ჰიპნოზი. დამალული სიღრმეები: აღმოჩენის და გამოყენების ისტორია
პლაცებო და ჰიპნოზი უოტერფილდ რობინი
ფსიქოსომატური მედიცინა საკმაოდ მოსაწყენი საქმეა: ფსიქოსოციალური ფაქტორები იწვევენ სტრესს, სტრესი კი იწვევს ავადმყოფობას. მოდით შევხედოთ სიტუაციას სხვაგვარად და განვიხილოთ, თუ როგორ შეუძლია ტვინს ზემოქმედება მოახდინოს სხეულზე მის გამოსაჯანმრთელებლად. საუკეთესო მაგალითი, რომელზეც შეგვიძლია ნათლად განვიხილოთ, თუ როგორ სასიკეთო გავლენას ახდენს ფსიქიკა სხეულზე, იქნება პლაცებოს გამოყენების მაგალითი.
1625 წელს ორანის პრინცს ესპანელმა გენერალმა ამბროჯიო სპინოლომ ალყა შემოარტყა ქალაქ ბრედაში. ალყა რამდენიმე თვე გაგრძელდა, ქალაქში პირობებმა სასოწარკვეთას მიაღწია.
თითქოს პრინცს პრობლემები აკლდა, - ჰოლანდიელ ჯარისკაცებს დაემართათ სურავანდი, ქალაქში კი თითქმის არ იყო არც ახალი ბოსტნეული და არც ხილი, რათა მათთვის მიეცათ აუცილებელი ვიტამინი „C“. არც მედიკამენტები არ ჰქონდათ. პრინცმა შეიმუშავა ეშმაკური გეგმა. ის შეუთანხმდა ქალაქის ექიმებს, რათა მათ მოემზადებინათ გვირილას, აბზინდას და ქაფურის ნაყენის რამდენიმე ფლაკონი. ეს „წამალი“ არავის არასოდეს არ გამოუყენებია დედამიწაზე, მაგრამ პრინცმა ყველაფერს იდუმალება შესძინა: თითქოს დიდი სირთულეებისა და საფრთხის მიუხედავად, მან ეს საშუალება შორეული აღმოსავლეთიდან ჩამოიტანა, რომელიც იმდენად ძლიერია, რომ მისი ორი ან სამი წვეთი ერთ ვედრო წყალში გახსნილი, პირწმინდად გაანადგურებს დაავადებას. ასეც მოხდა.
პლაცებოს ეფექტი კარგად არის ცნობილი შუა საუკუნეებიდან და რენესანსიდან დეკარტამდე; სწავლულები მიმართავდნენ მას, ხსნიდნენ შელოცვებისა და თილისმას ეფექტურობას. მეცხრამეტე საუკუნეში, ერთ-ერთი წინა თავის გმირი ჯონ ელიოტსონი, რომელიც, როგორც მატერიალისტი დაადანაშაულეს შთაგონების ძალის უგულებელყოფაში, ზოგჯერ უწერდა თავის პაციენტებს პურისგან დამზადებულ აბებს, მათ კი ეუბნებოდა, რომ ეს ოპიუმი ან კალომელია. მახსოვს, დიდ ბრიტანეთში გარკვეული პერიოდის განმავლობაში - ალბათ 1970-იან წლებში -უშვებდნენ ტკივილგამაყუჩებელ საშუალებას ანადინს შეფუთვაზე სარეკლამო დევიზით: „არაფერია არ მოქმედებს უფრო სწრაფად, ვიდრე ანადინი“. არც ისე დიდი დრო გავიდა და გაჩნდა გონებამახვილი გამოხმაურებები: „არაფერი უფრო სწრაფად მოქმედებს“.
ამ უწყინარ ხუმრობას სერიოზული საფუძველი აქვს. თუმცა, იმისათვის, რომ დაინახო, რაღაც უნდა იცოდე პლაცებოს შესახებ. ლათინურიდან პლაცებო სიტყვასიტყვით ნიშნავს „სიამოვნების მოტანას“. ანუ, ის უფრო მეტად პაციენტს სიამოვნებას ანიჭებს, ვიდრე რაიმე ეფექტურს აძლევს. პლაცებო არის ნებისმიერი სამედიცინო საშუალება, რომელიც არ არის განკუთვნილი კონკრეტული დაავადების სამკურნალოდ; ეს შეიძლება იყოს აბსოლუტურად ნებისმიერი ინერტული ნივთიერება ან რაღაც სპეციფიკური, მაგრამ არა იმ დაავადებისთვის, რომელიც სამკურნალოა. როგორც ვთქვი, ეს ეფექტი ცნობილი იყო კაცობრიობის მთელი ისტორიის მანძილზე, მაგრამ მისი სერიოზული კვლევა მხოლოდ გასულ საუკუნეში დაიწყო. მკვლევარები დიდად გაოცებულები იყვნენ, როდესაც მათ აღმოაჩინეს, რომ ეს სულელური საშუალება არა მხოლოდ მკურნალობს და ამსუბუქებს მდგომარეობას დაავადებათა ფართო სპექტრის დროს, არამედ წარმოქმნის გვერდით ტოქსიკურ ეფექტს და შესაბამის ცვლილებებს განწყობასა და ქცევაში. წამალი, რომელიც იწვევდა გულისრევას, მკურნალობდა კუჭის აშლილობას, როდესაც პაციენტებს არწმუნებდნენ, რომ ეს მათ დაეხმარებოდა. ტრადიციული მედიცინის დიდი დაბნეულობა გამოიწვია, როდესაც გაჩნდა მონაცემები, რომ პლაცებო-ქირურგიის ზოგიერთი ფორმაც კი შეიძლება იყოს ეფექტური.
აქედან გამომდინარე, შეიძლება გაკეთდეს დასკვნა, რომ ჩვენ ყველას გვაქვს თვითმკურნალობის უზარმაზარი უნარი. მხოლოდ შეგვეძლოს ამ პოტენციალის აღმოჩენის რაიმე შესაძლებლობა! არსებითად, თუ თქვენ გწამთ სამეცნიერო-ტექნიკური პროგრესის და რომ, ფაქტობრივად, 1900 წლამდე გამოყენებული ყველა წამალი არაეფექტური იუო, გამოდის, რომ გამოჯანმრთელება ძველი წამლებით აგებული იყო პლაცებოს ეფექტზე. პაციენტები უკეთესად გრძნობდნენ თავს არა წამლების წყალობით, რომლებსაც იღებდნენ, არამედ, მათ გარეშე. ნათქვამი იყო შემდეგი:
„მედიცინის ისტორიის დიდი გაკვეთილი იმაში მდგომარეობს, რომ პლაცებო ყოველთვის იყო სამედიცინო პრაქტიკის ნორმა და მხოლოდ გამონაკლისის შემთხვევაში, დიდი ინტერვალებით, სამედიცინო პრაქტიკაში შეჰქონდათ მართლაც რაღაც სასარგებლო, როგორიცაა სურავანდის ახალი ხილით მკურნალობა ... წარსული დროის ექიმების ხელოვნება მდგომარეობდა ადამიანების ემოციების გამოყენების უნარში. თვითონ ისინი იყვნენ თერაპიული აგენტები, რომლებიც მკურნალობას ეფექტურობას აძლევდნენ.
მედიცინის ისტორიაში თავისებური ფენომენი აღინიშნება: რომელიმე წამალი შემოდის მოდაში, გარკვეული დროის განმავლობაში მუშაობს, მაგრამ შემდეგ უკვე კარგავს ეფექტურობას. მის ადგილს იკავებს სხვა წამალი და etc. 1833 წელს ფრანგი ექიმი არმან ტრუსო მოუწოდებდა თავის კოლეგებს, რომ მათ რაც შეიძლება სწრაფად გამოეყენებინათ ახალი წამლები, სანამ ისინი მუშაობდნენ. ასევე ჩვენი ყურადღება მიიპყრო იმ ფაქტმა, რომ ფსიქოლოგიური ფაქტორები, როგორიცაა წამლების ძალაში რწმენა, ისეთივე მნიშვნელოვანია დაავადებების მკურნალობისას, როგორც ფარმაცევტული. და, შესაბამისად, ნებისმიერ მკურნალობას აქვს პლაცებო-ეფექტის ელემენტი.
