воскресенье, 17 мая 2020 г.

ეგრეგორისგან თავის დახსნა. მსხვილი ორგანიზაციებიდან გასვლის შედეგები. ფინანსური და რელიგიური ეგრეგორები

ეგრეგორისგან თავის დახსნა. მსხვილი ორგანიზაციებიდან გასვლის შედეგები. ფინანსური და რელიგიური ეგრეგორები

მაგიაში არსებობს ისეთი ცნება, როგორიცაა გამოსყიდვა. ზოგადად, გამოსყიდვა წარმოადგენს გადასახადს, რომელსაც უხდის დამკვეთი გარკვეული ქმედებების ჩასატარებლად საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე (შუამავლის, ჯადოქრის, მაგის, გამოძახებული არსების მეშვეობით და ა.შ.) იმ ძალებს, რომლებიც გარიგების მეორე მხარეს დგანან და მართავენ მოვლენებს  შეკვეთის ფარგლებში. რაც უფრო დიდია შეკვეთა, მით უფრო მაღალია გადასახადი, მაგრამ ხშირად ჯადოქრებს და მაგებს შეუძლიათ არ აცნობონ თავის კლიენტებს იმის შესახებ, რომ ის გადახდილი იქნება, არამედ აკეთებენ ამას უკანა რიცხვით, ხშირ შემთხვევაში კარმის გადაცემით ან, სადაც გადასახდელი ენერგეტიკულ ეკვივალენტში  მრავალჯერ აღემატება იმას, რაც მიიღეს.  განვიხილოთ, თუ როგორ იქნა გადატანილი ეს პრინციპი არასახალხოდ ადამიანისა და ფინანსების ეგრეგორის ურთიერთქმედების სივრცეში.
ალბათ, ბევრი თქვენგანი დაფიქრებულია იმის გამო, თუ რატომ ვკარგავთ ფულს მარტივ სიტუაციაში. მე არ ვგულისხმობ ავტობუსში დაკარგულ საფულეს, არამედ დიდ თანხებს, რომლის მოსაპოვებლად, თითქოსდა, უზარმაზარი ძალისხმევა დავხარჯეთ. მაგრამ, ყველაფერი ისე მარტივი არ არის, როგორც გვინდა გვჯეროდეს: შემთხვევები გაუთვალისწინებელი არ არის, ყველა შედეგს თავისი მიზეზი აქვს; თუ ბალანსი სადმე დაირღვა, იგი ადრე თუ გვიან აღდგება. მოვიყვან რამდენიმე მაგალითს იმისა, თუ როგორ შეიძლება ეს მოხდეს.
ცოტა ხნის წინ ერთ ახალგაზრდასთან ერთად ვმუშაობდი, რომლის ერთ–ერთი მოთხოვნა მდგომარეობდა შემდეგში: მას მოპარეს ტელეფონი, რომელსაც ჰქონდა ელექტრონული საფულე, და ამ საფულეზე დარიცხული იყო საკმაოდ სოლიდური თანხა. სეანსის დროს მას სურდა საფულის პაროლის აღდგენა, რომელიც 16 სიტყვისგან შედგებოდა და რომელიც თვითონ არ ახსოვდა.
სესიის დაწყებამდე ავუხსენი, რომ მან ჯერ უნდა გაიაზროს ამ ინციდენტის მნიშვნელობა და გაკვეთილი, და არ ეცადოს უბრალოდ დაიბრუნოს ის, რაც დაკარგა. თუ ჩვენ ვსაუბრობთ ბანალურ დაბნეულობაზე, მაშინ პაროლის დაბრუნება შესაძლებელია. თუ ამ გზით მან გადაიხადა გარკვეული ხარკი ან სამყარომ აღადგინა ბალანსი სხვა მოქმედებასთან დაკავშირებით, მაშინ აზრი არ აქვს გარჯას. მოგიწევთ მიიღოთ ეს ფაქტი და დაივიწყოთ ეს ფული. სიტყვა „ბალანსის“ ხსენებისას, ახალგაზრდა ჯერ დაფიქრდა, შემდეგ  ასეთი ამბავი მომიყვა.
დაახლოებით 10 წელი იგი მუშაობდა გაზის და ნავთობის მოპოვებაზე, გახდა საკუთარი კომპანიის საკმაოდ წარმატებული ხელმძღვანელი. მისივე თქმით, ბიზნესი საკმაოდ ბინძური იყო, ენერგეტიკულად დამღლელი, ხელს უშლიდა განვითარებას, ყველაფერი მხოლოდ ფულზე იყო აგებული, ყველა თანამშრომელი ფიქრობდა მის მოპოვებაზე ნებისმიერი ფასით.
2017 წლის მიწურულს მან გადაწყვიტა დაეტოვებინა ეგრეგორი და დაეწყო სულიერი განვითარების გზა, რადგან ფინანსებით საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში იყო უზრუნველყოფილი. თუმცა, ასეთი განცხადებით მისი პარტნიორები არ იყვნენ ძალიან კმაყოფილი და შეეცადნენ ჩვენი გმირი დიდ თანხაში გადაეგდოთ. შედეგად, მრავალი მცდელობის შემდეგ, მან შეძლო თანხის დაბრუნება, ხოლო პარტნიორები საჯაროდ ამხილა თაღლითობის მცდელობაში (არა სასამართლოს გზით, არამედ სხვა კოლეგების წინაშე. რაც ამ წრეებში რეპუტაციისთვის კიდევ უფრო უარესია). თუმცა, რამდენიმე თვის შემდეგ, უკვე სხვა ქვეყანაში და სხვა პირობებში, მან უდიდესი ზარალი განიცადა უძრავი ქონების სფეროში. აქ ყალბი დოკუმენტების, მოსყიდული თანამდებობის პირების და სხვა თაღლითობების მთელი კომპლექტი იყო. ეს ზარალი თითქმის ექვივალენტური იყო იმ თანხისა, რომელიც მან „გადაარჩინა“ ნავთობის ბიზნესში პარტნიორების ქურდობისგან.
ჩვენი საუბრის დროს მისი პაზლი შეიკრა. აღმოჩნდა, რომ ზარალის მთლიანი თანდა დაკარგულ ელექტრონულ საფულესთან ერთად, თითქმის ბოლო დოლარამდე, შეესაბამება იმ თანხას, რომელიც მან გადაარჩინა ნავთობის ბიზნესში თავის პარტნიორებისგან.

