ადამიანთა სულის ოსტატი, ჯადოქარი ,გიორგი ივანეს ძე გურჯიევი
მე-20 საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე იდუმალი და მისტიკური ფიგურა იყო გამორჩეული შესაძლებლობების მქონე ადამიანი გიორგი ივანეს ძე გურჯიევი. გურჯიევის სახელს ჭორები და ლეგენდები უკავშირდება, მის სწავლებას დღემდე იზიარებენ მიმდევართა ვიწრო ჯგუფები, რომლებიც არ მიიჩნევენ სავალდებულოდ „მოხერხებული ბრძენის“ მიერ მემკვიდრეობით დატოვებული ადამიანის ფსიქიკაზე ზეგავლენის მეთოდების და პრაქტიკის სააშკარაოზე გამოტანას. გიორგი ივანეს ძე გურჯიევი სამართლიანად იყო მიჩნეული ჯადოქრად, რადგან დიდ წარმატებას მიაღწია საკუთარი თავის და სხვების კონტროლის სფეროში (სხვების უფრო მეტად).
სხვა ადამიანებზე ზემოქმედების უნარი ყოველთვის დიდად ფასდებოდა, მაგრამ მე-20 საუკუნე განსაკუთრებულია. ომებისა და რევოლუციების ტალღა, რომელიც მთელს მსოფლიოში გავრცელდა, ისევე როგორც ამ ტალღაზე აღმოცენებული ტოტალიტარული ტიპის მმართველები, გამორჩეული მოვლენაა, რომელსაც უძველეს ისტორიაში ანალოგი არ აქვს. მანამდე არასდროს დაღუპულა მილიონობით ადამიანი რაღაც ეფემერული მიზნების განხორციელების გამო, არასდროს არ უსმენია მთელ ერს თავის ბელადისთვის რელიგიური თრთოლვით, ხოლო დიდი დერჟავების ორ მმართველთა შორის დაპირისპირება არ ჰგავდა გრძნეულთა მისტიკურ ბრძოლას.
XX საუკუნე წარსული რელიგიების დავიწყების და ახალი იდეოლოგიების შექმნის, ადამიანის ფსიქიკის ინტენსიური შესწავლის დროა, დემოგრაფიული აფეთქებისა, რომელიც აყენებს კაცობრიობის წინაშე გადარჩენის და, შესაბამისად, კონტროლის პრობლემას. ამ საუკუნეში, რომელიც აღნიშნულია ინფორმაციული და ტექნოლოგიური გარღვევებით ცოდნის აქამდე უცნობ სფეროებში, გურჯიევის სწავლება ადამიანის, როგორც კონტროლირებადი მექანიზმის შესახებ, ასი პროცენტით მოთხოვნადი აღმოჩნდა. თუმცა, ეს არ ცვლის საქმის არსს: საზოგადოება იყო და რჩება სრულად კონტროლირებადი, მიუხედავად მე-20 საუკუნის ისეთი მნიშვნელოვანი ფიგურების არარსებობისა, როგორებიც იყვნენ ადოლფ ჰიტლერი და იოსებ სტალინი, რომლებისთვის გიორგი გურჯიევის სწავლება არ ყოფილა უცნობი. ტოტალიტარიზმის ფენომენი, რომელიც გასული საუკუნის განმასხვავებელ ნიშანს წარმოადგენს, არ შეიძლება განიხილებოდეს „ხალხთა მასწავლებლის“ ფიგურისგან განცალკევებით, რომელმაც შექმნა კოლექტივის მართვის უნიკალური სისტემა და ამით ფასდაუდებელი სამსახური გაუწია, როგორც ტოტალიტარულ მმართველებს, ასევე იმ ძალებს, რომლებიც უპირატესობას ანიჭებენ საზოგადოების კონტროლს, მაგრამ თვითონ ჩრდილში რჩებიან.
ადამიანთა სულის ოსტატი - ასე შეიძლება ეწოდოს გიორგი ივანეს ძე გურჯიევს. მან შექმნა და განავითარა ფილოსოფიური კონცეფცია ადამიანის, როგორც მექანიზმის შესახებ, რომელიც შეიძლება კონტროლირებადი იყოს საჭირო მიმართულებით, რომელსაც შეიძლება ჩაუტარდეს ფსიქოლოგიური ექსპერიმენტები და მიღწეული იყოს მისი სრული მორჩილება. ყველა ადამიანი მან დაჰყო მმართველებსა და მართვადებზე, რაც დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად ითვალისწინებს ადამიანი თავის ფიზიკურ და ფსიქიკურ გამოვლინებებს. საზოგადოების ცნობიერების მანიპულირება და ადამიანების გაძღოლა ისტორიის ბრძმედში შეუძლია მხოლოდ მათ, ვისაც შეუძლია დაუქვემდებაროს გონებას საკუთარი სულის, სურვილების, გატაცებების და ინსტინქტების ყველა ნიუანსი. თავისი მოწაფეები გურჯიევმა დაარწმუნა იმაში, რომ თანამედროვე ადამიანი შეუცნობელია მის ყველა გამოვლინებაში. ის წარმოადგენს გარე გარემოებებით კონტროლირებად მანქანას.
ადამიანის ყველა გრძნობა, სიტყვა, ჩვევები, ქცევა და შემოქმედებითი გამოხატვა ხელოვნების, მეცნიერებისა და ფილოსოფიის სფეროებში - ყველაფერი მექანიკურია და შეიძლება იყოს, როგორც დაპროგრამებული, ასევე ხელმეორედ დაპროგრამებული. „მოხერხებული ბრძენი“, როგორც მას უწოდებდნენ მისი მოწაფეები, მიიჩნევდა, რომ სრულად კონტროლირებად ადამიანს არ შეუძლია არათუ ჩაერიოს ცხოვრების განვითარებაში, არამედ რაიმე შეცვალოს თავის ცხოვრებაში, გააკეთოს აღმოჩენა ან გამოგონება, რადგან ყველაფერი უკვე აღმოჩენილია მანამდე და მის ნაცვლად.
გურჯიევი ამბობდა: „ყველაფერი, რასაც ადამიანი ამბობს, აკეთებს, ფიქრობს, გრძნობს, - ეს ყველაფერი ხდება ... ყველაფერი ხდება ზუსტად ისე, როგორც ატმოსფეროს ზედა ფენების ცვლილებების შედეგად მოდის წვიმა, როგორც თოვლი დნება მზეზე, როგორც ქარს მოაქვს მტვერი“. ადამიანს ბედის ტალღებზე მიაქანებს სამყაროზე მისი შეზღუდული მოსაზრებების სუსტი პატარა ნავი. იმისათვის, რომ აღარ იყო დამოკიდებული გარე ფაქტორებზე, აუცილებელია, პირველ რიგში, აკონტროლებდე შინაგანი სამყაროს ფაქტორებს, სწავლობდე საკუთარი თავის კონტროლი, ისევე, როგორც შესაძლებელია ავტომობილის მართვის სწავლა. ცხოვრებისადმი ასეთი მექანიკური მიდგომის გამო გურჯიევი მისსავე მექანიკამ დასაჯა: მისი მანქანის ძრავა გადახურების შედეგად აფეთქდა. საავტომობილო კატასტროდასთან დაკავშირებული ინციდენტის შედეგად, გურჯიევი მძიმედ დაშავდა, მაგრამ გადარჩა, თუმცა თავისი შეხედულებები არ შეუცვლია.
გურჯიევის თქმით, ადამიანი მანქანაა, და ასეთი დარჩება მანამ, სანამ თავად აღარ მოუნდება იყოს ასეთი. იყო კონტროლირებადი, მორჩილი, შეზღუდული ნიშნავს იყო მანქანა, მაგრამ იმისთვის, რომ გამოხვიდე წინასწარ განსაზღვრული დახურული მექანიკური წრიდან, „აუცილებელია ამ მანქანის კარგად ცოდნა. როდესაც მანქანა შეიცნობს საკუთარ თავს, უკვე მანქანა აღარ არის, ყოველ შემთხვევაში, ისეთი მანქანა, როგორიც მანამდე იყო. ის უკვე თავის ქმედებებზე პასუხისმგებელი ხდება“. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ადამიანი სამუდამოდ დარჩება „მასზე ზემოქმედების მქონე ძალთა მონა და სათამაშო“.
ორიგინალური კონცეფციაა, არა? მიუხედავად ამისა, ის სრულყოფილად შეესაბამებოდა დროის ტექნოკრატიულ სულისკვეთებას, ამიტომ მოიპოვა ფართო აღიარება. მიუხედავად იმისა, რომ თავდაპირველად გურჯიევის გაბედული დასკვნები იმდენად ახალი და ორიგინალური ჩანდა, რომ ხშირად აოცებდა და შოკს ჰგვრიდა მსმენელს, მან საკმაოდ სწრაფად შეძლო რუს და ევროპელ ინტელექტუალთა გულის მოგება, რომლებიც ნებისმიერი მსხვერპლისთვის მზად იყვნენ საკუთარ თავზე ძალაუფლების მოსაპოვებლად.
არ არის გამორიცხული, რომ ბერძნულ-სომხური წარმოშობის რუსული ჯადოქრის მიმდევართა შორის იყვნენ ისეთებიც, ვისაც განსაკუთრებით აინტერესებდა სხვებზე ძალაუფლება, ძალაუფლება, როგორც უმაღლესი მიზანი.
თეორიიდან გურჯიევი სწრაფად გადავიდა პრაქტიკაზე, საკუთარი მოსწავლეებზე სწავლობდა ადამიანის ორგანიზმზე ზემოქმედების სხვადასხვა გზას. სუნთქვის კონტროლის მიზნით ჩატარებული კონკრეტული ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ტრენინგების გამოყენებით მან შეძლო თავისი მოსწავლეების განსაკუთრებული ტრანსის მდგომარეობაში შეყვანა, რომლის დროს ისინი ნაწილობრივ შერაცხადები (ან შთაგონებადი) იყვნენ და მასწავლებლის ნებას სრულად ემორჩილებოდნენ. გარეგნულად გამოიყურებოდა, როგორც ჰიპნოზის სეანსი, ზომბირებულ ადამიანთა კონტროლი, ცნობიერებით მანიპულირება ან რაღაც ამის მსგავსი. დემონსტრირებული სეანსის დროს მოწაფეები პლანეტების მსგავსად მოძრაობდნენ გურუს ირგვლივ.
ამ უცნაური ცეკვის დროს, რომელიც გურჯიევმა გადმოიღო სუფისტების პრაქტიკიდან და „წმინდას“ უწოდებდა, მოწაფეები აღწევდნენ სასურველ მდგომარეობას, როდესაც ისინი აღარ გრძნობდნენ ტკივილს, სასოწარკვეთას, ეჭვს. შიში, როგორც თვითდაცვის ინსტიქტი, მთლიანად იყო ჩახშობილი, რასაც დემონსტრირებდნენ ვარჯიშის დროს, რომელიც უცვლელად იწვევდა აუდიტორიაში აღდრთოვანებისა და შიშის შერეულ გრძნობას ყოვლისშემძლე ჯადოქრის წინაშე. გურჯიევი სცენის სიღრმეში მოწაფეებს აყენებდა აუდიტორიასთან სახით, რის შემდეგაც ისინი ბრძანების შემდეგ უეცრად მირბოდნენ რამპისკენ, ხოლო მასწავლებელი, იმის ნაცვლად, რომ შეეჩერებინა ისინი, უბრალოდ ზურგს აქცევდა სცენას და დემონსტრირებდა ან გულგრილობას, ან აბსოლუტურ ძალაუფლებას. მოწაფეთა ჯგუფი, ახტებოდა ორკესტრის ორმოს და ეცემოდა მაყურებელთა დარბაზში, თანაც თითოეული „გაშეშებული“ ადეპტი იმავე პოზაში რჩებოდა, რომელსაც იღებდა დაცემის მომენტში. ჯადოქრის ბრძანებამდე მოწაფეთა ჯგუფი გაუნძრევლად იწვა დამტვრეულ სკამებსა და შოკირებულ მაყურებლებს შორის, მაგრამ გურჯიევის ნებართვის შემდეგ ისინი ცოცხლდებოდნენ, თავს აღწევდნენ უცნაურ ბურანს. ყველაზე უცნაური ის იყო, რომ მიუხედავად ამ მართლაც საინტერესო ექსპერიმენტის მრავალგზის დემონსტრირებისა, არც ერთ მოწაფეს არასდროს არ მიუღია მოტეხილობა ან თუნდაც უმნიშვნელო დაზიანება.
ასეთი განსაცვიფრებელი ფოკუსების გარდა გურჯიევი აჩვენებდა უფრო ტრადიციულ, მაგრამ არანაკლებ დამაჯერებელ ფოკუსებს. ასეთი ჩვენების მნიშვნელობა გამოიხატებოდა ადამიანის ფსიქოლოგიური ფენომენების და ფარული შესაძლებლობების დემონსტრაციაში, რომლის კონტროლი შეიძლებოდა მხოლოდ ადამიანის ბუნების, როგორც ფიზიკური, ასევე ფსიქო-ემოციური მხარის დამორჩილების შედეგად. მაყურებელი ხდებოდა მოწმე იმისა, რომ გურჯიევის სკოლის ადეპტები გადასცემდნენ აზრებს მანძილზე, როდესაც ერთ-ერთ მათგანს დარბაზში ჩუმად უსახელებდნენ ციფრებს, საგნების, ცხოველების სახელებს და მუსიკალური ნაწარმოებების სახელწოდებას, ისინი კი გონებით გადასცემდნენ მიღებულ ინფორმაციას კოლეგებს სცენაზე. მხატვარი დაფაზე იწყებდა ჩაფიქრებული ცხოველის ხატვას, მუსიკოსი სცენაზე უკრავდა ფორტეპიანოზე თემას მაყურებლის მიერ ჩაფიქრებული მუსიკალური ნაწარმოებიდან. რა თქმა უნდა, ადგილი ჰქონდა ციფრების ამოცნობას და დარბაზში დამალული საგნების მოძებნას, და სხვა სასწაულებს ტელეპათიის სფეროდან. განსაკუთრებით დამაჯერებელი იყო ის, რომ ყველა ამ ფსიქოლოგიურ ფენომენებს, ე.წ. ადამიანის ზეშესაძლებლობებს, დემონსტრირებდა არა თავად სკოლის დამაარსებელი და აღიარებული ჯადოქარი გურჯიევი, არამედ მისი მიმდევრები და მოწაფეები, რაც უდავოდ ადასტურებდა ასეთი შესაძლებლობების არსებობას თითოეულ ადამიანში და მოითხოვდა მათი განვითარების აუცილებლობას.
საქმეც ამაშია - თავად აღმოსავლური ჯადოქარი არ დემონსტრირებდა თავის იშვიათ ნიჭს, მაგრამ ევროპელი ინტელექტუალები მათი მსგავსი აღმოჩნდნენ, ვინც დარბაზში იჯდა. ნანახით და მოსმენილით შოკირებულმა ზოგიერთმა მაყურებელმა გამოთქვა ამ უჩვეულო ადამიანის მხარდამჭერებთან შეუერთდეს სურვილი.
მის მოწაფეებს შორის იყვნენ ყველაზე ცნობილი მოღვაწეები: ჟურნალისტი და რელიგიურ-ფილოსოფიური წიგნების ავტორი პეტრე დემიანის ძე უსპენსკი, ბრწყინვალე მუსიკოსი და კომპოზიტორი თომას დე ჰარტმანი, პოპულარული ჟურნალის „ახალი საუკუნე“ გამომცემელი ალფრედ ორეიჯი, ინგლისელი მწერალი კეტრინ მენსფილდი. ცნობილ მისტიკოსს განსაკუთრებით აღელვებდა მისი მოწაფეების კვალიფიკაცია, ვიდრე მათი რიცხვი. გურჯიევის მიმდევართა შორის შემთხვევით არ იყვნენ ბრწყინვალე პიროვნებები. ის სპეციალურად ქმნიდა პირობებს იმისთვის, რომ მისი მოწაფეები ყოილიყვნენ მხოლოდ ისინი, ვისაც ეს ნამდვილად სჭირდება. ლექციების დროს ის ქმნიდა არაერთ მნიშვნელოვან სირთულეს მათთვის, ვინც ეძებდა ცოდნას ადამიანის ბუნების შესახებ: მას გადაჰქონდა შეხვედრის ადგილი და დრო, ბოლო წუთს აუქმებდა ლექციებს. მისი მოწაფე პ.დ. უსპენსკი ერთ-ერთ წიგნში გურჯიევის შესახებ წერდა: „მას არასდროს ჰქონია სურვილი ადამიანებისთვის შეემსუბუქებინა მისი იდეების გაცნობა. პირიქით, მისი აზრით, მხოლოდ სირთულეების დაძლევით, თუნდაც შემთხვევითის და საქმესთან არ დაკავშირებულის, ადამიანები შეძლებენ ამ იდეების დაფასებას“. გიორგი გურჯიევი, რომელიც თავად იყო კონტრასტული და არაერთმნიშვნელოვანი პიროვნება, მიიჩნევდა, რომ სირთულეები და არასტანდარტული სიტუაციები აუცილებელია, რადგან საშუალებას აძლევენ ადამიანს შეიცვალოს და მიაღწიოს შინაგან ერთიანობას და მთლიანობას. „თუ ადამიანი ცხოვრობს შინაგანი ბრძოლის გარეშე, თუ ის მიდის იქ, სადაც მიისწრაფის, ის ისეთივე რჩება, როგორიც მანამდე იყო“, - ამბობდა გურჯიევი. ის დარწმუნებული იყო, რომ ცხოვრებისეული სირთულეები აუცილებელია ინტელექტუალური და სულიერი განვითარებისთვის. ის მოხერხებულად უქმნიდა თავის მოწაფეებს დამატებით დაბრკოლებებს მათი შინაგანი ზრდის გააქტიურებისთვის. მისი დოქტრინის საფუძვლად შეიძლება ჩაითვალოს მისივე დასკვნა: „ექსტრემალური სიტუაციები და მასთან დაკავშირებული „განსაკუთრებული ძალისხმევა“ მწვავე საჭიროებას წარმოადგენს, რადგან „ადამიანი ძალიან ზარმაცია და ეშინია რამე უსიამოვნება არ შეუქმნას თავს. დამოუკიდებლად ის არასოდეს მიაღწევს საჭირო ინტენსივობას“.
