggeration to say that it is inaugurating a new epoch in human evolution. Quantum theory demands a radical re-visioning of the role that consciousness plays in the deep structure and ongoing unfolding of reality. The change that began with the discovery of the quantum realm wasn’t solely a transformation of the worldview of science, but is more fundamentally an expression of and potentially a vehicle for the evolutionary mutation of human consciousness itself. Indeed, the most far-reaching impact of the newly emerging quantum gnosis will be found within the human mind.

Quantum physics has discovered that we aren’t passive observers of the universe, but rather, living in a “participatory universe,” our very act of observing the universe influences the universe we are observing. This is to say that the act of observation is creative, which has enormous implications regarding who we are and our place in the universe. This realization changes everything: expanding the realm of the possible beyond mere imagination, the universe will never be the same. Just as quantum physics has unleashed the incredible power latent in the atom, we have hardly begun to realize that quantum physics has likewise tapped into and is potentially unlocking the vast world-transforming power of the human psyche.

In its discovery of the quantum realm, physics has stumbled upon a genuine multifaceted revelation which can be likened to a profound spiritual treasure - a heretofore undreamed of creative power - hidden within our own mind. Even with the huge impact that the revolutionary technologies emerging from quantum physics has already had on each of our lives, this effect is infinitesimally small - likened to “low-hanging fruit” - compared to what will occur when more of us recognize what its insights are revealing to us about the previously undreamed of creative power that we unknowingly have access to within ourselves.

Quantum physics has discovered that our world is quantum through and through, which is an insight that has incredible relevance for all of us in our day-to-day lives. Einstein himself famously said, “Quantum physics is so important it should be everyone’s concern.” Regarding quantum physics, most of us – tragically - have little or no idea what we have been missing. We have been ill-informed and left in the dark regarding these over-the-top discoveries that have everything to do with our nature as creative beings playing a crucial participatory role in a universe that is itself an on-going work of creation.

To quote John Archibald Wheeler, one of the pre-eminent quantum theorists of the twentieth century, "The quantum is the crack in the armor that covers the secret of existence." In times of darkness such as ours, as poet and songwriter Leonard Cohen would say, cracks are how the light gets in. The revelations emerging from quantum physics, in showing us our world-transforming creative power, are offering us the fundamental solution to the world crisis we currently face – but in typical quantum style, potentially. As quantum physics makes explicitly clear, how things actually turn out depends upon how we dream it.
"

If you tell others how they “should” live – or try to implement/support a system/ideology with certain rules that everyone “should” obey, or certain lifestyles everyone “should” live by…if you identify with a particular lifestyle (including the identification with/attachment to a certain diet (veganism, etc), preaching what people “should” or “shouldn’t” eat, coming from a moral superiority complex) because you think/believe that will “save” the world or humanity, or is more “spiritually-advanced”…you are caught in the trap of the homogenization of humanity (the craving to make everyone the same). This ideology also displays traits of the martyr/savior complex, which is a trap in itself, especially if you see yourself as “better” than – and thus, look down upon – others (ie., the trap of superiority)…judging people who don’t do as you do (as opposed to discerning how their and your own thoughts/beliefs are curtailing their/your sovereign expansion)….and in that state of supremacist disassociation, “THE MATRIX HAS YOU”.

When we project onto others what works for us – and try to “make everyone follow the same do/don’t script” – we fall into the aforementioned trap: the Homogenization of Humanity (confusing unity with uniformity). This trap is the underlying agenda of the Matrix, playing out on unseen levels and through a myriad number of STS (Service to Self) behaviorisms that are masquerading as operating on STO (Service to Others) frequencies. We see this mechanism manifesting on a global scale through the roll-out of a socialistic New World Order agenda, but it’s also found embedded within many spiritual and alternative circles/groups, and even in the so-called “truth movement”.

===

estern European countries and Anglo-American settler states are finished. 

1) Demographics -Subreplacement fertility across the board, due in part to the sexual revolution, family courts, and arguably other methods of deliberate depopulation such as unhealthy diet and lifestyle. The developed world or at least urban areas are in a behavioural sink and their populations are collapsing. Immigration is being used to offset this but if the host population disappears so does the culture. The overwhelming majority of kids being born today in so-called rich countries are being raised by single parents in poverty or never get to see their parents and are being dumped into daycare where they are often traumatized for life. 

