Восстановление целостности наиглавнейший вопрос жизни
одна из жизненных задач состоит в сборке себя не только как личности, но и как андрогина, объединившись в кластер существ, обладающих цельным сознанием.
Unlearning, unfucking, deprogramming , what you not know is mine
Amor wincit omnia
Honesty is a love word. We love by being honest" John Estrellas
All my publication are dedicated to my muse E.M
წიგნი „აკრძალვების ნების დართვა“ რეკომენდებულია როგორც მეთოდური სახელმძღვანელო დამწყები ფსიქოლოგებისათვის, ასევე მოსახლეობის დაინტერესებული და ცნობისმოყვარე ნაწილისთვის თვითკვლევის, ურთიერთდახმარების, ასევე მათი პიროვნების რესტრუქტურიზაციისა და რეინტეგრაციის მიზნით, რათა შემდეგ შეძლონ საკუთარი იდენტობის მიღწევას. წიგნი ასევე საინტერესო იქნება მათთვის, ვისაც სურს გაერკვეს თავისი პირადი, შინაგანი, სუბიექტური სამყაროს საკუთარ მსოფლმოწყობაში.
ტექსტში მარტივად და მკაფიოდ არის გამოკვეთილი ადამიანის ფსიქიკის სტრუქტურა, რომელიც, თავად ფრედერიკ პერლზის აზრით, ცნობიერების იდენტურია.
მოკლედ და მკაფიოდ არის გადმოცემული გეშტალტთერაპიის მეთოდის არსი. ამ მეთოდის პროდუქტიული, განსაკუთრებული შემთხვევაა ადრე დაკარგული ღრმა იდეური თავისთავადობის აღდგენა.
საინტერესოა პერლზის მიერ შემოთავაზებული ველების, როგორც ცოცხალი რეალური ორგანიზმის ფორმულირება, ურთიერთქმედების სახით, რომელიც თავს იჩენს, როგორც სხვადასხვა პოლარული ველების, ასევე ამავე სახელწოდების ველების შეხებისას.
წიგნს საფუძვლად უდევს დოქტორ პერლზის საუკეთესო რჩეული სტატიები, რომლებიც პრაქტიკული გამოცდილების შედეგად დაგროვდა და გამოყენებულ იქნა მოვლენებით გაჯერებულ დროში, ყველაზე ჩვეულებრივ ცხოვრებისეულ სიტუაციებში აღებულ კონკრეტულ ადამიანებთან მიმართებაში. ამ გამოცდილებას საფუძვლად უდევს ფსიქიკური ენერგია და ყალიბდება ნებისმიერი ინდივიდის პიროვნული სტრუქტურა სოციალურ გარემოში. ამ ლიტერატურის დახმარებით შეგიძლიათ მარტივად გამოიყენოთ მონაცემები ანალიზსა და პრაქტიკაში, როგორც კლიენტმა და როგორც ფსიქოთერაპევტმა.
ფრედერიკ პერლზმა მკაფიოდ აღწერა, თუ როგორ შეუძლია ადამიანს მიაღწიოს გაცნობიერების დონეს უშუალოდ ჯგუფში მუშაობის წყალობით, არა იმდენად ლიდერის, რამდენადაც სამუშაო ჯგუფის მონაწილეების წევრებზე დაყრდნობით. ყურადღება უნდა გამახვილდეს იმ გარემოებაზე, რომ ავტორი აქცენტს აკეთებს ადამიანის ფსიქიკის ორ ფუნქციაზე, კერძოდ, საორიენტაციოსა და მანიპულაციურზე, რომლებიც სენსორულ და მოტორულ სისტემებს შეესაბამება.
წიგნის უნიკალურობა იმაში მდგომარეობს, რომ თავად ავტორმა მრავალი წლის პრაქტიკის საფუძველზე შეძლო ჩამოეყალიბებინა და აღეწერნა მეთოდი, რომელიც წლების განმავლობაში ადასტურებს მის განმეორებადობას და სარგებლობას პრაქტიკული გამოყენების დროს, რაც წარმოადგენს ვერიფიკაციის არსს სამეცნიერო ფსიქოლოგიაში.
თეორიულად აღწერილი მრავალწლიანი პრაქტიკა მოქმედი და მართებული მეთოდია.
განურჩევლად რელიგიის აღმსარებლობის, ადგილმდებარეობის, ჯგუფისა და რასობრივი კუთვნილებისა, გეშტალტთერაპიის ეს მეთოდი აჩვენებს და წარმოაჩენს საღად მოაზროვნე ადამიანის ფუნქციონირების ერთიანი მექანიზმის არსს.
ჰელსინა სტანკევიჩი (ფსიქოთერაპევტი, გეშტალტ-პრაქტიკოსი, სამედიცინო ფსიქოლოგი)
ბოლოსიტყვაობა
ეს წიგნი შედგენილია ფრიდრიხ-სოლომონ პერლზის სხვადასხვა სტატიებზე დაყრდნობით, რომლებიც დაწერილია სხვადასხვა დროს, სხვადასხვა მიზნებისთვის. ეს სტატიები დაწერა ფსიქოთერაპევტმა, რომელსაც დიდი პრაქტიკული გამოცდილება და რთული ცხოვრება ჰქონდა. ადამიანს, რომელიც მრავალი წლის განმავლობაში პროფესიულად ეწევა ფსიქოთერაპიას და ქმნის ახალ მიმართულებას, ზოგჯერ სჭირდება რაღაცის დაწერა ან მოყოლა, მას შეუძლია განსაკუთრებით არც კი დაიცვას ყოველგვარი პირობითობა და პირდაპირ გამოხატოს თავისი აზრი. ამ წიგნში შეგვიძლია წავიკითხოთ ფრიც პერლზის პირდაპირი აზრი, როგორც მას გეშტალტთერაპიისადმი სიმპათიით განწყობილთა დიდი ნაწილი უწოდებს, მრავალ მოვლენასთან დაკავშირებით.
ძალიან საგულისხმოა სტატია დიანეტიკაზე - მიმართულებაზე, რომელმაც პრაქტიკული ფსიქოლოგია რელიგიურ სექტად გარდაქმნა. გარდა ამისა, ამ მიმართულებით ასევე ბევრი საინტერესო აღმოჩენა გაკეთდა. სექტანტურთან ერთად ფსიქოლოგიური ნაწილის ამოგდება არცთუ გონივრულია. მაგრამ ამის შესახებ პროფესიონალთა წრეში საუბარი გარკვეულ რისკს წარმოადგენს. ამისათვის უნდა გქონდეთ არა მხოლოდ საკუთარი აზრის გამოხატვის უფლება, არამედ უნდა იყოთ საკმარისად მამაცი ადამიანი. ფრიც პერლზის პროფესიული გამბედაობა მისი მთავარი თვისება იყო.
ფსიქოთერაპევტის პროფესიული გამბედაობა დღესაც ჩვენი მიმართულების ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი მახასიათებელია. ფსიქოთერაპევტისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ჰქონდეს საკუთარი აზრი და იცოდეს იგი. ასევე გაითვალისწინოს, რომ სხვა ადამიანს, მისი ფსიქიკური ჯანმრთელობისთვის, ასევე უნდა ჰქონდეს საკუთარი აზრი, და ეს შეიძლება არ ემთხვეოდეს თერაპევტის მოსაზრებას. როგორც ჩანს, პერლზისთვის მნიშვნელოვანი იყო საკუთარი აზრის გამოხატვა, მაგრამ არ თხოვდა სხვას მისი აზრის გაზიარებას. ამ კრებულის სტატიებში შეიმჩნევა საკუთარი პოზიციის ასეთი მკაფიო გამოხატვის ნიშნები და, ამავე დროს, საკმაოდ დასაბუთებული და ანგარიშგასაწევი კონფრონტაცია.
რა თქმა უნდა, ამ სტატიებიდან ბევრი აღარ არის ისეთი აქტუალური, როგორც მაშინ იყო, როდესაც ისინი დაიწერა, მაგრამ ბევრი მოსაზრება დღემდე გაკვირვებას იწვევს მათი სიახლით. მაგალითად, ფრიც პერლზის ფიქრები ცნობიერების შესახებ პირველ სტატიაში დღემდე მიუთითებს ახალ მიმართულებაზე და წარმოადგენს ფსიქოთერაპიული მუშაობის გაგების საფუძველს. ხიდი გეშტალტთერაპიასა და კიბერნეტიკას შორის გადალახული არ არის, თუმცა ახლაც უამრავი საინტერესო რამის ნახვა შეიძლება ასეთ გადასასვლელებზე. მაგალითად, სინერგეტიკასა და გეშტალტთერაპიას შორის.