იმისათვის, რომ პლაცებომ იმუშაოს, პაციენტმა, რა თქმა უნდა, არ უნდა იცოდეს, რომ მას ატყუებენ. თუმცა, დახმარებისთვის იყენებენ უფრო დახვეწილ გამოგონებას. ასე, მაგალითად, ფერადი წამალი უკეთესად მოქმედებს, ვიდრე უფერული, ხოლო გემოს მქონე (განსაკუთრებით მწარე) უკეთესია, ვიდრე გემოს გარეშე. როგორც ჩანს, ეს ღონისძიებები უბრალოდ აკმაყოფილებს პაციენტის მოლოდინს, თუ როგორი უნდა იყოს წამალი. ასევე ინექციები უკეთესად მოქმედებს, ვიდრე წამლების პერორალური მიღება (შესაძლოა ექიმის ან მედდის ყოფნის გამო), ხოლო კაფსულები უკეთესად მოქმედებენ, ვიდრე ტაბლეტები. განსხვავებული ფერის კაფსულებს ან ტაბლეტებს, სავარაუდოდ, განსხვავებული თვისებები აქვთ: ლილისფერი განსაზღვრულია ჰალუცინოგენებისთვის, ფორთოხლისა და ყვითელი ფერი - განწყობის მოდიფიკატორებისთვის, თეთრი - ტკივილგამაყუჩებლებისათვის, ნაცრისფერი ან მუქი წითელი - როგორც ფაღარათის საწინააღმდეგო. ასევე ძალიან ეხმარება, თუ ექიმი, რომელიც „წამლის“ რეცეპტს იძლევა, ქალია, სავარაუდოდ იმიტომ, რომ ქალი უფრო სიმპათიურია. რაც უფრო მეტია წამლის (ნამდვილი თუ ფალსიციფიცირებული) მიმღებ ადამიანთა ჯგუფი, უფრო მეტია წარმატების შანსი შთაგონების ძალიდან გამომდინარე: „თუ ეს წამალი მათ ეხმარება, მაშინ მეც დამეხმარება“. თუ ექიმმა თვითონ არ იცის, რომ „წამალი“ არის პლაცებო, მაშინ „წამლის“ ეფექტურობა უფრო იზრდება: ჩვენ სათუთად ვგრძნობთ მის ნდობას ან ნდობის არარსებობას. თუ ავტორიტეტული ადამიანი გვეტყვის: „ჩვენმა ლაბორატორიულმა ცდებმა გვიჩვენა, რომ ეს კარგი იქნება თქვენთვის", პლაცებოს ეფექტურობა კიდევ უფრო გაიზრდება.
შეიძლება ამას გაყალბებისა და შარლატანობის სუნი ასდიოდეს, მაგრამ მედალის მეორე მხარე ის არის, რომ პლაცებომ კარგად გამოიჩინა თავი ისეთი ფიზიოლოგიური დაავადებების მკურნალობისას, როგორიცაა ანგინა, ართრიტი, ასთმა, ჰიპერტონია, თავის ტკივილი, შაკიკი, ოფლიანობა, იმპოტენცია, თივისმიერი ცხელება, ცივი წყლულები და მეჭეჭები, ასევე ფსიქოლოგიური და ქცევითი აშლილობების მკურნალობისას, როგორიცაა შფოთვა, დეპრესია, უძილობა და გასუქება. შეიძლება პლაცებო-საშუალებები იყოს ყალბი, მაგრამ განკურნებადი, თქვენ კი, ფინანსური მდგომარეობის, ასევე სხვა მიზეზების გამო, შეიძლება დასაშვებად მიიჩნიოთ, რომ ექიმებმა უფრო პლაცებო გამოუწერონ თავის პაციენტებს, ვიდრე აქტიური მედიკამენტები. ყოველ შემთხვევაში, ისინი ასე უნდა მოიქცნენ, თუ დარწმუნდებიან, რომ პაციენტი რეაგირებს პლაცებოზე. თუმცა ეს კიდევ უფრო მეტად ბუნდოვანს ხდის განმარტებას, მაგრამ, როგორც აღმოჩნდა, ყველას არ სჯერა ამის.
შეფასებები განსხვავებულია, ექსპერიმენტული მონაცემები კი წინააღმდეგობრივი, მაგრამ, შესაძლოა, მთლიანი მოსახლეობის დაახლოებით ნახევარი (განათლების, სქესის, ასაკის, რასის, სოციალური, ეთნიკური ან რელიგიური კუთვნილების მიუხედავად) არ რეაგირებს. თავის ტვინის ფუნქციონირების ტერმინებში ეს გამოიყურება ისე, თითქოს მათ, ვინც პლაცებოზე რეაგირებს, ოპერაცია ჩაუტარეს ტვინის მარჯვენა ნახევარზე, და არა ლოგიკურ მარცხენაზე. თუ შევეცდებით იმ ადამიანის პორტრეტის შექმნას, ვინც რეაგირებს პლაცებოზე, შეიძლება ითქვას, რომ მას აქვს დათმობის მიდრეკილება და მკურნალობის დაწყებამდე შეშფოთებულია თავისი ავადმყოფობით. შეიძლება ითქვას, რომ ისინი, ვინც რეაგირებენ, გულუბრყვილონი არიან, მაგრამ შეიძლება ითქვას, რომ მათ აქვთ რწმენა, ხოლო დანარჩენი სკეპტიკოსები არიან. ასე რომ, ჩვენ კვლავ დავუბრუნდით რწმენით მკურნალობის საკითხს, რომელიც უკვე განვიხილეთ მესამე და მეხუთე თავებში. ჩემი აზრით, ზოგიერთ გარემოში ჩვენ ყველას შეგვიძლია რეაგირება პლაცებოზე, ხოლო უუნარობა იყო ასეთი, ის თვისება არ არის, რომელიც შენარჩუნებულია მთელი ცხოვრების მანძილზე. თუ საზოგადოებამ ჰიპნოზი მაგიურ თერაპიად მიიჩნია, შეიძლება ის აღმოჩნდეს ერთგვარი პლაცებო?
ზოგიერთი ადამიანი ნამდვილად ფიქრობს, რომ ჰიპნოზი მისი ნაირსახეობაა. ეს ის ადამიანები არიან, რომელთა შეხედულებებიც განვიხილეთ წინა თავში - სკეპტიკოსები, ურწმუნოები და ჰიპნოზის მდგომარეობის არარსებობის თეორიის მხარდამჭერები. თუ მათი მოსაზრებები სწორია, ყველა განკურნება, რომელსაც მიაწერენ ჰიპნოზს, უნდა აიხსნას სხვა ფაქტორებით, მაგალითად, უბრალო რელაქსაციით. როგორც ჩანს, ისინი შიშობენ, რომ ჰიპნოზი უმიზეზოდ ეფექტურია ქრონიკული ტკივილის, მეჭეჭების და ასთმის მკურნალობისას. აქედან გამომდინარე, ისინი მიიჩნევენ, „რომ როდესაც ჰიპნოზში შესვლა თითქოს რაღაცას ამატებს თერაპიას, ეს არაფერია, თუ არა პლაცებო-ეფექტი, არსებითად რიტუალი, რომელიც მაქსიმალურად აძლიერებს პაციენტის რწმენას მკურნალობის ეფექტურობაში“.
თუმცა ექსპერიმენტები სხვა რამეს აჩვენებენ. ვინც ნაკლებად მგრძნობიარეა ჰიპნოზის მიმართ, ჰიპნოზი მოქმედებს დაახლოებით, როგორც პლაცებო. ვინც მაღალმგრძნობიარეა ჰიპნოზის მიმართ, მისი ეფექტი ტკივილის შემცირებაზე ბევრად უფრო მაღალია, ვიდრე ეს მოსალოდნელი იყო პლაცებოსგან. ექსპერიმენტის დროს გამოსაცდელთა იმავე ჯგუფს პლაცებოს აძლევდნენ, როგორც ტკივილგამაყუჩებელ პრეპარატს, ასევე უკეთებდნენ ჰიპნოზს; მათ განიცადეს უფრო დიდი შვება ტკივილისგან ჰიპნოზის, და არა პლაცებოს შედეგად. ცუდად ჰიპნოტიზირებულ ობიექტთა ჯგუფმა დაახლოებით მიაღწია შვებას, როგორც პლაცებოს მიღების, ასევე ჰიპნოტური შთაგონების შედეგად. ნაჩქარევი იქნებოდა ერთი და მეორე ტიპის განზოგადებადი ვარაუდების გამოთქმა: ჰიპნოზი არ არის იგივე, რაც პლაცებო, მაგრამ ის ასევე არ არის სრულიად იზოლირებული პლაცებო ეფექტისგან. თითოეული წარმატებული გამოჯანმრთელება მოიცავს პლაცებოს მოქმედების კომპონენტს - ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი გაკვეთილი, რომელიც ჩვენ ავითვისეთ. ამრიგად, ჰიპნოზის ეფექტურობას აქვს პლაცებო-ეფექტის კომპონენტი, მაგრამ ეს არ არის პლაცებო. ამრიგად, ჩვენ ვუბრუნდებით ამ თავში მთავარ დებულებას - ჰიპნოზი მუშაობს.