2) Economic Collapse -Governments are trillions of dollars in debt as are the people; wages collapsed in the 70s and credit cards have been used to make up the difference between the relative decline in wages and rising cost of living. The entire industrial base has been outsourced.

Specific to the US

3 people have half the wealth while half the country is in poverty. Millions are homeless in tent cities. The UN has declared there are areas in the US where homelessness is so bad it is comparable to poverty in the developing world. The US is in a depression unless you are rich. 

3) Societal Collapse -Wage slavery has made life completely atomized, alienating, and miserable, every interaction is based on people trying to accumulate more wealth this is necessitated in part by the horrible conditions of life as a wage slave in the service sector which makes up 70% of the economy. Dating has become almost impossible for all but the rich and attractive  and traditional values such as Church where socializing took place outside of the context of commerce has collapsed as has family. Race and politics has split the country in half. 

4) Political Collapse -In the last uS election both candidates were the least popular in history and support for congress is in the single digits and has been for years. 1/3 of Americans believe an armed revolt will be necessry in their lifetime, voter turn out, and survey after survey show a contempt and distrust not only of the political process but also of the media, courts, business, etc.

5) Psychological Collapse -Half the country needs anti-depressants to function, average high school kid has more mental disorders than a mental patient in the 50s, suicide epidemic, opiod epidemic, school shootings, on and on the signs are there the society is falling apart and into insanity. This is not a problem with the people but the system itself which produces cruelty.

6) Dumbing down of society -Education system is a complete failure and US public education has been shown to both lower IQ and make people less knowledgable in many districts. If a child can make it through the meat grinder with half a brain it is all for noting bc the cost of education is so extreme and the job market is so bleak they will just end up flipping burgers for life school just adds debt. Ivy league unis where decent education is offered are not open to the public but only children of the ruling elite. The TV, social media, and use of drugs and alcohol to self-medicate further lowers the IQ of society. There is also an anti-intellectual culture where people who are smart are often beaten, ridiculed, and isolated. Half of US Phds are immigrants the system is incapable of educaating its people and unwilling as it is cheaper to just offer lower taxes to siphon of the best people from other countries via a brain drain. 

7) Health crisis- US is the most unhealthy nation ever, diabetes, cancer, heart disease, obesity, depression, mental illness in general on and on the country is sick usually because of how people self-medicate to cope with pain but also because the society is set up to make people sick for profit. This ties into medical bankruptcy which is done by design to force more people into poverty and shit jobs. Violence, guns, war, and gore is glorified and promoted.

8) International Crisis - US hegemony today is based on its miitary power, yes there is the petrodollar but the linch pin in that arrangement is the backing of the US military and to an extent NATO. But this is not sustainable, a powerful military needs a large growing economy and large growing and healthy population to pay for and man it. If all the jobs are outsourced or automated, and the population is increasingly sterile and unfit for service; then the military will decline with the economy and population. Respect for the US abroad has been irreversibly damaged by its foreign policy and now outright public disrespect of NATO allies and heads of state. This is on top of turning almost the entire Muslim world against them with Iraq, Afghanistan etc. 

Within the society there are further signs of decline, many young people have dropped out of society completely they are not working or going to school, they are not paying their massive debts, they are not willing to continue this system and are passively resisting part of this is a refusal to bring children into this system. If young people refuse to pay the student loans and won't accept the shitty jobs and don't believe anything the gov, media, or schools says and won't breed more slaves the empire is done. For the poor the empire is a threat to their well-being. 

Question is what comes next, imo it looks like things are reressing towards a neo-feudalism.

Russia also has economic problems but the cost of living and land is lower it is possible to own where you live in Russia maybe not in Moscow but if you just want a small home in the countryside to call your own it is possible. More importantly the values and fabric of society among most of the population has not collapsed. Russians have retained the qualities that make life good like genuine friendship, family, empathy, human traits that are needed in tough times. There are parts of Russia where it is harsh but many of the things that pass for normal in the west today are considered insane in Russia, the economy is pretty much terrible everywhere in the world today for all but the super rich but not everyone can be rich and many millionaires end up depressed and suicide anyway. What people need to be happy is each other. If people are friends with each other where they live it makes life better. This is harder to achieve in the west because of the decline of family and religion people in the west are also divided by differences.

What isn't sustainable won't last the west will eventually return to normalcy but until that happens there will be alot of suffering. You might be better of fleeing to Russia and watching it from afar.