ამ სტატიების დაწერიდან დღემდე ბევრი რამ შეიცვალა. შეიცვალა როგორც ხალხის ცხოვრებაში, ასევე ფსიქოთერაპიაში. პრინციპი „აქ და ახლა“, „გეშტალტთერაპიის“ ახალი მიმართულებიდან, დღეს იქცა ზოგად პრინციპად მრავალი ფსიქოთერაპიული ტენდენციისთვის, განსაკუთრებით „ჯგუფური“ თერაპიისთვის. ველის თეორიის იდეები ასევე შედის ზოგიერთი ფსიქოთერაპიული მიდგომის თეორიულ აპარატში. ფსიქოთერაპიის დიალოგურობა ჰუმანისტური ფსიქოთერაპიის ერთ-ერთ პრინციპად იქცა. დრო თანდათანობით შლის ფსიქოთერაპიული მიმართულებების საზღვრებს. ალბათ, ამ სამყაროს ამჟამინდელ მდგომარეობაში მნიშვნელოვანია არა მხოლოდ მიმართულებების საზღვრების, არამედ მიდგომის სულისკვეთების შენარჩუნება, მისი ფილოსოფიისა და მეთოდოლოგიის დაცვა.
ამ წიგნში შეგროვებული სტატიების წაკითხვა ხელს შეუწყობს გეშტალტთერაპევტის სულისკვეთების განმტკიცებას, ფსიქოთერაპიული აზროვნების ვარჯიშს, მეტი ცოდნის შეძენას იმ წლების დროსა და საზოგადოებრივ სიტუაციაზე, როდესაც გეშტალტთერაპია გაჩნდა და ძალა მოიკრიბა, როგორც მეთოდმა. ინდივიდუალური თავისუფლების სულისკვეთება, რომელიც იმდენად დამახასიათებელია იმ წლების გეშტალტთერაპიისთვის, მნიშვნელოვანია ჩვენი სიტუაციისთვის რუსულენოვანი გეშტალტთერაპიის მთელ სივრცეზე.
ვიმედოვნებ, რომ ამ წიგნის წაკითხვის შემდეგ ბევრი საინტერესო აზრი გაგიჩნდათ, მიუხედავად გეშტალტთერაპიის სფეროში თქვენი საქმეში ჩახედულობისა. ან შეიძლება გაგიჩნდეთ მასთან დაბრუნების და კიდევ ზოგიერთი თავის ხელმეორედ წაკითვის სურვილი. ეს წიგნი იმისთვის არის შექმნილი, რომ ისევ დაუბრუნდეთ მას.
ხლომოვი დანიელ ნესტეროვიჩი (ფსიქოთერაპევტი, გეშტალტ-ანალიტიკოსი, მოსკოვის გეშტალტ ინსტიტუტის დირექტორი და გრძელვადიანი სასწავლო პროგრამების ხელმძღვანელი, პრაქტიკოს ფსიქოლოგთა ასოციაციის პრეზიდენტი, ჯგუფური ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო ასოციაციის წევრი, FORGE-ს - მწვრთნელთა საერთაშორისო ფედერაციის წევრი გეშტალტთერაპიის სფერო (FFGT), გეშტალტთერაპიის საერთაშორისო პროგრამების (FFGT) მუდმივი მწვრთნელი (გერმანია, საფრანგეთი, დიდი ბრიტანეთი, აშშ)
The controlled opposition is when one side says the full opposite of the other: here in this video he says he needs to be in total control to win and than trying to be in total control made me lose. This is how the mind is locked down
Недавний опрос 101 студента-медика из семи американских медицинских школ показал, что 92% из них проводили обследование органов малого таза у анестезированных пациенток, 61% из которых сообщили, что не имели явного согласия пациентов.
«Эта оскорбительная практика нарушает право пациента на его собственную телесную автономию, и эти экзамены часто проводятся в интересах студента, а не пациента» https://www.healthywomen.org/amp/pelvic-exams-unconscious-women -2652781553
Впервые провел сеанс с поддатым пациентом. Оказалось, нормально. Моя подопечная, выросшая в ортодоксальной семье, никак не могла справиться со своей стеснительностью. По жизни - начальник с 30-летним стажем, она, когда дело доходило до личного, буквально тормозила во всем, что касается эмоций. Виноваты отец, дед и все предшествующие поколения мужчин в этом роду. Они устанавливали такую жёсткую вертикаль, и все девочки вырастали идеальными женами, но, увы, никакими пациентками для кабинетов психотерапии. Видя, как я мучаюсь, моя собеседница предложила выход: две-три рюмки перед сеансом. Не мне. Оказалось, седативный эффект алкоголя на нее воздействует так, что все культурные запреты Домостроя мгновенно слетают. Попробовали. И действительно, в лёгком подпитии моя собеседница оказалась едва ли не идеальной сомнамбулой. Мы быстро прошли весь цикл психокоррекции, стряхнув в небытие все ее комплексы и страхи. А потом уже придя домой, она послушала мое аудио, и по ее выражения "прорыдалась по полной программе", так как нашлись ещё эпизоды, которые требовали разрядки.
Не знаю, на сколь стабилен будет результат (обычно, цыплят считают через год), но пока впечатление такое, что алкоголь - это вполне терапевтическое средство. Если с закуской.
Одиночество – это состояние, когда вы больны собой, когда вы устали от себя, надоели сами себе, и вам хочешь куда-то пойти и забыться в ком-то другом. Уединенность – это когда вас пробирает восхитительная дрожь от вашей сущности. Вы счастливы быть самими собой. Вам никуда не нужно идти. Вы самодостаточны. Вы счастливы, когда вам достаточно всего. Вы так наполнены, что уже не вмещаете все это в себе. Вам нужно поделиться этим, и кто бы ни принял этот подарок, вы почувствуете благодарность к нему за то, что он его принял.
Настоящая любовь – это не поиск, чтобы уйти от одиночества. Настоящая любовь – это трансформация одиночества в самодостаточность. Когда человек абсолютно свободен, только тогда из этой свободы возможен диалог. Тогда влюбленные дают многое друг другу, но не потому что нужно давать, а потому что у них есть что давать. Они отдают, потому что они получают от этого удовольствие. Влюбленные самодостаточны, и по настоящему любящий не нарушит вашей уединенности.
Любовь дает свободу! И не только дает, но и усиливает ее. Все, что отнимает свободу - это не любовь. Когда вы чувствуете, что ваша любовь идет вразрез со свободой – это означает, что это не любовь, вы только ею прикрываетесь. Когда любовь разрушается, она превращается в обладание, ревность, борьбу за власть, политику, доминирование, манипулирование – в тысячу и одну нюансов, которые все уродливы. Любовь и свобода идут вместе - они как два крыла одной птицы. Когда любовь парит высоко в чистом небе, она есть свобода, абсолютная свобода.
Я чувствую ужасно болезненное нарушение естественного закона вещей между мужчинами и женщинами, которое должно быть сбалансировано в следующие несколько тысяч лет.
То, что было сделано во имя удержания мужской энергии как Бога и женской энергии как подчиненной, действительно стерло все с лица земли!
I feel a terrifically painful disturbance in the natural law of things between men and women that must be balanced in the next few thousand years .
What has been done in the name of holding up masculine energy as God and feminine energy as subservient has really wiped out everything"
Не часто нам приходится слышать иранских музыкантов – хотя Иран не сходит с повестки дня. Да и те из них, кого удается выискать в ютьюбовской голконде, не готовы порадовать нас экзотикой – скорее, покритиковать режим.
Вот вам, однако, пример абсолютно аполитичного музыканта, который, по иронии судьбы, носит фамилию Иран Шахи. Совсем недавно он провозгласил себя «самым быстрым гитаристом в мире» – ибо извлекает из своего инструмента сверхзвуковые мелодии со скоростью 350 ударов в минуту. Не знаю, стоит ли поверять гармонию алгеброй, однако беглость пальцев – фантастическая.
К слову, ориентиром для музыканта из Тегерана является другая пушкинская сказка – не о вредоносном Сальери, а о царе Салтане. Доказательство тому – видеоролик на YouTube, где Вахид Иран Шахи исполняет «Полет шмеля». Сначала шмель летает со скоростью 220 ударов в минуту, затем – 260, 325 и так далее, вплоть до ударных 350.
Чем отличается сознательное от бессознательного? Бессознательное отвечает за рефлексы, автоматические реакции, стратегии принятия решений, за предпочтения в жизни, эмоции. Бессознательное контролирует дыхание, сердцебиение, пищеварение. Те внутренние процессы, за которые мы сознательно не можем отвечать и на которые мы не можем влиять. Бессознательное работает быстрее.
Например: в детстве вы первый раз обожглись о горячий утюг. Вы одернули руку и навсегда теперь знаете, что включенный в разетку утюг трогать руками опасно. Вы получили моментальный опыт, через бессознательное. Обучение через сознание: через запоминание, через логику – идет дольше. Мы базируем наши курсы на обучении через бессознательное.
Почему мы не опираемся на работу с сознанием в наших курсах? Сознание – это речь, внутренний диалог и логическое мышление. То, что появляется с возрастом и укрепляется. Каждый может объяснить себе, зачем ему нужны деньги и сколько их нужно. Большинство из вас ставит цели, планирует свой бюджет. Почему же не все достигают целей за тот промежуток, который себе поставили? Почему не все зарабатывают столько денег, сколько сознательно установили? Потому что недостаточно сказать себе: я хочу много денег. Все зависит от количества ограничений и бессознательного сопротивления.