ყურადღება, კითხვა!
რა შეცდომა დაუშვა ჩვენმა გმირმა და რატომ მოუწია გადახდა ?

აღმოჩნდა, რომ სანამ ადამიანი დიდ ეგრეგორებში (ფინანსები, ბუნებრივი რესურსები, პოლიტიკა, რელიგია და ა.შ.) მუშაობს, იგი სარგებლობს არა მხოლოდ დაცვით, არამედ მაღალი მატერიალური ტონუსით, ბონუსებით. ამ ტონუსის მიზანია ადამიანს თვალები დაახუჭინოს ბევრ რამეზე, მათ შორის სულიერ განვითარებაზე და საკუთარ სინდისზე, რათა მისცეს მას ფულის შოვნის მრავალრიცხოვანი „უღიმღამო“ შესაძლებლობა. როდესაც ადამიანი ხდება საკუთარი (სინთეზური, ეგრეგორის მიერ გამოწვეული) წარმატების მსხვერპლი, როდესაც გარიგებები დანაშაულის ზღვარზე (და ხშირად აშკარა დანაშაულიც) დაუსჯელი რჩება, იგი საკუთარ თავს აღიქვამს, როგორც ხელშეუხებელს, რჩეულს, რომელსაც შეუძლია „წესების დარღვევა“ და ა.შ.
თუ ის ტოვებს ეგრეგორს, მაშინ მან უნდა გადაიხადოს ხარკი, უკვე ხსენებული გადასახადი. და რაც უფრო მეტს შოულობს იგი „მარცხენა“ სქემების დახმარებით, იყენებს თავის მდგომარეობას იერარქიაში, მით უფრო მეტად მოქმედებს პირად ინტერესებში (ქმნიდა ჭარბ პოტენციალს) და მით უფრო მეტი იქნება გადასახადი (და საკუთარ ინტერესებზე უარის თქმა).
თუ სინდისი მთლად სუფთა არ ჰქონდა, მაშინ ეს ხარკი მოითხოვს ზედმეტად შეძენილი სიმდიდრის სრულ დაკარგვას ნებისმიერ ექვივალენტში. თუმცა, ჩვენი გმირის შემთხვევაში, ეს მხოლოდ ნამცხვრის მოზრდილი ნაწილი იყო, რადგან თავის სინდისს მაინც უსმენდა და, ხშირ შემთხვევაში, მის კანონებს არ არღვევდა. ყოველ შემთხვევაში, ხელის აღმართვამდე არასოდეს დაუმცირებია თავი, რაც არ შეიძლება ითქვას ბევრ სხვა პარტნიორსა და კონკურენტზე.
ეგრეგორმა გადასახადი შეიძლება ფულის (ყველაზე სწრაფი და მარტივი გზა), ურთიერთობების ან ჯანმრთელობის სახით აიღოს (აქედან მრავლადაა შემთხვევაა, როდესაც მსხვილი ბიზნესმენები, პოლიტიკოსები, სპორტის და ესტრადის ვარსკვლავები ხშირად ავადმყოფობენ  ან პენსიაზე გასვლისას ლოთდებიან).