მე ხშირად მეკითხებიან: „შეიძლება თუ არა ჰიპნოზის გამოყენება „ამა და ამ“ დაავადებისთვის? ჩემი პასუხი ეფუძნება იმ რწმენას, რომ ჰიპნოზი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნებისმიერი დაავადების მკურნალობისას, თუ ერთ-ერთი დაავადების წარმოქმნის მიზეზია პაციენტის დამოკიდებულება. და ყველგან, სადაც ადამიანის ფსიქიკაა ჩართული კონკრეტულ პრობლემაში - და რამდენადაც მე შემიძლია მსჯელობა, გარკვეულწილად ასე ხდება ყველაფერში, - იქ ყოველთვის არის ჰიპნოტური ზემოქმედების ეფექტურად გამოყენების პოტენციური შესაძლებლობა.
====
2.2 დოლორეს კენონი
დოლორეს კენონი დაიბადა ქალაქ სენტ-ლუისში, მისურის შტატში. ის გამოჩენილი ჰიპნოთერაპევტია და ცნობილია, როგორც ჰიპნოზის უნიკალური ტექნიკის შემქმნელი, რომლის საშუალებითაც ადამიანი შთაგონებული ძილის დროს თავის წარსულში მოგზაურობს და რეალურ ცხოვრებაში არსებული პრობლემების მიზეზს ეძებს. ის მრავალი წიგნის ავტორია, რომელთა უმეტესობა ბესტსელერი გახდა. კერძოდ, წიგნებში „სიცოცხლესა და სიკვდილს შორის“ და „იესო და ესეები“, დოლორეს კენონი აღწერს ბევრ შემთხვევას, რომლებიც ადასტურებენ წარსული ცხოვრების და სიცოცხლეებს შორის სიცოცხლის არსებობას.
პირველად დოლორეს კენონი წარსულ ცხოვრებას წააწყდა 1968 წელს, როდესაც მისმა ქმარმა ჰიპნოზის ქვეშ მყოფ ქალთან მუშაობისას, რომელსაც წონის პრობლემები ჰქონდა, რეინკარნაცია აღმოაჩინა. 70-იან წლებში დოლორეს კენონმა დაიწყო რეგრესიული ჰიპნოზის და რეინკარნაციის დეტალურად შესწავლა, ატარებდა რეგრესიის სეანსებს ასობით მოხალისესთან.
80-იან წლებში მან დაიწყო რეგრესიული ჰიპნოზის გამოყენება სხვა პლანეტებთან, დაუდგენელ მფრინავ ობიექტებთან, სხვა რეალობებთან და დედამიწის სხვადასხვა საიდუმლოებასთან დაკავშირებული საკითხების შესწავლის მიზნით.
დოლორეს კენონი ოცდახუთი წლის განმავლობაში შეისწავლიდა სამყაროს სტრუქტურას, რომელიც ადამიანის აღქმის მიღმა არსებობდა. მისი მეთოდია რეგრესიული თერაპია, ანუ მცდელობა ჰიპნოზის გამოყენებით აიძულოს ადამიანს გაიხსენოს თავისი წარსული ცხოვრება და გააცნობიეროს მისი კავშირი დღევანდელ ცხოვრებასთან.
დოლორეს კენონი თავის თავს უწოდებს მკვლევარ-ფსიქოლოგს, რომელიც ყურადღებით აფიქსირებს დაჰიპნოტიზებულ ადამიანთა ცოდნას. 1979 წლიდან მოყოლებული ის აგროვებს ინფორმაციას და მის სისტემატიზირებას ახდენს. ამ ინფორმაციას ის იღებს ასობით მოხალისესგან, რომლებიც მის სეანსებს ესწრებიან.
- ჩემს პრაქტიკაში, - ამბობს დოლორეს კენონი, - თუმცა ისეთი სუბიექტები, რომლებიც ადრე იყვნენ ნაპოლეონი ან კლეოპატრა, არ შემხვედრია, მაგრამ მეც მხვდა წილად წარმატება. ერთხელ 22 წლის ქეითთან ვმუშაობდი, რომელიც ადრე იყო ესეების თემის წევრი და ატარებდა მამაკაცის სახელს სადის. ჰიპნოზის დროს მან თქვა, რომ ის იყო იესოს ერთ-ერთი მასწავლებელი. ცნობილია, რომ ერთ-ერთი ჰიპოთეზის თანახმად, სწორედ ესეები იყვნენ ქრისტეს და იოანე ნათლისმცემლის მასწავლებლები.
ინტერვიუ დოლორეს კენონთან
- საშიში ხომ არ არის, რასაც თქვენს კლიენტებთან ატარებთ?
- ბევრ ადამიანს ნამდვილად ეშინია ჰიპნოზის. მაგრამ ჩემი საქმიანობის ორმოცი წლის მანძილზე არ მახსოვს არც ერთი შემთხვევა, როდესაც ჰიპნოზს ზიანი მიეყენებინა ადამიანის ჯანმრთელობისთვის. ეს ფსიქოთერაპიის სრულიად უსაფრთხო და ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი მეთოდია, რომელიც გამოიყენება სამედიცინო პრაქტიკაში. ის არ იწვევს გვერდით ეფექტებს, გართულებებს. მაგრამ, ნებისმიერი სხვა იარაღის მსგავსად, უსაფრთხოა მხოლოდ სპეციალისტის ხელში.
ჩემი საქმიანობიდან გამომდინარე, მე ვხვდები, რომ ადამიანებს სერიოზული პრობლემები მოჰყვებათ ჯერ კიდევ წარსული ცხოვრებიდან. ფსიქოლოგიური სირთულეები, რომლებსაც წარსულში არ ჰქონდათ სერიოზული მნიშვნელობა, როგორც წესი, რეალურ ცხოვრებაში ავადმყოფობაში ან ფიზიკურ უძლურებაში განვითარდება. მაგალითად, თქვენ გაქვთ გარკვეული ფობიები - სიკვდილის, ცეცხლის, წყლის და კიდევ რაღაცის შიში. ყველა ამ შიშს სათავე წარსულ ცხოვრებაში აქვს. თუ შევძლებ იმ ცხოვრების მოძებნას, სადაც ისინი დაიბადნენ, ამ შემთხვევაში პრობლემა შეიძლება ძალიან სწრაფად მოგვარდეს და ამას მხოლოდ ერთი სეანსი დასჭირდება.
- და როგორ უნდა ვიცხოვროთ დღეს, რომ მომდევნო ცხოვრება (თუ ის, რა თქმა უნდა, დაგეგმილია) არ იყოს ასე მტკივნეული?
- ჩემი აზრით, ადამიანის ცხოვრება ერთგვარი სკოლაა. ჩვენ დედამიწაზე მოვდივართ გარკვეული გაკვეთილის სასწავლებლად. ჩვენ გვაქვს სწავლების რაღაც გეგმა, მიზნები და ამოცანები, რომლებიც უნდა ავითვისოთ. მაგალითად, ადამიანს აქვს პრობლემა ოჯახში ან მის შეყვარებულთან. ან, მაგალითად, წარსულ ცხოვრებაში თქვენ ტკივილი მიაყენეთ რომელიმე ადამიანს. არ შეიძლება ამის უბრალოდ მოცილება, აუცილებლად უნდა დაბრუნდე და გამოასწორო შენი საქციელი. როგორც კი ამის გაკეთებას მოახერხებ, პრობლემა სამუდამოდ მიდის. ეს არ არის ძნელი გასაკეთებელი, რადგან ჩვენ ვცხოვრობდით ჩვენს ახლობელ ადამიანებთან წარსულ ცხოვრებაში და მათთან ერთად შევძლებთ აღორძინებას. მე ვფიქრობ, რომ ეს ასე იმიტომ ხდება, რომ ჩვენ გვიყვარს ეს ადამიანები და მოგვწონს მათთან ერთად ყოფნა. თითქოს ჩვენ მათთან კონტრაქტს ვაწერთ ხელს, და როდესაც დავაპირებთ კიდევ ერთხელ განსახიერებას, არსებითად ჩვენ ვამბობთ: „შევეცადოთ და კიდევ ერთხელ გავიაროთ ეს გზა, რადგან წარსულში ეს კარგად არ გამოგვივიდა“.