В психологии существует такое понятие как импринтный опыт. Ситуация, которая произвела на вас сильное впечатление, и повлияла на ваши стратегии. Повлияла на вашу самооценку, уверенность, на ресурсы.
Страх неудач появляется, когда вы терпите эти неудачи. Это и есть импринтный опыт. Из-за этого опыта появляется страх начинать новое дело. Тем самым подрывается самооценка.
Многие говорят, что необязательно заниматься денежным мышлением, чтобы зарабатывать много денег. Это правда. Необязательно заниматься проработкой ограничений техниками. Можно это делать постепенно, в течение жизни, сталкиваясь с определенными ситуациями. В чем выгода работать именно с технологиями денежного мышления? Выгода в том, что вы экономите свое время. То ограничение, которое мы вытащим с вами за 2 дня, вы можете не найти вообще или осознать его только лет через 20. Вы будете идти к своим деньгам 20 лет, вместо того, чтобы идти к ним 2 года. Я предлагаю вам пойти с нами и сэкономить свое время. Ведь время - это единственный невосполнимый ресурс.
Чем отличается сознательное от бессознательного? Бессознательное отвечает за рефлексы, автоматические реакции, стратегии принятия решений, за предпочтения в жизни, эмоции. Бессознательное контролирует дыхание, сердцебиение, пищеварение. Те внутренние процессы, за которые мы сознательно не можем отвечать и на которые мы не можем влиять. Бессознательное работает быстрее.
Например: в детстве вы первый раз обожглись о горячий утюг. Вы одернули руку и навсегда теперь знаете, что включенный в разетку утюг трогать руками опасно. Вы получили моментальный опыт, через бессознательное. Обучение через сознание: через запоминание, через логику – идет дольше. Мы базируем наши курсы на обучении через бессознательное.
Почему мы не опираемся на работу с сознанием в наших курсах? Сознание – это речь, внутренний диалог и логическое мышление. То, что появляется с возрастом и укрепляется. Каждый может объяснить себе, зачем ему нужны деньги и сколько их нужно. Большинство из вас ставит цели, планирует свой бюджет. Почему же не все достигают целей за тот промежуток, который себе поставили? Почему не все зарабатывают столько денег, сколько сознательно установили? Потому что недостаточно сказать себе: я хочу много денег. Все зависит от количества ограничений и бессознательного сопротивления.
В психологии существует такое понятие как импринтный опыт. Ситуация, которая произвела на вас сильное впечатление, и повлияла на ваши стратегии. Повлияла на вашу самооценку, уверенность, на ресурсы.
Страх неудач появляется, когда вы терпите эти неудачи. Это и есть импринтный опыт. Из-за этого опыта появляется страх начинать новое дело. Тем самым подрывается самооценка.
Многие говорят, что необязательно заниматься денежным мышлением, чтобы зарабатывать много денег. Это правда. Необязательно заниматься проработкой ограничений техниками. Можно это делать постепенно, в течение жизни, сталкиваясь с определенными ситуациями. В чем выгода работать именно с технологиями денежного мышления? Выгода в том, что вы экономите свое время. То ограничение, которое мы вытащим с вами за 2 дня, вы можете не найти вообще или осознать его только лет через 20. Вы будете идти к своим деньгам 20 лет, вместо того, чтобы идти к ним 2 года. Я предлагаю вам пойти с нами и сэкономить свое время. Ведь время - это единственный невосполнимый ресурс.
Больше всего мозг, а точнее, то, что он делает, похож на музыку. На джем-сейшен, джазовую импровизацию.
Я часто привожу студентам такую метафору. Все участники события — в данном случае нейроны, сгустки нейронов или части мозга — живут в разных местах. Когда нужно выполнить общую задачу, они съезжаются — да, почти физически — в каком-то определенном месте. Дальше начинается вот что: у них нет партитуры, нет дирижера, большинство из участников никогда друг с другом не встречались. Но они как-то сыгрываются вместе. А потом разъезжаются по домам.
Наш мозг — невероятный инструмент с миллиардом клавиш. Вы можете получить от предков по наследству инструмент, сравнимый со скрипкой Страдивари или роялем «Стейнвей». И этот изумительный рояль вы ничем не заслужили и не знаете, что с ним делать. Неприятность заключается в том, что на нем нужно учиться играть. На это уходит много времени и сил, но может не повезти — играть так и не научишься.
Чтобы получился гений, должно сойтись несколько вещей. Гением можно только родиться. Но уже родившись, можно так им и не стать. Потому что не повезет и не попадешь в нужные руки, в нужную ситуацию. Не получишь положенное образование. Вообще может много всякого сломаться. Поэтому для начала родиться обязательно, а вот что дальше получится — вопрос.
Mark Cullnane in this case, yes. Here's Harvard University's take on using wikipedia for general reference purposes: http://isites.harvard.edu/icb/icb.do?keyword=k70847&pageid=icb.page346376 Farley Gwazda hmmm...good question! Maybe we can do a video reply for this one!
В своей книге "Астрофизика начинающим: как понять Вселенную" знаменитый астрофизик и популяризатор науки Нил Деграсс Тайсон раскрывает все тайны большой физики, загадки нашей Вселенной и отвечает на множество вопросов о том как все устроено в нашем мире.В книге много полноцветных фотографий, инфографики и остроумных разъяснений самых сложных научных концепций.
Краткая аннотация:
Человек и робот — где пролегает граница между ними, и какие опасности несет наша близость? Опираясь на личный опыт, многочисленные интервью и данные новейших исследований, наиболее авторитетный ученый в этой области Дэвид Минделл предлагает закулисный взгляд на самые инновационные области применения робототехники. Блестящий научный анализ, изложенный доступным языком, убедительно раскрывает мысль автора, что жесткие границы, которые мы прочертили между людьми и роботами, между ручным и автоматизированным управлением, только мешают пониманию наших взаимоотношений с робототехникой. Автор развенчивает идею автономных роботов, предлагая взамен обнадеживающее послание о центральной роли человека в технологическом ландшафте, который мы сейчас создаем.
Краткая аннотация:
Впервые на русском языке! Беспрецедентное исследование тайны зарождения жизни на Земле, объединившее все известные теории - от божественного вмешательства до генной инженерии. Откуда появилась жизнь на Земле? Кто создал человека? Узнали ли авторы истину или человечеству и дальше предстоит ломать голову над вопросами мироздания? Читайте и узнаете.
Краткая аннотация:
Эта книга посвящена истории феномена нелокальности в физике. Она представляет собой захватывающий обзор фактов, указывающих на то, что пространство-время является производным свойством Вселенной, а не ее фундаментальным элементом. Автор показывает, что нелокальность может быть матерью всех загадок и головоломок, с которыми сталкиваются физики в наши дни, — это не только странное поведение квантовых частиц, но и судьба черных дыр, происхождение космоса и присущее природе единство. Книга написана понятным языком без сложных математических выкладок и адресована тем, кто интересуется современными теориями, призванными объяснить сущность наиболее базовых элементов Вселенной и ее структуры.
ადამიანის ფუნქციური კვება ექსტრემალური ზემოქმედების ქვეშ
https://www.elibrary.ru/item.asp?id=32317030
ვ.ს. ნოვიკოვი, ვ.ნ. კარკიშჩენკო1, ე.ბ. შუსტოვი2
1 ფედერალური სამედიცინო-ბიოლოგიური სააგენტოს ბიოსამედიცინო ტექნოლოგიების სამეცნიერო ცენტრი, 143442, მოსკოვის ოლქი, კრასნოგორსკის რაიონი, დაბა სვეტლიე გორი, სამფლობელო 1
2 ფედერალური სამედიცინო-ბიოლოგიური სააგენტოს ტოქსიკოლოგიის ინსტიტუტი, 192019, ქ. სანქტ-პეტერბურგი, ბეხტერევის ქ. 1
ტიპი: მონოგრაფია, ენა: რუსული ISBN: 978-5-906931-43-6
გამოცემის წელი: 2017. გამოცემის ადგილი: სანქტ-პერეტბურგი. გვერდების რაოდენობა: 346
საკვანძო სიტყვები: კვება, ექსტრემალური პირობები, სპორტული მედიცინა, სამხედრო მედიცინა, საზღვაო მედიცინა, ავიაკოსმოსური მედიცინა, აღდგენითი მედიცინა
ანოტაცია:
მონოგრაფიაში გაანალიზებულია ადამიანების ფუნქციური კვების თანამედროვე მიდგომების დასაბუთება, რომელთა ცხოვრება და პროფესიული საქმიანობა მიმდინარეობს ექსტრემალურ და განსაკუთრებულ პირობებში. პირველად აროს წარმოდგენილი არქტიკაში, მაღალმთიან რეგიონებში და უდაბნოს პირობებში ადამიანის სპეციალიზებული კვების პროდუქტების ეფექტურობის წინა კლინიკური და კლინიკური კვლევების შედეგები. დასაბუთებულია სპეციალიზებული ერგოგენული ფუნქციური კვება სპორტსმენების, სამხედრო მოსამსახურეებისა და საგანგებო სიტუაციების სამინისტროს მაშველთათვის. შემუშავებულია ადამიანის ფუნქციური კვების პრინციპები და სახეობები ეკოლოგიური კატასტროფების შედეგების და საშიში მრეწველობის პირობებში. შემოთავაზებულია თანამედროვე ფუნქციური კვების მოდულის პრინციპი.