როგორც მოგვიანებით სეანსის დროს გაირკვა, გადასახადის გადახდის შემდეგ აზრი არ აქვს დაკარგულის დაბრუნებას. ეს გამოიწვევს ენერგიის და მატერიალური რესურსების შემდგომ დაკარგვას სასამართლოებსა და „გარჩევების“ დროს. და არც სჭირდება დიდი ფული ადამიანს,   რომელსაც არ აქვს შემოქმედებითი იდეები (სად შეუძლია მას მათი დახარჯვა), ხოლო სეიფში, როგორც ურგები ტვირთი, ის მხოლოდ ენერგეტიკულ ჭაობს ქმნის. ასეთი მატერიალური ბალასტით არავითარი შემდგომი განვითარების შესახებ საუბარიც არ ღირს.
სამყარო ან წაართმევს ჭარბ პოტენციალს და გადაუმისამართებს მას გაჭირვებულთ (მათ, ვისაც აქვთ შემოქმედებითი იდეები და ოცნებები), ან, თუ მინიშნებები არ მიიღება, შეიძლება სრულად განულდეს. წინააღმდეგ შემთხვევაში დაისადგურებს უძრაობა ან განვითარების შესახებ ოცნებები არ განხორციელდება. გარდა ამისა, ჩვენს გმირს უკვე აქვს ბინა, აგარაკი, მანქანა და კომფორტული ცხოვრების სხვა წვრილმანი, არავინ აპირებდა მათ წართმევას, მაგრამ შეუძლიათ, თუ ის ომს გაუმართავს რიელტორებს, რომლებმაც მოატყუეს.
საინტერესოა, რომ ასეთ სიტუაციაში დაცვა შეიძლება იყოს ოჯახი და შვილები, რადგან ის მათზე პასუხისმგებელია და უნდა უზრუნველყოს ისინი. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, კმაყოფაზე მყოფი უდანაშაულო  ნათესავების არსებობას შეუძლია შეამციროს მატერიალური ზარალი, მაგრამ ამავე დროს შეეხოს მათ ჯანმრთელობას, როგორც ეს ნაჩვენები იქნება ქვემოთ. ამის  გააცნობიერების შემდეგ ჩვენმა გმირმა გადაწყვიტა შეეჩერებინა დიდი თანხების ხარჯვა თაღლითებთან უაზრო ბრძოლაზე, რომლებმაც მოატყუეს, და უფრო აქტუალურ საკითხებს მიხედოს. ყოველ შემთხვევაში, ასე ფიქრობდა სეანსის დასრულების შემდეგ მაინც ...
ამ იგავის მორალი ასეთია:
უნდა შეგეძლოთ თვალყური ადევნოთ ნიშნებს, შეადაროთ ერთმანეთს აშკარა „დამთხვევები“ და ოდნავ უკეთესად ერკვეოდეთ  ადამიანებში, ასევე ბალანსის კანონებში, არ უნდა დაგავიწყდეთ საკუთარ სინდისთან კონსულტაცია, რადგან ის რამდენიმე წლის განმავლობაში ღრღნიდა გმირს.
თუ რესურსები ამ კანონიების საწინააღმდეგოდ წაგართვეს და კანონით თქვენ გეკუთვნით (ნაშოვნია პატიოსანი გზით, ეგრეგორში თქვენი მდგომარეობის გამოყენების გარეშე), ისინი, დიდი ალბათობით, დაგიბრუნდება.