- ე.ი. ადამიანი ყოველთვის ადამიანი რჩება? მე კი ვფიქრობდი, რომ თქვენი მსოფლხედვა სხვა არაფერია, თუ არა რეინკარნაციის რწმენა. და როგორ უნდა მოხდეს პეპელად, ბაბუაწვერად ან ძაღლად გადაგვარება?
- ბევრ ადამიანს შეცდომით მიაჩნია, რომ ადამიანი თავის შემდგომ არსებობაში შეიძლება დაიბადოს ცხოველად. ჩემი კვლევები გვიჩვენებს, რომ როდესაც ადამიანის სული განსახიერდება რომელიმე ფიზიკურ გამოსახულებაში, იგი პრაქტიკულად ყოველთვის იღებს ადამიანის სხეულს. ჩვენ არასდროს არ მივიღებთ ცხოველის სახეს, რადგან ცხოველებს სრულიად სხვა ტიპის სული აქვთ.
- ალბათ არ არის ყველაზე უარესი ვარიანტი დედამიწაზე კიდევ ერთი სიცოცხლის გატარება?
- თავის წარსულ ჰიპოსტასში ადამიანი ყოველთვის არ ცხოვრობს დედამიწაზე, ის ასევე შეიძლება აღმოჩნდეს სხვა პლანეტებზე, სხვა განზომილებაში. ადამიანის სხეულს შეუძლია სხვა ფორმის მიღება, ან, შეიძლება, საერთოდ არ ჰქონდეს სხეული. საქმე ისაა, რომ ჩვენი ფიზიკური მდგომარეობა მხოლოდ ჩვენი კოსტუმია. თუმცა, არსებობს განზომილებები, რომელშიც ადამიანი შეიძლება არსებობდეს სუფთა ენერგიის მდგომარეობაში. თუ ყველაფერი არ აითვისეთ, რაც უნდა აგეთვისებინათ ამ ცხოვრებაში, მაშინ დარჩებით წინა დონეზე. ყველა გადადის შემდეგ დონეზე მხოლოდ მაშინ, როდესაც ის ისწავლის გაკვეთილს და მზად იქნება შემდეგის აღსაქმელად. ვინაიდან ყველა ჩვენ ვცდილობთ განვითარებას, მაშინ რატომ უნდა დავბრუნდეთ უკან? დედამიწაზე სული ჩაწვდება ემოციებს და შეზღუდვებს, მაგრამ სხვა პლანეტებზე ასეთი გაკვეთილები არ არის. ნუთუ საინტერესო არ არის რაღაც ახალის გაგება?
- აქვს თუ არა თქვენს მეთოდს რაიმე განსხვავება სხვა სპეციალისტების მეთოდებიგან?
- ჩემი მეთოდი ძალიან სწრაფია, და მე ვცდილობ ადამიანი მივიყვანო უშუალოდ პრობლემის მიზეზთან. არსებობს მრავალი დონის ჰიპნოტური ტრანსი. ეს დონე შეიძლება გაიზომოს სხვადასხვა ხელსაწყოს დახმარებით სამეცნიერო ლაბორატორიაში. რაც უფრო ღრმა ჰიპნოტური მდგომარეობაა წარსული ცხოვრების რეგრესიის შემთხვევაში, მით უფრო მეტი დეტალის აღმოჩენა შეიძლება. ვიცი, რომ ტრანსის ხარისხი შეიძლება შეფასდეს სუბიექტების ფიზიკური რეაქციით და როგორ პასუხობენ ისინი კითხვებს. ნაკლებად ღრმა მდგომარეობაში ისინი არც კი ვარაუდობენ, რომ რაღაც განსაკუთრებული ხდება. ისინი მზად არიან, ისევე როგორც თქვენ, დაიფიცონ, რომ სრულიად ფხიზლად არიან, და ვერ გაუგიათ, საიდან მოდის მათთან ინფორმაცია. ვინაიდან ცნობიერება ჯერ კიდევ ძალიან აქტიურია, მათ მიაჩნიათ, რომ ეს მხოლოდ მათი წარმოსახვაა. არაღრმა ტრანსულ მდგომარეობაში ადამიანი ხშირად აკვირდება წარსული ცხოვრების მოვლენებს, თითქოს ფილმს უყურებს. იმისდა მიხედვით, თუ როგორც გაღრმავდება ტრანსი, ის მონაცვლეობით ზოგჯერ აკვირდება წარსულ ცხოვრებას, ზოგჯერ მონაწილეობას იღებს მასში. როდესაც ის ხედავს სხვა ადამიანს და განიცდის ემოციურ რეაქციებს, იწყება ღრმა ფაზა. ცნობიერება ხდება ნაკლებად აქტიური, და სუბიექტი ეფლობა იმაში, რასაც ხედავს და განიცდის. ერთხელ მე ვმუშაობდი ადამიანთა ჯგუფთან, რომლებიც სხვა განზომილებაში შეხვდნენ თავის მფარველ ანგელოზებს. სეანსი რომ გაგვეგრძელებინა, თქვენც შეძლებდით დაკავშირებას თქვენს ანგელოზთან.
- და თბილი ადგილი მეთხოვა მისთვის იმქვეყნიურ ცხოვრებაში?
- რა თქმა უნდა. გარდა ამისა, თქვენ მიიღებდით რჩევებს, ინსტრუქციებს ან რეკომენდაციებს ამ ცხოვრებისათვის.
- მოგზაურობა წარსულ ცხოვრებაში ხელმისაწვდომია სხვადასხვა ეროვნების წარმომადგენლებისთვის?
- ერთხელ სეანსი ჩინელებთან ჩავატარე. ლოგიკურია ვივარაუდოთ, რომ მათ წარსული ცხოვრება აზიურ ქვეყნებში უნდა გაეტარებინათ, მაგრამ ჩემი სუბიექტები აღმოჩნდნენ კოვბოები, ინდიელები და რომაელი ჯარისკაცებიც კი, მაგრამ არა მათი რეგიონის მაცხოვრებლები. მე მივედი დასკვნამდე, რომ ადამიანს შეიძლება ჰქონდეს გარდასახვის მრავალრიცხოვანი გამოცდილება.
- სხვათა შორის, ღმერთი თუ გწამთ?
- ჩემი ღმერთი ის კი არ არის, ვინც რელიგიურ სწავლებებში გვხვდება. ჩემი პრაქტიკიდან, მე ვიცი, რა იყო სინამდვილეში, რაზეც ეკლესია დუმს. ღმერთი მოსამართლე არ არის, რომელიც სჯის, ღმერთი სიყვარულია და ეს უფრო რეალურია, ვიდრე რელიგია გვეუბნება.
=================
Задача социологии – изучать не реальность мира, а те смыслы и значения, которые люди придают его объектам.
Интерсубъективный мир – это общий для всех людей мир, актуально данный или потенциально доступный каждому на основе интеркоммуникации и языка.
Человек ориентируется в социальном мире, взаимодействует с другими людьми прежде всего благодаря тому, что обладает запасом знания о многочисленных типах личности.
16 КОНЦЕПЦИЯ « ВОЗВРАЩАЮЩЕГОСЯ ДОМОЙ »
« Возвращающийся домой » так называется одна из работ Шюца, посвященная описанию и анализу взаимопонимания между людьми, процесса возвращения домой человека, который в нем давно не был.
18 Под домом Шюц понимает определенный образ, или способ, жизни, который « составляется » индивидом из привычных для него человеческих связей и отношений, существующих в семье, дружеской среде, включая привычные повседневные вещи, общение, разговор и т. д.
19 жизнь дома Возникновение общего пространства Возникновение общего времени
20 Возвращающийся ?
21 Человек физически уже вернулся, он дома, но феноменологически, психологически, социально он еще долго будет « возвращаться », если « вернется » вообще.
22 Основные работы : « Феноменология социального мира » « Возвращающийся домой » Основные работы : « Феноменология социального мира » « Возвращающийся домой »
http://www.myshared.ru/slide/262579/
Человек ценен тем, чем он возвышается над собой, тем, чем он преступает границы самого себя, чем живет в других и для других.
Милан Кундера,
Поистине серьезными вопросами бывают лишь те, которые может сформулировать и ребенок. Лишь самые наивные вопросы по-настоящему серьезны. Это вопросы, на которые нет ответа. Вопрос, на который нет ответа, — барьер, через который нельзя перешагнуть. Другими словами, именно теми вопросаими, на которые нет ответа, ограничены людские возможности, очерчены пределы человеческого существования.
Какое у неё есть оружие? Только её верность.
Почему ты никогда не воспользуешься своей силой против меня?
— Потому что любить — значит отказаться от силы.!!!!
Исключительность «я» скрыта как раз в том, что есть в человеке невообразимого. Представить себе мы можем лишь то, что у всех людей одинаково, что общо. Индивидуальное «я» - лишь то, что отличается от общего, иначе говоря, то, что нельзя предугадать и вычислить, что необходимо обнажить, открыть, завоевать.
Милан Кундера, «Невыносимая легкость бытия
Счастье - это жажда повторения.
Милан Кундера, «Невыносимая легкость бытия
Женщины на афишах или в журналах мод, на которых сейчас все стрем Не становится ли событие тем значительнее и исключительнее, чем большее число случайностей приводит к нему? Лишь случайность может предстать перед нами, как послание. Все, что происходит по необходимости, что ожидаемо, что повторяется каждый день, то немо. Лишь случайность о чем-то говорит нам. Мы стремимся прочесть ее, как читают цыганки по узорам, начертанным кофейной гущей на дне чашки.
Милан Кундера, «Невыносимая легкость бытияятся походить, непривлекательны, поскольку они не настоящие, а лишь сумма абстрактных предписаний. Они рождены кибернетической машиной, а не человеческой плотью.
Милан Кундера, «Книга смеха и забвения
Впереди была понятная ложь, а позади непонятная правда
«Einmal ist Keinmal», что значит «Единожды — все равно, что никогда. Если нам суждено проживать одну-единственную жизнь — это значит, мы не жили вовсе».
Если бы каждое мгновение нашей жизни бесконечно повторялось, мы бы были прикованы к вечности
Если бы каждое мгновение нашей жизни бесконечно повторялось, мы бы были прикованы к вечности, как Иисус Христос к кресту. Вообразить такое – ужасно. В мире вечного возвращения на всяком поступке лежит тяжесть невыносимой ответственности. Это причина, по которой Ницше назвал идею вечного возвращения самым тяжким бременем (das schwerste Gewicht). А коли вечное возвращение есть самое тяжкое бремя, то на его фоне наши жизни могут предстать перед нами во всей своей восхитительной легкости. Но действительно ли тяжесть ужасна, а легкость восхитительна? Самое тяжкое бремя сокрушает нас, мы гнемся под ним, оно придавливает нас к земле. Но в любовной лирике всех времен и народов женщина мечтает быть придавленной тяжестью мужского тела. Стало быть, самое тяжкое бремя суть одновременно и образ самого сочного наполнения жизни. Чем тяжелее бремя, тем наша жизнь ближе к земле, тем она реальнее и правдивее. И напротив, абсолютное отсутствие бремени ведет к тому, что человек делается легче воздуха, взмывает ввысь, удаляется от земли, от земного бытия, становится полуреальным, и его движения столь же свободны и бессмысленны. Так что же предпочтительнее: тяжесть или легкость?
Милан Кундера, «Невыносимая легкость бытия»»
Первое предательство непоправимо. Оно вызывает цепную реакцию дальнейших предательств, из которых каждое все больше и больше отделяет нас от точки нашего исходного предательства
Мы с тобой живем в разных измерениях. Ты вошла в мою жизнь, как Гулливер в страну лиллипутов
Для Сабины «жить в правде», не лгать ни себе, ни другим, возможно лишь при условии, что мы живем без зрителей. В минуту, когда к нашему поведению кто-то приглядывается, мы волей-неволей приспосабливаемся к наблюдающим за нами глазам и уже все, что бы мы ни делали, перестает быть правдой. Иметь зрителей, думать о зрителях — значит жить во лжи.
Сон — не только сообщение (если хотите, сообщение зашифрованное), но и эстетическая активность, игра воображения, которая уже сама по себе представляет ценность. Сон есть доказательство того, что фантазия, сновидение о том, чего не произошло, относится к глубочайшим потребностям человека. Здесь корень коварной опасности сна. Не будь сон красивым, о нем можно было бы мигом забыть.
Наша каждодневная жизнь подвергается обстрелу случайностями, точнее сказать, случайными встречами людей и событий, называемыми совпадениями. «Со-впадение» означает, что два неожиданных события происходят в одно и то же время, что они сталкиваются.
Крайности — это границы, за которыми кончается жизнь, и страсть к экстремизму, в искусстве и политике, суть замаскированная жажда смерти
Человек, мечтающий покинуть место, где он живет, явно несчастлив
Да, кто ищет бесконечность, пусть закроет глаза
Люди по большей части убегают от своих страданий в будущее. На дороге времени они проводят воображаемую черту, за которой их нынешнее страдание перестает существовать.
Любовь проявляется не в желании совокупления (это желание распространяется на несчетное количество женщин), но в желании совместного сна (это желание ограничивается лишь одной женщиной).
Тереза знает, что такой бывает минута, когда рождается любовь: женщина не может устоять перед голосом, который вызывает наружу её испуганную душу; мужчина не может устоять перед женщиной, чья душа чутко откликается на его голос
Меня похоронили. Меня уже давно похоронили. Ты ходил ко мне каждую неделю. Ты всегда стучал в могилу, и я выходила оттуда. Глаза у меня были полны земли. Ты говорил: «Ты же так ничего не видишь» — и вынимал из глаз землю. А я тебе говорила: «Я все равно не вижу. У меня ведь вместо глаз дыры».
История столь же легка, как и отдельная человеческая жизнь, невыносимо легка, легка как пух, как вздымающаяся пыль, как то, чего завтра уже и в помине не будет
Шум имеет одно преимущество. В нем пропадают слова…
Музыка — это отрицание фраз. это антислово!
она думает о времени, когда жил Иоганн Себастьян Бах и когда музыка походила на розы, расцветшие на огромной снежной пустыне молчания
Что такое кокетство? Пожалуй, можно было бы сказать, что это такое поведение, цель которого дать понять другому, что сексуальное сближение возможно, однако эта возможность никогда не должна представляться бесспорной. Иными словами, кокетство — негарантированное обещание события.
Даже если вы фотографируете кактусы — это ваша жизнь. Если же вы живете только ради мужа — это не ваша жизнь.
Томаш тогда ещё не понимал, что метафора – опасная вещь. С метафорами шутки плохи. Даже из единственной метафоры может родиться любовь
Любовь – это мечта найти затерянную половину нас самих
Предательство – это желание нарушить строй. Предательство – это значит нарушить строй и идти в неведомое <…> нет ничего более прекрасного, чем идти в неведомое.
Верность – первая из всех добродетелей; верность даёт единство нашей жизни, в противном случае она распалась бы на тысячу минутных впечатлений, как на тысячу черепков
Тот, кто постоянно устремлен «куда-то выше», должен считаться с тем, что однажды у него закружится голова.
Мы могли бы назвать головокружение опьянением слабостью. Человек осознает свою слабость и старается не противиться, а, напротив, поддаться ей. Опьяненный своей слабостью, он хочет быть еще слабее, он хочет упасть посреди площади, передо всеми, хочет быть внизу и еще ниже, чем внизу.
Человеческое время не обращается по кругу, а бежит по прямой вперед. И в этом причина, по которой человек не может быть счастлив, ибо счастье есть жажда повторения
http://kinofilms.tv/film/nevynosimaya-legkost-bytiya/646/
Смотреть онлайн Невыносимая легкость бытия/The Unbearable Lightness of Being
No photo description available.
Счастье - это жажда повторения.
Впереди была понятная ложь, а позади непонятная правда
Если бы каждое мгновение нашей жизни бесконечно повторялось, мы бы были прикованы к вечности
В мире вечного возвращения на всяком поступке лежит тяжесть невыносимой ответственности.
Это причина, по которой Ницше назвал идею вечного возвращения самым тяжким бременем
А коли вечное возвращение есть самое тяжкое бремя, то на его фоне наши жизни могут предстать перед нами во всей своей восхитительной легкости. Но действительно ли тяжесть ужасна, а легкость восхитительна? Самое тяжкое бремя сокрушает нас, мы гнемся под ним, оно придавливает нас к земле. Но в любовной лирике всех времен и народов женщина мечтает быть придавленной тяжестью мужского тела. Стало быть, самое тяжкое бремя суть одновременно и образ самого сочного наполнения жизни. Чем тяжелее бремя, тем наша жизнь ближе к земле, тем она реальнее и правдивее. И напротив, абсолютное отсутствие бремени ведет к тому, что человек делается легче воздуха, взмывает ввысь, удаляется от земли, от земного бытия, становится полуреальным, и его движения столь же свободны и бессмысленны. Так что же предпочтительнее: тяжесть или легкость?
Милан Кундера, «Невыносимая легкость бытия»
«жить в правде», не лгать ни себе, ни другим, возможно лишь при условии, что мы живем без зрителей. В минуту, когда к нашему поведению кто-то приглядывается, мы волей-неволей приспосабливаемся к наблюдающим за нами глазам и уже все, что бы мы ни делали, перестает быть правдой. Иметь зрителей, думать о зрителях — значит жить во лжи.///В приличном журнале должна быть хотя бы одна неприличная рубрика. Приличия — это то, что прилагается к личности для удобного выхода в свет. Когда света в комнате нет, приличия неудобны
Любовь проявляется не в желании совокупления (это желание распространяется на несчетное количество женщин), но в желании совместного сна (это желание ограничивается лишь одной женщиной).Любовь – это мечта найти затерянную половину нас самих
Мы могли бы назвать головокружение опьянением слабостью. Человек осознает свою слабость и старается не противиться, а, напротив, поддаться ей. Опьяненный своей слабостью, он хочет быть еще слабее, он хочет упасть посреди площади, передо всеми, хочет быть внизу и еще ниже, чем внизу.
Человеческое время не обращается по кругу, а бежит по прямой вперед. И в этом причина, по которой человек не может быть счастлив, ибо счастье есть жажда повторения
Шум имеет одно преимущество. В нем пропадают слова…
Музыка — это отрицание фраз. это антислово!
В приличном журнале должна быть хотя бы одна неприличная рубрика. Приличия — это то, что прилагается к личности для удобного выхода в свет. Когда света в комнате нет, приличия неудобны
Связь сексуальной энергии с интимностью очевидна. Сексуальность человека растет, пока он готов обнажаться, то есть снимать с себя защитные слои. Какое-то время сексуальность человека, вставшего на путь безличного секса, может расти, но лишь до тех пор, пока ему есть что снять.
китайцы говорят: «Какой дорогой не идти к Богу, придешь в одно и то же место». Сексуальный экстаз — освобождение от страха смерти, возможность пережить смерть, не только не страшную, но блаженную и открывающую путь в бессмертие. Как зачатие — это бессмертие человеческого вида, так сексуальное слияние — обретение человеком бессмертия в коллективной душе.
Только в случае постоянно растущей интимности — т. е. доверия и эмоциональной близости — снимаются новые и новые механизмы защиты — самоконтроля, освобождая сексуальную энергию, которая вырывает человека из его эго и бросает навстречу другому существу. Горе, если этот другой уклоняется от слияния. Потерявший контроль человек переживает личную смерть, не обретая коллективного бессмертия. Это страшное и опасное приключение — секс. Это лабиринт с прожорливым Минотавром — отпрыском страсти царицы Пасифаи к белому быку. Юноши и девушки с древних времен находят свою смерть (физическую или эмоциональную) в лабиринте любви. Выход из него знает лишь Ариадна — верховная жрица Крита, получившая специальное посвящение. Она помогает обрести бессмертие тому, кого полюбит.//Какое у неё есть оружие? Только её верность.
Почему ты никогда не воспользуешься своей силой против меня?
— Потому что любить — значит отказаться от силы...
Исцелиться от болезней можно силой мысли.
Основоположник учения о стрессе Ганс Селье в 1950 году открыл особую адаптационную энергию, она дается при рождении, имеет количественный предел, определяет долголетие. Лауреат Нобелевской премии Илья Пригожин в наши дни выяснил, что человек обладает особым биополем энергоинформационной оболочкой. Перемещаясь в пространстве, он оставляет за собой сгусток электромагнитных излучений, его назвали "полевым фантомом". Супруги Кирлиан в 1949 году обнаружили свечение, которое излучает кожа в высокочастотных электрических полях. Оно выходит за пределы физического тела, образует биополе, ауру. Доказана прямая связь между психофизическим состоянием и энергетикой биополя.
На специальных фотографиях в оптимальных условиях поле имеет форму круга серебристо-белого цвета, на периферии отмечается ярко-голубой фон. При возрастании энергозатрат, яркость и площадь свечения внутри круга уменьшается, на периферии преобладает красный фон. При нарушении процесса компенсации энергозатрат происходит разрыв и деформация круга, свечение почти отсутствует, на периферии появляются выступы желто-оранжевого цвета, напоминающие биоплазму.
Джо Слейт почти тридцать лет посвятил изучению энергетической системы человека. Он пришел к заключению, что жизненные силы определяются системой, создающей потоки энергии при взаимодействии внутренней и внешней энергосистем. Причем, внешняя энергосистема является источником поступления космической энергии высшего порядка.
Современные исследования показали, что переживания размышления о негативных событиях повседневной жизни, энерговампиризм становятся для организма стрессовыми воздействиями, суммируются в виде "накопленного стресса" (потеря близких, увольнение с работы, развод). В этом случае энергозатраты биополя являются главной причиной возникновения нейрогенных и психогенных заболеваний в течение двух-трех месяцев.
По заданию Военно-Морского Флота США психологи разработали шкалу стресса, которая в условных единицах (баллах) прогнозирует внезапное ухудшение здоровья, заболевание. Выяснилось, что при оценке событий на уровне 160 баллов члены экипажей атомных подводных лодок не должны участвовать в автономных плаваниях даже при наличии медицинского заключения о полном здоровье. Статистически достоверные данные показали, что в основе самых распространенных нейрогенных заболеваний лежит накопленный стресс, созданный воздействием негативных мыслеформ. На этом основании был сделан вывод, что для нейтрализации стресса лучшим лекарством является когнитивная терапия, особые состояния сознания, позволяющие мысленно компенсировать энергозатраты биополя.
Резкое повышение энергозатрат свыше показателя в 160 баллов приводит к экстремальным нагрузкам для всего организма. Можно предположить, что в этот момент начинается расходование резерва жизнедеятельности организма в виде адаптационной энергии. Недостаток жизненных сил проявляется в полной беспомощности при решении своих проблем, отсутствии желаний, возникновении синдрома хронической усталости; новая модель поведения часто сопровождается самоубийством на фоне возникшей депрессии.
Примером может служить посттравматический стресс, он возникал на фоне депрессии у американских солдат после возвращения из Вьетнама. Число самоубийств в армии США в "мирное время" превысило в два раза потери во время боевых действий.
Известны научные и практические успехи американской школы психотерапевтов во главе с Милтоном Эриксоном открывших возможности особых состояний сознания и транса использовать ресурсы и энергетику бессознательного, что дает возможность компенсации энергозатрат биополя.
В последние годы это направление получило развитие в работе Джо Слейта: его исследования проходили в специальной группе по разработке ракетных вооружений для армии США были посвящены защиты энергетической системы человека от энергозатрат связанных с энерговампиризмом, который возникает при взаимодействии биополей во время производственных, семейных и бытовых контактах. По данным Слейта, одним из самых современных, мощных методов позволяющих раскрыть ресурсы бессознательного и активировать их на достижение различных целей, включая защиту от энерговампризма, является самогипноз, получивший в США название "доброй силы". Он не только усиливает энергетический потенциал биополя, но и открывает новые пути в самореализации и личностном росте. Самогипноз становится достоянием пациента когда он принимает самостоятельное решение, доверительно разрешает гипнотерапевту осуществить свое погружение в транс. После принятия этого решения, наведение транса гипнотерапевтом превращается в самогипноз пациента.
http://www.bok-o-bok.ru/saint-peterburg-2011.asp… Кинорежиссер Кароль Бонштайн раскрывает чарующую историю политического радикала Аннемарии Шварценбах - лесбиянки, романтичной обманщицы и искательницы приключений, которая отрицала роль, предписанную ей семьей, обществом, историей.
Богатая наследница из высшего социального круга, она была дружна с семьей Маннов и влюблена в Эрику Манн - дочь Томаса Манна.
Образец храбрости? Вечно неустроенная женщина? Кем была Аннемария Шварценбах? «Швейцарская бунтарка» обращается к этим и не только этим вопросам.
Фильм демонстрируется на немецком языке с русскими субтитрами.
Показ фильма проходит при поддержке Генерального консульства Швейцарии в Санкт-Петербург
Аннемари Шварценбах (1908 - 1942) - писательница и фотограф. Родилась в Цюрихе в семье богатых и знатных родителей.
Мировую известность ей принесли первые фоторепортажи. Так, например, в 1936 г. она путешествовала по США, фотографируя жителей страны, охваченные массовой безработицей и нищетой вследствие Большого Экономического Кризиса. В 1939 г. вместе с Эллой Майяр она отправилась в Афганистан. После возвращения на основе своих путешествий они написали книгу.
Аннемари Шварценбах погибла в возрасте 35 лет от неудачного падения с велосипеда.
http://vimeo.com/33636820
Швейцарская бунтарка: Аннамари Шварценбах (1908 - 1942)
Возможно, вы видели такое красивое европейское кино "Путешествие в Кафиристан" (Die Reise nach Kafiristan (2001)? В 1939 году две женщины арийской внешности сели в маленький «форд» и отбыли в неблизкое путешествие. Переправившись через Балканы, они пересекли Турцию и Персию, целенаправленно двигаясь к неизведанной земле Кафиристана. Этими женщинами были эксцентричная аристократка-журналист Аннемари Шварценбах и ее подруга, Элла Майлларт, активная швейцарская путешественница и спортсменка, вошедшая в историю как этнолог, писатель и фотограф.
ШВЕЙЦАРСКАЯ БУНТАРКА
#женщины #антифашизм #журналист
Аннемари Шварценбах (Annemarie Schwarzenbach, 1908, Цюрих -1942) - АРХЕОЛОГ, ПИСАТЕЛЬНИЦА, ЖУРНАЛИСТКА, путешественница, фотограф, антифашистка.
http://en.wikipedia.org/wiki/Annemarie_Schwarzenbach
Родилась в семье богатых и знатных родителей, с родственниками у Аннемари после будут натянутые отношения из-за их симпатии к идеям Гитлера.
Мировую известность ей принесли первые фоторепортажи. В 1936 г. она путешествовала по США, фотографируя жителей страны, охваченные массовой безработицей и нищетой вследствие Большого Экономического Кризиса. В 1939 г вместе с приятельницей, швейцарской писательницей и этнографом Эллой Майяр (Ella Maillart, 1903 - 1997) совершила большую поездку в Афганистан, в ходе которой посетила многие районы страны на юге и севере, сделав несколько сотен фотографий. После возвращения на основе своих путешествий они написали книгу. Аннемари погибла в возрасте 35 лет.
http://retro.cc/sobytiya-i-lichnosti/152-shvejtsarska..
Антифашистка, была в довольно натянутых отношениях с матерью и семьёй, которые питали симпатии к Гитлеру и поддерживали тесные контакты с окружением рейхсканцлера и верхушкой СС и СА. Аннемари вращалась в кругах еврейской и немецкой политической эмиграции в Швейцарии.
В 1929 г дебютировала романом "Freunde um Bernhard".
http://afg-hist.ucoz.ru/photo/46-0-11
По причине многолетнего увлечения морфином, Шварценбах страдала частыми и затяжными депрессиями и была вынуждена обращаться в психиатрические клиники. После возвращения в 1942 г из своей последней поездки в Бельгийское Конго жила уединённо в городке Энгадин, где трагически погибла в 1942 г. Катаясь на велосипеде, она упала и получила тяжёлую травму головы. После неверно поставленного диагноза и бесполезного лечения, Аннемари умерла.
Её смерть прошла незамеченной: Европу сотрясала война и умирали миллионы. Интерес к наследию А. Шварценбах возродился в 1970-ые г. Стали переиздаваться книги (в том числе скандальный роман "Das gluckliche Tal"), был создан архив её фотоснимков, про её жизнь написали несколько романов и биографический исследований.
http://www.swissworld.org/ru/naselenie/znamenitye_zhe..
Аннемари стала своеобразной эмблемой поколения, потерянного в начале XX-ого века, представители которого в своих попытках убежать от " зла Европы ", находили смысл жизни в путешествиях, пороке, наркотиках, литературе, стремясь уйти от невыносимости мира. (с)
НАГРАДЫ фильма Швейцарская бунтарка:
http://www.vashdosug.ru/msk/cinema/movie/495142/
2001 UBS Особый приз жюри на кинофестивале Золотурна, Швейцария
2001 Награда за лучший документальный фильм, Международный ЛГБТ-кинофестиваль, Милан, Италия
2002 Приз зрительских симпатий, Лучший документальный фильм, Международный женский кинофестиваль в Турине, Италия
2002 Insideout (Наизнанку), ЛГБТ-кинофестиваль, Канада
Описание: писательница, журналистка и фотограф Шварценбах путешествовала по всему миру, разоблачая европейский фашизм и эксплуатацию американских рабочих. Сложная женщина, она вела нескончаемый поиск идентичности, боролась с наркозависимостью и жила богемной жизнью в Берлине 20-х и 30-х.
https://socio.rin.ru/cgi-bin/article.pl?id=1328
Так же о ней есть замечательный фильм Путешествие в Кафиристан / Journey to Kafiristan
https://studme.org/146798/sotsiologiya/kontseptsiya_doma_vozvraschayuschegosya_chuzhaka
https://bookucheba.com/sotsiologicheskaya-problematika_706/kontseptsiya-doma.html
Врач видит человека во всей его слабости, юрист — во всей его подлости, теолог — во всей его глупости."Слово «быть» (sein) обозначает на немецком языке и существование, и принадлежность кому-то."
https://pidruchniki.com/15851017/sotsiologiya/kontseptsiya_vozvraschayuschegosya_domoy_
https://www.questia.com/library/journal/1G1-87079312/dickinson-s-bawdy-shakespeare-and-sexual-symbolism?fbclid=IwAR0g1ec5jd2NPJhx9AvmZ8Z_NuXu5C5O7T3V6ntufjGfmyAm2YMKORVh6ec
https://chzdk.ru/veroyatnost-zachatiya-v-den-ovulyacii/povsednevnuyu-zhizn-chto-struktury-povsednevnosti-chto-takoe/
http://www.myshared.ru/slide/262579/
https://poznayka.org/s7922t1.html
erogenous stimulation and its corresponding signalling pathway in the brain. The sexual pleasure zones are located in the internal surface of the brain inside the superior sagittal sinus.
Look it’s really quite simple... all you have to do is comply under duress & you won’t get hurt by the police. When they tell you to get on your knees, you get down on your knees, when they tell you to suck it gently, YOU SUCK IT, when they tell you to turn in your guns, you turn in your guns at gunpoint, and when they tell you to get in the boxcar, you get in the fucking boxcar!! Why in the hell is this so difficult to understand people! 🤷🏼♂️
You say YES SIR, and you take it, big boi, and you say “THANK YOU SIR, MAY I HAVE ANOTHER?!”
https://www.youtube.com/watch?v=-4ataREfeYo&feature=share
Exploring the compelling evidence for etymological Linguistic and symbolic parallels and transfers of Proto Indo European languages from extreme ancient india into later Judea and further into christianity and how Vedic influence of an ancient global advanced civilization is saturated throughout all cultures of the ancient and modern world, Proving that HISTORY IS NOT AS WE'VE BEEN LED TO BELIEVE.
this is a short segment from my full "Symbols of #Power" presentation covering the importance of #sexuality in health, the health benefits of #intimacy, as well as the reality of male microchimerism in women from their past sxual partners.
full presentation can be found here. https://www.patreon.com/posts/symbols...
thumb it up if you find my videos helpful and share your comments and stories below, and share the video with friends who may take inner-rest in this as well.
subscribe to my channel for more of my informative videos and you can support my channel and get perks from becoming a patron.
#follow #liftingtheveil
@Liftingtheveilofficial is now on all social media. full video presentations and articles can be found at patreon.com/LiftingTheVeil for full #esoteric films, research articles, livestreams, lessons and mind blowing content on theology, mythology, #etymology and #language, #symbolism, #science, #biology, #health and so much more! SEE YOU SOON! MUCH #LOVE, #PEACE AND #WISDOM!
Comments on VIRTA health keto blog.. do you guys think rapid unhealthy weight loss is better than long term health and avoidance of pain and all cause mortality? Would you shove sharp things up your dick and into your kidneys because of the keto DIEt?? This doktor did. But he’s telling you, he was wrong, and dead wrong at that.
This one really does mean alot to me, without Christopher Lord, and Cullen Smith i would have not been able to get where i am now, even tho i have alot to learn still.
https://truththeory.com/2019/03/06/paralyzed-man-can-move-again-after-experimental-stem-cell-treatment/?fbclid=IwAR2CiRG01emQT2fxvpCEjOtjlo-mKZaRYZCdKMn5jXevdgGVel2MHt55dc8
https://www.space.com/thirty-meter-telescope-hawaii-mauna-kea-protests.html?utm_source=sdc-newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=20190728-sdc&fbclid=IwAR0vHk6oMPNH2qsAlcDm31qdvwrZj5Nfrt-O7cc8YB6rsYPNuEVY2bUPD6U
his book provides a very in-depth look at kundalini, yoga, meditation and spiritual energies from both a western scientific perspective and an esoteric perspective. You'll learn how to not only awaken your kundalini but how to do it in a safe way. You'll also learn several techniques that will allow you to avoid what's called "Kundalini Psychosis" a very serious set of symptoms that might come from overzealous meditation. It's also a very in-depth scientific explorations of tantra and tantric techniques. This book also provides numerous case studies of kundalini awakening and various evidence-based theories on the kundalini experience. In this book you'll learn the answers to these questions: What is a chakra? What is spiritual energy? What is kundalini energy? What is spiritual enlightenment from a mystical perspective? What is spiritual enlightenment from a western scientific perspective? What have peer-reviewed studies said about kundalini and spiritual enlightenment? How can meditation cause psychosis? And how can I prevent that? How to awaken my chakras? You'll learn the answers to all these questions in this book. Editorial review: There is material out there for how to perform meditations, qigong exercises, rituals, spells, and pretty much anything else in the esoteric realm that one could imagine. Every expert that comes along will tell you what you need to do and how to do it. But what nobody really talks about is what you should not do. And that’s the focus of Matt’s book. It fills that hole, it is entirely about what not to do. And it’s about time somebody wrote a book with that as their focus. Some of the spiritual practices being taught out there can be quite dangerous if practiced incorrectly. Meditation, qigong, yoga, martial arts, rituals, spells - they can all have serious effects that are completely unintended by the practitioner. This doesn’t mean that the material itself should be avoided. It means that it should be handled with great care, and only by people trained to handle it. For example, a surgeon removing an appendix is considered a routine and low-risk surgery. However, someone without proper medical training and equipment that at-tempted to remove someone’s appendix would be undertaking an extremely dangerous endeavor. Spiritual practices are no different. They can be safe, low-risk, and routine if you are properly trained and supervised. If not, then the results have the potential to be quite devastating and long-lasting. When a book spends hundreds of pages on how to do something, and one paragraph on a generic warning along the lines of advising you to consult your doctor first (who likely isn’t qualified to give advice on spiritual practices in the first place), it is being extremely irresponsible and disingenuous. Matt’s book flips this whole concept upside-down. The majority of the book is about what not to do and why you shouldn’t do it. Only after, does he begin to explain some safe practices that you can undertake. John Varan, Qigong teacher( www.karateinthepark.com), engineer and popular blogger at www.atthefootofthemountain.com
https://www.dovepress.com/aggressiveness-violence-homicidality-homicide-and-lyme-disease-peer-reviewed-fulltext-article-NDT
https://www.drugrehab.org/signs-of-methamphetamine-psychosis/
Psychosis has taken over. God's brain is gone. There is no cure. There is only God. There is only us. The Psychosis of God is about exploring the divine through the mentally ill amongst us. The image of our creator is the only tool we have for liberating God. The prison of our normative expectations steals our capacity for divine connection. Wake up! The mentally ill God is here to set the captives free. Think right! Perfection is now found in defection. Look out! Crazy is the only way out of this world alive. For BACK COVER: ""Jeff Hood is one of the great theological writers of our time. In teaching me what it means to be crazy, Jeff has taught me how to follow God."" --Christian Parks, Queer Anabaptist Pilgrim ""God is nuts! Dr. Hood's theology proves it."" --Rhonda Love, Professor of Public Health, University of Toronto (retired) ""Some of the things you read in this book will make you mad. Keep reading. Some of the things you read will challenge what you have been taught about God. Keep reading. Some of the things you read will make you think and think hard. Start thinking. It is past time to think of God made in our image and begin to explore the reality of who God is."" --Michelle Stafford, Transgender Southern Baptist Minister ""Jeff Hood is crazy as shit. This book is crazy as shit. I have no doubt you'll enjoy every word."" --Dan Kiniry, Prophetic Mover at Pilgrims in the Park ""Shock is Jeff Hood's most formidable tool. In these pages of theological exploration, even God gets shocked."" --Fred Clarkson, Activist Priest, Episcopal Diocese of Texas ""Just when I thought his writing couldn't get any better, Jeff Hood took me on a magical and painful journey to the mind of God. I'm changed."" --Jason Redick, United Methodist Rabble Rouser For INSIDE COVER: ""Is the human brain created in the image of God, including the parts impacted by mental illness? Jeff Hood argues for a theology that takes seriously God's intimate knowledge of mental illness, inviting us to see God suffering with us and saving us. At times disturbing and ultimately hopeful, this book is a welcomed addition to the conversation of the intersection of mental health and Christianity. Hood testifies to the expansive reach of God's love, even into the most diseased and disordered parts of the brain."" --Sarah Griffith Lund, Author of Blessed are the Crazy: Breaking the Silence About Mental Illness, Family and Church ""The Reverend Dr. Jeff Hood has penned yet another uncomfortable book. For some, The Psychosis of God will prove unnerving because of the topic; for others, because of the writing itself, which borders on the manic; and for those of us who are non-theists, because of the unrelentingly theological approach. And yet, this is a worthwhile read, perhaps even a necessary one. Right and wrong, beauty and ugliness, angels and demons --all dualities are mere appearances, conceptual constructs arising, enduring briefly, and subsiding in the empty luminosity of the unborn mind. Dr. Hood invites us to visit this luminous perfection, this emptiness where all is possible, the good and the bad."" --Tashi Nyima, New Jonang Buddhist Community ""Rev. Jeff Hood is the truth. I don't know anyone else better able to explain how intensely spiritual mental illness is. This book is a bridge of hope and understanding for those who are suffering."" --Olinka Green, Ambassador of Soul Justice ""While most of Christianity is stuck in an ableist theology of Platonic ideals, Rev. Hood seeks to provide liberation: liberation from thinking that our minds and bodies must be normalized, by showing us that even God has struggled. This book shows why it is vital to have theologies from marginalized and non-normative voices. May we all be challenged to see God's image in ourselves."" --Ember Kelley, Transgender Faith Activist ""In his newest book, Dr. Jeff Hood continues fulfilling his call to queer prophetic troublemaking. In the true spirit of liberation
https://www.slideserve.com/abraham/visceral-impact-formulation-engaging-heart-as-well-as-head-using-ics
his book provides a very in-depth look at kundalini, yoga, meditation and spiritual energies from both a western scientific perspective and an esoteric perspective. You'll learn how to not only awaken your kundalini but how to do it in a safe way. You'll also learn several techniques that will allow you to avoid what's called "Kundalini Psychosis" a very serious set of symptoms that might come from overzealous meditation. It's also a very in-depth scientific explorations of tantra and tantric techniques. This book also provides numerous case studies of kundalini awakening and various evidence-based theories on the kundalini experience. In this book you'll learn the answers to these questions: What is a chakra? What is spiritual energy? What is kundalini energy? What is spiritual enlightenment from a mystical perspective? What is spiritual enlightenment from a western scientific perspective? What have peer-reviewed studies said about kundalini and spiritual enlightenment? How can meditation cause psychosis? And how can I prevent that? How to awaken my chakras? You'll learn the answers to all these questions in this book. Editorial review: There is material out there for how to perform meditations, qigong exercises, rituals, spells, and pretty much anything else in the esoteric realm that one could imagine. Every expert that comes along will tell you what you need to do and how to do it. But what nobody really talks about is what you should not do. And that’s the focus of Matt’s book. It fills that hole, it is entirely about what not to do. And it’s about time somebody wrote a book with that as their focus. Some of the spiritual practices being taught out there can be quite dangerous if practiced incorrectly. Meditation, qigong, yoga, martial arts, rituals, spells - they can all have serious effects that are completely unintended by the practitioner. This doesn’t mean that the material itself should be avoided. It means that it should be handled with great care, and only by people trained to handle it. For example, a surgeon removing an appendix is considered a routine and low-risk surgery. However, someone without proper medical training and equipment that at-tempted to remove someone’s appendix would be undertaking an extremely dangerous endeavor. Spiritual practices are no different. They can be safe, low-risk, and routine if you are properly trained and supervised. If not, then the results have the potential to be quite devastating and long-lasting. When a book spends hundreds of pages on how to do something, and one paragraph on a generic warning along the lines of advising you to consult your doctor first (who likely isn’t qualified to give advice on spiritual practices in the first place), it is being extremely irresponsible and disingenuous. Matt’s book flips this whole concept upside-down. The majority of the book is about what not to do and why you shouldn’t do it. Only after, does he begin to explain some safe practices that you can undertake. John Varan, Qigong teacher( www.karateinthepark.com), engineer and popular blogger at www.atthefootofthemountain.com
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Will be revised