პუბლიკაცია განკუთვნილია სპორტის, სამხედრო, საზღვაო და ავიაკოსმოსური, ექსტრემალური და აღდგენითი მედიცინის სპეციალისტებისთვის.
რა განსხვავებაა პროექციასა და პროექციულ იდენტიფიკაციას შორის?
https://femina-vita.livejournal.com/53006.html
სასაზღვრო და პიროვნების ფსიქოტური ორგანიზაციის მქონე ადამიანები პრიმიტიულ ფსიქიკურ დაცვას იყენებენ. პროექციაც და პროექციული იდენტიფიკაციაც პრიმიტიული ფსიქიკური დაცვაა. თუმცა პროექცია არ არის მხოლოდ ნეგატიური, ისევე როგორც გაუფასურება, ისიც ფსიქიკური დაცვის გამოყენების კონტექსტზეა დამოკიდებული.
„პროექცია პიროვნების დაცვითი მექანიზმია, პროცესი, რომლის შედეგად შინაგანი შეცდომით აღიქმება როგორც გარედან მომდინარე.
ხელსაყრელ და სრულყოფილ ფორმებში ის ემპათიის საფუძველს წარმოადგენს. სხვა ადამიანის სუბიექტური სამყაროს გასაგებად, ჩვენ საკუთარი გამოცდილების პროეცირების უნარს უნდა დავეყრდნოთ. აქ შეგვიძლია ინტუიციის, არავერბალური სინქრონულობის მოვლენების და სხვა ადამიანთან მისტიკური ერთიანობის ინტენსიური განცდების დასახელება, ორივე მხარისთვის ძლიერი ემოციური უკუგებით.
პროექცია თავისი დამღუპველი ფორმებით საშიშ გაუგებრობას იწვევს და უზარმაზარ ზიანს აყენებს პიროვნულ ურთიერთობებს. დაცვის ეს პრიმიტიული მექანიზმი შეიძლება ფართოდ იქნას გამოყენებული მხოლოდ იმ პირობებში, როდესაც მე-ს, ნარცისული რეგრესიის გამო, ძალიან აქვს დარღვეული რეალობის შეფასების ფუნქცია და წაშლილია ზღვარი მე-ს და არა-მე-ს შორის. იმ შემთხვევებში, როდესაც პროეცირებული პოზიციები სერიოზულად ამახინჯებს ობიექტს, ან როდესაც პროეცირებული შინაარსი შედგება საკუთარი მე-ს უარყოფილი და მკვეთრად ნეგატიური ნაწილისგან, წარმოიქმნება სხვადასხვა სახის პრობლემა. ორგანიზმი ამჯობინებს აღიქვას საფრთხე უფრო, როგორც მუქარა გარედან, ვიდრე შიგნიდან, რადგან ზედმეტად ინტენსიური სტიმულაციისგან დაცვის გარკვეული მექანიზმები ეფექტურია მხოლოდ გარე გამაღიზიანებლების წინააღმდეგ. თუ ადამიანისთვის პროექცია არის სამყაროს გაგებისა და ცხოვრებასთან ადაპტაციის მთავარი გზა, შეგვიძლია ვისაუბროთ პარანოიდულ ხასიათზე. ჩვეულებრივ, პროექციები ალალბედზე არ ხორციელდება, არამედ მიმართულია იმ ადგილისკენ, სადაც ხელსაყრელი პირობებია. პარანოიკს კარგად ესმის სხვების არაცნობიერი მოტივები, როდესაც ეს სასარგებლოა პროექციისადმი მისი მიდრეკილების რაციონალიზაციის მიზნით, და თავს უფლებას აძლევს უყურადღებობა გამოიჩინოს საკუთარი არაცნობიერის მიმართ.
პროექციული იდენტიფიკაცია რთული ცნებაა, რომელიც პროექციასთან და ინტროექციასთან არის დაკავშირებული, ცალკეა გამოყოფილი მ. კლაინის პრიმიტიულ დაცვებს შორის. მისი არსი იმაში მდგომარეობს, რომ ადამიანი არამარტო პროეცირებს შინაგან ობიექტებს, არამედ აიძულებს ადამიანს, ვისზეც ახდენს პროეცირებას, მოიქცეს ისე, როგორც აღნიშნული ობიექტები, თითქოს მას ჰქონდეს იგივე ინტროექტები. პროექციასაც და ინტროექციასაც მთელი რიგი ფორმები აქვს - ყველაზე პრიმიტიულიდან ყველაზე სრულყოფილამდე. სპექტრის პრიმიტიულ ბოლოს ისინი შერწყმულია, რადგან მათში შერეულია შინაგანი და გარეგანი. ამ შერწყმას პროეციური იდენტიფიკაცია ეწოდება.
კლინიკურად იმ გარემოებების შედეგად, რომ ადამიანში ამ დაცვის მოქმედება საფრთხეს უქმნის მისი ვიზავის თავდაჯერებულობას საკუთარ ფსიქიკურ ჯანმრთელობაში, პროექციული იდენტიფიკაცია საფუძვლად ედება სასაზღვრო პიროვნული ორგანიზაციის შესახებ დასკვნას. განსაკუთრებით მჭიდროდ, ძლიერი პროექციული ნაწილის გამო, ის დაკავშირებულია პარანოიდული პიროვნების სასაზღვრო დონესთან, თუმცა არსებობს გამონაკლისიც, მაგალითად, როდესაც პროეცირებული და ინტროეცირებული შინაარსი სიყვარულისა და სიხარულის გრძნობებს იწვევს, ამან შეიძლება ადამიანები გააერთიანოს სასიკეთო ემოციით“.
https://e-univers.ru/catalog/T0000626/
გაყოფა და პროექციული იდენტიფიკაცია
ჯ. გროშტეინი
ანოტაცია
ჯეიმს გროშტეინი საოცრად გასაგებად წერს. თავის წიგნში ის წარმოგვიდგენს დაცვის ორ მთავარ მექანიზმს. ის ამტკიცებს, რომ ადამიანები უფრო მეტად არიან გაყოფილი, ვიდრე პრინციპშია გაცნობიერებული, პიროვნების თითოეული ნაწილი დამოუკიდებელია და მიჰყვება საკუთარ გეგმებს. ისევე, როგორც ფეირბერნი და განტრიპი, ის ამტკიცებს, რომ გაყოფა ხდება უმწეობის და სისუსტის აუტანელი გრძნობების გავლენის ქვეშ. კლაინისა და ბიონის შემდეგ, გროშტეინი აღწერს პროექციულ იდენტიფიკაციას, როგორც საკუთარი თავის წარმოსახვით გაფართოებას ობიექტზე მიერთების გზით, რაც ნიშნავს სეპარაციის და უმწეობის დაძლევას, ასევე კომუნიკაციის ძირითად გზას.
ინტერაქციის უმეტესი ნაწილი ქალსა და მამაკაცს შორის ქვეცნობიერის დონეზე ხდება. ნობელის პრემიის ლაურეატს, სოლ ბელოუს ნათქვამი აქვს: მამაკაცი ქვეცნობიერად გადასცემს: „მე მაკლია ესა და ეს“. ქალი, ასევე ქვეცნობიერად, ტრანსლირებს: „მე ეს იმდენი მაქვს, რამდენიც გინდათ!“ რა თქმა უნდა, ეს მუშაობს ორივე მიმართულებით.
არეული დრო და ანტისემიტიზმი
ავტორი - დოქტორი მარკ როიტმანი
არეულობის დროს, როდესაც არაფერი არ არის ნათელი და ყველაფერი შიშს იწვევს, ყოველთვის ეძებენ დამნაშავეს. ასეთ პერიოდში ყოველთვის იზრდება ანტიებრაული განწყობა. ეს არ არის მხოლოდ რუსული მოვლენა. მთელ მსოფლიოში ახლა ეკონომიკური, პოლიტიკური, ზნეობრივი არეულ-დარეულობაა, როგორც მსოფლიო ომის დაწყებამდე. ბევრ ქვეყანაში უფრო საშიში ხდება ებრაელად ყოფნა. ვისაც ყველა უბედურებაში ებრაელების დადანაშაულება რცხვენია, ისრაელს ადანაშაულებს. ჩვენ, რა თქმა უნდა, არ გვსიამოვნებს, მაგრამ ჩვენ საკუთარ ქვეყანაში ვართ. თუ რამე მოხდება, შევძლებთ საკუთარი თავის დაცვას.
მოყვარული სტრატეგის აზრი
ავტორი - დოქტორი მარკ როიტმანი
ვარაუდი:
ვუყურებ ტელევიზორში ღაზაში ამ უცნაურ ომს და ვერ გამიგია, რატომ სჭირდებათ ეს პალესტინელებს. რას ითხოვენ ისინი? ნუთუ არ იციან, რომ სამაგიეროს მიიღებენ? უცებ რაღაცას მივხვდი. ვფიქრობ, რომ ისინი ირანისა და ჰეზბოლას მითითებებით მოქმედებენ. როგორც ჩანს, მათ აიძულეს სროლა დაეწყოთ, კომპენსაციას და ქრთამს დაპირდნენ, რათა შეემოწმებინათ ჩვენი სისტემა კიპატ ბარზელი, ან ცდილობენ ღაზასთან ომში ჩაგვითრიონ, რომ შემდეგ ლიბანიდან ათასობით რაკეტა დაგვიშინონ.
ეს შეიძლება არ იყოს სიმართლე, მაგრამ იმედი მაქვს, ვინც ამას აკეთებს, ამ ვარიანტსაც განიხილავენ.
===
https://kouzdra.livejournal.com/605465.html
რატომ არ არის აშშ-ში ნაციზმის პრობლემა
მიაქციეთ ყურადღება - ის ნამდვილად არ არსებობს. თუმცა სხვა დანარჩენი არსებობს - არსებობს კონსერვატიული უმრავლესობა, სხვადასხვა მემარჯვენე და ულტრა-მემარჯვენე ორგანიზაციები - ეროვნული თოფის ასოციაციიდან დაწყებული ყველა სახის „ტეხასის განმათავისუფლებელი ფრონტებით“, რეინჯერებით და მინიტმენებით და თავად ამერიკის ნაცისტური პარტიით (ახლა თითქმის ვირტუალურით) დამთავრებული. ჩამოსულებთანაც არის პრობლემები და რეალურ ორენოვნებასთან. ნიგერებთან და ლათინოსებთანაც რეგულარული გარჩევები და მკვლელობები ხდება.
მაგრამ რატომღაც „ყავისფერი ჭირის“ პრობლემა არ არსებობს. თუმცა, მასობრივი თვითორგანიზაციის თვალსაზრისით, აშშ-ში ძალიან ძლიერი ტრადიციებია.
ამრიგად, ძირითადი მიზეზის imho ორი არსებობს - პირველია დეცენტრალიზაცია და ფედერალიზმი - პრობლემების სეგრეგირება იწვევს ადგილობრივ დონეზე მათი გადაჭრის სურვილს: არ არის ზოგადსახელმწიფოებრივი პოლიტიკური გაერთიანების მოთხოვნილება.
მეორე და ყველაზე მთავარი ის არის, რომ არ არსებობს „ნაციზმთან ბრძოლის პრობლემა“ - თუ იკითხავთ, როგორ უნდა შეიქმნას ნაციზმი აშშ-ში - რეცეპტი ძალიან მარტივია - დაიწყეთ მასთან ბრძოლა ფედერალურ დონეზე - მაშინ ტუსოვკის ყველა ეს როლური თამაში ინტერესებით ძალიან სწრაფად მოძებნის საერთო ენას, - და დაიწყება „რასობრივი სიძულვილის მარშები ვაშინგტონში“ (სხვათა შორის, საკმაოდ დიდი შანსია, რომ შავკანიანებიც მიიღებენ მასში მონაწილეობას - საჭიროების შემთხვევაში, აშშ–ში ისინი შესანიშნავად პოულობენ საერთო ენას ნაცისტებთან)
ამას ვამბობ პერლას ტანჯვასთან დაკავშირებით ნაცისტებთან კამათის შეუძლებლობის გამო: გამბედაობა არ ეყოფათ ნაცისტებს იმავე პერლასთან საკამათოდ, რომელსაც ყველაფერი, რაც დასჭირდება, არის „ტყვიამფრქვევების“ მიმართ კიდევ ერთი საბაბის მოძებნა, ან ყველა ამ ბუს, თოვლიას და ანტიფას მიმართ - ვისაც თავში აქვთ პატარა ორგანი იმ პიესების თემაზე, როგორიც იყო სალტიკოვ-შჩედრინის მოთხრობაში: „არ მოვითმენ“ და „გავანდგურებ“. ნაციონალისტები, როგორც პერლა სწორად აღნიშნავს, „ობივატელს“ მიმართავენ და გამარჯვებას მოიპოვებენ თოვლიებზე და მარგალიტებზე - რადგან შეუძლებელია გამარჯვება არ მოიპოვო პატარა ორგანზე .
კონსერვატიულ უმრავლესობას, განმარტებით, არ შესწევს თვითორგანიზების უნარი. იმ სამყაროს მოდელი, რომელშიც ეს ადამიანები ცხოვრობენ, თავდაპირველად ემყარება დაქვემდებარებას და იერარქია. სწორედ ამიტომ ჩვენ უნდა ვიმუშაოთ ცალკე ადამიანებთან და არა მთლიან მასასთან, „ელექტორატთან“. ჩვენი მიზანი არ არის ამორფული მასის მოზიდვა ჩვენს მხარეს, არამედ მისი დანაწევრება და განადგურებაა, უსახო ბრბოსგან მრავალი დამოუკიდებელი პიროვნების გამოყოფა. პიროვნება კი, განმარტებით, მიისწრაფვის თავისუფლებისკენ, შესაბამისად, ანარქიისაკენ.
დახუჭეთ თვალები, მოდუნდით და იფიქრეთ რამე სასიამოვნოზე. ამ მდგომარეობაში თქვენი ტვინი სავსეა ალფა ტალღებით, ელექტრული ტვინის ტალღის ტიპით, რომელიც დაკავშირებულია ფხიზლობის მოდუნებასთან. კალიფორნიის ტექნოლოგიური ინსტიტუტის მეცნიერებმა აღმოაჩინეს მტკიცებულებები, რომ დედამიწის მაგნიტური ველის ცვლილებებმა შეიძლება აღკვეთონ ალფა ტალღები ადამიანის ტვინში.
დიდი ხანია დადგენილია, რომ ცოცხალ არსებებს შეუძლიათ მაგნიტური ველების შეგრძნება. მაგალითად, ფუტკრები, თევზები, კუები, ფრინველები და ღამურები იყენებენ გეომაგნიტურ ველს სივრცეში ორიენტაციისთვის, ხოლო სპეციალურად გაწვრთნილ ძაღლებს შეუძლიათ მაგნიტის ადგილმდებარეობის განსაზღვრა.
„ბევრი ცხოველი ამას გრძნობს, ჩვენ რატომ არ ვგრძნობთ?“ - კითხულობს კონი ვანგი, Caltech-ის ასპირანტი და კვლევის წამყვანი ავტორი.
იმის გასარკვევად, გრძნობენ თუ არა ადამიანები მაგნიტურ ველებს, მკვლევარებმა ააგეს იზოლირებული კამერა რადიოსიხშირის დაცვით, სადაც ექსპერიმენტის მონაწილეები ერთი საათის განმავლობაში სრულ სიბნელეში ისხდნენ. როდესაც მაგნიტური ველები ჩუმად მოძრაობდნენ კამერის გარშემო, მონაწილეთა ტვინის ტალღები იზომებოდა თავზედამაგრებული ელექტროდების გამოყენებით.
34 მონაწილიდან ზოგიერთს ტვინის ალფა ტალღის სიმძლავრე 60%-ით შემცირდა, ველების გადაადგილების საპასუხოდ. კვლევის თანაავტორები ამტკიცებენ, რომ ეს არის ადამიანის კიდევ ერთი გრძნობის - მაგნეტორცეფციის - კონკრეტული მტკიცებულება.
აღსანიშნავია, რომ მონაწილეებმა, რომლებმაც განიცადეს ეს ცვლილება, განაცხადეს, რომ არაფერი შეუნიშნავთ. ამ ეფექტის შეუცნობლობამ აიძულა მკვლევარებს ევარაუდათ, რომ ეს შეიძლება იყოს ჩვენი წინაპრების ორიენტაციის უძველესი შესაძლებლობა ლოკალური მაგნიტური სიგნალების დახმარებით.
ნიშნავს ეს იმას, რომ ადამიანს შეუძლია გრძნობდეს გეომაგნიტურ ქარიშხალს? არ არის გარკვეული. როდესაც ისინი დედამიწას თავს დაატყდებიან, პლანეტის მაგნიტური ველი იწყებს რხევას. კომპასის ისრებს შუა განედზე შეუძლიათ გადაადგილება 4 ან 5 გრადუსით. მაგრამ მაგნიტური ველები საცდელ კამერაში გადაადგილდა დაახლოებით 90 გრადუსით - ბევრად მეტი, ვიდრე ტიპიური გეომაგნიტური ქარიშხალის დროს. ამრიგად, ჯერჯერობით უცნობია, საკმარისად მგრძნობიარეა თუ არა ადამიანის მაგნიტოორეცეპტორი კოსმოსურ ამინდთან დაკავშირებული შედარებით სუსტი ცვლილებების აღმოსაჩენად.
თეორიული ფსიქოლოგია: პრობლემები და მოგვარების გზები
ადამიანის ერთიანი თეორია? https://nrpsy.ru/teoria_problemi_shemet.html
ი.შემეტი/ ინტერვიუ მეორე კონფერენციის „ინდივიდუალობის ფსიქოლოგია“ შესახებ, 2008
2008 წლის ნოემბერში სახელმწიფო უნივერსიტეტში „ეკონომიკის უმაღლესი სკოლა“ გაიმართა მე-2 სრულიად რუსეთის სამეცნიერო კონფერენცია „ინდივიდუალობის ფსიქოლოგია“. კონფერენციის მთავარ თემებსა და შედეგებზე ჟურნალის „სპორტული ფსიქოლოგის“ მთავარი რედაქტორი ვლადიმერ ნიკოლაევიჩ ნეპოპალოვი ესაუბრება კონფერენციის მონაწილეს, ფსიქოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორს, რუსეთის ფიზიკური კულტურის, სპორტის, ახალგაზრდობისა და ტურიზმის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფსიქოლოგიის კათედრის პროფესორს ირინა სერგეევნა შემეტს.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: ირინა სერგეევნა, ეს უკვე მეორე კონფერენციაა. პირველი როდის ჩატარდა? როგორ გაჩნდა ამ თემაზე კონფერენციის ჩატარების იდეა?
ირინა სერგეევნა: 2006 წელს სახელმწიფო უნივერსიტეტის „ეკონომიკის უმაღლესი სკოლის“ ფსიქოლოგიის ფაკულტეტმა ჩაატარა პირველი კონფერენცია ამ თემაზე, რითაც გამოიკვეთა მეცნიერების და პრაქტიკის ყველაზე მნიშვნელოვანი მიმართულება, რომელიც დღემდე ჩრდილში იმყოფებოდა, ფსიქოლოგიის პერიფერიაზე. კონფერენციის პროგრამის კომიტეტი შედგება გამოჩენილი მეცნიერებისგან, რომელთა სახელები შედის ყველა სახელმძღვანელოში: ვ.დ. შადრიკოვი (თავმჯდომარე), კ.ა. აბულხანოვა, ვ.პ. ზინჩენკო, ვ.ვ. რუბცოვი, მ.ა. ხოლოდნაია, ა.ბ. ორლოვი, ვ,ა, პეტროვსკი. კონფერენციის მუშაობაში მონაწილეობა მიიღეს დ.ა. ლეონტიევმა, დ.ბ. ბოგოიავლენსკაიამ, ა.ნ. პოდიაკოვმა, დ.ვ. უშაკოვმა, ტ.ს. ლევიმ, ვ.ა. შტროომ, ე.ბ. სტაროვოიტენკომ, ა.კ. ბოლოტობამ და სხვა გამოჩენილმა მეცნიერმა მოსკოვიდან, სანქტ-პეტერბურგიდან, იარლოსლავლიდან, პერმიდან და რუსეთის სხვა ქალაქებიდან.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: იყვნენ თუ არა უცხოელი მონაწილეები?
ირინა სერგეევნა: დიახ, ბელორუსიიდან და უკრაინიდან ჩვენი მეზობლების გარდა, კონფერენციაში აქტიური მონაწილეობა მიიღეს პროფესორმა ლენგლიმ ვენიდან (ავსტრია) და მისმა კოლეგებმა ლონდონიდან.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: რა მიმართულებებით მუშაობდა კონფერენცია?
ირინა სერგეევნა: მიმართულებები ძალიან განსხვავებულია, სულ ცხრა სექცია მუშაობდა, ინდივიდუალობის შესწავლის მეთოდოლოგიიდან დაწყებული, სხეულებრიობის ფსიქოლოგიით დამთავრებული.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: რაში გამოიხატება ინდივიდუალობის ფსიქოლოგიის პრობლემა და რატომ გაჩნდა იგი ახლა?
ირინა სერგეევნა: იმიტომ, რომ გამოვლიბდა უზარმაზარი შეუსაბამობა აკადემიურ მეცნიერებასა და პრაქტიკული ფსიქოლოგიის საჭიროებებს შორის. აკადემიური მეცნიერება გამიზნულია საყოველთაო, უნივერსალურ მოვლენებზე, კანონზომიერებების ძიებაზე. ამ მიზნით შემუშავებულია როგორც მეთოდები, ასევე ტესტები. ყველაფერი, რაც ინდივიდუალურია, განსაკუთრებით დაახლოებულია ნორმასთან. კონკრეტულ ადამიანს მეცნიერება ვერ ხედავს, ის უყურებს ადამიანს იმ სიმაღლიდან, სადაც ფრინველი დაფრინავს. პრაქტიკას კი სჭირდება შემეცნების და კორექციის საშუალებები, რომლებიც გამოიყენება ცალკე აღებული ადამიანისთვის. ფსიქოლოგს დახმარებისთვის კონკრეტული ადამიანი ადამიანი მიმართავს, და არა აბსტრაქტული სქემა.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: იგივე შეუსაბამობა არსებობს სპორტის ფსიქოლოგიაში; მწვრთნელი ითხოვს კონკრეტულ რჩევას, ფსიქოლოგს კი ყოველთვის არ შეუძლია ამის გაკეთება.
ირინა სერგეევნა: ამიტომ შეიკრიბნენ გამოჩენილი მეცნიერები და ფსიქოლოგები, რათა ერთმანეთთან დაეახლოვებინათ მეცნიერება და პრაქტიკა, გაეხადა ის უფრო ადეკვატური თანამედროვე ამოცანებისთვის.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: ირინა სერგეევნა, თქვენ პირადად დიდი ხანია მუშაობთ ამ პრობლემაზე?
ირინა სერგეევნა: ოც წელზე მეტია. ჩემი ორივე დისერტაცია ინდივიდუალურ განვითარებას ეძღვნება. სადოქტორო ნაშრომის თემას ეწოდება „ფსიქიკის ინტეგრაციის მეთოდები“. იგი ეძღვნება იმ კონცეფციებისა და მეთოდების შემუშავებას, რომლებიც კონკრეტულ ადამიანს საშუალებას აძლევს იპოვოს სრულყოფის საკუთარი ინდივიდუალური გზა. აქვე შემუშავდა პრაქტიკული მეთოდების შეფასების სამეცნიერო კრიტერიუმები. და რადგან აკადემიური მეცნიერებისათვის ეს ინოვაცია იყო, საჭირო იყო ფსიქიკის ინტეგრირების მეთოდების როგორც ფილოსოფიური, ისე მეთოდოლოგიური საფუძვლების შემუშავება. ჩემმა ერთმა ოპონენტმა, აკადემიკოსმა ვ. ა. პეტროვსკიმ თქვა, რომ ჩემი დისერტაცია არის „ურთიერთობის საშუალება“: „პიროვნების აკადემიური ფსიქოლოგია“ – „პრაქტიკული ფსიქოლოგია“. ასე რომ, ჩატარებული კონფერენცია პირდაპირ შეესაბამება ჩემს სამეცნიერო და პრაქტიკულ გამოკვლევებს. ინდივიდუალობის პრობლემა ის ქვეკუთხედია, რომელიც იძლევა პრინციპული მეთოდოლოგიური განსხვავებების გამოვლენა ფსიქოლოგიის დარგებს შორის.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: განუმარტეთ ეს გასხვავებები ჩვენს მკითხველს.
ირინა სერგეევნა: ინდივიდუალობა არის ადამიანი, რომელიც აღებულია ფსიქიკური და ფიზიკური თვისებების ერთიანობასა და მრავალფეროვნებაში. ინდივიდუალობის ეფექტური შესწავლისთვის საჭიროა არა მხოლოდ ამ თვისებების სტრუქტურისა და ფუნქციების გამოვლენა, არამედ მათი თავისებურებების, აგრეთვე ამ თავისებურებების წარმოქმნის წყაროების. მხოლოდ ამ შემთხვევაშია შესაძლებელი ადამიანის ერთიანი ფსიქოლოგიური დახასიათების შექმნა, რომელიც მოიცავს ქცევის პროგნოზს სხვადასხვა სიტუაციებში და ზემოქმედების ადეკვატურ საშუალებებს. ფსიქოლოგიური მეცნიერებისა და პრაქტიკის საგანია ადამიანის ფსიქიკა - რთული და მრავალგანზომილებიანი სისტემა. სამეცნიერო, ცხოვრებისეულ და პრაქტიკულ ფსიქოლოგიაში გამოიყენება შემეცნების და ზემოქმედების სხვადასხვა მეთოდი. სამეცნიერო ფსიქოლოგია, როგორც შემეცნების მეთოდი, იყენებს რაციონალური მოდელების შექმნას, რომლებიც გადაეფარება შემეცნების საგანს და გარდატეხს მას ამა თუ იმ ასპექტში. თავად მოდელები ცნობიერების პროდუქტია და, ამის გამო, პრინციპულად ნაკლებია სიმწყობრე, ვიდრე შესასწავლი საგანი. ამაში მდგომარეობს ამ მეთოდის ნაკლი. ფსიქოლოგიის საგნის წარმოდგენის ამგვარი გამარტივებული გზის უპირატესობა არის მიღებული ცოდნის გაუცხოება და აღდგენა, რის შედეგსაც წარმოადგენს სამეცნიერო სკოლების არსებობა. საერთოდ, შემცნობის და შესაცნობის ურთიერთქმედების გზა მეცნიერულ ფსიქოლოგიაში შეიძლება აღინიშნოს, როგორც თანა-ცოდნა. სამეცნიერო ფსიქოლოგიაში ფსიქოლოგიური ზემოქმედების მეთოდები შემუშავებულია შექმნილი მოდელების საფუძველზე და ფარგლებში, რაც ასევე იძლევა მათი გაუცხოების და პრაქტიკული სკოლების არსებობის საშუალებას. ამ გზით შექმნილი ზემოქმედების მეთოდების უარყოფითი მხარეა შედეგების არასაიმედოობა, ვინაიდან ეს მეთოდი გამოიყენება არა მოდელის, არამედ მრავალგანზომილებიანი ფსიქიკის მიმართ. ნაკლი ასევე არის შემეცნების ციკლის ხანგრძლივობა - ზემოქმედება. სამეცნიერო ფსიქოლოგიური შემეცნების მწვერვალია ტიპოლოგია, სამეცნიერო პრაქტიკის მწვერვალია ტესტირება, ანუ ინდივიდუალობების ტიპოლოგიამდე მიყვანა.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: თქვენ გინდათ თქვათ, რომ ეს ყველაფერი არ გამოდგება ინდივიდუალობების შესასწავლად?
ირინა სერგეევნა: სრული სიმართლეა. მეცნიერული მეთოდოლოგიის გამოყენებისას, პრინციპში შეუძლებელია კონკრეტული ადამიანის შემეცნება და შესწავლა მისი თვისებების ერთიანობასა და მრავალფეროვნებაში. ინდივიდუალობა ხდება მასალა სხვადასხვა სამეცნიერო სკოლის ინტერპრეტაციისთვის, არცერთი მათგანი არ მოიცავს მთლიანობას, არამედ მხოლოდ პროეცირებს ადამიანზე თავის შეზღუდულ სქემას. ამ თვალსაზრისით, სამეცნიერო ფსიქოლოგიის განვითარება სულ უფრო განზომილებიანი მოდელების შექმნის მიმართულებით ხდება, ასევე უფრო კომპაქტური, ვიდრე მეცნიერული, ტერმინების, მნიშვნელობების დაფიქსირების მეთოდების გამოყენება: მეტაფორების, სახეების, მითების. ხდება დრეიფი ადამიანის შეცნობის ლიტერატურული გზის მიმართულებით, რომელსაც აქვს პრინციპულად განსხვავებული მეთოდოლოგიური საფუძველი, კერძოდ, ცხოვრებისეულ ფსიქოლოგიას.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: რით განსხვავდება ყოველდღიური ცხოვრების შემეცნება სამეცნიეროსგან? ფსიქოლოგიის სახელმძღვანელოებმა შთაგვაგონა, რომ ყოველდღიური ცხოვრების ფსიქოლოგია არის რაღაც პრიმიტიული.
ირინა სერგეევნა: სრულებითაც არა. ცხოვრებისეულ ფსიქოლოგიას აქვს იგივე საგანი, როგორც სამეცნიეროს, მაგრამ მეთოდი, რომელსაც ანალოგი ვუწოდეთ, არსებითად განსხვავებულია. ერთი ადამიანის ცხოვრებისეული შეცნობის საწყისი ტენდენცია დასულია იქამდე, რომ თითოეულ შემეცნებად ადამიანს აქვს იგივე ფსიქიკა, როგორც შემმეცნებელს, ამიტომ ადამიანს შეუძლია გამოიყენოს საკუთარი ფსიქიკა, როგორც შემეცნების და ზემოქმედების ანალოგური ინსტრუმენტი. ამასთან ერთად, შემეცნების აქტი მიმდინარეობს არაცნობიერად. ამ მეთოდის უპირატესობები: სწრაფი მოქმედება, არაპირდაპირობის არარსებობა, უნივერსალურობა, მაღალი საიმედოობა - გამომდინარეობს იქიდან, რომ შემეცნების ობიექტს და სუბიექტს აქვს გაზომვების შესაბამისი რაოდენობა. შემეცნების ანალოგური მეთოდის ნაკლია მისი გაუუცხოებლობა, აგრეთვე შედეგის დამოკიდებულება ანალოგის ხარისხზე. პირადი გამოცდილება მნიშვნელოვნად მოქმედებს შემეცნების შედეგზე, ამიტომ შემეცნების მეთოდის განვითარება ყოველდღიური ცხოვრების ფსიქოლოგიაში მდგომარეობს ობიექტისადმი მრავალფეროვანი და ადეკვატური ცხოვრებისეული გამოცდილების შეძენაში, ამრიგად, არსებობს ანალოგის მუდმივი გაუმჯობესების შესაძლებლობა. ანალოგური მეთოდის ადეკვატურობას ინდივიდუალურობის შეცნობაში ადასტურებს მხატვრული ლიტერატურა, რომელმაც შექმნა ბრწყინვალე ინდივიდუალური სახეები, რომელთაგან შემდგომ მრავალი გახდა ტიპაჟი, ხოლო თავად მწერლებმა განიმტკიცეს ადამიანის სულის დიდი მცოდნეების რეპუტაცია.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: ეს შემეცნების საშუალებაა. ზემოქმედების საშუალებაც განსხვავებულია?
ირინა სერგეევნა: ზემოქმედების მეთოდი ცხოვრებისეულ ფსიქოლოგიაში შეიძლება შეფასდეს, როგორც თანა-გრძნობა, თანა-გამოცდილება, თანა-მონაწილეობა, ანუ თანა-ცხოვრება, თანა-მონაწილეობა. ზემოქმედების ამ მეთოდს ასევე აქვს პროფესიონალური წარმოდგენილობა ხელოვნებაში: სამსახიობო ოსტატობა მდგომარეობს იმაში, რომ მსახიობი მოიყვანოს გმირისადმი ანალოგიურ მდგომარეობაში, და ეს მდგომარეობა გადაეცეს მაყურებელს, აიძულოს იგი თანაუგრძნოს გმირის გრძნობების ანალოგიით. ბოლო ათწლეულის განმავლობაში სწრაფად ვითარდება პრაქტიკული ფსიქოლოგია, რომელიც, მართალია, მეცნიერულიდან წარმოიქმნა, ანუ იყენებს განზოგადებულ სქემებს, მაგრამ უმეტესად აწყდება მათ შეზღუდულობას ინდივიდუალობის შემეცნებაში. პრაქტიკულ ფსიქოლოგს რეალურ ადამიანებთან აქვს საქმე, მათ ისტორიებთან, გრძნობებთან, რომლებიც იშვიათად ჯდება, განსაკუთრებით დასავლეთში, განსაკუთრებით ასი წლის წინ შექმნილ კონცეფციებში. მშობლიური პრაქტიკული ფსიქოლოგი ინდივიდუალობის შეცნობაში ინსტრუმენტარის გარეშე აღმოჩნდება და იძულებულია იმუშაოს ყოველდღიური ფსიქოლოგიის მეთოდებით: ემპათიის გამოყენებით, საკუთარი ფსიქიკური რესურსების დაძაბვით, კლიენტისთვის ემოციური დახმარების გაწევით. მიღებულ ინტუიციურ ვარაუდს პრაქტიკული ფსიქოლოგი გამოხატავს ფსიქოლოგიურ ტერმინებში, მათვე იყენებს საკუთარის, არსებითად ცხოვრებისეული რეკომენდაციების დასაბუთებისთვის. თავის პროფესიულ ოსტატობას კონსულტანტი იძენს გამოცდილების საშუალებით, პრაქტიკულად აუმჯობესებს თავის ფსიქიკას, როგორც ანალოგს - ისევე, როგორც მწერალი ან მსახიობი.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: სხვაგვარად მას „ინტუიციას“ უწოდებენ. ის ძალიან მნიშვნელოვანია სპორტული ფსიქოლოგისთვის.
ირინა სერგეევნა: შემეცნების ანალოგური მეთოდი ფართოდ გამოიყენება სპორტის ფსიქოლოგიაში, როდესაც ყოფილი სპორტსმენები და მწვრთნელები ხშირად უკეთესად აცნობიერებენ ინდივიდუალობას და აანალიზებენ ფსიქოლოგიურ პრობლემებს, ვიდრე პროფესიონალი ფსიქოლოგები. ვადასტურებ, რომ ადამიანის ინდივიდუალობის ადეკვატური საზომია მხოლოდ სხვა ადამიანის ინდივიდუალობა და სწორედ ამიტომ არსებობს წინააღმდეგობა ფსიქოლოგიის გამოყენებულ დარგებში ინდივიდუალობის შეცნობის აუცილებლობასა და შესაბამისი სამეცნიერო ინსტრუმენტების არარსებობას შორის.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: როგორ შემოგვთავაზებთ ამ შეუსაბამობის გადალახვას?
ირინა სერგეევნა: ჯერჯერობით, ეს შეუსაბამობა ივსება შემეცნების მეცნიერული (გამოვლენადი) და ცხოვრებისეული (ჩამწვდომი) მეთოდების ინტეგრირების გზით, რომლებსაც პრაქტიკული ფსიქოლოგები სპონტანურად, გაუცნობიერებლად ახორციელებენ. არსებობს ამ წინააღმდეგობიდან გამოსვლის მეთოდოლოგიური გზა? მას გვთავაზობს ინტეგრაციული ფსიქოლოგია. ინტეგრაციული ფსიქოლოგია პრეტენზიას აცხადებს ადამიანის ფსიქიკის მთლიან და ამავე დროს სამეცნიერო წარმოდგენაზე მისი ყველა განზომილებით, ანუ იდეალური მოდელის შექმნაზე, რომლებიც შესასწავლი საგნის ადეკვატურია სირთულისა და სისტემურობის თვალსაზრისით. ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის შემეცნებითი მეთოდი აერთიანებს სამეცნიერო და ანალოგურ მეთოდებს: შემეცნება ხორციელდება სუბიექტური ანალოგიით, ად წარმოდგენილია სამეცნიერო ტერმინებით. პრინციპულია ის, რომ შემეცნების ეს მეთოდი მოითხოვს განსაკუთრებულ ანალოგს: ფსიქიკას, რომელიც აცნობიერებს საკუთარ თავს ყველა განზომილებაში, ანუ ინტეგრაციულ ფსიქიკას, რომელსაც გააძნია ზესისტემური თვისებები: ყოვლისმცოდნეობა, ყოვლისხედვა და ა.შ. ამ მხრივ, ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის წარმომადგენლების უზარმაზარი ძალისხმევა მიმართულია არა ადამიანების შეცნობასა და არა კონცეპტუალიზაციისკენ, არამედ სხვადასხვა მეთოდების შექმნასა და პირადი გამოყენებისკენ, რომლებიც ზრდის ფსიქიკის მთლიანობას, სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, საკუთარი ფსიქიკის ინტეგრაციულ განვითარებაზე, საკუთარი თავის უფრო მაღალი ხარისხის ანალოგურ ინსტრუმენტებად გარდაქმნაზე. ამაში მდგომარეობს ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის მეთოდის კონცეპტუალური განსხვავება სამეცნიერო ფსიქოლოგიასა და, ზოგადად, მეცნიერებისგან, რომლებიც არ აყენებენ მეცნიერების წინაშე თვითტრანსფორმაციის მოთხოვნებს. ამითვე აიხსნება ახალგაზრდა ფსიქოლოგთა გატაცება ტრენინგებით, შამანიზმით, მაგიით და სხვა ფსიქოტექნოლოგიებით, რომლებიც მეცნიერებისგან ძალიან განსხვავდება.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: მეცნიერთაგან ვინ მიეკუთვნება ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის მიმართულებას? როგორ არის ის ორგანიზებული?
ირინა სერგეევნა: ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის არსებობის ორგანიზაციული ფორმაა ჟურნალი „ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის მაცნე“, რომელიც გამოიცემა ფსიქოლოგიის მეცნიერებათა საერთაშორისო აკადემიის მიერ. ამ მიმართულების მეცნიერები, რომლებსაც მე ვეკუთვნი, 2003 წლიდან იკრიბებიან იაროსლავლში ყოველწლიურ კონფერენციაზე ინტეგრაციული ფსიქოლოგიაში. ამ მიმართულების ლიდერია პროფესორი ვ.ვ. კოზლოვი. თვითონ მიმართულება გაჩნდა 80-იანი წლების ბოლოს, დიფუზურად არსებობდა ტრენინგების, სემინარების სახით. 1994-1996 წლებში კოსტრომაში მოვაწყვე და ჩავატარე სამი სამეცნიერო-პრაქტიკული კონფერენცია „ინტეგრაციული ფსიქოტექნოლოგიები სოციალურ მუშაობაში“.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: რა უპირატესობა აქვს ინტეგრაციულ ფსიქოლოგიაში გამოყენებული ზემოქმედების მეთოდს?
ირინა სერგეევნა: ზემოქმედება ინტეგრაციულ ფსიქოლოგიაში ასევე ინტეგრირებს ცნობიერებას და მოვლენას, და წარმოადგენს ერთობლივი არსებობის საერთო ცნობიერებას: მოვლენების შეცნობას, ამავე დროს მოვლენა ინტეგრაციის უსასრულო პროცესს წარმოადგენს. თვით შემეცნების და ზემოქმედების პროცესი ახლოსაა, ხელოვნებასთან, ენა კი პოეზიას ჰგავს. ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის მეთოდის უპირატესობა სწრაფ მოქმედებაშია, შედეგის საიმედოობაში, ასევე როგორც ინტეგრაციის მეთოდის, ასევე შემეცნების ენის გაუცხოებაში. ნაკლოვანებას წარმოადგენს სწავლის ძალიან ხანგრძლივი პროცესი და მკვლევარების მიერ თავიანთი ტექნოლოგიების გაუცხოების არნდომა, რაც იწვევს ინტეგრაციული ფსიქოლოგიის განვითარების პოტენციალის შემცირებას.
ირინა სერგეევნა: ფსიქოლოგიური შემეცნების ჩამოთვლილი მეთოდებისთვის მნიშვნელოვნად განსხვავდება ჭეშმარიტების ცნება. სამეცნიერო ფსიქოლოგიაში: სიმართლე დიალოგში იბადება. ცხოვრებისეულ ფსიქოლოგიაში: რამდენი ადამიანია, იმდენი მოსაზრებაცაა. ინტეგრაციულ ფსიქოლოგიაში ჭეშმარიტება ერთია. ინდივიდუალობის შეცნობის მიმართ ეს ასე გამოიყურება: სამეცნიერო ფსიქოლოგიაში ინდივიდუალობის შეცნობისთვის უნდა შეიქმნას საექსპერტო კომისია. პრაქტიკულ ფსიქოლოგიაში: თუ ჩემი აზრით არ ხართ კმაყოფილი, მიმართეთ სხვა კონსულტანტს. ინტეგრაციულ ფსიქოლოგიაში: რაც უფრო მაღალია შემცნობის ფსიქიკის ინტეგრაციის დონე, მით უფრო ახლოს არის იგი ჭეშმარიტებასთან.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: ეს ყველაფერი ძალიან მაცდუნებლად ჟღერს. და რა პერსპექტივები აქვს სპორტის ფსიქოლოგიაში შემეცნების და ზემოქმედების ამ ინტეგრაციული მეთოდების დანერგვას?
ირინა სერგეევნა: რაც შეეხება კონკრეტულ დანერგვას, როგორც ინდივიდუალური, ისე ჯგუფური მეთოდები უკვე აპრობირებულია სპორტსმენებზე, შედეგები ძალიან კარგია.
ვლადიმირ ნეპოპალოვი: მადლობა ინტერვიუსთვის. ვიმედოვნოთ, რომ ინდივიდუალობის შეცნობის ახალი მეთოდები ხელს შეუწყობს რუსული სპორტის განვითარებას.
===============
აბა დააკვირდით ცხოვრებას: ძლიერთა თავხედობა და უქმად ყოფნა,უძლურთა უმეცრება და პირუტყვობა,ირგვლივ აუტანელი სიღატაკე,სივიწროვე,გადაგვარება,ლოთობა,პირმოთნეობა,მატყუვრობა…
ამავე დროს,ყველგან,სახლებსა და ქუჩებში სიმშვიდეა.ქალაქის ორმოცდაათი ათას მცხოვრებთაგან ერთი არ არის ისეთი,რომ იყვიროს და თავისი აღშფოთება ხმამაღლა გამოთქვას.ჩვენ ვხედავთ იმათ,ბაზარში სანოვაგის საყიდლად დადიან,დღისით ჭამენ,ღამე სძინავთ,სისულელეს როშავენ,ცოლს ირთავენ,ბერდებიან,გულმოწყალედ მიასვენებენ თავიანთ მიცვალებულებს სასაფლაოზე; მაგრამ ჩვენ ვერ ვხედავთ და არა გვეყურება რა იმათი,რომლებიც იტანჯებიან,ვერ ვხედავთ რა საშინელება ხდება ჩვენს ცხოვრებაში,სადღაც კულისებს იქით.
ყოველივე მშვიდად, წყნარადაა და პროტესტს აცხადებს მხოლოდ ერთადერთი მუნჯი სტატისტიკა: ამდენი ჭკუაზე შეიშალა,ამდენი ვედრო არაყი დაილია,ამდენი ბავშვი უჭმელობისაგან დაიღუპა...
ასეთი წესია ალბათ საჭირო; ცხადია, ბედნიერი თავს კარგად მხოლოდ იმიტომ გრძნობს,რომ უბედურნი თავისი წამების ტვირთს უდრტვინველად ატარებენ, და, ეს სიჩუმე რომ არ ყოფილიყო,ბედნიერება შეუძლებელი იქნებოდა.