ამ სერიიდან მეორე მაგალითს მოვიყვან:

სამეურვეო ქალბატონს ყველა დანაზოგი ბანკში ჰქონდა შეტანილი, რომლის მფლობელებიც დაიმალენ, ხოლო თავად ბანკი სახელმწიფომ დახურა. მას შემდეგ, რაც პირველმა ისტერიკამ გაიარა, ხოლო ბანკთან სასამართლოები მრავალი თვის განმავლობაში გაჭიანურდა, სამეურვეომ მიმართა სამყაროს დაახლოებით ასეთი გზავნილით:
„თუ ეს ფული ნამდვილად ჩემია, ის, ალბათ, დამიბრუნდება. გთხოვ, უზრუნველყო ეს“.
და რას ფიქრობთ? რამდენიმე დღის შემდეგ ბანკის მეპატრონემ თავად დაურეკა და შესთავაზა თანხის დაბრუნება. აღმოჩნდა, რომ მათ საერთო ნაცნობები ჰყავდათ, თავად კი სინანულს განიცდიდა, ამიტომ გადაწყვიტა ნაწილი მაინც დაებრუნებინა მათთვის, ვინც ახლო წრეს ეკუთვნოდა. რა თქმა უნდა, ეს შემთხვევა შეიძლება გამონაკლისად მივიჩნიოთ, მაგრამ ბანკის დანარჩენი კრედიტორების მორალური სარჩული მაინც რჩება კითხვის ნიშნის ქვეშ.
ამ ისტორიის მორალი ასეთია: რაც სამართლიანად გეკუთვნის, ყოველთვის დაგიბრუნდება, თუნდაც დაბრუნება სხვა წყაროების საშუალებით მოხდეს, ვიდრე მოსალოდნელი იყო. შეიძლება ითქვას, რომ ამ სისტემამ თავად შესთავაზა ადამიანს გადასახადი, რადგან  სამყარო თავად გამოესარჩლა მას.
ასევე უნდა გესმოდეთ, რომ სივრცე ყოველთვის აღადგენს ბალანსს, თუ რესურსი ამოღებულ იქნა დარღვევით, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ერთმანეთთან დაკავშირებულია მეორადი სარგებლობის და გაკვეთილების მთელი ჯაჭვი.

 მესამე მაგალითში სამეურვეო ქალბატონმა ორი ძირითადი საკითხი დამისვა:

-  რატომ დაიწყო ოჯახში ყველამ  ავადმყოფობა და განქორწინება?
-როგორ უნდა დავიბრუნოთ უძრავი ქონება, რომლის წართმევას ცდილობს სახელმწიფო სასამართლოს მეშვეობით?
როგორც ხშირად ხდება ასეთ შემთხვევებში, აღმოჩნდა, რომ ორივე საკითხი ერთმანეთთან არის დაკავშირებული.
საქმე ისაა, რომ ულმობელ 90–იან წლებში მისმა ოჯახმა მოახერხა უძრავი ქონების რამდენიმე ობიექტის პრივატიზირება, ისარგებლა ხელსაყრელი მდგომარეობით და ბიუროკრატიული სტატუსით (ეს მოგვიანებით გაირკვა, ხანგრძლივი განხილვებისა და მინიშნებების დროს, თუმცა ჩვენს გმირს არ სურდა ამის აღიარება). 20 წელი გავიდა, ხალხის გამდიდრებულმა მსახურებმა დატოვეს თავისი თანამდებობები და სინდისის (თუ ჰქონდათ საერთოდ) ქეჯნაც მინელდა, მაგრამ ამის გამო ბალანსი არ ყოფილა აღდგენილი. სახელმწიფოს შეურაცხყოფილმა ეგრეგორმა დაიწყო თავისი ზარალის ანაზღაურების საპირისპირო პროცესი, და ოჯახი სასამართლოში დაიბარა.
ჩვენი სეანსის დროისთვის სასამართლო პროცესები უკვე 4 წელიწადს მიმდინარეობდა, ადვოკატებზე და მოსამართლეთა მოსყიდვაზე მნიშვნელოვანი რესურსი დაიხარჯა, მაგრამ სისტემა მაინც არ უშვებდა, მტკიცედ ჩაებღაუჯა  დაინტერესებულებს და თითქმის ყველაფერი გამოწოვა ოჯახს.
ამ 4 წლის განმავლობაში ოჯახში რამდენიმე ადამიანს დაემართა ინსულტი, გარდაიცვალა უფროსი თაობის ერთ-ერთი წევრი, ერთმანეთს დასცილდნენ უმცროსი ბავშვები. მაშინაც კი, თუ ბავშვებს არ ეკისრებათ პირდაპირი იურიდიული პასუხისმგებლობა მშობლების ქმედებებზე, გვარის კარმა მაინც გადაეცემა მათ, როგორც ამ შემთხვევაში მოხდა. დიდი ალბათობით, ბავშვები გაყვნენ თავისი მშობლების კვალს და ასევე იყვნენ ნაცრისფერი სქემებით დაკავებული, ან, როგორც მინიმუმ, იკისრეს მოუმზადებელი გაკვეთილის ესტაფეტა. თუმცა განტოლების ამ ნაწილის ამოსახსნელად დრო აღარ დაგვრჩა.
ამ ამბის მორალი ის არის, რომ უნდა გაუშვა ობიექტი, რომელიც არ გეკუთვნის და არ ჩაებღაუჭო მას სივრცის მრავალი მინიშნების მიუხედავად. მაგრამ ოჯახმა ყურადღება არ მიაქცია აშკარა ნიშნებს, და გააგრძელა სისტემის საზრდოობა, რომელიც სწორედ ამით არის დაინტერესებული.
ხიფათისგან თავის დაღწევა შეიძლება საკმაოდ მარტივი ყოფილიყო: მოპარულის დაბრუნება და მშვიდად ცხოვრება, მაგრამ ადამიანის ბუნება ასე არ მუშაობს, ის ყოველთვის შეეცდება გაამართლოს თავისი ქმედებები, ვერ გააცნობიეროს თავისი არასწორი პოზიცია და ქვეცნობიერის დონეზე გაიაზროს საფრთხე.
სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ეგრეგორი იძლევა გრძელვადიან სესხს: სანამ მას ასაზრდოებ, ბევრის უფლება გეძლევა, მოქმედებს სისტემური დაცვა, გეძლევა „ხალტურის“ უამრავი შესაძლებლობა გავლენის ლოკალური სფეროს ფარგლებში. ამასობაში, გროვდება ჭარბი პოტენციალი, რომლის განმუხტვა ნებისმიერ შემთხვევაში დადგება, როგორც ყოველთვის დადგება სესხის დაფარვის დრო, თანაც პროცენტით, საკითხი მხოლოდ  დროშია.
ზოგჯერ, თუ დაარღვიეთ გარკვეული შინაგანი წესები და საზღვრები, განსაკუთრებით პიროვნებათშორისი, ეს მოხდება, როდესაც ჯერ კიდევ სისტემაში ხართ, მაგრამ ყველაზე ხშირად ეს ხდება სისტემიდან გამოსვლისას, რადგან IP– ი ქმნის დაძაბულობას ადამიანის ენერგოსტრუქტურებში და მოვლენების რიგში, მაგრამ ეგრეგორი არ იძლევა ამ დაძაბულბის განმუხტვის შესაძლებლობას. ის აყენებს დაცვას მანამდე, სანამ მისთვის საინტერესო ხარ, ხოლო სარეალიზაციოდ ისინი ერთად გადიან ურთიერთობების დათავრებისას.
ახლა ხომ გესმით, რატომ არ სურს ბევრ პოლიტიკოს, დიქტატორს, ვარსკვლავს და დირექტორს თავისი თანამდებობიდან წასვლა და დაიწყებენ ნებისმიერი საშუალებების ძებნას თანამდებობაზე დასარჩენად?
კიდევ რა მაგალითების მოყვანა შეიძლება  ამ კონტექსტში?



https://duchifat.livejournal.com/2342276.html?fbclid=IwAR0r9WDGrTWX72A-SkO61U8HYduBi5miQ8hDHOiuCwrQKMv_Z9QDig1slRU


https://markmanson.net/5-books-that-explain-why-it-seems-the-world-is-so-fucked


11:00 pm - "Мир, как мы его знаем, подходит к концу" (с)
https://markmanson.net/5-books-that-explain-why-it-seems-the-world-is-so-fucked
Любопытное из блога Марка Мэнсона. Все знают, что наш мир разваливается и идет к концу (в социальном смысле), жаловаться на это - общее место. Но как конкретно, кто виноват, и что делать? Пять недавних книг, которые дают пять разных ответов на этот вопрос:

1. "DEMOCRACY FOR REALISTS" BY CHRISTOPHER ACHENS AND LARRY BARTELS
Идея, что чем больше людей вовлечены в управление обществом, тем лучше - ошибочна. Хорошо работают только иерархические демократии, когда народ избирает умных людей, те - еще более умных, а те уж принимают решения. А в связи с интернетом - сами понимаете, теперь каждый напрямую горазд свое мнение высказывать, и голосование стало похоже на бессмысленные лайки в сети.

2. "THE CODDLING OF THE AMERICAN MIND" BY JONATHAN HAIDT AND GREGORY LUKIANOFF.
Новое поколение (те, кто сейчас только пошли в колледж) из-за айфонов - нездоровое поколение. Так говорили про молодежь всегда, но теперь это так на самом деле. Айфонная молодежь слишком хрупкая и эмоционально и психически неустойчивая, лишенная многих социальных навыков. Все это идет параллельно с коммерциализацией образования (ученики считаются покупателями, а не учениками, клиент дожен всегда быть довольным) и "вертолётным родительством". Молодежь считает, что плохие новости в программах новостей эквивалентны насилию, и готова ответить реальным насилием на дискомфорт. В результате если будет война, новое поколение не готово иметь дело с проблемами, и нам всем каюк придут мусульмане, китайцы и мексиканцы и все захватят.

3. "WHO OWNS THE FUTURE?" BY JARON LANIER
Все беды от того, что информация бесплатна. В результате нас захлестывает реклама, информация концентрируется в руках нескольких корпораций, которые злоупотребляют властью. Например, в фирме Кодак работало 140,000 человек. Куда делись рабочие места и богатство среднего класса, которое они обеспечивали? Tеперь фотографии на бумаге никому не нужны, a в Инстаграме работало всего 13 человек.

4. "THE DEATH OF EXPERTISE" BY TOM NICHOLS
Ну, тут все понятно из названия. В интернете все мнения равны, полный постмодернизм.

5. "BOWLING ALONE" BY ROBERT PUTNAM
В кегельбан играет больше людей, а любительских команд стало мeньше. Люди не образуют команды и вообще никакие ячейки общества, сидят дома одни и так умирают. Кстати, очень правда - в Америке так и есть!

Добавлю от себя еще два материала на апокалиптические темы, про которые слышал из френдленты (нет, сам я не читал):

6. "Does Journalism Have a Future?" By Jill Lepore
https://www.newyorker.com/magazine/2019/01/28/does-journalism-have-a-future?
Есть ли будущее у журналистики? От рейтинга зависят деньги и престиж. Рейтинг – это количество кликов и лайков. Раньше СМИ финансировались партийными деньгами, потом подпиской, потом рекламными объявлениями, теперь - только online реклама, зависящая от этих самых кликов и лайков. Рейтинги вычисляются некой компанией Chartbeat, новости выдаются автоматически. Например, негативные новости о Трампе повышают рейтинг, поэтому на CNN такой их поток (журналисты даже если хотят писать объективно, ничего не могут сделать).

7. Шошана Зубов "The Age of the Smart Machine: The Future of Work and Power" (рецензия в "Гардиан", сорри, знаю, что левотня) https://www.theguardian.com/technology/2019/jan/20/shoshana-zuboff-age-of-surveillance-capitalism-google-facebook
Бизнес-модель, связанная с цифровым миром (что бы это ни значило, на таком жаргоне говорят в Гардиане). На смену эрe консьюмерского капитализма пришел "капитализм слежки", который благодаря индивидуализации формирует потребности людей, а не только удовлетворяет их. Хозяева информации контролируют ответ на вопрос "кто знает?", "кто решает, кто знает?" и "кто решает, кто решает, кто знает?"







https://duchifat.livejournal.com/2342276.html?fbclid=IwAR0r9WDGrTWX72A-SkO61U8HYduBi5miQ8hDHOiuCwrQKMv_Z9QDig1slRU


















https://awakeandaware.ca/grand-solar-minimum-latest-update-suspicious0bservers/

Throughout history, successful military leaders have recognized that weather conditions on the battlefield can play a significant role in determining the victor. For this reason, the United States maintains and equips several different types of military units that are tasked to provide dedicated weather support to operational commanders. These units use a variety of types of sensors with differing capabilities to collect current weather conditions on the battlefield. In support of the commander's Concept of Operations (CONOP), United States military doctrine dictates that, as a part of general military campaign planning, a Meteorological and Oceanographic (METOC) collection plan be developed. This collection plan should specify the allocation of all weather sensing sources within the operational theater and throughout all phases of the military operation. This paper describes a methodology for creating a robust METOC collection plan in support of any given military campaign plan that deploys air, land, maritime, and special operations component weather sensing equipment in a way that maximizes expected detection of operationally significant weather conditions over the largest area possible for a given set of available weather sensors.

https://www.canarycryradio.com/2019/04/15/ccr-139-predictive-programming/

Operations-Focused Optimized Theater Weather Sensing Strategies Using Preemptive Binary Integer Programming


http://www.nwosurvivalguide.com/Chapter4.aspx

















https://ppt-online.org/494512

https://www.labirint.ru/books/698124/


https://www.labirint.ru/books/698124/
http://www.rusproject.org/node/1748
https://ppt-online.org/494512
https://samopoznanie.ru/articles/novye_dokazatelstva_vozmozhnoy_globalnoy_katastrofy/
https://xn----9sbwagvd2ajbal.com.ua/psikhoekologiya
http://anthro-design.ru/teoriya
https://xn----9sbwagvd2ajbal.com.ua/psikhoekologiya
https://www.psyscanner.com/history.php
https://www.livelib.ru/author/230732-igor-smirnov


































https://www.psyscanner.com/history.php



https://www.labirint.ru/books/698124/
http://www.rusproject.org/node/1748
https://ppt-online.org/494512
https://samopoznanie.ru/articles/novye_dokazatelstva_vozmozhnoy_globalnoy_katastrofy/
https://xn----9sbwagvd2ajbal.com.ua/psikhoekologiya
http://anthro-design.ru/teoriya
https://xn----9sbwagvd2ajbal.com.ua/psikhoekologiya
https://www.psyscanner.com/history.php
https://www.livelib.ru/author/230732-igor-smirnov
https://psi.stopstress.ru.com/
https://zen.yandex.ru/media/444/sovetskii-skaner-podsoznaniia-kruche-liubogo-detektora-lji-5db05849433ecc00b056b243
https://samopoznanie.ru/schools/psihoekologiya/
https://health.mail.ru/news/psihoekologiya_doma_kak_prostranstvo_vliyaet_na/
http://new.trudohrana.org/unikalnye-vozmozhnosti-kompyuternyx-texnologij-o-kotoryx-vy-ne-znali/























Комментариев нет:

Отправить комментарий

Will be revised