ნაკელისგან გაკეთებული მამალი და სოციალური შიზოფრენია

                               ნაკელისგან გაკეთებული მამალი  და სოციალური შიზოფრენია 
ოლეგ კაშინი  

"მე ვაგრძელებ წერილებს შთამომავლებისთვის და შიშით ვფიქრობ, რა სახით წარსდგება მათ წინაშე დღევანდელობა; საქმე, რა თქმა უნდა, არ ეხება იმ პიროვნებების როლს ისტორიაში, რომელთა შესახებ ინფორმაციას დღესაც გვაწვდიან ახალ ამბებში. თავი დავანებოთ მათ. მე ის სიტყვები მაშფოთებს, რომლებიც ჩვენს შემდეგ დარჩება. რაც არ უნდა პატივმოყვარე ვიყო, გულწრფელად ვაღიარებ, რომ მცდარ ინტერპრეტაციას, რომელიც, ჩემი აზრით, გარდაუვალია, დავიწყებას ვამჯობინებდი.
თითქოს, უფრო ადვილი რა უნდა იყოს, - აიღეთ ყველა ტექსტი, თუნდაც კაშინის, ქსენია სობჩაკის, პროსვირნინის, ნებისმიერის, წაიკითხეთ ერთი-მეორის მიყოლებით და იხილავთ ოცდამეერთე საუკუნის ათიანი წლების რუსული საზოგადოებრივი აზრის ნათელ სურათს; მაგრამ არა, არაფერი გამოვა. ტექსტები უნდა „სათანადოდ“ უნდა დახარისხდეს, ანუ სანამ მათ წაიკითხავთ, უნდა გადაწყვიტოთ, რომელი მათგანი იქნება ამოსავალი წერტილი, ვინ იქნება ფონი, ვინ ვისი თანამედროვე, და, პირიქით, ვინ გაგვაბედნიერებს თავისი ყოფნით სადღაც ჩვენს გვერდით. ეჭვი მაქვს, რომ უკვე ამ ეტაპზე იმ შთამომავლებს, ვინც ჩვენს შესახებ წაიკითხავს, თავს გადახდება უპრეცედენტო შეფერხება, რომელსაც ანალოგი არ აქვს ჩვენს წარსულში და რომლის შედეგი იქნება იმ სამყაროს გადაბრუნებული და დახლართული სურათი, რომელშიც ვცხოვრობთ.
ისტორიაში ჩვენ საჯარო დღიურებისა და საჯარო კორესპონდენციის პირველი თაობა ვართ. ჩვენს დროში ამის თამაში ჟურნალისტებს უყვართ, რომლებსაც წარსულის მიმოწერა და დღიურები ჩვენთვის ნაცნობი სოციალური ქსელების ფორმატში გამოაქვთ. თამაში ბევრს თავშესაქცევი ჰგონია მაგრამ სინამდვილეში ის ამაზრზენია, რადგან მისი წესები პრინციპულად ეწინააღმდეგება წესებს, რომლის მიხედვითაც ძველი ტექსტების ავტორები თამაშობდნენ. ისინი თავის დღიურებს წერდნენ, მაგრამ სხვებისას არ კითხულობდნენ, ერთმანეთს წერდნენ წერილებს, და არც უფიქრიათ, რომ მათ მიმოწერას კიდევ ვიღაც მეოთხე ადევნებს თვალყურს ფოსტის ცენზორის გარდა. ჩვენთან ყველაფერი პირიქითაა: ჩვენს ჩანაწერებს მაშინვე ვაქცევთ მკითხველთა საკუთრებად და განუწყვეტლივ ვაკვირდებით, რას წერენ სხვები. ის კონტექსტი, რომლის აღდგენა ყოველგვარი გარჯის გარეშე შეეძლოთ ისტორიკოსებს და მკვლევარებს, ჩვენს შემთხვევაში არ საჭიროებს აღდგენას, ის მთლიანად სახეზეა და ტოვებს მაქსიმალური ღიაობის, ხელმისაწვდომობისა და გამჭვირვალობის შთაბეჭდილებას, მაგრამ ეს მოჩვენებითი წარმოსახვა და მოჩვენებითი ღიაობაა. პირველს, რაც შესწორებას უნდა ექვემდებარებოდეს, მე ვუწოდებ ახალ არაგულწრფელობას; რა თქმა უნდა, ნაწერის არდაბეჭდვა  განსხვავდება სოციალურ ქსელში განთავსებისგან, განსხვავდება, პირველ რიგში, იმით, რომ ნებისმიერი ავტორი უნებლიეთ ითვალისწინებს, თუ როგორი თვალით წაიკითხავენ ტექსტს მისი ნაცნობები და კიდევ ათობით უცნობი ადამიანი. ცდუნება გაცილებით უკეთესი შთაბეჭდილება დატოვოთ, ვიდრე ხართ,  უძლეველია, ყოველ შემთხვევაში, რთულად გადასალახი. მაგრამ ეს ნახევარი უბედურებაა, უფრო სამწუხაროა სხვა რამ. მე არ ვიცი, როგორ შეიძლება ამის სწორად აღწერა, მაგრამ წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ იმყოფებით ყველაზე მაღალი მთის მწვერვალზე, თქვენს ზემოთ მხოლოდ ღრუბლებია და ქვემოთაც ღრუბლებია, ხოლო სადღაც ქვემოთ, ძალიან შორს, სხვა მწვერვალებია - სიმაღლის მიხედვით მეორე, მესამე, მეოთხე და ა. შ. ამის წარმოდგენა ძალიან რთულია. წარმოიდგინეთ, რომ ის მწვერვალები, რომლებსაც შორს ხედავთ, უფრო დაბალი გეჩვენებათ, ვიდრე თქვენი მწვერვალი. გარდა ამისა, ყველა მწვერვალზე იმყოფება სხვა ადამიანი, და მასაც ეჩვენება, რომ მისი მწვერვალი ყველაზე მაღალია. თითოეული ადამიანი თითოეულ მწვერვალზე ფიქრობს, რომ ის ყველაზე მაღლა იმყოფება. ათასობით მწვერვალი, რომელთაგან თითოეული სხვებზე მაღალია, თანასწორობის უტოპია იქნებოდა, ილუზია რომ არ ყოფილიყო. მაგრამ ეს ილუზიაა და ჩვენ ყველა ამ ილუზიით ვცხოვრობთ, როდესაც სხვა დანარჩენს ვუყურებთ სწორედ ჩვენი აბსოლუტური მორალური უპირატესობის, სიმართლის, გამოცდილების და სხვ. პოზიციიდან. და შედეგად ვიღებთ არა თანასწორობას, არამედ სოციალურ შიზოფრენიას. ნებისმიერი დავის მონაწილეა ის, ვინც ყოველთვის მართალია. ერთი ამბობს, რომ ორჯერ ორი ხუთია, მეორე - რომ სამი,  და ორივე მართალია. მაშინაც კი, თუ ვინმესთვის ორჯერ ორი ოთხი იქნება (არ ვიცი, სჭირდება თუ არა შთამომავლებს დაზუსტება, რომ ეს სწორედ ასეა,  - ოთხი, არც მეტი და არც ნაკლები), ისიც აღმოჩნდება სწორი და არასწორი იმდენადვე, რამდენადაც კამათის სხვა დანარჩენი მონაწილე ობიექტურად არ არის მათზე უფრო უკეთესი და მართალი.
საკუთარ სიმართლეში უპირობო თავდაჯერებულობა უზრუნველყოფს სხვათა შეცდომების პრეზუმფციას. წარმოიდგინეთ, როგორია ეს -  ცხოვრება, როდესაც გესმის, რომ ყველა დანარჩენი ყოველთვის არ არის მართალი. ჩვენ გვაქვს მთელი კულტურა, რომელმაც ზოგადრუსული უმრავლესობის მითოლოგიზირება (რომელიც, ალბათ, არც არასოდეს არ არსებობდა) მოახდინა, და ბევრი კარგ ტონად მიიჩნევს, პირველ რიგში, გარანტირებულად შეცდომაში მყოფ უმრავლესობისგან შორს ყოფნას. სხვაზე გამარტივებულ წარმოდგენაში, რა თქმა უნდა, არეფერია ახალი, მხოლოდ ჩვენი დრო იძლევა წარსულთან შედარებით წარმოუდგენელ შესაძლებლობებს ამ მეორეს დემონიზაციასთან დაკავშირებით. მწვერვალიდან მართლაც ძნელია იმის დანახვა, თუ რა ხდება ქვემოთ,  ამიტომ ნებისმიერი რამის წარმოდგენა არ არის ძნელი. როდესაც ჩვენს ტექსტებში შეხვდებით სიტყვებს „ლიბერალები“, „პატრიოტები“, „მემარცხენეები“ ან თუნდაც (ეს უფრო მეტად შეურაცხმყოფელია, დაახლოებით იგივეს ნიშნავს, რაც „პატრიოტები“) „ბამბა“, მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ საქმე  არ ეხება რეალურ ლიბერალებს, პატრიოტებს ან მემარცხენეებს, არამედ სხვებს, ვინც არ გვგავს ჩვენ, მათ, რომელთა ზნე-ჩვეულებები  და ხასიათი შემზარავად გვეჩვენება, ვინც საერთოდ შეიძლება გამოვრიცხოთ ადამიანთა სიიდან. შესაძლოა, ეს როდესმე გახდება ნამდვილი ომის ან გენოციდის მიზეზი, და ის ფაქტი, რომ ჩვენ შედარებით მშვიდობიანად ვცხოვრობთ, წინა პერიოდების ინერციად მეჩვენება, როდესაც სხვის იმიჯის შექმნის  მონოპოლია ჰქონდა ან მხოლოდ სახელმწიფოს, ან სახელმწიფოს და კიდევ ათზე ნაკლებ გავლენის მქონე რამდენიმე ცენტრს. ახლა ეს ცენტრები მილიონობითაა, და არავირტუალური კონფლიქტის რისკიც ბევრად უფრო დიდია. ვერ დავიჯერებ, რომ რისკები სამუდამოდ რისკებად დარჩება, რაღაც ცუდი უნდა მოხდეს, მაგრამ ეს შთამომავლებისთვის უფრო ნათელია.
ამ წერილებს ვწერ იმ დროს, როდესაც იშლება მრავალი წლის წინ შექმნილი გავლენიანი ლიტერატურული ორგანიზაცია. წინადღით რამდენიმე ნაცნობთან და ყოფილ ნაცნობებთან ერთად ჩვენ ვკამათობდით იმის შესახებ, თუ ვინ დაიწყო ომი უკრაინაში. რამდენიმე დღით ადრე, რამდენიმე პოპულარული პოლიტოლოგი (რუსეთში დღეს ყოფილან პოპულარული პოლიტოლოგები!) კამათობდა ტერმინის „ჰიბრიდული რეჟიმის“ კორექტულობის შესახებ.  კამათი შეუძლია ნებისმიერ მსურველს და რაზეც სურს, კამათის არქიტექტურა უცვლელი რჩება: თითოეული მონაწილე დანარჩენებს უყურებს მიუვალი მწვერვალიდან. თუ ორი კამათობს, ორივე თანაბრად მიუვალი მწვერვალია, თუ ხუთი - ხუთივე, და ა. შ., მაგრამ ისინი არ არიან თანაბარი სიმაღლის მწვერვალები. თითოეული მათგანი გულისხმობს თავის უნიკალურობას და ეს ისეთ სიგიჟეს წარმოადგენს, რომ უკვე მნიშვნელობა არა აქვს, რა მდგომარეობაშია ჰიბრიდული რეჟიმი (თვითონ არ ვიცი რა არის ეს, ვეჭვობ, რომ შარლატანობაა), ომი უკრაინაში ან მწერალთა ორგანიზაცია. როცა დაწერილს წაიკითხავთ, მხედველობაში  უნდა გქონდეთ, რომ ყველა სიტყვა ჩვენს ტექსტში გულისხმობს, რომ ის წარმოთქმულია მიუვალი მწვერვალიდან, სწორედ ამიტომ ჩვენი სიტყვების მნიშვნელობა ისეთი არ არის, როგორიც გვინდა რომ იყოს, და როგორსაც მათ აღიქვამს შთამომავლობა.
ცოტა ხნის წინ იაკუტიაში, ადგილობრივმა ხელმარჯვე ოსტატმა ნაკელისგან უზარმაზარი მამალი გააკეთა. საახალწლო დღეებში ასეთ ამბავს ძალიან დიდი წარმატება ჰქონდა, ყველა ამის შესახებ ლაპარაკობდა, დასცინოდა მამალს.  მე ჩემს ძველ მეგობართან ერთად ვსაუბრობდი, და საუბარი თავისთავად შეეხო ამ მამალს; ჩვენ გავიხსენეთ ჩვენი ნაცნობები, რომლებმაც ბოლო დროს ვეღარ გაუძლეს ყველა ცდუნებას და სირთულეს, თავად გადაიქცნენ ფეკალიებისგან გაკეთებულ მამლებად. ასეთი ნაცნობი საკმაოდ ბევრი აღმოჩნდა. მაგრამ კიდევ ჩვენ ორნიც უნდა მიგვამატონ, რადგან ჩვენც ვიღაცისთვის ფეკალიებისგან გაკეთებული მამლები ვართ.  ასე რომ, ეს არის ათიანი წლების რუსეთის საზოგადოებრივი დისკუსიის გასაღები: აქ ყველა ფიქრობს, რომ ყველა დანარჩენი ფეკალიებისგან გაკეთებული მამალია. ჩვენ გვგონია, რომ ირგვლივ ადამიანები არ არიან, მხოლოდ ისინი. იმედი მაქვს, რომ შთამომავლები ამ ილუზიას თავს დააღწევენ, მაგრამ მათ უნდა იცოდნენ, რომ ჩვენ სწორედ ამით ვცხოვრობთ."

google თარგმანი
1.12.18
M.F.L
(c)

020 ? Biorobot. human 2.0
2045 End of humanity

Мо́рлоки (англ. Morlocks) — гуманоидные подземные существа-каннибалы, встречающиеся в различных произведениях фантастического жанра. Не выносят солнечного света. Изначально персонажи фантастического романа Герберта Уэллса ...

Основная часть этого сравнительно небольшого по объёму произведения описывает мир будущего (802 701 год), в который отправляется Путешественник во Времени. Этот мир представляет собой своеобразную антиутопию — научный прогресс и социальное неравенство привели и к деградации человечества. В книге описаны два вида существ, в которые превратился человеческий вид — морлоки и элои.

===

"Ну..если задуматься и проанализировать российское общество на тему открытости индивидума к обшению ,то легко приходишь к выводу о том,что у нас начался процесс разобщения. В сша ,да и вообще в буржуазных странах народ очень давно живет в среде капитализма. И поэтому каждый человек являясь трудовой единицей испытывает в их обществе натуральную конкуренцию к таким же как он. Из этой конкуренции и вырастает разобщенность. Грубо говоря их общество с давних времен играет в "царь горы". Где каждый стремиться залезть на вершину,а соседей пытается использовать как ступеньки по котором можно подняться,вскарабкаться.
В СССР такого явления практически не было. Общество строилось на совершенно иных принципах. А вот в современной россии, явно заметны изменения. Во первых ,те кто активно работает и постоянно занят развитием своего дела - уже не могут уделять время на простое общение с друзьями. Все встречи постепенно становятся либо деловыми,либо прекращается общение.
Во вторых, те кто сумел чуть выше подняться в плане доходов - начинают переезжать в новые квартиры,в лучшие дома. Начинают ездить на более дорогие курорты. И прежние друзья ,с которыми раньше общались - отстают,остаются в тех старых домах, не могут себе позволить поездки на тот же курорт где более богатый друг. И поэтому прежние дружбы прекращаются,разрываются связи и взаимоотношения. Таким образом постепенно идет сепарация общества на основе расслоения по доходам. Просто в России мы еще не дожили до того уровня расслоения какой на западе. Но и у нас будет тоже самое. Ведь мы теперь живем в капитализме... Каждый сам за себя, человек человеку конкурент и т.д. и т.п.

У американцев и у старых эмигрантов невозможно попросить совета. Когда мы приехали, и нам надо было спросить что-то из их опыта для ориентации в новом пространстве наши новые знакомые-приятели только удивлялись нашим вопросам и отвечали: сами думайте. Как-будто совет подразумевает, что мы его не будем обдумывать. Я решила, что они боятся ответственности, мол обвиним их, что направили нас не верной дорогой. Или считают, что мы должны сами набить шишки. Но может дело не в этом.

Психология США - неестественность поведения

Регрессивный гипноз выявил, что в США более 90% людей это биороботы. Если не верите найдите гипнолога, пусть с вами проведет регрессию, чтобы убедиться в моем высказывании. Так вот у биороботов нет души. Они живут по потребностям, их волнуют только свои проблемы. Вы по гаплогруппе R1A1 являетесь святорусом. Данная генетическая группа позволяет душам после реинкарнации(в том числе и ваша) в текущем организме развиваться. Биомасса США не позволяет душам развиваться по своим генетическим сбоям, потому что реинкарнация на землю идет в те тела которые по своей сути дают возможность развития души в человеке. «ИННОПРАКТИКА» Катерины Тихоновой как раз в том числе занимаются данными исследованиями в сфере биоробот-душа в матрице земли."

В США, как и в Израиле человек мало, что решает в укладе своей жизни. Единственно, где человек свободен в своем творчестве - это в приготовлении пищи. Выбора иметь или не иметь машину нет - она обязательна. Самому спроектировать и построить свой дом нет возможности. Самим загородить дом забором - куча препятствий. Завести подсобное хозяйство с домашними животными (куры, козы, кролики, пчелы - нет возможности, построить сарай для них по собственному разумению тоже нет возможности. Человек должен жить по разумению работодателя и всю жизнь от него зависеть. Вот какими занятиями люди занимаются после работы... Играют в игры с детьми, играют с компьютером и с телевизором и полезная для семьи работа - приготовление пищи. Люди дома живут неестественно - они играют. Дети получают неправильное представление о жизни и учатся бессмысленно играть. Поэтому и жизнь не настоящая.

Сейчас Америка меняет человеческую сущность, до этого делала фашисткая Германия, но самое страшное будет впереди, когда на арену полным торсом выдвинется Китай. Китайцы церемонится ни с кем не будут , тупо весь мир будут кормить химией и создадут анклавы химических лабораторий, лагеря и города рабов, кормёжка будет заменена пилюлями и регулировать работоспособность химическими вещестсвами.

Люди, это в Америке не люди, это просто ресурс.Они всех обезличивают

US is a trauma based society. Trauma in school (bullying), trauma at work (job insecurity), trauma from the government (police and court brutality), trauma in the family (single parents, dysfunctional upbringing, no morals) etc. This trauma is even exported outside the US borders to places like Syria, Yugoslavia, Iraq, Vietnam and Afghanistan. People who experience trauma (Americans) tend to inflict it on others too. Sad fact of our world.

https://www.kramola.info/vesti/metody-genocida/bolshoj-zubnoj-obman-ftor-i-shishkovidnaja-zheleza

Мо́рлоки (англ. Morlocks) — гуманоидные подземные существа-каннибалы, встречающиеся в различных произведениях фантастического жанра. Не выносят солнечного света. Изначально персонажи фантастического романа Герберта Уэллса ...

Основная часть этого сравнительно небольшого по объёму произведения описывает мир будущего (802 701 год), в который отправляется Путешественник во Времени. Этот мир представляет собой своеобразную антиутопию — научный прогресс и социальное неравенство привели и к деградации человечества. В книге описаны два вида существ, в которые превратился человеческий вид — морлоки и элои.

===

"Ну..если задуматься и проанализировать российское общество на тему открытости индивидума к обшению ,то легко приходишь к выводу о том,что у нас начался процесс разобщения. В сша ,да и вообще в буржуазных странах народ очень давно живет в среде капитализма. И поэтому каждый человек являясь трудовой единицей испытывает в их обществе натуральную конкуренцию к таким же как он. Из этой конкуренции и вырастает разобщенность. Грубо говоря их общество с давних времен играет в "царь горы". Где каждый стремиться залезть на вершину,а соседей пытается использовать как ступеньки по котором можно подняться,вскарабкаться.
В СССР такого явления практически не было. Общество строилось на совершенно иных принципах. А вот в современной россии, явно заметны изменения. Во первых ,те кто активно работает и постоянно занят развитием своего дела - уже не могут уделять время на простое общение с друзьями. Все встречи постепенно становятся либо деловыми,либо прекращается общение.
Во вторых, те кто сумел чуть выше подняться в плане доходов - начинают переезжать в новые квартиры,в лучшие дома. Начинают ездить на более дорогие курорты. И прежние друзья ,с которыми раньше общались - отстают,остаются в тех старых домах, не могут себе позволить поездки на тот же курорт где более богатый друг. И поэтому прежние дружбы прекращаются,разрываются связи и взаимоотношения. Таким образом постепенно идет сепарация общества на основе расслоения по доходам. Просто в России мы еще не дожили до того уровня расслоения какой на западе. Но и у нас будет тоже самое. Ведь мы теперь живем в капитализме... Каждый сам за себя, человек человеку конкурент и т.д. и т.п.

У американцев и у старых эмигрантов невозможно попросить совета. Когда мы приехали, и нам надо было спросить что-то из их опыта для ориентации в новом пространстве наши новые знакомые-приятели только удивлялись нашим вопросам и отвечали: сами думайте. Как-будто совет подразумевает, что мы его не будем обдумывать. Я решила, что они боятся ответственности, мол обвиним их, что направили нас не верной дорогой. Или считают, что мы должны сами набить шишки. Но может дело не в этом.

Психология США - неестественность поведения

Регрессивный гипноз выявил, что в США более 90% людей это биороботы. Если не верите найдите гипнолога, пусть с вами проведет регрессию, чтобы убедиться в моем высказывании. Так вот у биороботов нет души. Они живут по потребностям, их волнуют только свои проблемы. Вы по гаплогруппе R1A1 являетесь святорусом. Данная генетическая группа позволяет душам после реинкарнации(в том числе и ваша) в текущем организме развиваться. Биомасса США не позволяет душам развиваться по своим генетическим сбоям, потому что реинкарнация на землю идет в те тела которые по своей сути дают возможность развития души в человеке. «ИННОПРАКТИКА» Катерины Тихоновой как раз в том числе занимаются данными исследованиями в сфере биоробот-душа в матрице земли."

В США, как и в Израиле человек мало, что решает в укладе своей жизни. Единственно, где человек свободен в своем творчестве - это в приготовлении пищи. Выбора иметь или не иметь машину нет - она обязательна. Самому спроектировать и построить свой дом нет возможности. Самим загородить дом забором - куча препятствий. Завести подсобное хозяйство с домашними животными (куры, козы, кролики, пчелы - нет возможности, построить сарай для них по собственному разумению тоже нет возможности. Человек должен жить по разумению работодателя и всю жизнь от него зависеть. Вот какими занятиями люди занимаются после работы... Играют в игры с детьми, играют с компьютером и с телевизором и полезная для семьи работа - приготовление пищи. Люди дома живут неестественно - они играют. Дети получают неправильное представление о жизни и учатся бессмысленно играть. Поэтому и жизнь не настоящая.

Сейчас Америка меняет человеческую сущность, до этого делала фашисткая Германия, но самое страшное будет впереди, когда на арену полным торсом выдвинется Китай. Китайцы церемонится ни с кем не будут , тупо весь мир будут кормить химией и создадут анклавы химических лабораторий, лагеря и города рабов, кормёжка будет заменена пилюлями и регулировать работоспособность химическими вещестсвами.

Люди, это в Америке не люди, это просто ресурс.Они всех обезличивают