ზოგჯერ გურუ ღიად დასცინოდა მოწაფეებს და აიძულებდა უაზრო სამუშაოს შესრულებას, ან ერთად თავს უყრიდა ადამიანებს, რომლებიც ერთმანეთის მიმართ მტრული დამოკიდებულება ჰქონდათ. ცოდნის გადაცემის ეს არასტანდარტული მეთოდი, რომელიც გურჯიევმა აღმოსავლური სწავლებიდან შეიტყო, აშფოთებდა, გულს ტკენდა და წონასწორობას აკარგვინებდა მის ბევრ მიმდევარს. ჯადოქრის პარადოქსული ქცევა ძნელად ჯდებოდა ევროპული მისტიკის სტერეოტიპებში, რომელიც ე.პ. ბლავატსკის შრომებსა და დასავლურ თეოლოგთა ანთროპოსოფიურ იდეებზე აღზრდილ ინტელექტუალურ გარემოში იყო გავრცელებული მე-20 საუკუნის დასაწყისში. საქმეც ამაშია: გურჯიევი მეტისმეტად გაუგებარი, იდუმალი, არაპროგნოზირებადი იყო, მისტიკურად განწყობილი მომზადებული აუდიტორიისთვისაც კი. თეოსოფიური საზოგადოების თეორეტიკოსებისგან განსხვავებით ის სთავაზობდა კონკრეტულ გზებს და პრაქტიკულ მეთოდებს ადამიანის ბუნების ჩამორჩნილობის გადასალახად და განსაკუთრებული შესაძლებლობების განვითარების მიზნით. თვითონ და მისმა უახლოესმა მიმდევრებმა, რომლებმაც მიიღეს გურუსადმი უპირობო მორჩილების აღმოსავლური კონცეფცია, მნიშვნელოვან წარმატებას მიაღწიეს ადამიანის ფსიქიკისა და ფსიქოლოგიის ფარული ასპექტების შესწავლაში. თვითრეგულირების, სუნთქვის კონტროლის, მედიტაციის და წმინდა სუფიური ცეკვების პრაქტიკა მიზნად ისახავდა ადამიანის ორგანიზმის ფარული რესურსებისა და შესაძლებლობების ათვისებას. გურჯიევმა მოახერხა ევროპული ეზოთერიკის იდუმალ სამყაროში ჭეშმარიტი აღმოსავლური ცოდნის ელემენტების შეტანა, რომელსაც ჰქონდა როგორც თეორიული, ისე პრაქტიკული მხარე. ამ ცოდნამ მას მისცა ძალაუფლების მოპოვების შესაძლებლობა, როგორც საკუთარ თავზე, ისე სხვა ადამიანებზე, რაც, რა თქმა უნდა, ვერ დარჩებოდა შეუმჩნეველი მათთვის, ვინც განიცდიდა ძალაუფლების უზარმაზარ მოთხოვნილებას საკუთარი პოლიტიკური ამბიციების დასაკმაყოფილებლად. ის ფაქტი, რომ გურჯიევის სწავლება და ადამიანის შინაგანი პოტენციალის განვითარების მისი ორიგინალური პრაქტიკული მეთოდები მოთხოვნადი აღმოჩნდა, ეჭვს არ იწვევს. თავის მოწაფე-ადეპტთა ჯგუფში მან შექმნა სავსებით მართვადი ორგანიზაციის მოდელი, რომლის წევრები იყვნენ მაღალგანათლებული ინტელექტუალები, გააჩნდათ ტელეპათიური შესაძლებლობები და მთლიანად ემორჩილებოდნენ მასწავლებლის ნებას.
გურჯიევის აუხსნელი ძალაუფლება საკუთარ მოსწავლეებზე გაოცებას იწვევდა და აშინებდა ადამიანებს. გასტროლებზე მყოფი „დასის“ დემონსტრაციული გამოსვლები, რომლებიც მიზნად ისახავდა მაყურებელში ინტერესის გამოწვევას ადამიანის უჩვეულო ფარული შესაძლებლობების მიმართ, დიდ საზოგადოებრივ რეზონანს იწვევდა. მე-20 საუკუნის დასაწყისში გურჯიევს ლეგენდარულ ჰუდინისა და კალიოსტროს ადარებდნენ, დღესდღეობით საზოგადოების ასეთ ყურადღებაზე პრეტენზია შეიძლება ჰქონდეს მხოლოდ დევიდ კოპერფილდს. მაგრამ კოპერფილდი მხოლოდ მეფოკუსეა, ხოლო გურჯიევი ფოკუსების გარდა სერიოზული მაგიური პრაქტიკით იყო დაკავებული, რისთვისაც იყენებდა საკონცერტო და სალექციო საქმიანობას. 1924 წელს, გურუ-ჰიპნოტიზიორი თავის კოლექტივთან ერთად გასტროლებზე აშშ-ში გაემგზავრა. მაყურებელმა ცეკვებისა და მაგიური „სასწაულების“ ფეიერვერკი მიიჩნია გურჯიევის შეუზღუდავი დომინირების ფენომენად მორჩილ მოწაფეებზე. ამერიკელმა მწერალმა უილიამ სიბრუკმა ეს სანახაობა აღწერა, როგორც „საოცარი, ნათელი, ავტომატური, არაადამიანური, თითქმის დაუჯერებელი მორჩილება და გარობოტებულ მოსწავლეთა დამორჩილება“. დასავლეთის მაცხოვრებლები გაოცებული იყვნენ გურჯიევის მოწაფეების შესაძლებლობით, რომლებსაც შეეძლოთ აზრის გადაცემა მანძილზე და ისეთ მდგომარეობაში ყოფნა, როდესაც არ გრძნობდნენ არც ტკივილს და არც შიშს.
ამერიკელი და ევროპელი მაყურებელი, რომელმაც არაფერი იცოდა უძველესი დროიდან აღმოსავლეთში არსებული ადამიანის ორგანიზმის სხვადასხვა სისტემის რეგულაციის პრაქტიკული ტექნიკის შესახებ, გურჯიევის მოწაფეების წარმოუდგენელ შესაძლებლობებს მიაწერდნენ მხოლოდ მათი მასწავლებლის დამსახურებას. უპირობო „მორჩილება“ გურჯიევს თავად ჰქონდა გავლილი სპარსელ შეიჰებთან და ტიბეტის მონასტრებში. გურჯიევის მსოფლმხედველობის საფუძვლები აღმოსავლეთში ჩამოყალიბდა, მისი დოქტრინა, რომელიც მან ჯერ რუსეთში შემოიტანა და შემდეგ მთელ მსოფლიოში გაავრცელა, იქ ჩამოყალიბდა მისი რთული ბუნების ძირითადი მახასიათებლები. დროა რამდენიმე სიტყვა ვთქვათ ამ უჩვეულო ადამიანის ხასიათის შესახებ, და ამაში დიდ დახმარებას გაგვიწევს ასტროლოგია, რომელიც იძლევა საშუალებას შევხედოთ ადამიანს შიგნიდან, ამავე დროს არ ამოვაგდოთ რაიმე ისტორიული კონტექსტიდან, რომელიც ამ შემთხვევაში შეიძლება მხოლოდ დაგვეხმაროს მე-20 საუკუნის ყველაზე ცნობილი ჯადოქრის ქცევის გარკვეული ასპექტების გააზრებაში. გიორგი ივანეს ძე გურჯიევი დაიბადა ალექსანდროპოლში (მოგვიანებით ლენინაკანი, ამჟამად - გიუმრი, სომხეთი). მისი დაბადების ზუსტ თარიღზე მსჯელობა ძალიან რთულია, რადგან ის პერიოდულად აქვეყნებდა მისი დაბადების სხვადასხვა წლებსა და თარიღებს, პრაქტიკაში იყენებდა ბედის კორექტირების ტექნიკას ქრონორიტმების გადართვის საშუალებით ერთი ჰოროსკოპიდან მეორეზე. ერთ-ერთი მისი პირველი მოწაფე წერდა: „გურჯიევი იყო „ადამიანი-საიდუმლო“. არავინ იცოდა მისი წარმომავლობის შესახებ, არც ის, თუ რატომ გამოჩნდა მოსკოვსა და პეტერბურგში. მაგრამ ვინც მასთან კონტაქტში შედიოდა, სურდა მისი მიმდევარი გამხდარიყო“.
არსებობს თავად გურჯიევის მიერ „დეკლარირებული“ მისი დაბადების თარიღები, 1872 წლიდან 1879 წლამდე, ასევე დაბადების კიდევ ერთი ვერსია - 1880 წლის იანვარში (ობობას წელი). ძნელია, მაგრამ მაინც საინტერესოა ადამიანის დაბადების ასტროლოგიურ გარემოებებზე დაკვირვება, რომელიც ასახელებდა დედამიწაზე მოვლინების სხვადასხვა თარიღს: 1872 წლის 9 იანვარი; 1874 წლის 9 იანვარი; 1875 წლის 9 იანვარი; 1877 წლის 13 იანვარი, 1879 წლის 9 იანვარი და 1880 წლის 13 იანვარი. ყველა ამ თარიღს აერთიანებს თხის რქის ნიშანი. იცვლებოდა დღეები და წლები, მაგრამ გურჯიევისთვის საყვარელი იანვარი რჩებოდა ცნობილი ჯადოქრის დაბადების ერთადერთი ვარიანტი.
გურჯიევის ცხოვრების ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენების მის ფსევდო-ჰოროსკოპის მონაცემებთან შედარების შედეგად შეიძლება ითქვას, რომ, სავარაუდოდ, ის დაიბადა 1877 წლის 13 იანვარს ან 1879 წლის 9 იანვარს (1878 წლის 28 დეკემბერს ძველი სტილით). როგორც მისი დაბადების მზის ნიშნის ტიპიურმა წარმომადგენელმა, გიორგი ივანეს ძე გურჯიევმა მთელი სიცოცხლე ერთადერთ მიზანს მიუძღვნა - ეზოთერული ცოდნის მიღებას და საკუთარი თავის გაცნობიერებას.
გურუ გურჯიევს შეეძლო დაეყენებინა მისი მიმდევრებისთვის კონკრეტული ამოცანები, დაემყარებინა დისციპლინა ადეპტთა რიგებში და მიეღწია რეალური შედეგებისთვის. ბევრს აშინებდა მასწავლებლის სიმკაცრე და ცივი დამოკიდებულება, რომელიც განზრახ უქმნიდა მოსწავლეებს სირთულეებს და მიიჩნევდა, რომ მხოლოდ ხასიათის გამოწრთობის და დაბრკოლებების გადალახვის შედეგად შეიძლება პიროვნების შეცვლა და საკუთარი არსის - შინაგანი ბირთვის - გამოღვიძება.
გურჯიევმა ადრევე გაამახვილა ყურადღება ევროპულ მენტალიტეტში „ბუნების“ (შინაგანი ადამიანი) და „პიროვნების“ (გარე ადამიანი, „პერსონა“, „ნიღაბი“) ცნებების სხვაობაზე, მძინარე არსების გამოღვიძების იდეა ცენტრალური ხდება მის, ადამიანის ჰარმონიული განვითარების, დოქტრინაში. „სიცრუისა და მიბაძვის სამყაროში აღზრდილი ზრდასრული ადამიანის არსი ექვსი წლის ბავშვის დონეზე რჩება, ხოლო მისი პიროვნება - მრავალი პატარა „მე“, რომელიც დაპრესილია წინააღმდეგობრივ მოტივებისა და სურვილების გუნდად ან ლეგიონად, - ჰიპერტროფირებულად იზრდება, იმორჩილებს არსებას, გარდაქმნის მონად, კონკიად“. თავის მოწაფეებს გურჯიევი ეუბნებოდა, რომ არსის შედარება შეიძლება საბრალო „მახინჯ იხვის ჭუკთან“, რომელსაც ფიქრადაც არ მოსდის, რომ შეიძლება „გედი“ გახდეს. ამასთან ნეოსუფისტი გურუ არა მხოლოდ თეორიულ საკითხებზე მსჯელობდა, ის აძლევდა თავის მოწაფეებს კონკრეტულ სავარჯიშოებს და მეთოდებს, რომლებიც ხელს უწყობდნენ საკუთარი თავის შეცვლის შესაძლებლობას, ნახტომის გაკეთების საშუალებას არსის ზრდის მიმართულებით პიროვნების სრული დათრგუნვის პირობებში, რაც გახდა გურჯიევის მრავალი მიმდევრის მთავარი მიზანი და სრულიად კონკრეტული ამოცანა. ეს გენიალური სვლა შეიძლება გამოყენებული იქნას ნებისმიერ ტოტალიტარულ სისტემაში, მთავარია მიმდევართა დარწმუნება, რომ მათი პიროვნება არაფრად არ ღირს და არავის აინტერესებს, განსხვავებით მოწაფის არსისა, რომელიც არ არის თავისუფალი, მაგრამ შეიძლება მისი გამოღვიძება და გაცნობიერება.
ახალი ეზოთერული სკოლის ფუძემდებელი თავად იყო ძლიერი და მტკიცე ხასიათის ადამიანი. მან შექმნა დოქტრინა, რომელიც ეხმიანებოდა დროის სულისკვეთებას და მოითხოვდა ძლიერი, ქარიზმატული ლიდერების განდიდებას. მისმა შეხედულებებმა, რა თქმა უნდა, გამოიწვია ბოლშევიკური რუსეთის ხელმძღვანელობის ინტერესი. გურჯიევის იდეების მნიშვნელობის შესაფასებლად სახელმწიფო მექანიზმის ფორმირების საქმეში, რომელიც ეფუძნება ბელადის ყოვლისშემძლეობას და რიგით მოქალაქეთა აბსოლუტურ მორჩილებას, ჯიურჯაძის (გურჯიევის) მიმდევართა შორის საკმარისია ადამიანის ხსენება გვარად ჯუღაშვილი.
მსგავსება სტალინის ხელქვეითებზე და გურჯიევისა მოწაფეებზე ზემოქმედების მეთოდებისა ჰბადებს აზრს უხილავი კავშირის შესახებ ამ ორ ადამიანს შორის და ექსტრემალურ გარემოებებში კოლექტივის მართვის გამოცდილების შესაძლო გაცვლის შესახებ. ცნობილია, რომ სტალინი გურჯიევის ძმასთან ჩერდებოდა, გარდა ამისა, ისინი სწავლობდნენ სასულიერო სემინარიში თბილისში, სადაც, ალბათ, ხვდებოდნენ ერთმანეთს და ურთიერთობა შემდგომ წლებშიც გააგრძელეს, როცა ყოველმა მათგანმა მიაღწია გარკვეულ შედეგს დასახული მიზნის მისაღწევად. მაგრამ სტალინთან ნაცნობობით და „ხალხთა ბელადის“ პიროვნებაზე შესაძლო გავლენით არ შემოიფარგლება გურჯიევის გავლენა მე-20 საუკუნის ისტორიის განვითარებაზე.
რადგან გურჯიევის მეთოდებს არ ჰქონდა არავითარი რელიგიური ელფერი და ეროვნული კოლორიტი, მათი გამოყენება წარმატებით შეიძლებოდა სხვადასხვა იდეოლოგიურ სქემებზე როგორც რუსეთში, ისე მის ფარგლებს გარეთ. 1921 წლის ზაფხულში გურჯიევი მოწაფეთა ჯგუფთან ერთად რუმინეთისა და უნგრეთის გავლით გერმანიაში ჩავიდა, და, რა თქმა უნდა, მისი გამოჩენა ბერლინის გარეუბნებში შეიძლება ჩაითვალოს ისტორიულ მოვლენად. აქ იგი შეხვდა მომავალი ნაცისტური გერმანიის ოკულტურად მოაზროვნე ლიდერებს, რომლებიც შთაგონებული იყვნენ ნიცშეს „ზეადამიანის“ იდეებით, ფართოდ გავრცელებული თეოსოფიური და არიოსოფიული შეხედულებებით. არსებობს ყველა საფუძველი იმისა, რომ ვენდოთ ჯადოქრის მოწაფეების ნათქვამს, რომ გურჯიევმა ჰიპნოზის გაკვეთილები ჩაუტარა მესამე რაიხის მომავალ „ფიურერს“ ადოლფ შიკლგრუბერს, რომელიც ცნობილია მსოფლიოში, როგორც ჰიტლერი.
მე-20 საუკუნის ორი ყველაზე ოდიოზური ფიგურის - ადოლფ ჰიტლერისა და იოსებ სტალინის დაპირისპირება, რომელიც გამოიხატა კაცობრიობის ისტორიაში ორი ყველაზე ძლიერი იმპერიის ყველაზე ამაზრზენ და სისხლიან დაპირისპირებაში, არ შეიძლება განიხილებოდეს მხოლოდ სახელმწიფო ინტერესების დაპირისპირების ჭრილში. დიდი სამამულო ომი მხოლოდ ომი არ არის, არამედ ორი ყველაზე ძლიერი მაგის ნამდვილი ბრძოლაა, რომლებისთვისაც ცნობილი იყო გურჯიევის დოქტრინა და შესაძლოა სწავლობდა ადამიანებზე ზემოქმედების ხელოვნებას იმავე ეზოთერული მასწავლებლისგან - გიორგი ივანეს გურჯიევისგან, რომელიც ამჯობინებდა მე-20 საუკუნის მსოფლიო ისტორიის დრამის კულუარებში დარჩენას. სავსებით შესაძლებელია, რომ ეზოთერული ბალეტის მიღმა უფრო მეტი იგულისხმებოდა, ვიდრე რიტმული ბრუნვის მეშვეობით ჩვეულებრივ მედიტაციაში ჩაძირვის სუფისტური პრაქტიკა.
თუ დიდ სამამულო ომს განვიხილავთ, როგორც დრამატულ მოქმედებას, რომლის მთავარი ფიგურები იყვნენ ჰიტლერი და სტალინი, ცხადი გახდება პარალელები „მაგების ბრძოლის“ გურჯიევისეულ პროტოტიპს შორის. ეს სისხლიანი ომი ნამდვილად არ სჭირდებოდა გერმანიას და, განსაკუთრებით, საბჭოთა კავშირს. მეორე მსოფლიო ომის შედეგად ევროპის ეკონომიკამ მძიმე კრიზისი განიცადა, ამავე დროს ამერიკის ეკონომიკა „დიდი დეპრესიის“ შემდეგ გონს მოეგო. ამერიკის შეერთებული შტატებისთვის ევროპაში სიტუაციის განვითარების საუკეთესო ვარიანტი იყო ევრაზიაში ორი ძლიერი სახელმწიფოს შეჯახება, რომლებსაც ერთპიროვნულად მართავდნენ ტოტალიტარული ყაიდის ქარიზმატული ლიდერები. ოკულტიზმის, მაგიისა და სიმბოლიზმისადმი ჰიტლერისა და სტალინის ინტერესი, აყენებს მათ „მისტიკურ“ მმართველთა კატეგორიაში, რომელთა ძალაუფლება აგებული იყო არა მარტო განსხვავებული აზრის დათრგუნვის სისტემაზე, არამედ უნარზე შთაეგონებინათ მთელი ქვეყნის მოსახლეობისთვის საჭირო იდეა. ნაცისტური გერმანიის და კომუნისტური საბჭოთა კავშირის ლიდერთა დაპირისპირება შეიძლება „მაგების ბრძოლად“ ჩაითვალოს, რომლის პროტოტიპი შეიძლება ასევე აღმოჩნდეს გურჯიევის მისტერილური სპექტაკლი ამავე სახელწოდებით. ალბათ, გურჯიევის „ზეადამიანის“ აღზრდის და უმაღლესი ძალაუფლების მოპოვების ფილოსოფია მესამე რაიხის „სათავეში მდგომნმა“ სახელმძღვანელოდ მიიღეს. გურჯიევის მეთოდიკა საუკეთესოდ შეესაბამებოდა თანდაყოლილი „არიული“ პარაფსიქოლოგიური შესაძლებლობების: ნათელმხილველობის, ტელეპათიის და ა.შ. გამოღვიძების ნაცისტურ იდეას.
სპარსეთსა და ავღანეთში მოგზაურობის დროს მიღებული ცოდნა ადამიანის ფსიქიკური ორგანიზაციის შესახებ, გურჯიევმა პრაქტიკულად გამოიყენა სხვადასხვა მეთოდებსა და სავარჯიშოებში, რომლებიც მიზნად ისახავდა კონტროლის მოპოვებას ფიზიკურ და ფსიქიკურ პროცესებზე. ერთ-ერთი ყველაზე ეფექტური გზა საჭირო ემოციური მდგომარეობის მისაღწევად, რომელშიც ადეპტი ვერ გრძნობს ტკივილსა და შიშს, წმინდა სუფისტური ცეკვები იყო. ხანგრძლივად წრეში ცეკვა გარკვეული რიტმით იწვევს ვესტიბულური აპარატის შესაბამის რეაქციებს, რის შედეგადაც ინდივიდი აღწევს ფსიქიკური აქტივობის საჭირო დონეს. ამ მდგომარეობაში მაგის მოწაფეები ავლენდნენ ფარულ პოტენციალსა და შესაძლებლობებს, ამყარებდნენ კავშირს შინაგან ბუნებასთან, რომელიც ჩვეულებრივ ლატენტურ მდგომარეობაში იმყოფებოდა. აღმოსავლეთში მოგზაურობისას გურჯიევმა აღმოაჩინა ადამიანის ექსტრაორდინალური უნარ-ჩვევების გამოვლინების მრავალი მაგალითი, ასევე ფსიქიკური აქტივობის სათანადო დონის მიღწევის სწრაფი გზა წმინდა სუფისტური ცეკვის მეშვეობით. შედეგად ამ მედიტაციურმა ცეკვებმა, რომელსაც მოწაფეები უწოდებდნენ „სპეციალურ ბალეტს“, დაიკავეს ცენტრალური ადგილი გურჯიევის პრაქტიკასა და მეთოდებს შორის, რომლებიც მიზნად ისახავენ „გონების განათების“ მდგომარეობის მიღწევას. გურჯიევის „წმინდა“ ცეკვების შესრულებისას მოწაფეებს მოეთხოვებოდათ უცნაური, თითქმის „არაბუნებრივი“ მოძრაობების შესრულება, რომლებიც საჭიროებდნენ ისეთ ძალისხმევას და დატვირთვას კუნთებსა და ნერვულ სისტემაზე, რომელიც ნორმალურ პირობებში შეუძლებელია. ბალეტი აღმოჩნდა თვითშემეცნების ფორმა, რომელიც მიზნად ისახავს ცნობიერების უმაღლესი ფორმების, უმაღლესი ფსიქიკური ცენტრების გამოღვიძებას.
„ჩემი ბალეტი მისტერია არ არის“, - აცხადებდა გურჯიევი. - ამოცანა, რომელიც დავსახე, ითვალისწინებდა საინტერესო და ლამაზი სპექტაკლის შექმნას. რასაკვირველია, გარეგნული ფორმა გარკვეულ მნიშვნელობას მალავს, მაგრამ მე არ ვისახავდი მიზნად მეჩვენებინა და ხაზი გამესვა სწორედ ამისთვის. მოკლედ განვმარტავ, რაშია საქმე. წარმოიდგინეთ, რომ ზეციური სხეულების, ვთქვათ, მზის სისტემის პლანეტების მოძრაობის შესწავლისას, თქვენ ააგეთ განსაკუთრებული მექანიზმი, რათა გადასცეთ ამ მოძრაობების კანონების ვიზუალური სურათი და შეგვახსენოთ ისინი. ასეთ მექანიზმში თითოეული პლანეტა, რომელიც წარმოდგენილია შესაბამისი ზომის სფეროს სახით, მოთავსებულია გარკვეულ მანძილზე, რომელიც წარმოადგენს მზის ცენტრალურ სფეროს. მექანიზმი იწყებს მოძრაობას, ყველა სფერო იწყებს ბრუნვას და გადაადგილებას მოცემული გზით, გამოსახავს ვიზუალურ ფორმებში პლანეტების მოძრაობის მარეგულირებელ კანონებს. ეს მექანიზმი გვახსენებს ყველაფერს, რაც ვიცით მზის სისტემის შესახებ. მსგავსი რამ შეინიძნება ზოგიერთი ცეკვის რიტმში. მკაცრად განსაზღვრულ მოძრაობებსა და მოცეკვავეთა კომბინაციებში ხილული ფორმით წარმოდგენილია გარკვეული კანონები, რომლებიც გასაგებია მათთვის, ვინც ის იცის. ასეთ ცეკვებს ეწოდება „წმინდა ცეკვები“. აღმოსავლეთში ჩემი მოგზაურობის დროს მე ბევრჯერ გავხდი მოწმე იმისა, როგორ სრულდებოდა ეს ცეკვები ძველ ტაძრებში მღვდელთმსახურების დროს. ზოგიერთი მათგანი რეპროდუცირებულია „მაგების ბრძოლაში“. გარდა ამისა, ბალეტს საფუძვლად უდევს სამი განსაკუთრებული იდეა. მაგრამ, თუ ბალეტი ჩვეულებრივ სცენაზე დავდგავ, მაყურებელი ვერასდროს ვერ გაიგებს მას“.
მაყურებლისთვის ნამდვილად გაუგებარი დარჩა „წმინდა ცეკვების“ სემანტიკური შინაარსი, მიიჩნევდა მას გურჯიევის ფილოსოფიურ-პრაქტიკული დოქტრინის ეგზოტიკურ ელემენტად. ამ ცეკვებს უწოდებდნენ არაბუნებრივის, ზედმეტად შეუსაბამოს, ზოგჯერ მიიჩნევდნენ „სატანიზმის“ გამოვლინებად, რადგან ღრმა დინამიურ მედიტაციაში მყოფ მოწაფეთა უაზრო სახეები, ტოვებდნენ ჰიპნოზში მყოდ ან ჭკუასუსტთა შთაბეჭდილებას. და ეს ყველაფერი მიუხედავად იმისა, რომ ჭკუასუსტი ადამიანები განათლებულ ინტელიგენციას შორის, რომლებიც შეადგენდნენ „გურჯიევის“ ჯგუფის ხერხემალს, არ იყვნენ და არც შეიძლება ყოფილიყვნენ.
სინამდვილეში „წმინდა ცეკვები“, რომლებიც გურჯიევმა ისესხა მავლავიიას ორდენის სუფისტ დერვიშებისგან, მიზნად ისახავენ სიმბოლური კოსმოლოგიის დამახასიათებელ მიზნებს და, ამავე დროს, მოწაფეების მიერ მოქმედების პროცესში თვითდაკვირვების შინაგან და ფსიქოლოგიურ მიზნებს. გურჯიევი პრაქტიკაში იყენებდა და მის მიმდევრებს უნერგავდა „მუჰასაბის“ სუფისტურ პრაქტიკას, რაც ნიშნავდა „ზუსტ გაანგარიშებას, ბალანსის შედგენას“, რომელიც იძლეოდა მუდმივი თვითკონტროლის, საკუთარი ქმედებებისა და აზრების შესწავლისა და ანალიზის შესაძლებლობას უმაღლესი ცოდნის დაუფლების მიზნით. შინაგანი თვითკონტროლი წარმოადგენს მთავარ მოთხოვნას, რომელსაც უყენებენ მოწაფეს, რომელიც მიდის საკუთარი თავის შეცნობის გზით. თვითკონტროლი იძლევა მიკროკოსმოსის სტრუქტურირების, ინსტინქტური სურვილების ქაოსიდან ჭეშმარიტი არსის ამოღების და რეალობის გააზრების ახალ დონეზე გასვლის საშუალებას.
სუფიები, რომელთა სწავლება გურჯიევმა თავისებურად შეცვალა, მიიჩნევდნენ, რომ არსებობს სამყაროს შესწავლის ოთხი ფორმა, ამასთან ემპირიული შესწავლა, რომელიც ეფუძნება გარე სამყაროს მოვლენების აღქმას გრძნობების ხუთივე ორგანოსა და გონების დახმარებით, შემეცნების მხოლოდ დაბალ ფორმას წარმოადგენს, და ამიტომ ყველა ადამიანისთვის ხელმისაწვდომია. მასთან სიმბოლურად დაკავშირებულია წყალი, როგორც ინფორმაციის მატარებელი.
ცოდნის მეორე ფორმად მიჩნეული იყო რეალობის ინტუიციური გააზრება, რომელიც ხელმისაწვდომია მდიდარი ფანტაზიის მქონე ადამიანებისთვის, რომლებსაც შეუძლიათ სხვა სამყაროების გამოძახების მოსმენა და სიტყვებთ, ხმებით და ფერებით შემოსვლა. პოეტების, მუსიკოსების და ა.შ. დამახასიათებელი რეალობის შემოქმედებითი გააზრების სიმბოლო.
თარგმანი
01.04.18
(C)
https://absolutera.ru/article4964-sotvori-chudo-eto-prosche-chem-ty-dumaesh
https://naturalworld.guru/article_gologramma-misli-put-v-realnost.htm
http://paravyan.ru/prinyatie-sebya-prinyatie-drugih-osoznannost/
https://adindex.ru/publication/opinion/offtop/2018/03/21/169892.phtml
http://eroskosmos.org/integral-approach-intro/
http://novaforces.com/other/quantum_psychology_deprog_1
https://stillnessinthestorm.com/2018/03/what-we-need-to-know-about-the-dark-occultists-and-
satanists-running-our-institutions-mark-passio/
ის, რაც სხვებში გვაღიზიანებს,
საკუთარი თავის შეცნობაში გვეხმარება – კარლ იუნგი
ეს ტესტი მეოცე საუკუნის ცნობილი უნგრელი ფსიქიატრის ლეოპოლდ ზონდის მიერაა შედგენილი. იგი იმდენად პოპულარული იყო 30-40 იან წლებში, რომ როცა ნაცისტებმა ოჯახთან ერთად საკონცენტრაციო ბანაკის გზას გაუყენეს, ორიათასმა ამერიკელმა გადაიხადა მისი გამოსასყიდი თანხა. იგი ძალიან ძლიერ ფსიქიატრად ითვლებოდა, თუმცა სამწუხაროდ მისი შრომების უმეტესობა შემონახული არ არის, ამიტომ თანამედროვე სამყაროში შედარებით ნაკლებად იცნობენ. სამაგიეროდ, ეს ტესტია იმდენად ცნობილი, თქვენ თუ აქამდე არ გაგიკეთებიათ, პირადი ფსიქოანალიტიკოსი სამსახურიდან გყავთ დასათხოვი.
ზონდი მიიჩნევდა, რომ ყველა მენტალური გადახრის ერთი თეორიით ახსნა შეიძლებოდა. მისი თეორია ,,დრაივის თეორია“ გახლდათ. იგი ფიქრობდა, რომ ყველა ადამიანს ჰქონდა თანდაყოლილი 8 სახის დრაივი, რომელთა იმპულსების ჩახშობა არ ჩახშობით იქმნებოდა ადამიანის ხასიათი და ზონდმა ეს დრაივები ფსიქიკურ დაავადებებს შეუსაბამა. მაგალითად, ემოციები, რომლებიც შემდგომში ბოღმისა და შურის სახით ამოხეთქვენ ხოლმე ეპილეფსიურ დრაივად მოიაზრება. ფსიქიატრი ამ დრაივებს ერთად აჯგუფებდა და მერე თითოეულ დრაივს თავის თავში შლიდა. მაგალითად, სადისტური დრაივი თავის თავში მოიცავდა სხვების მიმართ სადისტურ გამოვლინებებს და საკუთარი თავის მიმართ სადისტურ გამოვლინებებს – მაზოხიზმს. გარდა ამისა, კლასიფიკაცია ხდებოდა იმის მიხედვითაც, ეს ადამიანები ყველასთან გამოხატავდნენ ამ იმპულსებს, თუ მხოლოდ კონკრეტულ ადამიანებს ირჩევდნენ მსხვერპლად. ზოგჯერ დრაივი მხოლოდ დამახინჯებული ფორმით არ მჟღავნდება, თუკი მოხდა იმპულსების ჩახშობა, ეს მენტალურ დაავადებებს იწვევს, თუმცა ჯანსაღ სექსუალურ იმპულსად ან პერსონალურ ამბიციადაც შეიძლება გამოვლინდეს.
ეს ტესტი ფსიქიატრიის უმთავრეს პრინციპზეა დაფუძნებული, რომ ის თვისებები, რაც ჩვენ სხვა ადამიანებში გვაღიზიანებს, არის თვისებები, რომელიც საკუთარ თავში გვაღიზიანებდა ცხოვრების ადრეულ ეტაპზე და მისი ცნობიერიდან განდევნა მოვახერხეთ. სწორედ ამიტომ ზონდიც პაციენტებს იმ ფსიქოპატების ფოტოებს უჩვენებდა, რომლებში ეს დრაივები ძალიან აშკარად იყო გამოვლინებული და ამ გზით მათ მიერ უარყოფილი და ქვეცნობიერში გადატანილი იმპულსების ზედაპირზე ამოტანას ახერხებდა, მოკლედ ბნელ მხარეებს შიფრავდა.
სანამ ტესტზე გადახვიდოდეთ საჭიროა იცოდეთ: რეპრესია, უარყოფა და სუბლიმაცია ადამიანის ფსიქიკის თავდაცვითი მექანიზმებია. რეპრესიას ის სურვილები და ფიქრები, რომლებიც გვაწუხებს, ქვეცნობიერში გადააქვს, უარყოფა – ის მენტალური პროცესია, როცა ჩვენ აბსოლუტურად უარვყოფთ ჩვენს იმპულსებს და რადიკალურად განსხვავებულ, საწინააღმდეგო ქცევას ვიძენთ, სუბლიმაციის დროს კი ამ ჩახშული იმპულსების სოციალურად მისაღებ ქმედებად გარდაქმნა ხდება და იგი ვლინდება ადამიანის შემოქმედების, ჰობის, პროფესიის და ა.შ. სახით.
ინსტრუქცია: ფოტოზე გამოსახულია 8 ადამიანი და მათგან ამოირჩიე ორი ისეთი, რომლის გარეგნობაც ყველაზე მეტად გაშინებთ ან ისეთ ზიზღს იწვევს, რომ არავითარ შემთხვევაში არ მოგინდებოდათ მასთან შეხვედრა, განსაკუთრებით კი მარტოს ქუჩაში ღამით, შემდეგ კი განმარტება ნახე.
გაითვალისწინეთ: ტესტის პასუხს დიაგნოზად და საკუთარ თავს ფსიქიურად დაავადებულ ადამიანად ნუ ჩათვლით. თავდაცვითი მექანიზმები ყველას გვაქვს და რეპრესიას, უარყოფას და სუბლიმაციასაც გარკვეულ დონეზე ყველანი ვეწევით. მოკლედ, ფსიქიატრის გადმოსახედიდან რომ გითხრათ, თავს ავადმყოფად ნუ ჩათვლით, რადგან ყველანი ავადმყოფები ვართ smile.gif))
ტესტის ორიგინალი ვერსია ამგვარი 8 ფოტოანი კოლაჟის 6 წყებას მოიცავდა და მათზე სადისტები, მანიაკები, ეპილეფსიით, კატატონიით, შოზოფრენიით, ისტერიითა და დეპრესიით დაავადებული ადამიანები იყვნენ გამოსახულნი. სამწუხაროდ, მთლიანად ტესტი და მათი ინტერპრეტაციები იმდენად ვრცელია ერთ პოსტში ნამდვილად ვერ დაეტევა, ამიტომ ჩვენ მხოლოდ ნაწილს შემოგთავაზებთ. აქედანაც საკმაოდ ბევრის გაგებას მოახერხებთ საკუთარი თავის შესახებ.
მაშ ასე, ვირჩევთ იმ ადამიანს, რომლის სახის დანახვა ყველაზე მეტად გვთრგუნავს და ვნახულობთ პასუხებს
პასუხები
1. სადისტის დრაივი
რეპრესია: თუკი ჩვენი სიმპატიური მასწავლებლის დანახვაზე შეკრთით, ადრეულ ბავშვობაში ავტორიტარიზმთან დაკავშირებული ქცევები, დომინანტობის სურვილი და ბოროტი ზრახვებისკენ მისწრაფებები ჩაახშვეთ სავარაუდოდ. თქვენ მთლიანად განდევნეთ თქვენგან ვინმეს დამცირების, დაჩაგვრის, ვინმესთვის შეურაცხყოფის მიყენების იმპულსი და ამიტომ ის ადამიანები, ვისშიც ამას ხედავთ საოცარ ზიზღს ან შიშს იწვევენ თქვენში.
უარყოფა: თქვენ საოცრად უწყინარი და მშვიდობისმოყვარე ადამიანი ხართ, ყოველთვის მზად ხართ დაეხმაროთ სხვებს. თუმცა მიუხედავად ამისა, საშინლად დამთრგუნველადაც შეიძლება მოქმედებდეთ და ადამიანები ვერ ხსნიდნენ რატომ. თქვენ გიჭირთ პირდაპირ გამოხატოთ თქვენი ნება და როცა რაღაცის კეთება არ გინდათ, არას თქმის ნაცვლად ხელოვნურ ბარიერებს ქმნით. მაგალითად, სამსახურში აგვიანებთ, ან მთელს სამსახურს აგრძნობინებთ, რომ ცუდ ხასიათზე ხართ. როცა თავს იცავთ, თქვენ პასიურ წინააღმდეგობას უწევთ, სრული იგნორით იცავთ თავს და ამით მთელს ენერგიას აცლით ნელ-ნელა იმ ადამიანებს, ვინც თქვენთვის პრობლემების შექმნას ცდილობს.
2. ეპილეფტიკის დრაივი
რეპრესია: თუ ამ სიმპათიურმა მრგვალთავა მამაკაცმა შეგაშინათ, ესე იგი ბრაზი, აგრესია, იმპულსურობა ჩაახშვეთ თქვენში ადრეულ ასაკში და ახლა ეს თვისებები ყველაზე მეტად გაღიზიანებთ სხვებში.
უარყოფა: თქვენ კეთილი და მშვიდი ადამიანი ხართ, მეგობრული და თავმდაბალი პასუხისმგებლობის გრძნობით აღსავსე ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებთ, რომელიც ძალიან კარგად ფლობს საკუთარ თავს. თქვენ სტაბილური ხართ გრძნობებში და ადვილად უმეგობრდებით ადამიანებს, იდეებს და ნივთებს.
3. კატატონიით დაავადებული
რეპრესია: თუკი ნეგატიური ემოციები თქვენში ამ წვერგაუპარსავმა მომღიმარმა კაცმა გამოიწვის, მაშინ თქვენი გონების რომელიმე ჰიპერაქტივობა გაქვთ განდევნილი საკუთარი ცნობიერიდან, რომელსაც შეიძლებოდა რეალობიდან გაეთიშეთ, თუ ქვეცნობიერში არ გადაინაცვლებდა.
უარყოფა: თქვენ სტერეოტიპული ქცევებისკენ ხართ მიდეკილი, არ მოგწონთ ცვლილებები და ინოვაციები. თქვენ მორიდებული, მოკრძალებული პიროვნება ხართ, რომელსაც საშინლად უჭირს ახალ სიტუაციებთან შეგუება. თქვენი ყველაზე დიდი შიში თვითკონტროლის დაკარგვაა. თავდაჭერილი, გულჩათხრობილი ხასიათის ადამიანი ხართ, რომელიც თავის ქცევათა კოდექსს არასოდეს ღალატობს.
4. შიზოფრენიკი
რეპრესია: შიზოფრენიკი ხასიათდება ღრმა აპათიით, არაადეკვატური ემოციებითა და არეული ფიქრებით. თუ ამ უგრძნობელმა გამომეტყველებამ დაგაფრთხოთ სხვებისადმი ინდიფერენტულობის გრძნობა ჩაგიხშვიათ თქვენში, რაღაც მოვლენებიდან გამოთიშვის სურვილი და ყველაზე მეტად ადამიანთა გულგრილობა და ინდიფერენტულობა გაფრთხობთ.
უარყოფა: თქვენ სოციალური ადამიანი ხართ, ძალიან კომუნიკაბელური, ადვილად ამყარებთ კავშირებს და მუდამ კომპანიას ეძებთ, თუმცა ამ სოციალურობით თქვენს მარტოსულ მეს მალავთ, რომელიც ვერაფრით იშორებს განცდას იმისას, რომ ძალიან მარტოა. თქვენ ურთიერთობები ზედაპირულია, რადგან მას გრძნობები აკლია და სადღაც ქვეცნობიერში ფიქრობთ, რომ საერთოდ არავინ გჭირდებათ, არავისთან თანაარსებობა და მარტოდაც მშვენივრად ხართ.
5. ისტერია
რეპრესია: ისტერიული ადამიანები ზედაპირულები, ემოციურად არამდგრადები, ნარცისები და ეგზიბიციონისტები არიან. თუკი ეს ბოროტად მომღიმარი ქალი თქვენი კოშმარებიდან გახლავთ. მაშინ თქვენ ადრეულ ასაკშივე გაქვთ ჩახშული თქვენში ყურადღების მიპყრობისა და სხვებისთვის თავის მოწონების იმპულსი.
უარყოფა: თქვენ თავმდაბალი ღრმა შინაგანი სამყაროს მქონე ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებთ, თუმცა სინმადვილეში ამ სიმორცხვის და მოკრძალების მიღმა სხვების მოხიბვლის დაუძლეველი სურვილი დევს. ძალიან დიდ ყურადღებას აქცევთ საკუთარ გარეგნობას, ქცევებს, ცდილობთ კარგად გეცვათ, ელეგანტური იყოთ და აქსესუარებით მიიქციოთ სხვების ყურადღება.
სუბლიმაცია: ასეთ ადამიანები ძალიან იშვიათ, ექსტრავაგანტულ პროფესიას ან ჰობს ირჩევენ ხოლმე.
6. დეპრესიული დრაივი
რეპრესია: დეპრესიის მახასიათებელი თავდაჯერების ნაკლებობაა, საკუთარ თავზე დაბალი წარმოდგენის ქონა და დანაშაულის შეგრძნება. ამ უწყინარი არსების შიში, მიანიშნებს იმაზე რომ თქვენ ღრმად დეპრესიული პიროვნება ხართ, რომელიც ამ სიმპტომების საკუთარ თავში გაკონტროლებას ახერხებს.
უარყოფა: თქვენ ძალიან უდარდელი ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებთ. ოპტიმიზმის, თავდაჯერების და დინამიურობის განსახიარება ხართ. ხანდახან ბრაზდებით, რა თქმა უნდა, და დისტიმიის და მელანქოლიის გამოვლინებაც შეგიძლიათ (სევდიანი კლოუნის სინდრომი). შეგიძლიათ პირქუში და ეჭვიანიც იყოთ, თუმცა ძალიან ცდილობთ ბედნიერების იმიტაციას.
სუბლიმაცია: შესაძლოა ამ თქვენს დეპრესიულ ტენდენციებს ყველას პირადი ფსიქოლოგის როლის მორგებით ებრძოდეთ და სხვა ადამიანების პრობლემების გადაჭრის გზების ძიებით იყოთ დაკავებული.
7. მანიაკის დრაივი
რეპრესია: ამ დაავადების სიმპტომები ექსტრავერსია, ზესტიმულაცია, საკუთარი თავის აღმატებული შეფასება და ემოციებისა თუ ფულის გადახარჯვაა. თუკი ამ სახემ თქვენში ზიზღი და სიძულვილი გამოიწვია, ესე იგი ეს თვისებები ტრანსფორმირებული სახით მაინც არსებობს თქვენი სულის რომელიმე ბნელ კუნჭულში და წარმოდგენა არ გაქვთ.
უარყოფა: თქვენ სავარაუდოდ საკუთარი თავის პროვოცირებას ერიდებით, გძულთ ხმაური, ექსტრემიზმი და ექსცესები. თქვენ კეთილგონიერების, პასუხისმგებლობის, თავდაჭერილობის და ზომიერების განსახიერება ბრძენდებით. ლოგიკური და ყაირათიანი, მუდამ ახერხებთ საკუთარი საქციელის გაკონტროლებას.
სუბლიმაცია: ამ ყველაფრის გამოვლინება ეპატაჟური სახით ხელოვნებაში შეიძლება მოხერხდეს.
8. იდენტურობის დისოციაციური აშლილობა
ეს ძალიან იშვიათი დაავადებაა, ადამიანის პიროვნება იყოფა და მასში ერთდროულად რამდენიმე სხვადასხვა ადამიანი ცხოვრობს. ფსიქიკა ვერ უძლებს მიღებულ ტრავმებს, თავდაცვითი მექანიზმი ირთვება იგონებს სხვადასხვა მეებს და ამ თავგადასავლებს მას მიაწერს, თითქოს ისინი სხვას შეემთხვა, ან სხვამ ჩაიდინა. ეს თვითიდენტიფიკაციის პრობლემაა და ხშირად ადამიანის სურვილი უდევს საფუძვლად იცხოვროს სხვისი ცხოვრებით, განსაკუთრებით საწინააღმდეგო სქესის ცხოვრებით.
რეპრესია: თუკი ამ ახალგაზრდა ადამიანის ყურება გთრგუნავთ თქვენი იდენტობის, შესაძლოა გენდერული იდენტობის ჩახშობა მოხდა ბავშვობაში.
უარყოფა: ამ შემთხვევაში თქვენ გიჩნდებათ ტენდენცია ზედმეტად ხაზგასმით მოახდინოთ საკუთარ სქესთან თვითიდენტიფიკაცია. თქვენი ქცევები, მანერები, გარეგნობა თქვენს სქესს გარკვევით უსვამს ხაზს. თქვენ ნამდვილ მამაკაცს/ ქალს თამაშობთ. ასეთი კაცები მაჩოს როლს ირგებენ და ქალების კიდევ ცდილობენ ძალიან სექსუალურები იყვნენ და ყველა კაცი მოხიბლონ.
სუბლიმაცია: ვლინდება საკუთარი სქესის მიმართ ლტოლვაში.
მე-20 საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე იდუმალი და მისტიკური ფიგურა იყო გამორჩეული შესაძლებლობების მქონე ადამიანი გიორგი ივანეს ძე გურჯიევი. გურჯიევის სახელს ჭორები და ლეგენდები უკავშირდება, მის სწავლებას დღემდე იზიარებენ მიმდევართა ვიწრო ჯგუფები, რომლებიც არ მიიჩნევენ სავალდებულოდ „მოხერხებული ბრძენის“ მიერ მემკვიდრეობით დატოვებული ადამიანის ფსიქიკაზე ზეგავლენის მეთოდების და პრაქტიკის სააშკარაოზე გამოტანას. გიორგი ივანეს ძე გურჯიევი სამართლიანად იყო მიჩნეული ჯადოქრად, რადგან დიდ წარმატებას მიაღწია საკუთარი თავის და სხვების კონტროლის სფეროში (სხვების უფრო მეტად).
სხვა ადამიანებზე ზემოქმედების უნარი ყოველთვის დიდად ფასდებოდა, მაგრამ მე-20 საუკუნე განსაკუთრებულია. ომებისა და რევოლუციების ტალღა, რომელიც მთელს მსოფლიოში გავრცელდა, ისევე როგორც ამ ტალღაზე აღმოცენებული ტოტალიტარული ტიპის მმართველები, გამორჩეული მოვლენაა, რომელსაც უძველეს ისტორიაში ანალოგი არ აქვს. მანამდე არასდროს დაღუპულა მილიონობით ადამიანი რაღაც ეფემერული მიზნების განხორციელების გამო, არასდროს არ უსმენია მთელ ერს თავის ბელადისთვის რელიგიური თრთოლვით, ხოლო დიდი დერჟავების ორ მმართველთა შორის დაპირისპირება არ ჰგავდა გრძნეულთა მისტიკურ ბრძოლას.
XX საუკუნე წარსული რელიგიების დავიწყების და ახალი იდეოლოგიების შექმნის, ადამიანის ფსიქიკის ინტენსიური შესწავლის დროა, დემოგრაფიული აფეთქებისა, რომელიც აყენებს კაცობრიობის წინაშე გადარჩენის და, შესაბამისად, კონტროლის პრობლემას. ამ საუკუნეში, რომელიც აღნიშნულია ინფორმაციული და ტექნოლოგიური გარღვევებით ცოდნის აქამდე უცნობ სფეროებში, გურჯიევის სწავლება ადამიანის, როგორც კონტროლირებადი მექანიზმის შესახებ, ასი პროცენტით მოთხოვნადი აღმოჩნდა. თუმცა, ეს არ ცვლის საქმის არსს: საზოგადოება იყო და რჩება სრულად კონტროლირებადი, მიუხედავად მე-20 საუკუნის ისეთი მნიშვნელოვანი ფიგურების არარსებობისა, როგორებიც იყვნენ ადოლფ ჰიტლერი და იოსებ სტალინი, რომლებისთვის გიორგი გურჯიევის სწავლება არ ყოფილა უცნობი. ტოტალიტარიზმის ფენომენი, რომელიც გასული საუკუნის განმასხვავებელ ნიშანს წარმოადგენს, არ შეიძლება განიხილებოდეს „ხალხთა მასწავლებლის“ ფიგურისგან განცალკევებით, რომელმაც შექმნა კოლექტივის მართვის უნიკალური სისტემა და ამით ფასდაუდებელი სამსახური გაუწია, როგორც ტოტალიტარულ მმართველებს, ასევე იმ ძალებს, რომლებიც უპირატესობას ანიჭებენ საზოგადოების კონტროლს, მაგრამ თვითონ ჩრდილში რჩებიან.
ადამიანთა სულის ოსტატი - ასე შეიძლება ეწოდოს გიორგი ივანეს ძე გურჯიევს. მან შექმნა და განავითარა ფილოსოფიური კონცეფცია ადამიანის, როგორც მექანიზმის შესახებ, რომელიც შეიძლება კონტროლირებადი იყოს საჭირო მიმართულებით, რომელსაც შეიძლება ჩაუტარდეს ფსიქოლოგიური ექსპერიმენტები და მიღწეული იყოს მისი სრული მორჩილება. ყველა ადამიანი მან დაჰყო მმართველებსა და მართვადებზე, რაც დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად ითვალისწინებს ადამიანი თავის ფიზიკურ და ფსიქიკურ გამოვლინებებს. საზოგადოების ცნობიერების მანიპულირება და ადამიანების გაძღოლა ისტორიის ბრძმედში შეუძლია მხოლოდ მათ, ვისაც შეუძლია დაუქვემდებაროს გონებას საკუთარი სულის, სურვილების, გატაცებების და ინსტინქტების ყველა ნიუანსი. თავისი მოწაფეები გურჯიევმა დაარწმუნა იმაში, რომ თანამედროვე ადამიანი შეუცნობელია მის ყველა გამოვლინებაში. ის წარმოადგენს გარე გარემოებებით კონტროლირებად მანქანას.
ადამიანის ყველა გრძნობა, სიტყვა, ჩვევები, ქცევა და შემოქმედებითი გამოხატვა ხელოვნების, მეცნიერებისა და ფილოსოფიის სფეროებში - ყველაფერი მექანიკურია და შეიძლება იყოს, როგორც დაპროგრამებული, ასევე ხელმეორედ დაპროგრამებული. „მოხერხებული ბრძენი“, როგორც მას უწოდებდნენ მისი მოწაფეები, მიიჩნევდა, რომ სრულად კონტროლირებად ადამიანს არ შეუძლია არათუ ჩაერიოს ცხოვრების განვითარებაში, არამედ რაიმე შეცვალოს თავის ცხოვრებაში, გააკეთოს აღმოჩენა ან გამოგონება, რადგან ყველაფერი უკვე აღმოჩენილია მანამდე და მის ნაცვლად.
გურჯიევი ამბობდა: „ყველაფერი, რასაც ადამიანი ამბობს, აკეთებს, ფიქრობს, გრძნობს, - ეს ყველაფერი ხდება ... ყველაფერი ხდება ზუსტად ისე, როგორც ატმოსფეროს ზედა ფენების ცვლილებების შედეგად მოდის წვიმა, როგორც თოვლი დნება მზეზე, როგორც ქარს მოაქვს მტვერი“. ადამიანს ბედის ტალღებზე მიაქანებს სამყაროზე მისი შეზღუდული მოსაზრებების სუსტი პატარა ნავი. იმისათვის, რომ აღარ იყო დამოკიდებული გარე ფაქტორებზე, აუცილებელია, პირველ რიგში, აკონტროლებდე შინაგანი სამყაროს ფაქტორებს, სწავლობდე საკუთარი თავის კონტროლი, ისევე, როგორც შესაძლებელია ავტომობილის მართვის სწავლა. ცხოვრებისადმი ასეთი მექანიკური მიდგომის გამო გურჯიევი მისსავე მექანიკამ დასაჯა: მისი მანქანის ძრავა გადახურების შედეგად აფეთქდა. საავტომობილო კატასტროდასთან დაკავშირებული ინციდენტის შედეგად, გურჯიევი მძიმედ დაშავდა, მაგრამ გადარჩა, თუმცა თავისი შეხედულებები არ შეუცვლია.
გურჯიევის თქმით, ადამიანი მანქანაა, და ასეთი დარჩება მანამ, სანამ თავად აღარ მოუნდება იყოს ასეთი. იყო კონტროლირებადი, მორჩილი, შეზღუდული ნიშნავს იყო მანქანა, მაგრამ იმისთვის, რომ გამოხვიდე წინასწარ განსაზღვრული დახურული მექანიკური წრიდან, „აუცილებელია ამ მანქანის კარგად ცოდნა. როდესაც მანქანა შეიცნობს საკუთარ თავს, უკვე მანქანა აღარ არის, ყოველ შემთხვევაში, ისეთი მანქანა, როგორიც მანამდე იყო. ის უკვე თავის ქმედებებზე პასუხისმგებელი ხდება“. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ადამიანი სამუდამოდ დარჩება „მასზე ზემოქმედების მქონე ძალთა მონა და სათამაშო“.
ორიგინალური კონცეფციაა, არა? მიუხედავად ამისა, ის სრულყოფილად შეესაბამებოდა დროის ტექნოკრატიულ სულისკვეთებას, ამიტომ მოიპოვა ფართო აღიარება. მიუხედავად იმისა, რომ თავდაპირველად გურჯიევის გაბედული დასკვნები იმდენად ახალი და ორიგინალური ჩანდა, რომ ხშირად აოცებდა და შოკს ჰგვრიდა მსმენელს, მან საკმაოდ სწრაფად შეძლო რუს და ევროპელ ინტელექტუალთა გულის მოგება, რომლებიც ნებისმიერი მსხვერპლისთვის მზად იყვნენ საკუთარ თავზე ძალაუფლების მოსაპოვებლად.
არ არის გამორიცხული, რომ ბერძნულ-სომხური წარმოშობის რუსული ჯადოქრის მიმდევართა შორის იყვნენ ისეთებიც, ვისაც განსაკუთრებით აინტერესებდა სხვებზე ძალაუფლება, ძალაუფლება, როგორც უმაღლესი მიზანი.
თეორიიდან გურჯიევი სწრაფად გადავიდა პრაქტიკაზე, საკუთარი მოსწავლეებზე სწავლობდა ადამიანის ორგანიზმზე ზემოქმედების სხვადასხვა გზას. სუნთქვის კონტროლის მიზნით ჩატარებული კონკრეტული ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ტრენინგების გამოყენებით მან შეძლო თავისი მოსწავლეების განსაკუთრებული ტრანსის მდგომარეობაში შეყვანა, რომლის დროს ისინი ნაწილობრივ შერაცხადები (ან შთაგონებადი) იყვნენ და მასწავლებლის ნებას სრულად ემორჩილებოდნენ. გარეგნულად გამოიყურებოდა, როგორც ჰიპნოზის სეანსი, ზომბირებულ ადამიანთა კონტროლი, ცნობიერებით მანიპულირება ან რაღაც ამის მსგავსი. დემონსტრირებული სეანსის დროს მოწაფეები პლანეტების მსგავსად მოძრაობდნენ გურუს ირგვლივ.
ამ უცნაური ცეკვის დროს, რომელიც გურჯიევმა გადმოიღო სუფისტების პრაქტიკიდან და „წმინდას“ უწოდებდა, მოწაფეები აღწევდნენ სასურველ მდგომარეობას, როდესაც ისინი აღარ გრძნობდნენ ტკივილს, სასოწარკვეთას, ეჭვს. შიში, როგორც თვითდაცვის ინსტიქტი, მთლიანად იყო ჩახშობილი, რასაც დემონსტრირებდნენ ვარჯიშის დროს, რომელიც უცვლელად იწვევდა აუდიტორიაში აღდრთოვანებისა და შიშის შერეულ გრძნობას ყოვლისშემძლე ჯადოქრის წინაშე. გურჯიევი სცენის სიღრმეში მოწაფეებს აყენებდა აუდიტორიასთან სახით, რის შემდეგაც ისინი ბრძანების შემდეგ უეცრად მირბოდნენ რამპისკენ, ხოლო მასწავლებელი, იმის ნაცვლად, რომ შეეჩერებინა ისინი, უბრალოდ ზურგს აქცევდა სცენას და დემონსტრირებდა ან გულგრილობას, ან აბსოლუტურ ძალაუფლებას. მოწაფეთა ჯგუფი, ახტებოდა ორკესტრის ორმოს და ეცემოდა მაყურებელთა დარბაზში, თანაც თითოეული „გაშეშებული“ ადეპტი იმავე პოზაში რჩებოდა, რომელსაც იღებდა დაცემის მომენტში. ჯადოქრის ბრძანებამდე მოწაფეთა ჯგუფი გაუნძრევლად იწვა დამტვრეულ სკამებსა და შოკირებულ მაყურებლებს შორის, მაგრამ გურჯიევის ნებართვის შემდეგ ისინი ცოცხლდებოდნენ, თავს აღწევდნენ უცნაურ ბურანს. ყველაზე უცნაური ის იყო, რომ მიუხედავად ამ მართლაც საინტერესო ექსპერიმენტის მრავალგზის დემონსტრირებისა, არც ერთ მოწაფეს არასდროს არ მიუღია მოტეხილობა ან თუნდაც უმნიშვნელო დაზიანება.
ასეთი განსაცვიფრებელი ფოკუსების გარდა გურჯიევი აჩვენებდა უფრო ტრადიციულ, მაგრამ არანაკლებ დამაჯერებელ ფოკუსებს. ასეთი ჩვენების მნიშვნელობა გამოიხატებოდა ადამიანის ფსიქოლოგიური ფენომენების და ფარული შესაძლებლობების დემონსტრაციაში, რომლის კონტროლი შეიძლებოდა მხოლოდ ადამიანის ბუნების, როგორც ფიზიკური, ასევე ფსიქო-ემოციური მხარის დამორჩილების შედეგად. მაყურებელი ხდებოდა მოწმე იმისა, რომ გურჯიევის სკოლის ადეპტები გადასცემდნენ აზრებს მანძილზე, როდესაც ერთ-ერთ მათგანს დარბაზში ჩუმად უსახელებდნენ ციფრებს, საგნების, ცხოველების სახელებს და მუსიკალური ნაწარმოებების სახელწოდებას, ისინი კი გონებით გადასცემდნენ მიღებულ ინფორმაციას კოლეგებს სცენაზე. მხატვარი დაფაზე იწყებდა ჩაფიქრებული ცხოველის ხატვას, მუსიკოსი სცენაზე უკრავდა ფორტეპიანოზე თემას მაყურებლის მიერ ჩაფიქრებული მუსიკალური ნაწარმოებიდან. რა თქმა უნდა, ადგილი ჰქონდა ციფრების ამოცნობას და დარბაზში დამალული საგნების მოძებნას, და სხვა სასწაულებს ტელეპათიის სფეროდან. განსაკუთრებით დამაჯერებელი იყო ის, რომ ყველა ამ ფსიქოლოგიურ ფენომენებს, ე.წ. ადამიანის ზეშესაძლებლობებს, დემონსტრირებდა არა თავად სკოლის დამაარსებელი და აღიარებული ჯადოქარი გურჯიევი, არამედ მისი მიმდევრები და მოწაფეები, რაც უდავოდ ადასტურებდა ასეთი შესაძლებლობების არსებობას თითოეულ ადამიანში და მოითხოვდა მათი განვითარების აუცილებლობას.
საქმეც ამაშია - თავად აღმოსავლური ჯადოქარი არ დემონსტრირებდა თავის იშვიათ ნიჭს, მაგრამ ევროპელი ინტელექტუალები მათი მსგავსი აღმოჩნდნენ, ვინც დარბაზში იჯდა. ნანახით და მოსმენილით შოკირებულმა ზოგიერთმა მაყურებელმა გამოთქვა ამ უჩვეულო ადამიანის მხარდამჭერებთან შეუერთდეს სურვილი.
მის მოწაფეებს შორის იყვნენ ყველაზე ცნობილი მოღვაწეები: ჟურნალისტი და რელიგიურ-ფილოსოფიური წიგნების ავტორი პეტრე დემიანის ძე უსპენსკი, ბრწყინვალე მუსიკოსი და კომპოზიტორი თომას დე ჰარტმანი, პოპულარული ჟურნალის „ახალი საუკუნე“ გამომცემელი ალფრედ ორეიჯი, ინგლისელი მწერალი კეტრინ მენსფილდი. ცნობილ მისტიკოსს განსაკუთრებით აღელვებდა მისი მოწაფეების კვალიფიკაცია, ვიდრე მათი რიცხვი. გურჯიევის მიმდევართა შორის შემთხვევით არ იყვნენ ბრწყინვალე პიროვნებები. ის სპეციალურად ქმნიდა პირობებს იმისთვის, რომ მისი მოწაფეები ყოილიყვნენ მხოლოდ ისინი, ვისაც ეს ნამდვილად სჭირდება. ლექციების დროს ის ქმნიდა არაერთ მნიშვნელოვან სირთულეს მათთვის, ვინც ეძებდა ცოდნას ადამიანის ბუნების შესახებ: მას გადაჰქონდა შეხვედრის ადგილი და დრო, ბოლო წუთს აუქმებდა ლექციებს. მისი მოწაფე პ.დ. უსპენსკი ერთ-ერთ წიგნში გურჯიევის შესახებ წერდა: „მას არასდროს ჰქონია სურვილი ადამიანებისთვის შეემსუბუქებინა მისი იდეების გაცნობა. პირიქით, მისი აზრით, მხოლოდ სირთულეების დაძლევით, თუნდაც შემთხვევითის და საქმესთან არ დაკავშირებულის, ადამიანები შეძლებენ ამ იდეების დაფასებას“. გიორგი გურჯიევი, რომელიც თავად იყო კონტრასტული და არაერთმნიშვნელოვანი პიროვნება, მიიჩნევდა, რომ სირთულეები და არასტანდარტული სიტუაციები აუცილებელია, რადგან საშუალებას აძლევენ ადამიანს შეიცვალოს და მიაღწიოს შინაგან ერთიანობას და მთლიანობას. „თუ ადამიანი ცხოვრობს შინაგანი ბრძოლის გარეშე, თუ ის მიდის იქ, სადაც მიისწრაფის, ის ისეთივე რჩება, როგორიც მანამდე იყო“, - ამბობდა გურჯიევი. ის დარწმუნებული იყო, რომ ცხოვრებისეული სირთულეები აუცილებელია ინტელექტუალური და სულიერი განვითარებისთვის. ის მოხერხებულად უქმნიდა თავის მოწაფეებს დამატებით დაბრკოლებებს მათი შინაგანი ზრდის გააქტიურებისთვის. მისი დოქტრინის საფუძვლად შეიძლება ჩაითვალოს მისივე დასკვნა: „ექსტრემალური სიტუაციები და მასთან დაკავშირებული „განსაკუთრებული ძალისხმევა“ მწვავე საჭიროებას წარმოადგენს, რადგან „ადამიანი ძალიან ზარმაცია და ეშინია რამე უსიამოვნება არ შეუქმნას თავს. დამოუკიდებლად ის არასოდეს მიაღწევს საჭირო ინტენსივობას“.
ზოგჯერ გურუ ღიად დასცინოდა მოწაფეებს და აიძულებდა უაზრო სამუშაოს შესრულებას, ან ერთად თავს უყრიდა ადამიანებს, რომლებიც ერთმანეთის მიმართ მტრული დამოკიდებულება ჰქონდათ. ცოდნის გადაცემის ეს არასტანდარტული მეთოდი, რომელიც გურჯიევმა აღმოსავლური სწავლებიდან შეიტყო, აშფოთებდა, გულს ტკენდა და წონასწორობას აკარგვინებდა მის ბევრ მიმდევარს. ჯადოქრის პარადოქსული ქცევა ძნელად ჯდებოდა ევროპული მისტიკის სტერეოტიპებში, რომელიც ე.პ. ბლავატსკის შრომებსა და დასავლურ თეოლოგთა ანთროპოსოფიურ იდეებზე აღზრდილ ინტელექტუალურ გარემოში იყო გავრცელებული მე-20 საუკუნის დასაწყისში. საქმეც ამაშია: გურჯიევი მეტისმეტად გაუგებარი, იდუმალი, არაპროგნოზირებადი იყო, მისტიკურად განწყობილი მომზადებული აუდიტორიისთვისაც კი. თეოსოფიური საზოგადოების თეორეტიკოსებისგან განსხვავებით ის სთავაზობდა კონკრეტულ გზებს და პრაქტიკულ მეთოდებს ადამიანის ბუნების ჩამორჩნილობის გადასალახად და განსაკუთრებული შესაძლებლობების განვითარების მიზნით. თვითონ და მისმა უახლოესმა მიმდევრებმა, რომლებმაც მიიღეს გურუსადმი უპირობო მორჩილების აღმოსავლური კონცეფცია, მნიშვნელოვან წარმატებას მიაღწიეს ადამიანის ფსიქიკისა და ფსიქოლოგიის ფარული ასპექტების შესწავლაში. თვითრეგულირების, სუნთქვის კონტროლის, მედიტაციის და წმინდა სუფიური ცეკვების პრაქტიკა მიზნად ისახავდა ადამიანის ორგანიზმის ფარული რესურსებისა და შესაძლებლობების ათვისებას. გურჯიევმა მოახერხა ევროპული ეზოთერიკის იდუმალ სამყაროში ჭეშმარიტი აღმოსავლური ცოდნის ელემენტების შეტანა, რომელსაც ჰქონდა როგორც თეორიული, ისე პრაქტიკული მხარე. ამ ცოდნამ მას მისცა ძალაუფლების მოპოვების შესაძლებლობა, როგორც საკუთარ თავზე, ისე სხვა ადამიანებზე, რაც, რა თქმა უნდა, ვერ დარჩებოდა შეუმჩნეველი მათთვის, ვინც განიცდიდა ძალაუფლების უზარმაზარ მოთხოვნილებას საკუთარი პოლიტიკური ამბიციების დასაკმაყოფილებლად. ის ფაქტი, რომ გურჯიევის სწავლება და ადამიანის შინაგანი პოტენციალის განვითარების მისი ორიგინალური პრაქტიკული მეთოდები მოთხოვნადი აღმოჩნდა, ეჭვს არ იწვევს. თავის მოწაფე-ადეპტთა ჯგუფში მან შექმნა სავსებით მართვადი ორგანიზაციის მოდელი, რომლის წევრები იყვნენ მაღალგანათლებული ინტელექტუალები, გააჩნდათ ტელეპათიური შესაძლებლობები და მთლიანად ემორჩილებოდნენ მასწავლებლის ნებას.
გურჯიევის აუხსნელი ძალაუფლება საკუთარ მოსწავლეებზე გაოცებას იწვევდა და აშინებდა ადამიანებს. გასტროლებზე მყოფი „დასის“ დემონსტრაციული გამოსვლები, რომლებიც მიზნად ისახავდა მაყურებელში ინტერესის გამოწვევას ადამიანის უჩვეულო ფარული შესაძლებლობების მიმართ, დიდ საზოგადოებრივ რეზონანს იწვევდა. მე-20 საუკუნის დასაწყისში გურჯიევს ლეგენდარულ ჰუდინისა და კალიოსტროს ადარებდნენ, დღესდღეობით საზოგადოების ასეთ ყურადღებაზე პრეტენზია შეიძლება ჰქონდეს მხოლოდ დევიდ კოპერფილდს. მაგრამ კოპერფილდი მხოლოდ მეფოკუსეა, ხოლო გურჯიევი ფოკუსების გარდა სერიოზული მაგიური პრაქტიკით იყო დაკავებული, რისთვისაც იყენებდა საკონცერტო და სალექციო საქმიანობას. 1924 წელს, გურუ-ჰიპნოტიზიორი თავის კოლექტივთან ერთად გასტროლებზე აშშ-ში გაემგზავრა. მაყურებელმა ცეკვებისა და მაგიური „სასწაულების“ ფეიერვერკი მიიჩნია გურჯიევის შეუზღუდავი დომინირების ფენომენად მორჩილ მოწაფეებზე. ამერიკელმა მწერალმა უილიამ სიბრუკმა ეს სანახაობა აღწერა, როგორც „საოცარი, ნათელი, ავტომატური, არაადამიანური, თითქმის დაუჯერებელი მორჩილება და გარობოტებულ მოსწავლეთა დამორჩილება“. დასავლეთის მაცხოვრებლები გაოცებული იყვნენ გურჯიევის მოწაფეების შესაძლებლობით, რომლებსაც შეეძლოთ აზრის გადაცემა მანძილზე და ისეთ მდგომარეობაში ყოფნა, როდესაც არ გრძნობდნენ არც ტკივილს და არც შიშს.
ამერიკელი და ევროპელი მაყურებელი, რომელმაც არაფერი იცოდა უძველესი დროიდან აღმოსავლეთში არსებული ადამიანის ორგანიზმის სხვადასხვა სისტემის რეგულაციის პრაქტიკული ტექნიკის შესახებ, გურჯიევის მოწაფეების წარმოუდგენელ შესაძლებლობებს მიაწერდნენ მხოლოდ მათი მასწავლებლის დამსახურებას. უპირობო „მორჩილება“ გურჯიევს თავად ჰქონდა გავლილი სპარსელ შეიჰებთან და ტიბეტის მონასტრებში. გურჯიევის მსოფლმხედველობის საფუძვლები აღმოსავლეთში ჩამოყალიბდა, მისი დოქტრინა, რომელიც მან ჯერ რუსეთში შემოიტანა და შემდეგ მთელ მსოფლიოში გაავრცელა, იქ ჩამოყალიბდა მისი რთული ბუნების ძირითადი მახასიათებლები. დროა რამდენიმე სიტყვა ვთქვათ ამ უჩვეულო ადამიანის ხასიათის შესახებ, და ამაში დიდ დახმარებას გაგვიწევს ასტროლოგია, რომელიც იძლევა საშუალებას შევხედოთ ადამიანს შიგნიდან, ამავე დროს არ ამოვაგდოთ რაიმე ისტორიული კონტექსტიდან, რომელიც ამ შემთხვევაში შეიძლება მხოლოდ დაგვეხმაროს მე-20 საუკუნის ყველაზე ცნობილი ჯადოქრის ქცევის გარკვეული ასპექტების გააზრებაში. გიორგი ივანეს ძე გურჯიევი დაიბადა ალექსანდროპოლში (მოგვიანებით ლენინაკანი, ამჟამად - გიუმრი, სომხეთი). მისი დაბადების ზუსტ თარიღზე მსჯელობა ძალიან რთულია, რადგან ის პერიოდულად აქვეყნებდა მისი დაბადების სხვადასხვა წლებსა და თარიღებს, პრაქტიკაში იყენებდა ბედის კორექტირების ტექნიკას ქრონორიტმების გადართვის საშუალებით ერთი ჰოროსკოპიდან მეორეზე. ერთ-ერთი მისი პირველი მოწაფე წერდა: „გურჯიევი იყო „ადამიანი-საიდუმლო“. არავინ იცოდა მისი წარმომავლობის შესახებ, არც ის, თუ რატომ გამოჩნდა მოსკოვსა და პეტერბურგში. მაგრამ ვინც მასთან კონტაქტში შედიოდა, სურდა მისი მიმდევარი გამხდარიყო“.
არსებობს თავად გურჯიევის მიერ „დეკლარირებული“ მისი დაბადების თარიღები, 1872 წლიდან 1879 წლამდე, ასევე დაბადების კიდევ ერთი ვერსია - 1880 წლის იანვარში (ობობას წელი). ძნელია, მაგრამ მაინც საინტერესოა ადამიანის დაბადების ასტროლოგიურ გარემოებებზე დაკვირვება, რომელიც ასახელებდა დედამიწაზე მოვლინების სხვადასხვა თარიღს: 1872 წლის 9 იანვარი; 1874 წლის 9 იანვარი; 1875 წლის 9 იანვარი; 1877 წლის 13 იანვარი, 1879 წლის 9 იანვარი და 1880 წლის 13 იანვარი. ყველა ამ თარიღს აერთიანებს თხის რქის ნიშანი. იცვლებოდა დღეები და წლები, მაგრამ გურჯიევისთვის საყვარელი იანვარი რჩებოდა ცნობილი ჯადოქრის დაბადების ერთადერთი ვარიანტი.
გურჯიევის ცხოვრების ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენების მის ფსევდო-ჰოროსკოპის მონაცემებთან შედარების შედეგად შეიძლება ითქვას, რომ, სავარაუდოდ, ის დაიბადა 1877 წლის 13 იანვარს ან 1879 წლის 9 იანვარს (1878 წლის 28 დეკემბერს ძველი სტილით). როგორც მისი დაბადების მზის ნიშნის ტიპიურმა წარმომადგენელმა, გიორგი ივანეს ძე გურჯიევმა მთელი სიცოცხლე ერთადერთ მიზანს მიუძღვნა - ეზოთერული ცოდნის მიღებას და საკუთარი თავის გაცნობიერებას.
გურუ გურჯიევს შეეძლო დაეყენებინა მისი მიმდევრებისთვის კონკრეტული ამოცანები, დაემყარებინა დისციპლინა ადეპტთა რიგებში და მიეღწია რეალური შედეგებისთვის. ბევრს აშინებდა მასწავლებლის სიმკაცრე და ცივი დამოკიდებულება, რომელიც განზრახ უქმნიდა მოსწავლეებს სირთულეებს და მიიჩნევდა, რომ მხოლოდ ხასიათის გამოწრთობის და დაბრკოლებების გადალახვის შედეგად შეიძლება პიროვნების შეცვლა და საკუთარი არსის - შინაგანი ბირთვის - გამოღვიძება.
გურჯიევმა ადრევე გაამახვილა ყურადღება ევროპულ მენტალიტეტში „ბუნების“ (შინაგანი ადამიანი) და „პიროვნების“ (გარე ადამიანი, „პერსონა“, „ნიღაბი“) ცნებების სხვაობაზე, მძინარე არსების გამოღვიძების იდეა ცენტრალური ხდება მის, ადამიანის ჰარმონიული განვითარების, დოქტრინაში. „სიცრუისა და მიბაძვის სამყაროში აღზრდილი ზრდასრული ადამიანის არსი ექვსი წლის ბავშვის დონეზე რჩება, ხოლო მისი პიროვნება - მრავალი პატარა „მე“, რომელიც დაპრესილია წინააღმდეგობრივ მოტივებისა და სურვილების გუნდად ან ლეგიონად, - ჰიპერტროფირებულად იზრდება, იმორჩილებს არსებას, გარდაქმნის მონად, კონკიად“. თავის მოწაფეებს გურჯიევი ეუბნებოდა, რომ არსის შედარება შეიძლება საბრალო „მახინჯ იხვის ჭუკთან“, რომელსაც ფიქრადაც არ მოსდის, რომ შეიძლება „გედი“ გახდეს. ამასთან ნეოსუფისტი გურუ არა მხოლოდ თეორიულ საკითხებზე მსჯელობდა, ის აძლევდა თავის მოწაფეებს კონკრეტულ სავარჯიშოებს და მეთოდებს, რომლებიც ხელს უწყობდნენ საკუთარი თავის შეცვლის შესაძლებლობას, ნახტომის გაკეთების საშუალებას არსის ზრდის მიმართულებით პიროვნების სრული დათრგუნვის პირობებში, რაც გახდა გურჯიევის მრავალი მიმდევრის მთავარი მიზანი და სრულიად კონკრეტული ამოცანა. ეს გენიალური სვლა შეიძლება გამოყენებული იქნას ნებისმიერ ტოტალიტარულ სისტემაში, მთავარია მიმდევართა დარწმუნება, რომ მათი პიროვნება არაფრად არ ღირს და არავის აინტერესებს, განსხვავებით მოწაფის არსისა, რომელიც არ არის თავისუფალი, მაგრამ შეიძლება მისი გამოღვიძება და გაცნობიერება.
ახალი ეზოთერული სკოლის ფუძემდებელი თავად იყო ძლიერი და მტკიცე ხასიათის ადამიანი. მან შექმნა დოქტრინა, რომელიც ეხმიანებოდა დროის სულისკვეთებას და მოითხოვდა ძლიერი, ქარიზმატული ლიდერების განდიდებას. მისმა შეხედულებებმა, რა თქმა უნდა, გამოიწვია ბოლშევიკური რუსეთის ხელმძღვანელობის ინტერესი. გურჯიევის იდეების მნიშვნელობის შესაფასებლად სახელმწიფო მექანიზმის ფორმირების საქმეში, რომელიც ეფუძნება ბელადის ყოვლისშემძლეობას და რიგით მოქალაქეთა აბსოლუტურ მორჩილებას, ჯიურჯაძის (გურჯიევის) მიმდევართა შორის საკმარისია ადამიანის ხსენება გვარად ჯუღაშვილი.
მსგავსება სტალინის ხელქვეითებზე და გურჯიევისა მოწაფეებზე ზემოქმედების მეთოდებისა ჰბადებს აზრს უხილავი კავშირის შესახებ ამ ორ ადამიანს შორის და ექსტრემალურ გარემოებებში კოლექტივის მართვის გამოცდილების შესაძლო გაცვლის შესახებ. ცნობილია, რომ სტალინი გურჯიევის ძმასთან ჩერდებოდა, გარდა ამისა, ისინი სწავლობდნენ სასულიერო სემინარიში თბილისში, სადაც, ალბათ, ხვდებოდნენ ერთმანეთს და ურთიერთობა შემდგომ წლებშიც გააგრძელეს, როცა ყოველმა მათგანმა მიაღწია გარკვეულ შედეგს დასახული მიზნის მისაღწევად. მაგრამ სტალინთან ნაცნობობით და „ხალხთა ბელადის“ პიროვნებაზე შესაძლო გავლენით არ შემოიფარგლება გურჯიევის გავლენა მე-20 საუკუნის ისტორიის განვითარებაზე.
რადგან გურჯიევის მეთოდებს არ ჰქონდა არავითარი რელიგიური ელფერი და ეროვნული კოლორიტი, მათი გამოყენება წარმატებით შეიძლებოდა სხვადასხვა იდეოლოგიურ სქემებზე როგორც რუსეთში, ისე მის ფარგლებს გარეთ. 1921 წლის ზაფხულში გურჯიევი მოწაფეთა ჯგუფთან ერთად რუმინეთისა და უნგრეთის გავლით გერმანიაში ჩავიდა, და, რა თქმა უნდა, მისი გამოჩენა ბერლინის გარეუბნებში შეიძლება ჩაითვალოს ისტორიულ მოვლენად. აქ იგი შეხვდა მომავალი ნაცისტური გერმანიის ოკულტურად მოაზროვნე ლიდერებს, რომლებიც შთაგონებული იყვნენ ნიცშეს „ზეადამიანის“ იდეებით, ფართოდ გავრცელებული თეოსოფიური და არიოსოფიული შეხედულებებით. არსებობს ყველა საფუძველი იმისა, რომ ვენდოთ ჯადოქრის მოწაფეების ნათქვამს, რომ გურჯიევმა ჰიპნოზის გაკვეთილები ჩაუტარა მესამე რაიხის მომავალ „ფიურერს“ ადოლფ შიკლგრუბერს, რომელიც ცნობილია მსოფლიოში, როგორც ჰიტლერი.
მე-20 საუკუნის ორი ყველაზე ოდიოზური ფიგურის - ადოლფ ჰიტლერისა და იოსებ სტალინის დაპირისპირება, რომელიც გამოიხატა კაცობრიობის ისტორიაში ორი ყველაზე ძლიერი იმპერიის ყველაზე ამაზრზენ და სისხლიან დაპირისპირებაში, არ შეიძლება განიხილებოდეს მხოლოდ სახელმწიფო ინტერესების დაპირისპირების ჭრილში. დიდი სამამულო ომი მხოლოდ ომი არ არის, არამედ ორი ყველაზე ძლიერი მაგის ნამდვილი ბრძოლაა, რომლებისთვისაც ცნობილი იყო გურჯიევის დოქტრინა და შესაძლოა სწავლობდა ადამიანებზე ზემოქმედების ხელოვნებას იმავე ეზოთერული მასწავლებლისგან - გიორგი ივანეს გურჯიევისგან, რომელიც ამჯობინებდა მე-20 საუკუნის მსოფლიო ისტორიის დრამის კულუარებში დარჩენას. სავსებით შესაძლებელია, რომ ეზოთერული ბალეტის მიღმა უფრო მეტი იგულისხმებოდა, ვიდრე რიტმული ბრუნვის მეშვეობით ჩვეულებრივ მედიტაციაში ჩაძირვის სუფისტური პრაქტიკა.
თუ დიდ სამამულო ომს განვიხილავთ, როგორც დრამატულ მოქმედებას, რომლის მთავარი ფიგურები იყვნენ ჰიტლერი და სტალინი, ცხადი გახდება პარალელები „მაგების ბრძოლის“ გურჯიევისეულ პროტოტიპს შორის. ეს სისხლიანი ომი ნამდვილად არ სჭირდებოდა გერმანიას და, განსაკუთრებით, საბჭოთა კავშირს. მეორე მსოფლიო ომის შედეგად ევროპის ეკონომიკამ მძიმე კრიზისი განიცადა, ამავე დროს ამერიკის ეკონომიკა „დიდი დეპრესიის“ შემდეგ გონს მოეგო. ამერიკის შეერთებული შტატებისთვის ევროპაში სიტუაციის განვითარების საუკეთესო ვარიანტი იყო ევრაზიაში ორი ძლიერი სახელმწიფოს შეჯახება, რომლებსაც ერთპიროვნულად მართავდნენ ტოტალიტარული ყაიდის ქარიზმატული ლიდერები. ოკულტიზმის, მაგიისა და სიმბოლიზმისადმი ჰიტლერისა და სტალინის ინტერესი, აყენებს მათ „მისტიკურ“ მმართველთა კატეგორიაში, რომელთა ძალაუფლება აგებული იყო არა მარტო განსხვავებული აზრის დათრგუნვის სისტემაზე, არამედ უნარზე შთაეგონებინათ მთელი ქვეყნის მოსახლეობისთვის საჭირო იდეა. ნაცისტური გერმანიის და კომუნისტური საბჭოთა კავშირის ლიდერთა დაპირისპირება შეიძლება „მაგების ბრძოლად“ ჩაითვალოს, რომლის პროტოტიპი შეიძლება ასევე აღმოჩნდეს გურჯიევის მისტერილური სპექტაკლი ამავე სახელწოდებით. ალბათ, გურჯიევის „ზეადამიანის“ აღზრდის და უმაღლესი ძალაუფლების მოპოვების ფილოსოფია მესამე რაიხის „სათავეში მდგომნმა“ სახელმძღვანელოდ მიიღეს. გურჯიევის მეთოდიკა საუკეთესოდ შეესაბამებოდა თანდაყოლილი „არიული“ პარაფსიქოლოგიური შესაძლებლობების: ნათელმხილველობის, ტელეპათიის და ა.შ. გამოღვიძების ნაცისტურ იდეას.
სპარსეთსა და ავღანეთში მოგზაურობის დროს მიღებული ცოდნა ადამიანის ფსიქიკური ორგანიზაციის შესახებ, გურჯიევმა პრაქტიკულად გამოიყენა სხვადასხვა მეთოდებსა და სავარჯიშოებში, რომლებიც მიზნად ისახავდა კონტროლის მოპოვებას ფიზიკურ და ფსიქიკურ პროცესებზე. ერთ-ერთი ყველაზე ეფექტური გზა საჭირო ემოციური მდგომარეობის მისაღწევად, რომელშიც ადეპტი ვერ გრძნობს ტკივილსა და შიშს, წმინდა სუფისტური ცეკვები იყო. ხანგრძლივად წრეში ცეკვა გარკვეული რიტმით იწვევს ვესტიბულური აპარატის შესაბამის რეაქციებს, რის შედეგადაც ინდივიდი აღწევს ფსიქიკური აქტივობის საჭირო დონეს. ამ მდგომარეობაში მაგის მოწაფეები ავლენდნენ ფარულ პოტენციალსა და შესაძლებლობებს, ამყარებდნენ კავშირს შინაგან ბუნებასთან, რომელიც ჩვეულებრივ ლატენტურ მდგომარეობაში იმყოფებოდა. აღმოსავლეთში მოგზაურობისას გურჯიევმა აღმოაჩინა ადამიანის ექსტრაორდინალური უნარ-ჩვევების გამოვლინების მრავალი მაგალითი, ასევე ფსიქიკური აქტივობის სათანადო დონის მიღწევის სწრაფი გზა წმინდა სუფისტური ცეკვის მეშვეობით. შედეგად ამ მედიტაციურმა ცეკვებმა, რომელსაც მოწაფეები უწოდებდნენ „სპეციალურ ბალეტს“, დაიკავეს ცენტრალური ადგილი გურჯიევის პრაქტიკასა და მეთოდებს შორის, რომლებიც მიზნად ისახავენ „გონების განათების“ მდგომარეობის მიღწევას. გურჯიევის „წმინდა“ ცეკვების შესრულებისას მოწაფეებს მოეთხოვებოდათ უცნაური, თითქმის „არაბუნებრივი“ მოძრაობების შესრულება, რომლებიც საჭიროებდნენ ისეთ ძალისხმევას და დატვირთვას კუნთებსა და ნერვულ სისტემაზე, რომელიც ნორმალურ პირობებში შეუძლებელია. ბალეტი აღმოჩნდა თვითშემეცნების ფორმა, რომელიც მიზნად ისახავს ცნობიერების უმაღლესი ფორმების, უმაღლესი ფსიქიკური ცენტრების გამოღვიძებას.
„ჩემი ბალეტი მისტერია არ არის“, - აცხადებდა გურჯიევი. - ამოცანა, რომელიც დავსახე, ითვალისწინებდა საინტერესო და ლამაზი სპექტაკლის შექმნას. რასაკვირველია, გარეგნული ფორმა გარკვეულ მნიშვნელობას მალავს, მაგრამ მე არ ვისახავდი მიზნად მეჩვენებინა და ხაზი გამესვა სწორედ ამისთვის. მოკლედ განვმარტავ, რაშია საქმე. წარმოიდგინეთ, რომ ზეციური სხეულების, ვთქვათ, მზის სისტემის პლანეტების მოძრაობის შესწავლისას, თქვენ ააგეთ განსაკუთრებული მექანიზმი, რათა გადასცეთ ამ მოძრაობების კანონების ვიზუალური სურათი და შეგვახსენოთ ისინი. ასეთ მექანიზმში თითოეული პლანეტა, რომელიც წარმოდგენილია შესაბამისი ზომის სფეროს სახით, მოთავსებულია გარკვეულ მანძილზე, რომელიც წარმოადგენს მზის ცენტრალურ სფეროს. მექანიზმი იწყებს მოძრაობას, ყველა სფერო იწყებს ბრუნვას და გადაადგილებას მოცემული გზით, გამოსახავს ვიზუალურ ფორმებში პლანეტების მოძრაობის მარეგულირებელ კანონებს. ეს მექანიზმი გვახსენებს ყველაფერს, რაც ვიცით მზის სისტემის შესახებ. მსგავსი რამ შეინიძნება ზოგიერთი ცეკვის რიტმში. მკაცრად განსაზღვრულ მოძრაობებსა და მოცეკვავეთა კომბინაციებში ხილული ფორმით წარმოდგენილია გარკვეული კანონები, რომლებიც გასაგებია მათთვის, ვინც ის იცის. ასეთ ცეკვებს ეწოდება „წმინდა ცეკვები“. აღმოსავლეთში ჩემი მოგზაურობის დროს მე ბევრჯერ გავხდი მოწმე იმისა, როგორ სრულდებოდა ეს ცეკვები ძველ ტაძრებში მღვდელთმსახურების დროს. ზოგიერთი მათგანი რეპროდუცირებულია „მაგების ბრძოლაში“. გარდა ამისა, ბალეტს საფუძვლად უდევს სამი განსაკუთრებული იდეა. მაგრამ, თუ ბალეტი ჩვეულებრივ სცენაზე დავდგავ, მაყურებელი ვერასდროს ვერ გაიგებს მას“.
მაყურებლისთვის ნამდვილად გაუგებარი დარჩა „წმინდა ცეკვების“ სემანტიკური შინაარსი, მიიჩნევდა მას გურჯიევის ფილოსოფიურ-პრაქტიკული დოქტრინის ეგზოტიკურ ელემენტად. ამ ცეკვებს უწოდებდნენ არაბუნებრივის, ზედმეტად შეუსაბამოს, ზოგჯერ მიიჩნევდნენ „სატანიზმის“ გამოვლინებად, რადგან ღრმა დინამიურ მედიტაციაში მყოფ მოწაფეთა უაზრო სახეები, ტოვებდნენ ჰიპნოზში მყოდ ან ჭკუასუსტთა შთაბეჭდილებას. და ეს ყველაფერი მიუხედავად იმისა, რომ ჭკუასუსტი ადამიანები განათლებულ ინტელიგენციას შორის, რომლებიც შეადგენდნენ „გურჯიევის“ ჯგუფის ხერხემალს, არ იყვნენ და არც შეიძლება ყოფილიყვნენ.
სინამდვილეში „წმინდა ცეკვები“, რომლებიც გურჯიევმა ისესხა მავლავიიას ორდენის სუფისტ დერვიშებისგან, მიზნად ისახავენ სიმბოლური კოსმოლოგიის დამახასიათებელ მიზნებს და, ამავე დროს, მოწაფეების მიერ მოქმედების პროცესში თვითდაკვირვების შინაგან და ფსიქოლოგიურ მიზნებს. გურჯიევი პრაქტიკაში იყენებდა და მის მიმდევრებს უნერგავდა „მუჰასაბის“ სუფისტურ პრაქტიკას, რაც ნიშნავდა „ზუსტ გაანგარიშებას, ბალანსის შედგენას“, რომელიც იძლეოდა მუდმივი თვითკონტროლის, საკუთარი ქმედებებისა და აზრების შესწავლისა და ანალიზის შესაძლებლობას უმაღლესი ცოდნის დაუფლების მიზნით. შინაგანი თვითკონტროლი წარმოადგენს მთავარ მოთხოვნას, რომელსაც უყენებენ მოწაფეს, რომელიც მიდის საკუთარი თავის შეცნობის გზით. თვითკონტროლი იძლევა მიკროკოსმოსის სტრუქტურირების, ინსტინქტური სურვილების ქაოსიდან ჭეშმარიტი არსის ამოღების და რეალობის გააზრების ახალ დონეზე გასვლის საშუალებას.
სუფიები, რომელთა სწავლება გურჯიევმა თავისებურად შეცვალა, მიიჩნევდნენ, რომ არსებობს სამყაროს შესწავლის ოთხი ფორმა, ამასთან ემპირიული შესწავლა, რომელიც ეფუძნება გარე სამყაროს მოვლენების აღქმას გრძნობების ხუთივე ორგანოსა და გონების დახმარებით, შემეცნების მხოლოდ დაბალ ფორმას წარმოადგენს, და ამიტომ ყველა ადამიანისთვის ხელმისაწვდომია. მასთან სიმბოლურად დაკავშირებულია წყალი, როგორც ინფორმაციის მატარებელი.
ცოდნის მეორე ფორმად მიჩნეული იყო რეალობის ინტუიციური გააზრება, რომელიც ხელმისაწვდომია მდიდარი ფანტაზიის მქონე ადამიანებისთვის, რომლებსაც შეუძლიათ სხვა სამყაროების გამოძახების მოსმენა და სიტყვებთ, ხმებით და ფერებით შემოსვლა. პოეტების, მუსიკოსების და ა.შ. დამახასიათებელი რეალობის შემოქმედებითი გააზრების სიმბოლო.
თარგმანი
01.04.18
(C)
https://naturalworld.guru/article_gologramma-misli-put-v-realnost.htm
http://paravyan.ru/prinyatie-sebya-prinyatie-drugih-osoznannost/
https://adindex.ru/publication/opinion/offtop/2018/03/21/169892.phtml
http://eroskosmos.org/integral-approach-intro/
http://novaforces.com/other/quantum_psychology_deprog_1
https://stillnessinthestorm.com/2018/03/what-we-need-to-know-about-the-dark-occultists-and-
satanists-running-our-institutions-mark-passio/
საკუთარი თავის შეცნობაში გვეხმარება – კარლ იუნგი
ეს ტესტი მეოცე საუკუნის ცნობილი უნგრელი ფსიქიატრის ლეოპოლდ ზონდის მიერაა შედგენილი. იგი იმდენად პოპულარული იყო 30-40 იან წლებში, რომ როცა ნაცისტებმა ოჯახთან ერთად საკონცენტრაციო ბანაკის გზას გაუყენეს, ორიათასმა ამერიკელმა გადაიხადა მისი გამოსასყიდი თანხა. იგი ძალიან ძლიერ ფსიქიატრად ითვლებოდა, თუმცა სამწუხაროდ მისი შრომების უმეტესობა შემონახული არ არის, ამიტომ თანამედროვე სამყაროში შედარებით ნაკლებად იცნობენ. სამაგიეროდ, ეს ტესტია იმდენად ცნობილი, თქვენ თუ აქამდე არ გაგიკეთებიათ, პირადი ფსიქოანალიტიკოსი სამსახურიდან გყავთ დასათხოვი.
ზონდი მიიჩნევდა, რომ ყველა მენტალური გადახრის ერთი თეორიით ახსნა შეიძლებოდა. მისი თეორია ,,დრაივის თეორია“ გახლდათ. იგი ფიქრობდა, რომ ყველა ადამიანს ჰქონდა თანდაყოლილი 8 სახის დრაივი, რომელთა იმპულსების ჩახშობა არ ჩახშობით იქმნებოდა ადამიანის ხასიათი და ზონდმა ეს დრაივები ფსიქიკურ დაავადებებს შეუსაბამა. მაგალითად, ემოციები, რომლებიც შემდგომში ბოღმისა და შურის სახით ამოხეთქვენ ხოლმე ეპილეფსიურ დრაივად მოიაზრება. ფსიქიატრი ამ დრაივებს ერთად აჯგუფებდა და მერე თითოეულ დრაივს თავის თავში შლიდა. მაგალითად, სადისტური დრაივი თავის თავში მოიცავდა სხვების მიმართ სადისტურ გამოვლინებებს და საკუთარი თავის მიმართ სადისტურ გამოვლინებებს – მაზოხიზმს. გარდა ამისა, კლასიფიკაცია ხდებოდა იმის მიხედვითაც, ეს ადამიანები ყველასთან გამოხატავდნენ ამ იმპულსებს, თუ მხოლოდ კონკრეტულ ადამიანებს ირჩევდნენ მსხვერპლად. ზოგჯერ დრაივი მხოლოდ დამახინჯებული ფორმით არ მჟღავნდება, თუკი მოხდა იმპულსების ჩახშობა, ეს მენტალურ დაავადებებს იწვევს, თუმცა ჯანსაღ სექსუალურ იმპულსად ან პერსონალურ ამბიციადაც შეიძლება გამოვლინდეს.
ეს ტესტი ფსიქიატრიის უმთავრეს პრინციპზეა დაფუძნებული, რომ ის თვისებები, რაც ჩვენ სხვა ადამიანებში გვაღიზიანებს, არის თვისებები, რომელიც საკუთარ თავში გვაღიზიანებდა ცხოვრების ადრეულ ეტაპზე და მისი ცნობიერიდან განდევნა მოვახერხეთ. სწორედ ამიტომ ზონდიც პაციენტებს იმ ფსიქოპატების ფოტოებს უჩვენებდა, რომლებში ეს დრაივები ძალიან აშკარად იყო გამოვლინებული და ამ გზით მათ მიერ უარყოფილი და ქვეცნობიერში გადატანილი იმპულსების ზედაპირზე ამოტანას ახერხებდა, მოკლედ ბნელ მხარეებს შიფრავდა.
სანამ ტესტზე გადახვიდოდეთ საჭიროა იცოდეთ: რეპრესია, უარყოფა და სუბლიმაცია ადამიანის ფსიქიკის თავდაცვითი მექანიზმებია. რეპრესიას ის სურვილები და ფიქრები, რომლებიც გვაწუხებს, ქვეცნობიერში გადააქვს, უარყოფა – ის მენტალური პროცესია, როცა ჩვენ აბსოლუტურად უარვყოფთ ჩვენს იმპულსებს და რადიკალურად განსხვავებულ, საწინააღმდეგო ქცევას ვიძენთ, სუბლიმაციის დროს კი ამ ჩახშული იმპულსების სოციალურად მისაღებ ქმედებად გარდაქმნა ხდება და იგი ვლინდება ადამიანის შემოქმედების, ჰობის, პროფესიის და ა.შ. სახით.
ინსტრუქცია: ფოტოზე გამოსახულია 8 ადამიანი და მათგან ამოირჩიე ორი ისეთი, რომლის გარეგნობაც ყველაზე მეტად გაშინებთ ან ისეთ ზიზღს იწვევს, რომ არავითარ შემთხვევაში არ მოგინდებოდათ მასთან შეხვედრა, განსაკუთრებით კი მარტოს ქუჩაში ღამით, შემდეგ კი განმარტება ნახე.
გაითვალისწინეთ: ტესტის პასუხს დიაგნოზად და საკუთარ თავს ფსიქიურად დაავადებულ ადამიანად ნუ ჩათვლით. თავდაცვითი მექანიზმები ყველას გვაქვს და რეპრესიას, უარყოფას და სუბლიმაციასაც გარკვეულ დონეზე ყველანი ვეწევით. მოკლედ, ფსიქიატრის გადმოსახედიდან რომ გითხრათ, თავს ავადმყოფად ნუ ჩათვლით, რადგან ყველანი ავადმყოფები ვართ smile.gif))
ტესტის ორიგინალი ვერსია ამგვარი 8 ფოტოანი კოლაჟის 6 წყებას მოიცავდა და მათზე სადისტები, მანიაკები, ეპილეფსიით, კატატონიით, შოზოფრენიით, ისტერიითა და დეპრესიით დაავადებული ადამიანები იყვნენ გამოსახულნი. სამწუხაროდ, მთლიანად ტესტი და მათი ინტერპრეტაციები იმდენად ვრცელია ერთ პოსტში ნამდვილად ვერ დაეტევა, ამიტომ ჩვენ მხოლოდ ნაწილს შემოგთავაზებთ. აქედანაც საკმაოდ ბევრის გაგებას მოახერხებთ საკუთარი თავის შესახებ.
მაშ ასე, ვირჩევთ იმ ადამიანს, რომლის სახის დანახვა ყველაზე მეტად გვთრგუნავს და ვნახულობთ პასუხებს
პასუხები
1. სადისტის დრაივი
რეპრესია: თუკი ჩვენი სიმპატიური მასწავლებლის დანახვაზე შეკრთით, ადრეულ ბავშვობაში ავტორიტარიზმთან დაკავშირებული ქცევები, დომინანტობის სურვილი და ბოროტი ზრახვებისკენ მისწრაფებები ჩაახშვეთ სავარაუდოდ. თქვენ მთლიანად განდევნეთ თქვენგან ვინმეს დამცირების, დაჩაგვრის, ვინმესთვის შეურაცხყოფის მიყენების იმპულსი და ამიტომ ის ადამიანები, ვისშიც ამას ხედავთ საოცარ ზიზღს ან შიშს იწვევენ თქვენში.
უარყოფა: თქვენ საოცრად უწყინარი და მშვიდობისმოყვარე ადამიანი ხართ, ყოველთვის მზად ხართ დაეხმაროთ სხვებს. თუმცა მიუხედავად ამისა, საშინლად დამთრგუნველადაც შეიძლება მოქმედებდეთ და ადამიანები ვერ ხსნიდნენ რატომ. თქვენ გიჭირთ პირდაპირ გამოხატოთ თქვენი ნება და როცა რაღაცის კეთება არ გინდათ, არას თქმის ნაცვლად ხელოვნურ ბარიერებს ქმნით. მაგალითად, სამსახურში აგვიანებთ, ან მთელს სამსახურს აგრძნობინებთ, რომ ცუდ ხასიათზე ხართ. როცა თავს იცავთ, თქვენ პასიურ წინააღმდეგობას უწევთ, სრული იგნორით იცავთ თავს და ამით მთელს ენერგიას აცლით ნელ-ნელა იმ ადამიანებს, ვინც თქვენთვის პრობლემების შექმნას ცდილობს.
2. ეპილეფტიკის დრაივი
რეპრესია: თუ ამ სიმპათიურმა მრგვალთავა მამაკაცმა შეგაშინათ, ესე იგი ბრაზი, აგრესია, იმპულსურობა ჩაახშვეთ თქვენში ადრეულ ასაკში და ახლა ეს თვისებები ყველაზე მეტად გაღიზიანებთ სხვებში.
უარყოფა: თქვენ კეთილი და მშვიდი ადამიანი ხართ, მეგობრული და თავმდაბალი პასუხისმგებლობის გრძნობით აღსავსე ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებთ, რომელიც ძალიან კარგად ფლობს საკუთარ თავს. თქვენ სტაბილური ხართ გრძნობებში და ადვილად უმეგობრდებით ადამიანებს, იდეებს და ნივთებს.
3. კატატონიით დაავადებული
რეპრესია: თუკი ნეგატიური ემოციები თქვენში ამ წვერგაუპარსავმა მომღიმარმა კაცმა გამოიწვის, მაშინ თქვენი გონების რომელიმე ჰიპერაქტივობა გაქვთ განდევნილი საკუთარი ცნობიერიდან, რომელსაც შეიძლებოდა რეალობიდან გაეთიშეთ, თუ ქვეცნობიერში არ გადაინაცვლებდა.
უარყოფა: თქვენ სტერეოტიპული ქცევებისკენ ხართ მიდეკილი, არ მოგწონთ ცვლილებები და ინოვაციები. თქვენ მორიდებული, მოკრძალებული პიროვნება ხართ, რომელსაც საშინლად უჭირს ახალ სიტუაციებთან შეგუება. თქვენი ყველაზე დიდი შიში თვითკონტროლის დაკარგვაა. თავდაჭერილი, გულჩათხრობილი ხასიათის ადამიანი ხართ, რომელიც თავის ქცევათა კოდექსს არასოდეს ღალატობს.
4. შიზოფრენიკი
რეპრესია: შიზოფრენიკი ხასიათდება ღრმა აპათიით, არაადეკვატური ემოციებითა და არეული ფიქრებით. თუ ამ უგრძნობელმა გამომეტყველებამ დაგაფრთხოთ სხვებისადმი ინდიფერენტულობის გრძნობა ჩაგიხშვიათ თქვენში, რაღაც მოვლენებიდან გამოთიშვის სურვილი და ყველაზე მეტად ადამიანთა გულგრილობა და ინდიფერენტულობა გაფრთხობთ.
უარყოფა: თქვენ სოციალური ადამიანი ხართ, ძალიან კომუნიკაბელური, ადვილად ამყარებთ კავშირებს და მუდამ კომპანიას ეძებთ, თუმცა ამ სოციალურობით თქვენს მარტოსულ მეს მალავთ, რომელიც ვერაფრით იშორებს განცდას იმისას, რომ ძალიან მარტოა. თქვენ ურთიერთობები ზედაპირულია, რადგან მას გრძნობები აკლია და სადღაც ქვეცნობიერში ფიქრობთ, რომ საერთოდ არავინ გჭირდებათ, არავისთან თანაარსებობა და მარტოდაც მშვენივრად ხართ.
5. ისტერია
რეპრესია: ისტერიული ადამიანები ზედაპირულები, ემოციურად არამდგრადები, ნარცისები და ეგზიბიციონისტები არიან. თუკი ეს ბოროტად მომღიმარი ქალი თქვენი კოშმარებიდან გახლავთ. მაშინ თქვენ ადრეულ ასაკშივე გაქვთ ჩახშული თქვენში ყურადღების მიპყრობისა და სხვებისთვის თავის მოწონების იმპულსი.
უარყოფა: თქვენ თავმდაბალი ღრმა შინაგანი სამყაროს მქონე ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებთ, თუმცა სინმადვილეში ამ სიმორცხვის და მოკრძალების მიღმა სხვების მოხიბვლის დაუძლეველი სურვილი დევს. ძალიან დიდ ყურადღებას აქცევთ საკუთარ გარეგნობას, ქცევებს, ცდილობთ კარგად გეცვათ, ელეგანტური იყოთ და აქსესუარებით მიიქციოთ სხვების ყურადღება.
სუბლიმაცია: ასეთ ადამიანები ძალიან იშვიათ, ექსტრავაგანტულ პროფესიას ან ჰობს ირჩევენ ხოლმე.
6. დეპრესიული დრაივი
რეპრესია: დეპრესიის მახასიათებელი თავდაჯერების ნაკლებობაა, საკუთარ თავზე დაბალი წარმოდგენის ქონა და დანაშაულის შეგრძნება. ამ უწყინარი არსების შიში, მიანიშნებს იმაზე რომ თქვენ ღრმად დეპრესიული პიროვნება ხართ, რომელიც ამ სიმპტომების საკუთარ თავში გაკონტროლებას ახერხებს.
უარყოფა: თქვენ ძალიან უდარდელი ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებთ. ოპტიმიზმის, თავდაჯერების და დინამიურობის განსახიარება ხართ. ხანდახან ბრაზდებით, რა თქმა უნდა, და დისტიმიის და მელანქოლიის გამოვლინებაც შეგიძლიათ (სევდიანი კლოუნის სინდრომი). შეგიძლიათ პირქუში და ეჭვიანიც იყოთ, თუმცა ძალიან ცდილობთ ბედნიერების იმიტაციას.
სუბლიმაცია: შესაძლოა ამ თქვენს დეპრესიულ ტენდენციებს ყველას პირადი ფსიქოლოგის როლის მორგებით ებრძოდეთ და სხვა ადამიანების პრობლემების გადაჭრის გზების ძიებით იყოთ დაკავებული.
7. მანიაკის დრაივი
რეპრესია: ამ დაავადების სიმპტომები ექსტრავერსია, ზესტიმულაცია, საკუთარი თავის აღმატებული შეფასება და ემოციებისა თუ ფულის გადახარჯვაა. თუკი ამ სახემ თქვენში ზიზღი და სიძულვილი გამოიწვია, ესე იგი ეს თვისებები ტრანსფორმირებული სახით მაინც არსებობს თქვენი სულის რომელიმე ბნელ კუნჭულში და წარმოდგენა არ გაქვთ.
უარყოფა: თქვენ სავარაუდოდ საკუთარი თავის პროვოცირებას ერიდებით, გძულთ ხმაური, ექსტრემიზმი და ექსცესები. თქვენ კეთილგონიერების, პასუხისმგებლობის, თავდაჭერილობის და ზომიერების განსახიერება ბრძენდებით. ლოგიკური და ყაირათიანი, მუდამ ახერხებთ საკუთარი საქციელის გაკონტროლებას.
სუბლიმაცია: ამ ყველაფრის გამოვლინება ეპატაჟური სახით ხელოვნებაში შეიძლება მოხერხდეს.
8. იდენტურობის დისოციაციური აშლილობა
ეს ძალიან იშვიათი დაავადებაა, ადამიანის პიროვნება იყოფა და მასში ერთდროულად რამდენიმე სხვადასხვა ადამიანი ცხოვრობს. ფსიქიკა ვერ უძლებს მიღებულ ტრავმებს, თავდაცვითი მექანიზმი ირთვება იგონებს სხვადასხვა მეებს და ამ თავგადასავლებს მას მიაწერს, თითქოს ისინი სხვას შეემთხვა, ან სხვამ ჩაიდინა. ეს თვითიდენტიფიკაციის პრობლემაა და ხშირად ადამიანის სურვილი უდევს საფუძვლად იცხოვროს სხვისი ცხოვრებით, განსაკუთრებით საწინააღმდეგო სქესის ცხოვრებით.
რეპრესია: თუკი ამ ახალგაზრდა ადამიანის ყურება გთრგუნავთ თქვენი იდენტობის, შესაძლოა გენდერული იდენტობის ჩახშობა მოხდა ბავშვობაში.
უარყოფა: ამ შემთხვევაში თქვენ გიჩნდებათ ტენდენცია ზედმეტად ხაზგასმით მოახდინოთ საკუთარ სქესთან თვითიდენტიფიკაცია. თქვენი ქცევები, მანერები, გარეგნობა თქვენს სქესს გარკვევით უსვამს ხაზს. თქვენ ნამდვილ მამაკაცს/ ქალს თამაშობთ. ასეთი კაცები მაჩოს როლს ირგებენ და ქალების კიდევ ცდილობენ ძალიან სექსუალურები იყვნენ და ყველა კაცი მოხიბლონ.
სუბლიმაცია: ვლინდება საკუთარი სქესის მიმართ ლტოლვაში.
https://www.finearttips.com/2014/10/
http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/
http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/
Masculine Energy versus Feminine Energy
Author: Skye Thomas
I have been reading a lot lately about the concepts of masculine and feminine energy. It all sort of goes along with the yin and yang definitions of masculine and feminine. I do not think I need to define the differences for you. The ideas I feel called to address today have more to do with the finger pointing and blame going on in the spiritual communities. Some religions believe in a masculine god and others in a feminine goddess. There is this snobbish assumption that only one is correct and that the other belief is foolish and misguided. Each believes that if everyone would subscribe to their particular vision of power, then all would be right with the world.
There is a lot of talk among the new age communities about a return to feminine energy and a return to feminine leadership. Somehow, it is believed that with women in charge we will somehow clean up all of the world’s problems and magically bring civilization back to a place of beauty and harmony living off the land in a peaceful nurturing way. I even read an article recently written by a new age man asking where we women were and when would we be coming back to fix the mess that he feels the men have made of our planet. Wow! What a big responsibility!
My first response to reading this man’s well written essay about how men had really screwed things up with their greed and testosterone filled war like natures, was to say “It’s not my job to fix your mess! Where do you get off making a mess and then asking when someone else is going to clean up? Why not ask the men when they’re going to clean up after themselves?” Once I calmed down though, I got to thinking about the feminine energy and how it works. I rethought my answers and thought that I should say, “Feminine energy by definition is gentle and nurturing, healing and loving. You won’t see us come charging in like warriors gone to battle. Our effects will be subtle and beautiful like the breeze blowing the leaves of a tree.”
Having stewed over the topic for a few more weeks, I have some more enlightened thoughts to share. Why is it even referred to as masculine or feminine? Have you never seen a female fight to the death to protect her family? Have you never seen a man cry for the magic of seeing his child born? Do you think that women aren’t capable of being greedy and selfish? Do you really believe that men aren’t capable of being healers? Whatever happened to the belief that both energies lie within all of us? Men didn’t create these problems anymore then women did. It takes one to agree to be victimized. If women truly wanted to take power, they’re smart enough to overcome the physical strength differences. The truth is, we agreed to a philosophical view that men were smarter, stronger, and closer to god then we are. We chose to subscribe to that just like they did.
Perhaps the deity in charge is better than us and is a perfect blend of all energies, masculine and feminine. Perhaps it doesn’t require an immature split of energies and a need to blame the other for the state of things. Perhaps ‘god’ is more grown up than that and understands that we all have free will to screw things up or fix them however we choose. Perhaps the ‘goddess’ is waiting for us all to figure out how to play nice together.
If we are completely honest, we have no proof whatsoever that there is a male god or a female goddess. We have no proof that there is a husband and wife team either. And atheists have no proof that there is no higher power in charge either. None of us can prove anything other than the history of our belief systems and even that we screw up and argue over them. All we have are millions of miracles that have happened in the name of every deity ever known to mankind and we have a lot of stories passed down through the generations. Other than that, we don’t know squat about who or what god is. It’s beyond us and probably ought to stay that way. I suspect the answers to god and the heavens is hidden in the answers to who we are and why we are here. Until we know for sure that we are absolutely positively right, we have no business fighting. I believe that when we do find out for sure what is going on, that we won’t need to fight over all of the ‘what if?’s anymore.
I for one, refuse to blame the men for where we are at this point in history. For every story of a rape, there is a story of a woman taking a man’s children from him. For every story of a man treating a woman like she is stupid, there’s a gold digger proving that women are just as vicious and deceitful.
For every Dali Lama, there is a Mother Theresa. For every Gandhi, there is a Joan of Arc. Gender does not make you more or less spiritual. You make yourself spiritual.
There is nothing holy about a holy war and there is nothing spiritual about blaming one gender over another for the problems we face. It takes both genders to create life and it takes both genders to make it holy and sacred. The solution is in taking a ‘we’ and ‘us’ type of an approach. We screwed our planet up. We created this dynamic and we have to fix it. All of us need to work together, regardless of gender and regardless of whichever form of godlike energy we have chosen to favor. The root of every religion is that god is love. So, love one another.
Copyright 2004, Skye Thomas, Tomorrow’s Edge
About The Author
Skye Thomas began writing books and articles with an everyday practical approach to life in 1999 after twenty years of studying spirituality, metaphysics, astrology, personal growth, motivation, and parenting. After years of high heels and business clothes, she is currently enjoying working from home in her pajamas. Go to www.TomorrowsEdge.net to read more of her articles and to get a free preview of one of her books.
TomorrowsEdge.net
http://whatismetaphysics.com/masculine-energy-versus-feminine-energy/
Author: Skye Thomas
I have been reading a lot lately about the concepts of masculine and feminine energy. It all sort of goes along with the yin and yang definitions of masculine and feminine. I do not think I need to define the differences for you. The ideas I feel called to address today have more to do with the finger pointing and blame going on in the spiritual communities. Some religions believe in a masculine god and others in a feminine goddess. There is this snobbish assumption that only one is correct and that the other belief is foolish and misguided. Each believes that if everyone would subscribe to their particular vision of power, then all would be right with the world.
There is a lot of talk among the new age communities about a return to feminine energy and a return to feminine leadership. Somehow, it is believed that with women in charge we will somehow clean up all of the world’s problems and magically bring civilization back to a place of beauty and harmony living off the land in a peaceful nurturing way. I even read an article recently written by a new age man asking where we women were and when would we be coming back to fix the mess that he feels the men have made of our planet. Wow! What a big responsibility!
My first response to reading this man’s well written essay about how men had really screwed things up with their greed and testosterone filled war like natures, was to say “It’s not my job to fix your mess! Where do you get off making a mess and then asking when someone else is going to clean up? Why not ask the men when they’re going to clean up after themselves?” Once I calmed down though, I got to thinking about the feminine energy and how it works. I rethought my answers and thought that I should say, “Feminine energy by definition is gentle and nurturing, healing and loving. You won’t see us come charging in like warriors gone to battle. Our effects will be subtle and beautiful like the breeze blowing the leaves of a tree.”
Having stewed over the topic for a few more weeks, I have some more enlightened thoughts to share. Why is it even referred to as masculine or feminine? Have you never seen a female fight to the death to protect her family? Have you never seen a man cry for the magic of seeing his child born? Do you think that women aren’t capable of being greedy and selfish? Do you really believe that men aren’t capable of being healers? Whatever happened to the belief that both energies lie within all of us? Men didn’t create these problems anymore then women did. It takes one to agree to be victimized. If women truly wanted to take power, they’re smart enough to overcome the physical strength differences. The truth is, we agreed to a philosophical view that men were smarter, stronger, and closer to god then we are. We chose to subscribe to that just like they did.
Perhaps the deity in charge is better than us and is a perfect blend of all energies, masculine and feminine. Perhaps it doesn’t require an immature split of energies and a need to blame the other for the state of things. Perhaps ‘god’ is more grown up than that and understands that we all have free will to screw things up or fix them however we choose. Perhaps the ‘goddess’ is waiting for us all to figure out how to play nice together.
If we are completely honest, we have no proof whatsoever that there is a male god or a female goddess. We have no proof that there is a husband and wife team either. And atheists have no proof that there is no higher power in charge either. None of us can prove anything other than the history of our belief systems and even that we screw up and argue over them. All we have are millions of miracles that have happened in the name of every deity ever known to mankind and we have a lot of stories passed down through the generations. Other than that, we don’t know squat about who or what god is. It’s beyond us and probably ought to stay that way. I suspect the answers to god and the heavens is hidden in the answers to who we are and why we are here. Until we know for sure that we are absolutely positively right, we have no business fighting. I believe that when we do find out for sure what is going on, that we won’t need to fight over all of the ‘what if?’s anymore.
I for one, refuse to blame the men for where we are at this point in history. For every story of a rape, there is a story of a woman taking a man’s children from him. For every story of a man treating a woman like she is stupid, there’s a gold digger proving that women are just as vicious and deceitful.
For every Dali Lama, there is a Mother Theresa. For every Gandhi, there is a Joan of Arc. Gender does not make you more or less spiritual. You make yourself spiritual.
There is nothing holy about a holy war and there is nothing spiritual about blaming one gender over another for the problems we face. It takes both genders to create life and it takes both genders to make it holy and sacred. The solution is in taking a ‘we’ and ‘us’ type of an approach. We screwed our planet up. We created this dynamic and we have to fix it. All of us need to work together, regardless of gender and regardless of whichever form of godlike energy we have chosen to favor. The root of every religion is that god is love. So, love one another.
Copyright 2004, Skye Thomas, Tomorrow’s Edge
About The Author
Skye Thomas began writing books and articles with an everyday practical approach to life in 1999 after twenty years of studying spirituality, metaphysics, astrology, personal growth, motivation, and parenting. After years of high heels and business clothes, she is currently enjoying working from home in her pajamas. Go to www.TomorrowsEdge.net to read more of her articles and to get a free preview of one of her books.
TomorrowsEdge.net
http://whatismetaphysics.com/masculine-energy-versus-feminine-energy/
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised