დეპროგრამირება: ადამიანის ცნობიერება და მისი კონტროლი
პატარა ციფრული დეპროგრამატორი აპროგრამებდა, აპროგრამებდა და ვერ დააპროგრამა.
მარტივად რომ ვთქვათ, სავსებით შესაძლებელია ადამიანის ცნობიერების რეპროგრამირება ან დეპროგრამირება, ეს კი ორი განსხვავებული მიდგომაა იმისადმი, რასაც ჰქვია ადამიანის გონების კონტროლი. ცნობიერების რეპროგრამირება წარმოადგენს ქცევის ძველი მეთოდების ჩანაცვლებას ახლით, ხოლო მეთოდი შეიძლება იყოს სხვადასხვა - 25 კადრიდან და ჰიპნოზიდან მარკეტინგულ სვლამდე, რომელიც გამოიყენება ჩვეულებრივ სატელევიზიო რეკლამაში. ხოლო როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ღრმა ფსიქოლოგიურ პრობლემაზე მუშაობის შესახებ, და არა უბრალო მცდელობაზე გავასაღოთ კიდევ ერთი ერთჯერადი საქონელი, საქმე უფრო რთულადაა: რეპროგრამირებას არ შეუძლია პრობლემის მიზეზების აღმოფხვრა, რადგან მისი ფესვები უფრო ღრმად არის გადგმული. რა თქმა უნდა, გარკვეული დროის განმავლობაში ცნობიერების რეპროგრამირება იმუშავებს, მაგრამ საბოლოოდ პრობლემას არ აღმოფხვრის. გრძელვადიან პერსპექტივაში რეპროგრამირება ატარებს დროებით ხასიათს. როგორც კი თავს დაანებებთ ახალ დანადგარებზე ფიქრს, ქცევის ყველა ძველი მოდელი დაბრუნდება, ხოლო პრობლემის მიზეზები მხოლოდ გაძლიერდება.
არსებობს ადამიანის ცნობიერების კონტროლის კიდევ ერთი გზა, დეპროგრამირება. სწორედ ამ გზით არის შესაძლებელი ნებისმიერი ფსიქოლოგიური პრობლემის არა შელამაზება, არამედ სამუდამოდ გადაწყვეტა. ამ მეთოდით თქვენ არ დაგჭირდებათ ძალა დაატანოთ თქვენს თავს, გამოიჩინოთ ნებისყოფა, დაარწმუნოთ თქვენი თავი ან „შეეჩვიოთ ასე ცხოვრებას“. შეიძლება პრობლემის გამომზეურება, დეტალური განხილვა და აღმოფხვრა ამა თუ იმ გზით. ამისთვის არსებობს BSFF მეთოდი, დიანეთური ოდიტინგი, კასტანედისეული გადახედვა და სხვა სისტემები. ისინი გაწმენდენ ყველა ძველ მოდელს, და როდესაც სივრცე თავში განთავისუფლდება, ადამიანს შეუძლია ახალზე ფიქრი. ეს ბევრად უფრო ეფექტურია, რადგან თუ დატოვებთ ქცევის ძველ და ახალ მოდელებს და მისცემთ მათ ერთმანეთთან ბრძოლის საშუალებას, რა თქმა უნდა, ძველი მოდელები გაიმარჯვებენ - ისინი უფრო ძლიერი არიან.
ჩემთვის ცნობილი ყველა სისტემას შორის, რომელიც იძლევა ადამიანების ცნობიერების დეპროგრამირების საშუალებას, ყველაზე ეფექტური და სწრაფად მოქმედი სისტემაა „ტურბო-თრია“. ამ სისტემის ავტორმა დიმიტრი ლეუშკინმა შეეძლო ადამიანის ცნობიერების შემსწავლელი ყველა სისტემიდან საუკეთესო თვისებების უზრუნველყოფა მასკროსებით - ქვეცნობიერების პროგრამებით, ორიგინალური ანტივირუსებით, რომლებიც ასჯერ ზრდიან პრობლემების დამუშავების ეფექტურობას. დაწვრილებით ამის შესახებ იკითხეთ წიგნში „ტურბო-თრია“.
და ბოლოს, შეიძლება ითქვას შემდეგი. შეიძლება რეპროგრამირება გახდეს ეფექტური მეთოდი რომელიმე კერძო პრობლემისთვის. მაგრამ იმისათვის, რომ სამუდამოდ გამოვემშვიდობოთ პრობლემებს, ყველაფერი უნდა დავიწყოთ ადგილის გაწმენდით - ძველი მოდელების უარყოფით. აუცილებელია ჯერ ადამიანის ცნობიერების დეპროგრამირება, შემდეგ კი ადამიანს შეუძლია მიიღოს ნებისმიერი ქმედება შეგნებულად, თავის არჩევანის მიხედვით და არა ძველი დაზიანებების საფუძველზე. ფსიქოტექნიკა „ტურბო-თრია“ დახმარებას გაუწევს მათ, ვისაც ნამდვილად სურს ცნობიერების გაწმენდა და ახალი ცხოვრების დაწყება.
==
კვანტური ფსიქოლოგია - ფსიქოთერაპია და დეპროგრამირება
გაუცნობიერებლად ჩვენ ვქმნით იმას, რასაც ვებრძვით. მაგალითი: ცოლი ეჭვქვეშ აყენებს ქმრის ერთგულებას, იწყებს ფიქრს, რომ ქმარმა მისდამი ინტერესი დაკარგა და ინტერესს სხვა ქალების მიმართ იჩენს. გაუცნობიერებლად ის აყალიბებს მოქმედების გეგმას.
ჩვენ არ ვიცით, რასა ვიქმთ, მაგრამ ამას მუდმივად ვაკეთებთ. ჩვენ გვინდა, რომ რეალობა აკმაყოფილებდეს ჩვენს მოლოდინს. თუმცა, არ ვგრძნობთ, რომ ვართ მიზეზი იმისა, რაც ხდება. ჩვენ ჩაკეტილი ვართ მსგავს ორაზროვნებაში. ადამიანი ასე იწყებს მისი ვარაუდის სისწორის მტკიცებულებათა ძებანს და არ იცის, რომ თავად ქმნის ამ მტკიცებულებებს. სწორედ ამიტომაა მნიშვნელოვანი ეს პრობლემა. ჩვენ, საბოლოო ჯამში, ვქმნით იმას, რაც ჩვენგან დამოუკიდებლად მიგვაჩნია. და შემდეგ მასთან ბრძოლას ვიწყებთ.
პროექციაზე დაკვირვება არაცნობიერ რწმენაზეა დაფუძნებული, რომლის თვითრეალიზაცია ავტომატურად ხდება. არაცნობიერი - შემოქმედებითი ძალაა, რომელიც ხაზს უსვამს, თუ რამდენად აკმაყოფილებს რეალობა დამკვირვებლის მოლოდინს. ის ცნობიერების ჰორიზონტის ქვემოთ არის განთავსებული, ფუნქციონირებს და ქმნის.
ბევრი ადამიანი ისე ცხოვრობს, თითქოს არაცნობიერი მათთვის არარეალურია. საუზმის დროს ისინი ამბობენ, რომ მათ „კარგად ეძინათ“, საღამოს კი მის შესახებ უკვე არაფერი იციან. მაგრამ თუ სიზმრებს აღვწერთ, მოვახდენთ მათ ინტერპრეტაციას და ვიფიქრებთ მათზე - სიზმრები რეალობად იქცევა. ამიტომაც იძულებული ხართ იყოთ მარტო, იმიტომ რომ არაცნობიერი ძლიერდება. ეს იგივეა, რაც მოგვიანებით გამოხატული არაცნობიერის ჩატვირთვა.
აქტიური წარმოსახვის დროს ჰერმეს ტრისმეგისტმა ერთხელ ალქიმიკოსს განუცხადა: „მე ყველა მარტოხელა ადამიანის მეგობარი ვარ“. ჩვენ იმ ადამიანს ვგავართ, რომელიც წყალს ასხავს თევზს, თევზი კი - არაცნობიერია. არ არის საკმარისი მხოლოდ გქონდეს ის, აქტიურად უნდა დავუჭიროთ მას მხარი, მხოლოდ მაშინ გამოგვიწვდის დახმარების ხელს.
თუ ამ პრობლემას ღრმად არ გავიაზრებთ, ჩვენ ვერ მოვძებნით გამოსავალს იმ პრობლემებიდან, რომლებიც ამჟამად დგას ჩვენს წინაშე. „თუ უფრო მეტი ადამიანი არ შეეცდება საკუთარი პროექციის ასახვასა და აღქმას და მათში არსებული წინააღმდეგობის მიღებას, მაშინ სრული განადგურება დადგება“ (მარია-ლუიზა ფონ ფრანცი).
ოდესმე გაკვირვება გამოუწვევია თქვენში იმ ფაქტს, რომ ადამიანები მუდმივად უჩივიან სტრესს ან დეპრესიას? რატომ ჩივიან ისინი ასე ხშირად? როდესაც ვინმე აცხადებს, რომ დეპრესიაშია, - ეს მისი პრობლემაა, რომელიც თავად შექმნა. ის მუდმივად შთააგონებს თავს, რაც დეპრესიას იწვევს. თუ მიხვდებით, თქვენთვის ნათელი გახდება, რომ ადამიანების არასწორი შეხედულებები კვლავაც არ აძლევენ მათ მოსვენებას და ყოველდღიურად იწვევენ დეპრესიას. ეს გაგრძელდება მანამ, სანამ რწმენა მთლიანად არ დაეუფლება ადამიანს, და მისი პროგრამის ფინალური ეპიზოდიც განხორციელდება. ეს ყველაფერი ასე მუშაობს.
დაკვირვების პარადოქსი იმაშია, რომ ჩვენ ჩაკეტილები ვართ ფსიქოლოგიური სამყაროს განცდებში, ეს მაშინ, როდესაც სამყარო ჩვენთვის რაღაც ფიზიკურს წარმოადგენს. ჩვენ შეფერხებას განვიცდით საკუთარი თავის განცდის გამო. ჩვენ განვიცდით ილუზიას, რომ განცდა ცალკეა გამოყოფილი ჩვენგან. სამყარო წარმოგვიდგება, როგორც წარმოსახვითი მატრიცა ან სამგანზომილებიანი სარკე, რომელიც მუდმივ უკუკავშირშია ჩვენთან და ირეკლავს იმას, რის პროეცირებასაც ჩვენ ვახდენთ. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ამ ვირტუალურ სარკეში ჩვენ საკუთარ განცდებში ვართ ჩაკეტილი, მაგრამ ჯერ ვერ ვაცნობიერებთ ამას. და სანამ ამას არ გავაცნობიერებთ, ჩვენ თითქოს ციხეში ვიქნებით, და ვერც წარმოვიდგენთ, თუ რა ხდება ამ სარკის მიღმა.
„ადამიანები გარშემო იყურებიან და ფიქრობენ, რომ ეს არის მთელი სამყარო, მაგრამ ეს ასე არ არის. ეს მხოლოდ სიხშირეთა მცირე დიაპაზონია სიხშირეთა უსასრულო ენერგოველში. უბრალოდ, ჰოლოგრაფიულ შოუს ჰგავს“ (დევიდ აიკი).
ჩვენ უბრალოდ დაბნეულები ვართ, რადგან ვფიქრობთ, რომ რაღაც გარემომცველის მოწმენი ვართ, მაგრამ რასაც ვაკვირდებით, ჩვენი პროეცირებული აზრებია. და თუ ეს ცნობილი არ არის, მაშინ გამოსავალის მოძებნა ჩვენი საკუთარი პროექციიდან შეუძლებელია. გათავისუფლებისკენ გადადგმული პირველი ნაბიჯია იმის გააზრება, რომ ჩემი რწმენა ჩემთან ერთად პროეცირდება განუყოფელში. ამ შემთხვევაში ჩვენ ვიპოვით გამოსავალს მენტალური მატრიცის ციხიდან თვითცნობიერების გზით.
„ისეთი არსება, როგორიც ადამიანი, არ არსებობს. ისე მკაფიოდ გამოხატული და შეგნებული, რომ შეუძლია მნიშვნელობა შესძინოს მის საქმიანობაა“ (კარლ იუნგი).
ჩვენთვის ნათელი ხდება, რომ ეს სამყარო იმისთვის არსებობს, რათა დაგვეხმაროს ვიყოთ თვითშეგნებული. ის ფაქტი, რომ მე თქვენ გხედავთ, - ჩემი ნაწილია, და თუ შეძლებთ გონებაში შეგნებულად ამის გადალახვას, შეძლებთ ამ სამყაროში შეთანხმებულად ცხოვრებას იმასთან, რისთვისაც ის შეიქმნა.
თარგმანი
M.F.L 04.07.18
(C)
პატარა ციფრული დეპროგრამატორი აპროგრამებდა, აპროგრამებდა და ვერ დააპროგრამა.
მარტივად რომ ვთქვათ, სავსებით შესაძლებელია ადამიანის ცნობიერების რეპროგრამირება ან დეპროგრამირება, ეს კი ორი განსხვავებული მიდგომაა იმისადმი, რასაც ჰქვია ადამიანის გონების კონტროლი. ცნობიერების რეპროგრამირება წარმოადგენს ქცევის ძველი მეთოდების ჩანაცვლებას ახლით, ხოლო მეთოდი შეიძლება იყოს სხვადასხვა - 25 კადრიდან და ჰიპნოზიდან მარკეტინგულ სვლამდე, რომელიც გამოიყენება ჩვეულებრივ სატელევიზიო რეკლამაში. ხოლო როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ღრმა ფსიქოლოგიურ პრობლემაზე მუშაობის შესახებ, და არა უბრალო მცდელობაზე გავასაღოთ კიდევ ერთი ერთჯერადი საქონელი, საქმე უფრო რთულადაა: რეპროგრამირებას არ შეუძლია პრობლემის მიზეზების აღმოფხვრა, რადგან მისი ფესვები უფრო ღრმად არის გადგმული. რა თქმა უნდა, გარკვეული დროის განმავლობაში ცნობიერების რეპროგრამირება იმუშავებს, მაგრამ საბოლოოდ პრობლემას არ აღმოფხვრის. გრძელვადიან პერსპექტივაში რეპროგრამირება ატარებს დროებით ხასიათს. როგორც კი თავს დაანებებთ ახალ დანადგარებზე ფიქრს, ქცევის ყველა ძველი მოდელი დაბრუნდება, ხოლო პრობლემის მიზეზები მხოლოდ გაძლიერდება.
არსებობს ადამიანის ცნობიერების კონტროლის კიდევ ერთი გზა, დეპროგრამირება. სწორედ ამ გზით არის შესაძლებელი ნებისმიერი ფსიქოლოგიური პრობლემის არა შელამაზება, არამედ სამუდამოდ გადაწყვეტა. ამ მეთოდით თქვენ არ დაგჭირდებათ ძალა დაატანოთ თქვენს თავს, გამოიჩინოთ ნებისყოფა, დაარწმუნოთ თქვენი თავი ან „შეეჩვიოთ ასე ცხოვრებას“. შეიძლება პრობლემის გამომზეურება, დეტალური განხილვა და აღმოფხვრა ამა თუ იმ გზით. ამისთვის არსებობს BSFF მეთოდი, დიანეთური ოდიტინგი, კასტანედისეული გადახედვა და სხვა სისტემები. ისინი გაწმენდენ ყველა ძველ მოდელს, და როდესაც სივრცე თავში განთავისუფლდება, ადამიანს შეუძლია ახალზე ფიქრი. ეს ბევრად უფრო ეფექტურია, რადგან თუ დატოვებთ ქცევის ძველ და ახალ მოდელებს და მისცემთ მათ ერთმანეთთან ბრძოლის საშუალებას, რა თქმა უნდა, ძველი მოდელები გაიმარჯვებენ - ისინი უფრო ძლიერი არიან.
ჩემთვის ცნობილი ყველა სისტემას შორის, რომელიც იძლევა ადამიანების ცნობიერების დეპროგრამირების საშუალებას, ყველაზე ეფექტური და სწრაფად მოქმედი სისტემაა „ტურბო-თრია“. ამ სისტემის ავტორმა დიმიტრი ლეუშკინმა შეეძლო ადამიანის ცნობიერების შემსწავლელი ყველა სისტემიდან საუკეთესო თვისებების უზრუნველყოფა მასკროსებით - ქვეცნობიერების პროგრამებით, ორიგინალური ანტივირუსებით, რომლებიც ასჯერ ზრდიან პრობლემების დამუშავების ეფექტურობას. დაწვრილებით ამის შესახებ იკითხეთ წიგნში „ტურბო-თრია“.
და ბოლოს, შეიძლება ითქვას შემდეგი. შეიძლება რეპროგრამირება გახდეს ეფექტური მეთოდი რომელიმე კერძო პრობლემისთვის. მაგრამ იმისათვის, რომ სამუდამოდ გამოვემშვიდობოთ პრობლემებს, ყველაფერი უნდა დავიწყოთ ადგილის გაწმენდით - ძველი მოდელების უარყოფით. აუცილებელია ჯერ ადამიანის ცნობიერების დეპროგრამირება, შემდეგ კი ადამიანს შეუძლია მიიღოს ნებისმიერი ქმედება შეგნებულად, თავის არჩევანის მიხედვით და არა ძველი დაზიანებების საფუძველზე. ფსიქოტექნიკა „ტურბო-თრია“ დახმარებას გაუწევს მათ, ვისაც ნამდვილად სურს ცნობიერების გაწმენდა და ახალი ცხოვრების დაწყება.
==
კვანტური ფსიქოლოგია - ფსიქოთერაპია და დეპროგრამირება
გაუცნობიერებლად ჩვენ ვქმნით იმას, რასაც ვებრძვით. მაგალითი: ცოლი ეჭვქვეშ აყენებს ქმრის ერთგულებას, იწყებს ფიქრს, რომ ქმარმა მისდამი ინტერესი დაკარგა და ინტერესს სხვა ქალების მიმართ იჩენს. გაუცნობიერებლად ის აყალიბებს მოქმედების გეგმას.
ჩვენ არ ვიცით, რასა ვიქმთ, მაგრამ ამას მუდმივად ვაკეთებთ. ჩვენ გვინდა, რომ რეალობა აკმაყოფილებდეს ჩვენს მოლოდინს. თუმცა, არ ვგრძნობთ, რომ ვართ მიზეზი იმისა, რაც ხდება. ჩვენ ჩაკეტილი ვართ მსგავს ორაზროვნებაში. ადამიანი ასე იწყებს მისი ვარაუდის სისწორის მტკიცებულებათა ძებანს და არ იცის, რომ თავად ქმნის ამ მტკიცებულებებს. სწორედ ამიტომაა მნიშვნელოვანი ეს პრობლემა. ჩვენ, საბოლოო ჯამში, ვქმნით იმას, რაც ჩვენგან დამოუკიდებლად მიგვაჩნია. და შემდეგ მასთან ბრძოლას ვიწყებთ.
პროექციაზე დაკვირვება არაცნობიერ რწმენაზეა დაფუძნებული, რომლის თვითრეალიზაცია ავტომატურად ხდება. არაცნობიერი - შემოქმედებითი ძალაა, რომელიც ხაზს უსვამს, თუ რამდენად აკმაყოფილებს რეალობა დამკვირვებლის მოლოდინს. ის ცნობიერების ჰორიზონტის ქვემოთ არის განთავსებული, ფუნქციონირებს და ქმნის.
ბევრი ადამიანი ისე ცხოვრობს, თითქოს არაცნობიერი მათთვის არარეალურია. საუზმის დროს ისინი ამბობენ, რომ მათ „კარგად ეძინათ“, საღამოს კი მის შესახებ უკვე არაფერი იციან. მაგრამ თუ სიზმრებს აღვწერთ, მოვახდენთ მათ ინტერპრეტაციას და ვიფიქრებთ მათზე - სიზმრები რეალობად იქცევა. ამიტომაც იძულებული ხართ იყოთ მარტო, იმიტომ რომ არაცნობიერი ძლიერდება. ეს იგივეა, რაც მოგვიანებით გამოხატული არაცნობიერის ჩატვირთვა.
აქტიური წარმოსახვის დროს ჰერმეს ტრისმეგისტმა ერთხელ ალქიმიკოსს განუცხადა: „მე ყველა მარტოხელა ადამიანის მეგობარი ვარ“. ჩვენ იმ ადამიანს ვგავართ, რომელიც წყალს ასხავს თევზს, თევზი კი - არაცნობიერია. არ არის საკმარისი მხოლოდ გქონდეს ის, აქტიურად უნდა დავუჭიროთ მას მხარი, მხოლოდ მაშინ გამოგვიწვდის დახმარების ხელს.
თუ ამ პრობლემას ღრმად არ გავიაზრებთ, ჩვენ ვერ მოვძებნით გამოსავალს იმ პრობლემებიდან, რომლებიც ამჟამად დგას ჩვენს წინაშე. „თუ უფრო მეტი ადამიანი არ შეეცდება საკუთარი პროექციის ასახვასა და აღქმას და მათში არსებული წინააღმდეგობის მიღებას, მაშინ სრული განადგურება დადგება“ (მარია-ლუიზა ფონ ფრანცი).
ოდესმე გაკვირვება გამოუწვევია თქვენში იმ ფაქტს, რომ ადამიანები მუდმივად უჩივიან სტრესს ან დეპრესიას? რატომ ჩივიან ისინი ასე ხშირად? როდესაც ვინმე აცხადებს, რომ დეპრესიაშია, - ეს მისი პრობლემაა, რომელიც თავად შექმნა. ის მუდმივად შთააგონებს თავს, რაც დეპრესიას იწვევს. თუ მიხვდებით, თქვენთვის ნათელი გახდება, რომ ადამიანების არასწორი შეხედულებები კვლავაც არ აძლევენ მათ მოსვენებას და ყოველდღიურად იწვევენ დეპრესიას. ეს გაგრძელდება მანამ, სანამ რწმენა მთლიანად არ დაეუფლება ადამიანს, და მისი პროგრამის ფინალური ეპიზოდიც განხორციელდება. ეს ყველაფერი ასე მუშაობს.
დაკვირვების პარადოქსი იმაშია, რომ ჩვენ ჩაკეტილები ვართ ფსიქოლოგიური სამყაროს განცდებში, ეს მაშინ, როდესაც სამყარო ჩვენთვის რაღაც ფიზიკურს წარმოადგენს. ჩვენ შეფერხებას განვიცდით საკუთარი თავის განცდის გამო. ჩვენ განვიცდით ილუზიას, რომ განცდა ცალკეა გამოყოფილი ჩვენგან. სამყარო წარმოგვიდგება, როგორც წარმოსახვითი მატრიცა ან სამგანზომილებიანი სარკე, რომელიც მუდმივ უკუკავშირშია ჩვენთან და ირეკლავს იმას, რის პროეცირებასაც ჩვენ ვახდენთ. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ამ ვირტუალურ სარკეში ჩვენ საკუთარ განცდებში ვართ ჩაკეტილი, მაგრამ ჯერ ვერ ვაცნობიერებთ ამას. და სანამ ამას არ გავაცნობიერებთ, ჩვენ თითქოს ციხეში ვიქნებით, და ვერც წარმოვიდგენთ, თუ რა ხდება ამ სარკის მიღმა.
„ადამიანები გარშემო იყურებიან და ფიქრობენ, რომ ეს არის მთელი სამყარო, მაგრამ ეს ასე არ არის. ეს მხოლოდ სიხშირეთა მცირე დიაპაზონია სიხშირეთა უსასრულო ენერგოველში. უბრალოდ, ჰოლოგრაფიულ შოუს ჰგავს“ (დევიდ აიკი).
ჩვენ უბრალოდ დაბნეულები ვართ, რადგან ვფიქრობთ, რომ რაღაც გარემომცველის მოწმენი ვართ, მაგრამ რასაც ვაკვირდებით, ჩვენი პროეცირებული აზრებია. და თუ ეს ცნობილი არ არის, მაშინ გამოსავალის მოძებნა ჩვენი საკუთარი პროექციიდან შეუძლებელია. გათავისუფლებისკენ გადადგმული პირველი ნაბიჯია იმის გააზრება, რომ ჩემი რწმენა ჩემთან ერთად პროეცირდება განუყოფელში. ამ შემთხვევაში ჩვენ ვიპოვით გამოსავალს მენტალური მატრიცის ციხიდან თვითცნობიერების გზით.
„ისეთი არსება, როგორიც ადამიანი, არ არსებობს. ისე მკაფიოდ გამოხატული და შეგნებული, რომ შეუძლია მნიშვნელობა შესძინოს მის საქმიანობაა“ (კარლ იუნგი).
ჩვენთვის ნათელი ხდება, რომ ეს სამყარო იმისთვის არსებობს, რათა დაგვეხმაროს ვიყოთ თვითშეგნებული. ის ფაქტი, რომ მე თქვენ გხედავთ, - ჩემი ნაწილია, და თუ შეძლებთ გონებაში შეგნებულად ამის გადალახვას, შეძლებთ ამ სამყაროში შეთანხმებულად ცხოვრებას იმასთან, რისთვისაც ის შეიქმნა.
თარგმანი
M.F.L 04.07.18
(C)
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised